raadsels.
:hets.
4
muziek.
72ste Jaargang
VRIJDAG 20 NOVEMBER 1931
No. 21986
OPLOSSINGEN.
Het voornaamste Nieuws
van heden.
LEIDSCH
rief aan tante Clara gericht, reeds in de
os van het postkantoor."
„Ziezoo", had vader in zichzelf gezegd,
oen hij de brief in de bus hoorde vallen,
üezoo. die gaat vanavond nog weg."
Per keerende post kwam het antwoord
an tante Clara.
Het was haar een vreugde, mee te mo-
en helpen aan de diensten die men de
amilie Van der Voort wilde bewijzen. Me-
touw Van der Voort zou hartelijk welkom
jn". dat was de goede tijding die de
rief van tante Clara bevatte.
„Nog net bijtijds", zuchtte mevrouw Hel-
enstein verlicht, toen ze den brief gele
en had. ..nog net bijtijds. Morgen is het
iierdag, als nu de familie Van der Voort
iet ons plan instemming betuigt, behoeft
lellie geen enkele dag de school te ver-
uimen Wat zal Rie wel zegggen als ze
iet hoort."
Mijnheer en mevrouw Helvenstein had-
het beter gevonden, om. zoolang men
iet wisi of het plan uitgevoerd kon wor-
er hun dochtertje onkundig van te
ten. Maar nu mocht ze het gerust
leteii
Dienzelfden middag, terwijl vader, moe-
er en Rie aan tafel zaten, vertelde moe-
W het haar.
komt Nellie met haar vader dan
•r logeeren?" vroeg ze. toen moeder uit-
ld was. „O moeder, wat heerlijk, dan
nen we 's avonds fijn samen werken,
it zal het nu prettig gaan."
Ja," lachte vader, „nu heb ik tenminste
p dat jij ook door je examen komt, nu
zoo'n knappe medeleerling bij je krijgt,
ders was je stellig gezakt."
Rie liet haar vader stil plagen. Ze wist
el, dat hij er toch niets van meende.
Was waar, ze was niet zoo knap als
ellie, maar ze ging toch ook altijd over.
Voor dat vader en Rie nu weer vertrok
ken, sprak moeder met Rie af, dat ze van
als ze uit school kwam niet naar
uis zou komen, maar met Nellie mee-
aan naar haar huis. Dan ben ik er ook
tn alles met mijnheer en mevrouw te be
keken, dus dan vindt je mij daar wel.
samen wachten we dan tot vader ons
a kantoortijd komt halen."
■Best," zei vader, „dan kan ik ten-
inste ook zien of onze vrienden blij zijn
et ons plan."
,,'k Geloof dat je daar niet aan behoeft
twijfelen", zei moeder.
Moeder had gelijk gehad. De heer en
evrouw Van der Voort hadden dank-
ar de hulp die de familie Helvenstein
in hun moeilijkheden bood, aan
aard. En alles werd terstond geregeld.
.Maandag zou Nellie reeds haar intrek
emen in 't bevriende huis. Mijnheer en
evrouw Van der Voort zouden dan nog
en paar dagen in hun eigen huis blijven,
ai op alles orde te stellen. Dan zou mijn
eer zijn vrouw naar tante Clara brengen,
n daarna zou ook hij de gast worden van
e familie Helvenstein.
Hoe kan ik u ooit genoeg danken", had
e zieke gefluisterd, toen mijnheer en
-vrouw Helvenstein eindelijk afscheid
»men.
•.Geen dank", lieve vriendin, antwoord-
e mevrouw Helvenstein, „het is ons een
eugde, dat we alzoo eenigszins uw zor-
*n kunnen verlichten."
.*5! was zenuwachtig. Ze wist niet wat
dp k55 ?oesti lachen of schreien, 't Was
bludschap die het won.
te »U all.es soed, moedertje", juich-
can* 'CV5 u buiten bent. wordt u vast wel
ook nuf En wie weet Rrtfet Vader nu
«fc niet gauw ander werk."
