Een welverdiende Straf. MOEDER HELPT WEL. ANEKDOTE. Marietje Laterveer, niet alles wat je nu stuurde, kan ik plaatsen. Dat raadsel over bouillon, kan wel mondeling, dan hoor je niet of het met een hoofdletter wordt ge schreven dus of het een naam of de drank bouillon is. En die anecdote van dat brood in het water gooien, heeft er al in gestaan. Jo en Tieleman van der Linden, spoedig zal ik weer eens prijsraadsels geven; ik zal er eens naar zoeken hoor. Anje de Gelder, je schreef zeker Zon dagmorgen en was toen zoo blij met den mooien Zondag, want 's middags was het al weer mis en viel de regen bij stroomen neer. Zorg je zoo graag voor plantjes, nu het staat ook mooi en vroolijk i n een kamer. Aardig dat Nies en Clazien mij nog niet vergeten, ik herinner mij ook nog goed, dat ze mij eens kwamen begroeten, toen ik in Leiden logeerde. Dirkje Hopman en Adrie van Nood, toen het hier verleden Donderdag zoo regende, begreep ik ook best. dat jullie niet naar Den Haag zoudt komen fietsen, maar ik had toch even willen waarschuwen dat het alleen om 3 uur kon. Tiny Vliegenthart, de eene keer zijn de raadsels veel gemakkelijker dan een an dere keer. dat is altijd zoo. Je mag den rebus gerust oplossen maar die zend ik niet in, daar zorg ik niet voor. Kijk nu maar in de krant of je oplossing goed was. Neli Vijlbrief, o zitten al die raadsel- nichtjes uit Warmond in dezelfde klasse. Vond je de raadsels zóó lastig, dat je de oplossingen bij elkaar moest grabbelen. - (Grappige uitdrukking, hoor). Koba Kool. woon jij maar 5 minuten van de school, dat is niet ver Kregen jul lie een week vacantie en staan nu alle kachels en is het nu lekker warm? Jaanjte van der Voet. vond je de raad sels zoo moeilijk en je hebt toch 5 goede oplossingen, dus overvloed genoeg. Rie Oudshoorn, dat hoeft ook niet iedere week een langen brief, als er niets bij zonders is gebeurd, dan valt er ook niet veel te vertellen, dat beerijp ik best. Jo Beumer, dat erebeurt heusch dikwijls genoeg, dat vriendinnen eens hetzelfde vertellen in hun brieven Ja verleden week was het een erg lange correspondentie, toen had ik zóóveel te beantwoorden. Nel Waeemans, o wat had ik een plezier In die verhalen van ie over Moppie, nu ik denk dat ik ook wel zou zeggen zooals iedereen: wat een schatie! Jonee hondjes knabbelen graag aan alles, maar voor je schoenen zal het minder goed zijn als hij daaraan zoo graag knabbelt. Stientie Griffioen, heel aardig dat je mij toch nog een briefje schreef, al was het je Vaders verjaardag. Is het toen ver der een vrooliike feestdag geweest? Jikke en Marietle van Akker, allebei welkom bij de raadsel jeugd, noemt mij maar Tante. De brieven moeten Maandags vóór 9 uur 's morgens aan het Bureau .ieidsch Dagblad" zijn en als je het over de post z»ndt naar mijn Haagsche adres, dan uiterliik Maandags op de post doen. Hennv de l'Feluse. we gaan naar den winter, maar echt winter is het gelukkig nog niet, het is nog geen November. De raadsels. d'e goed zijn. zal ik eens plaat sen: ik heb er nu weer veel liggen. Annie Dorrenaal. dat wat je stuurde Is heel graopl". daarom zal ik het eens als anecdote plaatsen, want als raadsel zal ge^n enkel kind 't kunnen raden, dat be- grün 1e wel. Kriin Haasnoot, ie hebt veel plezier van je duiven lees ik. Zitten de jonge duifjes al zoo lekker d:k in de veeren en zouden ze al gauw kunnen uitvliegen? Gerda Sniecker, heb ie die raadsels hee- lemaal zelf verzonnen? Stuur mij de vol gende week eens de oplossingen er van, "dat moet altlid als men nieuwe raadsels inzendt. Jan. Eemnien en Jopie Wassenaar, ia het snüt mij ook. maar het kan niet dit jaar: ik zou ook aardig gevonden hebben je allen wper patis te zien en of Hanna goed is gegropid. Was ze zoo blij met haar iurkie en srhortie. Groot geliik, hoor; kle'ne kinderen mopten al dadelijk leeren hoe ze met dieren moeten omgaan. Is er een grijze zwerver komen aanloopen en