De Erdaf-Sinterklaas
verzoekt U
DE POSTBEGROOTING VOOR 1932
Goedkoope Aanbied»
2.98
2.78
2 i\
59
79
78
WAT KIKKER KAREL EN TUIMELTJE BELEEFDEN.
RADIO-PBOGBAMMA.
AFD. GESCHENKEN AMSTERDAM
v
WRAGENRUBRIEK.
LET OP ONZE
ALS EXTRA RECLAME
KOP EN SCHOTEL CADEAU
CORRESPONDENTIE.
FEUILLETON.
Het Kostbare Meesterstukje
Geen verlaging der posttarieven.
De minister over de regeling van den radio-omroep.
Verschenen is de memorie van antwoord
aan de Tweede Kamer betreffende de Post
begrooting voor 1932. Hierin wordt gezegd
dat niet uitsluitend overwegingen van
postalen aard en van rentabiliteit ten
grondslag hebben gelegen aan het besluit
tot instelling van den wekelijkschen post
dienst op Indië. Tevens en vooral hebben
de overtuiging van het nationaal belang
en de verwachting omtrent den steun wel
ke deze verbinding aan het economisch
herstel kan geven, tot de instelling er van
geleid. Tot dit besluit is de regeering dan
ook niet overgegaan dan na nauwgezette
overweging van alle factoren. Niettemin
moet alles in het werk worden gesteld, om
de luchtverbinding met Indie zoo spoedig
mogelijk rendabel te doen zijn. Ook het
buitenland gaat trouwens allengs meer
gebruik maken van de Nederlandsche ver
binding.
Ten aanzien van wederinvoering van
het vijfcentstarief voor binnenlandsche
brieven gelden nog steeds de factoren,
welke zich het vorig jaar verzetten tegen
terugkeer tot het stuiversport.
Voor het tegenwoordige kan geen aan
leiding worden gevonden voor verlaging
der tarieven voor postpaketten.
Het aantal bestellingen is in den laat-
sten tijd in het algemeen niet verder be
perkt. Wel was het in sommige plaatsen
noodig om de laatste bestelling te ver
vroegen, teneinde het betrokken perso
neel voldoende nachtrust te verzekeren.
Om dezelfde redenen welke zich verzet
ten tegen verlaging van het briefport kon
geen gevolg worden gegeven aan het ver
zoek om een gunstiger tarief voor de dag
bladen.
De opvatting, als zou tien millioen voor
de automatiseering van den telefoondienst
zijn bestemd, is niet juist; er is nog niet
ten volle vijf millioen voor dit doel ge
raamd. Tot het verlangzamen van het
tempo der uitgaven zou alleen in de aller
uiterste noodzakelijkheid mogen worden
overgegaan, daar het hier betreft een pro
ductieve uitgave van de eerste orde. In dit
verband wordt gewezen naar een bij de
memorie gevoegde nota van wijzigingen,
waarin een vermindering der kosten voor
gebouwen een categorie van kosten
mede in het automatiseeringsplan begre
pen met f. 570.000 is voorzien.
Opheffing van de regeling dat voor het
bezorgen van telegrammen, bestemd voor
personen wonende buiten den kosteloozen
bestellingskring van het kantoor van be
stemming bodeloon moet worden betaald,
ontmoet overwegend bezwaar. Er wordt
echter naar gestreefd om het aantal bo
detelegrammen te beperken door uitbrei
ding van het aantal telegraafstations met
een eigen bestelkring in plaatsen en buur
ten waar nog geen telegraafinrichting is.
Een wijziging van de tarieven voor tele
graaf huur en huurlijnen. beoogende een
niet onbelangrijke verlaging dezer tarie
ven, is bereids in een vergevorderd stadium
van voorbereiding.
Afzonderlijke tarieven ten dienste van de
pers bestaan alleen voor telegrammen.
Voor telefoongesprekken wordt nooit on
derscheid gemaakt. De minister vindt geen
vrijheid hiervan af te wijken wegens het
algemeen belang dat de pers dient. Ook
kan voorrang boven andere particuliere
gesprekken niet worden verleend.
