7 van de 10 moeders
BLUE BAND
konden Blue Band niet van
natuurboter onderscheiden
5| Jaargang
LEIDSCH DAGBLAD, Woensdag 27 Juli 1932
Derde Blad
No. 22193
KiÜNST ËW LETTEREN.
RADIO-PROGRAMMA.
VERSCH GEKARND
Forlifchras' Toovermacht
zullen 0011 de
oni^l
ml
!*J~~cyriel^ïuysse. t
TI-JARIGEN LEEFTIJD.
fe-W «U ta een deel onzer vorlg« °P"
gjrt konden mededeelen. is de
- Vlaamsche schrijver Cyriel
n biiiten lh de omgeving van
®- j. L
-i,i Buysse werd op 21 September
■l jS»ren te Nevele geboren. Zijn va-
IHÏTU.<S Buysse. die aldaar een olle-
waarln zijn zoon hem, naar
"zou opvolgen. Maar deze hield
ijven, wat waarschijnlijk te
i den Invloed zijner tantes,
Vlaamsche schrijfsters cn
Rozalie en Vlrginle Lovellng.
naar Amerika voor de zaak,
twee jaren. Maar toen hij te-
hij mieet dan genóëg van de
zijn vader was er tegen.
'zekeren dag uit Nederland
.wam van 200 gulden" aldus
fel Buysse zelf in Den Gulden
20 Sept. 1329 vla Joh. de
«n werd het hem duidelijk,
we dingen", zooals hij mijti
Roemde, misschien nog niet
aren en hij verzette er zich
Een." j
n eerste uitgebreid verhaal
kker" in „De Nieuwe Gids"
,p bij Versluys, in 1893 „Het
n sterkste". Dit zeer realis
ed fel bekampt. Ik vond inijn
de boeren, de fabrieksmen-
Ijn omgeving. Ook Zola en
gaven mij vingerwijzingen."
Jond ingang. De Nederiandsche
Stonden voor hem open.
'.hrnken ls hij blijven schnj-
tot od heden. Een zestig boeken,
'limans, novellen en toneelstukken
iv- wtaTvm zijn werken hu zelf het best
Mte' Hoor het hem zelf vertellen: „Mij
bet liefst' De nachtelijke aanranding.
«Hoeken van Dalen. Het Elzeken en De
"cSandpaal. dit laatste ontstaan na den
"ïBoe' ik haai Nederland trok? Ik heb
aar die miln vrouw worden zou, ontmoet
Gent, bij Prof. Logeman, ini 1896: Nelly
tlCjferinck uit Haarlem, die ook vèrwaüten
s-ëelt in Wei-Vlaanderen. Wij trouwden
'S iaah daarop en gingen in Den Haag
'ïnen Maar de geboortegrond lokte. Ik
on mij niet ontwortelen. En zoö is het
hled, dat ik den winter in Den Haag
JeiMHf bOBd. maar al de andere maanden
c fljfsnee Of te Dourlo. Deh oorlóg bracht
uink'iftftHBand door. Mijn zoon stond als
/rilwilllger op de eerste linie. Hij kwam
-I- mgedeerd terug. In 1916 ben ik door mi-
BS de Brbquevllle ontvangen en kreeg
rkfl Oërldf Sli een bezoek te brengen aan
.iet front Dat heb ik beschreven in: „Een
Bt'irloren Zomer" en in „Oorlogsvisioenen."
,'yriel Buysse heeft veel, héél veel ge-
chreven. Wij noemen o.a. La Balzagette,
tlllöver Hendrik Conscience, Couperus in
ï»-,71aaiW&Kt Droom eh Werkelijkheid,
end en een Indrukken. Het Ezelken,
Hoog en Laag. Mea Culpa, Te Lande,
■oegtaa.' De nachtelijke aanranding,
•sum corde, Uit de bron. Ergens achter
front, De heeren Bollekens in oorlogs-
enz. Békend is o.a. ook zijn bundel
mmingen". Sinds jaren was Buysse
jHiiiede-redacteur van „Groot Nederland."
