CALVE-DEIFTS MAYONNAISE HffiRLUEOMIN HUIS TE/HEBBEN"W- FEUILLETON. Geheimzinnige Inbreker kt» Jaargang LEIDSCH ing van het monument J. Dames te Lisse. DAGBLAD, Woensdag 4 Mei 1932 Vierde Blad No. 22123 50-jarig Huwelijksfeest van het Echtpaar Van Leeuwen te Alphen aan den Rijn. mm INGEZONDEN. begin den zomer RECLAME. et mag algemeen bekend geacht wor- dat men in de bloemistenwereld de tdachtenis van wijlen den heer N. aeswenschte te huldigen.Om hiertoe te en had zich een comité gevormd om »men tot oprichting van een monu- itvoor wijlen den heer Dames, spoedig bleek, dat er in de bloemis- itreld veel sympathie voor dit plan ond. it comité ondervond zooveel belang- i dat een den heer Dames waardig ent kon worden opgericht, ja zelfs ten flink „Dames-fonds" gesticht wor- Zoo was dan gistermiddag het oogen- aangebroken, waarop de onthulling het monument zou plaats vinden, ider de aanwezigen merkten wij o.a. de lamilie Dames, prof. dr. E. van teren, phytopatholoog: de heer E. H. te. voorzitter van het hoofdbestuur Alg. Ver. voor Bloembollencultuur; Volkersz, Rijkstuinbouwconsulent, mnwoordiger van den Minister van fcralsche Zaken en Arbeid: de ter van het monument de heer In- pis; burgemeester Baron van Wijn man Lisse; de raadsleden dier ge- V' en verder vele vooraanstaande pen uit de bloembollenstreek. 1 uur vereenigden de vele belang enden zich bij het monument en na- I plaats op de voor hun gereserveerde patsen. verst voerde prof. v. Slogteren het Rede prof. v. Slogteren. J zijn rede verwelkomde hij de familie les; vervolgens de aanwezige autoritei- len alle andere belangstellenden. In Tbijzonder bracht spreker dank voor de invoordigheid van den heer Volkersz [plaatsvervanger van den Minister van Komische Zaken en Landbouw, den iemeester van Lisse, den heer Krelage, 1 "eer Ingenhousz en de vertegenwoor- Jrs van verschillende organisaties. Igevoelvolle woorden herdacht spr. de geneden leden van het eere-comité en n het uitvoerend comité, n 1. wijlen de heeren A. Guldemond, H. Hopman en H. Hulsebosch. Vervolgens gaf prof. Van Slogteren een uitvoerige levensbeschrijving van wijlen den heer Nicolaas Dames. Hij teekende dezen ten voeten uit. De heer Dames wordt gemist door het geheele vak. doch wel in het bijzonder door mij, aldus prof. Van Slogteren. Mannen als Dames zijn schaarsch ge zaaid! Zijn groote verdienste was. dat hij het vak op buitengewone wijze gediend heeft met zijn rijk Inzicht. Nederland heeft niet veel monumenten, doch wij hebben ten volle het recht om voor iemand, zooals Dames is geweest, een monument op te richten. Hi] was een man van groote kunde en gemeenschapszin! Hij is de man gew-eest. die het plan heeft opgevat en doorgevoerd voor de Schuurbehandeling der bloembol len. Zijn gezegde luidde' „het gewas ligt in de schuur!" Voorts memoreerde spr hoe de heer Dames heeft geijverd voor het prepareeren van bloembollen, de kunstmestbehande- ling. enz., enz. Veel werd genoten van zijn raadgevin gen, die steeds universeel waren. De lieer Dames, aldus prof. Van Slogteren. was een van mijn beste leermeesters! Daarna gaf spr. nog een breede beschouwing van de bestrijding der ziekteverschijnselen. De onthulling. Prof van Slogteren verzocht daarna den heer C. H. Krelage de onthulling te willen inleiden, waaraan deze gaarne voldeed. Rede van den heer E. H. Krelage. Spr. betuigde allereerst uit naam van het geheele bloembollenbedrijf zijn harte- lijken dank aan de commissie die het sympathieke denkbeeld om de nagedach tenis van Nicolaas Dames door een on vergankelijk gedenkteeken te eeren, heeft omgezet in een daad. De commissie heeft daarmede een taak op zich genomen, waarvoor in breeden kring in de bloembollenstreek warme sympathie bestond, die zich in krachtigen luit het Engelsch door A. TREUB. Penry Aimsbury keek verbaasd. Hij had praatjes gehoord over het succes van tb ongewone proef, maar hij had ze niet Jï1 êel°oven, en hij liet sir Peter zijn lui i rï aannemen met een