Hoover's Ontwapeningsvoorstel
73tle Jaargang
LEIDSCH DAGBLAD, Donderdag 23 Juni 1932
Derde Blad
No. 22164
KERK- EN SCH00LNIEUWS.
FEUILLETON.
Fortinbras' Toovermacht
VERMINDERING VOORGESTELD MET EEN DERDE.
BEHALVE BIJ DE FRANSCHEN EEN GOEDE ONTVANGST
Met groote belangstelling is gisteren de
bijeenkomst der Ontwapeningsconferentie
tegemoet gezien, na aankondiging van
Hoover's voorstel.
Hoover.
Tegen vier uur opent president Hender
son onder ademlooze stilte de zitting en
geeft vervolgens het woord aan ambassa
deur Gibson.
De president der Vereenigde Staten heeft
mij opgedragen de algemeene conferentie
voor de Ontwapeningsbeperking den tekst
van de volgende verklaring te overhandi
gen. Deze verklaring wordt tegelijkertijd
bekend gemaakt in de heele wereld. Het is
mijn grootste hoop dat deze publicatie van
een Ontwapeningsprogram een appèl be-
teekent aan alle volkeren en zal leiden tot
een verdiept algemeen onderzoek van het
probleem en tot een openlijke verklaring,
welke een wezenlijke bijdrage zal vormen
voor het algemeene program der Ontwa
peningsconferentie.
Vervolgens leest Gibson de instructies
voor welke president Hoover de Ameri-
kaansche delegatie gistermorgen om half
vijf heeft doen toekomen. Deze instructies
hebben den volgenden inhoud:
Hoover's voorstel.
Thans heeft het uur geslagen om einde
lijk alle afzonderlijke besprekingen te be
ëindigen en een bepaalde grootsch opge
zette procedure aan te nemen voor de ver
mindering der bewapeningslasten, welke
zoo zwaar drukken op de arbeiders van alle
volkeren. Dit program zou de heele wereld
een economische verlichting brengen en
de mogelijkheid geven de vrees en alle
wanbegrippen te overwinnen welke het ge
volg zijn van de bewapeningen en welke
het vertrouwen der volkeren verstikken.
Dit program zou voor een tijdvak van
tien jaren ten minste een bezuiniging ge
ven van tien milliard dollars.
De Amerikaansche regeering stelt de
volgende rijf punten voor welke beslissend
moeten zijn voor de verdere behandeling
van het Ontwapeningsprobleem:
1. De waarde van het Briand-Kellogg-
pact bestaat in het feit dat de staten zijn
overeengekomen hun wapenen slechts te
gebruiken voor hun nationale verdediging.
2. Er moet gestreefd worden naar ver
laging der bewapening niet alleen door
vermindering van den stand der bewape
ning, maar ook door de vergrooting der
krachten voor de nationale verdediging als
gevolg van de vermindering der aanvals
wapenen.
3. De bewapening staan in wederzijdsche
verhouding tot elkander. Daarom moet de
bewapenings-vermindering proportioneel
geschieden.
4. De vermindering der bewapening moet
voorzichtig en concreet worden aange
bracht en moet leiden tot een waarachtige
economische verlichting.
5. De bewapeningen te land. ter zee en in
de lucht zijn de drie grootste kwesties
welke behandeld moeten worden. Zij han
gen ten nauwste met elkander samen en
kunnen niet afzonderlijk worden behan
deld.
Uitgaande van deze principes, stelt de
Amerikaansche regeering 'n vermindering
voor van alle bewapeningen met een derde
Op het gebied van de bewapening te
land stelt de Amerikaansche regeering
voor het reeds bij de conferentie inge
diende voorstel aan te nemen, waarbij een
volkomen afschaffing der tanks, chemi
sche oorlogswapenen en zwaar geschut
wordt geëischt; voorts een verlaging met
een derde van alle landlegers, welke uit
gaan boven het karakter van politietroe-
pen.
De bepaling van het „Verdrag van Ver
sailles" en de overige vredesverdragen heb
ben reeds de bewapeningen van Duitsch-
land, Oostenrijk, Hongarije en Bulgarije
teruggebracht tot een stand, welke in
overeenstemming is met de eischen voor de
handhaving van de binnenlandsche orde
in deze landen. Op deze wijze is Duitsch-
land, dat een bevolking heeft van 65 mil-
lioen menschen, een leger toegestaan van
100.000 man.
