tmmÊÊ
[houwing van Burgemeester Troost
LEVENÖMEEN LEVEN
Jaargang
LEIDSCH DAGBLAD, Donderdag 11 Februari 1932
Derde Blad
No. 22054
Waddinxveen beleeft moeilijke dagen.
VERDEELD RISICO VOOR DE GEMEENTE.
WSÊÈÈmS
FEUILLETON.
'"V rq
HM
WIHWWIIFI ilil' Tim
SBSfe.
IranmÉSiSl»!
A
I
gekomen en wel meer bepaaldelijk in de
hier welbekende en goed gerenommeerde
meubelfabricagedie belangrijk achter
uitging. De orders zijn sterk ingekrom
pen. Eerst kon men de arbeiders nog 3
a 4 dagen per week aan het werk houden,
tenslotte moest in sommige gevallen
helaas ontslag volgen.
Ik ben echter blij, dat wij nog niet
over een „groote" werkeloosheid in de
industrie behoeven te spreken. Tezamen
bedraagt het aantal werkzoekenden nu
ongeveer 150. Bepaalde reden tot klagen
is er nog niet, als ik bijv. zie naar andere
gemeenten, die geheel erf al van één be
drijf afhankelijk zijn!
Gelukkig werden door de welwillend
heid van de aannemers der aan te leg
gen spoorweg LeidenAlphen—Gouda,
die ook Waddinxveen zal aandoen 40 man
bij deze werkzaamheden aangesteld.
Nog blijft mijn hoop gevestigd op te
werkstelling van menschen bij de belang
rijke Gouweverbreeding voor het Raad
huis, Hier komt inplaats van de Hooge
Waddinxveensche brug een groote hef-
brug met 25 Meter doorvaartwijdte. De
Gouwe vormt de kortste verbinding tus-
schen A'dam en R'dam: ieder jaar pas-
seeren hier 60 a 65.000 schepen. In de toe
komst zullen door deze brug zelfs vaar
tuigen van 2000 ton kunnen gaan! Dit
grootsche werk zal ongetwijfeld een groote
arbeidsverruiming geven. Zoo hopen wij
de werkeloosheid binnen zekere grenzen
te kunnen houden!
heer P. A. Troost, burgemeester der gemeente Waddinxveen, in zijn
werkkamer op het Raadhuis.
nxveenZouden sommigen
f lezers deze plaats niet wellicht
^jbij de Wadden in Friesland zoeken?
Hdit aardige dorpje met zijn in de
20 jaren sprongsgewijs gegroeide
het telt nu reeds 7400 inwo-
ligt in de Rijnstreek aan de mooie
ide Gouwe en ook daar lezen
»s Blad. Vandaar dat wij deze ge-
eveneens bezochten om er den
leester te interviewen
linxveenis in den loop van
itsten tijd een zeer belangrijk in-
:entrum geworden, „het dorp met
iomst", aldus Burgemeester Troost
verleden jaar geschreven pakkend
„Waddinxveen. thans en voor-
taarin hij aan de interessante ge
us dezer plaats ook aandacht
hl er arriveeren, bevestigen de aan
pten liggende fabrieken een 30-
fte en zeker nog wel een 30 klei-
>deze woorden,
txveen, Grootindustrie Meubelen,
Papier" vermeldde het post-
fcn den brief, waarin de heer Troost
leidde, gaarne een onderhoud te
(toestaan.
lelfabrieken zelfs naar men zegt
[otste in Nederland houtzagerijen,
rotste carrosseriefabriek hier te
[specialist in het vervaardigen van
moderne autobussen ook der
Ren. die men overal langs de va-
idsche wegen ziet rijden een
tabrlek. een lakfabriek, een aman-
jsfabriek, een scheepswerf: dat
fn nog veel meer vindt de bezoeker
tddlnxveen.
staat versteld over het vele dat in
■Semeente omgaat, hij wrijft zijn
1 uit en vraagt zich af: hoe zou het
Jlee in crisistijd gesteld zijn?
|hoe. tenslotte, staat het met land-
Vveeteelt en zuivelbereiding, waaraan
?ok nog talloos velen hier bestaan?
