IJS IJS Jaargang DINSDAG 2 FEBRUARI 1932 No. 22046 Leidsch Crisis-Comité. Nationaal Crisis-Comité. STADSNIEUWS. Kerk en Vrede en de Ontwapenings-Conferentie Het voornaamste Nieuws van heden. SLUIT GEEN CONTRACTEN EIDSCH DAGBLAD DAGBLAD VOOR LEIDEN EN OMSTREKEN. PRIJS DER ADVERTENTIES 50 ets. per regel voor advertentlën uit Lelden en plaatsen waar agentschappen van ons Blad gevestigd zijn. Voor alle andere advertentlën 35 Cts. per regeL Kleine Advertentlën uitsluitend bij vooruitbetaling Woensdags en Zaterdags 50 Cts. bil een maximum aantal woorden van 30. Incasso volgens postrecht. Voor eventueele opzending van brieven 10 Cts. porto te betalen. Bewijsnummer 5 Cts. Bureau Noordeindsplein Telefoonnummers voor Directie en Administratie 2500 Redactie 1507. Postcheque- en Girodienst No. 57055 Postbus No. 54. PRIJS DEZER COURANT;) Voor Lelden per 3 maanden 1.2.35, per week 1.0.18 Bulten Lelden, waar agenten gevestigd zijn, per week „0.18 Franco per post 1.2.35 4- portokosten. [nummer bestaat uit DRIE Bladen EERSTE BLAD. Giro No. 188690. '0i A. J. L. f. 10.wekelijksche bijdrage m de bewoners van drie hofjes en om- jjienden door mej. v. d. Z. f. 3.55, v. d. 1.10, 6e wekelijksche bijdrage perso- el Heck's Lunchroom f. 15. Giro No. 186000. ontvingen per giro: A. J. L. f. 10. CHTING TOT BEVORDERING DER lELANGEN VAN DEN HORTUS. het Botanisch Laboratorium heelt de bijeenkomst plaats gehad van de t vrienden van den Leidschen Hortus snehte Stichting tot bevordering van [elangen van den Hortus Botanicus. collegezaal was geheel gevuld met ^gstellenden uit alle kringen der bur- de jeugdorganisaties en van het rijs. |door den hortulanus, den heer Veen- i gehouden voordracht over de Ge- sdenis van den Hortus, door vele teelden opgeluisterd, had aller aan- [bt, vooral zijn mededeeling over de ttische boomen en de moderne mid- I, welke thans worden toegepast om I ln 't leven te houden, deze voordracht sloot zich aan een |delmg door den tuin onder leiding van Becking en het wetenschappe- en tuinbouwkundig personeel, waarbij wereldvermaarde botanische pracht- |ktn van den Hortus met hun herin- aan vervlogen eeuwen ol aan f Botanici als Linnaeus en Von Sie- I ln oogenschouw genomen en bespro- werden. dan vijftig personen benevens scholen traden als lid tot de stich- toe. ACADEMISCHE EXAMENS. laagd is voor het aanvullings-docto- I examen Indisch recht de heer mr. D. Pong (Haarlem) en voor het doctoraal >en geneeskunde de heer O. N. G. Liat Leiden. HANDELSREGISTER KAMER VAN KOOPHANDEL. ^heffing: fcilers-Verkoopkantoor ,,Nervia" Haven ■Lelden. Pijzigmg: J. Jansen vil. firma J. P. Fontein, pen 34, Leiden. Kruidenierszaak. Uit end Eigenaar: J. J. Jansen, Leiden, dd. 1932. Wijziging handelsnaam thans: "edema v.h. J. J. Jansen. AANBESTEDING. Pp net Bureau van Gemeentewerken is ■enmorgen aanbesteed namens B. en W. for den directeur van Gemeentewerken, ft uitvoeren van slootdempingen, rio- KpBS' en bestraitingswerken op ter pen ten Noord-Oosten van den Lagen ksehweg. -"geschreven was als volgt: In enkamp. Leiden f. 26160.—: L. v. IHove Pernis f. 16887.—; v. d. Geer en Tf»gd. Leiden f. 19888.—; de Winter L^Weeren, Leiden f. 24400.—; Bax en Kniost. Haarlem f. 23980.—; v. d. Zande teraam f. 20850.Snoeker, Leiden nTÏ, jTLTlmmers- Leiden f. 38000.—: i ,ILf' 21600.—; Schouls, Rotter- 121*7 an ,7-—Hoogstraten. Leiden ■W™-Gro°t en v. d. Berg, Leiden nnrril?, 'rr arnaar. Leiden f. 23900.—! Zwaihmerdam f. 27000.—; San- iever n '1,Gouda f- 19662.