m LEIDSCH DAGBLAD 72ste Jaareang VRIJDAG 19 JUNI 1931 No. 21855 Jaargang Donderdag 18 Juni 1931 No. 24 >CHETS. DE WOELIGE STAL Het voornaamste Nieuws van heden. LEIDSCH DAG BLAD PRIJS DEZER COURANT:; Lelden per 3 maanden f. 2.35, per weekt. 0.18 In Leiden, waar agenten gevestigd zijn, per week „0.18 co per post f. 2.35 4- portokosten. 1 1E1K» door C. E. DE LILLE HOGERWAARD. Hoofdstuk Xin. Een heerlijke fietstocht. bet begin der nieuwe week werden en gemaakt voor een fietstocht en bet weer bijzonder vast was, werd otgroote vreugde der betrokkenen! aten, dat allen van de partij zouden Vader en Dolf zouden de tweelingen Itim bagagedragers nemen. Moeder zou Jials duo-zitter krijgen en Tiny zou zich Liesje ontfermen. Het doel van den was een mooi plekje op de hei uit eken om er te picnicken. vroeg stonden de stalen rossen terwijl de fietstasschen van Vader I Hoeder geheimzinnig uitpuilden van [mee te nemen mondvoorraad. Op goe- [tetlust werd natuurlijk gerekend. Moe- fiende haar volkje! elukkig is het niet al te warm!" zei r, terwijl hij en Dolf de fietsen in- erden en de wat al te slappe ban- oppompten. Zoodra we er genoeg van krijgen, rus- I we uit op de hei," zei Moeder, die wel [had in een fietstochtje, maar voor wie i dutje op de hei, waarbij de naar ho- S speurende bijtjes haar in slaap zou- iioemen nog de meeste aantrekkings- rht bezat. ïeldra werden de fietsen bestegen en de stoet, zooals Dolf het noemde, in beweging. ider had vooruit zijn fietskaart be- iterd en langs aardige paadjes, die aan [de kanten door paarse hei afgezet ven peddelde het gezelschap rustig t, nu en dan op een sein van Vader afstappend, als de weg minder ge- t bleek te zijn voor een fietser met liter of zitster. nadden al een aardig tijdje gereden. Vader s fietsband plotseling met een en knal aankondigde, dat hij leeg liep. i stapten af en Vader, die natuurlijk |iijn reparatie-benoodigdheden bij zich zag zich genoodzaakt het euvel te elpen. Dit gaf eenig oponthoud, maar s poosje in de naar honing geurende hel |ntten was niet erg voor de rest van het «ischap terwijl Vader met hulp van (zijn karretje weer berijdbaar maakte, a een poosje werd opnieuw opgestegen de tocht vervolgd, tot.het voorwiel iDolf's fiets verdacht slingerde en op- iw afstappen noodzakelijk maakte. Ge- Ig wist ook hiervoor Vader die een ekend fietsendokter was raad en konden zij met nieuwen moed weer er gaan, nadat zij tevens gedurende oponthoud den inwendigen mensch 1 versterkt hadden. "otseling riep Vader uit: lijk eens, wie daar aankomt!" en luid: „Dag Oom! Dag Oom Jaap!" [een algemeengewuif volgde. Het was te jongste broer, die het gezelschap de fietsen deed springen. ir Jaap! Wat doe jij hier?" vroeg denk, 't zelfde wat jullie doen: fiet- f luidde het antwoord. „Ik was juist |reg naar jullie toe. 