•langend het antwoord te vernemen,
pen wij de Burgemeesterskamer,
frste vragen zijn al gauw gesteld, de
antwoorden volgen
J U de vruchtbare bouw- en de mal-
Iwellanden hier ziet, in den zomer
Travend graan in den Zuidpias- en
volder of in den polder Bloemen-
met het beste weiland van Ne
pen waar de fijne Goudsche kaas
■tan komt, wanneer u ziet ons
schitterend mooie landschap, zich uit
strekkend tot onder de rook van Gouda 1
dan valt het niet gemakkelijk zich
in te denken, dat het den boeren
reeds sinds verscheidene jaren zoo
slecht gaat. Voor de zuivelbereiding is de
inzinking echter eerst later gekomen. Ge
lukkig waren de boeren tot nu toe vrijwel
allen in staat hun belasting te betalen,
maar deze kunnen wij het komende jaar
wel voor 70»/. afschrijven. Een gunstige
lactor moet ik U hierbij even noemen: nu
de Tarwe- en Bietenwet gekomen zijn,
vlei ik mij met de hoop, dat althans de
landbouw steun zal krijgen, 't Wordt nu
tenminste weer mogelijk, tarwe en bieten i
op loonende wijze te teelen.
Op welhaast alle producten werd in dp
laatste jaren echter verlies geleden.
Vooral ook de tuinders hierzijn 't er
ongeveer een 20-tal beleven een droe-
vige periode. Velen hunner zitten volko
men aan den grond: tot nu toe absoluut
bona fide menschen, van wie men het
zich onmogelijk had kunnen indenken, dat j
zij in andere omstandigheden zouden ge-
taken, zRjn nu genoodzaakt bij het Cri- I
siscomité aan te kloppen voor levensmid
delen etc. Na een scherp ingesteld onder
zoek ben ik tot de conclusie gekomen,
dat hun toestand werkelijk allerbedroe
vendst is.
Stelt U zich bijv. eens de varkensmes-
terij voor: wat valt er nu te verdienen bij
spekprijzen van 14 a 15 cent het pond?
De landprijzen zijn met 30 tot 40"/o ge
daald: ik heb mij dan ook verwonderd
over den optimistischen toon van eenige
mijner collega's, want de toestand is
werkelijk verschrikkelijk.
Is 't ook zoo met de industrie gesteld?
Ik ben blij voor de gemeente Waddinx
veen, dat haar risico verdeeld is. Met de
industrie ging het tot drie a vier maan
den geleden nog bevredigend,, dank zij
ook de krachtige energie, het opmerke
lijke initiatief onzer industrieelen. Er
heerschte dan ook tot voor kort in hun
bedrijven weinig werkloosheid. Als ik dan
met mijn collega's over de in hun ge
meente heerschende toestanden sprak,
kwam bij mij de gedachte op: „Wat blijft
het in Waddinxveen toch lang goedgaan!
Laat ik hier evenwel direct aan toevoe
gen, dat ik reeds tevreden was, als men
de arbeiders alleen maar aan het werk
kon houden! Den laatsten tijd is echter
helaas ook in de industrie een kentering
Intusschen: de bedragen, welke reeds
aan het Burgerlijk Armbestuur uitgekeerd
werden, waren niet gering. Ir. 1930 vor
derde dit een bedrag van f. 14.000, de sub
sidie voor 1931 bedroeg f. 20.000, die voor
1932 zal echter op heel wat meer. waar
schijnlijk op f. 25.000 komen
De steunregeling vergt op het oogenblik
f. 600 p. w.; een zeer zware post!
Mijn hoop blijft nu gevestigd op eenige
opleving in den zomer, vooral ook wat de
industrie betreft.
Mocht deze niet konten en dus de werk
loosheid voortduren of zelfs verergeren,
dan weet ik er waarlijk geen oplossing
meer voor, hoewel ik van aard en karak
ter optimistisch ben.
Stel dat de malaise over een paar maan
den opgeheven zou zijnt?!), dan zelfs zijn
er hier velen, die niet in staat zullen blij
ken hun belasting te voldoen. Mocht zij
wè! blijven bestaan, waar zullen de ge
meenten dan op der, duur het geld voor
de ondersteuning vandaan moeten halen?