Zijn tjerken handelen meest over het
TOl'leven. Hij heeft de kunst vcr-
dit, ook voor den Noord-Nederlan-
W te beschrijven. Of hij daarbij
- Jt ls geweest en een goed inzicht
■«■rat van den Vlaamschen kleinen
i heeft gehad? Zijn landgenóoten zijh
daarover niet eens. Zoo schreef o.a. de
hrijver Gerard Walschap bij
verjaardag:
n °°k zijn ongeluk: rijk te zijn.
nood nietHij schreef
lVaanderen. Wij konden het
prc* -ppen Wii stonden daar anders
v? n bij za8 bet van boven
ias»r*iJai i us.m.eer- Wij woonden er tusschen,
|£6n °«s beter, maar minder.
il ®*aIS&BW, m het °Pzet verweten ons
hm «rfUP J£, Alsof bij ons uitschold.
9] zag ons nu eenmaal zoo
anders- Wat wilt gij. als men
<len winter doorbrengt in Den Haag en in
den zotner boeken Kotnt sclirljveh te
Afsnee aan de Lete? Zijn werk is eenzijdig,
zooals dat van Conscience en Timmermans
eenzijdig ls, maar het is niet oneerlijk. Het
is eerlijk als kunstenaarswerk, al kunnen
we dé eenzijdigheid betreufen."
Heeft Maeterlinck reeds niet gezegd, dat
Cyrlèl Buysse een der drie of vier grootste
vertellers uit het landleven ls van de laat
ste vijftig jaren? Buysse zelf van zijn kant
was niet altijd te spréken over liët werk
zijner lahdgënooten. HIJ betreurde het
-•dat ih Vlaanderen aan exportltteratuur
wordt gedaan, een literatuur van smal
en drinkpartijen: er ls ln Vlaanderen nog
heel rat anders, diepers en edelers".
Interessant zal voor velen waarschijnlijk
de meenlng zijn van Buysse over Holland
en de Hollanders. Ziehier wat hij ln 1929
aan Joh. de Maegt daarover zei „Ik heb
JJi Nederland vele, uitstekende vrienden.
Zij hebben alle deugden. Maar lk ben niet
blind voor hun gebreken. Zij hebben niet
allen dezelfde deugden en niet allen de
zelfde gebreken. Dat spreekt vanzelf. En
het is zeep gevaarlijk, dat wat ik heb op
gemerkt, te generaliseeren over het ge
heele volk. Maar er ls die ellendige deftig
heid. Het is al duizendmaal gezegd. In
den ondeftigsten Hollander iS bij slot van
stuk nog een deftigheid, die U verkilt. De
Hollanders zijn heel aangenaam in hun
uiterlijken omgang en heel beschaafd.
Maar plots schiet hun deftigheid uit den
hoek en ge voelt U bevriezen.
Nederland waardeert den Vlaming om
zijn frissche spontaniteit, om zijn onge
kunsteldheid. De Hollander wil zich
rekenschap geven van wat hij waarneemt:
hij ontleedt, hij is een analyst.
De Vlaming juicht..
De Hollander vraagt: Waaróm?
De Vlathing Uit ëen kreet.
De meeste Hollanders zijn verrukt ovet
onze jeugd, ons veerkrachtig optimisme.
Maar óhze uitbundigheid stoot hun soms
tegen de borst en vinden ze niet verfijnd
gehoeg, weieens vulgair.
pok de Hollander kan uitbundig zijn.
Hij kan soms zijn deftigheid vergeten.
Maar onverwacht komt zij weer om den
muur kijken: en de kilte treedt in. Die
deftigheid ls enkel overdreven fatsoenlijk
heid,
Alle overdrijving is schadelijk - Ver
der zie ik, als Vlaming, ln het Nederiand
sche Volk, een zeldzaam goed, een heer
lijk volk
Stippen wij tenslotte nog aan, dat
Buysse oa. een realistisch tooneelstuk
heeft geschreven „Het Gezin van Paemel",
nadat hij diep was aangegrepen door een
Voorstelling van Heyermans- „Op Hoop
van Zegen" én dat zijn .Drie-Konings
avond" door Louis Bouwmeester indertijd
ls gespeeld.