—; L. Zoete- D 7n ur e f' 24800—N.V. v.h. Visser widen<£?,5?ar 1 20800—: v. Dorth, tldam f li °ebr. Brandt, Dub- 1 178SP 1 °°6-Sanders. Delft Ncht f 21985aaS 611 Dwarswaard' Dor" VREEMDDEHNGEN-TOEZICHT. ng?LCv,°mmissaria van Politie alhier pende het wi1^ de verordening, re- fevende ^Joc?ctlt °P 111 Leideh ver teld dat ngen' waarbij is be- Iziin inriew? leder, die een vreemdeling Innen 24 iming' ot woning opneemt 1 te geven verplicht is daarvan ken- Politie (v,an genoemden Commissaris nevelriet,bureau Vreemdelingendienst luur a,hier. geopend van 9- .Door' aanvink en van 7—9 uur.) fevolking en rio a^? het Bureau van de tlt bovengen^? aad van Arbeid, ver ruim is ïtran?1 verplichting niet. I geldt niet auL gesteld- Deze bePa" k ook voor ïL ff1 voor dienstpersoneel, logés enz. Redevoeringen van dr. Tjalsma en ds. Buskes. Een prachtig geslaagde anti-oorlogsdemonstratie In verband met de heden aanvangende Ontwapeningsconferentie werd gister avond door de afd. Leiden e. O. van „Kerk en Vrede" een openbare vergade ring gehouden in de tot de laatste plaats bezette groote Stadsgehoorzaal. De wnd. voorzitter, de heer Riedel, die de vergadering op de gebruikelijke wijze opende, sprak er de teleurstelling van het bestuur over uit, dat de kerkdienst van wege de Ned. Herv. Gem., die aanvankelijk was vastgesteld op Dinsdag, op het laatste oogenblik is gesteld op hedenavond, hoe wel deze vergadering was aangekondigd als een getuigenisavond van tot alle rich tingen en kerken behoorende Christenen. Gelukkig wordt deze teleurstelling ver minderd door het feit, dat noch Kerke- raad, noch Ministerie van Predikanten van deze verandering op de hoogte zijn geweest. Allereerst sprak dr. P. D. Tjalsma ,Rem. Geref. pred., alhier, over: „Aan den vooravond van Genève." Hoewel in deze dagen bijna al onze aan dacht op den economischen druk en wer keloosheid is geconcentreerd, voelen we toch op den vooravond van Genève de ernst van het oorlogs-vredesvraagstuk. Thans is de wereld een chaos, die vele oor zaken heeft, maar die terugwijzen naar hetgeen in 1914'18 is geschied. Zoo mag het niet langer. Het moet uit zijn met het vage vredesverlangen. Daden moeten ge boren worden, willen we niet in den af grond glijden. Wat den Volkenbond ook gedaan heeft, zoolang de ontwapeningsgedachte niet in het centrum staat, zoolang heeft deze het voornaamste nog niet aangeraakt. Men laat het vredeswerk zoo graag over aan den Volkenbond, waar „de knapste men- schen zitten", maar dit is domme kort zichtigheid. Wordt deze conferentie niet één groote wapenschouwing van al het wantrouwen en dolzinnige nationalisme; is zij niet een praeludium van verdere botsingen? De Belgische Minister van landsverdediging sprak: „Er zal sterkere bewapening noodig zijn." En even later.. we gaan naar Genève met vredelievende bedoelingen. Zoo is het overal. Het is spr. trots alles niet goed mogelijk wat hoop en vertrouwen te hebben. Slaagt deze confe rentie niet, dan is het uit met het gezag van den Volkenbond. Toch gelooft spr. in dien Bond en steunt hem gaarne en be strijdt den Christen, die meent dat „God het maar moet doen". Men vergeet: Gods- en menschenwerk zijn niet te scheiden. Het zijn twee zijden van één werk. Altijd heeft men vertrouwen op eigen oorlogs kracht vooropgesteld: „Als je den vrede wilt, bereidt u dan voor ten oorlog". Dit voert echter ter helle. Onze wereld en Volkenbond wachten op één uitspraak, die de heiüge stuwkracht moet zijn: Zonde en misdaad is elke oor log ook die men louter verdedigingsoor log noemt, die zgn. strijdt voor recht en gerechtigheid. Daaraan mogen we met meedoen, niet omdat we laf zijn, of ons vaderland niet lief hebben, maar omdat de naam „mensch" meer beduidt dan hyaena en ons Christen zijn een carrica- tuur wordt in en door den oorlog. De Christen, oprijzende uit het Evangelie, roept ons op af te staan van de massale zonde, die oorlog is. Het is Christus in ons geweten, die ons tot die uitspraak brengt. De rauwe feiten om ons heen hameren er dit by ons in. Het pacifisme rust niet op angst, vrees ot politieke oogmerken. 