Scherts In Schets. 72sle Jaargang VRIJDAG 23 OCTOBER 1931 No. 21962 STADSNIEUWS. Het voornaamste Nieuws van heden. LEIDSCH DAGBLAD DAGBLAD VOOR LEIDEN EN OMSTREKEN. PRIJS DER ADVERTENTIEN 30 Cts. per regel voor advertentlën uit Lelden en plaatsen waar agentschappen van ons Blad gevestigd zijn. Voor alle andere advertentlën 35 Cts. per regel. Kleine Advertentlën uitsluitend bij vooruitbetaling Woensdags en Zaterdags 50 Cts. bij een maximum aantal woorden van 30. Incasso volgens postrecht. Voor eventueele opzending van brieven 10 Cts. porto te betalen. Bewijsnummer 5 Cts. Bureau Noordeindsplein Telefoonnummers voor. Directie en Administratie 2500 Redactie 1507. Postcheque- en Girodienst No. 57055 - Postbus No. 54. PRIJS DEZER COURANTS Voor Lelden per 3 maanden r. 2.35. per weekf. 0.18 Buiten Lelden, waar agenten gevestigd zijn, per week „0.18 Franco per post f. 2.35 4- portokosten. Dit nummer bestaat uit VIER Bladen EERSTE BLAD. teraardebestelling van het STOFFELIJK OVERSCHOT VAN Ds. H. J. KODWENHOVEN Dzn. Een indrukwekkende plechtigheid. Nadat ten sterlhuize in intiemen kring een korte rouwdienst was gehouden, had gistermiddag om 3 uur op de begraaf plaats „Rhijnhof" de teraardebestelling plaats van het stoffelijk overschot van ds. H. J. Kouwenhoven Dzn.. emeritus predikant der Geref. Kerk, die Zondag morgen op 69-jarigen leeftijd plotseling te Amerongen overleed. Er bestond voor deze plechtigheid, zoowel uit de gemeente als uit kerkelijke kringen, overweldigende belangstelling, zoodat reeds lang voordat de stoet arri veerde. zich een dichte haag vrienden en kennissen rondom het geopende graf had geschaard. Wij zagen er o.m. ds. Ingwersen uit Katwijk-aan-Zee en ds. Krabbe van Hille- gom namens de classis Leiden; dr. Ruys en den heer J. Noorlandt namens den kerkeraad te Lisse; een deputatie van den kerkeraad te Voorschoten; ds. J. H. Riet berg uit Maassluis en den heer J. P. van der Haagen uit Den Haag, respectievelijk voorzitter en secretaris-penningmeester van het Fonds Schoolhulp Zuid-Holland, waarvan de overledene vlce-voorzitter was; den heer P. Spaa Jr., voorzitter van de Chr. Oranjever. „Bijbel en Oranje" te Den Haag, tevens vriend van den ontsla pene. Het zeer groot aantal gemeente leden. dat was opgekomen om ds. Kou wenhoven de laatste eer te bewijzen, ge tuigde van de groote liefde, achting en waardeering, welke men allerwegen jegens zijn persoon en werk koestert. In den stoet kwamen behalve de fami lie nog mede de predikanten Thomas, Bouwman en de Bondt, allen alhier en ds. Eringa uit Oegstgeest, zoomede dr. J. G. van Es als Intiem vriend. Twaalf ouderlingen van de Geref. Kerk alhier fungeerden als slippendragers. Nadat de kist met het stoffelijk over schot in de groeve was neergelaten, werd het woord gevoerd door ds. Eringa, die lelde, dat de groote menigte, welke zich random, de groeve verdringt, het bewijs is van de schat van ontroering, welke de tijding van het overlijden van ds. Kou wenhoven in breeden kring heeft gewekt en tevens ervan overtuigt, dat zijn per soon in veler hart een groote plaats in nam. De vorige week nog vervuld van 'jeugdige opgewektheid, is ds. Kouwenho ven thans van ons heengegaan. Het is goed, aldus spr., om op deze plaats stil te staan en een blik te werpen achter ons, beneden ons en boven ons. Wanneer wij achterwaarts blikken, dan gedenken wij dankbaar, dat hier een veelbewogen en erkzaam leven is beëindigd. Het zou te ver voeren hier te memoreeren, wat de overledene als mensch en als christen, als echtgenoot en vader, als herder en leeraar, ais vriend en collega is geweest. Daartoe is spr. ook onbevoegd; slechts wil hij den beminden doode danken voor de wijze, waarop hij tn Oegstgeest het ambt van ouderling heeft vervuld. Wanneer wij de oogen naar beneden laan dan