schoonheidsolie! is de oudste en beste Geheimzinnige Inbreker 73ste Jaargang LEIDSCH DAGBLAD, Vrijdag 6 Mei 1932 Derde Blad No. 22124 gbristelijk Nationaal Zangconcours te Zandvoort 20 cent ODOL-tandpasta FEUILLETON. Van den Ring Leiden en Omstreken. Een mooi muzikaal niveau bereikt! (Van onzen Redacteur). Foto Turk. Sassenheim. let Uitvoerend Comité, de Regelings-Commissie en de Juryleden poseerden voor den aanvang van het concours voor den fotograaf. kndvoortDeze naam doet op zich- al eeningszins muzikaal aan. Het .Zandvoort bij de Zee" mag dan al au hooge artistieke waarde zijn, het „minste populair geweest en popuia- 1 beteekent immers in den modernen 1 heel watHet feit. dat de Ring Ken en Omstreken van den Bond van Zangvereenigingen ditmaal het jaar sctie concours in Zandvoort hield, vond Ier geenszins zijn oorzaak In de bekena j van Louis David's wat banale doch Kouisaste zomerzang, maar omdat de Gemengde Zangvereenigtng „Imma- te Zandvoort haar 35-jarig bestaan jacht, Seze vereeniging trad als gastvrouwe op heeft dit op voortreffelijke wijze ge in Het mooie „Kostverloren"-duinpark f als feestterrein ingericht: een ruime fcektent bood prachtige gelegenheid Ede vereenigingen om hun koren te zin- terwijl de geheele organisatie in goede eden bleek te zijn, loewel eenerzij ds misschien te betreu- l konden wij het toch zeker een voor- i achten, dat de deelname ditmaal E too groot was als andere jaren. Toen Vhet programma wel eens overvoerd; |b*. dit al: ook gisteren waren er nog lenigingen, die ieder een verplicht vrij nummer ten beste gaven. Een «tabel getalDoch wij betreurden liet (loogenblik het programma gevolgd te sen. Wat wij hoorden, stond over het meen In iedere afdeeling op een hoog ewaardeeren niveau, feu is stellig beter voor den dag gelto- ndan verleden jaar te Bennebroek! h doet ons niet slechts genoegen voor litreenlgingen zelve en haar directeu- V Joch vooral ook voor het uitvoerend fcité, waarvan voorzitter v. d. Zeeuw de I is en dat geen moeite spaart om de coursen steeds zoo goed mogelijk te n slagen! [et weer heeft zich gelukkig goed ge- [cen: wel regende het tijdens de groote ze, maar niet zoodra was men weer aan [gang of de zon brak opnieuw door, al ki het frisch. Maar wij mogen in dezen l waarin ook het weer zich zoo oneven- ptig betoont, reeds dankbaar zijn, als [regen niet in al te groote stroomen uit h hemel valt! [tecies te 12 uur heette de voorzitter. xt v. d. Zeeuw, met hartelijke woor- i de deelnemende vereenigingen wel- i, waarop de heer Van Alphen, burge ester der gemeente Zandvoort, in een te en welgekozen rede het concours Me, waarna de eerewijn werd rond- lieuC!. c mry bestond uit het deskundige drie- de heeren Jac, Bonset, Nic. Hooger- f en Jos. Vranken. Voor den Ring Lei- i lieuwe figuren, doch een uitstekende fre van geroutineerde krachten, van Ivele nummers ten uitvoer ziin see jcht. Het zal hen zeker verheugd heb- zoo kwistig geweest te kunnen zijn met eerste prijzen. Dit toch is een teeken, dat er goed gezongen is! Het begon al direct opgewekt en zeer bevredigend met de kinderkoren: in deze afdeeling bleken onze plaatselijke veree nigingen „Zang zij onze leus" en „Jong Halleluja", alsmede de „Lischbloem" uit Lisse elkaar niet veel te ontloopen. De heer v. d. Keur uit Lisse kwam met twee zeer moeilijke en frisch gezongen koren, n.l. „De twee jagers" en „Heien", waar voor hem stellig een extra pluimpje toe komt! Hij hoede er zich echter voor het jonge materiaal iets te forsch te laten zingen: niet te hard aanpakken! Wel