BIJ DEN AANVANG DER
•WAPENINGSCONFERENTIE.
EN LEVEN OM EEN LEVEN
LEIDSCH DAGBLAD, Dinsdag 2 Februari 1932
Derde Blad
No. 22046
DE VOORGESCHIEDENIS.
RADIO-PROGRAMMA.
FEUILLETON.
^Jaargang
n. (Slot).
GENÊVE, 30 Januari 1932.
Izal wel begrijpen, dat het eenige
kost, om thans nog rustig een
yer de voorgeschiedenis der Orat-
gsconferentle te schrijven, terwijl
geruchten hier rondloopen over
isschen China en Japan. Maar ik
het voorbeeld van den Volken-
_d maar volgen, die In de grootste
Ee kalmte het juridische debat over
lag, of een staat gelijktijdig een
I op artikel 11 en op artikel 15 van
kenbondsverdrag kan doen, voort-
ok toen het eerste Reuter-bericht
an aanstaande oorlogsverklaring
r vanuit de wandelgangen van het
bondssecretarlaat zijn weg naar de
an den Volkenbondsraad gevonden
Ben acht het eveneens waarschijn-
bt in ieder geval de Ontwapenings-
vntie Dinsdag op het vastgestelde
p zal worden geopend, ook al zullen
fellicht de toestanden in het Verro
een eerste onderbreking der con-
lïe, vroeger dan men gedacht had,
lelijk maken. Zoo wil lk dan ook
ingevangen taak, om iets over de
ichiedenls der Ontwapeningsconfe-
[te vertellen voltooien, ook al zullen
dan wellicht niet zooveel andere
volgen, als ik voorzien had, toen
lijn brieven over de Ontwapenings-
ntie begon!
jiljn vorigen brief bracht ik in her
tog, hoe de Vijfde Volkenbondsver
ing in September 1924 moest vast-
b. hoe de twee pogingen, ln de „ge-
He tijdelijke commissie voor het ont-
ingsvraagstuk" ondernomen, mis-
laren. Nóch de simplistische methode
Lord Esher voorgesteld, om langs
j mathematischen weg de maximum
Be der strijdkrachten der verschillen^
inden vast te stellen, nóch de op
iden van Lord Cecil hierna beproefde
(the methode, om den staten door
Blten van een conventie van weder-
fen bijstand zulk een veiligheldsge-
verschaffen, dat zij tot belangrijke
Bering hunner bewapening bereid
zijn, hadden de instemming van
Ivoldoend aantal staten kunnen
I echter geen Volkenbondsvergade-
jeweest, die meer ondernemingslust
I heeft dan die van 1924, die het
«int uit het Volkenbondsleven is
Bijeengekomen na het bevredi-
[raloop der financieele conferentie
den, die door de aanneming van
|Diwes-plan de Fransch-Duitsche
over de herstelbetalingen scheen
1 te hebben, besloot de Volken-
Kigaderlng onder de leiding van
Sonald en Herriót met een koenen
den wereldvrede te verzekeren en
«twapemng mogelijk te maken. De
'eid zou niet meer, zooals de ge-
der verworpen conventie voor we-
ligen bijstand was geweest, uitslui-
door militaire bijstandbeloften in
I van overval worden versterkt, doch
zou voor alle staten de ver-
fcting worden ingevoerd, om alle in-
püonale geschillen door arbitrage te
beslissen. Door deze huldiging van
dachte der verplichte internationale
praai: hoopte de Volkenbondsverga-
j de toestemming tot verplichtingen
J militaire bijstandverleening ook van
[staten te verkrijgen, die tegen de vo-
conventie geweest waren, omdat deze
wr op mllitairistlsche gedachten was
bouwd. In de veronderstelling, dat
eenstemmig door de Volkenbondsver-
ging van 1924 aangenomen „Vredes-
lokol van Genève" met deze bepalingen
verplichte arbitrage en verplichte
ire hulp weldra ook door de regee-
!en zou geratificeerd worden, bepaalde
Vredesprotokol tevens als bekroning
1 deze uitingen van den nieuwen in-
lationalen geest, dat de Ontwapenings-
Herentle op 15 Juni 1925 zou bijeen-
hcn!
val der Brltsche Arbeidersregeering
lietigde de hoop, die dit Vredesproto-
jhad gewekt. De nieuwe minister van
jtenlandsche zaken Chamberlain wilde
ch van verplichte arbitrage, nóch
van verplichten militairen bijstand
weten, zoodat Engeland het Protokol niet
wilde ratiflceeren. Daardoor was natuur
lijk eveneens het fraaie plan, om de Ont
wapeningsconferentie reeds in den zomer
van 1925 te houden, vervallen!
