DAROL FARGUHAR S
NACHTWANDELING
72ste Jaargang
LEIDSCH DAGBLAD, Zaterdag 22 Augustus 1931
Derde Blad
No. 21910
m Buitenl. Weekoverzicht.
Het weer en de depressies.
GOUDEN HUWELIJKSFEEST TE KOUDEKERK.
FINANCIEN.
WETENSCHAPPEN.
BURG. STAND VAN LEIDEN
FEUILLETON.
De finantieele crisis overheerschend.
Als in een kringetje blijft men rond
draaien in de groote kwestie van het
cogenblik! Van alle zijden wordt de ernst
van het treffen van maatregelen in plaats
van al het gepraat in de ruimte erkend
doch men schijnt onmachtig om de ma
chinerie, die de maatregelen moet nemen,
in beweging te brengen. Economisch zit
oen volledig in het moeras; wie daaraan
nog zou durven twijfelen, verwijzen wij
naar het Layton-rapport. juist deze week
ais resultaat van de besprekingen der ban,
bers te Bazel gepubliceerd. Men bedenke
hierbij wel, dat deze bankiersconferentie
staat los van de z.g. Stillhalte-commissie.
De laatste heeft Duitschland's credieten
verlengd, de bankiers zouden nagaan, hoe
Duit-schland verder te helpen was, daar
met verlenging der credieten alleen
Duitschland immers niet afdoende is ge
baat. Welnu, deze bankiers, w.o. een
Franschman, hebben unaniem vastgesteld,
dat momenteel Duitschland niet te helpen
is, daar het vertrouwen ontbreekt! Dat
keert pas weder, wanneer het gansche
vraagstuk van schadevergoeding en inter-
geallieerde schulden opnieuw onder de
ocgen is gezien en in beiderlei opzicht
verlichting is aangebracht En dat is
het werk der politici!
Hoewel natuurlijk niet in zoo'n scherpen
vorm en minder duidelijk omlijnd, is dit
niettemin feitelijk de inhoud van het
Layton-rapport en wij kunnen ons voor
stellen, dat in Duitschland in regeerings-
kringen en bevriende kringen dit rapport
met groote ingenomenheid is begroet. Het
geeft toch als remedie het middel, dat van
Duitsche zijde reeds zoo lang is aange
geven, doch dat men niet wilde aanvaar
den. omdat men meende, dat Duitschland
rich op handige wijze van zijn verplich
tingen wilde afschuiven!
Na dit rapport staat Duitschland wel
bijzonder sterk, wanneer het beweert, dat
het een Young-moratorium van noode
heeft en dat wordt in Fransche kringen
ook aldus gevoeld, gelet op de weinige
ingenomenheid, daar aan den dag gelegd.
Met dit al Is nu echter maar de vraag,
hoe de kat de bel aan te binden, m. a. w.
hoe dit alles-overheerschend vraagstuk
moet worden aangesneden. Er is ongetwij
feld een groote dosis tact en behendig
heid voor noodig om dit zoo te doen, dat
niemand der betrokkenen er aanstoot aan
nemen kan. Vooreerst gelooven wij even
wel den tijd voor een officieele stap nog
niet rijp! Men zal langzaam maar zeker
deze moeten voorbereiden en aan weers
zijden van den haringvijver is men o.i.
daaraan dan ook reeds bezig, zij het in
losse en vage vormen. De groote vraag is
hierbij nu, of dit uitstel voor Duitschland
en dientengevolge voor ons gansche we
relddeel geen gevaren in zicht bergt.
Kan het Duitsche rijk zich zelf voorloo-
pig nog redden, dat beheerscht de situatie
Ir. dit opzicht volkomen en al te gerust
zijn wij daarop niet, gelet op het feit, hoe
bij onze Oosterburen de werkloosheid
thans reeds weer sterk toeneemtHet
langzaam zal dus slechts heel betrekke-
h]i kunnen en mogen zijn, wil men niet
te laat komen!
