XLïfe Jaarjjangf VRIJDAG 11 DECEMBER 1931 No. 22004 DAGBLAD VOOR LEIDEN EN OMSTREKEN. 72»le Jaargang Donderdag 10 December 1931 No. 49 HET NEEFJE UIT INDIE iCHETS. Het voornaamste Nieuws van heden. fIGE AANVARING. LEIDSCH DAGBLAD door C. E. DE LILLE HOGERWAARD. 14) Hoofdstuk XIV. Jaap krijgt een Zusje. Na Jaap's heerlijken twaalfden verjaar dag was het leven voor hem en de twee lingen weer zijn gewonen gang gegaan, tot Jaap op een morgen aan het ontbijt een telegram uil. Indië kreeg. Doodsbleek maakte hij het open, las den inhoud en riep plotseling met ©en kleur ran vreugde uit: „Ik heb een zusje gekregen! Ik heb een zusje gekregen!"- En de anders zoo kalme Jaap kon het nu niet langer aan tafel uithouden en danste opgewonden door de kamer. Plot seling riep hij uit: „Zoc blij ben ik nog nooit geweest!" „En hoe heet je zusje? Staat dat ook in bet telegram?" vroeg Tante Rita. „Ja Tante, ze heet Jenny, dus naar Moe der!' luidde Jaap's antwoord. Op eens verloren Jaap's oogen echter hun stralende uitdrukking en zei hij: „Wa+ vreeselijk jammer, dat ik het niet zie:, en.een kusje geven kan Ja, dat was heel jammer. En hoewel Tante Rita begreep, hoe vurig de jongen in dit ocgenblik naar „thuis" verlangde, zei zij opgewekt tegen hem: „lk denk, dat je wel heel gauw een kiekie van je zusje zult krijgen, Jaap. Willen we een apart album voor haar aan leggen? Dan kun je haar heele ontwikkeling meemaken. Achter elk kiekje zetten wij dan den leeftijd. Je zult eens zien, hoe aardig dat wordt. Dat album krijg je nu eens van mij cadeau. En ik denk, dat kleine Jenneke als zo ouder is 't ook aardig zal vinden haar eigen geschiedenis op die plaatjes te zien. Wat zal ze graag in het album van haar grooten broer willen kijken „Ja, Tante! Laten we dat doen!" riep Jaap uit, die natuurlijk dadelijk voor dit plannetje te vinden was. „Wat zal het leuk zijn, als Oom en Tante over een jaar met ons nichtje in Holland komen!" zei Paula, die dol was op kleine kinderen, maar zeer tot haar spijt geen enkelen kleuter tot haar familie rekenen kon. „Ik ga dadelijk wat voor haar maken Mevrouw van Gangelen keek haar anders 2oo ongedurig dochtertje vriendelijk aan. Haar robbedoes had toch een lief hartje. „Moeder, u wilt we immers wel helpen?" vroeg Paula. „Natuurlijk, kiudje. Wat zou je het liefste willen maken?" „Van die aardige rose en witte klokjes met belletjes erin, waaraan wiegekindertjes 2oo leuk kunnen trekken om ze te laten tingelen". „Goed!' zei Moeder. "Dat vind ik een prachtig denkbeeld. Paula was al weggestormd, kwam met baar spaarpot terug en was opgetogen, toen Moeder zei, dat het wel genoeg zou zijn. „En gaan we dan vanmiddag na vier uur dadelijk de wol koopen?" vroeg ze op een WAARSCHUWING. Met verwijzing naar de elders in dit blad voorkomende advertentie, geeft de Commissaris van Politie alhier aan be langhebbenden in overweging om. alvorens jn relatie te treden met een onbekenden Duit-scher. die aan gasverbruikers hier t.er stede apparaatjes tracht te verkoopen, J^elke den toevoer van gas zoodanig rege- ten, dat een aanzienlijke besparing zou worden verkregen, zich. wat betreft de deugdelijkheid van bedoelde apparaatjes, te wenden tot de Directie der Lichtfabrie ken, kantoor Langegracht alhier, die gaarne bereid is alle gewenschte inlichtm- gen te verstrekken, toon, alsof ze tfang was, dat morgen alle wol misschien uitverkocht zou zijn. „Da. 