Alvorens U ja zegt
VAN KLOETEN
Sint Nicoiaas Aanbiedingen
VAN KLOETEN, Breestr. 52
weer» anes van waal» vh'et
MUZ1EK-INSTRUMENTEN
GULDEMOND
PORSELEIN EN AARDEWERK
IE GROOTE VERRASSING.
SINT NICOLAAS DEELT UIT....
BUITENGEWOON GOEDKOOPE
HAARLEMMERSTRAAT 66
Opgericht 1883 - Telefoon 1980
Dinsdag 29 November 1932
hersens zag ik dan ook zolk een prachtige
sorteering en rijke verscheidenheid
Zoo zijn wij aan -een adres voor alles klaar
Eet-, Thee- en Ontbijtserviezen, Gebakstellen, Koekdoozen,
Bonbonnières. Luxe voorwerpen, Beeldengroepen. Sierkunst ln
brons en gemetaliseerd, Courantenhangers, Rookstellen en
Standaards, Koperen Spiegels en Wandborden, Huishoudelijke
en nuttige geschenken ln emaille en aluminium, Keukenkasten,
Tafel-, Divan-, Kapstok-, Schoorsteenkleeden, Theemutsen,
Slerkussens, Kapstokken. Hall- en Wandspiegels, Theemeubelen,
Dressoirs, Clubfauteuils, Haardfauteuils, Moderne noten
Fauteuils, alles m. bijpassende Tafeltjes, gepatineerd Engelsche
Meubelen, Karpetten, Loopers, Gordijnen.
Heerendassen, Heerensokken, Heerenoverhemden, Heerenhand
schoenen, Shawls, Pullovers, Slipovers, Vesten.
Damesmodes - Kousen, Handschoenen in wildleder, nappa,
stof, wol gebreid voor dames en kinderen. Zakdoekjes ln luxe
verpakking, Toiletartikelen, Luxe Lederwaren, Aetetasschen,
ln één woord D VINDT BIJ ONS EEN ENORME VER
SCHEIDENHEID VAN GESCHENKEN IN IEDEREN PRIJS
pp Bezichtigt vooral met Uw kinderen onze SPEELGOED-
AFDEELING, de grootste en meest gesorteerde in geheel Leiden,
pas nog aangevuld met de laatste ncnvcauté's.
lederen middag en avond bezoek van ST. NICOLAAS
MET ZIJN KNECHT, welke royaal geschenken naar
Uw keuze zullen uitdeelen
Ziet hiervoor de Speciale Etalage
is het toch aan te bevelen eerst even bij
te kijken. Het is ongelooflijk zoo goedkoop
alles bij ons is.
Wij noemen in deze annonce liever geen
prijzen, Uw familie, vrienden cn kennissen
behoeven niet precies te weten wat het
kost, maar weet U wie het wel moet weten?
UW PORTEMONNAIE!!!!
Wij hebben honderden practische en nuttige
geschenken. - Profiteert dus van onze
Bezichtigt onze Toonkamers zonder ver-
io72 plichting tot koopen.
TELEFOON 1703
Wanneer U een muziekinstrument koopt bij de firma
wacht U geen teleurstelling, daar alle instrumenten ten volle
gegarandeerd worden. Onze vakkennis is ook Uw belang. Wij zijn
zeer ruim gesorteerd. De prijzen zijn door grooten inkoop werkelijk
,054 laag. Informeert U maar eens.
iHi'H DAGBLAD - Derde Blad
Sinterklaas is weer gekomen
In dé oude Sleutelstad,
Met cadeautjes en met lekkers,
Ook voor Elsje had hij wat.
