Johnson in Kaapstad - Het autobus-ongeluk op den Muiderstraatweg Jaargang LEIDSCH DAGBLAD Tweede Blad FEUILLETON. gevolgen van een Operatie OP SCHOOL. Sint Nicolaas en Zwarte Piet bezochten de openbare lagere school aan de Haagsche Straat in den Haag.# De goede Sint temidden der schooljeugd. BAL VAN DE BUITENLANDSCHE PERS TE BERLIJN. V.l.n.r. de Russische gezant te Berlijn Leo Chint- schuk met zijn echtgenoote en den Duitschen minister von Neurath. ondervraging tegenwoordig, met vergeving vragende oogen aanzag. En het vreemde was, dat de dokter en Kees niet beleedigd waren, maar toch wel in een bevreemden de nuance niet-in-hun-schik. Intusschen, deze constateeringen waren maar bijzaak; hoofdzaak was de maat schappelijke propaedeusis; die, op de basis van een gezond, ambteloos leven, voor een goed deel bestond in het lezen van de bij gebrachte lectuur en in gesprekken; welke laatste natuurlijk niet in hun geheel een eenzijdig karakter hadden; maar toch tel kens met een charge-van-eenzydigheid waren versierd. Iedere courant gaf vol doende aanleiding tot conversatie van dezen aard. Daar had je bijvoorbeeld de quaestie van de ontwapening. Henri was vóór de ontwapening; Clara was er nog méér voor; Kees was er voor; Eugenius Haas was er met mate voor; ny was echter zeer doordrongen van de hausse kansen van petroleum en bijpr°ducten by oorlogstoestand. Nu, allen voelden, dat hier iets eenzijdigs te beweren viel: voor den vrede, tegen allen oorlog.. Het waseen beetje een vreemd geval; want vroeger hadden althans Clara en Kees no<»t ge voeld, dat ze eenzijdig waren, wanneer ze in deze richting redeneerden. Maar nu, opzettelijk in ééne richting dooraettende. voelden ook zij door die gewilde heid, dat er ook nog andere zJJd®n^^rce/J} Dat er nog oerkrachten in den mensen zijn, die op een gegeven oogenblik zich alleen in vechtend zich-te-weer-stellen kunnen en moeten uitenHet was ver rassend; en elkaar in de oogen ziend er kenden ze zwijgend het intellectueel profijt van meerzijdigheid, dat er in het opzette lijk eenzijdig-zijn voor hen gelegen was. Want hoe kan men met zorg één.zljde blij ven zoeken, dan in het verhelderd besef, dat er meer zijden zijn aan een quaestie? Zoo ging het met verschillende proble men op het gebied van kunst, staat, kerkDe noodzaak, Henri eiken dag een poosje min-of-meer paedagogisch te onderhouden, deed allen peinzen, over eigen voorliefden; en dan, in stilte, het absolute van het eigen standpunt betwij felen. Kees Bender was een schilder van de symbolistische richting, die steeds het realisme met kracht had bekampt. Maar r.u, nadenkende over een volkomen af braak van de Haagsche School, en de uit- voerig-eenzijdlg, öpzettelijk-eenzijdlg be- redeneerende, voelde hij steeds meer de relatieve waarde van zijn vroegere zien- wijze; de relatieve waarde van iedere kunstrichting; kwam hij steeds meer tot de conclusie, dat ieder volgend geslacht door één-of-anderen „stroom des tijas" genoopt wordt, enkele elementen in het waargenomen geheel der verschijnings vormen sterk te belichten en die dan naar voren te brengen als het wezenlijke, het karakteristieke; terwijl feitelijk ieder voor gaand en ieder volgend geslacht evenzeer „gelijk" heeft. Clara bracht de opvoe ding der kinderen in het geding; zij zou waarschijnlijk meer invloed op Henri's denkwijze kunnen uitoefenen dan wie-ook der anderen; want zij kon die denkbeel den die zij en haar man altijd gezamenlijk in praktijk gebracht, in volkomen eenzij digheid tot charge, tot caricatuur door voeren. Zoo werd de „vrije" opvoeding, die „eigenlijk heelemaal geen opvoeding meer mocht heeten", zoo scherp mogelijk bestreden; het is wel waar, dat die meer openhartigheid van de kinderen en een vertrouwelijker verhouding tot de ouders