4« De vernietiging van elk militairisme is alleen te bereiken bij een krachtig elan der volken (de Beaufort). Dit moet wor telen in een zedelij k-religieuse veront waardiging over het zondige oorlogsbedrijf, met als gevolg de houding: Daartoe lee- nen wij Christenvolken ons niet meer. Ook de petitionnementen beteekenden iets élan. doch dat van den Wereldbond der Kerken miste de veroordeeling van eiken oorlo°r. Zoolang dit principieele geluid er in Genève niet is. zal het Volkenbondswerk half werk blijven. De volken moeten op staan en hun regeeringen beduiden, dat ze niet meer meetrekken ten oorlog. Dan pas zal de Volkenbond aan zijn bestem ming gaan beantwoorden. Wij wenschen Genève het beste, hoewel er gerechtvaardigde twijfel is. Ons paci fisme zal het winnen, daar het uit God is. Wij gaan voort onze Kerken wakker te schudden. Het is niet het ergst dat m den oorlog kerken, landen en menschen ver woest worden, doch dat zielen vernield worden en Gods Naam wordt geschonden Wij kunnen pas „ja" zeggen tege£ het Koninkrijk van God. hoewel we weten dat dit niet van deze wereld is, maar waar we toch thuis hooren. wanneer we „neen. hebben gezegd tot den oorlog^ Het vraagstuk is zoo moeilijk, zegt men, maar het is tenslotte eenvoudig voor een Christen, die een geweten heeft: Christen- zijn staat aan de eene zijde, oorlog aan de andere. Wij weten wat ons te doen staat en gaan rustig verder, ook al ziet ons oog het resultaat niet. Christus zegt: Broeder, wat zult gij nu doen0 Na een korte pauze sprak vervolgens ds. J. J. Buskes (Geref. Pred. te Oosterend) OV0r „De kerk van Christus tegen den oorlog". In den grooten oorlog, aldus ds. Buskes, heeft de kerk haar zegen aan het oorlogs bedrijf gegeven en heeft men dit ge sanctioneerd met het gezag van den Bijbel. Nu is het verschrikkelijke dat de kerk t.o.v. dit vraagstuk tot de wereld niet komt met één boodschap, maar dat zij met twee monden spreekt. Dat is haar schuld, ook aan Jezus Christus zelf, die opdracht heeft gegeven de boodschap te brengen, terwijl de wereld er recht op heeft één boodschap te hooren. Aan den eenen kant zegt men: Oorlog is vreeselijk, maar.... in laatste instantie is oorlog toch geoorloofd, aldus een „recht vaardige" oorlog onderscheidend, wanneer deze „verklaard wordt door wettige over heid, met een rechtvaardig doel en uitge vochten wordt op rechtvaardige wijze", dus als middel tot rechtshandhaving. Men zegt oorlog is gevolg van de zonde, men verzet zich tegen elke beweging voor na tionale ontwapening, dienstweigering af wijzende, als zijnde anarchistisch en re volutionair. Aan den anderen kant staan wij, die met hart en ziel het „Kerk-en-Vrede"-stand- punt verdedigen: dat het elk offer w..cvd Is, tegenover de misdaad van de moderne oorlogvoering, ernst te maken met de zedelijke waarheid, dat het beter is on recht te lijden dan onrecht te doen. Die dan ook den strijd aanbinden tegen oorlog en oorlogstoerusting, opdat de ramen van Jezus Christus en Zijn Hemelschen Vader niet langer zoo gruwelijk geschonden wor den. Die dus streven naar een levenshou ding in overeenstemming met het beginsel en op grond van dit beginsel zijn vo ir nationale ontwapening, vóór internationale ontwapening en vóór steun aan den Vol kenbond uit den geest onzer vereeniging. Met groote dankbaarheid constateeren we. dat onze beweging ook in andere lan den groeit en men tot principieelen strijd overgaat, getuige het in 1931 gehouden congres van Christen Anti-militalristisehe Voorgangers en Geestelijken te Zürich met haar principieele resolutie. Tusschen beide standpunten is een felle strijd, maar deze is noodig. Wij moeten concreet en waarachtig Jezus Christus be lijden als Dengene, in Wien wij God ge vonden hebben. Wij gelooven dat het waar is, dat Jezus Christus achter onze beweging staat en dat Hij onze oogen geopend heeft. In onzen tijd wordt de oude tegenstel ling van orthodox-vrijzinnig, die wel we zenlijk