de ontwapenings-conferenI Een koninklijke kunst A HEEREN UIT HET NEDERLANDSCHE PARLEMENT PARLEMENTAIR OVERZICHT FINANCIËN. Buiten!. Weekoverzicht Ti GE DOOR D. HANS. HERINNERINGEN AAN DR. A. KUYPER. Kuyper. Ja. hij was in onze parlementaire en na tionale gemeenschap toch wel een héél bij zondere en pikante figuur. Theoloog, auteur journalist, hoogleeraar partijleider staatsman held van de dolean tie. stichter van .De Standaard" van .De Heraut" van de Vrije Universiteit van de georganiseerde antl-revolutlonaire-partlj, minister van Binnenlandsche, pardon van alle zaken, ettelijke malen Kamerlid Se nator, Minister van Staat, gaat u maar door. Een reus zegge en herzegge: een reus. Van talent, van werkkracht, van vernuft van knapheid. Ongetwijfeld een Napoleon figuur. en daarom nu en dan met Nano- leon-manleren. Wat heeft dit leven ge woeld en gebruist I. gekookt en gezied! Wat een krachten hebben er ln gewerkt! wat een hartstochten hun spel gespeeld! en uiterlijk bleef hij de roerlooze onbewogen, koud als marmer hard als staal Bij de felste aanvallen, hoe rèak hoe persoonlijk ook, zat Ie. de parlementariër in z'n bank je en geen spier bewoog geen zenuw tril de. hU liet de stormende stem van z'n Vijand over zich heengaan een schuim- golf die tegen een rots te pletter slaat in mlllloenen spatten en straks antwoord de hij, redenaar bij de gratie Gods, Een Napoleon. Wien hll goedgezind was, had kans op eer en roem. Hil deelde de baantjes uit: Kamerlid, minister, burge meester. Voor duizenden en duizenden ls hij de politieke M-ssias geweest. Aanbid ls hij en vergóód. Nooit heeft hij, bit wijze van spreken ln een rijtuig met paarden geze ten, altlid werd hij getrokken door wie hem liefhadden. Der keerlen God De Mozes van de kleine luvden, die hen. door de Roode Zee der sociale ellende zou voeren naar liet Beloofde Land der verlossing Hll heeft z'n leven geleefd schier In een stormvlaag van populariteit en ln plaats dat de krach ten die ln hem brandden, hem verteerden, hebben ze hem sterker gemaakt: hij bleef voor z'n volk de gebenedijde, de gezondene Gods: hosannah! Als hil op straat liep. waren er op een korte wandeling toch honderden, die fluis terden dat Kuyper daar ging en die stil bleven staan om hem nik te zien. Hij liep altijd blootshoofds met den hoed ln de hand en zelfs bij scherpe koude zag men hem wandelen zonder las in een colbertje, dat geheel open stond. En Immer liep hij vlak langs den hulzenkant met bel z'n wangen blazende bewegingen makmd. en nooit naar links of rechts ziend. HIJ tuur de Immer naar den grond. Met een portefeuille of met stukken heb ik hem nooit g»zien. want nimmer had hi| iets bij zich, Gewoonlitk zat alles wat hij noodlg had ln dat geweldige hoofd. Aan- teekeningen ln het politieke debat maakte hU weinig of niet. Zijn grootste redevoe ringen waren improvisaties en w&t voor: schitterend en knetterend van taal en stijl en polemisch vernuft. Als hit bestreden werd ln de Kamer dan kuierde hij naar den spreker toe en ging naast hem of ach ter hem zitten. En zoo bleef hil roerloos tot het uit was gewoonlijk de handen ge vouwen op den bulk Geen trek geen plooi, geen rimpel verrl°d wat er om ging ln zlln ziel en achter dat breede. Imposante heer- schers-voorhoofd. De félste aanvallen He ten hem uiterlijk koud en hij bleef er bU zitten luisteren ln een starre, schier on- inenschelilke onbewogenheid. Is er