schen/? voor president von Hindenburg - Harold Lloyd in de Ufa-ateliers
Jaargang
LEIDSCH DAGBLAD
Tweede Blad
V gevolgen van een Operatie
BRENGEN DEN RIJK SPRSSI DENT EEN HAM. - Bewoners van Zwi-
scherahn met hun geschenk voor het paleis van den president.
HAROLD LLOYD IN DE UFA-ATELIERS IN NEUBABELSBERG. „Kareltje" met zijn vrouw bij de op
namen voor de nieuwe film ,,Das Vermachtnis der Marquis S". V.l.n.r. Lilian Harvey, mevr. Lloyd, Harold
Lloyd en Mady Christians.
I1INNERING8PENNING welke door de Kon. Begeer gemaakt is naar ontwerp van de beeld
houwster mej. Riueb, ter gelegenheid van den 7Oen verjaardag van dr. Joh. Wagenaar.
TWEE DIRIGENTEN. Begroeting tusschen William
John Durnm, dirigent van de Royal Horse Guards-band
en C. L. Walther Boer, den directeur van de Kon. Mil.
Kapel.
omstandigheden, nog makkelijker ln te ko-
meh ookMaar zéker weet ik dat niet.
In elk geval: dit is een vrij beroep: en
daar is nog wat soepelheid ln en plotse
kans.
Er was een pauze.
Ik heb er zoo heelemaal geen benul
van", zei Henri kleintjes.
Het laatste wat ik ervan gemerkt
heb", vervolgde hij toen, „ls die Straats-
burgsche affaireDat was journalistiek
en één-en-almisverstand".
Daar weet oom nog zoowat niets
van", kwam Clara. „Dat ls een heele ge
schiedenis", voegde ze er aarzelend en
eitwat pénibel aan toe.
Oom Sextius wierp vanuit zijn loome
houding even een snellen blik op haar.
„Nu ja, wat dat ook is, dat doet op 't
oogenblik niet veel ter zake", zei hij, af
snijdend. „Er zijn natuurlijk ook in
de journalistiekmisverstanden";
de heele wereld wemelt van misverstanden,
lééft op misverstanden. Onze heele maat
schappij is misschien wel één reusachtig
misverstand.... Hm een terrein waar
we de „misverstanden" heelemaal zouden
kunnen vermijden" hij keek daarbij een
oogenblik Clara aan „dat bestaat
niet.Maar laten we hier nu eens over
doorpraten. Allereerst: wat voor bezwaren
heb je? Vind je 't beneden je stand?,,
Hm zei nu op zijn beurt Henri,
maar bij hem kwam het er meer hulpe
loos dan overpeinzend uit, „jadat
is te zeggen: wat is mijn stand eigenlijk
op 't oogenblik?"
Oom Sextius lachte oolijk. „Dat is een
voortreffelijke vraag om mee te beginnen
jongen", gel hij vriendelijk en zonder
eenigen spot. „Trouwens, veel men-
schen vragen zich dat in onzen malaise-
tijd af; geen wonder, waar in onzen tijd
stand en geld zoo erg nauw samenhan
gen. Maar ze zijn toch niet heelemaal
identiek; dat bedoel ik niet, hoor. Enfin,
Iaat ik nu niet doen, of ik je niet be
grijp. Je vraagt je af, of je in de jour
nalistiek een milieu zal vinden, waar jij
je op je plaats zult voelen. Nu, ik geloof:
dat zal heel goed gaan. En meer nog: het
zal je goed doen, kerel Het kan iets,
wat jou ontbreekt, aanvullen, namelijk:
het contact met het volle leven. In zijn
„slechte oneindigheid", zooals Bolland dat
noemde. Dót leven geeft de courant, en
daar zijn, als in 't leven zelf, tallooze mo
gelijkheden. Er is een voortdurende wis
selwerking tusschen de krant en dat
leven zelf: en de menschen die weten
wat er in de wereld omgaat, weten de
krant als reflex van het leven te waar-
deerenSoms ook: te gebruiken;
daar heb ik heele bedenkelijke gevallen
van gezien. Maar over 't algemeen laat
de courant zich niet meer critiekloos ge
bruiken; het meest gebeurt dat nog
het spijt me. dat ik het zeggen moet
door de politie. Neen Henri, wat je bezwa
ren, 'n soort standsbezwaren. tegen de
courant betreft, die zijn „démodé"
Trouwens jongen, je weet net zoo goed als
ik. dat er tegenwoordig in 't publieke leven
weinig namen van beteekenls zijn die niet
direct of indirect, maar heel dikwijls di
rect, aan een courant zijn verbonden."
(Wordt vervolgd).
ROOSEVELT de echtgenoote van den nieuwen Amerikaanschen president, die medo-
eigenares is van een meubelfabriek in Val Kill, slaat in de fabriek het werk gade.
