van den Zesdaagsche - Hoe de „P. C. Hooft "er na den brand uitziet
NEDERLAND
8/OORHETKIND
NEDERLAND
•HETJCIND
ERLAND
VOORHETKIND
NEDERLAND
VOORHETKIND
Jaargang
LEIDSCH DAGBLAD
Tweede Blad
FEUILLETON.
van een Operatie
jtmmx -mSÊ
icinnaars van den Zesdaagsche te Amsterdam.
loppel Piet van KempenPijnenburg, dat den ZesdaagscKe
won.
De eerste klasse-dekken van de „P. C. Hooft" na den brand.
CARJIEN STDl>BR-W RINGAUTNER
die te Weenen voor de eerste maa-1 als
opera-dirigente optrad.
fEItOEMDE POOLREIZIGER RASMUSSEN - (links)
vrouw en secretaris in de residentie, in verband met
van de Groenland-kwestie voor het Perm. Hof
yan Internationale Justitie.
NIEUWE WELDADIG-
ÏIEIDSZEGELS „Voor
het kind"', welke binnen
kort in 4 waarden worden
uitgegeven.
TWEE VERPLEEGSTERS van een
ziekenhuis te Parijs ontvingen het ridder
kruis van het Legioen van Eer.
TROTZKY OP ZIJN EUROPA-REIS. Trotzky met zijn vrouw gefotogra
feerd bij de bezichtiging van de uitgravingen van Pompei bij Napels.
'n onzin!" Clara trachtte het
te zeggen; en het lukte
dan ga ik maar", zei hij lus-
een taxi opbellen?"
waar denk je aan!" zei hij
hebt hoogmoedswaanzin. Of
aar> anachronisme! Ik ga met-
hem niet tegen. Had iets van
"aar hoofd; iets dat ze dadelijk
hem naar de hulsdeur.
"at in de busSchrik maar
een drukwerk! Nu Jongen,
loom knikje. Keek haar
Jhartelijk aan. Daar ging hij.
Gin» j ..drukwerk" mee naar
- dadelijk naar het telefoon-
Marelman? Is de dokter
u ik hem-zelf dan even
van Hoghen Lugt
dokterJa. Mijn man
°ver. En; ik heb een heuge
lijk verschijnsel waargenomenNee,
met z'n werk gaat het geloof ik weer niet
best.Maar er is iets anders. Een
symptoom dat hoop geeft; en dat u me
voorspeld hebt.... Ja.... Hij voelt, dat
hij een onzuiver beeld van het leven
heeftEn het brengt hem nog wel even
van streek; maar een crisis, zooals in het
begin, heeft het niet meer tengevolge....
Ja juist, dat had u gezegd, dat is een
eerste verschijnsel van beterschapJa.
heerlijk vind ik dat. natuurlijk! Maar het
wordt hem wel op een beetje hardhandige
manier bijgebrachtWel, door al wat
hij ondervindt, in de wereld. Wat zegt u?
Dat de beste geneeswijze?Ik versta u
niet De „natuurgeneeswijze van de
onnatuur". O ja, ja, heel aardig
Ja zoo is hel wel.Hij komt nu gauw
eens bij u. Daar heb ik hem toe overge
haald. Kan het ook op 'n Zondag?
Nu, heel graag, danJa, ik kom even
bij u, om het precies te vertellen.Nu
dadelijkGraag! Over een uurtje? Zoo
als u wilt.... Nee, goed dan; precies om
half één ben ik bij u. Dag dokter".
Ze had dan nog een half uur den tijd
Zette de koffieboel vast klaar; met een
briefje voor Nico en Muis, als ze uit school
kwamen. Nee, ze zou nog maar even thuis
blijven. Als ze een half uur had, nep ze
het toch al op haar dooie gemakNog
even rustig zitten. Met Henri's wanhoop
was in haar in-éénen weer hoop geico-
menRustig zat ze voor het raam.
Geen zin om met een werkje te begin
nenDaar lag nog dat „drukwerk" op
een stoel. Het was de Wereldkroniek. Ze
verscheurde het omslag; bladerdeEen
plaatje trok haar aandacht, 't Vertoonde
het één of ander hart- en pols-onderzoek
van een man met een zeer ongunstig voor
komenHet onderschrift luidde:
De Machinale Waarheid.
