Geheimzinnige Inbreker
3'le Jaargang
LEIDSCH DAGBLAD, Zaterdag 23 April 1932
Zesde Blad
No. 22114
BOUWKUNSTIG SCHOON.
oud e sin Qe 1 I O 9
m m m
Hoofdpijn
en Kiespijn
VOOR ONZE P0STZEGEL-
VERZAMELAARS.
FEUILLETON.
Steunt met Uw gaven
het Leidsch Crisis-Comité.
ENKELE TOPGEVELS.
IX.
ondanks de zucht naar een klassi-
ordonnantie toch de hang naar
|ollandschen topgevel bij velen bleef
zien we aan de schets, welke
fcven Is afgedrukt. Het huis links is
(Singel 190. Deze gevel bleef, uitge-
de gewijzigde grondverdieping,
I den bouw ln het eerste kwart der
leuw, geheel in tact.
ls, zóóals we zien, een halsgevel.
Zakkig beschouwd denkt men
lan het Vingboonstype. Bij nauw-
Iger beschouwing van de verdeeling en
lails blijkt hij er evenwel niets mee
Iken te hebben. Het Vingboonstype
1 zooals we meermalen opmerkten,
ilasters, waarvan de beide middelste
lopen In den langen hals. Daarboven
i zij een zandsteenbalk, waarop het
[en fronton rust. De gevel wordt
lor geleed ln drie smalle, verticale
(en, waarin de ramen zijn geplaatst,
nedenverdieping alleen is geheel
(emetseld.
xivenstaanden topgevel ontbreken
sters, terwijl de gevel twee ramen
Is, met één raam in den hals. Ving-
I pllasterstelsel zou bij deze structuur
lelijk zijn.
(behouden ramen zijn een typische
(ran den stijl Lodewijk XIV. Ze heb-
Jen splegelboogvormige bovendorpel,
pe zeker vóór 1675 nooit zullen zien
t en daarna, ten minste in ons
poradisch tot 1700. Om technische
(en, o.a. het nutteloos materiaalver-
l heeft het spiegelboograam trouwens
I algemeen ingang gevonden.
(bovenste venster heeft ook de oor-
lelijke 18e eeuwsche onderverdeeling
ird. Men weet, dat men in dien tijd
geen kruiskozijnen meer maakte,
doch schuiframen. De 18det eeuwsche
ruiten zijn betrekkelijk nog klein, al zijn
ze reeds heel wat grooter dan de ruitjes
uit de eerste helft der 17de eeuw. Men ver
gelijke slechts met de ruiten in de ramen
van het Stadstimmermanshuis aan 't Gal
gewater.
De hals van den gevel is korter dan die
van het Vingboonstype en lijkt bovendien
minder rijzig door 't ontbreken van 't
pilasteraccent.
Deze hals is afgedekt met een gebogen
fronton, doch dit rust niet op de gewone
architraafbalk, zooals men op de teeke-
ning duidelijk kan zien. Het groeit om zoo
te zeggen uit het baksteenmuurwerk. In
het fronton ziet men een kroon als be
kroning van een soort fantasieschildje,
dat geheel afwijkt van de gangbare schild-
vormen. Het is omgeven van uit voluten
ontspringend lofwerk en golfvormige ver
sieringen geheel in den trant Lodewijk
XIV. De rechte uiteinden van de gebogen
frontonbalk rusten op S-vormige voluten
en deze op hun beurt weer op consoles in
kroonlijstvorm, waarvan bij wijze van dra
perie de vleugelstukken afhangen, welke
eindigen in vrij zware versierde voluut-
vormen. Kenmerkend voor den stijl van
den tijd zijn de rijen rozetjes, waarmee
het vlak der vleugelstukken is verleven
digd.
Typisch zijn ook de rozetvormige muur
ankers terzijden van het topraam.
Zooals we reeds opmerkten is de geheele
benedenverdieping gewijzigd. Oorspronke
lijk is er natuurlijk een deur geweest,
waarvan de hoofdvorm zich in het raam-
type herhaalde. De deur welke er thans in
geplaatst is, is stijl pl.m. 1850 en past niet
bij het geheel. Als eenige bizonderheid
merken we op, dat de consoles onder, de
kroonlijst van de deur weer het motief van
het acanthusblad vertoonen.