In de laatste jaren heeft hij nog een
bundel schetsen en novellen geschreven
„Uit het Levën", terwijl hij met Mevr.
Barnardiston een reisbeschrijving verzorg
de: „Wat wij in Spanje en Marokko zagen"
Kort geleden was hij door den Belgischen
koning in den adelstand verheven met
den titel van baron.
Met hem is een der grootste Vlaamsche
schrijvers, een uitstekend vaderlander en
niettemin een der warmste vrienden van
Nederland, heengegaan.
VOOR DONDERDAG 28 Juli.
Hilversum 1875 M Uitsl. AVRO-uitzen-
ding 8.00: Gramofoonpl. 10.00: Mor
genwijding 10.15: Gramofoonpl. 10.30
Frits Kok (viool) en Ellen Kok (piano)
11.00: Causerie 1130: Vervolg van 10.30
12.00: Kwartet o.l.v. Prof. Ugo Calatroni
(piano, viool cello en zangt. en gramofoon-
platen 2.00: Pauze 2.15: Concert. P.
R. J. Appelius van Hoboken (viool) en
Mevr. M. C. Appehus van HobokenWij-
rner (piano) 3.00: Gramofoonpl 4.00:
Ziekenuur 5.00: Max Tak: Lois Arm
strong en Cab Callowag. (Met gramofoon-
platen) 5.30: Kovacs Lajos en zün or
kest. Refreinzang: Bob Scholte. M.m.v. Lya
Roland (zang). 6.30: Sportpraatje, H.
Hollander en T. E. Slot 7 00: Kovacs
Lajos en zijn orkest 8.00: Gramofoonpl.
8.30: Utrechtsch Stedelijk Orkest o.l.v.
Albert van Raai be Oa, fragm. .Ü06amun-
de". Sohubert 9.30: Voordracht door
Nico de Jong 9.45: Vervolg concert mm.
v. Pierre Palla (plano), oa. Rhapsodic ln
blue. Gershwin In de pauze voordracht
door Nico de Jong 10.35: Vaz Dias - -
10.4512 00: Uit de „Vêtèenlglng". Nijme
gen: John van Brück en zijn band.
Huizen, 296 M. 8.00—9.15: KRO. 10.00:
NCRV. 1L00: KRO, 2.00—11.30: NCRV,
8.00: 9.15, 10.00: Gramofoonpl. 10.15:
Zlekendlenst 10.45: Gramofoonpl.
11.30: Godsdienstig halfuurtje 12.15: Or-
kcstcóncert 2.00: Gramofoonal. 3.00:
Vrouwenhalfuurtje 3.30: Pauze 4.Ö0:
Zlekenuurtje 5.00: Cursus Handenar
beid. v, d. jeugd 5.45: Cello-recltaj. L.
Werner ad Vleugel K F. Borgers 6 45:
Knipcursus 7.00: Declamatie door G.
Meynen 7.45: Ned. Cllr. Persbureau
8.00: Eis. K. H. WallienHet bezoeken van
Zender en Studio 8.1510.45: Concert
NCRV, klelnorkest oJLv. P. van Hurk. m.m.
v Utrechtsch Dubbel kwartet o.l v. W.
Schuileman. oa. fragm. „Gloconda". Pon-
chielli en Fant. „Madame Butterfly", Puc
cini 9.00—9.30: Zendingspraatje door
ds. L. Netelenbos Ca. 10.00: Vaz Dias
104511.30: Gramofoonplaten.
Daventry, 1554 M. 10.35: Morgénwij
ding 10 50: Tijdsein en betichten
1105: Lfezing 1220: Orgelconcert door
Edw. OTIenry 1.20: Shepherd's Bush
Paviljoen orkest o.l.v. H. Fryer 2.20
2.50: Concert P. Radmall (viool) en P.