's afgesproken!" zei Moeder. In het volgend oogenblik sloeg Jaap zijn arm om den hals van zijn tante en vroeg: „Mag ik ook mee, Tante? En wilt u mij helpen om wat voor Jenneke te koopen? 'k Heb een massa in mijn spaarpot en hand werken kan ik niet!" voegde hij er lachend aan toe. „Van mij krijgt ze natuurlijk ook wat", 2ei Pim goedig. Even na vieren ging mevrouw van Gan gelen dus met de jeugd naar een winkel, waar de snoezigste kinderkleertjes uitge stald lagen. Jaap meende, dat ze veel te klein zouden zijn voor zijn zusje, maar Tante Rita verzekerde, dat het heusch wel gaan zou. Jaap kocht nu een schattig neteldoeksch schortje met rose strikjes en een rammelaar. Zijn heele spaarpot ging er aai Maar dat was niets. Hij was immers zoo vreeselijk blij met zijn cadeautje: het kleine zusje. Paula kocht witte en rose wol en de nc-odige belletjes, terwijl Pim een aardig wollen beestje voor zijn nichtje uitzocht. Eigenlijk had hij niet heelemaal het geld daarvoor bij elkaar, 't Was nog zoo kort na Jaap's verjaardag! Maar Moeder beloofde hem te helpen. Langzamerhand mocht hij 2ïjn schuld dan bij haar afdoen. In de eerstvolgende dagen werkte Paula elk vri' oogenblik aan de klokjes en zoo kwam het, dat weldra het pakje, waarbij Oum en Tante ook nog een cadeautje voegden, aan „Jongejuffrouw Jenny van Heuven' verzonden werd. Allen waren het er over eens, dat het vreeselijk lang zou duren, vóór zij er ant woord op konden krijgen. Do tijd werd echter gekort door tal rijke aardige kiekjes van het kleine ding. 01 Jaap daar blij mee was! 't Was ook zoo'n snoezig kindje! Daarover waren al len het eens en zoowel Jaap als de twee lingen waren trotsch op dat kleine ding in hei verre, warme land. Eindelijk kwam er een brief, die geadres seerd was aan het drietal en waarin zij hartelijk bedankt werden voor hun go- schenken. Op het oogenblik", schreef Jaap's moeder, „heeft Jenneke Jaap's schortje aan en het zal niet lang meer duren, of ze grijpt naar Paula's belleklokjcs. die ik aan de wieg heb vastgemaakt. Wat heeft haar groote nichtje die keurig gewerkt! De ram melaar en het wollen beestje houden onze lieveling gezelschap en zullen met de belletjes haar eerste speelgoed zijn. Natuurlijk za1 ik jullie er trouw van op do hoogte houden, wat zij er mee doet en jullie ook kiekjes van Jenneke met haar speelgoed sturen. Als Oom vanmiddag thuis komt, zal ik hem vragen, een kiekje van on2e kleine prul 'te maken, zooals ik haar hierboven beschreef en jullie er alle drie een afdruk van zenden. „O, ,wat verlang ik er naar, dat Tante en Ocm eindelijk met Jenneke in Holland komen!' zei Paula later, toen Jaag; er niet bij was, tegen Pim en ook haar broertje vond oen jaar „vreeselijk lang". Vlak vóór de groote vacantie had het drietai' met goed gevolg toelatingsexamen voor de H.B.S. gedaan. Dat was een vreugde in den huize van Gangelen geweest! Maar ook in Indië werd dit bericht met blijdschap ontvangen. 't Werd een heerlijke vacantie. De heele Augustusmaand bracht de fami.ie van Gan gelen met Jaap aap zee door, waar Oom Leo een aardig huisje gehuurd had. Gelukkig was het, op een enkelen dag na, steeds mooi weer en kon de jeugd naar hartelust zandkasteelen maken „met tin nen en kanteel", zooals Oom Leo het noem de. 