De proefnemingen inzake het radio-
telefonisch verkeer met schepen, waarmee
reeds in 1930 een aanvang is gemaakt,
worden regelmatig voortgezet. De open
stelling van het openbaar verkeer met deze
schepen kan spoedig worden verwacht.
In de regeling van den radio-omroep,
zooals deze is vastgelegd in het zendtijden-
besluit van 15 Mei 1930. kwam geen wijzi
ging. De verwachting van den minister dat
het in dit besluit vastgesteld algemeen
programma door gezamenlijke verzorging
van de groote cultureele omroeporganisa
ties langzamerhand zou uitgroeien tot een
gemeenschappelijk verzorgden omroep,
welke met waardeering voor elkanders
overtuiging een beeld zou kunnen geven
van onze nationale eenheid en saamhoo-
righeid, is tot dusver door gemis aan de
daarvoor nocdige samenwerking niet ver
wezenlijkt. Ditzelfde gebrek aan samen
werking valt waar te nemen bij de oplos
sing van het vraagstuk inzake den zen- I
derbouw. i
De minister schaart zich te dezer zake I
gaarne aan de zijde van die leden die plei- I
ten voor een regeling volgens welke de
bouw van een nieuwen zender zou ge
schieden door de verschillende omroep-
vereenigingen gemeenschappelijk. Hij
meent aan de hand van de wet evenwel
niet zoover te kunnen gaan als enkele
leden wenschen, n.l. den bouw aan de
omroepvereenigingen eenvoudig opleggen
en degenen, die daartoe niet zouden wil
len meewerken, van gebruikmaking van
den zendtijd uitsluiten.
De minister heeft den Radio-raad ver
zocht op korten termiin te willen mee-
deelen of en zoo ja in hoever er wijziging
is gekomen in diens oorspronkelijk omtrent
dit vraagstuk gegeven advies. Daarin is
mede betrokken 't verzoek van de A.V.R.O.
inzake de invoering van het Gleichwellen-
systeem. De minister hoopt in staat te zijn
na ontvangst van nader advies zoo spoe
dig mogelijk zijn beslissing, zoowel inzake
de zendannarra+uur voor de aan Nederland
toegewezen golflengten als omtrent de door
de A.V.R.O. gevraagde toepassing-van het
z.g.n. Gleichwellen-systeem te kunnen
nernen.
Het is den minister nog niet mogen
gelukken de moeilijkheden, welke zich in
zake den Radio-omroep naar de overzee-
113. Toen alles op was gingen ze maar weer op stap
en kwamen ze aan een heel vruchtbaar stuk land. Tui
mel tje had al direct in de gaten dat er aan die boomen
van die heel groote appels hingen en met behulp van
kikker Karei plukten ze er een en begonnen die over den
weg te rollen. De appel rolde zoo vlug en zoo leuk en de
schil blonk zoo mooi in het zonlicht, dat ze hem hoe
langer hoe harder lieten glijden.
114. Maar daar hadden de ondeugden niet op gerekend.
Ze kwamen eensklaps op het topje van een berg en daar
ging het naar beneden. Tuimeltje wilde in zijn haast nog
naar het steeltje grijpen, maar er was geen houden meer
aan. Holder de bolder ging de appel langs den weg. De
torretjes, die al lang vooruit waren geloopen konden er
nog juist voor opzij gaan, hoewel het kleinste kevertje
toch nog verpletterd werd, maar dat was nog lang niet
alles.
sche gewesten voordoen, door een bevre
digende regeling te ondervangen.
De minister heeft zijn standpunt inzake
de controle op de radio-uitzendingen tij
dens de interpellatie-Albarda in de Tweede
Kamer op 23 en 30 October 1930 uitvoerig
uiteengezet. Zijn standpunt is inmiddels
niet gewijzigd.
Dat de per radio uitgezonden landbouw-
weerberichten zoo moeilijk zijn op te
vangen, wijl de zender van het Kon. Me
teorologisch Instituut te zwak zou zijn,
kan de minister niet toegeven.
