Hing-Een haai van twee en een halven Meter
Jaargang LEIDSCH DAGBLAD Tweede Blad
FEUILLETON.
>lgen van een Operatie
HERRIOT IN SPANJE. De Fransche minister-president (x) bij het verlaten van het stadhuia te Madrid.
er uitstekend vóór-stond. Had hij dan zóó
weinig kijk op de zaken? Maar haar
intuïtie belette haar, door te vragen. Er
zat natuurlijk weer iets tusschen, dat ver
band hield met zijn waarheidszin, hoe
dan ook
Het spijt, me, dat je mij daarnaar ge
vraagd hebt", onderbrak hij haar pijnlijk
gepeins. „De zaak is", zei hij met moeite
volle schaamte, „Meyerbeer, de directeur,
heeft ons gezegd, dat we er vóór morgen
middag nog volstrekt niet over mochten
spreken. Maar ja het eerste wat je doet,
is mij ernaar vragen. Ik kan dan toch niet
zeggen: Ik zeg het niet. Dan zou je het
toch trouwens ook al wel begrijpen.
Dus
Maak je daarover geen zorgen", zei
ze hartelijk. „Als je het mij vertelt, is het
net zoo goed of je het heelemaal over je
zelf gehouden had; dat weet je toch wel.
Ik zal het aan niemand vertellen. Als jij
zelf het nu maar niet aan een ander
vertelt".
Och nee, natuurlijk nietJa, het
is ook eigenlijk dwaas, dat ik daarover
inzit Maar ik heb het beloofd, of ln elk
geval: me vast voorgenomen; en nu...
nu is dat zoo raar.
Clara begreeu het Ze voelde, hoe hij
hier naderde tot het begrip leugen: al was
er van een leugen in den eigenlijken zin
van het woord nog geen sprake; en hoe
deze nabijheid hem onzeker en onrustig
maakte.
Nee, nee, dat is niets", haastte zij
zich dus hem by te vallen, „maar de zaak
ls voor ons ernstiger. Je had nu net een
betrekking; en die betrekking beviel je
zoo goed, en nu Trouwens, al die men-
schen die daar op het kantoor waren, zyn
er nu ineens slecht aan toe.
Dat was zoo; en Henri zei naar, nu ze
de hoofdzaak toch wist, hoe slecht. Dat
eenvoudig de salarissen van de laatste
maand zouden worden uitbetaald; en
daarmee afgeloopen. Eigenlijk was het
wel een rust, dat hy daar dan nu ten
minste eens met haar over praten kon.
Niet, dat dit veel hielp, want ze stonden
er nu net zoo 'voor, als ongeveer een
maand geleden, toen ze uit Italië terug
kwamen. Maar er was nu althans de ge
legenheid, elkaar wat op te beuren; en
het argument daarby was: we hebben
toch dien vorigen keer ook zoo gauw iets
gevondenEnfin, nog één halven dag
had hy het gewone werk te verrichten;
en dan zouden ze nader moeten zien, wat
hun te doen stond. Misschien wist die
bankier, die hem al eenmaal geholpen
had, ook nu raad
Het was druk aan het kantoor, dien
laatsten Zaterdagmorgen. Vooral werden
er veel deposito's opgevraagd; opmerkelyk
veel. Zou er toch iets zyn uitgelekt?
Als Henri wantrouwen had gekend, zou
hy wel begrepen hebben, dat men iets had
laten uitlekken. Dat enkele der employé's,
in attentie voor geldmogelykheden opge
groeid, wel wisten, hoe uit alles wat men
weet en een ander niet, geld is te slaan;
en dat men b.v. met de handigheid die het
vak leert, onder het zegel van geheim
houding waardevolle diensten kan aan
bieden; diensten die in een geval als dit
in waarschuwingen bestaan. En zulk een
aanbieding kan dan op verschillende ma
nieren beloond worden; de verstandige
waarschuwer kiest natuurlijk zyn men-
schen; d.w.z. die goed doordrongen zijn
van de zedeles „voor wat hoort wat"; en
die dat „wat" van de tegenpraestatie ook
goed kunnen voldoen; het moet niet een
„half wat(t)". maar liefst een dubbel wat
wezen; het zij contant voldaan, byvoor-
beeld als percentage van net geredde be
drag, hetzy als wissel op de toekomst, als
de naam onder den wissel solide is, is dat
soms nog beter. En er zyn menschen met
solide namen, die nog wel iets voor een
dergeiyken wissen voelen; en voor een
relatie ln de bankwereld, die niet maar
enkel tot openiyk, maar ook tot het min
stens even waardevol hulpbetoon langs de
ondergrondsche wegen, bereid ls. Zoo ko
men soms zeer Delangryke verbindingen
tot stand, welke niet zonder een zekere
goede-trouw zyn, zelfs niet zonder een
zekere noblesse; en theoretische moralis
ten mogen het laken, dat de grondslag
van die belde partyen byna tot éér strek
kende houdingen een woordbreuk of een
schending van vertrouwen is, zy die de
wereld kennen en haar armoede aan acht-
tienkaraartsche moraal zullen zeggen, dat
die transacties Inderdaad nogal erg be-
hooriyk zyn; en het oordeel van deze
laatsten bevat ongetwijfeld de belang
rijkste levens-les. Gelyk alweer de uit
komst heeft bewezen; want menig finan
cier van beteekenis heeft aldus de grond
slag tot zijn grootheid gelegd, met wat
dan de preciezen een klein gemeenig-
heidje zouden noemen; als het tot hun
ooren zou zyn doorgedrongen, maaT het
fyne van het geval is dat dat natuuriyk
alleen bij allerzeldzaamste uitzondering
geschiedt.