Toen Nellie den volgenden dag aan
juffrouw Van Tienen vertelde, dat ze op
school blijven mocht, was deze bijna even
blij als het meisje zelf.
„Zie je wel Nelleke", zei ze vriendelijk,
„zie je wel, dat God wel uitkomst geeft,
als we ze aan Hem vragen?"
Toch was de uitkomst er nog niet da
delijk en niet volkomen.
't Duurde nog wel drie maanden eer
mijnheer Van der Voort er eindelijk in
mocht slagen een plaats op een kantoor
te vinden. Dikwijls scheen het, alsof hij
de moed wilde laten zakken. Maar zijn
vrienden waren hem tot groote steun.
Telkens weer wezen ze hem er op, dat
God. Die tot hiertoe alles zoo wel had
gemaakt, ook verder alles ten beste zou
leiden.
En Jiun vertrouwen was niet beschaamd.
Van mevrouw Van der Voort kwamen er
steeds goede berichten. Van dag tot dag
nam ze in beterschap toe en de dokter
daar had gezegd, dat het niet lang meer
zou duren of ze zou geheel hersteld zijn.
Nellie en Marie werkten hard samen.
Nog maar tien dagen, dan moesten ze
examen M.U.L.O. doen.
Soms kwam mevrouw Helvenstein en
joeg ze een half uurtje naar buiten.
„Niet overdrijven kinderen" zei ze dan,
„je moet ook de noodige ontspanning ne
men. Dat komt je studie ten goede".
Eindelijk was de examendag daar.
's Morgens al vroeg, vertrokken de beide
zestienjarige meisjes naar de stad waar
het examen afgenomen werd. 't Was maar
een klein reisje, dus konden ze best
samen gaan.
Mevrouw Helvenstein had het dien dag
druk. Niet alleen dat ze toebereidselen
moest maken voor een klein huiselijk
feestje, dat dien avond ter eere van de
twee meisjes gegeven zou worden, maar
ze verwachtte ook nog een gast. Zorgvuldig
hadden mijnheer en mevrouw Helvenstein
het plan voor Nellie en haar vader ver
borgen gehouden, 't Moest een verrassing
voor hun beiden zijn, als ze straks bij hun
thuiskomst, hun vrouw en moeder hier
zouden vinden.
Ja. mevrouw Van der Voort werd dien
dag verwacht. De dokter had haar ge
nezen verklaard en nu kwam ze vol blijd
schap weer naar huis.
Wat werd dat een blijde middag en
avond! Hoe groot was de vreugde van
mijnheer Van der Voort, toen hij zoo on
verwachts zijn vrouw hersteld terug ont
ving. En toen de twee meisjes thuis kwa
men was de verrassing nog grooter.
Mevrouw Helvenstein had haar zien
aankomen. Ze was hen in de gang tege
moet gegaan, terwijl mevrouw Van der
Voort binnen bleef.
Zooals te verwachten was, waren de
beide meisjes geslaagd.
Mevrouw wenschte hen allebei met een
kus geluk.
Toen gingen ze met hun dneen naar
de kamer.
Ongemerkt liet mevrouw Nellie voor
gaan. Ze deed de deur voor haar open
„Moeder, moeder" klonk het in 't
eelfde oogenblik' „bent u daar ook, moe
der? Ik ben geslaagd."
„Dat dacht ik wel lieveling", zei me
vrouw, terwijl ze ontroerd haar dochter
tje kuste, „dat dacht ik wel. Daarom wilde
ik vandaag zoo graag hier zijn, om in de
vreugde te deelen. God heeft alles welge
maakt. Alle moeilijkheden zijn verdwenen
en nu gaan we met ons drietjes weer een
nieuw leven beginnen
FRANCINE.
EEN LEIDSCH CRISIS-COMITÉ
IN VOORBEREIDING.