Ofschoon de aangrenzende tuitgevel
niets bizonders vertoont dan deze, dat ook
daar d.e onderverdieping is gewijzigd en
strekken vertoont die erg mooi bedoeld
zijn, welke goede bedoeling daarom nog
niet logisch was verantwoord, meende ik
toch het silhouet van dezen gevel naast
dat van den besprokene te moeten schet
sen. Deze tuitgevel is nog altijd mooier
dan een tuit- of trapgevel dien men ont
hoofd heeft en van een suffe kroonlijst
voorzien. Men ziet dat aan Oude Singel en
Oude Vest. helaas, bedroevend veel.
Een geveltype, oorspronkelijk geheel be
antwoordend aan Oude Singel 190 ziet
men aan de Oude Vest tusschen Janvos-
sensteeg en Voidersgracht.
Den hoofdvorm in aanmerking genomen,
zou men aan één bouwmeester kunnen
denken.
Van dezen gevel is alleen de top intact
gebleven. Daar ziet men in de eerste plaats
nog een raam met een spiegelboogvormige
bovendorpel.
De vleugelstukken langs den hals wijken
in niets af van die van O. S. 190. Alleen de
frontaanvulling is anders en nog typischer
getuigenis van den stijl Louis Quatorze.
Uit voluutvormen zien we hier een waaier
achtige schelpenversiering ontspringen. De
schelpvormen zijn naar boven even inge-
knepen om daarna boogvormig af te slui
ten. Eenigermate wordt men herinnerd
aan den Gothischen vischblaasvorm, waar
mee dit ornament in zijn oorsprong echter
niets heeft uit te staan. Het is een klassiek
motief naar den eisch des tijds vervormd.
rapenburg 8 7
Eindelijk geef ik hier nog een omtrek-
schets van het bovenste gedeelte van
Rapenburg 87, uit het midden der 18de
eeuw. De gevel is heel eenvoudig. De vleu
gelstukken zijn bijna onversierd. Het
meest karakteristieke is de zandsteenen
deklijst van den hals: twee voluutvormen,
die in 't midden rusten tegen een sluit
steen. In beginsel hebben we hier een zeer
eenvoudige toepassing van den stijl van 't
regentschap, den overgangstijd van Lode
wijk XIV naar Lodewijk XV.
Het is wel jammer, dat we te Leiden van
de betrokken geveltypen zoo heel weinig
over hebben. Amsterdam is er heel wat
rijker mee gezegend. De oorzaak zal wel
zijn, dat Amsterdam in de 18de eeuw nog
een rijke stad was, terwijl Leiden snel
verarmde en de middelen ontbraken om
sierlijke woningen op te richten. Alleen in
de 18de eeuwsche interieurs vindt men
soms nog een weelderige schoonheid. Doch
deze moeten we buiten bespreking laten.
RECLAME.
zullen spoedig bedaren door
Mijnhardt's Poeders
Vraag daarom Mijnhardt's Hoofdpijnpoe
ders en Mijnhardt's Kiespijnpoeders. Alleen
echt als op doos en poeders de naam
Mijnhardt staat. Let bij het koopen hierop.
Per poeder 8 cent en per doos 45 cent.
Verkrijgbaar bij Uw drogist.
8349
POSTZEGELS ALS GELDBELEGGING.
vn.
(Postzegelhandelaars en depothouders).