ooit Iemand geweest ln ons land, die zoo ln Alles wat hU deed met speur ders-blik werd gevolgd als hll? van wien iedere beweging tot Iets bijzonders werd g°maakt? De beëedlelng van een nieuw Kamerlid is nooit Iets dat de aandacht trekt, maar toen Kuyper ln 1907 weer in de Kamer zitting nam. werd zijn beëedlging van te voren ln de bladen aangekondigd en men verdrong zich om hem te zien. Een paar weken later struikelde hit over een matje ln de vergaderzaal: het werd naar j alle windstreken gemind. Het moellUkste oogenblik in zijn veelbe wogen en veeldoorstormd leven zal wel de lintjes-kwestie zUn geweest. Maar zelfs toen bleef hij ln het parlement van een magistrale zelfbeheersching. Troelstra had een fel en lang reoulsitolr gehouden. Kuy per nam niet de moeite er naat te luiste ren en zat ln de koffiekamer. Duymaer van Twist, als een trouwe bull-dog stond op j dien drempel der zaal om het sein te geven en precies op hetzelfde oogenblik dat Troelstra klaar was kwam Knvper binnen met een deputatie van zlin discipelen en vroeg het woord voor een persoonlijk feit. Zóó was de mise-en-scène. ....En toch heb Ik dezen man van een schier verschrikkelijke onaandoenlijk heid ééns bewogen gezien. Het was op z'n tachtigsten verjaardag. Eerlllk gezegd: lk was zeer nieuwsgierig hoe hij zich houden zou. Zou de sphinx mensch worden? Ja, la. Het geschiedde. Eerst had z'n trouwe discipel Idenburg, z'n meest-geliefde (de man die tot de laaste seconde bij z'n sterfbed stond), ge sproken. Daarna had professor Grosheide het woord gevoerd namens de leerlingen en oud-leerlingen van de Vriie Universiteit, de groote stichting van Kuvoer. Omgeven door een commissie uit de studenten bood hU Dr. Kuyper het ontwerp van een ge denkraam aan. dat in het universiteits gebouw zou worden aangebracht en hU sprak oprechte woorden van,dank en lief- j de. Toen werd het den ouden sterken staatsman te machtig. Hil stond op uit z'n stoel de tranen kwamen hem In de oogen. hij gewaagde met dieo-ontroerde stem van zijn liefde voor het hoog°r onderwijs, van zijn oude betrekking daarover met Groen van Prinsterer en hil dankte z'n jonge dis- ci oelen. De oude. roerlooze önbewogen Caesar kon had het hart van een mensch ver- raden. De geweldige was klein en murw ge- j worden. Voor mij was het een blilde openbaring Deze man kond en stprk als staal kon dus ontroerd zijn als een gewoon men*eh Men moet Kuyper g°kend hebben om te weten, wat dat zeggen wilde. TWEEDE KAMER. PONDEN-VERLIES NEDERLANDSCHE BANK. De Kamer is gisteren voortgegaan met dc behandeling van het wetsontwerp In zake dekking van het ponden-verlies der Nederlandsche Bank, geleden in het boek jaar 1931/32. Na de sprekers van den vorlgen dag heeft thans nog de heer WUnkoop zUn meening gezegd en met de bekende com munistische argumenten critiek geoeiena op de kapitallslischo flnancieele politiek. Natuurlijk was ook hU van oordeel, dat dc Staat meer zeggenschap en controle over zaken als deze behoort te krijgen. De lei ders van de Nederlandsche Bank hadden den loop van zaken moeten voorzien. Er is dan ook geen enkele reden om den Staat een deel van het verlies te doen dragen. In den breede heeft spr. uiteen gezet, welke Internationale motieven deze geld-crisls hebben veroorzaakt. De Engel- sche socialistische regeering ls daaraan voor een flink deel schuld. De Minister van Financiën heeft gister middag de sprekers beantwoord. 