Haagsche IJsclub voor kinderen geopend - Modern stierengevecht
Tweede Blad
Jaargang
LEIDSCH DAGBLAD
FEUILLETON
DE BANEN VAN DE HAAGSCHE IJSCLl'B zijn gistermiddag opengesteld voor kinderen. Er werd
drnk gereden. Linksoverzicht van de baan. Rechtsgauw de schaatsen onder en zoo lang mogelijk
profiteeren.
MODERN ST1ERENGM L.CHT. De toreador in de auto bij een stierengevecht in Valencia. Deze
nieuwe methode is veiliger voor den stieren vechter.
ULE BEGIN IS MOEILIJK. Bij de krabbe
hars. Achter een oude mand sta je toch steviger.
WINSTON CHURCHILL'S DOCHTER Diana is in
het huwelijk getreden met mr. Bailey, zoon van sir Abe
Bailey, den Zuid-Afrikaanschen millionnair. Churchill
met zijn dochter.
i'ir johnson
1)E KONING VAN* DENEMARKEN' 'bezocht de eeuwenoude Tower te Londen. De koning (met
den hoed in de hand) en kolonel Burgess.
zal weer van Zuid-Afrika naar Engeland terugvliegen. Amy treft met eenige officieele
personen te Kaapstad voorbereidingen voor den terugtocht.
geloof week toch voor een hoop zoo groot,
dat ze welhaast het vertrouwen zelf
scheen.
Dr. Marelman ging trouwens op den
even opgerlmpelenden twijfel niet in. In
tegendeel; hij vernietigde hem, hij blies
hem weg, met nog krachtiger verzekerd
heid dan te-voren, toen hij zei:
Luister nu eens goed, Lugt. Het Is een
allergewlchtigd geval, en een allergewich
tigst, maar: allerheilzaamst middel. Je
moet het toepassen. Het is dit
Gespannen hoorden allen toe.
Het Is: dat je nu, nu eens zelf liegt;
en zegt, dat je die vrouw absoluut niet
gekust en omhelsd hebt. Begrijp je?"
Als je dat doet"; ging de dokter voort,
„als Je dat goed doet, als je die leugen
goed volhoudt, dan zal Clara je gelooven;
ik bedoel: zij zal niet merken, zij zal geen
oogenblik denken, dat het een leugen ls.
Zeg jelui eens even; is het zoo of niet?
Lieg ik?"
Bender en Haas schudden het hoofd.
Daar hebben we nu ineens zoo'n ge
val, waarvan we spraken, Lugt". herbegon
de dokter, nu op zeer gemoedelij k-ernsti-
gen toon; „een geval van zelf liegen
Kan je dat in je hoofd combineeren?
Jijzelfen: liegen. Zeggen; ik heb
haar niet gekust. Je bent wèl bij haar ge
weest
Nu ja, dat hoef je me niet te vertel
len; dat weet ik immers wel.
—Ik vertel je niet, wat er werkelijk ge
beurd ls, maar: ik vertel je alles zóó, als
Je het aan Clara moet zeggen. Je zegt
dus als ze er naar gaat vragen, dat Je er
Maar één van hen bleef althans niet in
dezen toestand van verslagenheid. Dat
was dan ook de beroeps-hulp in moeilijke
gevallen; bovendien man der wetenschap;
en bovendien, als zoodanig, het minst aan
affecten onderhevig. Dr. Marelman dan
kreeg ineens een prachtlgen inval.
Hier ls maar één middel, Henri. Maar
dat is dan ook absoluut afdoende. Dat
moet je toepassen
Oplettend met gespannen aandacht
keken allen den spreker, die zich zoo won
derdokterachtig uitliet, aan; en Bender
en Haas zagen onmiddellijk „het plan
netje" in de tinteling die achter zijn sug-
gereerende blik scheen te huizen. Wat
Henri vooral zag, was de geruststellende
vastberadenheid.
Er is maar één ding", ging Marelman
voort en doktersgewoonte hielp hem,
zijn toon zoo fascineerend mogelijk te ma
ken „er is maar één middel, dat af
doende is. Tegenover Clara op dit oogen
blik meer afdoende jij kan dat nu nog
niet begrijpen dan welk ander middel
ook. En een absoluut absoluut heilzaam
middel. En een middel, waarvan je al wat
er onaangenaams in mag zijn, later volko
men kunt wegnemen
Het klonk als de aanprijzing van een
marktpanacee; en gelijk de daarbij be-
hoorende kwakzalver zweeg ook Dr Marel
man even na deze opsomming, als wilde
hij de vermelding der door hem aange
voerde deugden den tijd geven om even in
het hart van zijn hoorders na te werken.
Het klinkt erg verleidelijk", zei Henri;
maar zijn aanvankelijke glimlach van on
den-gek had gehouden; uit baatzucht.