De Amerikaansche regeering stelt der
halve voor. dat alle staten als strijdkrach
ten, welke aan de eischen van een politie
organisatie voldoen, aannemen een leger,
dat in verhouding staat tot de in Duitsch-
land en de overige staten toegestane
strijdkrachten, evenwel zullen voor de
koloniale mogendheden zekere wijzigingen
worden aangebracht, waarbij rekening zal
worden gehouden met de bizondere belan
gen dezer staten.
Op het gebied van de militaire lucht
vaart stelt de Amerikaansche regeering de
volkomen afschaffing der bombardements
vliegtuigen voor. Op deze wijze zou het
bezit van vliegtuigen, welke zouden kun
nen worden toegepast tegen de civiele be
volking, onmogelijk worden gemaakt.
Op het gebied der vlootbewapening stelt
de Amerikaansche regeering de verlaging
voor der geheele tonnage van linieschepen
met een derde, der tonnage van vliegtuig
moederschepen. kruisers, torpedojagers
met een vierde en der tonage van de on
derzeebooten met een derde.
In geen geval mag een staat meer dan
35 000 ton aan onderzeebooten bezitten.
Voor de vijf belangrijkste maritieme
mogendheden heeft het Verdrag van Was
hington reeds de grenzen vastgesteld voor
de linieschepen en de vliegtuigmoeder
schepen. Wat de kruisers en torpedojagers
van Frankrijk en Italië betreft, zullen deze
worden behandeld, alsof deze staten zijn
toegetreden tot het Verdrag van Washing
ton. De toepassing van dit program zou
leiden tot een buitengewone beperking der
uitgaven voor den nieuwbouw van oor
logsschepen.
De voorstellen der Amerikaansche regee- j
ring zijn eenvoudig en direct. Zij eisclit de
medewerking van iedere afzonderlijke na
tie. Niets zou zoo zeer de hoop der mensch-
heid doen herleven dan de goedkeuring
van dit program. Het is een waanzin der
wereld zich nog verder te verbloeden in
ontzaglijke militaire uitgaven. De Ameri
kaansche regeering dient deze voorstellen,
welke een wezenlijke verlichting zouden
kunnen beteekenen voor alle mogendheden
in. in het volle gevoel, van haar eigen ver
antwoordelijkheid.
De portee van de verklaring van Presi
dent Hoover is ondubbelzinnig, duidelijk,
concreet en algemeen begrijpelijk. Onge
twijfeld zullen alle regeeringen het Ameri
kaansche Ontwapeningsprogram eerst wil
len onderzoeken.
Gibson gaf vervolgens een technische
toelichting op het nieuwe groote ontwape
ningsprogram zijner regeering. De verla
ging van de geheele tonnage der Vereenigde
Staten en Groot-Britannië met 25 pet.
moet geschieden op de basis van het ver
drag van Londen.
De Amerikaansche regeering eischt
voorts, dat geen staat meer dan 40 onder
zeebooten zal hebben met een maximum
van 1200 ton en in totaal van niet meer
dan 35.000 ton.
Gibson verklaarde vervolgens, dat de
Amerikaansche regeering op grond van
het Hooverplan bereid is onverwijld af te
zien van 50.000 ton nieuwe vlootruimte,
voorts 1000 stukken zwaar geschut en 900
tanks en 300 bombardementsvliegtuigen te
vernietigen.
Gibson beëindigde de voorlezing van
Hoovers boodschap met de verklaring, dat
de Amerikaansche delegatie zich ter be
schikking stelt van alle overige delegaties
ter fine van nadere toelichting.
De Vereenigde Staten, aldus Gibson, zijn
evenwel besloten vergaande materieele of
fers te brengen in de belangrijkste bewa
peningssoorten binnen het kader van een
wereld-ontwapeningsprogram en zijn er
van overtuigd dat ook alle overige mogend
heden dezelfde grootsche offers zullen wil
len brengen.
Gibson las Hoovers boodschap op ernsti-
gen, plechtigen toon voor. Hij legde duide
lijk den nadruk op ieder woord.
In de zaal heerschte ademlooze span
ning.
Het Engelsche standpunt.
Na Gibson nam de Engelsche minister
van buitenlandsche zaken, sir John Simon
het woord.
Deze legde bijzonderen nadruk op de
buitengewone beteekenis van het Ameri
kaansche plan en wenschte de Amerikaan
sche regeering geluk met haar stap.