Naar wij vernemen, werkt onze burge
meester, mr. A van de Sande Bakhuyzen,
momenteel aan de samenstelling van een
^Crisis-Comité, in den geest als door
u V Rinses Juliana bedoeld,
net doel van het Comité is te trachten
?e lndividueele ncoden zooveel mogelijk te
"'pn en de nadeelige gevolgen van den
Tn 200 dragelijk mogelijk te maken.
beSy Comité zullen voornamelijk de
stiMvSen van verschillende vereenigingen.
van ÜnSLen,.enz-' werkzaam op het gebied
weldadigheid, vertegenwoordigd zijn»
lijkte, vermaoenanseercie ïevens onzer tij
den? Godsgeloof: wat is dat voor een klank
temidden van zoovele brutale, heesche en
wilde stemmen die in onze samenleving
klinken? Godsdienst: hoe kan die zijn in
zoovele huwelijken en huisgezinnen waai
alle eenheid ontbreekt en ieder opgesloten
is in eigen vesting? Met enkele citaten ver
scherpte dr. Tjalsma het van God afge
wende beeld onzer moderne wereld. Voor
bij gaat een zeer groot deel onzer mensch-
heid aan Kerk en Godsdienst beide Niet
mogen wij die menschheid zelve daarvan
geheel de schuld geven: Kerk en Gods
dienst zelf hebben ook schuld. Maar het
feit is er intusschen!
Echter: wij moeten de onderscheiden
zien. Er is ongeloof, dat inderdaad niets
DAGBLAD
RAADSELS VOOR ALLEN, OM UIT TE
KIEZEN, DE GROOTEREN 4,
DE KLEINEREN 3.
I.
Ingezonden door het drietal Kret,
Welk spreekwoord staat hier? terbe ene
fahl ie adn ene geele pod.
II.
Ingezonden door Henk Beets.
Al loopt en springt het bosschen door
Vol dartelheid langs heuvlig spoor
't Mist beenen toch en voeten,
Zegt mij, als u die spring in 't veld.
Die nooit eens rust neemt, tegen snelt
Hoe zult ge hem begroeten?
III.
Ingezonden door Reinier en
Annie den Hertog.
Mijn geheel van 12 letters is iets dat
heeren dikwijls in de zak dragen. 1, 2. 3. 4
is een soort wijn, met 5. 10 wordt geme
ten. G. 3. 8, 9, 4, is een verzamelnaam voor
vruchten, op een 11, 12. 9 kan men schrij
ven. een 7, 9 leggen vogels, 1, 9. 7. 4. 5. 3
is een jongensnaam.
IV.
Ingezonden door Abraham v. Es.
Mijn geheel van 3 lettergrepen is een
bloem. Mijn 3e is een lichaamsdeel van
mijn le. Welke bloem ben ik?
V.
Ingezonden door Johan en Hendrik
Mulder en Kees Kleinman.
Welk woord schrijft men altijd verkeerd?
VI.
Ingezonden door Jannie en Frans
de Water.
Wat heeft deuren, noch vensters, noch
deksel en gaat toch open en dicht?
VII.
Ingezonden door Wim Kruit.
Een 4-voetig huisdier en Iets dat niet
vierkant is, vormen te zamen iets dat in
een takel hangt, dat dient om iets naar
beven te hijschen.
VIII.
Ingezonden door Nelly Nagtegaal.
Ik kwam laatst over een bruggetje,
Ik kwam laatst over een beekje.
Ik kwam een klein wit hondje tegen
Nu heb ik driemaal zijn naam gezegd.
Ra ra hoe heet hij?
OPLOSSINGEN DER PRIJSRAADSELS
VOOR DE KLEINEREN.
1. Gast, kast, last, bast.
2. Appelflap.
3. Tafel, bed, stoel, kast.
4. Prentbriefkaart, peer. bier, traan,
kat. pier taart f.
OPLOSSINGEN DER PRIJSRAADSELS
VOOR DE GROOTEREN.
1. Vele handen maken licht werk.
2. Aken, Keulen, Ostende.
3. Oudewater, wond, touw, reet, rat
water.
