Is de stormwind loeit - De Schipbeek buiten haar oevers getreden
738te Jaargang
LEIDSCH DAGBLAD
Tweede Blad
FEUILLETON.
De gevolgen van een Operatie
Dfi STORM. Te St. Oedenrode ontwortelde de storm een ouden boom, welke boven
op een goederenwagen van de stoomtram stortte.. Even tevoren was de personentram
gepasseerd.
Wat 'n weer weer!
MET DE BRANDSPUIT NAAR HET STADHUIS. Een employe van de brand-
weer-afdeeling van de gas-maatscbappij te Tottenham trad in het huwelijk. Met
de motorspuit ging het paar naar het stadhuis, de bruidegom aan het stuur.
Oorspronkelijke roman van Jan Walch.
Ü11 Maar nu hij met hen
rondging in klare ochtenduren in de
musea, in Santa Maria Novella, in het
Kleme Dom-museum, in 't Battistero, en
hun in de volheid van eigen ontroering
en verrukking telkens en telkens iets van
Qe door alle eeuwen daar stil aanwezige
?°P®eren van extatische schoonheid
Sol; nu voelden zij dat diep in hun
Betroffen werd; door den klank
v... .stem allereerst, dan: door de
t?fïf! je'd zelve die in die stem had
0 *tet verbaasde hem zelf. in de
riti v.an 11,111 °ogen, waaruit hem nooit
ar was tegemoet gekomen, iets te voelen
onmiddellijke diepe emotie, die de
nu,,. i1, dle de hoogste waarheid is, in
Lï'^h'dachtige zielen ontvonkt. En zoo
een.„~oor m, den ietwat vercynischten
dpn e.' deze kunstbeschouwing verbon-
st.rw8 ee,n zoet-innig zielscontact. Zoo
één v?33 -?11 Bev°ei. dat wanneer hij op
fen zi'n ^hoonheids-questen getrof-
deriiib. i ,r een openbaring van uitzon-
het l«ri acllt, hij daarbij onmiddellijk
dat tï w gen voelde, ook Clara en Henri
voor dit Z'en; hen plotseling te zetten
zonderdacllt hij daarbij aan Clara;
bewmt t <-van dez€ rangorde nochtans
°ewust te zijn. Hij wist niet dat het vooral
naar de weerkaatsing van dezelfde emotie
uit hare oogen was, dat hij verlangde.
Toen hij er zich op een morgen in het
Battistero rekenschap van gaf, dacht hij:
„Nu ja, Henri is een patient; ik hécht na
tuurlijk meer aan den indruk dien een
kunstwerk op een geestelijk normaal
mensch maakt. En daarbij gaf hij er zich
geen rekenschap van, dat het die geeste
lijke abnormaliteit was, die in de eerste
plaats Henri nader tot hem had gebracht,
en, als 't ware in diens gevolg, Clara.
Het waren verrukkelijke weken. Zij had
den besloten de rest van hun reistijd
maar in Florence te blijven, en op een
morgen had Kees een klein huisje voor hen
ontdekt aan den kant van Foggio Impe
riale, bij de villa Gallilei, hooger en frls-
scher dan de stad, die toch met een daal-
tocht van een half uurtje te voet te be
reiken was; langs een kronkelweggetje
tusschen wijnloof en heggen, vanwaar
men voortdurend een prachtig uitzicht
had op de hellende heuvelen om de stad.
Dat konden ze voor twee maanden huren,
juist den tijd dien ze 't noodig hadden;
en Kees zou voorloopig nog maar bij hen
blijven logeeren. Zijn overkomst had Henri
wel een oogenblik bevreemd, daar èn
Clara én hij voortdurend de quaèstie van
den brief-van-het-Ministerie als een vrij
onbeduidende zij het dan al voor hem
pijnlijk onbegrijpelijke zaak hadden
voorgesteld, maar van Kees kon men al
lerlei opwellingen en onverwachtheden
verwachten; en het was erg gezellig dat
hij er was, en hij hielp hen in allerlei,
en zonder hem zouden ze van Florence
ontzettend veel minder hebben genoten;
zoodat, toen hij bescheidenheidshalve van
heengaan sprak, ze beiden hem spontaan
en heel hartelijk overhaalden, dat niet
te doen. En zoo hadden ze dan nog eenige
verrukkelijke weken vóór zich, tot het
misschien te warm zou worden; maar daar
boven de stad was 't altijd nog wel uit te
houden, ook 's zomers, verzekerde de
boer, die hun het huisje verhuurde; en
hij was wel-is-waar te dezen een beetje
belanghebbend, maar hij had zulk een
nobelen, franken snit van gezicht, hij was
zoo'n eigenaardige onboersche boer, dat
ze zeer geneigd waren hem te gelooven.