Daarna zette hij in zeer handigen diplo-
matieken vorm het Engelsche standpunt
uiteen. De particuliere besprekingen, die op
het oogenblik gaande zijn, hebben groote
practische beteekenis en de pogingen om
tot directe overeenstemming tusschen de
mogendheden te geraken mogen niet on
derbroken worden Dit is ongetwijfeld ook
niet het doel van het Amerikaansche plan.
Iedere redelijke stap waardoor een ver
mindering van de effectieve sterkte kan
worden bereikt, zonder dat daarbli de vei
ligheid van de afzonderlijke landen in het
gedrang komt moet zeer ernstig bestu
deerd worden. Hierdoor kan een buitenge
wone verlichting van de groote financieele
lasten worden bereikt.
De Amerikaansche voorstellen op het
gebied van de militaire luchtvaart moeten
vooral nauwkeurig bestudeerd worden. De
Engelsche regeering hecht er veel waarde
aan. dat aanvallen van bombardeervlieg
tuigen op de burgerlijke bevolking onmo
gelijk gemaakt zullen worden.
Op 't gebied van de vlootbewapening
moeten thans practische voorstellen wor
den gedaan. Het schijnt echter twijfelach
tig. of de onderhavige Amerikaansche voor
stellen rekening houden met de verschil
lende posities van de groote vlootmogend-
heden
De Engelsche regeering wenscht een ver
mindering van de vlootbewapening, die
verder gaat dan de Amerikaansche voor
stellen. vooral afschaffing van de duikboo-
ten en tenminste vaststelling van de maxi
mumtonnage der duikbooter, op 250 ton.
Voor de groote slagschepen moet een
kleiner maximum worden vastgesteld dan
dat van 35.000 ton van de overeenkom
sten van Londen en Washington.
Het ontwapeningswerk moet thans met
alle kracht en vol vertrouwen worden
voortgezet De uitvoering van de ontwape
ning hangt echter af wan de 'overeenstem
ming en het succes van de samenwerking
van alie afgevaardigden.
Frankrijk afwijzend.
Na sir John Simon sprak Paul Boncour,
die verlangde, dat het Amerikaansche plan
door de conferentie gemeenschappelijk met
het voorstel der Fransche regeering voor
een organisatie der internationale veilig
heid behandeld zal worden,
In de aan den gang zijnde particuliere
besprekingen is getracht, een grondslag
voor de regeling van het ontwapenings-
vraagstuk te vinden, die. in geval overeen
stemming wordt bereikt, aan de hoofdcom
missie kan worden voorgelegd.
Volgens de bepalingen van het pact van
den Volkenbond is de oplossing van het
ontwapeningsvraagstuk echter onafschei
delijk verbonden met de organisatie van de
internationale veiligheid.
De Fransche regeering blijft onbeperkt
trouw aan het tot nu toe ingenomen stand
punt dat zonder garanties voor de veilig
heid een oplossing van het ontwapenings
vraagstuk ondenkbaar is.
Het zou huichelarij zijn. de groote moei
lijkheden van de ontwapeningsconferentie
te verbergen, doch de resultaten, welke de
ontwapeningsconferentie kan bereiken, zijn
ten nauwste verbonden met de oplossing
van het veiligheidsvraagstuk.
Paul Boncour beschouwde het als zijn
plicht, dit standpunt der Fransche regee
ring zeer optnlijk en duidelijk uiteen te
zetten. De Fransche veiligheidsvoorstellen
moeten door de conferentie worden onder
zocht. indien men een vermindering van
de bewapening wil bereiken.
Aan het slot van zijn rede verklaarde
Paul Boncour. dat de Fransche regeering
slechts onder dit principieele voorbehoud
het Amerikaansche voorstel aanvaardt als
grondslag voor onderhandelingen.
De Fransche regeering heeft de bewape
ning reeds veel sterker verminderd dan in
het Amerikaansche voorstel wordt beoogd.
Paul Boncour besloot met er op te wijzen,
dat in het Kelloggpact de sanctiebepalin
gen ontbreken, welke thans geschapen
moeten worden
Litwinoff aan 't woord.
Litwinoff, de Russische gedelegeerde,
oefende scherpe critiek op het werk der
conferentie dat tot nu toe slechts acade
mische waarde heeft.
