Joachim Albrecht Pruisen op de
Indische tentoonstelling
Bruid van het Glomdal
i Jaargang
LEIDSCH DAGBLAD
Tweede Blad
Een droevig beeld uit onze
tuinbouwstreken.
FEUILLETON.
Diepe stilte.
Gaat je vader zijn rust nemen?
vraagt Berit eindelijk.
Ja, dat is de bedoeling.
GJermund staat naar den grond te
staren.
O, dat komt wel ln orde voor Je, zegt
Berit dan.
Dat weet ik niet.
Hij kijkt haar van terzijde aan.
O, er zijn er genoeg daar bij jelui,
zegt ze.
Hij krijgt een schok.
Kom jij dan ook naar het dorp,
zegt hij.
Nu kijkt zij op.
Ik! Neen! zegt ze. Ik moet hier
blijven!
Zijn gezicht betrekt.
Alleen? vraagt hij.
Ja. Het klinkt vastberaden. Ik voel
me het best hier, waar ik ben, voegt ze er
aan toe.
Hij staat daar en kijkt naar zijn voet,
dien hij heen en weer laat slingeren.
Ja, nu, zegt hij. Maar later?
Ze staart recht voor zich uit.
Ik word nooit anders, antwoordt zij.
Hij glimlacht.
Men kan zoo iets nooit zeker weten,
zegt hij.
Jawel! Ze slaat de oogen neer.
Hij glimlacht slechts en kijkt haar aan.
Dan maakt ze er een grapje van.
Je hebt nu toch beslist een vrouw
noodig, zegt ze.
Ja, dat weet je heel goed! Hij krijgt
een kleur.
O, ja, er zijn er genoeg! Ze lacht.
Dat lijkt wel zoo, antwoordt hij.
Ja, hier in het woud zijn er geen te
vinden, antwoordt ze. Er zijn hier alleen
beren en dergelijke!
Ze Is vroolijk.
Daarna beginnen ze te praten over het
dorp, over kennissen, over dansen en zoo
al meer.
Maar toen Gjermund Hangsett den vol
genden dag vertrok, begreep hij, dat hij
Berit Glomgaarden op die manier nooit
zou krijgen. Daar moest iets anders op
verzonnen worden. Er was ook zoo'n
groote haast niet bij.
Een jaar daarna, op een dag ln de week
voor Sint Michiel, kwamen er twee man
nen den Kjölweg 1) afrijden naar de
Glomgaard. Het was de oude Berger
Hangsett zelf en zijn zoon Gjermund. Ze
hadden hun Zondagsche kleeren aan en
reden zonder meer de hoeve op.
Ola Glomgaarden, die lag te slapen,
toen ze aankwamen, trok zijn kleeren aan
en ging naar buiten om hen te ontvan
gen Maar Berit, die hen het eerst hail
zien aankomen, wierp een omslagdoek om
en sloop langs de achterzijde het huls uit,
voorbij den koestal, over het land naar de
rivier, waar ze onmiddellijk in de boot
stapte en zich naar de overzijde boomde.
De belde mannen uit Hangsett werden
goed ontvangen op den Glomgaard. Ze
waren immers familie en daarbij rijke lie
den. Ola Glomgaarden vermoedde ook wel
eenigszins het doel hunner komst.
Toen ze flink gegeten en gedronken
hadden de vader had een paar keer
naar Berit gevraagd, maar ze was niet te
vinden en nu met hun drleen alleen in
1) Kjöl bergrug.
de kamer zaten, kwam de oude Hangsett
met zijn aanzoek voor den dag.
Ja, ik weet wel, hoe jij er over denkt,
zei hij, zonder omwegen, maar Gjermund
zou graag willen weten of hij Eerit kan
krijgen.
Gjermund Hangsett zat met hoogrood
gezicht op zijn vingers te staren. Zijn va
der keek ln afwachting van een antwoord
Ola Eriksen recht ln het gelaat.
Ola Eriksen staarde peinzend voor
zich uit.
Zoo? zei hij.
Ze bleven een behoorlijken tijd zwijgen.
Het drietal zat na te denken.
Toen zei Ola Eriksen
Zijn die twee het dan eens met
elkander?
Nu eens keek hij Gjermund, dan weer
diens vader aan.
Berger Hangsett schraapte zijn keel.
Ja, lk weet niet, zei hij. Hij wisselde
een blik met zijn zoon.
Deze moest nu antwoorden.