licht mag dat de reden geweest zijn, waarom dit koor zich in deze afdeeling met het minst aantal punten moest te vreden stellen, al kreeg het toch en ongetwijfeld welverdiend! een eersten prijs. Mej. Leening had met „Jong Hal leluja", dat eerst zoo korten tijd bestaat, eveneens een groot succes, zooals trou wens ook met haar andere vereenigingen. De heer Teljeur was met zijn kinder koor heel wat gelukkiger dan later met dat der volwassenen in de eere-afdeeling, waarin het o. i. helaas eigenlijk op het oogenblik niet meer thuisbehoort. Maar daarover straks „Crescendo", Sloterweg, „Excelsior Ab- benes, „Excelsior" 's Gravenzande en „Ad- vendo" Leimuiderdijk, kwamen uit in de vierde afd. Gemengde koren. Hiervan stond „Excelsior" uit 's Gra venzande verre bovenaan! Welk een prachtig materiaal en welk een bezielen de voordracht, zoowel in Bonset's Kersen ballade als in het vrije nummer „Mid dernacht" van Welmers. Deze dankbare en uitdrukkingsvolle compositie werd ge heel van binnenuit voorgedragen en ge tuigde van de groote muzikaliteit van den dirigent den heer Selier. „Crescendo" uit Sloterdijk wist vooral te bekoren in de fijn gezongene „Trauer- gesang" van Martin Blummer, doch was een enkele maal wat onzuiver in dit qua adembeheersching veeleischende werkje. Een bravo voor de mooie klank der so pranen! In de 4e afd. Mannekoren zong „Excel sior" uit Hazerswoude verdienstelijk. De uitspraak kan aan beschaving winnen, terwijl de voordracht niet zóó tot ons sprak. Qua opvatting viel er echter veel te waardeeren. Muzikaal en zeer zuiver heeft „De Lof- stem" uit Sassenheim in de 3e afd. Gem. koren gezongen, terwijl ook haar mede dingster „Hosanna" uit Schiedam een aardige prestatie leverde. Toch waren haar vertolkingen niet van dien aard, dat zij een eersten prijs rechtvaardigden. Een waarlijk diepen indruk Ontvingen wij van de tweede afd. Gemengde koren, waarin wij „Zang zij onze leus" en „De Lofstem", beiden uit Voorschoten, als mede „Azaf" uit Alkmaar hoorden. Weer v/as het hier mej. Leening, die een eer sten prijs en het hoogste aantal punten wist te veroveren! Evenals met haar an dere koren heeft zij zich ook in deze af deeling een fijnzinnige directrice betoond, die zelfs met een jong koor opmerkelijk schoone dingen weet te bereiken. Zeer opvallend is het precies op toon blijven van 't Voorschotensche „Zang zij onze leus" terwijl het reeds een fraai har monisch geheel vormt. In het „Daar ls een lied", van Bonset, was het jammer, dat de sopranen in het laatste accoord niet ge heel zuiver waren. De opvatting is zeer ar tistiek. Ook de heer Mizée is een muzikaal diri gent. die uit het hem ter beschikking staande materiaal veel te halen weet. Het klinkt bijzonder verzorgd en ieder detail is kundig uitgewerkt. Het groote koor van „Asaf" heeft prach tige sopranen en is over het geheel zeer klankrijk. Een woord van hulde voor de beschaafde uitspraak! De directeur wake echter tegen zijn voorliefde om te veel te trekken! Drie vereenigingen in deze afdee ling, die een uiterst lofwaardig figuur maakten In de le afd. Gem. Koren waren het „Soli Deo Gloria" uit Noordwijk aan Zee, het Zandvoortsche „Immanuëi" en „Excel sior" uit Leimuiden .die zich in een min der gelukkige compositie van Nico Hooger- werf, het „Stille nacht", moesten meten. De combinatie van de bekende, schoone „Stille, heilige nacht'-melodie met het wel wat populair geworden „O. dennenboom, hoe trouw zijn uwe bladeren" doet eenigs- sins vreemd aan en is er slechts iets van te maken als men over