Elsje vond het toch zoo heerlijk
Wat de goede Sint haar gaf,
Dadelijk moest ze er van snoepen
Kijk ze likt haar mondje at
(Sint Nicolaas-schets door B. B.)
nu al sedert eenige Jaren altijd
wanneer November ten einde
er cloor het huis van de Lene's
wachtwoord: „Van 't jaar doen
1 aan Sint Nicoiaas, neen bepaald
it besluit was gegrond op het feil,
kinderen of getrouwd of burtens-
n. Ze waren allen volwassen De
won, die te Leiden studeerde, was
ie, die nog niet tot zijn besteni-
fes gekomen, maar ook die zou niet
Ter zijn eigenlijke home thuis heb-
zat voor zijn doctoraal; dan een
J „de Veld" en daarnaja,
het groote leven in, hier in het
fc het kon, Indië misschien, als de
lichten hier niet zoo gunstig waren,
lal die groote menschen, met de
He kinderen en den bijna afgestu-
I zoon, is een St. Nicolaasavond
1 meer, wat hij vroeger was, vroe-
n de zeven kinderen allen thuis
Nog klein waren; dus was het
purlijk, dat men „er niet aan deed."
»r de dienstboden zou het een en
gemaakt worden; dit sprak
Maar verder niet. Geen drukte,
Pies, geen verrassingen. En dat be
ll een heele rust: „van 't jaar doen
aan Sint Nicoiaas!"
M mevrouw Lene nu al eenige ja-
esd en van 't jaar had ze het weer
'idtwanneer dan Novem-
den rug was en in een zee van
Fnd ücht de winkels tot laat in den
|Pen waren, de drukte in de straten
I en aantrekkelijk werd, dan kwam
Jiets zich wijzigen in haar gedacli-
|Plannen. Neen natuurlijk, aan Sint
..doen", zoo echt „doen", als vroe-
!1 veel grappen en aardige verzin-
fn, dat wilde ze niet en dat zou
Dat had ze immers al gezegd cn
[hen vonden het ook zoo. Maar, ge-
N elkaar zijn, den avond, den ouden
®et zijn sleep van herinneringen
FhJke kinderblijdschap en kmaer-
ÏU' dat k°n t0Ch Wel en dilt WaS
"eel anders- En terwijl zij zoo
'eek haar man, die haar door en
™e, haar zoo nu en dan eens aan,
oe op haar gezicht de wijziging, die
in ïX plannen voltrok, en glim-
Idip MKtljdig begonnen enkele kin-
m' 5°ntier dat omwentelingsproces
ial Precics wisten, wat er
eens een opmerking te maken,
stellen, die geheel parallel
iv'J!?ar, ci"eri gedachten en met de
EKi 'ng van ilaar man:
Eie' wat rtoeT u met S'"' Nic°-
'en we weer aan de groote ronde
als vroeger?"
I 'eder weer een letter of een
Jet". stP'aat yóór zich, zooals u
m»n Frans thuis en de anderen?
jj"natuurlijk. We rekenen er op."
let, ,Lond mevrouw Lene best. Het
i lh7aaf Prettig, dat de kinderen
s bleven voelen in het ouuer-
Uldei» adden de herinneringen aan
r^Ed, aan de feestdagen en den
laT~avond met al zijn indrukken
t En het deed er niet toe of
i erden en de jaren voorbijgin-
iMuece<nber bleven ze kinderen
soen ze naar de oude, bekende
r en ,naar de herinneringen van
it ju, dat alles, naar de koeste-
1 zelf V.derlljke liefde.