Na een voorbereiding van 10 jaar en in
de vijfde maand der conferentie weet men
nog niet eens. of alie staten die aan de
conferentie deelnemen, werkelijk bereid
zijn. te ontwapenen of hun bewapening te
verminderen. De Russische delegatie wijst
iedere verantwoordelijkheid voor een mis
lukking der conferentie af.
De Russische delegatie begroet de voor
stellen der Amerikaansche delegatie des te
meer. omdat deze op verschillende punten
met de Russische voorstellen overeenstem
men.
Duitschland's woordvoerder.
Daarna nam de vertegenwoordiger van
Duitschland. gezant Nadolny. het woord,
die verklaarde, dat de Duitsche delegatie
met de grootste belangstelling en met bij
zondere voldoening kennis heeft genomen
van de voorstellen van president Hoover.
De conferentie kan er zich mee geluk-
wenschen. dat de president der V. S. dit
initiatief heeft genomen.
Men moet zich de waarheid niet ont
veinzen. dat de conferentie gevaar loopt te
zeer in beraadslagingen over onderdeden
te verloopen en dat men op het punt ge
komen is. dat gevreesd moet worden, dat
men nooit tot de pricipieele beslissingen
zal geraken, welke de geheele wereld ver
wacht.
De Amerikaansche voorstellen, die van
hooge wijsheid getuigen, hebben de ver
dienste. dat daardoor een nieuwe aanspo
ring aan de conferentie wordt gegeven, en
spr. hoopt, dat deze voorstellen de werk
zaamheden zullen vergemakkelijken.
In het bijzonder juichte Nadolny het
principe der noodzakelijkheid van verster
king der verdediging en van vermindering
der aanvalscapaciteit van de staten toe.
Het is te hopen dat men bij verdere onder
handelingen nog zal komen tot verder
gaande verlaging der bewapening. Hoe
sterker de verlaging der bewapening, hoe
gemakkelijker het probleem van het her
stel der gelijkheid zal worden. Het prin
cipe der gelijkheid is een der beslissende
voorwaarden voor het eindresultaat der
Ontwapeningsconferentie.
Grandi aanvaardt volledig.
De Italiaansche minister van Buiten
landsche Zaken. Grandi. verklaarde dat
de Italiaansche regeering onbeperkt, on
voorwaardelijk en volkomen instemt met
het Amerikaansche plan. De Italiaansche
regeering stelt zich bij de ontwapenings
kwestie op de volgende principen:
Volkomen afschaffing van het zware ge
schut en het tankwapen.
Verlaging der troepeneffectieven volgens
dc methoden van het verdrag van Ver
sailles.
Volkomen afschaffing der bombarde
mentsvliegtuigen.
Verbod bommen neer te werpen.
Afschaffing van den chemischen- en gas-
oorlog.
De Italiaansche regeering stemt even
zeer toe in de vlootvoorstellen.
Een jaar geleden, aldus Grandi. heeft
president Hoover door zijn moratorium-
voorstel den weg gewezen voor een prac
tische oplossing van het probleem der oor
logsschulden; thans wijst hij weder den
weg naar een practische oplossing van het
Ontwapeningsprobleem. Indien men de
wereld wil herstellen, moet men thans een
beslissing nemen.
De redevoering van Grandi werd met
stormachtig applaus begroet, terwijl de
verklaringen van Simon en Paul Boncour
koel werden ontvangen.
De duidelijke en moedige uiteenzettingen
van den Italiaanschen minister hebben in
alle conferentiekringen sterk de aandacht
getrokken.
NED. HERV. KERK.
Beroepen: Te Lage Vuursche, P. J.
Steenbeek ,te Oudewater. Te Rijsoord en
te Heukelum, F. K. van Evert te Zoute-
lande.
Aangenomen: Naar Middelburg (vac.
Obbink) J. W. Dippel, te Aalten.
GEKEF. KERKEN.
Beroepen: Te Hoorn, J. Dijkstra, te Hau-
lerwijk.
GEREF. GEM.
Tweetal: Te Ridderkerk, B. van Neerbos,
te Terneuzen en A. Verhagen te Middel
burg.
BeroepenTe Den Haag, J. R. van Oordt
te Zeist.
REM. GEREF. GEMEENTE.
Beroepen: Te Hoogeveen, J. W. Herfst,
te Doesburg.
o
PART. SYNODE ZUID-HOLLAND
TEN NOORDEN.
De zaak-Dr. Ubbink in handen van een
commissie.