't Werden heele prachtstukken en menige kleine kleuter bleef bewonderend staan kijken naar het fraaie kasteel, dat deze drie groote kinderen eigenhandig ge maakt hadden. Wel speet het hun heel erg, dat de vloed het eindelijk overstroomde. Vooral Jaap, voor wie alles wat de zee bood immers gehee' nieuw was, keek teleurgesteld. Lachend zei Oom Leo echter, dat ze den volgenden dag een nog mooier en grooter kastee! moesten bouwen. „Zand genoeg!" merkte Pim op. „En zes armen!" zei Paula. Nu, daar had Jaap natuurlijk niets tegen in te brengen. Maar het allerprettigst vond hij het toch: in zee te gaan baden. De badpakken, die Tante voor dit doel had meegenomen, be wezen goede diensten en het drietal had dolle pret, wanneer de golven bruisend kwamen aanrollen. Natuurlijk werden er allerlei kieken van het strandleven naar Indië gezonden en had Jaap in zijn brieven heel wat te ver tellen Soms ook werd erheen groote wandeling ondernomen en in de duinen gepionict, wat natuurlijk een groote bekoring had. De weken vlogen letterlijk oin en do maand, die eerst zoo'n onafzienbaar lango tijd geleken had 31 dagen nog wel! spoedde veel te vlug naar hun zin ten einde. Tel groote vreugde van allen zag Oom Leo echter kans er nog eenige dagen bij aan te knoopen. Koningin's verjaardag werd gevierd met een wedstrijd voor kinderen en daar de tweelingen en Jaap de leeftijdsgrens nog niet overschreden hadden, mochten zij tot hun groote vreugde meedoen. De prijsvraag luidde: Wie kan het mooiste zandkasteel maken Dat was natuurlijk net iets voor ons drietal! Vol animo namen zij dan ook aan den wedstrijd deelen waren zoo ge lukkig den eersten prijs te winnen, een prachtige zeilboot. „Gelukkig, dat wc nog niet weg moeten!" merkte Paula op. „Nu kunnen wo met onze boot aan het strand nog plezier hebben!" Dat hadden ze ook, tot eindelijk de dag van vertrek was aangebroken en ons drie tal bruin gebrand door de zon huis waarts keerde. Na een paar dagen richtte het drietal voor het eerst zijn schreden naar de H.B S. ,,'t Is net, of we op eens een heel stuk ouder geworden zijn. Moeder", zei Paula. Moeder begreep baar wel. De plotselinge overgang van aan het strand spelende kinderen tot leerlingen der H.B.S. was dan ook wèl groot! (Slot volgt). (Nadruk verboden). PRIJS DEZER COURANT? ;iden per 3 maanden f. 2.35, per week f. 0.18 Leiden, waar agenten gevestigd zijn, per week „0.18 per post f. 2.3& 4- portokosten. IEBBEN. jongmensch rloving, daar ^heiding tus- gevolg. Het ior ongeluk vn vroegeren hter wegens d ontslagen •liefd is. Al- verkloosheid, liefde blijft Dlgt natuur- en oom en C. in groote e zeggen in daar kleine klopte b.v. en der verh el en al en i het jonge dat in de en! Na een teeds beter, oede teniet, :unnen zeg- komen aan zeggen wil, >neel op een achtige ap- ;es dan ook alrijke aan- BINNENLAND. De Tweede Kamer over den nood in den landbouw. (Parlementair Overzicht, 2e Blad.) De verhooging van invoerrechten; me morie van antwoord aan de Eerste Kamer (Binnenland, 2e Blad.) Conclusies van een studie-commissie van ambtenaren over de wenschelijkheid van voorbereidende cursussen bij het mid delbaar technisch onderwijs. (Binnenl„ 2e Blad.) De regeering over de Ponden-transacties der Nederlandsche Bank (Financiën, 3e Blad.) BUITENLAND. De economische kwesties in bespreking te Bazel en Washington. (Buitenland en Tel., Ie Blad.) De bijzondere zitting van den Volken bondsraad te Parijs is gesloten. (Buiten land, le Blad.) Interviews van Brüning en Hitier. (Buitenland en Tel., le Blad.) Grandi geeft een verklaring van zijn reis naar Amerika. (Buitenland, le Blad) Boodschap van Hoover over de buiten- landsche politiek. (Buitenland, le