1IU verklaarde allereerst omtrent de winsten van de Bank ln de toekomst uit- teraard niets te kunnen zeggen. Vervolgens dat omtrent het bekende communiqué van het Bankbestuur van September 1931 de Regeering niet was geraadpleegd. ElndelUk, dat de regeeringscommissaris, prof. Bruins, die ook adviseur te Weenen is, op een be paalden termijn aan de combinatie van beide functies een eind zal maken. BU de eigenlUke verdediging van het wetsont werp verklaarde de Minister, dat de Staat behoort mede te dragen in het verlies, d. w. z. in dezen vorm, dat de Staat gedurende een aantal Jaren minder winst zal ontvan gen. Het octrooi is door de Regeering op gezegd, om haar ln de gelegenheid te stel len over 5 Jaar met de Bank te onderhan delen over het regeerings-toezicht. De Mi nister was van oordeel, dat het hier Ujde- lUke moeilUkheden betrof en dat de Ne derlandsche Bank over 5 jaar stellig nog circulatie-bank zal zUn. De reserves der bank behooren ten allen rijde op peil te blijven. De Minister verzekerde nog eens, dal er een reëele schuldpost van 20 mü- lloen guldeh ls overgebleven. Verschillende sprekers hebben vervolgens nog gerepliceerd. Daarna ls bU de artikelen een behande ling gevolgd van 3 amendementen van dr. Van der Waerden, waarvan wU de hoofd zaken en het resultaat zullen vermelden. Het eerste amendement, om aan art. 1 toe te voegen, dat het deel der vordering, hetwelk eventueel niet gedelgd ls op den dag waarop de Bank wettelUk haar arbeid als circulatie-bank riloet eindigen, als ver vallen te beschouwen, werd met 44 tegen 10 stemmen aangenomen. De Minister had er geen bepaald bezwaar tegen. Anders echter stond het met het tweede amende ment, dat uit de reserve 5 millioen méér voor dekking wilde gebruiken, dan 't wets ontwerp doet. Hiertegen had de Minister en hU niet alleen wel bezwaar, en het werd dan ook met 32 tegen 22 stemmen verworpen. De meeste deining veroorzaakte echter het derde amendement, dat niet de Staat, wat de winst betreft, evenveel wilde geven als de aandeelhouders te zamen, maar van die winst 35 pCt. aan dc Bank en 65 pCt. aan den Staat wilde doen ko men; er zou niet meer dan 2 millioen ver deeld worden. De Minister verklaarde hiertegen ernstige bezwaren te hebben en verklaarde volko men te kunnen begrllpen, dat de Bank, die ook had. Zelfs gaf hU te kennen het ontwerp te zullen intrekken, wanneer het amendement mocht worden aangenomen. De Kamer heeft daarna het amende ment met 32/23 stemmen verworpen en het wetsontwern tenslotte met 34/23 stem men "aangenomen. Bil deze stemmingen vormden de rechterziide en de liberalen telkens de meerderheid. Zoodat: de Minister er zUn dekklnes-wetie hpeft doorgekregen. HAGENAAR. NOORD-HOLLANDSCH I.ANDBOUW- CREDIET, N.V. Aan het verslag over het boekjaar 1931, uit te brengen ln de algemeene vergade ring van aandeelhouders op 2 Mei a.s„ ontleenen wij het volgende: De gang van zaken over 1931 stemt, gezien de zeer abnormale tUdsomstandig- heden. tot tevredenheid. De bruto-wlnst bedraagt, het saldo van het vorige Jaar ad f. 1301.67 inbegrepen, f. 706.676.84 (vorig jaar f. 799.838.04), ter- wUl de onkosten beloopen f. 386.598.03 (vorig Jaar f. 386.501.81), zoodat een netto winst resteert van f. 410.078.81 (vorig jaar f. 413.336.23). Hiervan moet een bedrag van f. 23.567.04 worden vergoed aan het Pensioen- en Ondersteuningsfonds, terwUl voorgesteld wordt af te schrUven: op Gebouwen f,4.292.45 (vorig laar f. 35.600.56)op On roerende Goederen f. 5.000 (vorig jaar ni hil): op Safe-inrichtingen en meubilair f. 8.554.18 (vorig jaar f. 14.811.74), waarna dit hoofd als naar gewoonte voor f. 1 op dc balans voorkomt; voorts te reservee ren voor diverse belangen f. 70.000 (vorig jaar f. 40.000), waarna onder toevoeging van f,35 000 aan het statualre reserve fonds (vorig jaar f. 36.000), zoowel op de preferente als op de gewone aandeelen een dividend van 6°/o kan worden uitge keerd. De preferente aandeelhouders heo- ben In mindering hierop ln November 1931 reeds een interim-dividend van S'/o ontvangen. In de balans komen o.a. de volgende posten voor: Activa: Acceptatierekening f. 8.289.590; Debiteuren f 3.543.997.78 te zamen f 11.833.587.78 (vorig jaar f. 12.680.755.43). Voorschotten tegen effecten onderpand f. 2.448.978.96 (v. j. f. 3.055.267.53). Safe inrichtingen en meubilair f. 1 (als vorig Jaar). Gebouwen f.470.000 (als vorig jaar). Passiva: Kapitaal: gewoon f. 2.000 000. 6"/o Cum. Pref. f. 1 500.000 f. 3.500.000 (als vorig jaar), beide geplaatst en volge stort. Reserve f. 585.000 (vorig Jaar f 550.000). Depositorekening f. 2.644.450.77 (waarvan I. 1.364.785 42 op jaardeposito) en Credit f 3 655 482.50 f. 6.299.933.27 (v. j. f 7.477.494,89. Het Pensioen- en Ondersteuningsfonds wijst, na bovengenoemde toevoeging van f 23 567.04 een kapitaal aan van f. 382.6R3.45 (v. j. f. 386.832.07). Op het- effectenbezit van het Pensioen- en On dersteuningsfonds moest t 81.853.77 wor den afgeschreven. Hierin kon voor f. 31.965.03 worden voorzien door de re serve voor koersverschillen, het restant ad f 29 888 74 werd op het kapitaal van het fonds afgeschreven. 't Wordt de hoogste tijd Langzaam maar zeker groeit algemeen het inzicht, dat de wereld staat voor be slissingen als bUkans nooit tevoren; dat uitstel verder onmogelUk is te dragen! NatuurlUk geldt dit in de eerste plaats voor de economische aangelegenheden, die meer en meer de politiek zUn gaan beheer- schenReeds nu dringt het besef door, dat ter komende conferentie van Lausanne het gansche wereldbestel zal moeten wor den geregeld, wil men een Ineenstorting voorkomen en afwenden. Eensdeels is het een gelukkig verschUnsel. dat genoemd in zicht zich zoo algemeen baan breekt, doch anderzUds is er ook alle réden om een ern stige waarschuwing te doen hooren. Het geen toch totdusver vernomen wordt om trent de mate van eensgezindheid over de maatregelen, die getroffen zullen moeten worden, klinkt weinig bemoedigend. Over- heerschend is nog het streven om zelf zoo weinig mogelUk offers te brengen, doch van anderen zooveel mogelUk te vragen. Het is op zich zelf volkomen menschelUk, doch leiders behooren verder vooruit te zien! Neem b.v. de hulp die de Donaulan- den zoo hard van noode hebben en met hen de overige Balkan-landen met Grie kenland als mede-geallieerde zelfs voor aan; de noodzakelUkheid van hulpverlee ning wordt nergens aangevochten, inte gendeel openlUk erkend, doch practisch gebeurt er niemendal en daarop komt het toch maar aan. De oude Grlekschc staats man Veniselos vond dientengevolge alle aanleiding om het maar eens ronduit - zeggen en hU heeft te Genève ter zlttl van de desbetreffende commissie van den Volkenbond de groote mogendheden onge zouten de waarheid vierkant in het gezicht geworpen. HU noemde de middelen, waar mede men te hulp wilde