uitstekende teno ren beschikt. „Immanuëi" spande hier de kroon, voor al ook door 't zingen der prachtige Philips Loots compositie De Winter". „Soli Deo Gloria" zong wat weinig genuanceerd en was ongelukkig met zijn tenoren, hoewel de eene die men hoorde, flink zijn best deed! Excelsior uit Leimuiden is niet zóó geluk kig geweest als verleden jaar hetgeen ten deele ook lag aan de minder juiste keuze van het vrije nummer. Zeer teeder en gevoelig laat de heer Mizée zingen, bij zonder zuiver klinken de diverse inzetten, maar hij moet oppassen voor overgevoelig heid en te veel rekken! Toch. mede dooi de voortreffelijke afwerkin". een loffelijke prestatie! Het Zaandamsche Chr. Mannenkoor was zeer te prijzen in Heinze's „Omhoog" en Hoogerwerf's geslaagde compositie „Jam Sol Recedit Igneus." Onmiddellijk valt de uitstekende zangtechniek op van dit bron zen en ongeforceerd klinkend materiaal. Ook de directie valt te prijzen: aan den heer Meyer Smeer kan dit koor zich met groote gerustheid toevertrouwen! In de afdeeling Uitmuntendheid hoorden wij het Leidsche „Halleluja" in Hymne van Nico Hoogerwerf en „De Winter" van Loots Leek het aanvankelijk, alsof het koor niet geheel op dreef was wij had den de vertolking van Hymne wat krachti ger. met meer vaart en stuwing gewenscht in het tweede nummer herstelde het zich volkomen! Daar was weer de uiterst zorgvuldige af werking. de muzikale opvatting, het gepro nonceerd uitkomen der verschillende stem groepen, de groote gelijkheid °n de mooie klank! Bravo voor het koor en de direc trice. die men in eere dient te houden! Bloeiend en rijk klinkend is het koor der Chr. Zangver. ,3ennebroek" (dir. H. J. Arisz)hoewel de sopranen een enkele maal in de hoogte wat scherp zijn. Het was in het verplichte nummer ontegen zeggelijk beter dan .Halleluja"; helaas klonk het in Olman's „Droome-vrouw. kom" eenigszins ruw waarvoor de dirigent ODpassen moet. Dit zal wel de reden ge weest zijn waarom het zich met een iets lager puntenaantal tevreden moest stellen. „Zang zij onze leus" uit Leiden kwam al leen uit in de Eere-Afdeeling. Wij merk ten daar straks reeds od dat het daar niet meer thuishoort. De klank is soms verre van edel. terwijl men ook meermalen met de zuiverheid in conflict komt. Als zeer billijke verontschuldiging moge dienen, dat het ledenaantal achteruit ge- locpen is. Stellig zal het den directeur, den heer Teljeur, gelukken het weer naar het niveau van vroeger terug te voeron. Daar voor bezit hij ontegenzeggelijk de noodige muzikale capaciteiten, hetgeen in Bonset's .Jeruzalem" we! bleek Wij hopen het voor deze vereeniging dat zij zich haar plaats in deze moeilijke afdeeling, waar de eischen natuurlijk hoog gesteld worden, weer ten volle waardig mag maken. Maar op het oogenblik zijn diverse lager ge plaatste vereenigingen haar meerdere! In de superieure afd. Gemengde Koren behaalde de Chr. Gem. Ver. „Eltheto" uit Schiedam onder leiding van den heer Van der Beek nog juist op lofwaardige wijze een eersten prijs. Tenslotte een compliment voor de nauw- RECLAME. 