Intusschen in October 1925 bracht de
Conferentie van Locarno nieuwe hoop. De
daar tot stand gekomen verdragen brach
ten een gedeeltelijke verwezenlijking der
gedachten van het Vredesprotokol, zoodat
in de slotacte dan ook verzekerd werd,
dat zij in staat zijn de bij art. 8 van het
Volkenbondsverdrag voorgeschreven ont
wapening daadwerkelijk te verhaasten.
Nu ging een nieuwe commissie aan het
werk, de onder leiding van onzen oud
minister van buitenlandsche zaken Lou
don staande „Voorbereidingscommissie
voor de Ontwapeningsconferentie". In te
genstelling tot de uit onafhankelijke des
kundigen bestaande „gemengde tijdelijke
commissie" was deze uit officieele gede
legeerden der regeeringen samengesteld,
hetgeen natuurlijk het gewicht harer be
slissingen verhoogde doch ook het verkrij
gen van overeenstemming bemoeilijkte.
Op 18 Mei 1926 kwam de voorbereidings-
commissie-Loudon voor het eerst bijeen,
op 9 December 1930 kon zij haar taak
als beëindigd beschouwen, doordat zij een
ontwerp-conventie had geredigeerd, dat
nu als grondslag van het werk der Ont
wapeningsconferentie zal kunnen dienen.
Gemakkelijk is het werk niet geweest. In
April 1927 moest het werk voor langer dan
een jaar onderbroken worden wegens de
diepgaande meenlngsverschillen tusschen
Frankrijk en Engeland over de methode
van vlootbeperking. Toen eindelijk de
Vlootconferentie van Londen ln 1930 deze
moeilijkheden had uit den weg geruimd,
bleek bij de hervatting der werkzaam
heden in November 1930, dat de periode
van rust de in 1927 eveneens voor den dag
gekomen oneenigheden tusschen Frankrijk
en Duitschland over de methode van
legerbeperking eerder nog verscherpt had.
Zoo werd het aangenomen ontwerp-con
ventie, dat bovendien slechts het geraam
te der conventie en nog geen enkel cijfer
voor de bewapening der verschillende lan
den bevat, door Duitschland en Sovjet-
Rusland voor onaannemelijk verklaard.
Het ontbreken van bepalingen omtrent de
beperking der geoefende reservetroepen
en omtrent de beperking van.het oorlogs
materiaal der landmacht !s een der voor
naamste redenen voor deze onaannemelijk
verklaring geweest. Zoo zal de Ontwape
ningsconferentie, alvoren ln de uiterst
moeilijke kwestie van den omvang eener
eventueele bewapeningsvermindering te
kunnen treden, eerst nog een princlpleelen
strijd over de methode Van bewapenings
beperking uit te vechten hebben, wat
men juist door de schepping der voorbe-
reidingscommlssie-Loudon had willen ver
mijden. Vermoedelijk zullen alle belang
rijke strijdvragen, die in de commlssie-
Loudon tot zooveel discussie aanleiding
gaven, opnieuw op de Ontwapeningscon
ferentie aan de orde komen.