komen, eenvoudig lapmiddelen die geen blUvende uitkomst konden bieden en verklaarde ronduit, dat als niet anders werd ingegrepen, met 1 Mei Griekenland niet langer in staat zou zUn aan de verplichtingen te voldoen. Deze openiUke verklaring heeft niet na gelaten diepen indruk te maken, vooral door het feit. dat het juist Veniselos was, die het waagde dit uit te spreken, maar practlsche gevolgen zUn niettemin nog al tijd niet gevolgd. Men blijft ln een krin getje ronddraaien van besprekingen en nog eens besprekingen, verder komt men niet. De nood der wereld moge stUgen en stij gen. besluiten durft men niet te nemen. Het Is zelfs alsof men met opzet treuzelt en aarzelt om enkele gebeurtenissen af te wachten. Waarbti echter vergeten wordt, dat. hoe belangrijk die gebeurtenissen op zich zelf ook mogen zUn. de wereld-econo mie toch de beslissende factor is en blijft), los van alle gebeurltlkheden Men wacht o.a. op den uitslag der ver kiezingen ln Dultschland en met name in Pruisen Lang behoeft men hier geen ge duld meer te oefenen, daar morgen de stembus zal spreken; tot het laatst is met groote verwoedheid de verkiezingscampag ne gevoerd en oogenschUnlUk zou men ge neigd zUn om te constateeren. dat Hitier weinig gelukkig heeft gemanoeuvreerd den laatsten tUd met al zUn aanklachten links en rechts die den Indruk maken van een verdedigend optreden, maar hoe Z. M. de kiezer daarop zal reageeren.En dan de verkiezingen ln Frankrijk, ln de verte ge volgd door den strijd om het president schap ln Amerika! WU men hierop alle maal wachten, dan zou het wel eens te laat kunnen zijn en Inmiddels een ramp zich hebben uitgeworpen over Europa en alle andere beschaafde landen ter wereld! Hetgeen men verneemt over de offe- ringsgezindheld der groote mogendheden, die toch in de eerste plaats geroepen ztin om de behulozame hand te bieden, is wei nig hoopvol. Tegenover het uit Europa steeds sterker komend geluld van de nood zakelUkheid van het schrappen der schul den door Amerika stelt Amerika onwrik baar de oude stelling, dat Europa best be talen kan als het maar ophoudt om het geld te offeren aan Mars; een bewering, waarin veel waars schuilt, dat voelt Europa zelf ook wel, al wil men het offi cieel nog niet erkennen! Zie b.v. het verloop der Ontwapenings conferentie! Men blijft schuilevinkje spe len tegen beter-weten in! Het leek een oogenblik alsof elndelUk eens spijkers met koppen zouden worden geslagen, doch tenslotte ls men weer terugge deinsdTerwUl FrankrUk vasthield aan zUn bekende standpunt betreffende veilig heid, ontstond er tusschen alle andere mogendheden een steeds sterkere band in zake de wenschelükheld van: eerst ont wapenen, dan komt de veiligheid vanzelf. Dit streven werd vastgelegd in diverse voorstellen over het afschaffen der aan valswapenen. Zelfs de Fransche vazalsta ten bleken daarvoor wel Iets te voelen. FrankrUk bleef vrijwel geïsoleerd staan; zelfs zoodanig, dat Tardleu in eigen per soon zich naar Genève spoedde, om per- soonlUk ln te grUnen. En Tardleu heeft succes gehadOpnieuw is men uit den weg gegaan voor de Fransche bezwaren in den vorm van een Engelsch compromis voorstel. dat dc kwestie opnieuw uitstelt tengevolge van 'n ruime tweeslachtigheid. Het kan zoo, maar het kan ook anders. Wederom ls dus een zeer belangrUke be slissing uitgesteld In een materie, die op economisch gebied ook van de grootste be- teekenis ls. Alle