mlsche papieren s l^^fghe toekijken, de hand opening dan het nationale padvinderskamp door Prins Hendrik FEUILLETON. Jaargang LEIDSCH DAGBLAD Tweede Blad De Hollandsche zeeverkenners defileeren voor Prins Hendrik De Hollandsche zeeverkenners trekken langs de officieele tribune bij de opening van bet nationale pa'dvinderskamp. 1>K ZEE-OLIFANT 1> ARTIS NA EEN DAG VAN DIIUK BEZOEK. KRETA GARBO'S VERTREK NAAR ZWE- I)EN. De ater gefotografeerd bij haar vertrek uit New York. Tan Herman Antonsen. cben' „zyn adem bU°a flui- weïï JUn ,tanderi doorgaan. Het ..„„I0! langer hoe onbegrijpe- nwo» wel weten, dat hij dw»f'. wien h'i zich ultgat. in1ll. II wezen Iets anders te bem.U bcgon maar ze onder- Zl d* zaal en ik moet Al PM tapreaaio ,!ier minuten te laat r Snel voorbij1 1Iulsterde ze en liep hij weer in den n ifjiottolr had staan fzhooie;, die op 'egae ■ntig? HoeWma-!krjehte.nuinmer zes en gezicht van den tl. ?Uwe I°nSen? rijnslach. Thop-v,n was een en lU e.z'in gelaat,maar zei m?!i0!Lgeen spler A: g". te SS-S-R en trok GELJ -hornton nog eyen^^^fffi van den man was nu van woede verwron gen. Toen bemerkte Thomson, dat zijn gelaat en handen klam waren en dat hij over geheel zijn lichaam beefde. HOOFSTUK III Een aanslag in het duister. Percy Derwent bleef twee dagen In het Savoy-hotel logeeren. In dien tijd kreeg niemand hem te zien, dan 't kamermeisje de kellner, die hem zijn maaltijden op diende, een dokter, een advocaat en de zeer belangstellende Sanders. Verscheidene Amerikaansche touristen in de stad toonden zich erg nieuwsgierig. Waarom was er een dokter en een advocaat noodig? Binnen vijf minuten na zijn aan komst in het hotel had namelijk de spraakzame liftjongen hem op de hoogte gebracht van hun aanwezigheid en Thornton had meteen begrepen, dat hd tot iederen prijs voorkomen moest, dat ze hem zagen noïh in het hotel, noch ergens on strait of bij het gerechtelijk onder zoek Er was slechts één weg open. In het speldoor hem gespeeld, moést hij wel tot ,,i£>rste middelen zijn toevlucht nemen. Hii frok z5n schoen uit, tilde het zware hek voor den haard in zijn zitkamer zoo nek voor uw» Uet het met zljn vont gewU op fene™e^neerkomenktFr vanEn hU W3S ^tn oatient natuurlijk onmogehjk, S gedurende enkele dagen te bewegen. ÏC wÏÏ Thornton veilig Sanders en een Z üten roepen en tegenover hen zHn getuigeiJz afleggen, over wat er in den trein was voorgevallen. Het liep hem bijzonder mee. want op den tweeden dag werd het onderzoek reeds voor gesloten verklaard. Het getuigenis van twee dokto ren werd als voldoende bewijs aangeno men. Intusschen had de ijverige Sanders ontdekt, wie de doode in den trein was. Het moest een zekere Henry Thornton zijn, die drie jaar ln de gevangenis had gezeten wegens verduistering, die daarna erin geslaagd was aan de waakzaamheid der politie te ontsnappen, die steeds een oogje houdt op ontslagen gevangenen, en hij scheen een man te zijn van vrij ge vaarlijk karakter. Met één slag was de publieke belangstelling verdwenen. De coroner wenschte den jongen Amerikaan geluk met zijn ontsnapping aan een groot gevaar, want de tegenwoordigheid van zulk een kerel, die met een derde klas kaartje in een eerste klas coupé was komen zit ten, kon niet veel goeds te beteekenen hebben gehad. Thornton's verontwaardiging over den smaad, aldus aan een man, die als dood beschouwd werd, aangedaan, steeg tot zulk een hoogte, dat hij driftig uit bed sprong en zijn gewonden voet op den grond zette. Ofschoon de enkel nog lee- lijk gezwollen was, bemerkte hij toch, dat hij zich, al was het dan ook met eenige moeite, er op staande kon houden. Die ontdekking maakte het hem onmogelijk langer werkeloos te blijven. Onder het aankleeden werd hem een briefje gebracht. Aan het fijne parfum, dat er uit opsteeg, begreep hij terstond, van wie het afkomstig moest