De minister stemt in met de meening
der leden die burengerucht door middel
van de radio per gemeenteverordening
willen doen verbieden. In enkele gemeen
ten is dit reeds geschied.
Omtrent een eventueele wederinvoering
van rentevergoeding bij den postchèque-
en girodienst is de minister ook thans nog
niet in de gelegenheid een beslissing mee
te deelen.
VOOK ZATERDAG 7 NOVEMBER.
Hilversum. 298 M. Uitsl. VARA-Uitz.
10.00: VPRO. 6.45—7.00 en 7.30—7.45
Gymnastiek. 8.00: Gramofoon. 10.00
Morgenwijding VP.R.O.. 10.15 Muziek v.
d. film .Taboe", m.m.v. W. v. Cappellen.
11.35: Gramofoon 12.15: Concert.
VARA-Septet en gramofoon.. 2.30: Le
zing over de TV ARA. 2.45: Gramofoon.
2.50: Lezing over Rusland. 3.10:
Kamermuziek. Hayndkwartet. 4.30: S.
D.A.P.-kwartlertje. 4.45: Gramofoon.
4.50: Beoefening der huismuziek. 5.40:
Lezing over China. 6 10: Gramofoon.
6.20: Literair halfuurtje. 6.50: Gramo
foon. 7.00: Schaak-simultaanseance
door Dr. M. Euwe. 8.15: Teun de Klep
perman. 8.30„R,- VII" hoorspel.
9.30: Concert VARA-orkest. Rococo-liebes
I
RECLAME.
7361
St. Nicolaas-geschenken aan te vragen vdór 20 November
a.s.; tijdige toezending kan alleen dan worden gegarandeerd,
Geschenken te kiezen uit de thans geldende lijst No. 4; vorige
lijsten zijn vervallen, andere geschenken zijn niet verkrijgbaar.
Zendt Pelikaanmun-
ten en bons dus tijdig
in. Ze zijn verpakt bij
Erdal,Peli Ridder,Duc.
Geschenkenlijsfen
bij Uw winkelier of
op aanvraag aan de
EUtDULPABÜilC
lied Meijer-Helmond. 10.15Persber.
10.30: Ensemble Kees Pruis. 11.00: Ver
volg concert. O.a. VValzer der Welt, Ro
brecht. 11.3012.00 Ensemble Kees
Pruis.
Huizen, 1875 M. ültsl. KRO-Uitz.
8.009.15: Gramofoon. 10.0011.30:
Concert. KRO-trio. 11.30: Godsdienstig
halfuurtje. 12.151.45: Concert. KRO-
sextet. 1.45—2.30: Gramofoon. 2.30:
Kinderuurtje. 4.154.30: Gramofoon.
4.30: Esperanto. 4.45: Dinerconcert.
KRO-kunstensemble. 6.00: Journalis
tiek weekoverzicht. 6.20: Vervolg con
cert. 6.40: Esperanto. 7.10: Praatje
over cactussen. 7.459.20: Concert
door het Phiiharmonisch orkest v. Wee-
nen o.l.v. Fr. Lehar. Fragmenten u. d.
operettes v. Fr. Lehar (uit Weenen).
9.20: Persber. 9.3012.00: Orkestcon
cert. Salon-orkest.
Davenlry, 1554 M. 10.35: Morgenwij
ding. 11.05: Lezing. 1.20: Orkestcon
cert. 3.50: Concert. BBC-kwintet.
5.05: Concerorgelbespeling. 5.35: Kin
deruurtje. 6.20: Nieuwsb. 6.50: Pia
nomuziek van Schumann. 7.10: Tuin-
praatje. 7.30: Lezing. 7.50: Lehar-
concert uit Weenen. Zie Huizen. 9.40:
Lezing door Edgar Wallace (The world of
crime). 10.10Concert. Militaire kapel.
10.5512.20: Dansmuziek. Ambrose's
band.
Parijs „Radio-Paris", 1725 M. 8.05:
Gramofoon. 9.20: Orkestconcert.
12.50: Gramofoon. 5.20: Orkestconcert.
9.05: Concert. Avond van de Chanson
niers.