Zeker: men rekent op de Rijksuitkee-
ring. Door deze voelen vele burgemeesters
zich voor 3/4 safe. Als zij er niet was,
zouden zij echter zeker uit een ander
vaatje tappen! Doch de mogelijkheid, dat
het Rijk bij verderen duur der crisis niet
aan haar verplichting zal kunnen vol
doen lijkt mij geenszins uitgesloten! En
dan zal 't er bij de gemeenten wel heel
anders uitzien!
(De aandachtige lezer onzer Interviews
herinnert zich ongetwijfeld, dat ook bur
gemeester Pont van Hillegom een waar
schuwing in die richting deed hooren!
Red.)
De gemeentel in aiicignburgemeester?
Zijn gezicht verhelderde.
Er is hier altijd een gezonde financieele
politiek gevoerd en ik heb een appeltje
voor den dorst bewaard. Wij sprongen
nooit verder dan onze polsstok lang is, om
maar eens een term te gebruiken, die in
dit landschap thuishoort!
De gewone dienst is altijd met mooie
batige saldi afgesloten; die van 1931
toonde een overschot aan van f. 55.000.
Ook de loopende begrooting werd sluitend
gemaakt zonder belastingverhoogingoor
zaak. het genoemde appeltje voor den
dorst!
Het heeft, mij in uw vorige interviews
verbaasd, daaruit te lezen dat tal van
gemeenten groote batige kassaldi hebben.
Ik volg juist een geheel tegenovergestelde
politiek: bij mij zijn altijd „nadeelige"
saldi op den kapitaaldienst. Ik zal u de
voordeelen var. dit „niet-leenen" nader
aantoonen.
Ter zake een nadeelig saldo op het
hoofdstuk „Openbare werken" zcu Wad
dinxveen noz kunnen leenen f. 80.000.—
Dat gebeurt óok in de meeste gemeenten;
hier evenwel niet.
Ei- is een schuld bij de Boerenleen
bank van nog geen f. 2000.zoodat de
gemeente, als er geleend was, zou over
hebben aan kasgeld ruim f 78.000.Voor
de f. 80.000.betaalt de gemeente dan zeg
5"/o of f. 4000.en krijgt over de f. 78.000.
zeg 23/» of f 1560.
hetgeen de gemeente per jaar f.2440.
kost als de positie zich het volle
jaar met. wijzigt. Uiteraard zijn er
momenten dat de schuld bij de bank veel
grooter is. maar de positie onzer gemeen
te op het oogenblik demonstieert zoo
prachtig welke voordeelen er aan verbon
den zijn om de buitengewone uitgaven zoo
lang mogelijk uit kasgeld te betalen.
Bovenalen kan men naar willekeur nor
maal véél of nog meer afschrijven, want
heeft men eens een voordeeiig jaar. dan
werkt men op deze wijze een deel var. het
nadeelig saldo weg.
In deze gemeente wordt reeds jaren deze
manier van financiering gevolgd En dat
bezorgt een groot financieel voordeel!
Zoo wérden verscheidene jaren buiten
gewone werken met kasgeld betaald. Toen
waren de vaste leeningen moeilijk te
plaatsen en kasgeld hadden wij van de
boerenleenbank tegen een matige rer.te.
Later toen de ieeningen gemakkelijker te
plaatsen waren en gedeputeerde staten er
op aandrongen, werden de kasgeldleenin-
gen omgezet. Het renteverschil tusschen
het tijdstip van uitvoering der werken en
het plaatsen der leening was reeds zeer
beduidend. Voor een en ander acht ik
centraal kasbeheer beslist noodig.
Als een ander voorbeeld van de voor
zichtige finantieele politiek van Burge
meester Troost stippen wij nog aan het
feit, dat het hem in October j.l. geluk
ken mocht leeningen ter gezamenlijke
waarde van f300.000 a 6 en 5°/n in één slag
te converteeren in één a 4'/i °A>. Dit be
zorgde de gemeente het niet onaardige
voordeeltje van f. 24.000.
Wij kunnen, aldus Burgemeester Troost,
nog een stootje velen, maar de toestand
mag, gelijk gezegd, niet te lang duren:
want dan zie ik er geen gat meer in!