had ook zooveel souvenirs
w hangzamerhand was het
groot
gezin wel eens „een bende"
lY,.f ceiiö „ccii uenue
'w Van veel herrie> Se"
"J5mel ,opkewondenheld, onmoge-
J 'n de kamer, wanneer alles
ld Te: wat de fantasie der kinde
har s .te omhullen in allerlei
in tatimr,,v,as toch eigenltJk niet
fhnderufi het kinderfeest was
vdihsrli wuze gevierd en de
beits hst i de bende, die belmoren
f*4ea,
L I V
'üh late inslaPen der kinderen,
,es bij hun bed hadden gezet
en er telkens even naar moesten tasten,
voordat ze eindelijk goed onder zeil waren-
9
Eén Sint Nicolaasavond zal zij niet licht
vergeten. Het was die, waarop haar oud
ste voor het eerst met bewustheid het
feest meevierde. Hij had er al veel over ge
hoord, veel vragen gesteld en het komende
feest vervulde zijn geestje met begrijpe
lijke onrust. Ze woonden toen nog in Arn
hem. in een villatje, dat zij zelf hadden
laten bouwen, op een heuvelglooiing, te
genover de koninklijke bosschen van Sons-
beek. Het was dat jaar, vroeg winter; er
lag zeldzaamheid op 5 December
sneeuw, die zacht kraakte onder de voeten-
En toen, na tafel, even voordat de feest
viering voor den kleinen dreumes zou be
ginnen, hadden zij alle drie, de ouders en
de jongen, een groote Sint Nicolaas-ver-
rassing. Nadat er aan de voordeur gebeld
was, werd de deur van de zitkamer eenigs-
zins plechtig geopend en daar stapte hij
binnen, de groote Sint, geheel naar de tra
ditie, met witten baard cn hoogen mijter,
rooden tabberd, waarover een wit kanten
overkleed. Een prachtige verschijning, een
Sint Nicoiaas van zeer goeden huize, die in
zijn met onberispelijke wit-kastoren hand
schoenen geschoeide handen een staf
droeg en een zweepje. ZD, de ouders, be
grepen er niets van. Hun zoontje stond
met zijn lieve groote oogjes vol bewonde
ring op te kijken. Er was vrij spoedig
eenige toenadering tusschen de twee, den
Sint en het kind. Zij, de ouders, zagen dat
tafereeltje vóór zich afspelen, een tafe
reeltje, buiten hun weten door een ander
ontworpen, waarin de kleine persoonlijk
heid van hun jongen eenigszins naar vo
ren trad in zijn beleefde, eerbiedige aan
vaarding van wat hem wedervoer en de
kritische beschouwing van de ongewone
verschijning voor hem. Het liep alles heel
goed af; tot het einde toe bleef het res
pect, getemperd door de blijdschap over de
ontvangen geschenkjes, bewaard en daar
na zagen alle drie het mooie schouwspel
van een eerbiedwaardigen grijsaard in
zijn imponeerend gewaad. De treden van
de stoep afgaand en de helling van den
heuvel afdalend, over de blanke sneeuw bij
maanlicht voortschrijdend in het mooie
Geldersche landschap. Het was een plaat
uit een sprookjesboek, expres openge
slagen voor hun kind.
f
Aan dien avond, aan die verrassing, hun
door een vriend, die in de buurt woonde,
bereid, denkt mevrouw Lene. Wat is dat
alles lang geleden! Wat is er sedert veel
gebeurd! Maar wat is haar veel goeds be
schoren, dat nu, nu nog. de oude kinderen
terugwenschen naar de herinneringen uit
hun jeugd, om de groote tafel in de huis
kamer van het ouderlijk huis
Is het wonder, dat zij eenigszins ont-
trouw wordt aan het parool: „Van 't jaar
doen we niet aan Sint Niklaas!"? De stem
ming, die aan het feest voorafgaat, maakt
zich van haar meester; haar herinnerin
gen, uit eigen jeugd en uit die harer kin
deren. laten haar niet los en zij wordt
weer, als steeds, de lieve, zorgende moeder
die alle kleine wenschen weet. alle verlan
gens raadt. Zij heeft het druk met ge
heimzinnige uitgangetjes en met geheim
zinnige pakjes, die bezorgd worden en
spoorloos uit het gezicht verdwijnen. En
als de 5 December-avond aanbreekt, is zu
wel moe van allerlei bedenkselen. maar
toch vol innerlijke vreugde in haar jonge,
altijd jonge hart-
Om acht uur zal de familie-reume aan
vangen. Frans is er al; hij heeft nog in dè
sociëteit te Leiden gegeten Hij zag er wat
moe uit, wat gespannen, toen hij kwam
„Je ziet wat smalletjes, vent." zegt zijn
moeder, 't Komt er zeker erg op aan nu,
met dat examen voor de boeg!'