Toen de Volkenbondsraad verleden jaar
Januari bepaalde, dat de Ontwapenings
conferentie eerst op 2 Februari 1932 zou
geopend worden zoodat een tijdsruimte
van meer dan een jaar nog liggen zou
tusschen het met zooveel ongeduld ver
wachte einde der taak der commissie-
Loudon en de opening der Ontwapenings
conferentie, geschiedde dit in de hoop, dat
de verschillende regeeringen met zooveel
verschillende opvattingen dezen tusschen-
tijd van een jaar nuttig zouden gebrui
ken, om door ministersbesprekingen de
standpunten wat nader tot elkander te
brengen. Niets hiervan ls echter geschied,
waaraan de zooveel zorgen barende finan
cieele crisis grootendeels schuld ls. Nóch
over de methoden van bewapeningsbeper-
king, nóch over de nog steeds een groot
struikelblok vormende veiligheidskwestie
is eenige hoop op een compromis verkre
gen. Is het verwonderlijk, dat zij, die
twaalf jaren lang strijd over het ontwa-
penlngsvraagstuk bijgewoond hebben, met
bezorgdheid de dagen, weken en maan
den, die op 2 Februari volgen, tegemoet
zien?
VOETBAL.
BOSKOOPSCHE BOYS.
De uitslagen van Zondag zijn:
Bosk. Boys 4Moordrecht 3, 40,
Uitwedstrijd: Zwervers 1Bosk, Boys 1,
3 0.
o
WEDSTRIJDEN IN ENGELAND.
Gisteren werden de volgende twee wed
strijden voor den Engelschen beker ge
speeld
Newcastle UnitedSouthport 90
SunderlandStoke City 12
Voor de le klas-competitie werd ge
speeld
West Ham Unlt.-Huddersfleld Town 11
HOCKEY.
LEIDSCHE STUDENTEN HOCKEYCLUB.
Het nieuwe bestuur der „Leidsche Stu
denten Hockeyclub" heeft zich als volgt
samengesteld:
E. J. Roukens de Lange, praeses.
B. ter Haar, ab-actis, N.-Rijn 29a.
J. de Visser, quaestor.
H. J. Postel, commissaris.
H. Groenendijk, commissaris.
SCHERMEN.
NATIONALE KAMPIOENSCHAPPEN.
De competitleleider van den K. N. A. S. B.
heeft de volgende data bepaald, voor het
verschermen der nationale clubkampioen
schappen
Floret dames: 20 Febr. te Amsterdam;
floret heeren 21 Febr. te Amsterdam;
degen 28 Febr. te Den Haag en sabel te
Amsterdam op 6 Maart.
TRAINING OLYMPISCHE SPELEN.
Het bestuur van den Koninklijken Ne-
derlandschen Amateur Schermbond heeft
besloten, indien het Nederlandsch Olym
pisch Comité zich met een uitzending ver
eenigen kan, om vijf schermers deel te
laten nemen aan de Olympische Spelen te
Los Angelos, zoowel aan de degen- als aan
de sabel-equlpewedstrijden.
Van deze vijf schermers zal een keuze
gedaan moeten worden uit de schermers
Driebergen, Hagens, Mosman, Weber. Van
der Wiel, van Wierlngen en Wynoldy Da
niels, terwijl mej. J. de Boer eventueel ln
aanmerking zou komen voor de personeele
damesfloretwedstrijden.
Teneinde de geoefendheid te vergrooten
zal de T. C. aan verschillende scherm-
leeraren vragen hun zaal open te stellen
voor bovengenoemde schermers, om dezen
in de gelegenheid te stellen zooveel mo
gelijk met andere schermers te kunnen
trekken.
Bovendien litg het in het voornemen van
de Technische Commissie om op onder
staande data schermbijeenkomsten te hou
den voor onderling trekken en daarbij
eenige sterke tegenstanAers uit te noodlgen
deel te nemen voor oefening van de equipe.
Deze bijeenkomsten zijn bepaald op Zon
dag 21 Februari te Den Haag ln de scherm-
zaal Bouillet. Zondag 20 Maart te Amster
dam in de schermzaal Aerts en Zondag 22
Mei te Amsterdam in de zaal Glandome-
nlcl
Zondagmorgen werd in de zaal Giando-
menicl te Amsterdam op degen geschermd.
Hieraan namen o.m. deel de heeren Wy
noldy Daniels, Weber, Mosman $n Van
Wieringen, terwijl voorts meeschermde de
heer Hubert van Blyenburg. Des middags
kwamen de schermers tegen elkaar uit op
sabel. Getracht zal nog worden scherm
bij eenkomsten te organiseeren op tus-
schenliggende data met buitenlandsche
schermers, die toevallig tijdelijk ln ons
land verblijven.