Ik heb het nooit gevraagd, zei
hij zacht.
Stilte.
Ik wilde het eerst aan U vragen Hij
keek Ola Glomgaarden aan.
Deze staarde naar den grond.
Ja, dat was goed zoo, meende hij.
Berger Hangsett schoof zijn stoel terug.
Ach, weet je, het gebeurt toch, zooals
Jij wilt, zei hij.
Ola Eriksen keek op.
Ja, wat mij betreft, lk denk er over
zooals jij, antwoordde hij. Ik zou niet we
ten wat er tegen te zeggen viel.
(Wordt vervolgd), j
DE BERLIJN8CHE VERKEERSPOLITIE MAAKT FILMS. Zij bezit een eigen film
atelier, waar verkeersfilros voor onderwijsdoeleinden enz. vervaar'dfg'd worden.
ALLES VOOR HET PUBLIEK. Jack Shea speelt met zijn orkest in Berlijn. Het slot
ia, dat de muzikanten zoo door de jazz-woede aangegrepen worden, dat zij alles op het
tooneel kort en klein slaan (meubelen, décor, etc.)
Ja, het is een groote hoeve, zegt hij
^Het gesprek stokt. Beiden rooken nu.
Daama komen de vrouwen weer binnen.
En Ola Eriksen laat den jongen boeren
zoon aan haar beiden over. Zelf gaat hij
naar buiten om naar de maaiers te kijken.
Gjermund bracht den nacht door op
den Glomgaard. Maar tevoren op dien
stillen, zomersch warmen avond hadden
hij en Berit bij den koestal met elkander
gesproken.
Het was aldus toegegaan:
Onmiddellijk na het avondeten was Be
rit die wel begreep waarover Gjermund
Hansrsett was gekomen, de kamer uitge
gaan en langzaam opgewandeld naar de
bedrijfsgebouwen. Gjermund, die sl®ohts
h?SoD had gewacht, was een poos later
met de handen in de zakken het erf op-
eeslenterd om hier en daar eens een kijkje
tonemen. Nu kwam hij eindelijk lang
zaam aangelummeld, naar de plaats, waar
zij stond.
Toen hij vlak bij haar was, keerde zij
Z1<!Ü. Hetf begtnt°je te vervelen, zegt ze.
HiiNeenftmij^et. antwoordt hij.
Z Toch wel, het is vervelend hier bul-
off alarmeer men zoo alleen is, ant-
woord t hij-
blijftnu ook weldra alleen, zegt hij
zacht. k{ zeer verwonderd.
ik zal de hoeve overnemen,
zegt hij.
berende engelsche staatsman lloyd
brengt zijn vacantie door op zijn boer
in Churb (Surrey). Lloyd George bij de varkens.
ZES DAGEN-RENNEN VOOR MOTORRIJDERS georgani
seerd door 'de Italiaansche motorclub. Enkele deelnemers in
Passo Giova (Italië).
Duizenden zakken augurken en boonen bleven te
Roelofarendsvcen onverkoopbaar en kwamen op
de mestvaalt terecht.
het Noorsch van Jacob B. Buil.
Ola Glomgaarden ook gedronken
^nnen ze met z'n viertjes onder
Men somt over en weer
op, die in het dorp heb-
gehad. Er wordt rustig navraag
naar alles en nog wat. Daartus-
IDb vallen lange poozen van stilzwij-
uTrouwen bebben buiten nog
poezigheden te verrichten en ko-
~na de een na de ander binnen.
ien 1v?ets hand. Maar de beide
blijven zitten en praten lang-
i i v°orzichtig met elkaar. Het ge-
- ru op de verwantschap en opeens
Ola Glomgaarden:
3>' vader geeft zeker nu weldra
aan jou?
lilt Jul. schraapt zijn keel en ver-
l Ja
IWaü, heeft er over gesproken, geeft
rotwoord.
1,1 «hraapt de keel.
lag, wordt zeker een groote uit
mal haalt de pijp voor den dag.
p*. kvL rnt weer-
a ErilttÏÏ, wprdt ze niet, antwoordt hij.
n stopt zijn pijp.
■ns joachim albrecht ton pruisen
I van den ex-keizor, die Zondag in het Kurhaus te
tveningen eigen composities dirigeert, bij zijn be-
aan de Indische tentoonstelling. V.l.n.r. de prins,
v. Lith de Jeude en de vrouw van den secre
taris van 'den prins.