ERiiELEIN IVIEN'. Mary Weiiïlich., die tot
Fraulein Wien voor 1933 gekozen is.
nieuwe ambtenaren benoemd worden.
Maar kijk nu maar niet zoo sip; laten we
liever meteen eens overleggen, waar
ergens anders wél een, betrekking te vin
den zou zijn".
Henri was, en keek, teleurgesteld. „Is
er werkelijk heelemaal geen kans in die
richting?" vroeg hij.
Als ik eenige mogelijkheid voor je
zag, zou ik 't heusch niet verzwijgen", zei
oom goedmoedig, en tevens hij wist z'n
woorden te kiezen volkomen naar
waarheid. „Maar kijk niet zoo sneu, jon
gen! Dat past niet bij het Madera-geval I
Drink eens uit; dan beginnen we met een
nieuw glas en een nieuw plan! Wat dacht
je van de journalistiek?"
ZEVENTIENDE HOOFDSTUK.
Krantenman.
De journalistiek. herhaalde Henri
op een toon waarin verbazing en gering
schatting in gelijke mate hoorbaar waren.
Oom Sextius knikte goedmoedig „Heb
je daar nooit aangedacht?" herhaalde hu
bedaard, terwijl hij aan zijn glas met
„geval" nipte.
Nooit", antwoordde Henri met krach
tige verwerping
Hm", zei oom...Ja
ambtelijke wereld dóén we gewoonlijk
nogal hoog ten opzichte van de couranten.
En vooral dan in de wereld van de bureau
ambtenaren Ik weet er alles van. Maar,
dat nu es even daargelaten, vind je t
werkelijk zoo min?"
Henri zweeg.
Hm", zei oom Sextius nog eens,
hij had een eigenaardige, overwegend-
peinzende manier van dat geluid maken.
„Wie zwijgt stemt toe, zegt 't spreekwoord.
En dat schijnt me hier wel van toe
passing. Maar dan ben je toch werkelijk
achter bij je tijd, beste jongen".
Kan wel', zei Henri, 'n beetje koppig.
Er zijn de laatste halve-eeuw veel
Werte umgewertet", ging oom voort in
een kalm betoog; Henri herinnerde zich
hoe hij hem méérmalen zoo had zien
zitten bij het Madera-geval; zoo'n beetje
loom achterover geleund, maar met 'n
plotseling, zij het beheerscht-blljvend
naar-voren-komen met een argument;
en hij herdacht dat met 'n zeker schuw
respect, want het was dan altijd daarmee
geëindigd, dat hij oom's gelijk inzag.
„Alle Werte umgewertet", herhaalde
oom. „Zoo zijn ook de paedagogen bijvoor
beeld geen slaven meer. Integendeel
enfin, ik wil niet zeggen dat hun verheven
positie mij voorkomt, het ideaal te zijn.
Zwakke, weifelende tijden zonder vaste
cultuur hebben altijd den schoolmeester
verheerlijkt; de ouders hebben dan, in 't
besef van hun eigen moreele zwakte, het
ideale element in de opvoeding maar ge
ëndosseerd. En de schoolmeesters hebben
't altijd „geweten". Mm; Je zou ook
staatsinrichting en staatshuishoudkunde
kunnen doceeren aan een H.B.SEn
hij heeft daar op 't oogenblik wellicht
diverse geschiktheden voor.
Hij peinsde dit zwijgend even ten einde,
dan. met een luchtigen stemzwaai die
mijmering afsluitend, vervolgde hij ge
decideerd:
Maar de journalistiek schijnt me
mooier. En misschien ls daar ln onze tijds
begon dus alvast, bij Henri's uiteen-
J* ontvangen met een uit-
van bedenkelijkheid, die de gêne
de6d v°orvoelen. En toen
vóór het einde van zijn verhaal
poosde om adem te schep-
hem op de beminnelijke wijze
kon, in de rede:
zei hij, terwijl hij zijn
°P de knie van zijn jongen
•raoB„? "em hartelijk en als verge-
aarv™ voor de toch noodige inter-
,,beste jongen, ik zie al
wil k, vhlt. En omdat ik je zoo
wu helpen, zou ik zeggen: laten
verknoeien met praten in
Want dat is het; ja, dat kan
maar er is geen mogelijk-
oogenblik of in de eerste
jnaar iemand in de rechter-
Darnni loodsen. Daar ook
Pl;SLVersoberlne- Er kunnen 'n
of oentïi vacant komen, door over-
onneering, vóór er ergens
ls °or iemand-van-buiten ont-
rnaarUUr zoo'n geval op
perde dat is een ge
togen Hofnla de vereen-
•tóins van 5un 'hgévoerd, en de
aard, hT, e arbeidsuren zijn van
1 zooals ik zeg, er geen