Grummlt (piano) 3 20Kerkdienst
405: BBC dansorkest o.l.v. Henry Hall
4.50: Schotsch Studio orkest ol.V. G. Dai-
nes 5 35: Kinderuur 6.20: Berichten
,650: Beethoven's pianomuziek door D.
Moggridge 7.10, 7.30 en 7.50: Causerie
.8.20: „Bach to Listener's Inn" vroolijk
spel van A. de Bear en R. Arkcll. Muziek
van W. Charles 8.20: Berichten en le
zing 9.55: Concert P. Dawson (bariton)
en Belinda Leather (piano). 0.a. Rhapso-
die in g kl. t. op. 79. Brahnjs 10.50:
Kerkdienst li.0512.20: Dansmuziek
door het BBC-dansorkest o-l.v. Heüry Hall.
Parijs „Radio-Paris" 1725 M. 8.05:
12.50: Gramofoonpl. 5.05: Concert tilt
het Amertkaansch Conservatorium te Fon-
tainebleau (Kamermuziekl 7.50: Gra
mofoonpl. 8.20: Radio-tooneel „Claudie"
van George Sand
Kalundborg, 1153 M. 12.202.20: Con
cert uit het Bellevue Strandhotel 3.50—
8.50: Omroeporkest o.l.v. W. Meyer-Radon,
mm.v. J. Jensen (viool) en C. Schnedler
Meyer (piano) 8.209.10: Balletmu
ziek door het Omroeporkest o.!.v W. Meyer
—Radon, o.a. uit „Coppelia", Dellbes
9.109.55: Zang en declamatie 10.20
11.05: Marschmuzlek door het Omroepor
kest o-l.v. W. MeyerRadon, o.a Marschen
uit .Lohengrin" en „Tannhauser" Wag
ner en uit ..Aida", Verdi 11.0512.50:
Dansmuziek uit het Bellevue Strandhotel.
Langenberg, 473 M. 7.258.20: Con
cert uit Bad-Bertrich o.l.v. Schulz 12.20
—1.35: Gramofoonpl. 1.502.50: Con
cert oJ.v. Wolf mrn.v. bariton en piano
2.50: Gramofoonpl. 5 206 35: Concert
o.l.v. Wolf 8.20: Werag-klein-orkest o.l.v.
Eysoldt 9 20: „Die Komödianten". van
J. Haydn 10.05: ..Gianni Schicchi", ope
ra van Puccini 11 0512 20: Dansmuziek
o.l.v. Eysoldt.
Rome. 441 M. 9.05: Gevarieerd con
cert, o.a. uit „Oothelló". Verdi en 5de sym
phonic e kl. t„ Dvorak.
Brussel 508 en 338 M. 508 M. 12.20:
Gramofoonpl 5 20: Omroeporkest o.l.v.
Kumps 6.50 Gramofoonpl. 8.20: Om
roeporkest o.Lv. Walpot 9.20: Concert 1.
h. Casino te Knocke, m.m.v. Marinus de
Jong (pianoNa afloop gramofoonpl.
338 M. 12.20: Gramofoonpl. 5.20: Om
roeporkest p.l.v. Walpot 6 50: Gramo
foonpl. 8.20: Omroeporkest o.l.v. Kumps.
9.20: Symphonieconcert ln de Kurzaal te
Ostende ol.v. Elmendorf. mrn.v. Mej. Mar-
celle Buriet (zang) 11.05: Gramofoonpl.
Zeesen, 16.35 M. 8.20: „Der Strom, ein
Leben". hoorspel 9 20Symphoniecon
cert uit Weenen o.l.v. Anton Konradt: O.a.
Symphonie in Es gr. t, Mozart 10.40 en
1100: Berichten en hierna tot 12,20 Con
cert uit Hamburg o.l.v. Adolf Seeker.
RECLAME.
S657
In deze tijden van bezuiniging
- nu de boterprijzen stijgen - Is
Blue Band een ware uitkomst.