is, doorbroken, dwars door alle kerken en groepen heen. Het is de tegen stelling: Zij die den naam van Jezus Christus aan of tegen den oorlog binden. Prof. Haitjema, Slotemaker de Bruine, Aalders, Eerdmans staan aan de eene zijde. Zij hebben het geloof in den oorlog behouden. Aan de andere zijde staan prof. Heering, ds. A. K. Kuiper, pater Strat- mann. Spr. heeft ook vele jaren moeten strij den, maar zich nu ten slotte met hart en ziel geschaard aan de zijde van „Kerk en Vrede", met alle kracht, die God hem geeft, om de klokken te luiden: „Christus' Kerk tegen den oorlog." De taak der Kerk is het de eenheid te brengen van allen die in Christen geloo ven, te prediken Gods Koninkdijk. Dat is haar adeldom. Die kerk heeft tegelijkertijd een prediking midden in de wereldChris tenen op te roepen in een leven van zelf verloochening, tot dienst aan den Wil van God: „Een leder die den Naam van Chris tus noemt, sta af van ongerechtigheid." De kerk als zoodanig staat in dienst van geen enkele beweging, maar heeft slechts één roeping en taak: te staan in dienst van Jezus Christus en Zijn Evangelie te prediken. Ons leven blijft onaf; we voelen de kwelling van „ik ellendig mensch" en we hebben behoefte aan Verlossing. Doch ver vloekte lijdelijkheid, die op grond van het feit dat de mensch zondaar is. daarmede onzen strijd op grond van „humanisme" afwijst. Kerk beteekent altijd strijdende kerk; die jaagt om het volmaakte te grijpen. Is men bang, dat wij de Bergrede, die toch ook Gods Openbaring is, te veel op den voorgrond schuiven, dan leze men de Heidelberger Cathechismus. waar het leven van den Christen omschreven is. Wij leven op aarde altijd in een com promis, maar in principe aanvaarden we dit nooit, elkaar oproepend tot jacht naar volmaking. Met oorlog is geen compromis meer mogelijk. Zij die Jezus Christus en oorlog verbin den zijn onwerkelijk. Hun ooriogsbegrip stelden ze samen op de studeerkamer. Spr. wijst op prof. Bavinck: „Oorlogvoeren wordt steeds meer een moordpartij op groote schaal." Wij bestrijden den oorlog omdat deze ons doet ondergaan in een wereld van onge rechtigheid en nooit wordt gevoerd tot Gods eer. Laten we reëel zijn en denken aan de geboden van de 2de tafel der Wet, die in den oorlog verkracht worden. Als oorlog uitbreekt, gaan jonge man nen uit alle landen naar het front, die pas zijn toegetreden tot het H. Avond maal. Waar zijn de scheidsmuren? Er is één Heer, één Geloof, één Zaligmaker, één kerk van Jezus Christus. Onze beweging groeit krachtig, denk aan de Groote Kerk te Amsterdam, waar ook de ,.Kerk-Vrede"-klokken geluid heb ben. De Gereformeerde Kerk volgt ook reeds. Er zijn nog vele vragen, die we echter op dezen avond laten rusten. Wij voelen ons als een kerkelijke actie. Laten we voorposten zijn van de kerk van Jezus Christus. Als de conferentie te Ge-" nève mislukt, dan gaan we vreeselijke tijden tegemoet: de ondergang van de Europeesche cultuur en van het officieele Christen- en kerkendom. doch niet is het het bankroet van Jezus Christus. Een neger getuigde op de zendingsconfeTenöe te Jeruzalem tegen Europeanen: ..Uw on christelijke daden spreken zoo luid. dat we uw christelijke woorden niet kunnen verstaan". Daarom getuigen we: „de kerk van Christus tegen den oorlog." Jezus Christus ziet spr. dan alsof Hij stond in Zijn tijd. in Zijn ontferming over de menschheid. die is als schapen zonder herder. Zij, die herders moesten zijn. zijn geen herders meer. maar zlin als schrift geleerden in de dagen van den Hriland. Hji vergaderi weer discipelen om zich heen om het Evangelie te brengen, dat op-oept tot dienst aan God Laat de klokken luiden na weigering van den dienst aan de afgoden. U roepen de kerken op tot dienst aan den Eeuwigen en waarachtiger God in Jezus Christus. Christus' Kerk aan den vooravond van Genève. èn mo-gen èn in de toekomst, om Christus Wil tegen den oorlog. In dieoe stilte ging prof. Heering daar na voo- in gebed, waarna de uitnemend geslaagde vergadering werd gesloten. VEREENIGING VOOR STAATKUNDE. Mr. Joekes over „Bestuurders en bestuurden in Ned.