verstompt. Tv: als?f hij een hevigen slag tusschen lit jnati Uehad. Brace! Een butler! W volgde de joviale gestalte van Harker 15 studeerkamer met slependen tred, lal onivstig in da heldere verlichting |de vroolijke kamer. ■Liiiffl met een hoorbaren zucht Lui o op 'oen hij zijn vader zag, EL J'Paacer voorwaarts trad om zijn EL,,!?.uajroeten met de beleefde ge- 'Utneid van den volmaakten gast- fcd^Ui'u u daar' begroette hij hen F «Uk komt bij liet vuur en warmt 'ther schudde het panden. hoofd, wreef zich in w„;,'"erP Eric en Enid een vroo- -"IBis: d« J11? en "ep naar den stoel 'i::| sïeen te cijQ d'e zÜn gewone plaats MnUnJv,' '.k ben warm genoeg, zei hij vim» m?'. n hij ging zitten. Ik heb tkwaarluS lo°Pen. Ik brak een «ten iv s?e' Poker af en moest me [ben dat ik een kwartier te *ariliin'1I!S>UIy bleef op den drempel ptidlna I at grauw, door koude en fcht hem hi?d!Cer?ing naar ^el? toe' ■Lub tlern Kil j "dal iicm iajvj, Idwou» hSI n elleboog naar het vuur PjMgaan ln een gemakkelijken stoel Blate'zel hij, zich tot den baronet keerend, die de anderen in de studeerka mer gevolgd was. wat whisky voor mijn heer Aimsbury. Misschien wil je er ook een hebben, Harker? Harker grinnikte, maar Aimsbury ging met zwak protest rechtop zitten. Ikik drink nooit, werkelijk niet, mijnheereh Spencer, hielp Spencer Mijnheer Spencer, eindigde Aimsbury gehoorzaam. Spencer glimlachte vriendelijk. Bij deze gelegenheid moet U inbreuk op dien uitstekenden regel maken, mijn heer Aimsbury, zei hij hem vroolijk. U heeft het noodig. In de volgende paar minuten werd het gesprek algemeen en er werd stilzwijgend vermeden eenige toespeling op de zaak van dien avond te maken. Het was duide lijk. dat Spencer Aimsbury wat op zijn ge mak wilde zetten, voordat hij over het on derwerp der obligaties begon, en de zorg, waarmede hij de whisky in Aimsbury's weerstrevende keel dwong, was een bewijs te meer van de macht van den geest over het stof. Sir Peter bleef op den achtergrond, blijkbaar afkeerig om de kamer te verla ten en Spencer stoorde hem niet, totdat de wijzers der klok op twintig minuten voor tien wezen; toen sprak hij hem be leefd aan. Is Lee Wang in huis. Brace9 vroeg hij. Sir Peter schrikte op en zijn gelaat ver bleekte. Hij is in de keuken, mijnheer, ant woordde hij met een zonderling gespan nen aarzeling. Hij is op het oogenblik nog al erg verkouden, mijnheer, voegde hij er beteekenisvol bij. Dan zal een whisky hem geen kwaad doen antwoordde Spencer joviaal. Vraag hem hier te komen, als het je belieft. En iaat Nina ook komen. Er volgde een kortstondige stilte en een afwachtende rilling liep door het gezel schap. alsof het scherm was opgegaan voor een opwindend drama. Daar dit mijn laatste uur als gentle man is, vind ik. dat wij met elkander een glas wijn moeten drinken, zei Spencer glimlachend. De baronet aarzelde alsof hij zich wilde verzetten; toen boog hij plechtig en ver liet de kamer. De „bewonderenswaardige Crickton" trek, zei Harker waardeerend. Spencer glimlachte Mogelijk, stemde hij toe. Henry Aimsbury uitte zijn eerste sa menhangende opmerking van dien avond. Op zijn wangen was weer wat kleur geko men en de uitmuntende whisky in zijn leege maag had hem weer iets van zijn oude verwaandheid terug gegeven. U schijnt onzen vriend gekend te hebben, mijnheere.... Spencer, zei hij, met een ruk van zijn hoofd naar den verdwijnenden rug van den butler. Oh, ja, antwoordde Spencer koel. Maar geen gentleman zou dat zeggen in bijzijn van zijn dochter, Aimsbury! Enid kreeg een kleur en keek in het vuur; Eric kuchte, ging achterover op den Chesterfield liggen en stak zijn handen in den zak; Harker staarde verbaasd en Henry Aimsbury waagde een venijnigen blik op Spencer's rug en viel weer terug in zijn stoel. Er ontstond een onbehaaglijke pauze, totdat sir Peter Lee Wang en Nina bin nen liet. Spencer glimlachte raadselachtig toen hij sir Peter's scherpe opmerking tegen den Chinees opving, terwijl zij de kamer binnen