komt ons uit het graf een tem tegen, welke ons toeroept; „Gelijk et gras is ons kortstondig leven" en •Heden ik, morgen gij". Gelukkig hebben ij door Gods genade ook geleerd de ogen hemelwaarts te richten en dan ont- aren wij in den hemel vol louter licht od op Zijn troon, die ons zegt: „Tot ïertoe en niet verder". Ds Kouwenhoven is thans ingegaan in e eeuwige rust en eeuwige vreugde, aarovr hij zelf zoo vaak en zoo graag eeft gesoroken. Het is hem vergund (Jezus Christus met onbedekten aange- icht te aanschouwen, terwijl van hem iet geldt het woord, dat zijn oog verdon kerd is en zijn krachten vergaan. God eeft hem de genade geschonken zich ele jaren te willen bedienen van zijn ersoon tot uitbreiding van Zijn Ko- inkrijk. Het is gegaan als met Mozes, van wien gezegd werd: „Alzoo stierf Mozes, de ienstknecht des Heeren". Geve God, aldus eindigde spr.. dat ons Her grafschrift eenmaal zóó luide. Ds. H. Thomas, sprekende namens de emeente Leiden, welke het voorrecht eeft gehad ds. Kouwenhoven meer dan dertig jaar als haar herder te hebben, dankte God in het openbaar voor dezen 6inoten zegen. Spr. schetste den over- ieciene als een „man van singuliere ga- „„..en groote besognes", die zich hoogst !®™ienstelijk heeft gemaakt voor de 5515 en °ns volk en die door zijn ziele- 'ersprrid V6el S^ste'Ü15611 zegen heeft aiuÜwas.een dienaar des Woords in den ^hoogsten zin; een trouwe paladijn, va„ "^gestoken zwaard het beginsel vorrffji ontastbare gezag van Gods Woord ie raken en W6e hem' die het dorst aan een begaafd man, die over een wat ïïii if-, welsprekendheid beschikte; n bij een vuur en een vaart geven aan zijn woorden, wanneer hij sprak over het Koninkrijk der Hemelen. Voor spr. was hij bovenal de man van den vrede, omdat hij leefde uit het begin sel van de oude profeten: „Alzoo heeft gesproken de Heere Heere". In deze dagen van onevenwichtigheid zien wij standvastige naturen als de zijne dubbel noode gaan. Ds. Kouwenhoven was een kind van God. Van zijn onwankelbaar Godsver trouwen getuigden ook de woorden op zijn sterfbel: „Ik geef het alles aan Jezus over. De Schrift zegt: „Wie ln Mij ge looft, die zal leven, al ware hij ook ge storven". En wij zeggen daarop: Amen, Heere Jezus, komt haastig Ds. Ingwersen van Katwijk-aanZee sprak namens de zusterkerken in de clas sis Leiden woorden van troost tot de na bestaanden, die in den overledene veel verliezen en schetste nem als iemand, die steeds bereid was om het Evangelie te dienen. Op de classicale vergadering was ds. Kouwenhoven altijd trouw op zijn post, het oog gericht houdende op den Hooge, van Wien hij alles verwachtte. Het moet schoon zijn om zooals hij in het harnas te sterven. Spr. besloot met de hartelijke bede, dat ds. Kouwenhoven's arbeid in de zuster kerken nog rijke vruchten zal mogen dragen. 8 a Ds. Bouwman herdacht den overledene als collega, met wien ds. Thomas en spr. gedurende meer den 15 jaar in voortreffe lijke harmonie hebben mogen samenwer ken. Ondanks de dikwerf verschillende inzichten was deze samenwerking één van hart en één van ziel, omdat de over ledene een trouwe en eerlijke broeder en een nobel mensch was. Spr. dankt God voor deze hartelijke samenwerking en troostte de nabestaanden door te zeggen, dat ds. Kouwenhoven thans is ingegaan in het hemelleven, waarnaar zijn ziel altoos heeft verlangd. Ds. J. H. Rietberg uit Maassluis, voor zitter van het fonds schoolhulp Zuid- Holland dankte den overledene voor het voortreffelijke werk, dat deze in zijn kwaliteit van vice-voorzitter heeft ver richt. Zijn weldoordachte adviezen wer den steeds gaarne opgevolgd. Spr. besloot met het woord van Job: De Heere heeft gegeven, de Heere heeft genomen; de naam des Heeren zij geloofd. De oudste hier te lande vertoevende zoon, ds. Kouwenhoven van Wageningen