0168 Olijf Olie Deze reageerbuis bevat de juiste hoeveel heid verzachtende, verjongende olijfolie, gebruikt bij de bereiding van elk stuk Palmolive zeep! Verbazingwekkend? Stel lig! Maar thans ziet U waarom meer dan 20.000 schoonheidsexperts uitsluitend Palmolive aanbevelen voor het behoud van een frissche teint! keurige afwerking en verzorgde nuancee ringen van de koren, geleid door mej. Tilly Leening, die wederom de algemeene aan dacht trokken! Zoo zijn wij aan het einde van onze op somming gekomen. Dit zijn slechts enkele hoofdindrukken uit de tallooze aanteeke- ningen, die wij maakten. Natuurlijk kan een beschouwing ais deze niet de ruimte beslaan als het „critisch verslag" der jury. Mogen wij hier en daar een opmerking ge maakt hebben, dan is deze bedoeld als een welgemeende vingerwijzing. Want nog maals: dit concours kan muzikaal als bij zonder geslaagd worden aangeteekend! Er is in de meeste afdeelingen beter gezongen dan wij hadden vermoed. Een bewijs, dat er weer met warme liefde en groote animo in het afgeloopen seizoen gestudeerd is! En reeds deze ijver dient hoogelijk ge waardeerd en geprezen! Als men weet, hóé critisch de jury te werk gaat, hoe streng zij factoren als samenzang, zuiverheid, rhythmiek, klank gehalte, uitspraak, opvatting en nuancee ring beoordeelt, dan mogen de deelne mende vereenigingen over de resultaten van dit jaar uiterst tevreden zijn. Men is er echter nog niet, want het hoogste be reikte aantal punten ligt toch altijd een eind onder dat. wat behaald kan worden (420). Maar zou het eigenlijk wel aardig zijn, als dat al veroverd was? Dan viel er immers niets meer te studeeren! Wij hebben ons over den goeden afloop van dit concours zoowel wat organi satie als uitvoering betreft verheugd. Na de vorige maal, toen of. een inzinking te bespeuren was, heeft men zich prachtig gerehabiliteerd! Een bravo aan allen, die op eenigerlei wijze aan dit weislagen heb ben medegewerkt en er hun beste krachten aan gaven! Zandvoort zal aan dit concours onge twijfeld een sterke herinnering bewaren! Hieronder volgt de uitslag: Afdeeling Kinderkoren: „Zang Zij Onze Leus", Leiden, aantal punten 308, 1ste pr.; „Jong Halleluja", Leiden, 325 p., 1ste prijs; „De Lisbloem", Lisse, 300 p., 1ste prijs. Vierde afdeeling Gemengde Koren „Crescendo", Sloterweg, 287 p., 2de prijs; .Excelsior", Abbenes 291 p„ 2de prijs; „Excelsior", 's-Gravenzande, 343 p., 1ste prijs; „Advendo", Leimuiderdijk", 254 p„ 3de prijs. Vierde Afdeeling Mannenkoren„Excel sior", Hazerswude, 285 op„ 2de prijs. Derde Afdeeling Gemengde Koren: Ned. Herv. Zangkoor „De Lofstem", Sassenheim, 295'/j p., 2de prijs; „Hozanna". Schiedam, 274 p„ 2de prijs. Tweede Afdeeling Gemengde Koren: „Zang zij onze Leus", Voorschoten, 357 p.. lste prijs: „De Lofstem", Voorschoten. 307 p„ lste prijs; „Azaf", Alkmaar, 339' p lste prijs. Eerste Afdeeling Gemengde Koren: „Soli Deo Gloria". Noordwijk aan Zee, 309V; p„ lste prijs; „Immanuëi", Zandvoort, 343 p„ lste prijs; „Excelsior", Leimuiden, 342'/; p., lste prijs. Eerste Afdeeling Mannenkoren: „Zaand. Chr. Mannenkor", Zaandam, 329 p., lste prijs. Afd. Uitmuntendheid Gemengde Koren: „Halleluja", Leiden, 351 p„ lste prijs; Chr. Zangv. „Bennebroek" Bennebroek, 340' p„ lste prijs. Eerc-Afdeeling Gemengde Koren: „Zang zij onze Leus". Leiden, 275 p„ 2de prijs. Superieure Afdeeling Gemengde Koren: „Eitheto". Schiedam, 301 p.. lste prijs. Extra prijzen: „Exeelsoir", 's-Gravenzan de; „Zang zij onze Leus", Voorschoten; „Jong Halleluja", Leiden. RECLAME. - dagelijks gebruikt - voorkomt het lcelijkc verkleuren der tanden en ecu onwelriekenden adem. 9131 Dit het Engelsch door A. TREUB. Zoo? Waarom niet? lachte Spencer. Hij zegt van niet, antwoordde de pnees grinnikend, zijn hoofd in de rich- Vln fir Peter knikkend. Hij zegt niet •laï n'e' kwaad. pamer verkneuterde zich van groote Pden Slr Peter zag norsch naar den Chablis, Brace, als het je belieft, be- F®ncer droogweg. Zich toen tot den „,„,s wendende vroeg hijJe drinkt na- fflljk Chablis? s