Waarom zoudt U dus geen
Blue Band koopen?
Blue Band wordt gemengd met
250/o allerfijnste Roomboter
onder Rijkscontröle. Koopt Hol
lands beste Standaardmerk
'ij-r^m
Z&P fneehch van WILLIAM LOCKE
'i "S d°or J- E. d. B. K.
IE
'k ben meer dan b'U-
t,!?? Iamilie terug kom.
Wir^L Je °p en Troe6 met
I bravoure: Hoe is het met Lu-
mffn, eehok. maar toonde het
ilÜ.'Ik weet het niet, sinds
r niJ?1 van haar gehoord,
r 'j eei ze. niet sinds Januari.
I vo^ekvogel te zijn, die door
ln i a!ï<iere menschep vliegt,
lachte en schudde met zijn
er wat om, dat dit geen
dat je dien
-van een Yader napraat.
MaS? w wat uitdagend: Ja, dat
loe^h f Ls, toch maar waar.
met 01611 besten Fortin-
af é^T1' om van het netelige
af te stappen.
l*h h»Ie5Tacïlt?n hem e'k oogen-
op»emeJ>iüer t?n 'romen. Morgen
todie hSbLTrdtn Frankrijk zal
erve t-^L„anr> staande leger
rt llandweer). Ik
16111 tonale leger. Hij sloeg
stond geschreven
40 M
ns "J!
oi iff-M
MID»1
GNi
wie moet dan i^gen^ mfinkl^
cn voor Bn4»i j Mr mijn kleine
o 'id «X AR°Htte?
dc ke ^vror/' Marth"1"' Van den oorlog,
rtep ze «even om een man te
WZ. n!?°?lrdln omhelsde haar
J- Ik benetrotechteop°Snterlrvan Frar>k-
een JeanneP d'^.^
is de vrouw, die niet voelt zooals de Maagd
van Orleans?
Maar ondertusschen. mon oncle, zei
Félise. zich uit zijn omarming los makend.
Martin ziet er zoo stoffig en hongerig uit
en niemand heeft voorgesteld hem naar
zijn kamer te brengen om zich wat op te
knappen en wat te eteh.
Bigourdin keek haar met bewonde
ring aan.
Zij is er eentje, ze denkt overal aan.
Baptiste, breng alles van Monsieur Martin
naar de chembre d' honrteur
Maar, beste vriend, zei Martin, geef
me toch mijn oude kamer, waar ik zoo lèk-
S'l>och Bigourdin wilde hier niet van
hooren! Martin was de verloren zoon,
riep hij. we hebben juist een heerlijken
kalfskop voor het déjeuner. Mijn buurman
heeft het dier vetgemest.
Martin verfrischte zich in de beroemde
badkamer en trad de eetzaal binnen. Een
paar handelsreizigers mét bezorgde ge
zichten waren de eenige gasten. Behalve
één. waren het oude bekenden Hij schudde
hun de hand.
>t Is de laatste maal, zeiden zij, mor
gen worden we gemobiliseerd.
Ze verlangde er niet naar om te vechten,
maar als «e sneuvelden, nu dan sneuvel
den ze Ze hadden een soort kalme, fata-
lis sche vaderlandsliefde. Ze waren één
met Frankrijk. Het was heel eenvoudig.
MartinvSliet hen en zat met Bigourdin
en Félise aan hun tafel in den hoek bu
de deur. Het was de eerete maal dat dit
aebeurde. Félise at weinig en was heel
f«i Af en toe, wanneer hfl vertelde van
X wederwaardigheden in het verre Oos-
tü? hij haar groote donkere oogen
£m fanïïjken en hij glimlachte onlie-
j^elijk blijde. Maar zij zag dadelijk weer
VOTOeZnhBigourdin, als hotelhouder iets
Vcsnreken met éen van de handels-
ro^erf Pen "an tafel was opgestaan,
261 ZIJ Tc bent veranderd. Men zou zeggen
T"-„ Jczclfde man niet meer waart,
'wit doet je zoo denken? lachte hij-
I Ja praat anders. Je hebt een andere
uitdrukking ln je S6®^;
Z ftzfeniet in, waarom je dat spijten
zou, an^°°^eFniet' meer herkent, dan
m^t ik eeii vreemde voor je zijn.