De politici zullen veel gevoeligheden,
waaraan de wereld trouwens reeds veel
te lang heeft gelaboreerd, over boord
moeten werpen en meer zich algemeen
staatsman moeten toonen dan eigen-
parochie-verdediger, gelijk tot dusver!
luiks mede in eigen belang.
Hoe moeilijk het zal zijn om tot resul
taten te komen in een kwestie, waarbij
zcoieel belangen op het spel staan, kan
men afleiden uit het verloop van zaken
in Engeland, waar men staat voor een
bezuiniging van plm. 120 millioen om een
sluitende begrooting te verkrijgen en al
zijn daarbij heel wat minder partijen in
het geding, hoeveel voeten heeft het niet
in de aarde,, om daar het gewenschte
resultaat te bereiken. Zelfs in het kabinet
heerscht geen volledige overeenstem
ming; evenmin tusschen kabinet en la-
bour-partij; laat staan dan tusschen
regeering en oppositie, hoe loyaal deze
zich overigens in algemeenen zin ook
betoont.
Het advies der voor bestudeering van
het vraagstuk ingestelde commissie zal
niet worden gevolgd, dat is zeker, daar
deze voor meer dan de helft het benoo-
digde bedrag wilde vinden door verla
ting der werkloozen-ondersteuning en dat
zou labour nooit hebben aanvaard. Doch
hoe de regeering Mc Donald zich dan wel
voorstelt het gat te stoppen, is nog on
bekend, al doen reeds velerlei geruchten
daaromtrent de ronde, waarin vermoede
lijk wel een kern van juistheid. Een oogen-
blik schijnt zelfs gedacht te zijn aan het
invoeren van een tarief van 10 procent op
alle ingevoerde goederen, waardoor de
vrijhandel een gevoelige knauw zou heb
ben gekregen (als ook Engeland dit prin
cipe ontrouw werd. was het feitelijk dood!)
doch het laat zich aanzien, dat daarvan
zal worden afgezien, alhoewel de conser
vatieven een dergelijken maatregel na
tuurlijk van ganscher harte zouden steu
nen.
De Duitsche crisis, die ook Oostenrijk
zoodanig heeft getroffen, dat dit land een
onderzoek naar zijn levensvatbaarheid
door den Volkenbond heeft gevraagd, welk
onderzoek reeds gaande is, bracht tevens
Hongarije in groote moeilijkheden, daar
dit land zich speciaal naar de vroegere
metgezellen in den oorlog economisch had
georiënteerd. Krachtige maatregelen zijn
ook daar genomen en nu de eerste ge
varen het hoofd is geboden, is plotseling
het ministerie Bethlen afgetreden. Het
heet, dat de gezondheidstoestand van
den premier was geschokt en waarschijn
lijk zal dit wel juist zijn 10 jaar in
omstandigheden als wij thans beleven een
zoo geducht geknot en verminkt land te
besturen maakt dit ook alleszins aanneme
lijk doch of dit de eenige reden is? Er
wordt gemompeld, dat Bethlen, die veel
voor zijn land heeft gedaan en deswege
populair is. voelde, dat de bakens meer in
Franschen geest moeten worden verzet en
voor Frankrijk is de afgetreden premier,
die grootendeels ook buitenlandsche zaken
beheerschte, geen persona grata.
Voor besprekingen met en het aanknoo-
pen van nauwer banden met Frankrijk
heet de minister van buitenlandsche za
ken graaf Julius Karolyi, nog slechts kort
aan dit ministerie, meer geschikt en hem
is dan ook de vorming van een nieuw
kabinet opgedragen.
Graaf Julius Karolyi.
Uit het parlement, waar Bethlen over
een groote meerderheid beschikte, is nog
pressie uitgeoefend op den scheidenden
premier, doch tevergeefs. Hij laat, al heeft
hij zijn steun toegezegd, thans het bewind
aan anderen over!
i.
