72*fe Jaargang
VRIJDAG 18 DECEMBER 1931
No. 22010
72«te Jaargang
Donderdag 17 December 1931
No. 50
HET NEEFJE UIT INDIE
IN DEN WINTER
Het voornaamste nieuws
van heden.
LEIDSCH
DAG BLAD
rv a DfA n \;aad irmrw cm AiffiTDPWM
r nrnfï rt'i
door
C. E. DE LILLE HOGERWAARD.
15)
Hoofdstuk XV.
Slot.
Jaap en do tweelingen bezocnten nu al
weer ruim een jaar de H.B.S. Het drietal
was met mooie rapporten overgegaan en
bad in het afgeloopen jaar flink gewerkt,
maar gelukkig was er nog genoeg tijd over
gebleven om pret te maken en dit hadden
ze in hun vrije uren dan ook flink gedaan.
En nu telde de jeugd de dagen, welke er
nog verloopen moesten, vóór de boot met
Jaap s ouders en de kleine Jenneke zou
aankomen. De tijd, die eerst zoo heel, heel
veral geleken had, kromp langzaam in,
maar... het was ook hier: de laatste lood
jes wegen het zwaarst, want de laatste
weken en vooral de laatste dagen schenen
om te. kruipen en toch had elk uur precies
zestig minuten en geen enkele seconde
meer
Jaap zou met Oom Leo zijn familie in
Amsterdam van de boot halen. Even scheen
bli Paula de oude afgunst boven te willen
Konier. en haar de vraag voor te houden:
„Waarom mag Jaap alleen mee?" Maar in
bel volgend oogenb'ik vond zij dit zóó na
tuurlijk. dat zij het niet eens de moeite
wanrr' oordeelde voor zlchzelve die vraag
te beantwoorden.
Gelukkig had Jaap vrij gekregen van den
Directeur op dezen gewichtigen dag en hoe
wel hij 's morgens veel te vroeg wakker
was brak eindelijk toch het oogenblik aan,
waarop hij mocht opstaan.
Tante zorgde ervoor, dat hij flink ont
beet. Jaap zelf vond dit minder noodig,
doch schikte zich in het onvermijdelijke.
Eindelijk, eindelijk brak dan toch het
oogenblik aan, waarop hij met Oom Leo
van huis ging. Dit was het begin. En Jaap
had onderweg afleiding genoeg om hem
door deze laatste uren heen te helpen.
Terwijl de gedachten der tweelingen tel
kens naar Jaap afdwaalden en hem op zijn
reis volgden, naderden de reizigers hun
liestemming.
Gelukkig hoefden Oom Leo en Jaap niet
lang op de boot te wachten, daar deze
slechts eer half uurtje later aankwam dan
berekend was.
Dear zagen zij dan de groote boot uit
Indië aankomen! Eerst konden zij natuur
lijk geen der passagiers herkennen, 't Was
oen gewuif en gezwaai van de boot en den
wol, maar plotseling, even vóór de boot
stil lag, hoorde Jaap met forsche stem zijn
naam roepen en keek hij in het vTOolijke
gezicht van zijn vader. Moeder stond naast
hem te wuiven. Maar waar was de kleine
Jenny?
Het duurde nog even, vóór zij elkaar kon
den bereiken, maar toen was ,t ook heer
lijk en werd alle wachten vergeten! Moeder
bad Jenneke uit de hut gehaald en op haar
arm genom: Het kleine ding klapte in do
bandjes van plezier en vleide haar kopje
zóó liet tegen de wang van den grooten
iongen aan, dat Jaap haar eens even knuf
felen moest.
„En wat zeg je van je zusje?" vroeg
Vader na de eerste kennismaking.
»»'t Is oen dot!'' riep Jaap met stralende
°ogen uit.
„Maak haar maar niet ijdel!" zei Moeder
lachend.
„Mag mag ik haar eens vasthouden,
heei even maar?" vroeg Jaap.
Dat mocht. Met een kleur van verrukking
én inspanning hield Jaap zijn zusje vast,
lachte tegen haar, kriebelde haar over de
armpjes en in het halsje en gaf haar
eindelijk weer aan Moeder over.
„Ze is zwaar!" zei hij trotsch.
,.Ja, onze Jenneke is een stevig meisej",
zei Moeder. „Maar haar groote broer is
ook flink geworden. En wat is hij gegroeid!
Ik geloof, Jaap, dat ik je niet herkend zou
hebben, als je niet bij Oom Leo gestaan
hadt!
Dit oogenblik was haar belooning voor
het offer, dat zij ongeveer twee jaar ge
leden gebracht had, toen zij het bes'uit
nam: haar jongen naar Holland te sturen.
Hoe flink en sterk zag hij er nu uit!