Ze beet zich op de lippen en bloosde
Ik wist niet wat ik zeide, het was mis
schien heel brutaal.
Hoe kan dat nu brutaal zijn? vroeg
hij, zich over de tafel buigende. Maar in
dien ik veranderd ben, is het ten goede of
ten kwade?
Zou je hier weer bediende willen
worden?
Martin dacht een oogenblik na.
Neen.
Zie jewel!
Maar ik zou je niet kunnen zeggen
waarom niet.
Dat is ook niet noodig, antwoordde
Félise.
Bigourdin kwam weer bij hen Toen het
maal was afgeloopen. ging Félise weer
aan haar werk en Bigourdin zei:
Laten we een kopje koffie gaan drin
ken in het Café de 1' Unlvers. In de laat
ste dagen zijn ze daar allemaal op dit uur.
Ze daalden den heuvel af en liepen over
de brandend lieete kaden. Martin kende
elk huis, eiken steen, elke oude vrouw, die
even ophield met het spoelen van haar
wasch aan den oever van de Dronne, om
hem een welkom toe te roepen. En de man
nen hielden hem staande, sloegen hem op
den schouder en schudden hem de hand.
Daar herken Je het goede hart van
Pérlgord aan, zei Bigourdin.
Ze kwamen ln de koele, nauwe Rue de
Périgueux, waar ze aan den overkant Mon
sieur Foure. Adjoint du Maire, zagen loe
pen. terwijl hij met den hoed in zijn hand
ijverig zijn voorhoofd afkoelde. Hij voegde
zich bij hen, te opgewonden om te réali-
seeren, dat Martin terug was.
Heb je het nieuws gehoord? De Maire
kreeg een telegram uit Parijs, t Bevel voor
de algemeene mobilisatie wordt vandaag
gegeven.
Goed zoo! zei Bigourdin.
Het terras van het Café de 1' Univers
was geheel gevuld met de notabelen van
het stadje, die er anders, getrouw aan hun
sobere levenswijze, slechts na het diner
kwamen.
Martin werd bestormd.
Wat gaat Engeland nu doen?
Dat was de vraag, die dien dag op alle
Fransche lippen lag. En Martin verklaar
de. alsof bet hem door Whitehall was op
gedragen, dat Engeland mede in den oor
log zou gaan. Voor het oogenblik voldeed
dit. Frankrijk weer in oorlog na veertig
jaren, die gedachte vervulde hen geheel.
Zij praatten ln de lucht over getallen, over
préparatteven, over kansen over de soli
dariteit van de natie Toen er een oogen
blik van stilte was, zei de oude, grijze
Monsieur Viriot:
Dit ls het oogenblik, waarop alle mis
verstanden moeten worden weggeruimd
uit loyale Fransche harten. Wij zijn nu
allen broeders, die ons geliefd vaderland
moeten verdedigen. Mon brave ami Bi
gourdin (geef mij de handi
Bigourdin sprong overeind, ofschoon het
aan den openbaren weg was, maar wat
deed dat er toe, en riep: Mon vieux Viriot,
en beide mannen omhelsden elkaar.
Fortinbras kwam laat in den avond,
waarschijnlijk met den allerlaatsten trein,
want den volgenden dag en vele dagen
daarna, was er groote drukte en groote
haast en veel verwarring op alle wegen
en op alle spoorlijnen van Frankrijk.
De mannen uit de omliggende dorpen
vulden de straten van de stad, vergezeld
door hun vrouwen en moeders en kinderen
en vreemde officieren in auto's raasden
door de Rue de Périgueux. Heele troepen
jonge mannen marcheerden in de pas
naai het station, onder het zingen van de
Marseillaise en de vrouwen, voor hun
huizen staande, wierpen hun kushanden
toe, toen ze voorbij kwamen. In het sta
tion stroomden de langé soldatentrelnen,
versierd met takken en bloemen, weg.