-Indië". In de leeszaal van de sociëteit .Minerva" heeft gisteravond mr. A. M. Joekes, lid van de 2e Kamer der Staten-Generaal, voor de Vereeniging voor Staatkunde een inleiding gehouden over: „Bestuurders en bestuurden in Ned.-Indië". Hieraan.is het volgende ontleend: Het besturen van de Indische gemeen schap biedt bijzondere moeilijkheden, niet slechts als gevolg van de omstandigheid, dat de bevolkingsgroepen van het uitge strekte eilanden-gebied ten deele ver uit een wonen en onderling belangrijke ver schillen vertoonen, maar in niet mindere mate, omdat het centrale bestuur voor een belangrijk gedeelte berust in handen van "personen, die niet tot de volksgenoo- ten van de inheemsche bevolking behoo- ren. Tot voor eenige decennia werd dit uitheemsche bestuur als een aan de be volking vreemd gezag stilzwijgend aan vaard. Te rechter tijd heeft men begre pen, dat een dergelijke verhouding op den duur niet te handhaven zou zijn. Erkenning van de zijde der overheid van het recht op ontwikkeling der Indi sche bevolkingsgroepen, gepaard gaande met de „ontwaking van het Oosten" heb ben in de latere jaren geleid tot eene staatkunde, waarin als beginsel is aan vaard, dat de gelegenheid tot staatkun dige ontwikkeling moet worden bevor derd en dat tevens gestreefd moet worden naar het leggen van rechtstreeksch ver band tusschen de bevolking en de be stuursorganen. Dit streven heeft eener- zijds geleid tot toekenning van meerdere vrijheid voor de maatschappelijke krach ten op staatkundig gebied, anderzijds tot het scheppen van staatkundige organisa ties, waarin aan de ingezetenen recht streeksche invloed werd gegeven op het te voeren bestuursbeleid. Vrijmaking van de maatschappelijke krachten op staatkundig gebied heeft plaats gehad zoowel door de opheffing bij het drukpers-reglement van 1906 van de preventieve censuur op de drukpers, als door de erkenning, behoudens beperkin gen in de toepassing, van het recht van vereeniging en vergadering bij de wijzi ging van het Regeerings-Reglement in 1915, in werking getreden in 1919. Mede daaraan is de ontplooiing sinds dien te danken van de „Inlandsche be weging", welke als geheel als een heil zame kracht in het ontwikkelingsproces is te beschouwen. Evenals de vrije meenings-uiting in de pers-organen onder verantwoordelijkheid van schrijver en uitgever voor uitingen welke in strijd zijn met de wet, is het vereenigingsleven van het grootste be lang voor de overheid teneinde de open bare meening te kunnen peilen. De gren zen voor deze vrijheid van vereeniging en van meenings-uiting moeten worden be paald door de wet en voor zoover zij niet rechtstreeks de openbare orde verstoren, worden beoordeeld door een onafhankelijk orgaan, bij voorkeur door den rechter. De in het vorige jaar tot stand gekomen pers-ordonnantie, welke de beoordeeling van de toelaatbaarheid van pers-uitingen in handen legt van de Indische Regeering zelf en aan deze de bevoegdheid verleent zoodanige organen tijdelijk te schorsen, de voor het orgaan dienende drukpersen in beslag te doen nemen en de gebouwen en lokalen te doen verzegelen, biedt geen waarborgen voor de noodige vrijheid van meeningsuiting in de pers en schept het gevaar, dat grieven en bezwaren worden verzwegen of opgekropt en tot onge- wenschte spanningen leiden. Van stellig niet minder belang voor het leggen van een verband tusschen bestuur- BINNENLAND. De Alg. Vereeniging voor Bloembollen cultuur tegen wettelijke maatregelen tot teeltbeperking van bloembollen. (Land en Tuinbouw. 