Oom Leo had zich bij de eerste begroe
ting wat ter zijde gehouden, doch daarna
zijn familie hartelijk verwelkomd. Ook hij
was vol bewondering over het kleine
nichtje.
De reis in den trein werd een onvergete
lijke. Jaap mocht tusschen Vader en Moe
der in 2itten, terwijl hij toch ook naast
Jenneke zat, die een plaatsje op Moeders
schoot gevonden had.
Op eens tooverde Jaap uit zijn jaszak
een rol Droste flikken, welke hij van zijn
eigen zakgeld bekostigd had. Hij gaf die
aan zijn zusje en het kleine ding liet een
blij „ta-ta!" hooren.
„Ze mag er wel ééntje hebben," zei
Moeder terwijl zij de rol voorzichtig open
maakte en haar een flik gaf.
„Hier Jaap, proef jij ze zelf ook eensl"
liet Moeder er op volgen.
Even aarzelde Jaap. De flikken zouden
wel erg lekker zijn, maarze waren
toch voor zijn kleine zus bestemd!
„Toe maar, Jaap!" hield Moeder aan.
„Onz: Jenneke moet al vroeg leeren an
deren wa* mee te geven".
Jaap liet zich door deze woorden over
reden en had schik in het dankbare ge
zichtje van het kleine ding, dat al heel
goeo scheen te begrijpen, dat ze bij elkaar
hoorden.
Toer de familie even na vieren op haar
bestemming kwam, stonden Tante Rita en
de tweelingen de laatsten met platge
drukte neuzen al vóór het raam te
wachten op de gasten, die beginnen zou
den me bij de familie van Gangelen hun
intrek te nemen.
De voordeur slond dan ook al wijd open,
vóór Oom en Tante uit de taxi gestapt
waren. In triomf haalden Tante Rita en de
tweelingen de familie uit Indië binnen.
Na de eerste begroeting was ieder vol lof
over het kleine ding, dat heelemaal niet
verlegen was en met haar onafscheidelijk
speelgoed beestje, het konijntje van Pirn,
speelde alsof ze zich niets van haar heele
nieuwe omgeving aantrok.
„Jullie x>gt haar wel even op schoot
hebben", zei mevrouw van Heuven, „maar
niet te lang en ook niet te dikwijls, want
we doen al ons best onze kleine pop niet
te verwennen".
Paula vond het wel jammer, maar genoot
van het korte oogenblik, waarin ze Jenneke
op schoot mocht hebban en het kleine ding
tegen haar lachte.
„Ze praat en loopt nog niet, maar lachen
hoeft ze al heel gauw gedaanvertelde
Oom Karei vol trots „Ik geloof, dat ze een
zonnige natuur heeft".
„Ze is ons zonnetje, het zonnetje van
HANDELSREGISTER
KAMER VAN KOOPHANDEL.
Wijziging.
H. j. Plantfeber, Apothekersdijk 6, Lei
den. Dames- en heerenkappersbedrijf,
winkel in parfumerieën.
Uittredende eigenaar: H. J. Plantfeber,
Lelden, dd. 29 Juli 1931.
Nieuwe eigenaar: H. J. Claus, echtge-
noote van N. J. Plantfeber. Leiden (H.V.)
Nieuwe gevolm.: N. J. Plantfeber, Lei
den.
Opheffing:
Joh. Rietbroek Jr., Alkemade, Roelof-
arendsveen B 502. Zaadhandel.
een lezing met lichtbeelden over ..Het lied
van de klok," van Schiller.
Nadat de voorzitter allen bedankt had
voor de medewerking, en het doen slagen
van den prettigen avond, sloot hij deze
bijeenkomst.
ARM GEBROKEN.
Vader, Moeder en Jaap!" zei de moeder van
het kleine ding nu.
„En van ons!' riep Paula zóó overtuigd
uit, dat Tante Jenny er lachend aan toe
voegde:
„Natuurlijk! Ze is toch ook van jullie!"
„Wat een schat is Tante Jenny", dacht
Paula. „Bijna net zoo lief als Moeder!"
Toen Jenneke dien avond in haar bedje
lag en heel wat liefhebbende familieleden
haar goedennacht gewenscht hadden, moch
ten Jaap en do tweelingen natuurlijk nog
wat opblijven, Jaap zelfs het allerlangst.
Wat had hij veel aan zijn ouders te ver
tellen! Er scheen geen eind aan te zullen
komen.
„En nu morgen de rest!" zei Moeder, ter
wijl zij haar *rooten jongen een nacht
kus gaf.
't Was laat geworden en de tweelingen
sliepen al, toen Jaap boven kwam. Vlug
kleedde hij zien uit,. Hij had van allerlei
om over na te denken vóór hij ins iep. Veel
prettigs was dat, maar het prettigst vond
hij toch, dat Moeder hem „een echten held"
genoemd had en Vader hem verzekerd had,
trotsch op zijn grooten zoon te zijn.