Men kan bijna geen officieel weerbe
richt onder de oogen krijgen of men komt
daarin den naam ..depressie" tegen. Vele
lezers zullen niet precies weten, wat daar
mede eigenlijk bedoeld wordt en waar ik
mij voorgenomen heb de lezers van het
„Leidsch Dagblad" wegwijs te maken op
het gebied der weerkunde, meen ik, dat
het voor hen van nut kan zijn ditmaal te
vertellen wat men in de weerkunde ver
staat onder een depressie.
Een man met een slecht humeur zeide
eens tegen mijSedert men de depressies
heeft uitgevonden, is het altijd slecht
weer. Het zou juister geweest zijn te zeg
gen; Sedert men de oorzaken van het
slechte weer is gaan opsporen, heeft men
de depressies ontdekt. In het algemeen is
het slechte weer ten nauwste verbonden
met de depressies, maar het zou verkeerd
zijn deze stelling om te keeren. want niet
elke depressie brengt slecht weer.
Maar wat is dan een depressie?
Wanneer men op een groot aantal plaat
sen, verspreid over een uitgestrekt gebied,
b.v. geheel Europa, op een bepaald oogen-
blik den stand van den barometer afleest,
en de afgelezen getallen op een landkaart
opteekent bij die verschillende plaatsen,
zal men in vele gevallen iets merkwaar
digs kunnen opmerken. Het zal n.l. blij
ken. dat in een klein gedeelte van het
waarnemingsgebied laten wij als voor
beeld aannemen het Zuidelijk gedeelte
der Noordzee, dus vlak bij ons land, de
laagste barometerstanden zijn waargeno
men. Van dit kleine gebied uitgaande
vindt men overal hoogere barometerstan
den en wel steeds hoogere, naarmate men
zich verder verwijdert van dit centrale
gebied. Het blijkt dus, dat vanaf dit cen
trale gebied de luchtdrukking naar alle
kanten geregeld toeneemt. Zoo was b.v.
op Zondagmorgen 9 Augustus J.I. de baro
meterstand op de Noordzee ten Noorden
van ons land 745 mM„ te De Bilt 750 mM„
te Londen ongeveer 755 mM„ boven de
Iersche Zee 760 mM„ en aan de Westkust
van Ierland 765 mM. Boven de Noordzee
lag dus een luchtdruk-minimum en van
de Westkust van Ierland in de richting
der Noordzee heerschte, zooals men dat
in de weerkunde noemt, een sterk verval
in luchtdrukking.
Maar ook aan andere kanten van het
luchtdruk-minimum heerschte zulk een
luchtdruk-verval. Het geheele gebied, waar
men een luchtdruk-verval naar de Noord
zee toe kon waarnemen, omvatte het Brit-
sche Rijk, de Noordzee zelf, Nederland,
België, N.-Frankrijk, N.W.-Duitschland,
Denemarken en een gedeelte van Z.-Zwe-
den, m. a. w. over dat gebied lag een „de
pressie", d.w.z een luchtdruk-verdeeling,
waarbij in het „centrum" de luchtdruk
het hoogst was en vandaar af in alle rich
tingen steeds grooter was.
Een depressie is dus in de eerste plaats
een luchtdruk-stelsel met lage luchtdruk
king in het centrum of de kern en hoo
gere luchtdruk daarbuiten. In deze de
pressie heerscht derhalve in het centrum
een lagere drukking, vandaar de naam
depressie.
Deze omschrijving van de depressie is
niet volledig. Er komt nog veel meer bij.