„Nu, moedertje, maak u maar niet onge
rust. Het zal wel losloooen. Da,ar moeten
we allemaal door heen", segt de zoon en
klopt haar goedig op den rug. „Nog een
week of wat en lk ben er van af.
De oudere kinderen komen. Ze zijn al
len wat anders dan anders. Daarvoor U
het dan ook ,,'t heerlijk avondje" uit hun
kinderjaren. Mevrouw Lene houdt de
suite-deuren, die naar de huiskamer voe
ren, angstvallig dicht. Zelfs haar man mag
niet naar binnen gaan. Om acht uur be
gint het feest: om acht uur gaan de deu
ren open, niet eerder. Wat daarachter is
weten ze allen wel, maar het is elk jaar
opnieuw dezelfde prettige gewaarwording:
de mooie, rustige kamer met de groote
vierkante tafel, de brcede lampekap met
het afstralende licht, de kleine surprises
vóór ieders plaats, en de stoelen, zooals ze,
jaar in, jaar uit hebben gestaan voor den
kring, die nog geheel ongeschonden is Ze
kennen het alles tot inbijzonderheden,
maar ze zijn ongeduldig het weer te zien.
want het is de bestendiging van hun ge
lukkige jeugd en de verzekering, dat het
geluk nog voortduurt. En allen staan ln
afwachting.
Eensklaps een luid belgerinkel aan de
huisdeur, gevolgd door een opvallend vlug
binnenbrengen van een groote enveloppe
door het dienstmeisje. Frans kijkt wat ver
legen. Op de enveloppe staat in drukletters
het verzoek, den inhoud te lezen vóór den
aanvang der feestviering.
„Dan zal i k het maar openmaken",
zegt de heer Lene Frans is naast zijn
moeder gaan staan en heeft zijn arm on
der den haren gestoken. Hij bijt op zijn
lippen. Allen kijken gespannen naar de
enveloppe, die door den vader, een accu
raat man, met tergende langzaamheid
wordt opengesneden Hij wil de spanning
blijkbaar verlengen: daarvoor is het nu
eenmaal Sint Niklaas. De kring om hem
heen dringt zich naar hem toe. Een pa
pier komt uit de enveloppe, wordt open
gemaakt
„Wat is dat!" zegt de heer Lene
„Frans!moeder!.... Frans zijn
doctoraal1. Frans jongen.
De oude heer houdt even de hand boven
de oogen Frans omhelst zijn moeder, om
helst zijn vader, drukt ontelbare handen
Er is groote blijdschap, groote emotie.
Allen gaan weer zitten explicatiën worden
gevraagd en gegeven. Men raakt er niet
over uitgepraat Dan slaat de klok ln de
gang acht. Twee paar onzichtbare handen
doen de schuifdeuren open: de huiskamer
ontplooit haar gastvrijheid op het fami
liefeest. Bijna plechtig treden allen de
kamer binnen zooveel geluk! zooveel ge
luk!Och. Frans, och Frans!
Frans snuit hevig zijn neus en zegt
quasie-onverschillig:
„U had gezegd, dat we van 't jaar niet
aan Sint Nicoiaas zouden doen. Toen
dacht ik: „er moet toch wat wezen en toen
verzon ik er dit op Dit is mijn St Niklaas-
verrassing Verder heb ik niets: ik had er
geen hoofd voor. Een volgend jaar zal ik
beter zorgen. Dan maak ik surprises en
verzen
St. Nicolaae met „Zwarte Piet" en
en schimmel, zooals wij allen hem van
kindsbeen kennen en liefhebben.