Gelukkig blijven de industrieelen hier.
ondanks de misère, hun bekende ongebrei
delde energie ontplooien. Daarbij behoudt
het Waddinxveensche fabricaat, dat overal
heen gezonden wordt, zijn uitstekende re
putatie! Van een opleving zullen zij zeker
weten te profiteeren!
Wij herinnerden ons de jaarlijksche uit
gebreide vertegenwoordiging der Waddinx
veensche fabrikanten op de Utrechtsche
Jaarbeurs: ongetwijfeld eveneens een tee-
ken der genoemde activiteit!
Onze bedrijven gas. water eic.
bevinden zich in een florlssanten toe
stand. Steeds is door ons echter de poli
tiek gevolgd, daarop geenerlei winst te
maker, hoewel zulks natuurlijk zeer goed
mogelijk is. Dit is een principe kwestie!
Onze tarieven zijn dan ook niet hoog: zij
worden, indien ook maar eenigszins mo
gelijk, steeds verlaagd ter wille van de in
gezetenen. Wij kunnen volkomen tegen de
groote steden op concurreeren.
Voor het electrisch licht hebben wij een
J contract met Leiden, De afname is ge-
j weldig toegenomen tengevolge van de
enorme ontwikkeling der industrie.
Wij betreurden het nimmer, met Leiden
in zee te zijn gegaan: onze relaties met het
daar gevestigde bedrijf zijn van buitenge
woon aangenamen aard. De. enorme groei
der electriciteitsafname laat zich uit de
volgende cijfers aflezen: in '22 werd een
contract afgesloten voor een minimum af
name van 25.000 K.W.; in '23 werd dit ge
steld op 37.500 K.W., de daarop volgende
jaren 60.000 K.W. In het afgeloopen jaar
wérd door de gemeente echter reeds
betrokken.280.000 K.W. Cijfers die
boekdeelen spreken!
Onze belastingen zijn in den loop der
jaren aanmerkelijk gedaald. Bij de vroe
gere inkomstenbelasting was de factor 1.8
hetgeen reeds niet hoog te noemen is.
Deze daalde successievelijk tot 1.2.
Nu zien de diverse belastingen er als
volgt uit: personeel 50»/<-. Grondbelasting:
80 opcenten gebouwd en 20 ongebouwd.
Vermogensbelasting 40»/o; de opcenten
fondsbelasting toonen een sterke progres
sie. n.l. van 5 tot 80.
U ziet: wij huldigen hier een zeer demo
cratische opvatting!
Bij onze komst in deze gemeente, Bur
gemeester, werden wij getroffen door de
-vele nieuwe en vrij nieuwe fabrieksgebou
wen. Het komt ons voor, dat daaraan veel
zorg is besteed?
Ja. tengevolge van de snelle inaustrieele
ontwikkeling is een keur van complexen
ontstaan: zij zijn zonder overdadige luxe,
doch zeer solide gebouwd, In den loop
van mijn ambtsperiode kwamen voorts 6
scholen tot stand met ieder 5 a 6 lokalen.
Dc kosten bedroegen gemiddeld f50 000
per stuk, hetgeen in verhouding tot an
dere gemeenten zeker billijk is te noemen.
Veel is verder ten koste gelegd (ongeveer
f. 100.000) aan de bestrating; de toestand,
waarin de wegen vroeger hier verkeerden,
was werkelijk een „crime". Wij bouwden
daarbij een van de grootste, modernste
zwembaden van Nederland (80 M. lang. 20
meter breed met 80 kleedkamertjesi. dat
heinde en ver bewondering trekt. De totale
kosten daarvoor bedroegen slechts f. 34.000
Onlangs heeft de bekende zwemster Zus
Braun hier nog demonstraties gegeven. Dit
zwembad wordt op de film van den Neder-
landschen Zwembond geroemd als een
model voor Nederland!
Wij schaften ons een z.g. Magiru-s
brandspuit aan met een capaciteit van
1400 L. per minuut (kosten met uitrus
ting f. 14.0001.