Volgens een bestaande natuurwet moet
lucht, die onder een hoogere drukking
staat, naar de plaats, waar de druk kleiner
is, stroomen. De lucht in de depressie
moet aan deze natuurwet gehoorzamen en
doet dat ook, maar op een zeer ingewik
kelde manier, die in een kort artikel niet
volledig beschreven kan worden. Daarom
zal ik mij er thans toe bepalen te ver
melden, dat de luchtstroomen in de aller
onderste luchtlagen, dus langs den aard
bodem, niet rechtstreeks van een plaats
met hoogeren druk naar het centrum der
depressie vloeien, maar dat hun bewe
gingsrichting zeer sterk naar rechts af
wijkt. Onze landgenoot Buys Ballot, die
dat nauwkeurig onderzocht heeft, kwam
op grond van een groot aantal waarne
mingen en theoretische overwegingen in
1856 tot de slotsom, die hij in de later
naar hem genoemde z.g. barische wind-
wet als volgt formuleerde: Keert men op
het Noordelijk Halfrond den rug naar den
wind, dan ligt de plaats, waar de lucht
drukking het laagst is (dus ons depressie
centrum i in de richting van den een wei
nig naar achteren uitgestrekten linker
arm. de plaats met den hoogsten druk in
de richting van den een weinig naar voren
uitgestrekten rechterarm.
Men behoeft er niet lang over na te
denken om in te zien, dat dus de wind als
het ware om het centrum der depressie
heen waait, evenwel een weinig daarheen
gericht is, en wel in een richting tegen
gesteld aan de beweging van de wijzers
van een horloge, dat men op de tafel legt.
De depressie is dus in de tweede plaats
een windstelsel, waarbij de wind om het
centrum heen waait.
Wanneer men, zooals in de weerkunde
gebruikelijk is, de windrichtingen, die op
de verschillende waarnemingsstations op
genomen zijn, door pijltjes aanteekent, die
met den wind meevliegen, zal men al deze
pijltjes rondom het centrum der depres
sie gegroepeerd zien alsof zij zich daar
omheen bewegen, daarbij evenwel het cen
trum meer en meer naderen.
Uit het bovenstaande volgt, dat aan de
Westzijde van het centrum der depressie
de wind Noordelijk, aan de Zuidzijde Wes
telijk. aan de Oostzijde Zuidelijk en aan
de Noordzijde Oostelijk is. Met behulp van
de windrichting, die men zelf waarneemt
en met toepassing van de windwet van
Buijs Ballot kan men dus altijd zelf be
palen in welke richting het centrum der
depressie ligt Weet men ook hoe de wind
richting op een andere plaats is, dan zou
men ook weten hoe het centrum der de
pressie ten opzichte van die plaats is ge
legen en men zou dan natuurlijk ook
precies de plaats van het centrum kunnen
aangeven. Waarom dit van belang is te
weten hoop ik in het volgende artikel
uiteen te zetten.
-,-t
Het e ntpaar W. Schellingerhout en A. Oudshoorn te Koudekerk hoopt Dinsdag a.s.
zijn 50-jarig huwelijksfeest te vieren. Als bijzonderheid kan hierbij worden ver
meld, dat het echtpaar 50 jaar in hetzelfde huis heeft gewoond en de man als
fabrieksarbeider 49 jaar op dezelfde fabriek, namelijk bij de Firma Van Leeuwen
(panr.enfabrikanteni werkzaam is geweest. - Van verschillende zijden ontvangt het
echtpaar veel blijken van belangstelling.
(Nadruk verboden).
KÜCHENMEISTER's ULTRAPHON.
Surséance var. betaling aangevraagd. J
Namens de N V. Küchenmeister's In- j
ternationale Ultraphoon Maatschappij I
gevestigd en kantoorhoudende aan de i
Keizersgracht 305 te Amsterdam is door
den Procureur Mr. C. J. Pekelharing, kan- j
toorhoudende te Amsterdam, aan de Hee
rengracht 274, bij de Arrondissements
rechtbank te Amsterdam ingediend een
verzoekschrift om surséance van betaling.
De Rechtbank, Vacantie-kamer, heeft
bij hare beschikking d.d. 20 Augustus
1931 benoemd tot bewindvoerders Mrs. J.
F. Th. varj Valkenburg en S. S. de Koe,
advocaten en procureurs te Amsterdam,
Keizersgracht 305309. en het verhoor
bedoeld in art. 216 der Faillissementswet
bepaald op Donderdag 24 September
1931. des voormiddags te 11 uur, in de
Raadkamer der Eerste Kamer in het
Paleis van Justitie aan de Prinsengracht.