heet die nu Jo .To hoe orrannig Jnhan Hendrik, en Nelh'e Mulder, ik be greep er al niets van dat ik na half Juli nooit meer iets van lullie hoorde; ik weet niet eens wat voor oriis Johan toen heeft gekregen. Dus nu kan Nellie ook meedoen, nu ze school gaat en al met inkt mag schrijven: dat is flink hoor. Lena en Willie ScMlp. krijgen jullie nu soo°die herfstvacantie. dat is maar fijn hoor. dat, hadden wij vroeger nooit. Zitten jullie dan mpt 1e vriendinnetje nonne- kleeren te naaien- hoe gezellig. Hebben jullie veel ponrven? Allen harteiük gegroet door Mei. A. KOOPMANS VAN BOEKEREN, Den Haag, Van Beuningenstraat 42. Knorretje, warm aangekleed. Ging alleen *r op uit En hU wuifde naar zijn Moes. Die stond voor de ruit Van het groote varkenshok. Moeder keek naar hem. Dreigend met haar poot zei zij Met een flinke stem: Knorretje; let nu goed op! Loop steeds langs den kant. Auto's zijn er op den weg Meer dan in het land! Ja. ja. Moeder, 'k weet het wel! Zei 't parmantig ding. Dat voor d'eerste maal alleen Om een boodschap ging. Knorretje keek heel flink uit. Kwam goed in de stad; Vond den winkel ook heel gauw. Was 't geen kleine schat? Bij baas Spekmans moest hij zijn En daar kocht hi.1 vlug *n Heel pond eikels. Knorretje Liep er mee terug. Maar daar kwam een hondje aan Kefte nijdig: Waf! Zeg. wat zit er in dien zak? Foei toch, blijf er af! Knorde 't varkentje terug. 'n Hondje lust dat niet! En hij zorgde wel, dat hij Ze niet vallen liet. Vlug liep hij nu door naar huis - Moeder prees haar spruit En zij lachten in hun poot Samen 't hondje uit. D' eikels smaakten opperbest. Knorretje zei: Moe Stuur mij morgen alsjeblieft Weer naar Spekmans toe! Of 't gebeurde? Moeder zei: Knorretje, weet goed! Dat een aardig varkentje Nooit verwend zijn moet! Even ging bij kleinen Knor 't Krulletj' uit den staart Maar ziin rose varkenssnuit Was gauw opgeklaard. En tevreden kroop hii toen In den warmen stal Waar hij weldra lekker sliep; Net een rose bal! (Nadruk verboden). Hein Jansen was ondeugend, Een ieder sprak er van, Want soms waren z'n streken Zoo leelijk als maar kan. Zoo had hij steeds 't pretje: Zag hij een dienstmeid staan, Om met 'n stok heel heltig Fluks in 'n plas te slaan. Natuurlijk kreeg 't meisje Dan spatten op haar goed. Hein Jansen stond te schateren. Hij noemde zulks moed. Eens op 'n Woensdagmiddag, Dat Hein weer zooiets deed, Greep plots een ferme slager Ons lachend jongske beet. Uit was 't met z'n lachen. Nu schreeuwde hij voor zes, Maar stevig hield de slager, Het ventje bij zijn hes. Op zijn beurt werd nu Heintje Met modder volgespat, Kreeg daarna van zijn rechter Nog 'n „schoon water"-bad. En druipnat liep de jongen Ras naar zijn woning heen, Thans lachten alle menschen En huilde hij alléén. De straf had toch geholpen, Wel bleef hij 'n echte guit, Doch nooit meer haalde Heintje Een dergelijk grapje uit. (Nadruk verboden). Als je niet zoo heel, heel klein te Dat je klimt op moeders schoot Om daar lekker uit te huilen, Maar je zelf vindt „veel te groot", Alsje eigenlijk zoudt willen Zijn zoo n heel klein, snikkend kind, Dat zichzelf nog niet kan helpen En zich nog g»een „branie" vindt, En je kunt niet echt bekennen, Hoe je hunkert naar een zoen. Dien je openbaar zoo gek vindt En waarvoor je veel zou doen, Dan, m'n kerel, kan 'k begrijpen Je toch o, zoo groot verdriet. Ga toch daad-lijk naar je moeder, Als je zelf den weg niet ziet. Heusch, ze zal je vast begrijpen En ze vindt je doen niet gek. Stellig wordt je zelf veel grooter Na 't vertrouwelijk gesprek. TR. VERDONER SALOMO^ (Nadruk verboden). Ingezonden door Rle Oudshoom. Jantje: ,Hé Tante wilt u dierentuintf met me spelen?" Tante: „Jawel beste jongen, maar M» moet ik dat doen?" Jantje: „Nou Tante dan ben ik de ok fant en dan bent u een dame die n» mij komt kijken en mij van alles geö1

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1932 | | pagina 16