'k Heb een paar ïu vacantie en logeer in Apeldoorn: 'daaruit ben ik bezig de Veluwe te ver kennen en het spreekt toch vanzelf, dat ik beginnen moet met de Woelige Stal en zijn bewoners te ontdekken." „Het laatste is je gelukt en als je nu verder met ons meefietst en vanmiddag bij ons blijft eten, maak je tevens kennis met ons nestje," stelde Moeder voor. Om de jeugd op de proef te stellen, zette Oom Jaap een gezicht, alsof hij zich nog bedacht, maar toen het als om strijd klonk: „Hè ja. Oom Jaap! Toe Oom Jaap! Oom Jaap, u doet het toch?" kon hij zijn rol niet langer volhouden en zei hij: „Als het dan moet „Ja, het moet!" klonk het onverbidde lijk van Vaders lippen. Oom Jaap bleef dus niets anders over dan zijn fiets van rich ting te doen veranderen en zich bij het ge zelschap aan te sluiten. Hij stelde echter één voorwaarde en die was, dat hij Liesje van Tiny overnam, iets, waarvoor Tiny hem heimelijk dankbaar was, want als was Liesje niet zwaar, het rijden met haar over de vaak smalle fietpaden kostte haar oud ste zus heel wat inspanning. „Als een overwonnen vijand voeren wij u in triomf mee, Oom Jaap!" riep Dolf uit. „Ik vind alles goed, zoolang je mij niet boeit!" zei de gevangene, die zich niets te beklagen vond. Na een halfuurtje kommandeerde Vader halt en stapten allen op een lommerrijk plekje af om te picnicken. ,,'k Heb een reuzenhonger!" kondigde Oom Jaap aan en Dolf zei onmiddellijk: „Ik ook!" Intusschen begon Moeder de proviand uit te deelen. Wat lieten de broodjes met kaas en met ham, de Verkadekorstjes en de pruimen zich goed smaken! Moeder had 'n heelen voorraad meegenomen en toch kwam alles schoon op. Zelfst de laatste druppel melk mocht niet in de Thermos- flesch blijven, terwijl een helder, kabbe lend beekje den dorst der fietsers verdei leschte. „Ik blijf hier tot vanavond!" zei Oom Jaap schijnbaar ernstig. „Nee, Oompje! Dat zal niet gebeuren!" klonk het in koor. ,,'t Is hier zoo heerlijk om een dutje te doen!" verdedigde Oom Jaap zich, terwijl hij zich nog wat gemakkelijker uitstrekte en de oogen sloot. Ans vond al spoedig dat de rustpoos nu lang genoeg geduurd had, sloop behoed zaam achter Oom Jaap, plukte een langen grashalm en kriebelde hem daarmee heel zacht in het gezicht. Oom Jaap, die half slapende! meende, dat het één of andere insect over zijn neus liep, wilde den lastpost verjagen en... sloeg zichzelf in het gezicht! Hij hield zich echter, alsof hij het algemeen gelach niet hoorde en opnieuw onder zeil ging. Even wachtte Ans. Toen kwam de gras halm opnieuw en Juist wilde de deugniet haar hand terugtrekken, toenOom Jaap die plotseling greep en met een diepe bromstem zei: „Wie is het stoute kaboutertje, dat het waagt mij den reus! te kwellen?" „Au! Au! Laat los, Oom Jaap!" riep Ans, maar hiervan wilde Oom voorloopig niets weten. „Genade!" klonk het eindelijk half uit gekheid en half in ernst van Ans' lippen. Oom Jaap vond het nu genoeg en liet zijn plaaggeest los op voorwaarde, dat zij hem met rust zou laten. Het sein tot opstappen werd daarna ge geven, maar weldra vond Moeder het te vermoeiend om nog verder te rijden en stelde zij voor, dat de Jeugd roovertje zou spelen in het bosch, terwijl Vader en zij het hol van den roover een denne- boschje bewaken zouden. Oom Jaap was de roover. Hij wist zijn bewakers echter te verschalken en aan hun aandacht te ontsnappen, rende door het bosch en over de hei en kwam telkens met een gevangene terug. Zij werden naar het hol gebracht en alleen, als ze hun eerewoord gaven geen poging tot ont vluchten aan te wenden, bond Oom Jaap ze niet aan een boom vast. Ans was de laatste der gevangenen en dat was