Dr. BENDIEN S KANKERONDERZOEK.
Volgens de „Daily Herald" heeft de
25-jarige dr. Harry Coke. onafhankelijk
van dr. Bendien, eenigen tijd geleden een
soortgelijke methode voor de diagnose van
kanker gevonden.
Dr. Coke was sedert 1929 medewerker
van den bacterioloog S. G. Billington te
Leamington wiens onderzoekingen hij
voortzette. Sedert April van dit jaar is hij
verbonden aan St. Mary's Hospital te
Paddington.
Hij hgeft besprekingen met dr. Bendien
gevoerd bij diens verblijf in Engeland.
Dr. Coke verklaarde:
Toen ik eenigen tijd geleden een ge
schrift van dr. Bendien las, ontdekte ik,
dat wij min of meer parallel werkten. Toen
dr. Bendien onlangs in Engeland was,
hebben wij de zaak besproken. Bendien's
diagnose is ongetwijfeld de meerdere van
de onze, maar onze behandeling is beter
dan de zijne. Ik beweer niet, dat mijn be
handeling volledige genezing brengt, maar
wij hopen veel te bereiken
GEBOREN:
Suzanna, D. v. W. J. van den Berg en
C. van Kampen. Petronella Cornelia, D.
v. J. J. Rozier en C. H. Witkamp. Willem,
Z. v. C. van Hemert en T. Blok. Anna
Maria Theresia, D. v. J. A. Reekers en
M. H. Rodenburg.
ONDERTROUWD.
M. L. Kalff jm. 31 j. en A. A. Colen
brander jd. 27 j. B. S. Zoetelief Tromp
jm. 27 j. en A. de Sitter jd. 23 j. J. van
Es jm. 28 j. en J. Gijzenij jd. 27 j.
RECLAME.
BIJ AAMBEIEN, verstopping, darm-
scheuren, abcessen, urine-aandrang, stu
wingslever, pijn in den onderbuik, be
nauwde borst, hartkloppingen, aanvallen
van duizeligheid, brengt het gebruik van
natuurlijk ,Franz-Josef"-bitterwater steeds
aangename verlichting, dikwijls zelfs vol
komen genezing. Bij Apoth. en Drog. verkr.
2181
Naar het Engelsch van BERTA RUCK
door Mr G. KELLER.
291
Ik heb hem nog geen hulde gebracht,
'ervolgde mevrouw Power, voor zijn
Prachtige prestaties op het ijsfeest van
'anmorgen. Vond u het niet schitterend,
tcoals hij, na vijf minuten te voren van
™t geval in kennis te zijn gesteld, is in
gevallen voor den kampioen-kunstrijder?
zou toch wel eens willen weten, hoe
net zit dat hij, dien ik altijd heb gehou
den voor een tennisser van de bovenste
Pjank, blijkt ook zoo'n kranig kunst-
tjder te zijn, dat hij allen ver achter
Sch laat.
Hij munt uit in elke soort van sport,
entwoordde de graaf met groote warmte.
*fij heeft mij medegedeeld, dat hij in
Canada, waar hij als kleine jongen twee
laar heeft gewoond, het schaatsenrijden
neeft geleerd. Zijn moeder, zooals u weet
danseres Doralo Zabelle, had toen een
Mgagement in de Vereenigde Staten en
Je had hem, Darol, in de buurt van Mon
treal in den kost gedaan. Het was een
Pracht van een gelegenheid voor hem om
°P het ijs thuis te geraken Heeft u het
eok niet kranig gevonden juffrouw Cur
tis. hoe onze vriend de graaf maakte
Pm gebaar met de hand om zijn woorden
toe te lichten heel zijn lichaam bijna
in één lijn uitstrekte, alsof hij met het
hoofd vooruit het ijs wilde doorboren?
Knap werk, en wat wist hij zich mooi in
evenwicht te houden! Heeft u het ook
niet kranig gevonden?