4. Fiets, iets, niets.
uienu, gmuS, ui veie naaucxrcaxrigcii, cci*
felle anti-kerkelijkheid, 'n beslist atheïsme,
daartusschenin geestelijk leven, dat, door
alles wat een wereld laat zien. in twijfel
verkeert. God zoekt, maar toch niet kent,
naar Hem verlangt maar toch met duidend
banden aan deze wereld vastzit.
Wat is nu van dit alles te zeggen0 Spr.
gaf de volgende opmerkingen:
le. Wij moeten reëel zijn. de crisistijd
waarin wij leven, ook op zedelijk-godsd.
gebied, reëel aanzien. Hard en fel. bevan
gen in groote zelfzucht, hebzucht en
machtsdrift in onze wereld
2e. Wij, wanneer we ons Christenen wil
len noemen, moeten nochtans door deze
donkere realiteit der wereld de goddelijke
realiteiten van geloof, hoop en liefde blij-
PRIJS DEZER COURANT:
den per 3 maanden f.2.35, per week 1.0.18
Lelden, waar agenten gevestigd zijn, per week „0.18
per post f. 2.35 4- portokosten.
A
yvyn/ 1
iN.
ook voor ons
wat ons ook
loop en liefde
Ken: iets van
•e aan deze
en zijn.
i in de een-
deze tijden
erschillen uit
acht te vor-
heid. één in
oordelijke dat
■1 mogelijk te
g altijd kun-
ïteekenis zijn,
:oeping maar
/igen in God,
dragers van
oewust. eens-
ti", de leger-
len tegenover
te kunnen
Ihristus' Rijk
•k van macht,
•ij hopen vat
n den stroom
lar God ver
ren naar de
bewijzen van
ij zelf. voort-
verootmoedi-
.en elkanders
•tend: ons al-
'.us.
,De moderne
t deze lezing
van de Re-
mteleven" en
a, kan zij 'n
•eest. Telken-
was de Re-
iet een groote
ders, waarbij
-toe leden en
ïeniging, ker-
luisteraars
iting en over-
tt stemt ver-
ER
ANDEL.
de Konink en
103, Leiden,
Eigenaars:
van Leeuwen,
(beperkende
nen a. d. Rijn,
f. Vennooten:
Rijn, en P.
:oom (filiaal),
Hoofdzetel
erdam,, tevens
„Kabathino's"
sten, enz.),
•lemmerstraat
en zilversmid.
voo vigxijLg nitnai. uacti iciiniiGl'Straat 127,
Leiden, dd. 18 Nov. 1931 (winkel in uur
werken).
Mej: C. M. C. Best alhier is te Den
Haag geslaagd voor het examen M. O.
akte K 5 (hoogere wiskunde).
De politie alhier heeft aangehouden
zekeren H. A. H. C., uit Haarlem, die we
gens bedelarij veroordeeld was tot zes
dagen hechtenlsstraf. Hij is ter beschik
king van den Officier van Justitie te
's- Gravenhage gesteld.
Voorts heeft de politie onder verdenking
van medeplichtigheid aan rijwieldiefstal
in bewaring gesteld zekeren M. de G., al
hier woonachtig,
BINNENLAND.
Bezoek bij Oegstgeest's burgemeester den
heer Van Gerrevink. (3e Blad.).
Begrooting van Justitie door de Tweede
Kamer aangenomen. (Parlementair Over
zicht, 4e en le Blad.).
De brand te Vincennes; de dagelijksche
leiding is volgens minister De Graaff in
haar verplichtingen te kort geschoten. (4e
Blad).
De fraude te Woerden; de aangehouden
boekhouder heeft bekend. (Gemengd, 2e
Blad.).
Juwcelendieven te Amsterdam aange
houden. (Gemengd, 2e Blad.).
BUITENLAND.
Grandi's bezoek aan Amerika. (Buiten
land en Tel., le Blad.).
Het Chineesch-Japansche conflict in
den Volkenbondsraad. (Buitenl. le Blad.).
Vonnis tegen ex-koning Alfonso. (Tel.,
le Blad.).