BOKSEN.
SYBILLE—VAN KLAVEREN.
De match SybilleVan Klaveren om het
Europeesch kampioenschap lichtgewicht is
thans definitief vastgesteld op Zaterdag
19 Maart te Antwerpen.
WATERPOLO.
HAAGSCHE ZWEMBOND.
De voor gisteren vastgestelde wedstrijd
Maas IL. Z. C. I is afgelast wegens ver
hindering van Maas.
ZEILEN.
DE KAAGSOCIETEIT.
De Waterkampioen meldt:
De Kaag-Sociëteit wordt uitgebreid. Aan
den kant van de gelagkamer wordt een
groote cirkelronde zaal aangebouwd, met
een middellijn van 14 M„ en rondom van
glas voorzien. Deze groote uitbouw zal met
een spits rieten dak overdekt worden. De
eetzaal blijft onveranderd. Aan deze groote
verbetering zal met alle kracht gewerkt
worden, zoodat het gebouw zeer zeker
tijdig voor de Kaagweek 1932 in gebruik
zal worden genomen.
BILJARTEN.
NEDERLAAGWEDSTRIJDEN TE ALPHEN.
De uitslag van de in het café „De Prins
van Oranje" te Alphen a. d. Rijn voortge
zette wedstrijden om de wisselbeker tus
schen „A.D.O." Alphen tegen „Benoorden
het IJ" te Amsterdam is als volgt:
car. brt. h.s. gem,
R. A. A. Bijleveld (A.D.O.) 200 9 66 22.22
W. Daldèrup (Ben. 't IJ) 81 9 20 9
A. v. Rijsdam 87 31 12 2.80
F. W. J. Wlekenhagen 200 32 28 6.25
L. Slootjes 65 18 11 3.60
G. J. Kuier 150 19 25 7.89
C. Randeraat 150 32 15 4.68
G J. Kuier (res.) 96 32 18 3.—
„A.D.O." 502 carb.; „Benoorden het IJ"
527 carb. Hieronder volgt de door R. A. A.
Bijleveld gespeelde partij 40, 43, 66, 3, 6, 7,
15, 12, 8.
SCHAKEN.
HET KAMPIOENSCHAP
VAN LEIDEN EN OMSTREKEN.
Om den wisselprijs v. h. „Leidseh Dagblad"
De uitslagen der derde ronde waren de
volgende:
le groep: A. H. Hooyer verliest van F. de
Bruyn, uitgesteld is de partij: E. V. d.
Valk—P. Rassers, afgebroken de partij S.
P. OuwerkerkG. Pels.
2e groep: W. F. Snieder wint van P. v.
d. Hoeven, A. Zanen wint van J. G. van
Eybergen, W. H. Bosscha wint van M.
Bloem, Th. Admiraal en G. Bosscha wa
ren vrij.
De stand is nu als volgt:
le groep: G. Bosscha lx uit 2, Rassers 1
uit 1, Pels lx uit 3, De Bruyn 2x uit 3,
Hooyer 0 uit 3, Ouwerkerk xxx uit 3, V.
d. Valk 0 uit 1.
2e groep: Admiraal 1 uit 2, v. d. Hoeven
lx uit 3, van Eybergen l'/i uit 3, Bloem 0
uit 2, W. H. Bosscha 1"/:X uit 3, Zanen 1
uit 3 en W. F. Snieder 2 uit 2,
x beteekent afgebroken partij.
Over deze derde ronde nog het volgende:
Hooyer—de Bruyn. Een 4 paardenspel
met ongeveer gelijken stand. Bij hierna
volgende schermutselingen raakte zwart
een pion achter, daarna door verkeerden
afruil een vollen toren, waarna hij opgaf.
OuwerkerkPels 4d opening door Pels
verdedigd met Pf6, en bij den 28en zet ln
ongeveer gelijke stelling afgebroken.
Ouwerkerk heeft nu reeds drie afgebroken
partijen.
W. H. Bosscha—Bloem. Wederom d4
opening met Pi6. Zwart speelde later in
deze opening c5 en schoof dezen pion door
naar c4, wat bijna altijd in dezen stand
tot verzwakking van den pionnenstand
leidt. Na afruil waren de partijen mate
riaal nog gelijk, maar wit dreigde met een
mataanval en toen zwart wiens stukken
niet best stonden, hierop niet den goeden
zet deed, won wit een officier en spoedig
daarop de partij.