En nu zouden ze altijd bij elkaar blijven:
Vader, Moeder, Jenneke en hij.
Dat was toch het aller allermooiste
van dezen onvergetelijken dag!
EINDE.
(Nadruk verboden).
door
C. E. DE LILLE HOGERWAARD.
't Is winter. Voor mijn stille woning,
Niet ver van bosschen en van veld,
Daar zit een rijtje gele meesjes
In kale boomen opgesteld.
Die meesjes het gebeurt heel echt,
hoor
Voer 'k apennootjes eiken dag.
Zij kwamen steeds met d'anderen kijken,
Of er lets van hun gading lag.
De and're vogels: vinken, musschen,
Roodborstjes zag ik soms er bij!
Genieten van 't gestrooide maaltje.
Maar geen van allen is zoo vrij.
Als 't meezenvolkje. Zij toch komen,
Als 'k op mijn hand een nootje leg,
Voorzichtig, zachtjes aangevlogen
En halen vlug het nootje weg.
De kleine, fijne trippelpootjes,
Die zetten op mijn hand zich neer.
De meesjes pikken met hun snavel
Het nootje weg, doen 't keer op keer!
En als ik het gevederd volkje
Een enkel keertje soms vergeet,
Dan fladd'ren steeds zij voor mijn venster.
Wat in hun duid'dlljk taaltje heet:
Wil alsjeblieft ons weer wat geven!
Zoon lekker nootje smaakt zoo goed.
Wij vogeltjes zijn dankbaar steeds voor
Wat mensch of kind toch voor ons
doet!
(Nadruk verboden).
o
PRIJS DEZER COURANT®
«iden per 3 maanden f.2.35, per weekf.0.18
Lelden, waar agenten gevestigd zijn, per week „0.18
per post f.2.35 portokosten.
iMEESTER
X)P.
Weyden, die
Iden benoemd
ieente Nieuw-
jn dan ook
ingen te zien,
era soms toch
etuige b.v. de
n in Spaken-
gave van het
jen. Ook mo
ei worden ge-
i zendtoren to
sch boven de
de prachtige
.•scamp en het
ir het kinder-
de' vele d aar-
men van bin-
!an denken we
de klokken, de
zoo goed ge-
>p haar verder
ïs voorspellen,
iziek.
m geluidsfilm,
■aren klokken-
trechters zien
groot, maar
ezen zwijgen-
vig zijn toege-
let altijd. Wat
•ar wel als er
?kondigd wor-
's verjaardag),
iets heel an-
ropagandafilm
oordeeld wor-
ers willen na-
n. hoe het zoo
ge studio toe
van hun om-
'n daarin is de
met een kort
.rbij hij er nog
is een groote
hebben te ge-
eer Van Wee-
indeel had in
avond en een
C.R.V. beëin-
spraak.
dat de heer
an de heer S.
gedeelte ver
met het zin-
rcht is onze
Bouwman.
ÏTEAVOND.
De 19-jarige wielrijdster. mej. B. W. W.
kwam gisteravond in de Waardstraat in
botsing tengevolge waarvan zij haar rech
terarm brak. Ter verbinding werd mej. W.
door den G. H. D. naar het Academisch
Ziekenhuis vervoerd.
met de aanwezigen op te wekken tot 'n
eendrachtig samenwerken opdat de om
roep met den Bijbel moge groeien en
bloeien.
Een propaganda-film. Wat moeten we er
dus van zeggen?
't Is een film, die er zijn mag. Goede
projectie, vele geslaagde beelden, waarbij
de natuur niet werd voorbij geloopen en
waardoor de film vooral als tolk van „pas
torale" gevoelens aan velen bevrediging
heeft gegeven.
Allerlei aardige details wijzen er op dat
aan de samenstelling veel zorg is besteed
en men gepoogd heeft de propaganda niet
te veel te doen domineeren.
Natuurlijk is het echter toch. zooals ge
zegd, een propaganda-film. De film is hier
s gisteren een
vaarop ds. L.
r „Vroomheid
r noemde als
iet gevoel van
jh aan God en
het van God
Aan alle ge-
ig vooraf: de
mensch. die alle gevoel van band verloren
heeft, kan niet blijde zijn. Daarom is de
overgave conditie voor het geluk. Hij on
derscheidt een actieve en een passieve
overgave. De passieve noemt hij ontvanke^
lijkheid. de actieve teekent hij als de toe
wijding. Het openstaan van den mensch
voor het mooie en het goede in de wereld
en in het leven is de eerste voorwaarde
voor zijn levensvreugde. Hij heeft zich in
te schakelen en af te stemmen op de vele
kleine zegeningen van zijn weg. Wel zal
juist de ontvankelijke mensch ook sterker
lijden, omdat hij natuurlijk ook voor het
droeve en het donkere open staat, maar
zijn leed wordt opgelost in een hoogere
vreugde, doordat de actieve zijde van zijn
overgave, de toewijding, de smart in Gods
BINNENLAND.