kwamen en dat sir Peter Chineesch sprak, maakte weinig verschil in het ple zier, dat hij in den toestand had. De Chinees bleef aarzelend op den drempel staan en knikte een of tweemaal, toen trok een gelukkige glimlach over zijn gelaat en zijn handen waren gevouwen in zijn wijde mouwen. Nina keek over zijn schouder naar de menschen in de kamer, en haar oogen waren dichtgeknepen en berekenend. Deze oproep naar de studeerkamer was iets eenigs in de geschiedenis van de huis houding der Brace's. Enid schoof wat dichter naar Erie, toen de deur open ging en die jonge opportu nist sloeg dadelijk een arm om haar mid del en lachte. Harker keek onverschillig naar de groep op den drempel en keek weer van hen weg. Hij kon niet uitmaken of sir Peter's blijkbare zenuwachtigheid te wijten was aan zijn bekenden afkeer van de Fransche kamenier, of aan onrust over de obliga ties. maar zij was bijzonder genoeg om op merkelijk te zijn. Sir Peter had een kleur en terwijl hij juist binnen de kamer stond, draaide hij met het blad in zijn handen, zooals een zenuwachtig jongeling aan een stroohoed plukt als hij tot een preutsche jonge dame spreekt. U me noodig heeft, heer? vroeg Lee Wang vriendelijk. Spencer aansprekend. Ik erg verkouden, voegde hij er bij. Het spijt me dat te hooren, Lee Wang, antwoordde Spencer, de kamer doorloopend. Het zou vergeefs zijn den man te zeggen dat een verkoudheid geen onderwerp voor een beschaafd gesprek was. Kom binnen, als het je belieft.en jij ook, Nina. Ik heb lust wat wijn met jelui te drinken, bij wijze van een slot viering. Hij glimlachte beminnelijk en trok sir Peter's stoel uit den hoek naast den boe kenkast in den halven kring bij het vuur. Ga zitten, Lee Wang, noodigde hij. Je zult dezen stoel zeer gemakkelijk vin den. Hij wierp een boosaardigen blik op sir Peter toen de Chinees voorzichtig vooruit trad. De baronet toonde onmis kenbare teekenen van een uitbarsting en Enid kwam even in opstand over wat zij meende een ongegronde beleediging te zijn van haars vaders zwakheden. Lee Wang keek aarzelend naar Nina. Ik zal een stoel voor haar laten ha len. zei Spencer vriendelijk tot hem. Ga zitten, als het je belieft. Lee Wang ging schuin op den rand van den stoel zitten en nieste hevig. Spijt me, verontschuldigde hij zich, met zijn onnoozelen glimlach. Een stoel voor Nina, Brace, beval Spencer gebiedend. De baronet herstelde met groote Inspan ning zijn zelfbeheersching en kreeg ge hoorzaam een stoel met hoogen rug van naast het raam. Nina ging bevallig zitten aangemoedigd door een lichten glimlach van Enid. Dank je. Brace, zei ze beleefd. Sir Peter draaide zich om en keek tan denknarsend naar de groene nephnet vaas. Lee Wang keek de groep rond met hel dere. donkere oogen, die schenen te zeg gen. dat dit inderdaad een bijzondere ge beurtenis in zijn leven was. Een Chinees als gelijke met den blanken man aan zijn tafel zitten! Hij grinnikte van het eene oor tot het andere. Ik niet weet? vroeg hij beleefd met een blijden blik van Spencer naar sir Peter. Alleen een kleine poging om onzen ouden strijd bij te leggen, zei Spencer luchtig. Ik zal morgen weer terug zijn in mijn provisiekamer, en ik heb liever niet dat mijn hals afgesneden is nadat ik zulk een prettige vacantie als een deftig heer gehad heb. Lee Wang trok zijn wenkbrauwen sa men in een poging om te begrijpen. Ik niet weet. Ik je nu niet dood, Spencer. (Wordt vervolgd) Een gedenkwaardig moment in de geschiedenis der bloembollencultuur. Een groot man op schoone wijze geëerd! Foto Bleuzé. steun voor het beoogde doel heeft geuit. De wijze waarop de uitvoering tot stand is gekomen, verdient allen lof en mij aan sluitende bij de reeds aan den beeldhou wer gebrachte hulde, moge ik uiting geven aan ons aller erkentelijkheid voor het werk der commissie en van haren voor zitter. Wanneer men het Weekblad voor Bloem bollencultuur van 25 jaar geleden door bladert, dan treft men daarin een reeks van ingezonden stukken aan, waaronder