Ons prachtig gedisciplineerd brandweer
corps verleent ook dikwijls hulp in de om
geving. Ik mag niet vergeten, U nog te
wijzen op onze gemeentelijke ziekenauto,
waarin de patiënten, aangesloten bij de
Vereeniging voor Ziekenhuisverpleging.
waarvan ik voorzitter ben (van deze Ver.
zijn ca. 6000 der 7400 inwoners lid) gratis
naar het Leidsche Ziekenhuis worden ver
voerd. In het afgeloopen jaar werden 100
zieken naar Leiden overgebracht.
Ik zou U nog meer kunnen noemen, doch
dit is reeds voldoende, om een denkbeeld
te geven van het vele, dat tot stand kwam.
Alles werd volkomen betaald uit de gewone
middelen' nimmer is hier voor improduc
tieve doeleinden ook maar één cent ge
leend
Wij concludeerden uit de woorden van
den heer Troost, dat te Waddinxveen bij
zonder veel voor de Volksgezondheid wordt
gedaan. Dit feit heeft zelfs de opmerk
zaamheid getrokken van het „Comité
d'Hygiène de la Ligue des Nations", dat
onder de auspiciën van de Inspectie van
de Volksgezondheid en het „Groene Kruis"
hiervan is de heer Troost hoofdbe
stuurslid speciaal waar deze gemeente
een excursie maakte. Afgevaardigden uit
Berlijn, Budapest, Tokio. Tsjecho-Slowa-
kije, Polen, Rome, Engeland, Griekenland.
Kopenhagen en Genève hebben toen hun
bewondering te kennen gegeven, over cïe
uitstekende inrichtingen, waarop Wad
dinxveen in het belang der hygiëne bogen
mag.
Een prachtige oorkonde, met de hand-
teekeningen der afgevaardigden, getuigde
van de groote erkentelijkheid van het.
Volkenbondscomité.
In de Burgemeesterskamer neemt deze
een eereplaats in!
Waddinxveen is voorts beroemd om zijn
rijvereenigingde Burgemeester, die eere
lid der Federatie van Landelijke Rijver-
I eenigingen is, heeft zich voor deze paar-
densjaort steeds bijzonder geïnteresseerd.
Tallooze foto's der onderscheidene esta-
fetteritten. oa, naar het Huis ten Bosch,
j waar men door H M de Koningin is ont-
i vangen, heeft hij ons getoond. Het kooie
thee. dat wij tijdens het gesDrek nuttigden,
werd zelfs door den nog jeugdigen instruc-
RECLAME.
3554
f het Engelsch van MORICE GERARD
door Emma A, H.
gemerkt, antwoordde
Vertel mij alles, zei ze, alles!
r 'r.!1 nict goed zijn, om het te ver-
Ken. ik was vandaag langer bij master
[gericht'11 Martin's Fields, dan ik
iseaacht; hij had papieren, waarover
joe raadplegen; eenige moeilijkheden
'i>nLelfe?tto.1?lsacte van een deel van
itra.)- wii koopen. Toen ik zijn wo-
H was det reeds donker; vroe-
i gewoonlijk, omdat er wolken hin-
jaan de lucht.
j00 sPrak. konden zij het tik-
en regen tegen de ruiten
iDat heb ik
le.
t vLrf' K°!,vaI het 200 wilde, ging Ro-
1 tn«.L 'k slechts een paar hon-
over „^.i,geredentoen Sultan struikel-
kdenhrü 0S5€ steenen, dicht bij het
ide Jl';en een hoefijzer verloor; het
oden ÏSfd "Jd, eer ik den hoefsmid
i om.!» r 'k meer dan eens ver
acht»,werd. Omdat ik Sultan
ï.jS'n de duisternis bij den teugel
s krJ1,' <!aar 'k bang was, dat hij
i verhei werd want de wegen
jopen »?n.? slecht was er een uur
aanval opnieuw den terugtoent
Oen jeJ?? Ik ben niet zoo laat in
fclne aaü sinds Zijn Majesteit de
1 'k ontwa!aiïrdde en ik was verbaasd,
onveil» dat zelfs de hoofdstra-
die er !?aakt werden door ben-
e bediLf. waren, om slechte din-
dat ui n: 0ude Olivier, God
zou kni?tver'Uens met met hem op
velen daari, "ftten hebben gemaakt
an Ik maakte mijn zwaard
los uit de scheede en zorgde, dat ik een
goed geladen revolver bij de hand had.