Langenberg, 473 M. 6.257.20; 9.35
9.50: 11.30—11.50: Gramofoon. 12.25
1.50: Orkestconcert. 4.205.30: Orkest
concert. 7.50: Lehar-concert. Zie Hul
zen Daarna tot 12.20: Dansmuziek.
Kalundborg, 1153 M. 11.20—1.20: Or
kestconcert. 1.50—2.20: Gramofoon.
2.504.50: Orkestconcert. 7.208.20:
Concert-, Werken v, Strauss, Lanner e.a.
Weensche muziék. 9 25: Deensche mu
ziek o.a. Noorsche volksdansen, Hartmann
10.2011.35: Dansmuziek.
Brussel, 508 M. en 338 M. 508 M.
5.20: Orkestconcert. 6.35: Gramofoon.
8.20: Gramofoon. 8.50: Orkestcon
cert, o.a. 5e symphonie, Beethoven. 338
M.: 5.20: Orkestconcert. 6.50: Gramo
foon. 7.10: Zie Langenberg. 9.35:
Dansmuziek.
Rome, 441 M. 7.30: Gramofoon.
8.30: „Isabeau" muziek v. Mascagni.
Zeesen, 1635 M. 7.20: „Dreher Schiltz
wird gekündigt", leerspel v. h. arbeids
recht. 7.50: Leharconcert. Zie Huizen.
9.2011.50: Dansmuziek, Dajos Bela.
B. B„ te A. Inlichtingen over solidi
teit van maatschappijen kunnen wij niet
verstrekken.
A. G., te L. Behoudt steeds de
waarde.
N. v. A., te A. Gedurende een betrek
kelijk korten tijd moet het loon worden
uitbetaald.
v. G., te L. Van ae uitspraken van de
Commissies van Scheidslieden kunt u in
hooger beroep komen bij den Centralen
Raad van Beroep.
RECLAME.
HAARLEMMERSTR. 24'
NIEUWE RIJN 58
Prijzen lager dan ooit!
Gemolt. Damesdirectoires aq
diverse kleuren
Damesonderjurken, gefest.
prima jaeger flanel
Blauw keper Overalls
speciale prijs
Khaky Overalls, reclame
Flanel Damesnachthemden
mooie strepen
Heerenflanellen,
dubbele borst
Kussensloopen,
reclameprrijs
Zware zijden Nonladder-
kousen, mode-tinten, nu
Fantasieschortjes,
leuke patronen
Ontbijtlakens 114x150
gekleurde randen
bij aankoop vanaf f. 2.50 een fraaie
Th. v. D. Dat is een zuiver intieme
aangelegenheid, waarover u u tot het
bestuur moet wenden.
Uit het Engelsen door mej. C. M. G. de W.
21)
HOOFDSTUK XXI.
De naam ran dezen man was Adam
Keiler. En, dit hoorde Julie later, nooit in
zijn leven had hij zich zoo geamuseerd.
Was het niet grappig, dat hij een meisje,
dat er uit zag als een buitenmeisje, in een
thee- en melkinrichting volgde, een
praatje met haar maakte en dat het kind
hem daar zat te vertellen, dat ze een j
schilderstuk van Van Roon In haar bezit
had en verkoopen wou. Er was bepaald I
ietsja iets aandoenlijks in dat een
meisje van haar stand zoo iets beweerde.
Ze kon niet anders bedoelen, dan dat ze 1
op de een of andere manier een copie in
handen had gekregen van ,,Zon en Wol-
ken" waar zoo vaak een steendruk van
gemaakt was, copie van net stuk in het
Museum, dat daardoor bekend was gewor
den aan de bezoekers van buiten.
Zoo. heeft u een Van Roon te koop,
zei Adolf Keller, die moeite had zich
ernstig te houden. Heerlijk voor u! Welke
afmetingen heeft het stuk?
Zestien op twaalf inch zei Julie
met de zekerheid van iemand, die zich be
roemen kan op een uitstekend geheugen.
Zonder de lijst?