2e Bad.) Vergiftiging te Raalte; twee kinderen overleden; de toestand van de moeder en een derde kind is ernstig. (Gemengd, 2e Blad.) De gefingeerde roofoverval bij de Ver, Bakkerijen te Den Haag; tegen den ex- directeur is 2'/! jaar gevangenisstraf ge- eischt. (Rechtzaken, le Blad.) BUITENLAND. De Japanners hebben nu ook Nanking beschoten. (Buitenland, le Blad.) Eischen de groote mogendheden staking der vijandelijkheden? (Tel., le Blad.) Geruchten over uitstel der Ontwape ningsconferentie. (Tel., le Blad.) De Hindenburg-commissie aan het werk, (Buitnland. le Blad.) ders en bestuurden is de inrichting van organen tot medewerking aan regeling en bestuur van het Land en van de onder deden, waarin vertegenwoordigers der ingezetenen zitting hebben. Door de in stelling van gemeente- en andere locale raden, van regentschaps- en provinciale raden op Java, en van den Volksraad, is sinds 1905 voor een belangrijk deel van het bestuur over Indië, zij het niet zonder leemten en gebreken, de mogelijkheid ge schapen tot rechtstreeksche medewerking van de ingezetenen aan het landsbestuur. Bij de toepassing van de bestuursher- vorming in de gewesten buiten Java en Madoera. welke thans aan de orde is, zal, meer dan dit geschiedde bij de nieuwe staatkundige organisatie op Java, er naar gestreefd moeten worden een bestuurs inrichting te organiseeren, welke rekening houdt met de bestaande bevolkings groepen. Tusschen deze bevolkingsgroepen en de centrale regeering zal een orgaan noodig zijn, waarvoor" evenzeer als voor de andere organen de eisch geldt, dat de ingezete nen daarop rechtstreeks invloed zullen kunnen oefenen. Het thans aanhangige begrootingsontwerp, waarbij machtiging wordt gevraagd voor de instelling van drie groote eiland-gewesten, Sumatra, Borneo en de Groote Oost, waarvan het Bestuur zal worden opgedragen aan een gouver neur zonder medewerking van e'enig ver tegenwoordigend college uit de ingezete nen of uit de groeps-gemeenschappen, miskent dezen eisch en zal door den groo ten omvang van de in te stellen gewesten het ambtelijk karakter van het in te stel len bestuur noodzakelijk versterken. Pers-ordonnantie en de aanhangige plannen tot bestuurshervorming moeten daarom in strijd geacht worden met een goede behartiging van het algemeen be lang in Ned.-Indië. Spr. resumeerde zijn betoog in de na volgende stellingen: I. Bij de voortschrijdende ontwikke ling van de bevolking in Ned.-Indië, welke bevorderd moet worden, is het van essen tieel belang, dat verband worde onder houden of gelegd tusschen bestuurders en bestuurden. II. De erkenning van het recht van vereeniging en vergadering, de opheffing van de drukperscensuur en de instelling van vertegenwoordigende colleges Volksraad, provinciale raden, regent schapsraden. gemeenteraden is in het algemeen dienstig geweest tot bevordering van zoodanig verband. III. De pers-ordonnantie, waarbij aan het administratief gezag in Indië de be voegdheid is toegekend de toelaatbaarheid van pers-uitingen te beoordeelen en om trent de schorsing van persorganen te beslissen, is eene bedreiging voor eene regelmatige ontwikkeling van de staat kundige verhoudingen. IV. Een bestuurshervorming. welke „eilandgewesten" zou plaatsen onder het gezag van een regeerings-ambtenaar met vèr-gaande bevoegdheden, bij de uitoefe ning waarvan aan de Ingezetenen geen rechtstreeksche invloed wordt toegekend, zou ln strijd zijn met een der beginselen voor eene goede bestuursinrichting. Er volgde op deze inleiding een zeer geanimeerd debat, waaraan zoowel van Europeesche als van Hndonesische zijde werd deelgenomen. RECLAME. 3007 voor de levering van IIS. Binnenkort bezorgen wij U IJS tegen aanmerkelijk LAGEREN PRIJS N.V. VEREENIGDE IJSFABRIEKEN - IJMUIDEN - TELEFOON No. 73 N.V. IJSFABRIEK VOOR DE VISCHHANDELVEREENIGING - IJMUIDEN

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1932 | | pagina 1