O, zeker. Maar zij zeide dit zonder
een spoor van haar vroegere opgewon
denheid. Was die zoo spoorloos verdwe
nen? Zonder van bijzondere belangstel
ling blijk te géven, bijna onverschillig
liet zij er op volgen: Is hfj een uwer
vrienden?
Een van mijn beste vrienden, een
brave vent. Ik heb allerprettigste weken
met hem doorgebracht, ever-'s mijn jon
gere broeders, toen hij In den afgeloopen
zomer ons op ons kasteel had opgezocht.
Dat ligt in Bretagne Onmiddellijk nadat
hij was weggegaan uit het hotel Magnifi-
que. waar ik hem als tennisleeraar had
leeren kennenJa. waarom niet? U
kijkt wat verwonderd op, mademoiselle,
maar u weet toch ook wel, dat heel wat
van onze officieren van beschaving der
gelijke baantjes hebben moeten aanne
men? Een uitstekende leermeester was
hij. Hij heeft mij heel wat geleerd en ik
zou graag nog meer les van hem willen
hebben. Toen Darol overhaast zijn vlucht
had genomen, zijn baantje ln den steek
had gelaten
En alle gasten van het hotel in he"
onzekere had gelaten omtrent de reden
van zijn verdwijnen, viel mevrouw Power
hem in de rede. Ik wil wel bekennen, dat
ik door nieuwsgierigheid werd verteerd
en ik dolgraag had willen weten, waarom
kapitein Farquhar er van door was ge
gaan.
kwam hij bij ons. Het was een
allerprettigste logé en moeder beweerde,
dat als zij hem twintig jaar vroeger had
leeren kennen zij misschien verliefd op
hem was geworden en graag met nem
had willen trouwen. Een prachtkarak-
ter! Geen betere vriend was er te wen-
schenHij zou misschien wel langer
bij ons zijn gebleven, maar, helaas, aan
alle goede dingen komt een einde. Toen
de winter aanbrak, hebben we ons kasteel
verlaten en zijn te Parijs komen wonen.
Op mijn raad besloot Darol het wintersei
zoen aan de Riviera door te brengen.
Zoo. is hij dus ook aan de Rivicra
geweest? viel mevrouw hem weder in de
rede, en onder haar zilverwitte haren
gingen haar donkere wenkbrauwen om
hoog en haar oogen glinsterden alsof zij
op het punt stond een groot geheim te
vernemen. Blijkbaar vond zij wat zij
hoopte te hooren van bijzonder gewicht.
Ik heb dat nooit geweten(zij hield
even op om den kellner toe te fluisteren',
ja, ja, de andere heer komt over een paar
minuten). Ik heb nooit geweten, dat hij
aan de Riviera is geweest.
Zeker. Ik had hem er op gewezen,
dat hij daar vermoedelijk heel wat van
zijn vroegere klanten zou aantreffen, daar
het voor het grootste deel menschen zijn,
die de zon opzoeken", verklaarde de
jonge graaf.
Onwillekeurig luisterde Sheila naar
hem zonder een woord te verliezen. Al
wat dien bewusten persoon betrof boe
zemde haar instinctmatig belang in. Zou,
sinds zij hem, naaf zij hoopte, voor het
laatst te Londen had gezien, de jonge
Farquhar zijn zwerftochten over heel het
vasteland hebben uitgestrekt?
Ik schreef, vervolgde de graaf, aan
een der hoteldirecteuren, dat hij bezoek
zou krijgen van een tennisleeraar, een
kennis van mij. Daarop moest hij een
wedstrijd houden met drie vakspelers van
andere hotels, om te laten zien wat hij
kende. Hij speelde singles en bleef de
baas. Het was niet schitterend, schreef
hij mij, maar het was voldoende. Men
nam hem aan.
Wanneer was dat? vroeg mevrouw
Power, heimelijk de feiten die zij kende
en die ze nu hoorde met elkaar in ver
band brengen.
Nu, dat zal ongeveer een maand ge
leden zijn. Hij werd voor het geheele sei
zoen aangenomen....
En hij ging weg. terwijl het tennis
sen in vollen gang was! Waarom heeft hij
dat gedaan?