Julie knikte. Ja, dat is ongeveer de-
grootte. zei Keiler. Het heet zeker „Zon
en wolken"?
Het heeft op het oogenblik geen
naam, zei Julie, zoover ik weet, maar er
zijn zon en wolken op.
Dat 'moet wel als het een Van Roon Is.
Er staan ook boomen op.
Een inch is 2lA centimeter.
O ja? Boomen? Zeker een copie van
het stuk uit het Museum. Is er een molen
in den linkerhoek?
Neen, er was geen molen in den linker
hoek verklaarde Julie met zekerheid. Zij
herinnerde zich dat Willem eerst wel ge
dacht had aan een molen, maar dat hij
later van meening veranderd was.
Dan is het geen copie van de onze
in het Museum. Het is misschien een copie
van L' Automne <de Herfst) uit het
Louvre. Maar hoe komt u aan dat stuk?
Ik heb het gekregen van een heer,
een vriend van mij, zei Julie na eenig na
denken.
Een heel goede vriend ook. De toon
van dien lach was misschien te spottend
om je aangenaam aan te doen. U weet,
niet iedereen geeft een Van Roon cadeau
aan zijn meisje. Zeker een heel rijke mijn
heer, een Rothschild.
Julie wist niet goed wat een Rothschild
was Zij zou het thuis in de dictionnaire
opzoeken
Hoe is die rijke vriend van u er aan
gekomen? Weet u dat misschien?
Hij heeft het gevonden in een win
kel, zei Julie, die alles naar waarheid wou
mededeelen
Waar was die winkel?
In een plaatsje, dat Crowden Mar
ket heet.
O. in Suffolk! Een vreemde plaats
om een Van Roon te vinden.
Het was heel vuil toen hij 't voor het
eerst zag. En er leek wel een ander stukje
boven op geschilderd te zijn.
Heel vreemd! De oogen van Arthur
Keller schenen al kleiner te worden. Wie
heeft u gezegd dat het een Van Roon is?
De man die hem mij gegeven heeft.
En wie heeft het hem gezegd?
Hij heeft de onderteekening gevon
den. De rustige kalme toon was gedeelte
lijk te danken aan het feit, dat zij de
heerlijke volle overtuiging had grooten
indruk op hem te maken.
Wat zegt u?De handteekening
van Van Roon?
Ja, zei Julie.
Nu was de ongeloovigheid van Keiler
overgegaan in een overstelpende nieuws
gierigheid. Hij keek Julie aan met een
aandacht, die hij moeite had niet te veel
te toonen. Dit was een zeer onwaarschijn
lijk verhaal en toch had de man genoeg
wereldkennis, om niet te weten dat een
verhaal, hoe onwaarschijnlijk ook, toch
wel eenige waarheid kon bevatten. Daar
enboven had het meisje zulk een eerlijk
gezicht, dat hij het onmogelijk vond alles
als een bedenksel te beschouwen. Maar
toch waren er omstandigheden bij, diè
wel wat moeilijk aan te nemen waren.
Waarom kreeg u dat schilderstuk oen
geschenke?
Ik heb er om gevraagd, zei Julie met
een eenvoudige oprechtheid, die haar deed
blozen.
Mr. Keller Keek haar vast aan; toen
lachte hij, maar niet onvriendelijk.
—Het was zeker uw hartsvriend, en hij
kon u niets weigeren.
Ja, dat is het, zei Julie, niet geheel
op haar gemak. Die vermetele spot was
iets nieuws voor haar, daar kon zij niet
mee terecht
Maar wat is die vriend van u, is het
een schilder?
Ja, dat geloof ik wel, zei het meisje.
Hij maakt een studie van kunstvoorwer
pen en hij knapt oude schilderijen op en
hij heeft er heel veel verstand van.
Niet zooveel als hij denkt, zei Adolph
Keiler, anders zou hij zoo gek niet zijn
een Van Roon weg te geven, zelfs aan
zoo'n aardig en knap meisje als u is.
Hij sprak nu op heel zachten toon, fluis
terend en bijzonder innemend. De man
had iets bijzonder aantrekkelijks; toch
was er een uitdrukking gekomen in een
paar schichtige oogen, die zonderling
vijandig was.