Snieder—v. d. Hoeven. Reti-opening, wel
niet verder a la Réti gespeeld, maar in het
midden werd de partij niettemin Interes
sant, doordat wit met dame en loopers een
aanval Inzette, die eerst tot winst van een
pion en eenigen tijd later tot winst der
partij leidde.
Zanen—van Eybergen. Wederom d4 ope
ning verdedigd met Pf6. Zwart, die in den
regel een heele goede partij speelt, maakte
het dezen keer wel bijzonder slecht. Bij
den 17en zet gaf hij zoo maar een looper
cadeau voor een pion, wat geheel onnoo-
dig was. Zanen speelde de partij op zijn
best verder, gaf het stuk terug, toen hem
gevaren dreigde, maar won daarvoor eenige
pionnen, waardoor hij twee vrijpionnen
verkreeg. Ook van Eybergen bekwam er
twee, maar deze waren weinig waard en
Zanen won daarna de partij in enkele
zetten.
o
VOOR WOENSDAG 3 FEBRUARI.
Hilversum, 1875 M. VARA.-Uitzending
10,00: v.m, VPRO. 6.30: RVU. 6.45
—7.00 en 7.307,45: Gymnastiekles 8.00;
Gramofoonpl. 10.00: Morgenwijding
10.15: Amsterd. Solistenkwintet o. 1. v. L.
Cohen. Gramofoonpl. en M. Beversluis
(voordracht) 12.001.45; VARA.-septet
o. 1. v. Is. Eyl en Gramofoonpl. 2.15:
Keukenpraatje 3.00 Zang en Plano door
J. H. v. d. Ploeg en Joh. Jong en Gramo
foonpl. 3.30: „Broer Lustig", kinder
hoorspel naar Grimm 4.30: VARA.-sep
tet o. 1. v. Is. Eyl 4.45: Vraaghalfuurtja
5.30: Vervolg concert 6.30: Radio-
Volks-Universlteit 7.00: Anti-Oorlogs
gedichten door Ru Mulder m. m. v. VARA.-
orkest o. 1. v. Jac. Jansen 7.30: Zang
door Gem. Arb. Zangkoor „Morgenrood",
Bussum, o. 1. v. S. H. Englander 7.45:
VARA.-orkest o. 1. v. H. de Groot. O.a.
Ouvert. Egmont, Beethoven 8.15: Ver
volg koorconcert 8.30: „Ontwapent" (Ik
had een wapenbroeder) door Ernst Zim-
mermann. Het Groot Volkstooneel 10.00:
Vervolg concert. O.a. Ouvert. „Teil", Ros
sini 10.30: Toespraak door Dr. F. M,
Wibaut 10.45: Vervolg concert 11.00:
Vaz Dias 11.15—12.00: Uit Rest. „De
Kroon", Amsterdam: Roemeensch orkest
Tavaza Codolban.
Huizen, 298 M. Uitsl. NCRV.-Uitzen-
dlng 8.00: Schriftlezing 8.159.00:
Gramofoonpl. 10.00: NCRV.-Damesköor
10.30: Zlekendienst 11.00: Harmoni
umspel M. F. Jurjaanz. Mej. C. de Jager
(sopraan) en Mevr. R. Mijnhout (alt)
12.15: Concert. Driejarig bestaan NCRV.-
Dameskoor o. 1. v. L. Lauenroth. M. m.v.
H. Hermann (viool), P. v. d. Hurk (fluit),
K. F. Borgers (cello) en L. Lauenroth
(piano-harmonium) 2.30: Chr. Lectuur
3.00: Concert. A. Hermes (alt), G.
Beths (viool), P. Halsema (piano) 5.00:
Kinderuur 6.00: Voor de landbouwers
7.00: Afgestaan 7.45: Ned. Chr. Pers
bureau 8.00: Bestuursnieuws 8.15:
Concert door de H.O.V. o. 1. v. M. Adam,
O.a. Symphonie La Reine, Haydn 9.15:
Causerie over het Nieuwe Testament
9.45: Vervolg concert. O.a. Suite van Frits
Schuurman. Na afloop: Vaz Dlas en tot
11.30: Gramofoonpl.