dankte voor de vele blijken van liefde, welke zijn vader tijdens zijn leven heeft mogen ontvangen en sprak er bovenal zijn vreugde over uit, dat zijn vader zich ook heeft mogen verheugen in de gunst van God. Op zijn verzoek zong de menigte het tweede vers van Psalm 5: „Een stroom van ongerechtigheden',, enz., waarna een schoonzoon van den overledene, de heer Overduin de plechtigheid besloot met het lezen van den 121sten Psalm, gebed en het „Onze Vader". DE JONGSTE GRONDAANKOOP DER Gemeente. Request aan Ged. Staten. Onderstaand request aan Ged. Staten ligt tot en met Dinsdag 27 October ter teekening bij A. M. van Zwicht, Boek handel, Breestraat 126: Aan Heeren Gedeputeerde Staten van Zuid-Holland, 's Gravenhage. Geven met gepasten eerbied te kennen. dat zij volgaarne instemmen met het ingezonden stukje in het Leidsch Dagblad van Zaterdag 17 Oct. j.l. van den heer J. A. van Hamel, alhier, betreffende den aankoop door de Gemeente Leiden van grond benevens met diens schrijven van 19 Oct. aan Uw college zich de vrijheid veroorloven te dien aanzien nog onder Uwe zeer gewaardeerde aandacht te brengen Dat het feit, dat de Gemeenteraad met algemeene stemmen op één na het voor stel van B. en W. heeft aangenomen Maandag j.l. weinig zegt, omdat: 1. De stemming plaats vond op een zeer laat avonduur na een voorafgaand zeer uitvoerig debat inzake het Stadhuis, de raad was dus vermoeid!!!!! 2. Omdat de raad den moed blijk baar missende om van de dwalingen zijns weegs terug te komen zich blijkbaar gebonden achtte aan zijn in geheime zitting van toestemmend votum; welk votum vermoedelijk niet weinig werd beïnvloed door het lokaas van werk verschaffing in de nabije toekomst. Wat die werkverschaffing te zijner tijd zal kosten, men huivert het bedrag te schatten, doch dat het een aanzienlijk kapitaal zal verslinden is wel vaststaand als men weet dat de ophooging van het land aan Zuiderzicht (indertijd ook door de Gemeente gekocht) moet gekost heb ben pl.m. f. 100.000!!! Adressanten hopen dat Uw college ter men moge vinden zijne goedkeuring te onthouden aan het Raadsbesluit van 19 October j.l. o HANDELSREGISTER KAMER VAN KOOPHANDEL. Opheffing: L. van Duyvenbode, v. Was- senaerkade 4, Katwijk aan Zee. Aannemer, timmeren, metselen. KERK EN VREDE. Orthodoxie en vredesbeweging. Men schrijft ons in de vereenvoudigde spelling De eerste kursusavond is gehouden in het „Vrijzinnig Christelijk Federatiehuis", Gerecht 10. Het onderwerp luidde: „Or thodoxie en Vredesbeweging" en werd in geleid door H. J. Nijhof, christelik-ortho- dox onderwijzer te dezer stede en lid van de kursuskommissie. Uit het doorwrochte referaat halen wij aan: De vraag kan zijn: hoe staat elke richting in de orthodoxie tegenover elke richting in de Vredesbeweging? en ook niet: mogen we iedere uitlating van een orthodox mens als een uiting van ortho doxie aanmerken. Vanavond noem ik orthodox ieder, die èichzelf die naam geeft en versta ik onder Vredesbewe ging de grondige (radikale) Beweging, zooals deze door Kerk-en-Vrede wordt voortgeplant. Vele orthodoxen noemen Orthodoxie en Vredesbewegmg een zui vere tegenstelling en ook vele medestan ders van moderne richting, die met or thodoxe mensen maar nooit kontakt konden krijgen doen dit. Tans is 't an ders: in alle lagen van het volk is 't vraagstuk brandend geworden en eist het een oplossing, ook in orthodoxe kringen. Het zijn vooral onze jongeren, die zich niet meer laten sussen, die, eenmaal op geschrikt, niet meer 'met een fraze, een leus, een bijbeltekst tevreden te stellen zijn, die een antwoord willen op de dui zenden vragen, die hen niet meer met rust laten. Duizenden, die nadat ze in de verschrik kingen van de wereldoorlog hebben mee geleefd met de Kerk-en-Vrede mensen, zien in, dat de gewapende vrede van nu beslist