blinden-institüut Bussum door de Koningin Jaal"gangLEIDSCH DAGBLAD Tweede Blad SSM oSTto 6611 FEUILLETON. Bruid van het Glomdal Opening Blinden instituut te Bussum. OP MARKEN in verband met den verjaardag vap de Koningin. Koekhappen voor meisjes. BRONZEN BORSTBEELD van Leonard Lang, voorzitter van 'do R.A.I. te Amsterdam, aangeboden door 'de leden. DR. ECKENER bij aankomst in de residentie ter bijwoning van liet Internationaal Luchtvaartoongres. O de oude Grauwe houdt niet van zwemmen, antwoordde deze. Hij boomde de boot juist aan den linker oever de kleine vik binnen. Overigens kan hij nu doen wat hij wil voegde hij er aan toe, terwijl de boot over het zand schuurde. Hij heeft het aan zich zelf te wijten door de bruiloft met Gjermund. Toen glimlachte Bent. Maar de oude ginds op het strand stond radeloos te schreeuwen. Hii had geen boot en durfde op het naard niet over te zwemmen. Noch op waarts, noch stroomafwaarts, was er op mijlen afstand een boot te vinden. Nu bereikte de groote Bruine den wa een eind naar beneden en kwam langs het strand naar hen toestappen Tw-e Braaten trok de boot over den legde de ketting vast en sloot Sta a° Daarna nam hij het paard bij den teugel. trnm nil, Berit! z€i hij. beTden gingen langs het boschpad rig Wu» ireeren dat zij en Tore elkander De^ ^ntm£t had zij hem tevoren hit?id een boodschap gezonden Er was «ln kleine herdersjongen op de Glom- gaard die dan gaarne even overboomde 11 T^ging'daarna met hem terug naar hét veerT waar Berit en hij elkaar dan on™r^nderliiige gewaarwording bekroop Berit, een mengsel van angst, verdriet en onbestemde verwachting, terwijl ze daar hand aan hand met Tore langs het smalle hoschpad noordwaarts ging. Bij de nieuwe ontginning stonden ze stil. Het werd haar opeens zoo warm om het hart. Voor op den akker stond een klein nieuw huls ge heel op zich zelf. Uit den schoorsteen steeg rook op. De ruiten glinsterden. Dat is onze hoeve, zei Tor en lachte. Ze keek tot hem op. Dat zal ze worden, zei ze. Warm en vast drukte hij haar hand. Wil je het nu? vroeg hij. Toen keek ze hem helder en diep ln de oogen. Ja, lk wil het, antwoordde zij. En beiden schreden verder. In de deur van het oude huls stonden Jakob Braaten en Kari, zijn vrouw. Toen het tweetal nader kwam, glim lachte Jakob Braaten, Daar komt de bruid, zei hij. Maar Kari Braaten sloeg de handen in elkaar. O, almachtig wonder Gods, hoe kan zoo iets gebeuren? riep ze. De beide jongelieden kwamen glim lachend op stoep op. Ja, van heden af zul Je ons hartelijk welkom zijn, zei Kari en reikte Berit de hand. Jakob Braaten deed eveneens. Daarna traden zij binnen, waar men nu vol verwondering en verbazing alles be sprak, wat heden gebeurd was, en zich af vroeg welken keer de zaken zouden nemen. Toen het tegen den avond liep, keerde Karl Braaten zich om op haar bank en keek Tore aan. Ga nu naar het huls ginds, Tore, zei ze kalm. Berit zal boven in de dakkamer slapen. Er verscheen een Ietwat wrang lachje op het gezicht van haar zoon. Er ls ruimte voor velen ln het huls ginds, zei hij. Zijn blik gleed langs Berit, die opgestaan was. Karl Braaten schoof haar spinnewiel terzijde en stond op. Ja, wanneer die tijd daar ls, zei ze zacht, maar beslist. Ik moet toch voor jou een moeder zijn, vervolgde ze met vriendelijke stem. Sloeg haar arm zacht om Berit's schouder, liep naar de zoldertrap en ging met Berit naar boven. Maar Tore, haar zoon, bleef nog een poos met zijn handen op de knie zitten, totdat zijn vader eindelijk de Jas uittrok en over den kleerhanger wierp. Toen ging hij ten laatste. Ola Glomgaarden schuimde van woede, terwijl hij daar stond op het strand. De schaamte en al de dorpspraatjes brand den hem op de borst. Het heele dorp zou er den gek mee steken! Het zou dagen lang duren eer hij uit het Elvedal een boot daarheen kon krijgen om over te va ren en nu juist stonden de bruidegom en de dominee en het heele dorp bij de kerk te wachten. Er bleef hem slechts één ding te doen over. Langzaam klom hij weer op den ouden Grauwe en reed de berghelling op, Tegnstaden voorbij, zon der binnen te gaan en verder naar het dorp toe. Toen Ola Glomgaarden geheel alleen over den bergweg naar de kerk aan kwam rijden, wis het daar zwart van al de men- schen. De dominee had meer dan twee uur staan wachten. De bruigom en de gansche familie stonden ln druk, onrustig gesprek, op het kerkplein. Ola Glomgaarden reed rechtstreeks op hen toe en stapte af. Hij keek donker en zweeg. Karen, de tante, kwam dadelijk op hem af. Wat ls er gebeurd? vroeg ze zachtjes. Waar ls Berit gebleven? Ola Glomgaarden hield zich met de teugels bezig. Ze ls ziek geworden, gaf hij ten ant woord. Karen sloeg de handen ln elkaar. In 's hemels naam! riep ze uit. Ze keek haar broer vragend aan. Wat ls dat nu voor een zet? Nog steeds keek ze hem aan. Ik weet het niet! antwoordde hij. Ze moest terug. Nu bond hij de teugels vast. Karen vouwde de handen. Wie heeft ooit zoo Iets gezien? riep ze uit. Even stond ze na te denken. Er rees een vermoeden bij haar op. Ik had het bijna kunnen verwachten! fluisterde zij. (Wordt vervolgd). DE ZOON VAN MAO DONALD ia te Berlijn aangekomen om den modernen Duitschen woningbouw te bestudeeren. OLYMPISCHE WIELERKAMPIOEN VAN EGMOND is in woonplaats Haarlem op het stadhuis gehuldigd. De menschen- menigte op de Groote Markt. DE OCEAANVLIEGER MOL LIS ON* aan boord van de „Empress of Britain", begroet door den burgemeester van Southampton. t het Noorsch van Jacob B. Buil. ëing kalm naar de boot, haalde de .6 binnen en stiet van wal. Met een ®llgen stoot boomde hij zich te mid- de strooming en sprong dan weer chter. Met krachtige, gelijkmatige boomde hij nu dwars door den Het paard volgde de boot, waar °°r het water sneed zwemmend kielwater zoo gleden ze aan den rivieroever. Opeens riep zag haar vader op den ouden aankomen. ^ar komt hijriep ze. trok den boom binnen en tuurde boot langzaam voortdreef. Eriksen daarginds op tot staan en sprong er over. Braaten. j! zei hij, spuwde in zijn weer te boomen. Rustig naderden zij den overkant, man op den oever stond hen te schreeuwen. hij maar niet op het paard rivier in gaat! zei Berit. Ze aan. De Koningin heeft het blindeninstituut te Bussum officieel geopend. Links De Koningin en Prinses Juliana bij den rondgang. RechtsPrinses Juliana worden bloemen aangeboden.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1932 | | pagina 5