Eens werd Sultan bij den teugel gegrepen,
maar toen mijn aanvaller zag, dat ik ge
reed was hem behoorlijk te ontvangen,
maakte hij rechtsomkeert met een vloek.
O, Robert! riep Lucille. Je moet niet
weer na het vallen van den avond alleen
rijden! Waarom heb je Longstaffe niet
meegenomen?
Ik zal niet gauw weer in de gelegen
heid zijn, liefste, antwoordde hij grimmig.
Het ergste moet nog komen. Ik was in een
straat, die ik niet weet te noemen, daar ik
er nooit te voren geweest was; ik reed in
de richting, die de hoefsmid mij gewezen
had, toen ik schrille kreten hoorde van een
jong meisje in nood.
Lucille luisterde ademloos; ze legde de
hand op haar snel-kloppend hart.
Robert ging voort:
Ik galoppeerde zoo gauw ik kon in de
richting van het geluid en vond drie man
nen, met een meisje tusschen zich in, op
een onbebouwd gedeelte tusschen twee
winkels, die gesloten waren en waar 't dus
donker was. Ze hadden haar hoofd in haar
mantel gewikkeld en sleepten haar voort:
ik kon haar lichte kleeding onderscheiden
tusschen de donkere kleeren en ook haar
slanke gestalte, als nu en dan de mantel
die liet zien. Ik gaf Sultan de sporen, reed
tusschen hen in en gebood hen op te
houden.
Zooals jij bent, Robert, kon je niet
anders doen!
Ja liefste, ik zou het weer doen,
onder dergelijke omstandigheden, dat voel
ik, ofschoon het mij bitter spijt, dat het
heeft plaats gehad. In een ommezien -wer
den er drie woorden tot mij gesproken; er
volgde een gekletter van staal terwijl wij
uitvielen en pareerden luid genoeg, om de
„zeven Slapers van Ephesus" te wekken!
Ik zat te paard; zij waren te voet: Sul
tan gaf gevolg aan mijn aanrakingen, of
hij een oorlogspaard was geweest en er
op gedresseerd werd. Ik kreeg een lichte
wonde aan den schouder, maar de scherm
meester had de borst onbedekt, en, daal
de anderen op mij aandrongen en ik in
levensgevaar verkeerde, profiteerde ik
van de gelegenheid en stak hem 't zwaard
in de zijde. Toen de man viel, riep een
stem, die ik scheen te herkennen:
Bij Godl Hij heeft Lord Devizes ge
dood!
De beide anderen liepen naar den ge
wonde. en, terwijl zij zich over hem heen-
bogen, tilde ik het meisje in het zadel.
Mijn dappere Robert! riep Lucille. Wie
zou je kunnen kwalijk nemen, hetgeen je
ter zelfverdediging deedt en ter bescher
ming van dat arme kind!
Want nu ging Lucille's hart uit naar
naar ,las zij dacht, hoe jong en teer zij
er uitzag, in dat groote ledikant, toen zij
bij haar wegging Haar opvatting ver
schilde nu hemelsbreed van die, toen zij
het jonge ding het eerst gezien had, bij
haar echtgenoot in de armen.
Toen de wacht het gekletter van
wapenen hoorde, ging Robert voort, kwam
die met lantaarns op ons af. Terwijl het
licht op ons viel, kwam een van de
mannen aangereden en keek mij in het
gelaat.
Hij hield op: zijn stem werd verstikt,
en met moeite ging hij voort:
In den man, die één van mijn aan
vallers was geweest, herkende ik Zijn
Genade, den hertog van Buckingham; ik
ben zeker, dat hij mij al dadelijk heeft
gekend. Hij zei:
Zoo, zijt gij het. kapitein Robert
Darcy, die het heeren lastig maakt, die
zich een avond vermaken willen? Nu, gij
hebt mylord Devizes gedood en, bij God!
gij zult vannacht nog in den Tower sla
pen, en, de duivel hale je, maar als ik
u weerzie, zal dit zijn op weg naar het
schavot!
Gij zijt een lafaard, hertog! ant
woordde ik in drift. Wat ik gedaan heb,
deed ik ter zelfverdediging en om bijstand
te verleenen aan een jong meisje, dat om
hulp riep en dat in uw handen erger
dan den dood zou ondergaan!
