Nieuwe reddingboot voor IJmuiden - - Beëediging Duitsche recruten FEUILLETON. De gevolgen van een Operatie 73sle Jaargang LEIDSCH DAGBLAD Tweede Blad DE MARTHE.STICHT1XG TE ALPHES AAN DEN RIJN - waarin z.g. voogdijkinderen onder gebracht zijn, bestaat 50 jaar. Links de directeur, ds. Voors, temidden van het jeugdige volkje. J)E BEKENDE SCHRIJVER EMIL LI DWIG zal in den Haag, Amsterdam en Utrecht lezingen houden. NIEUW STE LAARZEN-31 ODE. Russische laarzen met blokken en strepen is het nieuwste. Oorspronkelijke roman door Jan Walch. 15) Daar kon Kees Bender van meespre ken. Het eerste artikel, dat door niemand meer gekocht werd, was: schilderijen. En minder dan niemand kocht schilderijen van schilders van groote reputatie: wier werken immers, als zoodanig, duur wa ren. Kees Bender had het ongeluk, tot de aldus gereputeerden te behooren: die plotseling uit hun arbeid géénerlei inko mens hadden. Overigens hechtte hij aan deze omstandigheid niet overdreven veel gewicht: hij was gewoon, zeer sober te leven, en hij had een zeer solied bank saldo; hoe groot, daar had hij zich nooit om bekommerd, maar nu, in deze tijden was het zaak, daar toch eens even conclu sie te komen, dat hij in den loop der jaren, ondanks afkeurenswaardig zorge- looze royaliteit tegenover confraters, wien het minder goed ging, 'n goede veertigdui zend gulden had gespaard Hij had er nooit „stukken" voor gekocht; wat inderdaad alweer louter uit zorgeloosheid was voort gekomen; maar in dezen tijd, nu alle „stukken" waarde wankele, een daad van vooruitziend en allerwijst beleid schijnen kon. Nu was het natuurlijk ook nog mo gelijk. dat de bank met saldo en al zou kantelen; maar zóó ver verkoos Kees Bender niet te denken. Intusschen, al had hij nooit meer of minder geschilderd in verband met de verkoopkansen, in dezen „malaise-tijd" ontbrak hem plotseling de lust tot werken. Een feit dat toch ook, misschien weer niet gezegd kon worden, niets met de malaise te maken te hebben. Want toestanden, die een heele samenleving betreffen, maken zich voelbaar in de atmosfeer; waarin alle menschen leven. En zoo ervaren ook de onmaatschappelijkste lieden iets; zelfs in kleurvizioenen verzonken kunstenaars op de hei. En zoo kwam het dat Kees Bender, langzamerhand gewaar wordende, dat zijn landelijke omgeving hem niet meer aan sprak op de wijze waarop hij dat van haar gewend was, maar eenigszins tegen hem scheen te boudeeren, besloot, haar dan kloekmoedig tijdelijk den rug toe te keeren en elders verstrooiing te zoeken. Juist toen wierp op een doorwaaiden Meiavond de post een bericht door zijn brievenbus- looze deur. dat gewaagde van een tentoon stelling in Den Haag, in te richten ten prof ij te van de arme schilders; en al den niet zóó armen schiders werd verzocht werk af te staan, dat dan ten bate der confraters zou worden geëxposeerd en verloot. Kees zat een oogenblik te peinzen over de eigenaardige waarde die de wereld het kunstwerk toekent, dat voor den maker zoo véél beteekent iets heiligs isHei ligdommen in de tombola! Vooruit maar; waarom ook eigenlijk niet? Zoo ls de we reld; die al wat haar aan heiligs en hoogs gegeven is, begrabbelt en beduimelt. Maar het wordt haar dan tóch gegeven, het hei lige; al weet de Gever, wat er hier mee wordt gehanseld. Nu, en dat is een voor beeld, dat er wezen mag! Vooruit dan! Hij, Kees, wou ook zoo edelmoedig geven. Dus pakte hij een tiental schilderijen in, en besloot ze den volgenden morgen vroeg te expedieeren. Maar waarom zou hij ze eindelijk niet zelf kornakken naar Den Haag? Hij deed hier op de hei toch niets voor het oogenblik. En Den Haag is een malle stad; maar er is wat redelijke nieuwe architectuur te zien, en als je niet werkt, is het wel goed, eens naar Den Haag te gaan; er is geen stad waar je het weerzinwekkende van de opgepoetste leeglooperij zoo voelt; dus eigenlijk: geen stad die je lust voor werk en eenvoud zoo aanzet. Aldus redeneerde Kees Bender- ieder redeneert naar dat hij verstand heeft, zegt men wel; maar eigenlijk redeneert ieder een meer overeenkomstig zijn gevoel- en dus redeneerde Kees Bender zóó. En han delde dienovereenkomstig; huurde den volgenden morgen een groote auto met chauffeur