WAALS COLPORTEURS Karpetten KALENDERS 19; EXTRA RECIAM HAARLEMMERSTRAAT 130-136 I koopt U bij ons het best A. M.VANZWICl DEZE WEEK Halt pond Pepermuntfondant 20 ct Half pond Cocossterren 17 ct N.V. „Het Chocoladehuis", Haarl.straat N.V.DELANDBOUWBANK TE UTRE WEET U HET AL Geldersche rauwe Rookworst voor 45 c p GEVRAAGD 2 GOEDE GEBR, ROTTEVI LEGKAART. Hoe Hans genezen werd LAGE RIJNDIJK No. 63-65 LEIDEN Adverteert in het Leidsch Dagblad 3x4 volle 12 els nieuwe bouclé dessins 21.50 - 17.50 - 13.50 12.- - 10.75 - 7.90 2 x 3 6 els 8.75 - 5.50 - 4.90 21 x34 9 12.50 - 9 75 els 7.15 ONS PRIMA ZUIVER WOLLEN OLYMPIA KARPET in de mooiste moderne teekemnsren is nagenoeg onverslijtbaar en kost thans slechts 12 els 25.— 16 els 33.— 3i x 4£ volle 16 els Voor nieuwe dessins zie de Etalages 28.- - 23.50 -19.50 14— - 11.50 - 8.75 m 1F=1QI 3Q BOEK- EN KUNSTHANDEL «REESTRAAT 126 - TELEFOON GROOTE SORTEERING Voor verzending naar INDIË en BUITENLAND wordt nauwkeurig zorg gedr Let Bij Bet' tcoopen van Knakworstjes vooral op kwaliteit. Eischt daarom Zwanenberg's Frankfor. ter Knakworst, want weet dat deze, zooals alle Zwanenberg's Delicatessen, uit de allerbeste grondstoffen bereid worden en heerlijk gekruid zijn. !n Ware tractatie verleent CREDIET aan LANDBOUWERS en CNDUSTRII onder borgstelling en hypothecair verband. STELT VERKRIJGBAAR: Zeer geschikt voor rustige geldbelegging: 4pCt. Obligatiën in bedragen van f. 1000 en f (met halfjaarl. coupons) tegen den koers v. IOC' AGENT VOOR LEIDEN EN OMSTREKEN de Heer A. J. DEN HOLLANDER Prinsessekade 3 (ingang Schapensteeg) - Le De echte fijne Natuurlijk alleen bij 62-1 Fa. J. DE LA RIE - CLARASTEEG 18 - TEL. 20' hoog salaris en stijgende provisie Alleen zij, die in de STOFZUIGER-BRAN CHE ingevoerd zijn, ge lieven zich persoonlijk aan te melden: 6247 KOREVAARSTRAAT 7, tusschen 12-2 uur, of tusschen 5-6 uur, HAARLEMMERSTR. TELEFOON 512, Deze legkaart stelt voor. Een haan pikt een doosje open en er komt een duiveltje uit. =y (Nadruk verboden). door C. E. DE LIT.I.E HOGERWAARD Hans had weer eens schoolpijn. Dat was een lastige kwaal! Zóó ging hij 's avonds gezond naar bed cn zóó stond hij 's mor gens met een hevige schoolpijn op. Waar die precies zat? O, door zijn heele lichaam! Vroeger, toen hij nog naar 't fröbelklasje ging. had hij eens over „kiespijn in den rug" geklaagd, waarop Vader en Moeder hem zóó hartelijk uitgelachen hadden, dat hij het in het vervolg maar veiliger vond. de juiste plaatsaanwijzing te vermijden. Vanaf dit oogenblik klaagde hij dan ook 6teeds over „pijn overal", wanneer hij geen zin had om naar school te gaan. Nu was Hans een eenig kind, en daar zijn Moeder zelve veel sukkelde, meende zij. dat zij Hans zooveel mogelijk moest ontzien. Maar Hans was een heel gezonde jongen, wiens eenige kwaal hoofdpijn was cn had best flinker aangepakt mogen wor den. Vooral Tante Tine, Moeders eenige zuster, die zelf drie jongens en twee meis jes had, schudde menigmaal het hoofd, als zij zag, hoe Hans verwend werd. Dik wijls had zij er met haar zuster over ge sproken. maar het was moeilijk de laatste te overtuigen, dat zij haar eenigen lieve ling verwende. En nu was Moeder sinds eenige weken bedlegerig geweest en kwam zij er nog minder toe Hans flink aan te pakken. De jongen