ontwapenings-Uefde bluft platonisch Al dit uit den weg gaan van beslissingen brengt de wereld niet verder, helpt inte gendeel om nog verder weg te zinken in den poel der ellende en kommer. Wanneer zullen de leiders dat eens gaan begrijpen en. desnoods tegen den wil van enkelen in, over durven gaan tot maatregelen, die ef fect kunnen sorteeren? Het wordt langzamerhand de hoogste tUd RECLAME. De „groote" mannen te Genève De eerste beslis^ der Algemeene Commissie Litvinow en hel Volkenbonds verdrag oud als onze beschaving zelve en reeds be oefend door de vorstinnen van Egypte, is de gelaatsmassage. ZU hergeeft het gelaat de soepelheid en elasticiteit, die de charme van het gezicht van meisje en jonge vrouw uitmaken. Volg dezen koninklUken weg en masseer van tUd tot tUd Uw gelaat met Purol, dat alle vetten bevat, welke Uw huid voor haar gezondheid en schoonheid behoeft. 8350 GENEVE, 21 April. Wij zün hier nu „au grand complet!" Brunmg en Stimson kwamen hier reeds Zaterdag aan, MacDonald en Tardleu be reikten Genève vanmorgen, en daar Mus solini nimmer buitenlandsche reizen on derneemt (hU was in 1B25 één dag In het dicht bU do Itallaansche grens gele gen Locamo, om daar het beroemde ver- drag over de bescherming der RUngren- zen te onderteekenen) en zUn vertrou wensman Grandi hier, evenals Litvinow, reeds geruimen tijd vertoeft, zUn thans alle „groote" politieke mannen van dit 1 oogenblik hier aanwezig, zoodat zU thans de gelegenheid hebben, om in rustige onderlinge gesprekken te overwegen, of toch niet elndelUk iets gedaan kan wor den, om het reeds zoo tallooze malen ge predikte „internationale vertrouwen" te herstellen en daardoor den terugkeer der internationale bedrU'vigheid op econo misch en politiek gebied mogelUk te I maken. De Ontwapeningsconferentie, die de aanleiding tot de aanwezigheid al dezer invloedrijke staatslieden in de Volken- l bondsstad ls, heeft tot dusverre nog heel weinig van hun aanwezigheid alhier be- merkt. Stimson kwam Dinsdag eens een kUkje nemen, waarbu zijn getrouwe ver tegenwoordiger Gibson, die het ontwape- ningswerk alhier sinds 1925 heeft mede gemaakt. hem de meest bekende figuren uit de Ontwapeningsconferentie aanwees. Brüning en MacDonald deden vandaag hun intrede in de Algemeene Commissie. Doch aan de debatten hebben zU nog niet deelgenomen; zU hebben tot dusverre de verdediging van de opvattingen van hun land aan hun gewone vertegenwoor digers, Gibson, Nadolny en Sir John Simon overgelaten. Dat de tegenwoordigheid alhier van Brüning en Stimson reeds van eenigen invloed op den gang van zaken geweest is, valt te betwijfelen. Van eenlge wUziging der onderscheidene standpunten is nog niets te bespeuren geweest. Hoogstens zou men kunnen meenen, dat 9e aanwezigheid der élite der Europeesche en Amerikaan- sche staatslieden kalmeerend op het gezel schap gewerkt heeft. De eenigszins vinnige stemming der vorige week is weder ver dwenen: allen behandelen elkander weder met de grootst mogelijke zachtheid, zooals in Februari en Maart; het moedige uit vechten van strüdvragen, waarmede Gib son en Tardleu verleden week een aan vang maakten, zonder reeds een beslissend einde te bereiken, heeft wederom plaats gemaakt voor een streven naar elkander sparende formules, die meer ten doel heb ben een eenstemmige dan een duldeUjke uitspraak der Algemeene Commissie over een bepaalde kwestie te verkrijgen. Zoo