Daventry, 1554 M. 10.35: Morgenwij
ding 11.05: Lezing 12.20: Orgelcon
cert Quentin Maclean 1.05: Gramofoon-
platen 1.502.35: Trio-concert (viool,
cello, piano) 2.45: Voor scholen 3.50:
Sted. Orkest van Bournemouth o.l.v. Sir
Dan Godfrey. Maurice Eisenberg (cello)
O.a. Cello-concert, Boccherlni en 7de
Symphonie In C, Schubert 5.05: Orgel
concert Reg. New 5.35: Kinderuur
6.20: Berichten 6.50: Orgelconcert O. H.
Peasgood 7.10 en 7.50: Lezing 8.35:
BBC.-Symphonie-orkest uit de Queen's
Hall m.m.v. Szigeti (viool) en o.l.v. Niko
lai Malko. O.a. 5de Symphonie in e-moll,
Tschaikowsky 9.25: (In de pauze) en
10.40: Berichten en lezing 11.0012.20:
Jack Harris' Band.
Parijs „Radio-Paris" 1725 M. 8.05 en
12.50: Gramofoonpl. 9.05: Radlo-tooneel
„Les Plaldeurs", Racine.
Kalundborg, 1153 M. 12.051.20: Con
cert uit Rest. „Wivex" 2.204.20: Radio
orkest o.l.v. Gröndahl 4.204.50: Gra-
7.50: Cello-soli door J. Sörensen. Suite A-
dur (cello-piano), d'Hervelois 8.35—1.20:
Dansmuziek voor de jeugd door verschil
lende orkesten.
Langenberg, 473 M. 8.257.20: Or
kestconcert 10.40: Gramofoonpl. 12.25
1.50: Concert o.l.v. Wolf 4.205.20:
Werag-orkest o.l.v. Kühn. M.m.v. solis
ten 7.20: „Karneval", liefdadigheidsuit
zending m. m. v. orkest en solisten. Hierna
tot 11.20: Concert uit de „Tabaris" door
Eric Harsen en zijn orkest.
Rome, 441 M. 7.20: Gramofoonpl.
8.20: Uitzending van een opera.
Brussel, 508 en 338 M, 508 M.: 12.35
2.05: Gramofoonpl. 5.35: Dansmuziek
uit Hotel Atlanta, Brussel 6.50: Gramo
foonpl. 8.20: Vlaamsche Liederen-Avond
9.20: Concert in de „Memlinczaal" te
Antwerpen 338 M.: 12.352.05: Gramo
foonpl. 5.35 en 6.50: Gramofoonpl.
820: Operette „Ein Walzertraum", O.
Strausz. In de Scala te Antwerpen.
Zcesen, 1635 M. 7.20: Zie Langenberg
9.50: Berichten en hierna Dansmuziek
door Marek Weber en zijn orkest uit de
Marmorzaal v. d. Dierentuin te Berlijn.
lar het Engelsch van MORICE GERARD
door Emma A. H.
L, durf het, omdat ik het zoozeer
p*ug. Ik zal het dragen tot aan mijn
j-jj drukte het aan de lippen en borg het
ojn wambuis.
iruetT daarna liepen ze naar de boer
in '„„'J e, vond de hen en maakte het
gereed terwijl Robert toekeek,
et dt dien armen vogel zei hij,
sun iii de steenen eieren aanra-
den hoek lagen, dien Lucilie
nrvoor uitgezocht had.
Ja, voor haar bestwil,
)ed hJ?™'ding dan goed, als ze maar
m» t„ Pas dat, als-jeblieft, niet
P™) We, miss!
m, zej be®'nt a' vroeg mij de wet te stel-
tij7e'n"tiers 2011 K er nooit bü Je in~
Ta'lw6 dan 200 velerlei bepalingen?
eb gebracht' eer 'k Je tot volmaaktheid
^'óorhem^gi? maakte M ee" bU'"
'^hebben°ok wel degelijk mijn be-
T zijndan Za' Je onderdanlgste die-
,tn bedenkünt !ien' antwoordde zij met
[Wie zou "elmfl"'omschudden,
foberf Dar°iM>£ hebben, dat dit dezelfde
n had diT^' dle °nder Monk gestre-
6, zoo emst;„ an' 200 oud voor zijn leef-
en somber, bijna droevig.