van zeer bekende vakgenooten, die meest allen ernstig waarschuwden tegen het geen toen het „stoken" van bloembollen genoemd werd Maar een paar Jaar later, December 1510, bevatte hetzelfde orgaan een geest driftige beschrijving van een groep van 1000 Hyacinthen die met Kerstmis dooi den heer Dames te Lisse ter bezichtiging werd gesteld. Ir, de ongeveer terzelfder tijd gehouden algemeene vergadering werd van verschil lende zijden met groote waardeering over het werk van Dames gesproken en daar aan denkbeelden over de vestiging van een proefstation vastgeknoopt, die ech ter eerst veel later door de stichting van het Rijkslaboratorium voor bloembollen- onderzoek in vervulling zijn gegaan. Het levenswerk van Dames, waarvan de beteekenis door prof. van Slogteren zoo even is uiteengezet, vormt een merk waardige schakel in de keten der betrek kingen tusschen wetenschap en praktijk. Die betrekkingen zijn niet altijd door één keten verbonden geweest. Er zijn tij den geweest, waarin wetenschap en prak tijk elk afzonderlijk ketens smeedden, maar van een gehieensehappeiijken keten geen sprake kon zijn. Gelukkig is dat thans anders. Dc prak tijk staat niet meer wantrouwend tegen over de wetenschap, en deze laatste weet de goede kern op te diepen van vondsten uit de praktijk. Dat dit verheugende resultaat mogelijk was, is zeker in niet geringe mate te dan ken aan mannen als Dames, die geleid door een scherpzinnig inzicht en een ge lukkige mtuitie. voor de praktijk belang rijke nieuwe methoden weten te beden ken. waarvoor de wetenschap, op grond van haar onderzoek, waardeering heeft leeren koesteren. En zoo smeden dan thans wetenschap en praktijk gezamenlijk aan den zelfden kelen, waaraan zij beurtelings een nieuwe schakel toevoegen. Nu eens, zooals in het geval-Dames is de praktijk vóór en werkt de weten schap het beginsel uit. dat aan de vin ding van den kweeker ten grondslag ligt; maar bij die studie komt. de wetenschap weer vóór, en vestigt de aandacht op nieuwe mogelijkheden voor praktische toepassing. Evenals men bij de stichting der Door- luchte Schole te Amsterdam, welker 3e eeuwfeest men dezen zomer herdenkt, gaarne sprak van den mercator sapiens, zoo kan Dames genoemd worden een voor beeld van den cultor sapiens, den wijzen kweeker. Zijn levenswerk is ten goede gekomen aan allen. Het geheele vak heeft er op den duur de waarde van ingezien en er de vruchten van geplukt. Dat willen wij heden met diepgevoelde waardeering uitspreken door middel van dit gedenkteeken Moge het tot in lengte van dagen ge tuigenis afleggen va nonze dankbaarheid en bij volgende geslachten de herinnering levendig houden aan het lichtend voor beeld van wetenschappelijke vakkennis en belangeloosheid ons gegeven door Ni colaas Dames Ik noodig thans Truus Dames uit, het aan haren vader gewijde gedenkteeken te willen onthullen. - Toen hieraan voldaan was, spraken nog achtereenvolgens de heeren Ir. K. Vol kersz namens den Minister en Baron van Wijnbergen als burgemeester van Lisse. De heer Volkersz schetste hem terecht als de grootste doch tevens als de nede rigste vakman! Ten slotte verkreeg de heer C. J. Hoo- geveen uit Noordwijk het woord om als oudste schoonzoon een woord van dank te spreken. Deze sprak als volgt: Mijnheer Volkersz, vertegenwoordiger van Z.Exc de Minister van Arbeid. Tot u richt ik op de eerste plaats een woord van eerbiedigen dank. Dat de Mi nister het levenswerk van onzen vader heeft willen erkennen door in uw persoon hier op dit oogenblik tegenwoordig te zijn, stellen wij zeer op prijs en wij zijn daar ook zeer erkentelijk voor. Prof. van Slogteren voor uwe zeer waardeerende woorden over hem die eenige jaren niet alleen uw medewerker maar ook uw vriend was, zijn wij, zijn kinderen u hartelijk dankbaar. Volkersz spreekt tijdens de onthullings-plechtigheid van het indrukwekkende ames"-monument te Lisse. geplaatst vóór het Laboratorium voor Bloembollen- onderzoek aldaar. Hierboven plaatsen wij