monument door Briand - De rechtbank te Roermond niet opgeheven
gevolgen van een Operatie
iste Jaargang
LEIDSCH DAGBLAD
Tweede Blad
FEUILLETON.
DE YLA66EN UIT. De rechtbank te Roermond blijft
bestaan en zal niet ten offer vallen aan de crisismaat
regelen. Op het stadhuis te Roermond werd de vlag
geheschen.
FEEST VAN DE ZWEEDSCH-DUITSCHE VEREENIG ING IN STOCK
HOLM ter eere van het jonge Zweedsohe prinselijke paar. Een ZweedscR
meisje in nationaal costuum biedt prinses Sibylle een ruiker bloemen aan..
VAN BRIAND vervaardigd door den beeldhouwer
Guillaume. Het monument zal geplaatst worden te Pacy-sur-Eure.
IHERIKA'S GEZONDSTE JONGEN EN MEISJE. De 20-jarige Ross
^len en de 16-jarige Dorothy Eiler zijn uit duizenden deelnemers to
Chicago gekozen als gezondste jongen en meisje van Amerika.
HET EINDE VAN DE JACHT. De vos zit hoog in den
boom. Jachttafereeltje bij Pinchurst (Amerika).
DE ONTWAPENINGSBESPREKINGEN TE GENèVE. In het midden
MacDonald, luisterend naar de discussies. Links van hem sir John Simon.
pauze. Toen wierp ook de bedachtzame
Haas zijn voorzichtigen duit in het zakje:
Zou het niet kunnen zijn, Marelman,
dat Je zóóveel naar „het geval" op-zich-
zelf hebt gekeken, dat je uit het oog bent
gaan verliezen, dat er aan dat geval men-
schen vastzitten; vrienden nog wel?"
Toen deed de dokter nog een paar
kalme halen aan zijn sigaar, en zei:
Jelui hebt precies gezegd, wat ik ver
wachtte. En niet om jelui te beleedi-
gen maar: dat was allemaal erg voor
de-hand-liggend; en als ik jelui misschien
toch beleedig met dit zeggen, dan zijn we
quitte; want jelui hebt mij ook niet ge
spaard door me voor een soort gevoelloozen
wetenschap-maniak te houden. Dat ben ik
niet; en al wal jelui nu zoo gewichtig
komt vertellen, had ik allang tegen mezelf
gezegd. En het resultaat van die dialogen
met mezelf was après-tout, dat ik meende,
er toch ln elk geval eens met jelui over
te moeten spreken Het Is gemeen; nu ja;
dat is te zeggen' het is natuurlijk heele-
maal niet gemeen, want als we 't doen,
doen we 't geen van allen om Henri of
Clara verdriet te bezorgen, maar om ze,
allebei, te helpen Van „gemeen" Is dus
geen sprake Maar 't zou daarom wel ver
keerd kunnen zijn; te eenzijdig, enfin,
noem 't zooals je 't noemen wilt
Er was weer een pauze.
Toen zei Kees Bender en hij zei het
een beetje schor en geagiteerd:
Er is misschien toch niet zooveel
tegen".
En zweeg abrupt.
De anderen wachtten op een toelichting.
Maar die bleef achterwege.
Laten we de zaak dan eens be
spreken", ging Dr. Marelman voort. „Kijk
eens, we zouden natuurlijk veel zuiver
der staan, als we Clara in onze overleg
gingen konden betrekken; maar en dit
als bewijs, dat ik heusch nog wel iets
meer zie dan „medische gevallen" dat
lijkt me te pijnlijk. En. nu ja, 't zou ook
onpractisch zijn; tenminste om dat van
't begin af te doen. Want als hij al dade
lijk...."
De dokter zweeg. Hij scheen plotseling
toch gegeneerd.
Nou" viel Haas plotseling uit,
„dat doet me toch in zekeren zin plezier....
Jij kunt zoo'n schunnig plan toch ook
niet in details uitwerken, je kunt het
theoretisch bedenken, en 't is goed; 't
heeft z'n waarde, dat erken ik ten volle;
en, nu ja, Ik zou ook, geloof ik, wel wil
len, dat het werkelijkheid werd. Als het
tenminste niet Iets blijvend was; maar:
een bevlieging voor de ééne of andere
vrouw, nou ja, als dat hem over de drem
pel heentilde, en hem eens uitvoerig deed
liegenZiedaar: ik hoop, dat 't ge
beurt; en ik zal 't niet tegenwerken;
maar zoo'n soort koppeling met veel list
samen in elkaar zetten, dat kan ik niet.
en dat kunnen we geen van drieën; jij
ook niet, Marelman' Nee! Jij ook niet!