in het naburige dorp en reed daarmee naar Den Haag. Zoo vermeed hij gebruik te maken van het spoor; dat wks ook overeenkomstig één van zijn ietwat anarchistische neigingen, die hem een te genzin hadden gegeven tegen groote over heidsbedrijven; mekanieke organisaties; hij hield niet van mekaniek. En wat hij van schilderijen-vervoer per spoor had gezien, had dezen tegenzin niet ver minderd. Kees Bender vertrok dus op een zon- nlgen Meidag in de vroegste vroegte van zijn Drentsche hei, en reed in een gema tigde vaart over den grooten straatweg van Napoleon. Na eenige pleisteringen onderweg, kwam men tegen vieren in Den Haag, en reed direct naar Pulchri Studio, waar de tentoonstelling gehouden zou worden, tot welke hij de eerste en, gezien hoeveelheid en waarde van zijn werk, ook alleszins een voorbeeldig contribuant was. De voerman kreeg zijn afscheid, en Kees zocht een hótel, waar hij een dag of veer tien rustig kon blijven. Een klein hotel letje, een eind het Bezuidenhout op, scheen hem het best gelegen; hij zag van zijn kamer uit op het Bosch, dat in zijn heerlijkste lentepracht stond. En om de verdere aangelegenheden, die voor de meeste menschen bij de keuze van een hotel van belang zijn, bekommerde hij zich niet. Toen hij drie dagen in Den Haag was, verveelde hij zich. Toen hij er vijf dagen was, was hij er zeer gelukkig. Want toen had hij nieuwe levensgewoonten gevon den; die hem tot gevoel gaven, een mooien rusttijd te beleven. Hij ging namelijk da gelijks een goed uur musea bekijken; het Mauritshuis kon, zoo geëxploreerd, al 'n dag of tien vullen; en maakte verder mooie wandelingen ver langs het strand, en door de polders in de buurten van Wateringen en Delft. Dat waren dus al lerlei oorden in en bij Den Haag waar men geen Hagenaars zag. En toen bedacht hij, dat er ook nog Hagenaars waren, wel zeer Haagsche Hagenaars, en toch echte vrien den. De Van Hoghen Lugts. Maar die wa ren nu op reis. Hij had hun in het begin van de maand een poste-restante-brief naar Lüzem geschreven, en een paar „het gaat ons goed" getuigende Ansichten terug gekregen. Het scheen, dat Clara weinig gelegenheid had hem zonder Henri's toezicht eens te schrijven; mis schien vond ze dat ook wel ongepast; ja, onzinnig, maar Clara was nu niet bepaald een vrijgevochten type. En misschien lag er wel een brief van haar in het Heihol zooals hij in overpeinzingen zijn woning betitelde. Ineens schoot hem te binnen, dat zij hem bij het afscheid had gezegd, den dok ter, zooals die gevraagd had, voortdurend bijzonderheden omtrent Henri's toestand te zullen schrijven. Dat is waar ook! En hij besloot, zoo spoedig mogelijk dien dok ter eens op te zoeken. Dat was het middel om zoo goed mogelijk op de hoogte te ko men! Dus belde hij den volgenden morgen het Ziekenhuis op, en vroeg dr. Marelman te spreken. En dr. Marelman, die, zooals we al gelegenheid hadden op te merken, een man van kunst en cultuur was, voelde iets voor den vermaarden naam Kees Ben der, en stond hem, zij het dan ook, naar beroepseisch, van zijn weinigen vrijen tijd gewagend, een onderhoud toe; inviteerde hem zelfs daartoe een avond in zijn wo ning. Kees kleedde zich, als tegenbeleefd- heid, zoo conventioneel mogelijk aan kocht voor deze gelegenheid zelfs een boord, en zat zoo keurig op het afgespro ken uur in de studeerkamer tegenover den man, die, zij het per ongeluk, de leugen uit zijn vriend had geamputeerd. Het was een smaakvol ingericht vertrek, en Kees zou er zich volmaakt op zijn gemak heb ben gevoeld, als hij geen boord aan had gehad. .(Wordt vervolgd). DE BURGEMEESTER VAN WEMELDINGE - de heer F. Wabeke Azn., is 70 jaar ge worden. DE NOORSCHE KUNSTSCHAATSENRIJDSTER SON JA HENIE EN DE TENNISSTER TILDEN bij de ijshockey- wedstrijden te Berlijn. DE AANVARING tusschen de ,,Afric Star" en het Noor- sche motorschip ,,Charente". De beschadigde „Afric Star". RECRUTEN-BEëEDIGING IN LU EBBEN BIJ BERLIJN. Tijdens de plcchi tigheid bij het zingen van het Deutschlamcl-lied. DE NIEUWE REDDINGBOOT „BAREND SPEEKENS" bestemd voor IJmuiden. De boot js bemand met 6 personen en kan in totaal 50 personen bevatten.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1932 | | pagina 5