Na de uiteenzetting die wij in de laatste
artikelen gaven, zal het U niet vreemd
voorkomen, als ik nog even herhaal, dat
van de honderd personen die in postzegels
handelen er maar zeer weinig werkelijke
postzegelhandelaars zijn, in dien zin zooals
de verzamelaars den handelaar willen zien
en zoo als wij hem in deze artikelen heb
ben leeren kennen. In onze beschrijving
noemden wij de personen die in het bui
tenland voor de handelaars optreden cor
respondenten, omdat zij wanneer er in hun
eigen land nieuwe zegels verschijnen,
daarvan ook mededeeling doen aan de
handelaars en zij wanneer zulks verlangd
wordt, ook die zegels aan de handelaars
zullen zenden Anders is het gesteld met
de depóthouders. Deze krijgen van een
handelaar een aantal zegels in depót; ver-
koopen zij ze dan ontvangen ze hiervoor
provisie, verkoopen zij ze niet, dan moet
de handelaar ze terug nemen. Deze depóts
vindt men voornamelijk bij sigarenwinke
liers, boekhandelaren enz. Er bestaat ook
nog een andere groep en deze kan men ook
weer bij de handelaars onderbrengen. Dat
zijn n.l. diegenen die van een handelaar
koopen, alsof dit de grossier was, n.l. bij
pakketten van 100 tot 1000 stuks. Dit doen
zij dan b.v. van 25 landen. Uit deze pak
ketten worden dan de series lagere waar
den gezocht, deze worden dan met elkaar
verkocht, de hoogere waarden die er even
tueel tusschen zitten worden per stuk
verkocht .terwijl het restant wordt be
waard voor aanvulling voor een volgende
maal.
Men moet echter, in het bijzonder met
de buitenlandsche aanbiedingen oppassen.
Slot volgt.
Nieuwe Uitgaven:
België. Men meldt uit Brussel dat de
nieuwe zegels van lagere waarden (tot en
met 50 c.), die het type „heraldische leeuw"
zuilen vervangen en die eenerzijds den
landbouw, anderzijds den handel zullen
voorstellen, binnen zeer korten tijd reeds
in omloop zullen worden gebracht. De ze
gels van 75 c. (sepia) en van 1 fr. (rood)
zullen de beeltenis van den koning dragen.
Italië. De z.g. Antonius-serie ver
scheen in veranderde kleuren: 20 c. zwart
bruin, 25 c. groen, 30 c. oranjerood, 50 c.
violet, 75 c. rose, 1.25 L. blauwgroen en 5 L.
-f 2.50 L. oranje, voorzien van den op
druk „Isole Italiane dell Egeo" voor de
eilanden in de Egeïsche zee.
De reeds vroeger door ons aangekon
digde Garibaldi-zegels zijn verschenen. De
uitvoering is zeer mooi, waartoe de fris-
sche heldere kleuren ten zeerste meewer
ken. De serie bestaat uit 10 frankeer- en
5 luchtpostzegels. De waarden zijn: 10 c.
grijs-blauw, 20 c. licht groen, 25 c. groen,
30 c. oranje-rood, 50 c. paars, 75 c. karmijn!'
1.25 L. blauw, 1.75 L. 25 c. blauw-grijs,
2.55 L. -f 50 c. donkerbruin en 5 L. 1 L.
roodbruin. Het inschrift luidt: „Cinquan-
tenario Garlbaldino 18821932".
Letland. De onlangs aangekondigde
serie weldadigheidszegels, welke wordt uit
gegeven ten bate van 't reserve leger ls
na het verschijnen, direct ingetrokken en
vernietigd, daar de uitvoering niet aan de
belanghebbenden voldeed. Een nieuwe
serie met moderne ontwerpen is thans in
koers. De oplage is getand, zoowel als ge
sneden, zeer groot.
Ned. Indië. Vanaf 1 Mei a.s. zal aan
de z.g. philatelisten-loketten op de post
kantoren de nieuwe Indische frankeerzegel
van 20 cent verkrijgbaar zijn. De zegels
zijn vervaardigd in het bestaande type, de
kleur is oranje, gelijk den vroegeren 22 '/i
cent.
Polen. Ook hier heeft men het Was-
hington-eeuwfeest herdacht met de uit
gave van een herinnerings-zegel, n.l. een
30 gr. sepia, groot formaat voorstellend
Washington, geflankeerd door een tweetal
Poolsche medestrijders.
Rhodes. Ter gelegenheid van het
hydrologisch congres, is een beperkt aan
tal frankeerzegels van 1929 uitgegeven met
den opdruk: „XXI Congreso Idrologico".
pit het Engelsch door A. TREUB.
iiL r wee£' Pleitte hij, en hij knikte
K hoofd, dat zijn voorhoofd
W °,p den Betegelden vloer bonsde,
f* seek hem een oogenblik onge-
'Jf toen keerde hij zich met een
■ff\ach af-
lb j P acllter zijn oor zal zijn hoofd
E'®war gebracht hebben! zei hij tot
[vier toen hij uit de keuken ging. Hij
„.reetje gek, nietwaar? vroeg hij.