Je hebt 't theoretisch keurig uitgedacht;
het ls seker een feit, dat een liefde in
dit geval de sterkste proef zou kunnen
zijn! want dan gaan de eerlijkste men-
schen liegen; maar
Op dit oogenblik werd er aan de deur
getikt, en bleek en geagiteerd kwam Henrl
binnen.
VIJF EN TWINTIGSTE HOOFDSTUK.
De moeilijke geboorte van de leugen.
Wat is er?" vroeg Dr. Marelman, snel
opstaande. Want zijn bezoeker bleef, na
de deur achter zich gesloten te hebben,
onzeker staan.
Wat heb je?" vroeg ook Kees Bender;
en met de oogen vroeg Eugenlus Haas
hetzelfde.
Kom toch hier, en ga zitten, kerel",
zei Marelman, en leidde hem naar het
kringetje van zijn patronen, de drie leu
genkweekers.
Henri zette zich werktuigelijk, dronk
gedachteloos van de thee die hem werd
gegeven, vergat de sigaar aan te steken
die hem opgedrongen was en keek hulpe
loos rond. Dat duurde een paar minuten
zoo.
Nou kom, vooruit", zei de dokter met
den drang van zijn beroepsautoriteit, je
bent nu onder je beste vrienden; zeg 'nu
eens op: wat ls er met je gebeurd?"
Ik zal 't jelui maar vertellen' ik
geloof dat lk gek word".
Nonsens. Vertel op".
(Wordt vervolgd), j
fameuze enquête, jou ook naar je idee
over vivisectie-op-menschen gevraagd?"
Dr. Marelman knipte eens even met de
oogen, maar rookte rustig door, en gaf
geen antwoord.
Wie zwijgt, stemt al vast niet toe",
vervolgde Kees. „Maar enfin, om kort te
gaan: ik vind dit een beetje al te smerig".
Nog dampte de dokter zwijgend verder.
Je moet verdorie een medicus zijn,
om op zoo'n idee te komen", ging de ander
nu voort; minder venijnig, dan wel be-
geerig, den dokter uit zijn tent te lokken.
En inderdaad antwoordde die nu be
daard:
Je vergelijking met vivisectie is wer
kelijk niet onaardig. Maar het is eigenlijk
nog erger, wat ik wil doen. Want ik breng
niet alleen het proefdier eenigeflinke
kerven toe, maar ook nog het wijfjesdier,
dat erbij staat. En dat niet ln bewerking
is".
En après-tout geef je zoodoende mis
schien beiden wel zooveel kerven, dat het
onderzoek-materiaal er min-of-meer „ka
pot" van is En stel, dat je proef dan ge
lukt dat is 't gunstigste geval, over
't andere geval moeten we maar liever
niet denken; goed: stel dat je resultaat
hebt, dan zal je daar als wetenschappelijk
onderzoeken blij mee kunnen zijn, maar
als geneesheer heb je meer kwaad dan
goed gedaan...
Tenminste als je Clara vertelt, dat
Henri een leugen heeft gezegd En dat
zal je onmogelijk kunnen verzwijgen
Er was weer een peins- en overweeg-
.Hm", zei Kees. „Over 't algemeen zijn
•E explicaties duidelijker dan vandaag".
Lrft zal jullie mijn idee zeggen", ver-
PJBOe de dokter onverstoorbaar, „dan be-
le al deze pour-parlers beter. Nu
an: We moesten eens zien te bewerken,
onze vriend Lugt verliefd werd op
andere vrouw. En als dat het geval
L. dan zou ik wel eens willen zien,
tuj bij een voorzichtige ondervraging,
tegenwoordigheid van Clara-zal-ik-
x-maar-zeggen, niet tot liegen zou wor-
«bracht...."
Jl1 zweeg, en trok gezapig een breede
Kwilk uit zijn sigaar. Het is het ge-
JJegebaar van iemand, die, zich be-
■l- ts anderer oogen een hoogst schun-
Khiii-„ur te maken, een groote onver-
'Wligheid wenscht ten toon te spreiden,
lol.»* anderen zwegen. Ze waren min-
rneer, Kees min, Haas meer, menschen
tonn ïnaatschappij en dus aan vrij wat
Jicfc'^id gewend. Maar deze weten-
KeëS? Proef overtrof toch wel de
I u ^aat in-dezen.
IWTpn- ze* Kees na ook eenige pijn-
I "^e bettt 'n knappe man, Marelman.
lSw1il'--- heeft Henderlk - Lugt be-
lk heeft dje indertijd, tyj zijn