„Baatzucht" zei zeWant ik deed lief,
eh ik dacht alleen maar aan de brieven
en aan mijn vrouw.En toen ik zei, dat
ik daarvoor toch gekomen was, werd ze
hoe langer hoe kwader, en begon te gillen,
en zei, dat ze mijn vrouw dan nu eens van
alles zou inlichten Hij zweeg.
Jawel, 'n hysterica-met-berekening",
zei Marelman. „Enheb je haar toen
geen afkoopsom aangeboden?"
Neehoe kon ik dat doen?"
Marelman zat overwegend te kijken.
„Nu.ee, dat kon, jü nog niet doen.
Dat vereischt meer handigheid en meer..
enfin.... Arme kerel.... Nu en verder?"
Ze heeft gezworen, dat ze naar mijn
vrouw zou gaan. En dat ze die brieven
zou sturen; en er een brief bij doen, dat
ik haar gisteren nog heb opgezocht en
haar hartstochtelijk, of schijnbaar harts
tochtelijk, heb omhelsd.. En dat is af
schuwelijk; want Clara kan veel van me
verdragen; maar dat niet.... Dat
weet ik
Hij keek inderdaad zeer bedrukt. En de
vrienden, met hem meevoelende, keken
óók bedrukt. Zij waren het doel van
hun samenkomst vergeten; ze waren al
leen en geheel onder den indruk van het
naargeestig avontuur, dat hun zwaar
beproefde vriend Henri, juist nu hij op
den weg scheen om zijn moeilijke kwaal
allengs-te-boven te komen, nu weer had
te beleven. Die dame scheen wel zéér te
gen hem opgewassen; den onnoozelen
kerel, zooals je hem op het oogenblik
nog noemen mocht....
wèl geweest bent; om de brieven te ha
len; maar je zegt; ik heb haar niet ge
kust. Zeg het eens tegen ons: ik heb
mevrouw Wervelink niet gekust
Ik hebM'n hemel.... 't Gaat
niet, het gaat niet
Henri keek diep-ongelukklg;hij
voelde, dat het moest; maarOf voel
de hij dat misschien nog niet diep genoeg?
Luister eens. Als jij tegen Clara zegt,
dat je die dame niet gekust hebt, zal zij
dadelijk vroolljk kijken; en hartelijk te
gen je zijn; en alles blijft goed. Bedenk
wel: ze zal je eerst ontvangen vol wan
trouwen en somberheid, met vijandigheid
misschien. En als je dat zegt, wat wij je
nu inprenten, dan is al dat onaangename
weg; in-éénen heelemaal weg; zoo
lang je die woorden volhoudt. En later,
later zullen we haar alles wel eens precies
uitleggen, zooals het werkelijk gebeurd ls.
Nu zou je dat niet kunnen; geloof ons.
Henri, je zoudt het niet kunnen zeggen;
en het zou er al raarder gaan uitzien, als
je erover praatte. En daarom
Ik voel het welja, ik begin het
aldoor duidelijker te voelen;maar.."
Hij zweeg weer, pijnlijk, en schudde het
machtelooze hoofd.
Maar Dr. Marelman gaf het niet op. De
moeilijke, hooge stap over den drempel
moest nu gedaan worden. Nu of nooit
Nooit zou er zulk een macht van psychi
sche stuwing zijn, als nu. Die moest wor
den gebruikt
(Wordt vervolgd), j
Lr™ Je hebt de brieven natuurlijk niet
=en? En bent in een chantage-
puietje geloopen?"
w e'.nee: dat geloof ik toch niet!
feta. vlng me in een zeer verleidelijk
P»wum; en was erg hef. En ze presen
tie me thee en port; en enfin, ik kan
Eezèn?™Qers zeggen, dan dat ik het wel
form? v°hd. Maar ik had toch voort-
Sin v 'n m'n hoofd: Ik kom om de brie-
Mar S elndelijk vroeg ik daar dan ook
Cri' loeh keek ze me lief, maar verwij-
en zei: „Jij bent toch wel een
In'm l man- Maar je zult ze hebben"
fejtir mn stond ze °P en ging naar een
Krt ar liggen ze in", zei ze. ..En je
K,6, ze voor een zoen". Ze stond vlak bij
ItNrVo ,ze dat zei, en hield meteen haar
F Iiriil bii het mijne. En nu ja
k. 1r?an, knikte begrijpend. „En....
fektegen br'even natuurlhh met
ttirra,!J?en- ik heb er toen nog wel om
ff tam1maar toen ging ze boudeeren.
löte lk aanhield, werd ze vreeselijk
zei. dat ik haar in haar diepste
k uii^e.gevoelens had gekwetst; dat
Ifeleliiv haar hart het spreken haar
I op een schandelijke manier voor