■ajis een vreemd wezen, gaf sir Peter
Maar de doorsnee Chinees is
lm? ^er dan onze romanschrij-
|tos willen doen gelooven.
1??®? stoPd half van zijn stoel op,
L|L™ee Jongelui de kamer verheten.
vf naar de sigarenkist, opende ze,
L_~anderde van plan en duwde ze
litmvJ?1 d? .tafel weg. Zijn wenkbrau-
bitJia?n acb samen in een frons, die
ïneli v nees en gedeeltelijk van
Imirmt P1J? waa en hij was een aan-
I dieP gepeins verzonken,
LJjrr „„te snik zijn aandacht trok.
Idreml?! hoofd om en zag Nina op
Bin? JS V^h den salon staan in een
lekei-v??L ?ebroken handeling, alsof
Nen .„^aoht had de kamer ledig te
—Jfcci-v,: voor een oogenblik uit haar
tUUkelijke ve^i^rgacht door haar klaar"
hy wfePdehik- Ik
Het metóJ6 hal£ 'erwachtte.
baat lin aw aaxzelde even en beet op
Vel ze' Jf°£ Jij verdriet had; toen too-
01 een glimlach te voorschijn
en liep de kamer door op de manier van
een mannequin.
Ik heb den geheelen ochtend naar je
gezocht, .Spencaire, zeide zij lief tegen
hem, naar zijn stoel komend, en zijn haar
met één zachten vinger streelend. Ik moet
weer naar het verband kyken, nietwaar?
Dat is niet noodig, Nina, antwoordde
Spencer dankbaar. Miss Enid is zoo vrien
delijk geweest het verband weer goed te
leggen. Hij rilde onnoodig, toen de hand
van het meisje over zijn schouder streek.
Maar ik ben bang dat Clinton de hechtin
gen heeft bedorven, die jij zoo vriendelijk
gemaakt hebt.
Nom d' un chien! riep het meisje boos
uit. De gr. .r. .roote gek!
Spencer trok zijn wenkbrauwen op toen
Nina de r rolde met alle vuur en kracht
van een Schot.
Het is niets, verzekerde hij haar. Het
schijnt dat ik binnen zeer kort medische
hulp van de gevangenisautoriteiten kan
verwachten.
Nina's oogen fonkelden raadselachtig.
Zullen zij je arresteren? vroeg zij
scherp.
Voor het oogenblik schijnt dat zoo,
stemde hij onverschillig toe, hoewel Clin
ton zeer veel waagt met mij zoo lang on
bewaakt te laten.
Nina ging op den arm van zijn stoel zit
ten en leunde op zijn niet gewonden
schouder, haar arm viel neer achter zijn
rug en zij drukte haar wang op zijn haar.
Zij deed of zij de kleine beweging van
weerzin niet bemerkte, die hij niet kon te
genhouden, ondanks de redenen tot dank
baarheid, die hij jegens dit zeer geparfu
meerde meisje had.
Ik zal je niet arresteeren, terwijl Nina
bij Je is! verzekerde zij hem teeder Ach,
mijn Spencaire, ging zij met groot pathos
voort. Je bent zoo onvriendelijk tegen je
Nina. Ik heb je al zoo lang lief en je
neemt geen notitie van me, Wat scheelt er
aan. Ben ik niet mooi?.
Je bent heel mooi mijn beste, zei
Spencaire haar naar waarheid, maar ik
ben niet verliefd op je, voegde hij er op
recht bij.
Niet een heel klein beetje?
Ik heb je nooit lief gehad. Nina, en
ik zal het nooit doen, zei hij haar met
droevige teederheid.
Nina begroef haar neus in zijn haar en
snikte even en haar arm bewoog zich on
rustig achter hem.
En ik heb tweemaal je leven gered!
herinnerde zij hem op verstikten weenen
den toon.
Er ontstond een korte stilte en Spencer
bloosde schuldig.