moet voeren tot een nieuwe vol- kerenslachting. Waarom komen ze niet bij ons om mee te strijden voor ons grootse ideaal? Waarom nemen ze een vijandige houding tegen ons aan? Omdat ze principiële bezwaren hebben tegen een radikale oorlogsbestrijding, die toch de enig ware is. Omdat ze zich blind staren op hun hoofdbezwaar, dat de oorlog als gevolg van de zondige natuur van de mens altijd zal blijven. De vredesmensen zouden de zonde afschaffen willen. Wij verwerpen deze beschuldiging gezien de onmogelikheid. Met Bijbelteksten zal ik het niet be strijden, omdat ik de Bijbel niet wil ver lagen tot een poezie-album. Uitgangspunt is voor mij wat door Jezus zelf als 't kern punt, als 't eerste en grote gebod en als 't tweede daaraan gelijk aangegeven wordt dat omtrent de Liefde tot God en de naaste, waarop de grote Paulus her- haaldelik de nadruk wordt gelegd. Het hele Nieuwe Testament ademt een geest van Vrede en Liefde. Wij moeten niet zeggen: prakties kan ik 't toch niet toe passen want goed en kwaad in volstrekte zin bestaat voor de mens alleen maar in de wil, in het streven. Wij moeten die wil, dat stareven op 't absoluut goede richten. Wij pacifisten schaffen de zonde niet af, want wij weten dat, wanneer wij elkaar niet meer als beesten slachten, wij nog even zondig zijn als nu. Maar van menslik standpunt gezien komen we zichtbaar verder. Het ideaal zegt Tolstoi zo mooi is als de lantaarn, die we aan een stok voor ons uitdragen. We trachten die lamp te bereiken, doch 't lukt niet. Toch gaan we vooruit, God die' ons streven ziet, zal ons zegen geven. Waarom stond Paulus zo hoog, zo dicht bij God? Omdat hij in zijn grote geloof, in zijn groot Godsvertrou wen, naar het goede streefde. We moeten 't ideaal niet naar beneden halen. Wanneer we een schooljongen wil len leren een rechte lijn te trekken en hij kan 't maar niet tekenen we hem toch niet een niet al te kromme voor (Tolstoi) neen, we tekenen hem tel kens de rechte voor. Schooljongens zijn we tegenover de volmaaktheid van Chris tus schooljongens, die 't nooit leren. Toch heeft Jezus Christus ons de vol maakte rechte voorgetrokken in zijn: „Weest gijlieden dan volmaakt, enz" Daarom orthodoxe tegenstanders, moet onze Beweging grondig zijn. Bij elk half slachtig streven naar onze lantaren gekeken! Dan spreken we van zelf ons heilig „Neen!" Een sprong in 't duister? Wij wagen 't met GodHij zal ons hel pen over de afgrond te springen in 't Licht. Niet op de God van de Sina'i zij ons oog gericht, doch op de Vader, ons geopen baard door Jezus Christus. We blijven van Israël af, want diens ondergang beteken de de ondergang van het monotheïsme en Neerlands ondèrgang zou niet bete kenen de ondergang van 't Cristendom. Voor ons is 't profanie wanneer we onze tegenstanders Gods vijanden noemen. Het is profanie, het is God naar beneden ha len, te spreken over 't drievoudig snoer „God, Neerland en Oranje". Onze God is een internationaal God en de heilige In ternationale van de Christen is het „Onze Vader". Kruipen we niet weg achter de over heid. God zal ons beoordelen naar 't geen we zelf gedaan hebben. Petrus voor de Joodse Raad, sprak: Wij moeten Gode meer gehoorzaam zijn dan de mensen. De Vader des Vaderlands vóór onze tiran nieke koning Philips II bewerkte diens afzwering. Zeker geen niet-orthodoxe daad. Orthodoxe vrienden! komt tot ons over en helpt ons. Met onverdeelde aandacht werd dit referaat aangehoord. Een leerzame ge- dachtenwisseling volgde. De spreker toon de zich biezonder paraat in 't beantwoor den. Het Kommissielid Ch. L. Waldkötter had het openingswoord gesproken en de bespreking geleld; het Kommissielid dr. Z. Kamerling sprak het sluitingswoord. pv-yyn Si EEN ONDERKRUIPER. LEIDSCHE CHR. BESTURENBOND. Geslaagde propaganda-vergadering. Dat de tijd