ifigjX&'SXi* m
Vö de ramp van de duikboot „Promethee "-Het einde van de Tour de France
VALSCHE PAPIEREN
laargang
LEIDSCH DAGBLAD
Tweede Blad
[feuilleton.
f^ELT IS DEN VERKIEZINGSSTRIJD BEGONNEN. De candidaat voor
het presidentschap met zijn dochter en kleindochter.
A. VAN OIRSOHOT eerste der
amateurs in den Tour door Noord-
Brabant.
HET GEDENKTEEKEN dat te Atrecht door lord Trenchard, maarschalk van de En-
gclsche luchtmacht, is onthuld ter nagedachtenis aan de duizenden Engelsche officieren
en manschappen op de slagvelden aldaar gesneuveld.
Tan Herman Antonsen.
■mu.. Thoraton overeind en
R.t >Lna.ar z *oe- Het was niet
fcVm. tte €en heel stel kleeren,
T,V€r<lere toiletbenoodigd-
rtlfw.ni taschjes bevond zich een
KJS?Amerikaansch bank-
E, .ii. r zaten Persoonlijke pa-
anRwerpige enveloppe met
Rharv.^5; geteekend door een
Lm111 Londen aan
F lHPï Herwent in New-York,
over die bedragen1"1 geacc<!pteerde
hoofdstuk n.
Erkend en herkend.
Ofschoon het een mistic
avond was, en diurSS en f^enach-
henshuis te zijn was^»J ?eei weer om
bij het bSnéntoL»? toch tamelijk
■ta op het Paddingtonst^t*an e mail~
trein stil stond hK, i, NoS voor
r reedj opengetrokken kruier het por-
'derlijke vraag; r kken -mot de onver-
rr^Hagage. meneer?
en ainz^htjM?h 0161 naar deh man
Ga dadelijk den stationschef hier
halen! Deze heer hier is of dood of heel
De ^kruier wierp een onderzoekenden
blik in de coupé en haastte zich weg.
De stationschef was blijkbaar terstond
bij de hand, want nog voordat de passa
giers naar den uitgang begonnen te stroo
men kwam hij reeds achter den kruier
aan 'en zijn niet al te vriendelijke: ..Kaats
astublieft!" trok de algemeene aandacht.
Voor een groote groep samengedrongen
nieuwsgierigen moest Thornton dus het
eerste onderzoek doorstaan. Zelfs de pas-
sagiers iSt Amerika schenen het geval be
langwekkend genoeg te vinden om hun
verwanten te laten wachten.
Bent u er zeker van, dat hij dood is?
vroeg de chef, het lijk even aanrakend.
-Ongetwijfeld!
Wanneer is het gebeurd?
nit kan ik niet zeggen. Ik heb min
7.het laatste uur geslapen. Ik was pas
ste,ns, lir,men geleden wakker en er was
vtf in^n ullefhik dat mijn aandacht
trok Ik sprak hem daarom hardop aan,
maar Wen antwoord. Toen schudde
i1Ct1rtpIontdekking. En, omdat we juist het
tot de ontdeku g achUe jk het niet
stati9n M n noodrem te trekken.
L°°fdlS„n^nisMegd gezicht keek hij naar
de omstanders en vervolgde dan uit de
h-gïk hoop ^aUUteCVlU!.h0agfmJakene
benoodigde form nogal overstuur ge-
teacht^heeft 'ilT wil graag zoo gauw
mDgeebekambte nam hem snel op van het
h0°fjat°natuurUk mijnheer! Het moet wel
naast hem staanden kruier, die haastig
wegging.
U kende dien heer zeker niet, wel
mijnheer?
Totaal niet! Ik heb hem nooit te vo
ren gezien. Ik ben Amerikaan en eerst
hedenavond aan land gekomen. Deze heer
kwam in Downchester in den trein.
De beambte schrok en keek alsof hij een
slag in het gezicht kreeg.
Bedoelt u, dat hij in Downchester op
den trein gesprongen is? Mailtreinen
stoppen daar anders nooit.
Ik bedoel, dat hij gewoon in den trein
kwam hij is er niet opgesprongen. Ik
weet niets van de gewoonte van uw mail
treinen af, maar ik weet wel zeker, dat
deze trein in Downchester gestopt heeft.
Onmogelijk begon de stationschef
Dat is in orde, mijnheer, zei een stem
en de conducteur stak zijn hoofd in de
coupé. Het signaal in Downchester stond
op onveilig en we moesten er iemand van
de regeering opnemen.