Van het dorpje boven, Pian' dei Giulari,
daalde dagelijks een manke en gitoogige
schoenmakersvrouw naar beneden, door
den boer aanbevolen, die kon koken en
wasschen; en als ze na een morgentocht
door de kunstschatten der stad, op het
terrasje met weidsch uitzicht hun voor
treffelijk maal genoten, met blijden chi
anti besproeid, voelden zij, hoe dit nu
eerst het leven was; één sterke, heug
lijke heerlijkheid, één weelde van te be
staan en te genieten. Hun gesprekken
hadden de eenvoudige klaarheid van den
Toscaanschen hemel, en Clara had maar
héél weinig „ziekte-geschiedenis" aan
den dokter te melden.
TWAALFDE HOOFDSTUK.
Weer onrust.
Het is een vreemd geval, dat moet ik
U toestemmen". Hij zei inderdaad U met
een hoofdletter; want „hij" was mr. Col
ver, en de woorden die hij sprak, sprak hij
tot zijn secretaris-generaal, in diens
kamer.
Zoo zijn de feiten", resumeerde deze
laatste; „U informeert, dat was einde
Maart, naar den afloop van de operatie.
De dokter zegt; alles is uitstekend. U gaat
hem opzoeken, en hij behandelt U met
eenenfin, op een zonderlinge brusske
wijze. Zijn vrouw verklaart dat als een
gevolg van zijn ziekte, die dus dan toch
een zeker gebrek aan moreel evenwicht
tengevolge schijnt te hebben gehad. Goed.
Het klopt niet heelemaal met de verkla
ring van den dokter, maar het is nog wel
te aanvaarden. Dan komt een aanvraag
om ziekte-verlof, of herstellingsverlof. De>
dokter appuyeert dat; en we staan het
toe. Dan komt die allergekste historie te
Straatsburg, die, laten we dat even op
merken, den indruk maakt, precies te pas
sen bij den toestand van onevenwichtig
heid en gebrek aan zelfbeheersching, zoo
als u die hebt geconstateerd. Ik vraag
telegrafisch een verklaring. Die blijft bijna
een week uit; is het niet?"
Ja, ja, zes dagen, meneer Holy Hel
man".
Precies. Dan komt er een brief, die
een volkomen ontkenning inhoudt. Een
getypte brief, die als we hem nauwkeurig
bekijken, in den vorm nog wel een beetje
afwijkt van den gewonen stijl, den ambte
lijken stijl, zooals Lugt dien vroeger altijd
zeer goed in acht nam
Zoudt U denken, dat hij hem niet zelf
geschreven heeft?" vroeg Colver met ge
dienstige belangstelling.
Hm, dat is ook mogelijk. Maar
enfin, hij heeft hem onderteekend. Die
brief bevat een soort „verklaring", die
niet erg waarschijnlijk aandoet. En
iemand, die op een öiensttelegram heeft te
antwoorden, zal als de zaak zóó eenvoudig
is, als ze daar wordt voorgesteld, In den
regel geen vier dagen wachten, maar zal
zoo'n verklaring, als de ware toedracht zóó
is, onmiddellijk zenden. En toen ik dan,
eindelijk, die verklaring aan den Fran-
schen gezant kon doen toekomen, is het
dan ook niet vreemd, dat die blijk gaf,
enfin, dat hij het gevoel had, met een
kluitje in het riet te zijn gestuurd". De
heer Holy Helman gebruikte die zeer po
pulaire uitdrukking niet zonder een zeker
dédain, en liet ze volgen door een stren
gen blik. „Dat is alles zéér onaangenaam.
Blijkens dat artikeltje in die Duitsche
courant, is er ook op die vergadering, of
die bijeenkomst, of wat het dan geweest
mag zijn, over de Belgische quaestie ge
sproken; daar is speciaal op gewezen; en
dat daar een regeeringsambtenaar bij be
trokken was.Natuurlijk, het was
maar een hoofdcommies maarenfin,
het is compromitteerend. 't Ziet eruit als
een overigens buitengewoon onhandige
geheime actie van onzen kant. En we
móéten het onderzoek dan ook nog wel
verder doorzetten. Daar komt dan bij, dat
terwijl we na een week zoo'n dood
onschuldige, maar zeer summiere, verkla
ring krijgen, die op geen enkel détail in
gaatdat ik in dieq tusschentijd word
opgebeld door dr. Marelman, die me spe
ciaal nog eens komt meedeelen, dat zijn
patiënt patiënt nog zéér veel be
hoefte heeft aan een vreemde omgeving,
enfin, dat we hem vooral nog maar niet
terug moeten laten komen, om hem nader
aan den tand te voelen; daar kwam het
op neer
(Wordt vervolgd).
DE SCHIPBEEK BUITEN DE OEVERS GETREDEN. Het werkverschaffings
kamp „De Wippert" bij Holten staat hierdoor rondom in het water.
Storm aan de Scheoeningsche kust.
Hoog sloegen de golven over de pieren van de
buitenhaven.
HAROLD LLOYD OP DEN EIFFELTOREN TE PARIJS. Het lijkt
wel of de man, die het bioscooppubliek verraste door zijn klim
partijen, niet hooger durft.