Het is heel duidelijk, dat Henri, gelyk
we trouwens vooropsteldden, van derge-
ïyke praktyken niet het minste idee had.
En zich dus bijzonderlijk, aanmerkelijk
meer nog dan zyn chef, over den grooten
toeloop van geldhalers verwonderde. Ter
wijl deze chef juist met het allergrootste
wantrouwen tegenover hem bezield was,
dien allergemeensten naiefdoener, die
biykbaar klaar stond om op de één of
andere byzondere huichelachtige manier
zyn handen in onschuld te wasschen.
Zoo viel het Henri op, dat die patroon
den volgenden morgen, den laatsten van
zijn financiersperiode, voortdurend in
zyn nabijheid iets te doen scheen te heb
ben; hij wydde hieraan trouwens geen
bijzondere aandacht. Hij had hem bij het
binnenkomen met een bhk vol genegen
eerbied begroet; die beduidde dat hij gee-
nerlel rancune voelde over de lebwat on-
behooriyke behandeling van den vorigen
dag, maar deze eenvoudig toeschreef aan
den nerveuzen toestand van den direc
teur. Wel had het hem verbaasd, dat die
groet ternauwernood was beantwoord,
maar hy had ook hieraan niet veel betee
kenis gehecht; het is merkwaardig, hoo
weinig achterdocht menschen gevoelen, en
onderstellen, die zelf vol goede trouw zyn.
En verder hadden de cllenten zyn aan
dacht gevraagd. Het was Zaterdag, een
drukke dag altijd al, en het was gewoonte
dat hij dan, by uitzondering, ook zelf
direct aan de loketten de cliënten te
woord stond, wat anders zyn werk niet
was. En nu was het zoo extra druk! De
chef keek met zorg naar de klok ,die ter
gend langzaam opschoot; tot elf uur
het Zaterdagsche sluitingsuur moesten
de betalingen In 's hemels naam kunnen
doorgaan. Nu Ja, dat zou wel gelukken;
er waren blijkbaar al geruchten ln de
stad, of gewaarschuwden; maar de terug
betalingen bedroegen toch ln elk geval
maar een klein percentage van het totale
opeischbare deposito-kapitaal. En mocht
het te erg vinden, ja, dan kon men óf
aan de Hoofdbank een bedrag halen, óf
uitstel tot Maandag verzoeken; wat dan
natuurlijk een afstel beduiden zou. 't Was
lam, als het daartoe komen moest; dat
voelde de directeur wel, die veel gevoel
had voor het correcte; en een staking van
uitbetalingen is elgeniyk correct, maar
een plotseling tekort is iets armzaligs.
Enfin; hy was lang genoeg ln het vak, om
onverstoorbaar van houding en gelaatsuit
drukking te blyven rondwandelen; met
een voortdurend oogje op dat rare ambte
naartje, zooals hy in zichzelf wrokkig en
met onrustige, onzekere minachting, dien
van Hognen Lugt noemde. Maar er was
tot-nog-toe niets, dat zijn wantrouwen
rechtvaardigde.
(Wordt vervolgd).
1)U DEN VISCHHANDELAAR FRATERMAN in de Rem-
brandtstraa-t in de residentie is een haai van 21 meter tentoon
gesteld, welke aangevoerd is door een Noorschen schokker.
EEN' HARDER EEOVD-CEE'B. In Boedapest hebben Harold Lloyd-bewonderaars een club opgericht. Alle leden dragen een
zwarten bril. Harold Loyd temidden der clubleden.
OPENING VAN DE OR CHIDEEëN-TENTO ON STELLING in Pulchri
in de residentie. Rechts de Belgische gezant, de heer Maskens, naast hem
gezant, baron de Vitrolles. Geheel links de heer Matthes, voorzitter
der Ned. Orchideeën-Vereeniging.
JAARUJKSCHE STEDENTEN'GEVECHTEN AAN DE NORTHAMPTON
bij de ontgroening. De studenten bekogelen elkaar met meel,
zei ze:
Je hoort dageiyks van allerlei ma-
Mevrouw Korselaer beweer-
dat jouw bank, de Overschiesche,
voor zou staan. Nu, ik heb na
dat daar geen sprake van
groote instelling, dat is toch
hè?" En ze keek hem aan
die Instemming vroeg; maar
uder bleef het onderzoekend-vra-
c in haar oogen; en ln de gestemd-
waarin hy door haar vraag werd ver-
was dat het, wat hem 't meest trof.
Zij wachtte een antwoord, 't Liefst had
gezwegen, want de aanmaning te
™*én door zyn chef gegeven, stond hem
duidelijk voor den geest. Doch zwijgen
hier onmogelijk; en dus moest hy wel
Jen, hoe het gesteld was; en hy zei het,
|"Jl hem het zweet uitbrak van
agitatie:
Ook groote instellingen ondervinden
ongunst van de tyden, kind. En die
Wf. "i byzondere mate".
ZIJ schrok.
_Jr pes.je wilt zeggen, dat er ook
X,Overschiesche gevaar bestaat?".,
knikte, ten volle beamend.
Maar dat is dan toch zeker nog wel
hVmiddeeien?n? ba"k m8t Z°° 766
Hm i?ela?s' antwoordde Henri.
wel ongelukkig; ook voor ons
^fgen wordt de bank gesloten".
ÜE' was een wel héél groote, een ver
zwerende teleurstelling. Hy had voor
dagen nog gezegd, dat de bank
roman van Jan Walch.