De begrooting van Onderwijs, Kunsten
en Wetenschappen door de Tweede Kamer
aangenomen. (Parlementair Overzicht 3e
Blad).
Burgemeester De Vlugt over de crisis-
lasten van Amsterdam. (Binnenland 2a
Blad).
De Nederiandsch-Belgische handel en de
contigenteering. (Binnenland, 2e Blad).
Diefstal in een juwelierswinkel te Rot
terdam. (Gemengd, 2e Blad).
Op den Scheveningschen weg te Den
Haag is gisteravond een Franschman door
onbekenden beroofd en bewusteloos in het
struikgewas gegooid. (Laatste Berichten,
le Blad)
BUITENLAND.
De economische besprekingen. (Bultenl,
le Blad).
De prijzencontrole in Duitschland. (Bui-
tenl., le Blad).
Weer een nederlaag der Fransche regee
ring. (Buitenl., le Blad).
Amnestie in Lithanen verleend. (Tel,, le
Blad).
wereld zoekt te verzachten en het kwaad
te overwinnen. De vrome mensch heeft be
hoefte, om over de grenzen van zijn eigen
hart heen te leven, omdat hij ln zijn
gemeenschapsbesef lief en leed der wereld
en zelfs haar schuld voelt als de zijne.
Spreker teekent hierna de beteekenis van
den strijd en van den arbeid voor onze
levensvreugde en toont aan, hoe deze
vreugde kan bestaan ondanks het dikwijls
vruchtelooze van den strijd en het mis
lukken van den arbeid.
De mensch heeft hiervoor twee dingen
noodig: werkelijkheidsbesef en eeuwig
heidsbesef Tenslotte is de roeping van den
mensch niet gelegen in het ontvangen en
het smaken van vreugde, maar in het
scheppen en het zijn van een vreugde.
Spreker eindigt met te wijzen op de be
teekenis van concentratie bij het volbren
gen van deze taak: wij moeten de opgave
van ons leven niet zoeken in de breedte
maar in de diepte, niet in het vele en het
verre ep het verscheidene, maar ln het
enkele en het nabije. Ons leven moet als
een brandglas zijn. dat de opgevangen
zonnestralen vereenigt in één punt, één
klein maar glanzend, gloeiend punt. Die
zon is God. Alleen de dubbele overgave
aan Hem geeft de echte levensvreugde:
de hemel in het hart.
Mevrouw Van LeeuwenDe Paauw zong
met orgel- en cello-begeleiding van de
heeren Van den Berg en Riedel het „Panis
angehcus" van César Franck en ..Selig
sind die Verfolgung leiden" uit „Der Evan-
gelimann" van Kienzl. Na een orgelsolo
van den organist der gemeente zong het
kerkkoor twee liederen. In de pauze werd
door de aanwezigen na een korte toelich
ting van ds. Bonga druk geteekend op de
lijsten, die zullen worden aangeboden aan
de Ontwapeningsconferentie te Genève.
De voorzitter van den kerkeraad, de heer
P. A. Hibma, bracht ln zijn slotwoord
dank aan allen, die aan den welgeslaagden
avond hadden meegewerkt.
Geslaagd voor het examen Boekhou
den, afgenomen door de Federatie van
Handels- en Kantoorbedienden-vereeni-
gingen te Amsterdam, de heer C. de Haas,
leerling van den heer J. A. Christlaanse.
Bij het gehouden examen der H.C.V.
zijn geslaagd voor costumière de dames
J. Beenakker (Alphen) en A. Wenseluis
(Leimuiden); voor Coupeuze Cl. Lepelaar
en A. de Munnik (Koudekerk), alle leer
lingen van mej. A. J. Leget.
Belangstellenden deelen wij mede dat
hedenavond in een der zalen van „Con
cordia" de trekking plaats vindt van de
jubileum-loterij der Leidsche Dilettanten
club.
In de Paul Krugerstraat kwam gister
avond een personen-auto uit Gouda, be
stuurd door den heer J. A. de B. in aan
rijding met een vracht-auto bestuurd door
H. H. uit Zoeterwoude. De personen-auto
werd ernstig beschadigd.
De Commissaris van Politie alhier
verzoekt allen, die op Vrijdag, 20 Novem
ber 1.1. des namiddags te ongeveer 12.15
uur getuige zijn geweest van een vecht
partij tusschen 2 mannen op de Jan van
Houtbrug alhier, waarbij één der mannen
een been brak. zich zoo spoedig mogelijk
tot het geven van inlichtingen te vervoe
gen op het bureau van politie. Zonneveld
straat alhier (afdeeling recherche).