In de Valkenboschkerk te 'sGravenhage
werd de Part. Synode gehouden van de
Geref. Kerken van Zuid-Holland ten
Noorden.
De Synode werd door Dr. K. Dijk ge
opend namens de roepende Kerk van Den
Haag-West en de roepende classis Den
Haag op gebruikelijke wijze en een kort
woord van welkom, waarin gewezen werd
op 't gewicht van de te nemen beslissingen
Tot praeses werd vervolgens gekozen Dr.
K. Dijk: tot assessor Ds. H. Meyering, van
Katwijk a. d. Rijn, tot le scriba Ds. E. H.
Broekstra, te Rijnsburg. en tot 2e scriba
Ds. D. Nauta van Woubrugge.
In betrekking tot de zaak van Dr. J. G.
Ubbink, die daags voor haar vergadering
bij de Synode een bezwaarschrift indiende
tegen de afzetting door de classis Woerden,
benoemde de Synode een commissie be
staande uit de heeren Dr. K. Dijk, (saam
roeper); Ds. E. H. Broekstra: Ds. T. J.
Hagen en de ouderlingen J. Noorlandt te
Lisse en H. Rietveld, te Moordrecht.
ZENDINGSDAG OP POELGEEST.
Vanwege de classis Den Haag der Chr.
Geref. Kerk zal Woensdag 20 Juli op de
buitenplaats Poelgeest een Zendingsdag
worden gehouden.
Als sprekers zullen optreden: ds. L. H. v.
d. Meiden van Den Haag; ds. H. Janssen,
leger- en vlootpredikant in alg. dienst te
Den Haag; ds. H. Visser van Dordrecht:
ds. N. de Jong, van Rijnsburg; ds. K. G.
v. Smeden van Haarlem-Noord en student
W. F. Laman van de Theol. School te
Apeldoorn.
HOOGLEERAARSBENOEMINGEN.
Aan de Universiteit te Amsterdam werd
door den Raad benoemd tot gewoon hoog
leeraar in de theorethische wijsbegeerte
en de geschiedenis der wijsbegeerte, prof.
dr. H. J. Pos, hoogleeraar aan de Vrije
Universiteit, met 32 van de 37 uitgebrachte
stemmen.
Tot buitengewoon hoogleeraar in da
psychologie werd benoemd prof. dr. G.
Révész. privaat docent alhier, met 29 st.,
terwijl 8 stemmen werden uitgebracht
op dr. H. C. Ruemke te Amsterdam.
Andere sprekers.
De Japansche gedelegeerde. Matsoedeira
meende, dat het het beste zou zijn. indien
de bij de vlootverdragen van Washington
en Londen betrokken regeeringen opnieuw
er toe besluiten, om de voorstellen voor de
vlootbewapening opnieuw te bestudeeren.
De vertegenwoordiger van Spanje, de
Madariaga. miste in de Amerikaansche
voorstellen de afschaffing van de militaire
luchtvaart en de internationaliseering van
de burgerlijke luchtvaart.
De zitting werd daarop gesloten met een
korte toespraak van Henderson, die er op
wees. dat de Amerikaansche voorstellen
thans een deel van het programma vor
men, dat in de particuliere besprekingen
der delegaties verder behandeld zal moe
ten worden.
Hij sprak de hoop uit, dat deze bespre
kingen spoedig tot een resultaat zullen lei
den. zoodat de hoofdcommissie nog voor
de zomervacantie ten minste enkele groote
principes tot besluit zal kunnen verheffen.
naar het Engelsch van WILLIAM LOCKE
door J. E. d. B. K.
28)
Het kleme gezelschap was zeer met
zienzelf vervuld. Men had het druk over
den truffeloogst en haalde er zelfs sta
tistieke gegevens bij; men luisterde naar
Lucien's tamme anecdoten over den
menst; men maakte uit, dat de Parijze-
naars zeer te beklagen waren, omdat ze
moesten wonen in Parijs en niet in Bran-
•?me- Zelfs de smakelijke gerechten kon
oen het gezelschap niet op vroolijker peil
Krijgen. En dat kwam misschien door de
weinige toeschietelijkheid van een der
hoofdpersonen.
Houdt u van honden. Mademoiselle?
roeg Lucien, die dapper met een praatje
?an wal stak.
S6*" u er een' Mademoiselle?
Non, Monsieur, antwoordde Félise.