van vergaderen en de daar mede in nauwverband staande propa ganda weer aangebroken is behoeft geen betoog. Men heeft 's avonds de agenda maar even te raadplegen en tal van bij eenkomsten en lezingen vragen de aan dacht. Zoo ook gisterenavond toen velen zich hadden opgemaakt ter bijwoning van de propaganda-vergadering van den Leld- sche Chr. Besturenbond, die ditmaal in Prediker werd gehouden. Te ruim acht uur opende de voorzitter de heer A, J. Schoneveld met het lezen van Mattheus 14:14-23 en gebed. In een kort openingswoord heette spr. alle aanwezigen hartelijk welkom, in 't bijzonder de beide sprekers van dezen avond ds. M. J. Punselie en den heer J. B. H. Grotenhuis, secr.-penn. van den Chr. Metaalbewerkersbond en 't zangkoor „Hosanna", dir. de heer Wolf. Direct hierna kreeg het zangkoor gele genheid zich een en ander maal te laten hooren. Ds. Punselie daarna het woord verkrij gend, herinnerde aan het spreekwoord „Arbeid Adelt" en schetste hoe er pa troons zijn geweest en nog zijn, die den arbeider als een onderdeel van een ma chine beschouwen. Gelukkig dat dezen tijden gaandeweg veranderen. Spr teekende dezen eersten propagan- da-avond als een aanloop, die inzet voor het werk in den komenden winter. De groote vraag is echter, zal 't lukken? en dit is alleen maar mogelijk, wanneer de arbeiders een zeker zelfrespect hebben. Vervolgens wees spr. erop hoe ook in het Paradijs, de arbeid een voorname plaats had; want Adam moest het para dijs bebouwen en bewaken. God gebruikt door der tijden heen de menschen als zijn medearbeiders. Wil daarom ons werk gelukken dan moet het een hoog stempel dragen. We moeten ons werk beschouwen als inge schakeld in 't groote geheel. Wij moeten den ideëelen kant van de zaak zien en vasthouden. Ik weet het aldus spr., arbeiders zijn practisch en komen direct met critiek. Er wordt gezegd, er is aan den arbeider ook nog een reëelen kant. Naast de stem van God komt dan de stem van onze zinnelijke behoefte en wanneer onze zinnelijke behoefte daar boven uitgaat, raakt de stem van God daarbij ten achter en worden wij slaven Er zijn heden ten dage vele menschen, die door hun zorgen en levensstrijd den moed opgeven en zich als een stuk hout door den stroom laten meedrijven. Er zijn vele dingen, die ons ons zelf respect uit de hand slaan. Den ideëelen kant zullen wij noodig hebben in onzen arbeid, in de eerste plaats om rust te krijgen ln onzen arbeid, in de tweede plaats voor de kwaliteit van ons werk en in de derde plaats voor de leiding van onzen arbeid. Laten wij, aldus eindigde spr., ons Chris tenzijn bewust zijn, dan zullen wij achter Christus worden getrokken op de ideëele hoogte. Nadat het zangkoor zich nogmaals had laten hooren, was het woord aan den heer J. B. H. Grotenhuis, die sprak over „De kracht van onze beweging." In de eerste plaats wees spr. op de kracht van het getal, en vertelde dat op 1 Januari 1931 er 82000 en 6 maanden later. 1 Juli 1931 er 95500 leden georgani seerd waren. Alzoo een vermeerdering van ruim 13000 leden, menschen, die zich verplicht gevoeld hadden zich christelijk te organiseeren. Doch niet alleen in het getal zit onze kracht, ook de geldmiddelen maken een belangrijk deel van onze kracht uit. Ook dit is vooruitgaande; was op 1 Jan. 1931 het totaal bezit f. 2.259.000 thans be schikt de christelijke vakbeweging over ruim vier millioen gulden,, waaraan dan tevens verbonden een t. b. c.-fonds, ge bouwenfonds en vacantie-oord. BINNENLAND. Belangrijke besprekingen te Parijs over onzen uitvoer naar Frankrijk (Binnenl., 4e Blad). De nieuwe radio-zender Kootwijk wordt misschien bestemd voor de 298 M.