Dat waardeer ik natuurlijk zeer, ant
woordde hij dankbaar.
Hij ging vlugger rechtop zitten dan Nina
verwacht had; zij tuimelde in den stoel
achter hermen moest haar beenen uitste
ken om haar evenwicht terug te krijgen.
Spencer glimlachte en keek haar onder
zoekend aan.
Wat zocht je in den stoel? vroeg hij
nieuwsgierig.
Het meisje bloosde hevig.
Zocht? vroeg zij met iets uitdagends
in haar stem. Hoe? Haar oogen flikkerden
een oogenblik uitdagend, toen kwam haar
lieve stemming weer terug en zij sloeg een
arm om Spencer's hals. Waarom spreek Je
zoo tegen me, Spencaire? kreunde zij.
Waarom wil Je me geen kus geven?
Ik ben bang voor Lee Wang, mijn
beste, antwoordde Spencer glimlachend.
Clinton bleef staan, toen hij de deur van
den salon opende en zijn lippen krul
den zich.
Let maar niet op mij? vroeg hij, ter
wijl hij de kamer inkwam en vriendschap
pelijk tegen het paar in den stoel wuifde.
Wat beteekenen een paar woorden onder
vrienden?
Nina sprong op, toen de detective nader
kwam en week terug toen zij den dreigen
den blik opving van sir Peter, die juist
binnen de deur stond. Spencer keerde
een even glimlacher^ gezicht naar Clin
ton en keek hem vragend aan
Kom ik ongelegen? ging de detective
met grommige geestigheid voort.
Niet meer dan gewoonlijk, zei Spen
cer vriendelijk tot hem. Wat was het
rumoer?
Clinton reikte naar de telefoon.
Moord! snauwde hij. Dat was het!
Moord! En jullie zit hier en praat onzin!
voegde hij er boos aan toe, alsof die
bezigheid op zulk een oogenblik het top
punt van heiligschennis was.
Spencer ging rechtop in zijn stoel zit
ten en zijn gezicht werd onmiddellijk
ernstig.
Moord?
Meadowbank is dood! Houd je mond,
terwijl ik met het bureau spreek! snauwde
Clinton, terwijl hij op een antwoord
wachtte.
Spencer richtte zijn blik op sir Peter en
er lag een glimp van beschuldiging in zijn
oogen. De baronet beantwoordde den blik
somber uitdagend en veranderde onbe
haaglijk van houding.
Wat scheelt dit vervloekte ding?
vroeg Clinton eindelijk boos, woedend met
den haak van de telefoon rammelend,
juist terwijl de deurbel gonsde.
Spencer sloeg geen acht op de driftige
vraag en zijn oogen fonkelden wraak
zuchtig, terwijl hij zijn schuinen blik op
de oogen van sir Peter gericht hield.
De deurbel klonk weer.
Ga als het je belieft naar de deur,
Brace, gebood hij met zachte, doordrin
gende stem, die Clinton's verbaasde aan
dacht op sir Peter richtte.
De baronet kleurde en scheen op het
punt een driftig antwoord te geven, toen
schoot zijn kaak uit als een klep en hij
liep door de kamer, duwde Nina uit den
weg me een krachtigen achterwaart-
schen zwaai van zijn arm, zoodat zij over
een stoel viel en verdween toen in de hall.
ZILVEREN JUBILEUM VAN
Dr. P. LE GRAND te SASSENHEIM
Dr. P. Ie Grand.
Heden herdenkt Dr. Ie Grand den dag,
waarop hij zich 25 jaren geleden in de
gemeente Sassenheim vestigde.
Dr. ie Grand werd op 9 Juni 1880 te
Amsterdam geboren, studeerde aan het
Gereformeerd Gymnasium aldaar. Zijn
medische studie vond eveneens te Amster
dam plaats; waarna hij op 23 Juni 1906
tot arts werd bevorderd. Op 11 Febr. 1907
promoveerde hij aan de Gemeentelijke
Universiteit op het proefschrift getiteld:
„Over couveuses en couveuse-kinderen".
De jubileerende geneesheer vindt naast
zijn drukke praktijk nog tijd zich te
wijden aan verschillende vereenigingen.