De tooverkracht van opgewondenheid, van j
vreugde na onzekerheid, het besef van een i
vreemd, groot geluk dit alles had ge
werkt op Robert Darcy en hem anders
gemaakt dan hij ooit geweest was, of lie
ver: het had in zijn karakter een element
naar voren gebracht, tot nog toe daar
zoozeer verborgen, dat degene, die hem het
best kenden, ja, mogelijk hijzelve, het er
ln het geheel niet vermoed hadden.
Ze brachten den morgen door, haast in
het geheel niet pratend, al tevreden in het
bewustzijn van eikaars tegenwoordigheid,
van den nieuwen, geheimzinnigen band,
die hen samenvoegde, een gouden keten,
gesmeed in het arsenaal der liefde.
Toen ze op de Abbey terug waren, kon
den ze zich haast niet voorstellen dat er i
al zoo'n groot gedeelte van den dag om j
was. Het leek hun onbegrijpelijk dat het
al zoo nabij het uur van den middagmaal
tijd liep.
Toen ze den laatsten groep boomen van
het park achter den rug hadden, werden
ze ineens de tegenwoordigheid gewaar van
lady Darcy en sir Evelyn Lee, die zich in
de zon stonden te koesteren, op de bo
venste trede van het bordes voor de groote
halldeur.
De jongelui zijn het eens geworden,
merkte sir Evelyn op. Dit had hij onmid
dellijk aan hen gezien, daar hij het ook
verwacht had.
Ik had wel gehoopt dat dit vandaag
zou plaats hebben, antwoordde lady Darcy.
Ze wendde zich tot. haar ouden vriend
en bloedverwant, met een glimlach op
het gelaat, maar den glans van tranen in
de oogen.
Wij zullen blijde onze rust kunnen
ingaan, Evelyn; mijn zoon zal voor de
dochter zorgen, en zij voor hem, en wij
Zij hield op; haar lip trilde.
Ik weet het, antwoordde hij.
Wij zullen niet langer noodig zijn,
vulde ze moedig ln. Toen keerde zij zich om
en wendde den blik af, ln de richting waar
de rivier steeds verder stroomde in het
gouden zonlicht.
Hun harten zijn ruim genoeg, merkte
sir Evelyn kalm op, dat ze er, ons ook in
kunnen sluiten; we zullen er hun niet
minder dierbaar om zijn nu zij èlkaar
hebben.
Ze keek nu onmiddellijk weer zijn kant
uit, met de vraag:
Je gelooft toch ook niet dat ik er
anders over denk?
Neen zeker niet.
Het jonge paar trad naderbij; Lucille
liet het hoofdje hangen; Robert liep fier
rechtop, met blijden glimlach naar de
twee, die daar zoo dichtbij op het bordes
stonden.
Toen zij de onderste trede daarvan be
reikt hadden, nam hij Lucille's hand en ge
leidde haar zoo naar boven, tot ze vlak
voor hun ouders stonden. Hij knielde neer
en Lucille, die den druk van zijn hand
voelde, deed eveneens.
Wij vragen om uw zegen, zei Robert.
Lucille heeft mij het grootste geluk ter
wereld geschonken!
Te zamen legden zij de handen op de
gebogen hoofden van Robert en zijn ver
loofde. Het was een zegen, als de patriar
chen van weleer hun kinderen schonken,
toen de wereld jong was.
God zegene je beiden, sprak sir Eve
lyn, altijd en eeuwig, tot het eind van je
dagen en daarna!
Lady Darcy sprak haar „amen", maai'
met een stem, zoo verstikt van tranen
echter niet van verdriet dat het woord
trillend kwam aangezweefd, zooals een
vermoeid vogeltje zich ter ruste zet op den
tak, dien het heeft gekozen.
Dien middag zou kapitein Darcy uitrij
den met sir Evelyn Lee, daar deze een
zaak had te behandelen, die een getuige
eischte.