zijn in het begin dezer week dan ook twee beslissingen eenstemmig geno men (op de stem van Litvinow na bU de tweede stemming), die de eerste richt- lUnen voor den verderen arbeid der con ferentie hebben opgesteld. Daardoor staat 't thans vast, dat wü aan 't einde van deze Ontwapeningsconferentie niet reeds onmiddellijk de algeheele ontwapening zullen verkregen hebben, doch slechts „de eerste", maar dan ook beslissende slap naar algeheele bewapeningsvermin- derlng tot een zoo laag mogelUk peil" zal gedaan zUnl Zoo staat het thans verder vast, dat die eerste stap door „opeenvol gende herzieningen der Ontwapenings conventie binnen behooriUke tusschen- ruimten zal moeten worden gevolgd. En zoo staat het ten slotte thans evenzeer vast, dat de conferentie bü het doen van dien „eersten, beslissenden stap naar be wapeningsvermindering tot een zoo laag mogelijk peil" zal moeten rekening houden met hetgeen de „natlona'e veiligheid" en de „internationale verplichtingen"van de verschillende landen nog aan bewape- nig noodig maken en met de „geografi sche ligging en de büzondere omstandig heden" van ieder land. Voordat het zoo ver was gekomen, dat de Algemeene Commissie deze richtlUnen, die toch eigenlijk geheel van zelf spre kend zijn, kon verkondigen, heeft zU daarover zes uren lang in het openbaar moeten vergaderen en dan nog twee re- dactiecomité's aan het werk gezet, die ook nog ongeveer zes uren, achter geslo ten deuren, beraadslaagd hebben. Met eenig optimisme zou men deze eerste positieve resultaten als een veel belovend compromis tusschen de veilig heidsrichting en de ontwapeningsrichting kunnen begroeten. De Fransche parüj zou daardoor van de andere züde de erken- tenis hebben gekregen, dat de eischen der I nationale veiligheid niet mogen worden uit het oog verloren, terwUl omgekeerd de Angelsaksisch-Duitsch-Italiaansche partU van de Fransche zUde de erkentenis heeft ontvangen dat bU alle Inachtneming van de veiligheldseischen toch een bewape ningsvermindering op een zoo laag moge lUk peil moet overeengekomen worden. Helaas kan men, wanneer men zich nauwlettend van de stellingen der ver- j schillende partijen op deze Conferentie rekenschap geeft, een dergeiUk optimisme over een aldus zich-afteekenend compro mis nog niet deelen. Dat de Angelsaksers met de veiligheid willen rekening houden, zegt nog niets. Hun stelling ls steeds ge weest, dat ontwapening op zich zelf reeds de veiligheid verhoogt. Een bereidwillig heid. om langs de door FrankrUk ge- wenschte methode van verscherpte mili- taire-büstands-voorschriften en interna tionale controle de veiligheid te ver sterken en dus een grooter bewapenings vermindering mogelijk te maken, kan men uit de aangenomen resolutie helaas nog niet opmaken. En evenmin kan men uit Frankrüks bereidwilligheid, om een eer sten beslissenden stap op den weg eener bewaneningsvermindering naar 'n zoo laag mogelUk peil te zetten, reeds afleiden, dat het gevaar thans voorbij is, dat FrankrUk slechts zou willen stablliseeren, niet ook verminderen. Niets kan Frank rijk beletten later, wanneer al zUn eischen tot versterking der veiligheid zouden ver worpen zUn. vol te houden, dat onder deze omstandigheden reeds een „begren zing" der bewapening 'n eerste beslissende stap naar een bewapeningsvermlndering tot een zoo laag mogelUk peil zUn zou. De verklaringen der Algemeene J sie zijn met opzet zoo vaag gek, nog