zijn. Haastig scheurde hij het open en vond slechts twee regels; zonder onderteekening. Ik hoop, dat het gerechtelijk onderzoek tengevolge zal hebben, dat uw verwonding spoedig genezen zal zijn." HIJ zag haar opeens levendig voor zich... haar spottende lippen, haar glimlachende oogen, zonder een zweem van wraakzucht of hatelijkheid. Ze begreep dus, dat hij comedie speelde en toch kreeg hij geen vrees voor haar. Ze verlangde er in het geheel niet naar, dat hij bang voor haar zou zijn, dat voelde hij duidelijk genoeg. Feitelijk was ze meer dan iemand anders verantwoordelijk voor zijn verlangen om te zien, hoe het in Hampstead zou afloo- pen. Hij had ontdekt, dat hij een aardig sommetje contant geld had, maar dat het toch voor langen tijd niet voldoende zou wezen. Want gezien het feit, dat hij als een Derwent moest leven, zou hij met zoo iets als zesduizend gulden niet heel ver komen Dus besloot hij nog dien middag naar Hampstead te gaan. Het liep tegen drieën, toen een taxi hem afzette voor een klein huls, dat er van buiten af toch vrij welvarend en goed onderhouden uitzag. Op zijn bellen ver scheen een huisknecht, een oud man netje met een spits gezicht en met een groen baaien voorschoot aan. Is mijnheer Charles Derwent thuis? vroeg Thornton. Ik ben zijn neefuit Amerika, zie Je? De oude man kreeg een schok. Haastig begon hij met zijn voorschoot af te doen. Ja, meneerJawel, meneer wilt u alsjeblieft binnenkomen, meneer.... ik zal het dadelijk tegen mevrouw gaan zeggen, meneer! De zenuwachtige hulsknecht liet den be zoeker in een kamer, die uitzicht gaf over den achtertuin, en ging zijn meesteres zoeken Dat uitzicht was meer dan saai een verwaarloosde stadstuin ln het vale licht van een mlstlgen herfstdag. En het vertrek was al even somber; onverwarmd, stoffig en sjovel. Het zag er niet naar uit, dat de eigenaar een man was, die gewend was met duizenden om te gaan Hij hoorde heel wat gemompel, voordat de vrouw des huizes verscheen. Ze stak hem haar hand toe en begroette hem zon der een zweem van een glimlach. Zoobent u dus mijn neef! zei ze, alsof ze daar heelemaal niet op gesteld was. U bent welkom. We hebben u de laat ste dagen aldoor al verwacht en begon nen de hoop bijna op te geven. Zoodoende is uw oom hier niet om u te verwelkomen. Hij verwachtte u nu eerst met de volgende boot van aanstaanden Donderdag en is dus de stad Ingegaan. Thornton vatte even de hem toegestoken hand aan en zijn verwondering steeg met het oogenbllk. Het spijt me. als ik u eenlgen over last aandoe, zei hij. Maar u weet mis schien, dat lk ln moeilijkheden geweest ben. Denkelijk hebt u het heele relaas van die trelngeschledenis wel ln de krant ge lezenlk vond het maar beter in het Savoyhotel te blijven, totdat het zaakje van de baan was U moet het me maar eens omstandig vertellen, zei ze, we lezen hier zoo weinig kranten en mijn man moet het bepaald over het hoofd gezien hebben .We hadden er geen moment aan gedacht, dat u al in Londen was. Hebt u bagage mee gebracht' Uit enkele brieven in de koffers had Thornton ontdekt, dat Derwent afgespro ken had bij zijn oom te komen logeeren maar hij had zijn bagage met opzet nog niet meegebracht, omdat hij liever eerst eens de kust wilde verkennen. .(Wordt vervolgd).. SCHOENEN VAN HOUT op do zevendo Brabantscho klompenbeurs to St. Oedonro'do. I HENDRIK ARRIVEERT IN HET NATIONALE PADVINDERSKAMP - noordenhoutscheweg in de residentie, dat officieel 'door hem geopend is. Naast den Prins vice-admiraal b.d. Rambonnet. HET HISTORISCHE KASTEEL TE WYCHEN dat door den gemeenteraad al daar is aangekocht en tot gemeentebuis zal worden ingericht. Het nationale padvinderskamp. e opening van het kamp door Prins Hendrik. De Schotsche doedel zakspelers defileeren voor den Prins.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1932 | | pagina 5