Mannen en vrouwen, Jong en oud, wulf
den met hun zakdoeken tot de wagons uit
het gezicht waren. Dan wendden zU zich
om en weenden bitter. Martin, Mortlnbras
en Bigourdin gingen dikwijls kijken naar
het vertrek der treinen, die de bloem van
stad's jongelingschap wegvoerde. Luclen
Viriot ging ook vol moed. Evenals Joseph,
die Martirrs ouden rok voorgoed had weg
geworpen. Na een paar dagen was Bran-
tóme zoo stil en saai als een balzaal, waar
uit de laatste gasten verdwenen waren.
Ernstig was het avondclubje ln het Café
de 1' Unlvers. Door Frankrijk, ging het ge-
ruoht, dat Engeland weifelde. Fortinbras
verdedigde warm Engeland's eer. Tehuis
was hij heel stil; teeder en beschroomd
ging hij met Félise om. Voor Martin
maakte hij geen toekomstplannen; in zijn
geheele houding was iets zachts en wee
moedigs. Hij hatj aau Martin verteld, dat
hij niet langer Marchand de Bonheur was.
HIJ haa er geen slag meer van. Op aan
dringen Van Bigourdin had hij een lijf
rente gekocht, groot genoeg om te voldoen
aan zijn bescheiden behoeften van wijs
geer Nu de scherpe prikkel er niet meer
was om vijffrancsstukken te verdienen en
nu hij in geen andere zaken meer betrok
ken was. geleek hij een zanger, die zijn
stem verloren heeft. Niettegenstaande zijn
groote kundigheden en zijn kennis van het
menschenharl. niettegenstaande zijn held-
haftigen strijd, had hl) toch volkomen ge
faald waar het zijn eigen ziel betrof. Een
andere Fortinbras. eigenlijk een gebroken
man. had nu zijn intrek nomen in het
Hotel des Grotte?. Doch al het spreken
over oorlog werkte als een stimulans en
hij werd weer de redenaar en de ziener HIJ
kwam op voor Engeland en zijn vurige op
rechtheid maakte Indruk op zijn hoorders.
De hemel zij gedankt, zei hij nader
hand. ik had gelijk.
Ondertusschen kwam Martin, die door al
wat hU gezien had en gehoord, diep was
getroffen, tot de overtuiging, dat. even
goed als het geschreven stond dat hij naar
Brantóme gaan moest, het ook stond ge
schreven, dat hl) er niet moest blijven
U spreekt goed en met overtuiging,
Monsieur, zei de Maire tot Fortinbras ze
zaten met hun twaalven ln het gewone
hoekje van het Calen Monsieur Casen-
zac. de eigenaar stond er bU maar wat
voor bewijzen hebt u voor Engeland'»
medewerking?
Martin, wiens geheele gestalte beefde,
sprak toen met luide stem:
Monsieur le Maire, daar ls niet een
Engelschman, met bloed ln de aderen, die
eenigen twijfel koestert. Ik. een Engelsch
man van weinig beteekenls, spreek voor
mUn vaderland. Zorg u. dat ik aangeno
men word als volontair, als gewoon sol
daat bij de Infanterie, en lk zal strijden
voor Frankrijk. Aanvaard mijn gelofte,
Monsieur le Maire het ls de gelofte van
den eenigen Engelschman in Brantóme
uit naam van het Engelsche volk. Aan alle
hoeken van de wereld zijn er duizenden,
die beter zijn dan lk, die geisplreerd wor
den door dezelfde gevoelens van loyaliteit.
Zorg dat ik aangenomen wordt.
In het Engelsch kon Martin nooit zoo
gesproken hebben. Langzaam zouden dan
de woorden gekomen zijn. Maar hij was
onder Franschen en hij was gewend zich
in het Fransch uit te drukken. Een goed
keurend gemompel volgde.
(Wordt vervolgd.)
