Windhoos - Grondwetsfeesten te Berlijn - Brand te Naarden
VALSCHE PAPIEREN
FEUILLETON.
Jaargang
LEIDSCH DAGBLAD
Tweede Blad
SLOEG DE BLIKSEM IN DE LEEGSTAANDE HOUTEN
„BREDUIS" toebehooren'd aan het Tweede Kamerlid Floris Vos.
Het nablu8schen.
P*USTBLOOZE OVERWINNAAR. Na zijn overwinning op de 800 meter viel de
fcischman Hampson flauw. Olympiade-officials bij den bewusteloozen winnaar.
Viering Grondwetsfeest te Berlijn.
Défilé van de eere-compagnie voor den Rijksweerminister von Sleicher (1) en den chei
van de Duitsche legerleiding generaal von Hammerstein (2).
EEN ZEE-ENGEL ge
vangen op de Noordzee. Het
beest is door het museum
van Onderwijs in de resi
dentie gekocht.
HET EINDE VAN HET NATIONALE PADVINDERSKAMP IN DE RESIDENTIE.
De zakken en 'de kisten worden gepakt. De pret is weer voorbij.
van Herman Antonsen.
ik vragen me heel even te ver
ijl ïpn, vroeg Thornton vriendelijk,
t aiei# u.?et briefje openscheurde en
IMsof hy het las
l iS? alsjebllelt niet denken, dat
an uï Van de anarchisten ben, zei
ïinïi» tot latJy Joice. Ik ben
WjWa gekomen om naar een
ripfi ie kuiken en nu sturen ze me
h li i,, de heer, die het dier deze
"Uur had, vanmorgen niet uit
nppi laan,- Ik moet dus even naar
Vat 'n te gaan kijken.
m_V Iafe kerel was dat anders,
.«ueuse mtnn K hriefje stuurden! zei la
B( het hij. tend-
V lachten «J!?.? het Park, waar een auto
o, nam Thornton afscheid.
hoofdstuk vu.
Hogers en Devereux.
briefjp Pri
■ven manier, waarop het
'etk waron e duidelijk, dat ze
De man h'a? een handigen af-
„atgegeven het publiek in het
P6' met zipv, aan te duiden, dat
tou laten sollen, anders
had hij het wel meer ongemerkt aan zijn
slachtoffer kunnen doen toekomen. Dit
was iets waarop Thornton niet gerekend
had en wlarin een sneUe beslissing vol
strekt noodzakelijk was. Indien hil er
alleen voor gestaan had, dan zou Th°"i
ton er wellicht een geschikte geleienheld
in gevonden hebben om ongemerkt van
het tooneel te verdwijnen. Maar het was
nu niet langer zijn zaak aUeen. HU had
zich tot bondgenoot gemaakt van
neuse en wilde haar met In den steek
laten. Op zijn eigen kamer las h^het
briefje aandachtig over Het was^kenmer^
doorkhemeren Thornton werdl^een vroe^
^ewerkdaTemtoite^rdhme^jn oJerwach-
iH^he'auwforeT^!
mrm®
briefje zorgvuldig. HU begreep, u
Rogers een ^oote sta in d z00
Het was reeds donker, toen hij aan het
opgegeven adres kwam. Het was een ver
waarloosd huls van twee verdiepingen in
een eindeloos lange rechte straat. De voor
deur was niet goed dicht en hij hoorde
binnen een schelle vrouwenstem. HU kon
niet goed verstaan wat ze precies zei, maar
één woord kon hij toch onderscheiden en
dat eene woord was: vermoorden. Hij
duwde de deur iets verder open en luister
de met alle Inspanning, maar kon toch
niets verstaan. Maar zooveel begreep hij
toch wel, dat die vrouw zich uit alle macht
verzette 'tegen een geopperd plan, dat ze
doodgewoon 'n moord" noemde. Boven
dien onderscheidde hij nog twee mannen
stemmen.
Hij sloop het huls binnen en deed de
deur voorzichtig achter zich dicht. Dc
stemmen kwamen uit de achterkamer. Hij
kwam zooveel mogelUk naderbU en bleef
staan luisteren. HU schaamde zich niet om
voor luistervink te spelen. Maar hij kwam
blijkbaar al te laat, want de vrouw gaf
haar tegenstand al heel spoedig op.