- mooie poedel, die zoo knap was
Z1)n kunstjes, is dood geloof ik. zei
lend™6 baar zoon te htilp sneI-
Oul, Madame, antwoordde Félise
tioe verlokkend beschroomde onschuld
vrwir heergeslagen oogen ook moge zijn
den, iongen Franschman, die aan
i~®en denkt, als die onschuld zoo niets
kvend^ger wordt het "esPrek er nlet
havo,ii^ ®ewend haar aardig te hooren
,'„verbaasde zich over haar stil-
knü 2: at voor aantrekkelijker metgezel
daat a; wenschen, dan dien knappe sol
als haar zat. En ze at zoo goed
nets. Toen ze bedankte voor snip met
truffels en champignons een gerecht, dat
Euphémie bij het braden hartkloppingen
had bezorgd, fluisterde hij haar in het
oor:
Kom. neem nu een klein stukje. Toe.
En toen ze zich bediende, zag hij hoe
een roode blos over haar halsje toog. Hij
was blij dat hij er in geslaagd was haar
wat aan het eten te krijgen.
Hoe het na het diner was gegaan in den
salon, waar Félise volgens oud gebruik,
koffie en likeur aan de gasten presenteer
de. wist Martin niet.
Hij had het veel te druk met Euphémie
en het kamermeisje en Baptiste en den
plongeur om alles van het diner op te rui
men. En, buitendien, wat zou hij, als hotel
bediende, daar binnen in dien deftigen
kring hebben gedaan?
Toen het werk af was geloopen en de
resten van de schotels en de halfvolle
flesschen veroberd en opgedronken waren,
informeerde Euphémie zeker voor de hon
derdste maal, wat Monsieur en Madame
Viriot wel van eiken schotel hadden
gezegd.
De maag van Monsieur was het cen
trale punt van den heelen middag. Ik ken
de maak van Monsieur Viriot nu al twin
tig jaar, ook de maag van Madame Viriot,
want oude dames weten meer dan je
denkt.
En toen de moede en ijverige dienstbo
den naar bed waren gegaan, sloot Martin
overal en de gezellige warmte in de keu
ken ontvliedend, ging hij naar de weinig
verlichte hall om daar nog, voor hij naar
bed ging, een sigaret te roken.
Daar vond hij Bigourdin, die op een
rieten ruststoel lag.
Is alles goed gegaan? vroeg Martin.
Uitstekend. Iedereen heeft lekker ge
geten. Ze kunnen naar alle mogelijke en
onmogelijke familieleden gaan en zeggen,
dat er in heel Périgord niet zulk een goede
keuken is al in het Hotel des Grottes. En
het dienen ging keurig; nergens eenige
stoornis. Ik feliciteer je en ik dank je,
mon ami. Maar ouf. Ik ben blij, dat het
voorbij is, en hij zuchtte van voldoening.
Ik ben niet geschikt voor al die formali
teiten in den omgang, 't Is zoo vermoeiend.
't Is ook vermoeiend voor de bedie
ning, lachte Martin.
Maar het is noodzakelijk als men een
jong meisje wil uithuwelijken. De vader
en de moeder van den jongen man ver
wachten het. 't Is allemaal zoo ingewik
keld. Het formeele huwelijksaanzoek zal
wel spoedig gedaan worden. Ze willen
handschoenen dragen, het is bespottelijk,
maar wat wil je' 't Is de gewoonte. En
dan is er een groot diner bij de Viriot's.
Hij heeft Charbertin in zijn kelder liggen,
mijn oude vriend Viriot, o mijn beste
Martin, dat is het eenige, wat er mij mede
verzoent. Je eet heel lekker bij de Viriot's.
Als mij geen Chambertin schenkt dan
krijgt Félise geen bruidschat mede.
Is het dan allemaal al afgesproken,
vroeg Martin
Wat allemaal?
Het huwelijk.
Zonder twijfel.
Dus heeft Mademoiselle Monsieur Lu
cien aangenomen?
Mais non, riep Bigourdin op gecho-
queerden toon. Lucien is een welopgevoede
jonge man en zou niet zoo tegen het ge
bruik ingaan, 't Is geen zaak tusschen Lu
cien en Félise, het is een zaak tusschen de
twee families, de ouders en voor Félise ben
ik in loco parentis (ik vervang haar va
der). Félise ten huwelijk vragen, aanzoek
bij Félise doen? Waar denk je aan?