In ongelooflijk korten tijd verscheen er
een dokter, gevolgd door een grijsharig
man die onopgemerkt de coupé inkwam
en in het uiterste hoekje ging zitten.
De dokter onderzocht haastig en stelde
Thornton eenige vragen.
Voor het oogenblik zullen we maar
zeggen' hartkramp, maar Ja, lijkschou
wing kan het wel anders uitwijzen, zei hij.
Onder het publiek op het perron ont
stond een luid gemompel, toen die uit
spraak werd rondverteld en verschillenden
gingen weg, teleurgesteld omdat het blijk
baar geen moordgeval was.
In de coupé klonk een scherp tikken en
dan nog een. De grijsharige man had een
paar opnamen met bliksemlicht gedaan.
Daarna wisselde hij enkele woorden met
den dokter, die daarop hardop ten ant
woord gaf:
Ik kan geen uitwendige teekenen van
geweld vinden, zoodat ik niet zeggen kan,
of u goed doet met dien heer in voorloo-
pige bewaring te nemen of niet. Ik zou
liever een vollediger onderzoek in het
goederenlokaal doen.
Er werd een baar gebracht en onder een
laken werd het lijk van den vreemdeling
weggebracht. De grijze man bleef onop
vallend in de buurt van Thornton en
volgde hem naar de wachtkamer, terwijl
ondertusschen de dokter in het naastge-
legenlokaal zijn onderzoek begon. Het
duurde ongelooflijk lang voordat hij te
rugkwam om den uitslag te vertellen.
Geen enkel teeken van geweld is te
vinden. Naar mijn meening is die man aan
hartkramp gestorven. Het is een wonder,
dat dit al niet Jaren geleden gebeurd is.
Hij was een heel sterke drinker. Maar bij
het gerechtelijk onderzoek zal het getui
genis van dien heer daar wel van belang
zijn, Sanders, zoodat Je dus goed doet met
hem in contact te blijven.
Met een geruststellend knikje in de
richting van Thornton verdween de dok
ter.
Ik zou graag toch enkele bijzonder
heden weten, mijnheer, begon Sanders be
leefd. In dergelijke gevallen schrijft de wet
het nu eenmaal voor. Mag ik beginnen
met uw naam en adres te vragen?
Percy Mackinaw Derwent uit New
York, Newport en Indiana. Elk van die
adressen is genoeg.
Sanders schreef op.
Indertijd kwam de naam Derwent in
verband met de korenmarkt geregeld in de
bladen voor. mijnheer, zei Sanders. Was
dat soms
Ja, dat was mijn vader.
Sanders keek nog wat ongelooviger.
Bent u naar Londen gekomen, mijn
heervoor uw plezier of yoor.
Ik ben hier gekomen om zaken te
doen met mijn oom Charles Derwent, die
woont in de Conlgsby Gardens 19, Hamp-
stead.
In den trein had Thornton de nood
zakelijkste namen en zoo meer uit het
hoofd geleerd en de besliste manier waar
op hij antwoordde, scheen den kruier te
leur te stellen, want hij droop langzaam
af en liet den chef als eenigen getuige bil
het onderhoud tegenwoordig.
U hebt den overledene dus nimmer
te voren gezien?
Nooltl
En u weet natuurlijk niets van hem
af?
Niets, dan wat hij zelf verteld heeft.
Zoo heeft hij me verteld, dat hij met een
derdeklas kaartje reisde en dat een kruier
hem onverwachts in den trein duwde, toen
die in Downchester stoptehij zat
namelijk te wachten op den gewonen trein
naar Londen. Hij vertelde ook, dat hij
geen geld had en heelemaal alleen op de
wereld stond.
De detective schreef ijverig op.
Is dat alles,mijnheer?
Dat is alles, wat hij me feitelijk ver
teld heeft. Sanders deed zijn notitieboekje
dicht.
Het spijt me, mijnheer, dat ik u zoo
lang heb opgehouden, zei hij verontschul
digend. Er is nog slechts één ding
zoudt u zoo goed willen zijn me even uw
papleren te laten inzien?
Mijn pas zit in een van mijn kof
fers geborgen, zei Thornton zonder de
minste aarzeling. Als u het noodig vindt,
dan kunt u met me meegaan naar het
Savoyhotel en het daar met me opzoeken.
HIJ stak zijn hand in zijn zijzak en
haalde er eenige brieven en andere docu
menten uit te voorschijn.
.1 Wordt vervolgd).