een foto van den 70-jarigen Adrianus Wilhelmus Ge- rardus van Leeuwen en diens 72-jarige echtgenoote Auke G Boer, wonende in den Hoorn te Alphen a. d. Rijn, die 12 Mei a.s. hun 50-jarige echtvereeniging hopen te herdenken. Niettegenstaande hun zeer werkzaam en bedrijvig leven mogen beide oudjes zich nog in een goede gezondheid verheugen! Van Leeuwèn. die niet minder dan 42 jaar als stoker is werkzaam ge weest bij de voormalige olieslagerij in den Hoorn en daarna 9 jaar als machinist op de Kalkzandsteenfabriek „Grypestein" te Alphen, was ook al wegens de tijdsom standigheden gedwongen zijn dagelijk- schen arbeid vaarwel te zeggen en werkt thans niet meer. Ook de bruid heeft een buitengewoon druk leven gehad. Het echtpaar had 15 kinderen waarvan er thans nog 9 in leven zijn. die meerendeels ook reeds lang weer gehuwd zijn. In to taal bezit het echtpaar thans 34 kleinkin deren. De vrouw, die bovendien reeds 3 maal een ernstige operatie heeft onder gaan is thans echter nog zeer „fit" en verricht en bereddert nog haar geheele huishouding. Ongetwijfeld gaat het alom bekende echtpaar den eerstvolgenden tijd drukke dagen tegemoet. Wij wenschen hen met hun kinderen en verdere familie genoege- lijke dagen toe met den wensch dat zij nog vele jaren in goede gezondheid voor en met elkaar gespaard mogen blijven. Mijnheer Krelage u hebt de verdien sten van onzenvader voor de bloembol lencultuur hoog geprezen; uw gezagheb bend woord deed ons goed en ook aan u betuigen wij onzen grooten dank. Edelachtbare heer Burgemeester, terwijl ik ook u onzen dank betuig voor uw hulde aan den man. die voor deze gemeente van zoo groote beteekenis is geweest, meen ik u en uwe gemeente te mogen gelukwen- schen met dit monument, dat hier op Lisse's grond zal blijven getuigen van liefde voor het bollenvak en Lisse's eere- titel, n.l. „hartje van de bollenstreek", zal bevestigen. Hiermede is mijn taak niet volbracht. Wij staan voor het verheugende feit, dat de bollenstreek spontaan dit sympathieke plan heeft opgevat en uitgevoerd en hier een blijvend teeken van collegiale hulde heeft opgericht voor onzen Vader. Ik richt mij tot allen, die hebben samen gewerkt tot het totstandkomen van dit gedenkteeken en daartoe hebben bijge dragen. De kinderen van uwen vereerden collega, Klaas Dames, zij danken u allen van harte! Hiermede was de plechtigheid ten einde, waarna ververschingen werden aange boden. Velen maakten van de gelegenheid ge bruik om het Laboratorium te bezich tigen. Het trok groote bewondering en eert de nagedachtenis van den onvergetelijken heer Dames op schoone wijze! Veel eer komt toe aan den beeldhouwer Bon Ingenhousz voor het ontwerpen en vervaardigen van dit fraaie monument. Het is uit natuur-zandsteen opgetrokken en draagt een bronzen plaquette met de levensgroote beeltenis van wijlen den heer Dames, alsmede twee kinderfiguren, die als hulde aandragen de symbolen van de bloembollenteelt. guirlandes van volle hyacinthen-trossen. Er in is gegrift „Nico laas Dames 1862—1920"; „Voor kunde en gemeenschapszin IM RECLAME. (Buiten verantwoordelijkheid der Red.l' Copie van al of niet geplaatste stukken wordt niet teruggegeven DE L. E. M. V, O. G. Mijnheer de Redacteur. Naar aanleiding van een opmerking van den heer Schüller, tijdens de laatste raads zitting. omtrent een minder vriendelijke uitdrukking die ik mij aan het adres dei- Directie van de Lemvog in het openbaar (bedoeld wordt de op Donderdag j.l. te A'dam gehouden vergadering der 51/- °/o obligatiehouders) gepermiteerd zou heb ben. verzoek ik u wel te willen mededee- len, dat zulks niet juist is. Een uitdrukking van dien aard werd tijdens die vergade ring, vragenderwijze aan de Commissie voorgelegd door den heer J, M. Meyers alhier. Hoogachtend. J. TH. KORT. komen vaak nog koude dagen voor. Denkt er aan, bijtijds Aspirin- Tabletten te nemen. Let op oranje band en Bayerkruis. Prijs 75

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1932 | | pagina 13