Ik weet er evenveel van als u, me
vrouw Power. Ik kom hier, om hem aan
te treffen als een hartstochtelijk schaat
senrijder. Blijkbaar beviel het hem niet
aan de Cote d'Azur En weer is hij er van
door gegaan, er tusschen uitgeknepen.
Blijkbaar behoort dat tot zijn ge
woonten! riet> de Amerikaansche lachend
uit. Wat zou de bedoeling daarvan zijn?
De Franschman haalde even de schou
ders op, terwijl hij antwoordde: Vraag het
hem zelf, mevrouw. Hij zal nu wel op ko
mende wegen zijn
Komt hij bij ons? vroeg Sheila uiter
lijk volkomen kalm. (Hij!)
Ja, ik had kapitein Farquhar aan
tafel genoodigd, in het bijzonder om u
aangenaam te zijnKijk, daar komt hij
juist
Met haar keurig gemanicureerde handje
wuifde mevrouw Power naar iemand, die
even te voren de zaal was binnengetreden.
Wat een aangename verrassing voor
hem, wanneer hij zulk een bekoorlijke
landgenoote hier aantreft, zei met een
vriendelijk glimlachje de graaf, die zijn
sympathie voor dit verlegen Engelsche
meisje voelde groeien. Inderdaad zag zij
er nu op haar voordeeligst uit. Zoo leven
dig! Met schitterende oogen en wangen
met een even verhoogd blosje! Had zij dat
reeds te danken aan haar verblijf in de
open lucht? Of lag het enkel aan de op
winding van een pretje? Wat was de oor
zaak van dien toestand van opwinding'
Niets anders dan toorn! Sheila voelde
zich vertoornd, dat hij zich zou nederzet
ten aan haar tafel. Die kerel? Die gehate,
beleedigende valschaard, die diamenthan-
delaar uit dat griezelige kantoor in Hat-
ton Garden? Zou hij dat wagen? Die
kerel, die de oorzaak was van den zwart-
sten dag in Sheila's leven? Al een half
Jaar lang had zij zitten broeden over die
beleedigende woorden: „Als u het niet ge
weest is, wie kan het dan anders zijn, juf
frouw Curtis?" In haar ziel klonken die
woorden nu duizendmaal bitterder dan
toen zij pas waren uitgesprokenEn
nu zou zij hem hier ontmoeten, zou hij
aan een vriendendisch aan haar worden
voorgesteld. Van alle kennissen had hij de
eer genoten uitgenoodigd te worden, met
de speciale bedoeling om haar een ple
ziertje te doen (nu vraag ik je!) En dien
man had zij kunnen vermoorden! Want
zoo blikken een vijand zouden kunnen
dooden, ware kapitein Farquhar ontzield
ter aarde gevallen op de vuile vloer van
het kantoor van Mackenzie en Moss op
het oogenblik dat zij een laatsten blik
naar hem wierp, toen zij voor goed uit dat
kantoor was weggejaagd.
Zonder naar den ingang te kijken voel
de Sheila zijn nadering terwijl hij zich
een weg baande tusschen de tafels. H!j
zou naast haar komen zitten en Sheila
zou zich geplaatst zien tusschen den man,
die haar beschuldigde van diefstal van
papieren en dezen Franschman, die tot
zijn vrienden behoorde Hij was trou
wens ook zeer bevriend met de Ameri
kaansche dame, zij noemden hem beiden
Darol en zij waren vol sympathie voor
hem. Ze moesten hem eens kennen! Maar
wat zou er nu gaan gebeuren?
Met spanning wachtte Sheila dit af. ter
wijl Farquhar ten slotte aan hun tafel
belandde.
Du muziek daverde in vroolijke klanken
door de zaal, steeds luider werd het geroe
zemoes der gesprekken en de champagne-
kurken knalden. „Hallo!" riep de Fransch
man en de kleine mevrouw Power riep
blijde: „Eindelijk!"
(Wordt vervolgd.)