't Interesseert me zeer. zei Martin. In
Engeland doen we dat heel anders. Als een
man een meisje trouwen wil, dan vraagt
hij haar en als zij het samen eens zijn
geworden, dan vertellen zij het aan hun
families.
Waarop Bigourdin het zonderlinge ant
woord gaf: dat is het Britsche phlegma.
Britscü phlegma! .Wanneer een man
heel onphlegmatisch zijn eigen zaak bij
een meisje bepleit! Martin kon geen goed
antwoord bedenken! Hij had een gevoel
van een klap in het gezicht. Hij gooide
zijn sigaret weg! Hij was heel moe en
slikte een gaap op! Bigourdin, die ook
doodmoe was. kwam overeind en zei:
Laten we slapen gaan. 't Is zoo dood
vermoeiend geweest,
't Was zóó vermoeiend geweest, dat Fe-
lise voor het eerst van haar leven, na de
waterpokken en de mazelen in haar kin
derjaren. een dag in bed bleef. Euphénie.
haar persoonlijke adjudant, vond haar den
volgenden morgen heel bleek met barsten
de hoofdpijn liggen en verbood haar op te
staan. Ze gaf haar heel veel lindebloesem
(in Frankrijk het panacea voor alle kwa
len) en al babbelend in haar dialect, ver
hief ze Monsieur Lucien en zijn bijzondere
hoedanigheden tot in de wolken. Tenslotte
ging Félise met koortsige oogen en der
wanhoop nabij, overeind zitten er wees
naar de deur.
„Mijn goede Euphénie. laat me met rust.
Ga weg. Laat me met vrede.
Euphémie sperde van verbazing haar mond
wijd open. 't Was alsof 'n duif geschreeuwd
had.
Laat me alleen Ga weg! Loop naar
den drommel!
Mijn arm kleintje.
Ephémie wist niet hoe ze 't had, maar
ze ging weg Ze ging naar Bigourdin en
vertelde, dat Mademoiselle lag te Ijlen ze
had hersenkoorts en. als hij wilde dat ze
haar verstand behield dan moest hij da
delijk den dokter laten komen.
De dokter kwam verklaarde haar op zeer
zwakke gronden verkouden en zei dat ze
een (zacht oliesoepie) hebben mocht. Dit
ziekenkostje is een dunne groentesoep met
een laagje slaolie er boven op drijvend,
waardoor het voedsel makkelijk door de
keel glijdt, door de Fransche keel wel te
verstaan. Félise had niettegenstaande haar
geheel Fransche opvoeding toch zooveel
van Engeland in het weefsel van haar
oesophagus, dat ze de oliesoep verafschuw
de. De raad van den dokter had geen ef
fect. Ze bleef den geheelen dag in bed en
beweerde, dat ze. op de hoofdpijn na, vol
komen wel was en den volgenden morgen
stond ze op en deed haar werk. een scha
duw van haar vroeger zelf.
Maar wat scheelt haar toch. vroeg
Bigourdin aan Martin. Aan dat vervelende
diner kan ze toch niets verkeerds hebben
binnen gekregen? Want ze heeft zoo goed
als niets vergeten.
En daar Martin ook geen licht kon laten
schijnen in deze duistere zaak, stak Bi
gourdin een sigaret op en ademde den
rook in.
Eigenlijk moest een vrouw het oog op
zoo'n jong meisje houden, zie je? Mannen
kunnen dat niet. Daar zijn altijd een
massa geheimen, en met zijn armen
maakte hij een gebaar alsof de Mont
Blanc op den Mount Everest rustte Ik zal
blij zijn, als ze goed getrouwd is. Misschien
maakt de naderende verloving haar
zenuwachtig. Vrouwen maken zich daar
nu eenmaal zenuwachtig over. Ze is zoo
benieuwd naar den uitslag van de onder
handelingen. Op het oogenblik zijn dc
Viriot's volkomen vrij om al of niet het
aanzoek te doen. 't Zou wel goed zijn om
haar een beetje gerust te stellen. Wat
denk je?
Martin kwanr hierop aan met de diep
zinnige kernspreuk: Niets zoo fnuikend als
onzekerheid.
Dat is mijn idee ook, zei Bigourdin.
Vergeef me dat ik deze dingen, die zoo
intiem en eigenlijk een beetje heilig zijn,
zoo met je bespreek Maar je hebt zoo'n
helder verstand en zoo'n eerlijk hart.
(Wordt vervolgd).