De verdeeling van waarheid en leugen
was tot dusver overgelaten aan den
mensch zelf, al naar zijn karakter ge
oriënteerd was.Betrekkelijk waar,
dacht ze.„Ook dit gebied is echter
niet meer veilig voor de machine; zij
neemt met of zonder goedvinden van den
delinquent (hl dit geval Kirkland, den
moordenaar van Arlene Drawes te Gary
in den staat Indiana) stelling vóór de
waarheid en tegen den leugen, en contro
leert zijn beweringen langs electrotech-
nischen weg. Dit novum verkeert nog in
het stadium van proefnemingen; de Ame-
rikaansche rechter, die een onderzoek
van den misdadiger leidde, heeft dan ook
nog niet zoo ver durven gaan, om de uit
komsten van dezen mechanischen Zola
J'accuse") als wettig en overtuigend be
wijs in het rechtsgeding te erkennen. Maar
wat niet is, kan nog komen. En dan
plaatst deze „lie-detector" (leugen-aan
wijzer) ons voor een probleem, dat juri
dische fijnproevers zal doen watertanden.
Want waar gaan we heen. als de meest
verborgen wenschen van het hart machi
naal in het licht getrokken worden? En
wie waarborgt mij honderd procent waar
heid, als in het mecaniek van dezen
electrischen spion ook maar één draadje
of pennetje spijbelt wat óók een vorm
van liegen is?"
Dat zou een aardig instrument wezen,
dacht Clara, zeer geïnteresseerd, om eens
op Henri te probeeren! En hoe prachtig
zou daarmee zijn genezing te demon-
streeren zijnO, wat zou het héérlijk
wezen als die lie-detector hém véél te ver
wijten had
Ze nam het blad mee naar Dr. Marei-
man.
Maar er waren veel dingen te bespre
ken, vóór zij aan den lie-detector toe wa
ren. Hij ook zag in Henri's duidelijk besef
van een onbekend levensgebied een begin
van genezing. Hij wist zich nu abnormaal;
hij beschouwde het redeneeren van de
menschen, die anders redeneerden dan hij,
niet meer als een „gekke" manier van
praten, zooals vlak-na de operatie, toen
hij nog in het ziekenhuis lag. Neen. hij
voelde bij zichzelf een gebrek; en zou dat
wlilen aanvullen. Maar hoe moest hij
daarbij geholpen worden'' De maatschap
pij bracht hem wel het één en ander bij;
begrip van zijn toestand, van zijn sociale
onbruikbaarheid, had ze hem nu al bijge
bracht,Maar dat zijn paardenmidde
len" zei dr. Marelman. Ik zou het niet
aandurven het alleen over te laten aan
het spel der machten die om hem zijn. Dat
is of je iemand, die, nu ja, eenig idee heeft
van zwembewegingen, maar meer ook niet
in 't water gooit. Het is een quaestlc van
toeval, en, nu ja, van kracht en Instinct,
of hij zich naar den kant zal weten te
werken, of dat hij verdrinken zal. Neen,
we moeten beginnen met doseeringen. En
het zou eigenlijk het beste zijn, als hij dan
nu, laat ik zeggen: in wat lósser maat
schappelijk verband stond.
Dat is wel heel moeilijk", zei Clara.
„Hij zal, vrees ik, wel op-den-duur onmo
gelijk blijken aan De Middenweg: ais
hij al niet dadelijk ontslagen wordt
Maar we moeten geld verdienen. Ik wil
ook heel graag werken, als 't voor hem
beter is, 't niet te doen; maar wat voor
werk moet ik doen? Ik zou 't niet weten".
Ja, dat is moeilijk", peinsde Marel
man. „Hebt u misschienvermogende
familie; of vrienden, die wat voor hem
willen doen? Hij zou 't later kunnen te
ruggeven; er zouden trouwens niet zulke
sommen mee gemoeid zijnEenige
maanden; dit jaar uit... Ja, ik garan
deer niets; dat heb ik al meermalen ge
zegd, maar 't is dan ook geen geldbeleg
ging om hem tijdelijk te steunen; maar
een vriendendienst. Er is risico. Maar ik
gelóór: niet veel". CWordt vervolgd).