op niets wordt vooruitge; iedereen zun stem aan de resó kunnen geven, die m.i. een praktische beteekenis voor het verloop der werkzaamheden nie; en alléén deze uit psychologisch bemoedigende gevolgtrekking dat de booze stemming van c week weder voorbU is en dat nieuw van hun verlangen de c tot een goed einde te brengen hebben willen afleggen. De tegenstem van Litvinow resolutie, waarin verklaard r overeenkomstig artikel 8 van hel bondsverdrag met de eischen i>, nale veiligheid en de aardrijkskm ging van een land, enz, rr.oe rekening gehouden, mag niet worden, alsof Litvinow die bei held tot samenwerking niet Want niet alleen motiveerde hij j stem met zooveel verontschuldigt het verbreken der eensterami; zooveel verzekeringen van l> goeden wil tot samenwerking, da:, tegen de stem opwogen. Doch b moet erkend worden, dat Tai vorige week en daarna onze vr> lescu, die bü de aanbieding van tionnement der Nederlandsche pers zooveel waardeerends over gesproken heeft, inderdaad l tegenstem wel eenigszins hebbe lokt door voortdurend op de verp te wUzen, die voor de Ontwap*. ferentie uit artikel 8 van het Voll verdrag voortvloeien. Het was 1 recht van Litvinow hierna een> te manifesteeren, dat de nlrl bondsleden door de aannemlnj uitnoodiging tot deelneming aai den Volkenbondsraad bijeengerot wapeningsconferentie in geen t zicht hun onafhankelijkheid palingen van het Volkenta hebben ingeboet. RECLAME. per Vz pond ECHTE FRIESCK1 20dperorts 'lOct.per! Overzicht onzer belanji Veemarkten. WU schreven reeds enkele ma leden dat ons land en wel speel: vlncle Friesland, druk werd bei groote Fransche vee-importeur:, daar bU de fokkers van st nogal belangrijke aankoopen dien was er een kleine rustpoa| den, doch regelmatig bleef mei enkele aankoopen doen. Dil onder speciale certificaten door geïmporteerd. Thans schijnen tl ruime schaal certificaten zijn want dezer dagen ontmoetten land een onzer handelsrelatie) voorrecht heeft de Fransche tig te zUn met eenige dezer FriH porteurs. die een 150 stuks Jonge Friesland moesten aankoopen dere dezer kooplieden waren aankoopen aanwezig In so: in de Friesche steden hadden S onderdak. Deze week zijn eveneens zuil: pen in Noord-Holland gedaan. Het is wel jammer dat zulk buiten de openbare veemarklr beurt, doch zulks ls noodza! veterinaire bepalingen en tevenJj het vee wat men zoekt stamboekvee niet zoo eemüj de markt kunen vinden. Vroer meer regelmatig bezoek van b was onze handel er geheel op We zien intusschen dat onze nog altüd belangstelling genis buitenland want ook voor I» rekening werden de laatste koopen gedaan en naar we W wel voor zeer groote grondbezit Dit vee zal binnenkort op de toonstelling te Milaan wordy seerd. We schrijven dit even gewone marktpraatje om. Ten eerste om uitfing te OT bewüs dat toch bü hooge er grenzen nog worden opengezet moet nieuw fokmaterlaal nebb«J dan beter dan in ons land" doen we hiermede aantoor.en den van stamboekvee zUn "3 zUde heeft. Vele dezer fok" voor dit materiaal een goeden Wat den binnenlandschen bi gaat op de groote markten' ren ook alhier te Lelden wf'J voeren van melk- eri weldevet en er heerschte een luie sten®; Prijzen moeiluk te handt»" vee schikte met den verknop 0"-' kalveren en worvee zeer (Hd® J8 kens buitengewoon slecht te Mto, 997s cent per pond. Zoute" per pond. vMrVtt BA

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1932 | | pagina 14