Robert scheidde noode van Lucille, maar
een belofte was altijd bindend voor hem,
hoe gaarne hij nu ook de uren in haar
gezelschap had doorgebracht. Later zou-
den ze in de kapel bijeenkomen voor den
gewonen huisdienst, die geleid werd door
dominee Ambroslus Fletcher, huispredi
kant en oud huisvriend van sir Evelyn.
Gedurende het Gemeenebest had ds.
Fletcher zijn toevlucht gezocht op het
landgoed in Picardië, waar hij in afzon
dering was gebleven tot de Restauratie
hem in de gelegenheid had gesteld naar
Engeland terug te keeren,
Lady Darcy rustte altijd op den middag
en verscheen dan in den regel niet weer in
den familiekring vóór met het avondeten,
dat om zes uur werd opgediend.
Lucille was dus aan zichzelve overgela
ten. Een groote rusteloosheid kwam er
over haar, die haar anders geheel vreemd
was. Verschillende bezigheden ondernam
zij, maar alles, zelfs lezen, waarvan zij
toch zooveel hield, leek haar nu onmoge
lijk. Eindelijk besloot zij naar den uitkijk
toren te gaan; zij wilde een onafgebroken
herinnering hebben van al wat had plaats
gehad sinds Robert Darcy voor het eerst in
haar leven verschenen was.
De inspanning van het klimmen deed
haar goed in de stemming, waarin zij ver
keerde; blozende en hijgende trad zij op
het platte dak van het torentje.
Het begon nevelachtig te worden in de
lucht, iets, dat zeker vorst beduidde, van
daar, dat er iets pittigs zat in de vroege
herfstlucht.
Zij stond over de borstwering geleund,
uit te kijken over het landschap, dat on
middellijk daaronder lag: de stallen, waar
uit de boden waren gekomen en waar zij
ook weer heengegaan waren op dien on-
vergetelijken dag, toen Darcy zich voor
het eerst op de Abbey vertoond had en
ook weer weggereden was, om zich bij
kolonel Dick Ingoldsby te voegen, met de
bedoeling om generaal Lambert gevangen
te nemen. Wat verder weg lag de rivier,
glinsterend als een breed, wit satijnen
lint, zoo ver als zij ze volgen kon; ln het
midden lag Tiet eilandje met de door
waadbare plek er dicht bij, waar de paar
den doorheen gezwommen waren.
Lucille stond zich Darcy's tegenwoordig
heid aan haar zijde voor; hij had haar
toen al liefgehad, kind als zij was, zooals
hij haar dien ochtend had verzekerd. Zij
was inderdaad rijk, dat ze zulk een weelde
had gewonnen, als de genegenheid van
dien grooten en goeden man.
De toekomst! Haar gelaat werd ernstig;
er stond verwondering en ook een zekere
mate van angst in haar schoone oogen te
lezen: de rivier stroomde naar zee, haar
loop was bekend, maar het leven was
anders; wie kon zeggen welken kant het
heenvoerde, wat het brengen zou?
Dien ochtend was zij opgewonden blij
geweest; nu zij alleen was maakte zich een
gevoel van neerslachtigheid van haar
meester, van reactie na de groote voldoe
ning van dien ochtend. Niet dat zij aan
Robert of aan zichzelve twijfelde, niet dat
zij minder hoopvol uitzag, op wat de toe
komst brengen kon, maar omdat zij oe-
greep, dat in het weefsel van het leven
vele draden elkaar kruisen, dat, ofschoon
er enkele gouden en enkele zilveren bij
zullen zijn, andere noodwendig van een
donkerder tint en een harder stof moe
ten wezen.
Een uur lang stond zij daar uit te kij
ken, al wachtende en peinzende; toen
dacht zij ineens, dat het nu wel dicht om
den tijd zou zijn, dat de ruiters konden
terugkeeren. Zij liep naar dien kant van
den toren, vanwaar men het uitzicht had
over den weg, dien zij zeker zouden berij
den. De ondergaande zon wierp een
schuinen straal over haar gelaat; zij hieid
de hani. boven de oogen om beter te kun
nen uitkijken.
(Wordt vervolgd)