Zei u niet dat u die Van Roon in uw
bezit had? Er was iets zeer dringends in
die vraag, het deed het meisje heel on
aangenaam aan.
Ja, ik heb hem gekregen.
Zou u hem mij kunnen laten zien?
Julie aarzelde.
Ik geloof het wel, zei ze na eenig
zwijgen.
Zou u hem eens mee willen brengen
naar mijn atelier, dat ik hem eens zien
kan?
Zij aarzelde weder.
Ais u graag wilt, dat spreekt van zelf.
zei de man zeer vleiend. Ik dacht dat het
u misschien wel aangenaam was. U moet
weten, ik ken toevallig nog al menschen,
die er verstand van hebben, opkoopers en
dan zou ik bij hen kunnen informeeren
wat het waard is.
Dat begreep Julie zeer goed. Zij was m
een wanhopigen tweestrijd, en deze man
leek haar toe een vriend te zijn, die haar
uit de verlegenheid wou helpen.
Misschien doe ik het wel, zei ze.
Goed! wanneer wilt u komen?
Julie dacht een oogenblik ernstig na.
Ik kan niet voor Donderdag.
Dat is overmorgen ja, dat kan wel.
Hoe laat?
Julie dacht er goed over na. Het zal
moeten wezen tusschen twee en drie uur.
Zij sprak weifelend en langzaam. Dat is
de eenige tijd dat ik weg kan.
Best. zei hij opgeruimd. U kunt mij
in mijn atelier vinden aan het opgegeven
adres tot vijf uur 's namiddags. Nummer
4 U moet hard schellen, de bel is een
beetje flauw. Mijn naam is Keiler. Wil ik
het opschrijven, of kunt u het wel ont
houden?
Schrijf het maar op met het adres,
als het u blieft.
De man scheurde een blaadje uit een
zakboekje en schreef zijn naam en adres
met een vulpen op. Toen hij dit gedaan
had en haar gegeven, verzocht hij haar
haar naam en adres op te schrijven. Dit
deed ze. En toen bedacht ze plotseling,
dat ze voor Willem's thee moest zorgen.
Ze stond dus haastig op.
Mr. Keller wilde haar vertering betelen,
maar daar bedankte zij voor.
Au revoir! Tot Donderdagmiddag-
Manning Square is maar een minuut o
drie hier vandaan. Vergeet het niet! DJ
waren de woorden, waarmee hij afschem
van haar nam. Breng het maar mee. is
denk wel dat ik u zeggen kan of het eent
is en misschien zeggen wat ik van ae
waarde denk.
Hij lachte even en stak haar heel vrien
delijk de hand toe. Zij nam die hand aaa
maar eigenlijk met een weerzin, dien ze
hem niet durfde toonen. Hij was zw
vriendelijk, zoo verlangend haar van
dienst te zijn, dat er geen reden sChjenhi-
wezen voor de gemengde gevoelens, die WJ
bij haar had opgewekt.
HOOFDSTUK XXII.
Julie was lang niet op haar gemak toen
ze naar huis liep. Want er hing zooveel a*
van hetgeen ze nu doen zou. Zij begreep
dat haar toekomstig lot geheel afhing van
het besluit, dat zij moest nemen in zui
een moeilijke kwestie.
Er was niemand, die haar raad k°nJJ"
ven, geen sterveling, die haar tot sreuj
kon wezen. Maar toch voordat zij ae
drempel van het huis van S. Gedge ovfif-
stapte, had zij besloten zich daden
meester te maken van het schilderstuk
en het mijnheer Keller te laten zien. -
voelde zich niet tot dien man aangetros*
ken, dat is zoo. Maar ach! wat deed <r
er toe; zij moest zoo verstandig
daar geen notitie van te nemen en n*
gevoel niet te laten meespreken, vva"
hij was een vriend, dien de Voorzienign-
haar zonder eenigen twijfel toegezonojj
haa en er was niemand anders tot wi
zij zich wenden kon.
(Wordt vervolgaJ