De Engelsche anti-dumpingswet door het
Lagerhuis aanvaard. (Buitenland, le BI.).
Zondag 29 November a.s. zal het 25
jaar geleden zijn, dat de conducteur-
bestuurder W, Gast, dienstdoende op de
lijn Leiden Wassenaar Den Haag
bij de Haagsche Tramweg-Maatschappij
in dienst trad.
Gisteravond omstreeks 7 uur is de
33-jarige mej. J. v. d. B., toen zij nabij de
halte Posthof op den Rijnsburgerweg uit
een rijdende tram wilde springen, gevallen
en heeft daarbij een hersenschudding, een
fractuur van het linkersleutelbeen en ver
scheidene ontvellingen bekomen. De E.H.D.
vervoerde haar naar het Academisch Zie
kenhuis.
Naar wij vernemen zal het gebouwtje
dat aan de opgeheven halte Zoeterwoude
als station dienst gedaan heeft, verplaatst
worden naar de Heerenstraat. Het zaj
ook dienst doen als seinhuis en telefo
nisch met Leiden S.S. en Hazerswoude-
Koudekerk verbonden worden.
Tevens zal de overweg in verband met
het drukkere verkeer naar de groente
veiling eenigszins verbreed worden.
MAATSCHAPPIJ VOOR TOONKUNST.
Calvet-kwartct,
Aan een lumineuze gedachte van het
Toonkunstbestuur. verre van ons om die
voor een op zichzelf staand verschijnsel
aan te zien, danken we de kennismaking
met een strijkkwartet uit Parijs van zoo
allervoortreffelijkste samenstelling, dat we
alvast beginnen met de namen van de vier
artisten, tegen het gebruik in. in aiphabe-
tische volgorde te noemen. Het zijn de
heeren Calvet, viool I, Guillevitch, viool II,
Mas, violoncel, en Pascal, alt. Deze van die
der partituur afwijkende volgorde lancee-
ren we als een klein bezwaar tegen den
naam van deze kwartetcombinatie. Wel is
aan een naam niet zoo heel veel gelegen,
maar hij is ook een teeken; en in zooverre
is de verzamelnaam, die boven dit artikel
staat afgedrukt, verwarringstichtend. Het
ware strijkkwartet we hebben het nog
steeds over de personen en niet overde
compositiesoort, die met hetzelfde w?oord
wordt aangeduid (wat nu juist niet op
taalrijkdom bij ons wijst, maar elders is het
riet beter gesteld) het ideale strijkkwartet
kent geen in muzikale belangrijkheid ge
grond privilege van den een, wie het ook
zij, boven den ander. Het is de absolute
éénheid. En omdat dit kwartet zooal niet
volmaakt homogeen is het volmaakte
is. gelukkig, niet van deze wereld het er
dan toch zee- na aan grenst, is de naam
van het ensemble, vereenzelvigd als die is
met dien van een hunner, eigenlijk in strijd
juist met datgene wat de roem is van het
viertal. Virtuose bespelers van hun instru
ment zijn ze allen en op het punt van sterk
overtuigende muzikaliteit bestaan bij hen
onderling minderen noch meerderen. Dat
spreekt allemaal vanzelf in deze tijden van
intensieve beoefening van het kwartetspel.
En het is dan ook niet zoozeer daaraan dan
wel aan hun onderlinge overeenstemming
in persoonlijke geaardheid, die gelijkheid
van opvatting van het uit te voeren werk
mogelijk maakt en niet minder aan de
zelfdiscipline van eiken speler, die tot geen
andere subordinatie leidt dan die aan den
geest ,:an het kunstwerk te danken dat
deze F-rijzenaais hun kwartet hebben
kun:- n opvoeren tot een graad van vol-
ma'* dien we nauwelijks mogelijk zou
den her» geacht Ondanks de tot het
uitn r betrachte verfijningsmogelijkheid
is de echte musiceergeest onaangetast ge
bleven. Het spel heeft het jeugdig-frissche,
het spontane behouden. Franschen zijn ze
en hun Fransche zin voor duidelijkheid en