Blad.) De Japansche regeering is afgetreden. (Buitenland, le Blad.) Zamora tot president der Spaansche republiek gekozen. (Buitenland, le Blad.) AUTO GESTOLEN. Woensdagavond laat stond de auto van den houthandelaar L. v. H. alhier onbe heerd in de Mathenesserlaan te Rotter dam. Drie jongemannen zijn ln den wa gen gestapt en er mee weggereden. In de Henegouwerlaan te R'dam zijn zij tegen een boom gereden en vervolgens tegen den muur van de kraaminrichting gebotst. De auto is zwaar beschadigd. Het drietal is uit de auto gesprongen en er vandoor gegaan. „Wie is tot deze dingen bekwaam?" Gods kracht wordt echter in zwakheid volbracht. Na een kort slotwoord van den voorzitter werd de uitnemend geslaagde ouderavond gesloten met gemeenschappelijk gezang en dankge£~^. LEIDSCHE POSTDUIVENCLUB. Bovengenoemde vereeniging organiseert morgenavond van 710 en Zondag van 10—8 uur in de Graanbeurs een postdui- vententoonstelling. welke gratis voor lief hebbers toegankelijk is. De voorzitter, de heer G. Zitman, opende den avond op de gebruikelijke wijze en wees daarna in enkele woorden op de geschiedenis der vereeniging, welke door drukbezochte uitvoeringen gisteravond werd de 22ste gegeven haar bestaans recht heeft bewezen. Tot zijn spijt kon de eere-voorzitter der vereeniging, de heer J. A. van der Reyden, door werkzaamheden elders niet aanwezig zijn; hij zond echter een felicitatiebrief en een keurigen bloe menmand. Het gegeven van het tooneelspel is zeer eenvoudig. Een rijke oom ziet zich belast met de opvoeding van een neef, wiens vader en moeder beiden zijn over leden, Zooals meer gaat, heeft hij de over zeven terdamsche groot aan- :epte, in de g over het in aanva lt van den mde sleep, iwiiieiiae ui e ac riciit-uig xvutwijk gaf reeds in de bocht een attentiesein, wat volgens zijn zeggen, niet door V. is gehoord. Ook sloeg V. geen acht op de wenken van den brugwachter van de spoorbrug, die hem beduidde te wachten. Eerst toen beide sleepen aan weerszijden van de doorvaart- opening waren gekomen, zag hij het ge vaar in en gaf drie stooten op de fluit ten teeken, dat hij volle kracht achteruit zou slaan. Inplaats daarvan ging hij volle kracht vooruit en wist nog juist met zijn eigen sleepboot een aanvaring te voorko men. De zolderschuit, welke hij sleepte kwam echter in botsing met de sleepboot uit Katwijk en geraakte bekneld in de doorvaartopening. De zwaargeladen zand bakken botsten door hun vaart tegen het roer van hun sleepboot, dat werd be schadigd. Het berghout van de sleepboot drong door den ijzeren scheepswand van de zolderschuit, welke ook aan de brug- zijde werd beschadigd. De schade aan het eigenlijke brugwerk blijft, voorzoo ver kon worden nagegaan, beperkt tot een gra nieten rand; wel werd het steigerwerk door de enorme spanning over grooten af stand ontzet en een stalen damwand van de firma Zitman gedeeltelijk vernield. De schepen zaten zoo vast, dat van loskomen op eigen kracht geen sprake was en het geheele scheepvaartverkeer gestremd werd. Hedenmiddag om half twee zou ge tracht worden de schepen los te sleepen. In den loop van den morgen kwamen de burgemeester en de wethouder van den Markt- en Havendienst, de heeren van de Sande Bakhyzen en Goslinga een kijkje nemen, terwijl vanzelfsprekend de direc teur en adjunct-directeur van den Markt en Havendienst, de heeren Mennes en Kooyman aanwezig waren.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1931 | | pagina 1