Wang schudde hevig het hoofd. - nen geen zoet water, antwoordde hij l -1 r!LgUmlach' Drink thee- •ttten 'e ltun'' 'a^r voor Je zelf thee Jij, Nina? lhaM?jna haar voorliefde voor isJr, met een schalkschen glimlach uit. te v>»8: ^•ablis voor acht personen. Brace, ^tunrint ,e zult bÜ deze gelegenheid tra pi, met ons meedrinken, en het ikomen is'S V00r den east' die nog niet WnerPeter hoog plechtig en verliet de tan «IJ1!11 niet gewend aan het gezel- the Pit? T,estiCe zonen van het Hemel- En striwi S^Söe Henry Aimsbury met fi K'shsen blik op Lee Wang. Lente de heste menschen, die femel»?; Kfen beestige zonen van het *1 geW» rij zei Spencer kalm tot hem. Chinees kan ons lessen geven in zedelijke rechtschapenheid, voegde hij er beteekenisvol bij, maar ik weet niet of ik onzen gelen vriend hier in de „gewone" klasse zou kunnen plaatsen. Aimsbury. fronste over het verwijt en trok zijn das met een ruk recht. Hij' scheen zich plotseling bewust te worden dat hij alleen niet in de gewone avond- kleeding was. want hij knoopte zijn jas dicht en deed of hij deze tekortkoming niet bemerkt had wat een zeker teeken is, dat men zich niet op zijn gemak ge voelt. Een gevoel van onrust scheen over de kamer te komen bij Aimsbury's zeer na tuurlijke handelwijze; alleen Spencer bleef volmaakt kalm. Harker tikte op tafel met een pen, die hij van den inktkoker geno men had. Enid rolde een zakdoek in een belachelijk klein balletje; Eric rolde zijn sigaret tussehen duim en wijsvinger en keek er ernstig naar. Lee Wang verloor zijn brutalen glimlach en keek zijdelings naar Nina die haar teenen op het karpet liet dansen. Het gesprek was geheel opge houden. Er was een spanning, die ieder scherp voelde en die niemand wilde ver breken en Spencer glimlachte even en keek naar het plafond, terwijl .hij tegen den schoorsten leunde. Toen Sir Peter met de Chablis binnen kwam. bleef hij op den drempel staan en keek achterdochtig rond. Het kwam hem voor dat allen over hem gesproken had den en verlegen opgehouden waren bij zijn binnenkomen. Lee Wang nieste hevig en Enid slaakte een lichten kreet. Spijt me verontschuldigde de Chi nees zich glimlachend, en onmiddellijk was de spanning verbroken, teder scheen op hetzelfde oogenblik te willen spreken en terwijl sir Peter den wijn ronddiende, was er een algemeen gepraat, dat een tint van opwinding had. Ik vind, dat dit een prachtige ge dachte is, Spencaire, babbelde Nina, haar glas tegen het licht houdend. Een klein afscheidssouper, niet? Nu, eigenlijk geen souper, Nina, lachte Spencer, alleen een feestlokaal, als het ware. Ik zou willen dat we ons vanavond allen als vrienden gevoelden. Harker bromde twijfelachtig. Nu, nu, gromde hij gemelijk. Zet het blad op tafel, Brace? vroeg Spencer, toen de baronet de anderen be diend had, en vul je eigen glas. Als het goed is, mijnheer, antwoord de sir Peter koel, heb ik liever later thee. Sjjencer boog plechtig, terwijl Nina schril lachte. Is het omdat wij geen goed gezel schap zijn? vroeg ze. Dat heb ik niet gezegd, antwoordde de baronet strak. Poeh! zei het meisje, schouder ophalend. Sir Peter keek kwaadaardig. Hij haatte haar manier van „poeh" te zeggen zelfs nog meer dan haar glimlach. Dames en heeren, zei Spencer vroo- lijk, als gastheer wil ik den eersten toast uitbrengen. Hij hield zijn glas op armslengte, even boven den rand van zijn voorhoofd en keek er bewonderend naar. De Decker! zei hij plechtig, en dronk. HOOFDSTUK XXXI. De glimlach verdween van alle andere gezichten met uitzondering van dat van Lee