profiteerde ervan en daar zijn Vader den geheelen dag afwezig was en de oude Bertha, die reeds jaren bij Vader en Moeder diende, al tevreden was, wan neer Hans geen vuile voeten in huls zette en niet hard aan de bel rukte, als hij uit school kwam, kon de jongen eigenlijk pre cies doen en laten, wat hij graag wilde. De „pijn overal" werd er niet minder op! Eindelijk echter zou er een groote ver andering plaats vinden. De dokter schreef Moeder een reis naar het Zuiden voor. Vader zou haar brengen. Bertha ging een week of twee naar haar zuster en Hans kwam bij Tante Tine in huis. Dat was een heel ander leventje: op eens vijf nichtjes en neefjes, die van zijn kun sten niet de minste notitie namen en hem hartelijk uitlachten, als hij over „pijn overal" klaagde. Maar nu was Hans op een morgen toch Vastbesloten zich niet langer door hen te laten ringelooren. Tegen zijn beide neefjes bij wie hij op de kamer sliep, zei hij, dat hij niet kon opstaan, want dat hij „pijn overal" had. Even verwonderde het hem, dat ze het onmiddellijk schenen te gelooven ja, Bert, de oudste van het tweetal, zelfs zei: „Blijl dan maar lekker onder de wol vandaag!" Dat was aan geen doovemansooren ge zegd en nauwelijks hadden Bert en zijn broertje Jan heel behoedzaam de slaap kamerdeur achter zich dicht gedaan, of Hans keerde zich nog eens lekker om. Hè. dat viel mee! Dat zij elkander geheimzinnig lachend en veelbeteekenend hadden aangezien, was echter niet door hem opgemerkt. Maar Hans wist dan ook niet, dat Tante Tine met de jongens afgesproken had, de zaak als heel ernstig te beschouwen, zoo- dra Hans weer over „pijn overal" klaagde. Zij hoopte n.l. op die manier het verwende jongetje van zijn lastige steeds terugkee- rende kwaal te genezen. Nauwelijks was Hans weer ingedom- meld, of de deur der slaapkamer werd behoedzaam open gedaan en Tante Tine kwam binnen met een blaadje in de han den. Terwijl zy een kopje thee met een be schuit bij Hans neerzette, sloeg de jongen de oogen op en zei zacht: „Goeien morgen. Tante!" „Goeien morgen, Hans!" klonk het vrien delijk terug. „Ik heb van de jongens ge hoord, dat je „pijn overal" hebt. Je moet dus maar in bed blijven vandaag." ..Den heelen dag. Tante?" vroeg Hans verschrikt, want dat was nu niet precies zijn bedoeling- „Ja, natuurlijk!" antwoordde Tante, als gold het de meest eenvoudige zaak der wereld. „Gebruik nu eerst dit kopje slappe thee met een beschuit. Dat ls goed voor je. Daarna zal ik eens even temperatuur opnemen „O, dat is niet noodig. Tante! Zóó erg ls 't niet!" riep Hans uit. Hij trachtte daar bij zoo onschuldig mogelijk te kijken. Tem peratuur opnemen moest Tante maar lie ver niet doen. Zijn fopperij mocht daar door eens aan 't licht komen! „Toch wil ik het niet nalaten", zei Tante en haar toon klonk zoo beslist, dat Hans wel begreep zich aan dezen maatregel te moeten onderwerpen. Terwijl Hans ontbeet of niet ontbeet, zooals hij het zelf noemde, want hij had reuzentrek en dat kopje slappe thee met die ééne beschuit was natuurlijk lang niet voldoende om zijn honger te stillen ging Tante de kamer uit. 