-golf (Binnenland, 4e Blad). Ingediend is een wetsontwerp tot di recte steunverleening aan de aardappel- meel-industrie. (Land- en Tuinbouw, 3e Blad.) Fraude bij den Pensioenraad; een tweede verdachte gearresteerd wegens verduistering van f. 10.000 (Gemengd, 2e Blad). Ons parlementair overzicht; wetsont werp tot instelling van een economischen voorlichtingsdienst aangenomen. (3e BI.) De samenstelling van het voorloopig Nederlandsch voetbal-elftal. (Sport, 2e Blad.) BUITENLAND. De Fransche premier Laval in Amerika. (Buitenland en Tel., Ie Blad.) Lord Reading geeft een verklaring aan de pers. (Buitenland, le Blad.) Het Chineesch-Japansch conflict. Reso lutie van den Volkenbondsraad (Buitenl. en Tel., le Blad). Opstand tegen het Engelsche gezag op Cyprus (Buitenl., le Blad). De moties van wantrouwen tegen de Pruisische regeering verworpen (Buiten land, le Blad). Wij zijn hier trotsch op, aldus spr., maar onze beweging mag hierin niet uit sluitend de kracht zoeken; in de eerste plaqts komt de dank aan God toe, die ons het tot zoover heeft doen gelukken. Vervolgens besprak spr. de werkeloos heid van vroeger en nu, erop wijzende, dat de werkloozen van nu in vele opzich ten bevoorrecht zijn bij die van vroeger. Wij beleven moeilijke tijden en men- schelijkerwijs gesproken is er geen uitred ding uit dezen chaos, maar gelukkig heb ben wij als Chr. Vakbeweging iets anders, want als christen-mensch kunnen wij zeggen, dat wij het geloof hebben, dat God uitredding kan geven. Het moet gaan in onzen strijd om het recht van onzen God en dan zullen wij zeker triomfeeren. Bij monde van den voorzitter worden 1 beide sprekers bedankt voor hun krachtig pleidooi voor de Christelijke vakbeweging. Tevens werd de heer I. Tuinhof de Moed gehuldigd in verband met zijn 12V2- jarig jubileum als 2e secretaris. Een en ander ging gepaard met de aan bieding van een prachtige vulpenhouder, waarna op de gebruikelijke wijze werd ge sloten. Zooals gezegd verleende het zangkoor geheel belangeloos hare medewerking en ook haar past een woord van lof voor het geen het wist te presteeren. HET GROENE KRUIS, AFD. LEIDEN. Gisteravond werd in het gebouw Pieters- kerkgracht 9 de najaarsledenvergadering gehouden van de afdeeling Leiden van het Groene Kruis. De waarnemende voorzitter, dr. Boon- acker, deelde allereerst mede, dat dr. Schreuder wegens vertrek uit de gemeente bedankt heeft als bestuurslid. Sedert de oprichting der afdeeling in 1908 is dr. Schreuder steeds haar voorzitter geweest; een woord van oprechten, hartelijken dank werd hem gebracht voor zijn belangstelling in en toewijding aan het Groene Kruis werk. De notulen der vorige vergadering wer den door den secretaris voorgelezen en door de vergadering vastgesteld. Vervolgens werd door de penningmeeste- resse de ingediende begrooting voor 1932 toegelicht Wij vermelden hieruit, dat de contributies iets lager geraamd worden 3400), terwijl de vergoeding voor zuster- hulp tot een hooger bedrag (f.2600) kon worden uitgetrokken. Een bedrag van f214 is voor onvoorziene uitgaven ge raamd. De begrooting sluit in ontvang en uitgaaf met een totaal-bedrag van f.7140 en geeft den indruk, dat de Gr. Kruis- afdeeling op financieel gezonde basis werkt. De aan de beurt van aftreding zijnde bestuursleden mej. dr. A. J. Steenhauer en H. Filippo W.Fzn., werden herkozen. In de vacatures, ontstaan door het bedanken van dr. J. A. Schreuder en dr. M. D. Horst, werden met algemeene stemmen gekozen mej. dr. Catha. Hovens Gréve en dr. H. A. Schouten. Vervolgens werd de beschrijvingsbrief behandeld voor de 35ste vergadering der Zuid-Hollandsche Vereeniging Het Groene Kruis op 30 October a.s., waarbij in het bijzonder de hoofdbestuursvoorstellen ten opzichte van bakers in provincialen Groene Kruis-dienst besproken werden. Dr. Boonacker verklaarde zich bereid 30 October als afgevaardigde naar Rotterdam te gaan.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1931 | | pagina 1