Wang. De Chinees keek van den een naar den ander of hij het niet begreep en vestigde toen zijn onnoozelen blik op Spencer. Vervloekt, mijnheer! Wees verstan dig! snauwde sir Peter, de ontstellende stilte verbrekend. Brace! zei Spencer streng, net is nog geen tien uur. Denk daar aan, als het je belieft. Sir Peter keek een oogenblik boos, ver borg toen zijn aandoening achter een uit dagend masker en boog Het spijt me, mijnheer, verontschul digde hij zich koel. Spencer keek hem een oogenblik fron send aan, toen keerde hij zich tot de anderen, die hem met verschillende gra den van verbazing aankeken. Ziet u, zei hij rustig. Ik voel dat ik een kleine schatting schuldig ben aan dien romantischen inbreker, die het mo gelijk gemaakt heeft dat ik mijn levens lange eerzucht kon verwezenlijken, om een gentleman te worden al was het slechts voor zes maanden. Verontschuldig u niet, zei Eric vrien delijk. Iedere toast is een goed excuus om zulken Chablis te drinken. Ik weet niet wat mijn ouders zullen zeggen als zij we ten, dat ik ben gaan drinken. Henry Aimsbury bracht met moeite een droevigen glimlach te voorschijn. We zullen leeren het te verdragen, verzekerde hij zijn zoon, zijn eigen wijn met zichtbaren tegenzin drinkend. Spencer zette zijn glas op den schoor steen. Nu aan de zaken, zei hij opgewekt. Nina stond half van haar stoel op en tikte Lee Wang op den schouder. Oh, ga als het je belieft nog niet weg, vroeg Spencer haastig, naar het meisje gaande en zijn hand zacht op haar arm leggend. Het gebeurt niet dikwijls dat wij het genoegen van je gezelschap in de stu deerkamer hebben en onze zaken zullen niet zeer lang duren. Nina ging schoorvoetend zitten en wierp een achterdochtlgen blik op Lee Wang, die rechtop zat op den rand van zijn stoel en recht voor zich uitkeek met een uit drukking vac zacht geluk. Het ts hoe zegt U het? wel wat laat in den dag voor deze gezelligheid, nietwaar? vroeg Nina scherp. Is het dat wi) zes maanden samen zijn geweest, ja? Eens heb je tegen mij gezegd: loop naai de hel! St, zei Spencer met een glimlach. Niet in deftig gezelschap, als het je belieft. Hij maakte een gebaar van berusting. Natuur lijk, als je liever weggaat, zei hij. Poeh! bartte Nina raadselachtig uit, en zij ging weer zitten. Is het noodig dat wij vanavond getui gen hebben? vroeg Aimsbury geprikkeld. Het kan noodig zijn dat wij helpers hebben. antwoordde Spencer raadsel achtig. Eric keek door half gesloten oogen naar zijn vader, terwijl Enid haar glas in haar vingers ronddraaide en de zenuwachtige schokken in haar keel trachtte meester te worden. Heb je de noodige formulieren, Har ker? vroeg Spencer kortaf. Ze zijn alle hier. antwoordde Harker flegmatiek, terwijl hij een pék papieren, door elastiek gebonden, uit een binnenzak haalde en op tafel legde. Goed. Nu hebben we alleen de obli gaties en Aimsbury's cheque noodig. Dan kan dit huis weer normaal worden, zei Spencer glimlachend. Hij wendde zich tot sir Peter. Brace? Ik kan slechts herhalen dat ik niet weet waar ze zijn! antwoordde de baronet brommig. Henry Aimsbury stond op en er sprak vrees uit iedere lijn van zijn vertrokken gezicht. Weet je niet waar ze zijn? herhaalde hij ongeloovig. Ik heb niet het flauwste begrip waar zij zijn, mijnheer! zei sir Peter uitdagend. Ik ben niet gewend te liegen! Aimsbury's lippen trilden en zijn oogen flikkerden van doodsangst Weet je wat dit beteekent! zei hij met voorgewenden strijdlust. (Wordt vervolgd).

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1932 | | pagina 9