Zoo is hij de ziel van de Sassenheimsche
afdeeling van „Het Groene Kruis" en
haar T.B.C.-commissie. Voor een groot
deel is zijn organiseerend talent de aan
leiding geweest dat men te Sassenheim be
schikte over twee dagverblijven voor
T.B.C.-lijders, die door de inspectie van
Volksgezondheid zijn goedgekeurd. Wat
voor moeilijk werk dit is, zullen velen
zich nauwelijks kunnen indenken. Voorts
is hij nog bestuurslid van verschillende
Chr. vereenigingen.
Het is te begrijpen dat zijn patiënten
dezen dag niet onopgemerkt voorbij
wenschten te l„ten gaan; er vormde zich
dan ook een huldigingscommissie.
Hedenmiddag vond in het vereenigings-
gebouw der Ned. Herv. Kerk een druk be
zochte receptie plaats. Zoo goed als alle
patiënten kwamen den jubilaris geluk-
wenschen. Het woord werd gevoerd door
den heer W. Warnaar, als voorzitter der
commissie, die gewaagde van de dank
baarheid die de patiënten thans vervult.
Verschillende andere sprekers o.a, de heer
J. H. A. Vooren als secretaris der Z.H.
vereeniging tot bestrijding der T.B.C.,
voerden hierop nog het woord.
Wij komen op de receptie en de aanbie
ding van het cadeau der patiënten en
fondspatiënten nog nader terug.
Spanje. In de republikeinsche reeks
verschenen weer twee nieuwe waarden, n.l.
de 2 c. bruin, met de beeltenis van Blasco
Ibanez en de 40 c. blauw, beeltenis van
Emilio Castelar. Voorts verscheen nog met
de beeltenis van Nicolas Salmeron de 50
c. oranje. Alle zegels dragen, gelijk vroe
ger, nog steeds het gebruikelijke controle-
cijfer op de achterzijde.
IJsland. De 4 a. grijs en rood, 6 a.
grijs, 20 a. groen en zwart (voorheen
blauw of bruin) 25 a. bruin en groen en 40
a. lila. uitgave 1920 verschenen, met een
zeer duidelijk geretoucheerd middenstuk.
Correspondentie adresseere men:
Redactie Leidsch Dagblad, Postzegel
rubriek. Leiden.
Clinton staarde, den hoorn van de
telefoon halverwege het instrument en
zijn oor, terwijl Nina een krachtigen vloek
in Montmartre Franseh uitstiet, die een
blos van schaamte op Spencer's wangen te
voorschijn riep.
Toen leunde Clinton over de tafel, tikte
Spencer op den schouder om zijn woorden
meer nadruk te geven en zijn toon klonk
dreigend.
Wat beteekent deze butler-geschiede
nis, Spencer? vroeg hij, sir Peter nakij
kend.
Ik geloof dat je de nieuwsgierigste de
tective bent dien ik ooit ontmoet heb, ant
woordde Spencer, met een schijn van
boosheid. Kan je niets doen zonder vragen
te stellen? Daar Brace butler is, zal hij
je zeker alle inlichtingen willen geven
over zijn betrekking, die je verlangt. Maar
ik moet je waarschuwen, dat je omvang
geen recommandatie zou zijn voor een
plaats bij de eerste families.
Clinton nam geen notitie van de bedoe
ling van deze ongepaste aardigheid en
keerde weer terug tot zijn twist met de
telefoon. Hij zou later de zaak onderzoe
ken. Zijn dringendste werk was contact
te krijgen met het bureau en de knapste
koppen om het spoor te zoeken van Mea-
dowbank's moordenaar. Hij rammelde
weer met den haak.
Die telefoon heeft geen verbinding,
Clinton, zei Spencer, op het afgesneden
koord wijzend.
Oh! snauwde Clinton. Wie heeft dit
gedaan?
Ik deed het enkele oogenblikken ge
leden, antwoordde Spencer kalm. De bel
verveelt me, zei hij.
Zoo? spotte Clinton kwaad. Iets
anders zal je vervelen, voordat je veel
ouder bent, dreigde hij. Zijn er andere
telefoons?
(Wordt vervolgd).