Nou, mU goed dan, zei ze. en haar
stem klonk vrij beschaafd. Maken jullie
het dan samen maar uit. Maar ik draag
de gevolgen niet mee. Ik wil je wel zeg
gen, dat het je dit keer niet zoo glad zal
zitten. Als er een in de nor komt, dan
ken lk iemand, die mijn man daar wel
gezelschap zal gaan houden. Daar kun je
op rekenen, hoor!
De mannen schenen verder geen acht
op haar te slaan en spraken op gedemp-
ten toon verder. Thornton kon geen enkel
woord verstaan. Teleurgesteld wilde hU
teruggaan, toen de deur onverwachts ge
opend werd en de vrouw met een lamp
in de hand te voorschijn kwam, om
iemand uit te laten. VerdwUnen was on-
mogelUk en dus draaide Thornton zich
brutaalweg om.
Voor hem stond de bezoeker. Achter
dezen de vrouw, angstig kijkend als een
opgejaagd dier, met de lamp ln de hoogte,
alsof ze die elk oogenblik tegen den grond
wUde smijten. In de deur stond Rogers en
keek scherp onderzoekend de gang ln. En
Thornton bevond zich recht tegenover den
man staan, die zijn heele leven had ver
woest, tegenover Devereux, die hem blijk
baar wel herkende, maar tegelUkertUd
terugdeinsde van ontzetting, omdat hij
hem wel moest aanzien voor een verrezen
doode, daar hij uit de kranten niet anders
wist, dan dat de ontslagen gevangene dood
ln een eerste klas coupé gevonden was.
Rogers kwam het eerst tot bezinning
en. snauwde de vrouw toe: Wees maar niet
bang. Dat is nou nummer zes en zeventig,
waar lk je van verteld heb! Zet die lamp
maar neer!
Ik ben vanavond maar vast gekomen
ln plaats van morgen, zei Thornton heel
gewoontjes en vriendelijk. De vrouw zette
de lamp neer en lachte onnoozel.
Al dat gepraat van jullie ook over
dien jongen Derwent heeft me zenuwach
tig gemaaktiklk
Hou je bek! bromde de man en de
vrouw, haar vergissing bemerkend, draaide
zich snel om. Opeens snapte Thornton het
verband tusschen de woorden „doodge
woon 'n moord" en „den jongen Derwent"
en zag hij ln, dat Devereux niets anders
was dan een werktuig ln de handen van
zijn zoogenaamden oom Charles Derwent.
Het geheele geval stond hem nu zoo dui
delijk voor oogen, alsof hij zelf in de
kamer met de samenzweerders had zitten
meepraten.
Devereux, die er doodsbleek uitzag, deed
al zijn best, om zich goed te houden.
Ik schrok me daar toch zoo! zei hij
lachend. Ik had niemand ln de gang ver
wacht. Ik dacht werkelijk een oogenblik...
datdathet huls
Behekst was? vroeg Thornton glim
lachend.
Ja! Maar u komt me zoo bekend
voor. Ik ben er zeker van, dat lk u ergens
ln Londen reeds eerder gezien heb.
Dat weet lk wel zeker. En lk ken u
dan ook heel goed!
Iedereen hier ln de stad schijnt Fre
derick Case te kennen, zei hij, snel beslo
ten zoo mogelijk zijn eigen naam te ver
bergen. Maar waarom denken alle men-
schen nu ook meteen maar, dat ik hen
allemaal ook ken? U zult, naar ik hoop,
zooiets niet van me elschen!
O, heelemaal niet. Ik ben slechts heel
kort hier ln de stad geweest. Bij een zeke
ren mijnheer Devereux. U kent hem waar
schijnlijk wel, want iedereen kent hem
Immers? Ik ben van hem weggegaan om
ln dienst van Zijn Majesteit te komen.
Rogers grinnikte hoorbaar.
O, best! Als u met Rogers bevriend
bent, dan bent u ook mijn vriend! riep
Devereux joviaal uit. U kunt gerust bij
me komen, als u eens iets noodig hebt!
Hier is mijn kaartje.
(Wordt vervolgd).
«w"--
-•*
•- ff c.
MM
Tm
ir m
40
f
welke gistermiddag plotseling kwam opzetten, heeft aan het strand te Wijk aan Zee een aantal tenten en de noodige
badstoelen omvergeworpen. Na den storm.
DE MISLUKTE MILITAIRE STAATSGREEP IN SPANJE. Gevangen
genomen rebellen worden naar de militaire gevangenis te Madrid over
gebracht.