meebrengt; maar dit moest, pour le besoin van de eenzijdigheid, als een minderwaar dige winst worden voorgesteld, neen, als heelemaal geen winst: want de ouders „wisten het" voor alle volgende tijden; hun ideeën moesten voor iederen maatschappelijken toestand de ware wor den geacht Eugenius Haas was een liberaal van het oude slag, voor wien de Staatsinmenging volkomen uit den booze was; hij had voor dezen al vaak op verdienstelijk geestige wijze allerlei bezwaren tegen de sociale wetten van de twintigste eeuw in het mid den gebracht: de vermeerderde ambtenarij waarmee die gepaard gingen, gelaakt; de luiaards en bedelaars-mentaliteit ge laakt, die door een uitgebreid steunstelsel, ten behoeve van werkloozen, wordt ver sterkt; de gevaren voor den bloei der in dustrie aangewezen, die ontstaan door het stroeve toezicht van de Arbeidsinspectie Nu moest hij die denkbeelden op de spits drijven.en ze daardoor noodwendig in hun betrekkelijke waarde gaan zien Natuurlijk, hij had over andere onderwer pen kunnen spreken, maar hij besefte zoowel als de anderen maar al te goed, dat ze alleen goed konden spreken over de dingen en denkbeelden die hun gemeen zaam waren. Eens ln de veertien dagen hadden ze een middag-bijeenkomst met den dokter; om hun indrukken uit te wisselen. Henri was daar niet bij; Clara wel. Het is merkwaardig", zei Eugenius Haas, „hoe veel verstandiger wij ons voe len worden, door al dat domme rede neeren". Jawel", antwoordde de dokter, „dat gaat zoo. Je kunt niet bewust nonsens ver- koopen zonder er beter van te worden. Maar hoe vaart de patiënt er bij? Kan jelui eenigen vooruitgang merken? En u mevrouw?" Het schiet, vrees ik, niet hard op", antwoordde Clara met een zucht. „Hij zegt niet veel Hij luistert aandachtig; want hij weet, dat we hem helpen willen, en hij wil niets liever dan meewerken. Hij wil alles beamen, maar het gaat hem slecht af. En hij wil er ook niet wanhopig onder worden; hij is geduldig en flink, maar Ja Er was een pauze. Toch", zei toen voorzichtig Kees Ben der, „heb ik gisteren iets opgemerkt o, 'n erg, erg klein symptoompje nog maar als het er überhaupt één is maar dat leek me toch Wat dan?' vroeg de dokter, gretig op-het- vinketouw. (Wordt vervolgd). DE VIERDE VERJAARDAG VAN HET KONINKRIJK ALBANIë. Koning Zogoe van Albanië slaat te Tirana het défilé gade. cenig bezwaar echter liet Henri Heghen Lugt zich den machinalen en detective aanleggen, zijn anti- vaar het 't waarnemen van on- betrof. Hij was dan ook de die de beteekenis van het instru- n'et kende, en niet zou kunnen be- het heette voor hem eenvoudig stelletje, dat ln het algemeen den van den een of ander op den duur vond hij de van het gecompliceerde rader- niet plezierig, niet om het dingetje naar omdat de dokter hem, wan- dai instrument aanhad, steeds de vragen stelde, waarop het onaangenaam was te antwoor- bijvoorbeeld: of nij hem voor ™r-en-doór eenvoudig en rechtscha- "nn hield; „neen" antwoordde of hij wel eens een oogenblik ten opzichte van zijn genees- koesterde „ja", antwoordde en het zweet brak hem uit of vond met Kees Bender. al- i-achtigst gekleed was. door :e wandelen; „neen" ant en zijn gezicht vertrok r'JuujK, terwijl hij Kees, bij deze Amy Johnson in Kaapstad. De eerste foto van Amy Johnson bij haar aankomst in Kaapsta'd. BRR! Nagestaard door c-en groepje bibberen de" toeschouwers gaan de heeren Donker en de Heus te Kijkduin, waar zij iederen dag in zee gaan zwemmen, in het water. MGR. DR. A. n. L. HENSEN oud-hoog leeraar groot seminarie te Warmond en geheim kamerheer van den Paus, is in den Haag overleden. OMGESLAGEN AUTOBUS DE OP DEN MUIDERSTRAATWEG BIJ HET MULDERBOSCH waarin 22 militaire verlofgangers van het garnizoen

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1932 | | pagina 5