De andere man, die mij al dien tijd
den rug had toegekeerd, fluisterde Zijn
Genade iets in; samen namen zij het lijk
van hun metgezel op en droegen het snel
weg. Tegen dat de wacht verscheen
wat ze zoo langzaam mogelijk deed, tot
ze zag, dat de anderen het veld geruimd
hadden en er slechts één man te paard
over was was er nog maar weinig,
waaruit bleek dat er een man gedood was;
er lag enkel wat bloed op den weg.
Darcy huiverde terwijl hij deze woorden
sprak.
Lucille sloot de handen, die op zijn
knieën lagen, in de hare, maar zei niets:
haar hart was te vol voor woorden.
De wacht ondervroeg mij, ging hij
voort, maar ik antwoordde alleen, dat ik
het meisje had gered van enkele man
nen, die haar ontvoeren wilden. Eén van
de wachters herkende haar en wist, dat zij
de dochter was van een bontwerker, die
veel zaken deed met de heeren van het
hof; de man had het huis verlaten, naar
hij meende voor een opdracht in den
vreemde Ongetwijfeld was het geheel een
overlegd plan en werd het jonge meisje
onder het een of ander voorwendsel naar
buiten gelokt. Daar er niemand was, die
zorg voor haar scheen te dragen en de
wacht wist, dat zij een uitstekenden naam
had als een meisje, van goed gedrag, heb
ik haar hierheen onder je bescherming
gebracht, liefste.
En wie zal jou beschermen, Robert?
riep zij. Zijn Genade, de hertog van
Buckingham, haat je reeds; hij staat in
hooge gunst bij den koning, en, naar mij
ter oore is gekomen, is hij niet iemand om
te vergeven of te vergeten.
Het beste was maar. dat ik vluchtte,
zei Darcy somber Gerechtigheid is maar
een bespotting in dit land. anders zou ik
er in berusten. Ik zal naar Frankrijk gaan
tot deze zaak voorbij drijft en er geluk
kiger dagen aanbreken
Neen. antwoordde Lucille, in Frank
rijk zullen ze je uitleveren, als koning
Karei je opeischt.
Toen viel haar ineens een gedachte In.
Waarom zou je niet naar Grange-
land rijden en je daar verborgen houden
in het geheime vertrek achter de kapel''
Ik zal naar de Abbey gaan en dan kunnen
wij met het vallen van den nacht weer
samen zijn.
Nauwelijks waren de woorden haar over
de lippen, of er werd luide geklopt op de
buitendeur, onder hen.
Lucille uitte een kreet; zelfs Robert
werd nog wat bleeker. het geluid was zoo
onheilspellend en onverwacht.
In naam des Konlngs doe open!
Robert schoof het raam op, terwijl Lu
cille naast hem stond, met de hand op
zijn schouder; de regendroppels spatten
op hen. De kilheid van den herfstavond
deed nun lichamelijk onaangenaam aan,
zooals de schrik hun al om het hart ge
slagen was. Bij tusschenpoozen werd het
licht van fakkels gezien: het huis was orn-
I singeld.
1 Zijn Genade is vlug geweest, zei Ro
bert bitter. Toen ze de grendels hoorden
terugschuiven van de hoofddeur, keerde
hij zich om en omhelsde zijn vrouw fee
der; haar tranen vielen.
Dit is het einde van alles, zei hij. Ik
moet de kinderen zien, eer ik je verlaat.
Ik zal naar den koning gaan! riep
Lucille Ik zai een beroep doen op zijn ge
nade, neen, op zijn gerechtigheid zelfs
tegenover zijn valschen vriend, den hertog
van Buckingham.
Dit is vruchteloos, zei Robert oc een
toon. zoo zacht en diep en hooeloo.i dat
die zijn vrouw door het hart sneed.
De derde man had den Koningsman
tel van hermelijn om de schouders
Lucille kende de renutatie van Zijn
Majesteit, wat betreft deze middernachte
lijke escapades.
Zij viel flauw. Toen ze bij kwam waren
haar gedienstigen met haar bezig
Het huis was verlaten
(Wordt vervolgd).