't Werd Hans duidelijk, wat hem wacht te. Vlug sprong hij het bed uit, nam haas tig een boek uit de kast en kroop er mee onder de wol. Al beloofde die dag dan ook niet zóó prettig te worden als hij, Hans, zich wel had voorgesteld, met een mooi boek zou 't nog wel meevallen. Even later kwam Tante Tine terug, leg de ernstig den thermometer aan en bleef vóór 't bed van den vermeenden patiënt zitten. Na tien minuten, die Hans wel een half uur leken, haalde zij den thermome ter weer te voorschijn, keek er aandachtig op. schudde het kwik omlaag en stak het steeds de waarheid sprekende voorwerp in zijn kokertje. Hans zag Tante Tine met groote oogen aan. Natuurlijk had hij geen koorts, maar zou Tante zijn kwaal nu begrij pen? Tante zei echter niets. Vervelend was dat zwijgen! Als zij nu maar sprak, dan wist Hans ten minste, waar hij aan toe was; dat onzekere was niet om uit te houden! Eindelijk trok Hans de stoute schoenen aan en besloot hij er Tante naar te vragen. „H-heb ik koorts, Tante?" klonk het half onder de dekens uit. „Hoeveel?" „Dat mag de patiënt zelf nooit weten," luidde het antwoord. Hans was dus nog niets wijzer. „M-maar w-wat moet ik dan doen?" waagde hij het nog te vragen. „Vandaag onder de wol blijven!" klonk het onverbiddelijk. „Ik zal je eens lekker toedekken, maar wat is dat?" Tante had het boek ontdekt en haalde het onder de dekens weg. „Een zieke mag niet lezen", zei zij kalm, „Dat spant de oogen te veel in!" Zij legde het boek weer in de ka^t, draaide den sleutel om, stak dezen in haar taschje en liet Hans eenzaam achter. O, wat had de jongen het land! Hij had gedacht eens lekker te lezen vandaag en nu liep het zóó uit! Zou Tante werkelijk meenen. dat nij ziek was? Tante Tine was vroeger ver pleegster geweest en had veel verstand van zieken. Zij kon het dus weten! Zou hij dan tóch ziek, echt ziek zijn? Als hij nu maar wist, wat de thermometer gezegd had! Misschien had hij wel koorts en de een of andere vervelende ziekte onder ae leden! Het angstzweet brak hem bij die ge dachte plotseling van alle kanten uit. Ja, hij had koorts! Hij was er nu zeker van. En Vader en Moeder zoo ver weg! Ais Moeder thuis geweest was, zou zij natuur lijk bij hem in de kamer gebleven zua maar Tante Tine liet hem aan zijn lot over Den heelen morgen kwam Tante pne niet naar hem kijken. Zou zij 'm vergeten. Misschien dacht zij, dat hij sliep. Zou M eens bellen? Maar er was niet eens een bel In de kamer! Zou hij dan eens roepen. Hoe hij echter ook riep, er kwam me mand! En wat was het stil in huis! Zouden ze hem zoo ziek als hij was! alleen gelaten hebben? Het was al een eind in den middag, toen hij wakker werd. Vóór zijn bed stond een Paul Kaiser Speculaas per half pond f. 0 25 Hal blik (3 pd f. 1 25 Amandel Speculaas, Dikke Speculaas 6294 p-r ons f 015 Banket-Staven f. 0.35 12 ct. Vuiuv. iweneii -J CV. p. STUK Gebakjes 8 ct. p. stuk Wellingtons 16 ct* j Crêmesoesjes Eerste kwaliteit Tarwe en Bloem. Krenten, Rozijnen en Sucadeü Beleefd aanbevelend J. SPRUIT, 10 10 Appetit Sild. Cocktail Sild, Hovmester Sild, Gaffelbiter. Appetit Biter, Gourmet Sild, Smorgaassild, Sardelrinyen, Filets de Harengs. heuwe Stemgember in groene potten. Fijnste kwaliteit, per pot f. 2.80, 1.40, 0.70 Orange Marmelade Cross Blaekwell. 1 pondspot f. 0.50 Cairn s fijnste Scbotscbe Marmelade. f. 0.65 Cbiver's Oranje Marmelade, 4 pondsbus f. 1.95 4-3

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1931 | | pagina 2