maar goed ook, want Oom Jaap geloofde nooit, dat zij zich bij haar gevan genschap zou neerleggen enhij had niet eens een touw bij zich om haar vast te binden! Nadat allen gevangen genomen waren, deed Oom Jaap een verhaal uit den tijd, toen hij nog geen reus en geen „Oom" Jaap, maar Jaap j e was. Hij had altijd vol kattekwaad gezeten en de kinderen vonden het „eenig" naar al die jeugdver halen waarbij niet zelden de veldwach ter te pas kwam! te luisteren. Maar het allerleukste vonden zij het toch, als Moeder er bij betrokken was, bij voorbeeld de geschiedenis met den dikken veldwachter, die niet hard loopen kon en met wien Moeder die toen Mlesje was een lang gesprek begon om haar broer tje de gelegenheid te geven te vluchten. Pas toen de bengel een fllnken voorsprong had, drong het tot den gebelgden man door, dat „die ondeugende meid" zooals hij Moeder noemde, hem in het ootje genomen had. Hij liep den overtreder na, maar. slaagde er niet in met hem af te rekenen. Er kwam geen eind aan de verhalen, tot Moeder plotseling zei, dat zij voldoende uitgerust was. „Maar nu moeten jullie eens doen. wat ik graag wil!" zei Oom Jaap. „Eerst zeggen wat!" zei Ans, die bang was, dat Ocm hen er ,.in" zou laten loopen. „Wel, hier in de buurt weet ik 'n uit spanning, die ik me van vroeger herinner en waar je zulke heerlijke pannekoeken eten kunt. 't Komt zeker, door al die ver halen uit onze jeugd, dat mij dat op eens te binnenschiet! Wie gaat er met me mee?" Allemaal natuurlijk! Spoedig was de uit spanning bereikt en terwijl de boerin ijverig aan het bakken ging, hield de jeugd zich onledig in den speeltuin, waar Oom Jaap met de grooten schommelde en de kleintjes op het reuzenhobbelpaard Zoo viel de tijd niet lang en kwam de boerin weldra met een stapel dampenoe pannekoeken buiten. In een rieten tent schaarde de familie zich nu om ae taiei en het zich de versnapering uitstekend smaken. „Fijn, dat wij u juist tegenkwamen. Oom!" zei Dolf. „Alleen om de pannekoeken?" vroeg Oom Jaap lachend. „Nee, ook om uzelf," haastte Tiny zich te zeggen. Toen de laatste pannekoek verdwenen was, werden de stalen rossen opnieuw bestegen en ging het regelrecht naar huis toe. Bert en Liesje werden een oogenblik in hun mandje gestopt en alleen de be lofte, dat Oom Jaap in dien tijd niet zou wegloopen, deed hem niet in verzet komen. Een uurtje later gingen allen aan tafel TJE. >ERING SCHE BOND. Uistermiddag zijn de deelnemers aan de algemeene vergadering van bovengenoemde vereeniging officieel door het ge meentebestuur in „de Lakenhal" ontvangen. De heeren op de voorste rij zijn v.l.n.r. oud-minister J. Th. de Visser, mr. A. van de Sande Bakhuyzen, T. S. Goslinga, mr. dr. C. B. van Strijen en mr. A. F. L. M. Tepe, tepolitick. e Nutszaal een legd door den id met de a.s. Je bijeenkomst die het woord elke een korte heid van prof. s er op, dat het Apolitiek zeker t de grondslag s geweest is gelijkmaking ■rwaarden voor het individu, :en belang. immer gestre- .nnenkiesrecht, neen vrouwen- ng bijv. met de !ulks nog niet or achteruit te zelfde principe >or de ethische e mr. Van De- est. voor ieder- r hiervoor was V.-D. voor een i werkgever en act van dr. voortgaan met zij weten, dat aar zijn. d gegeven aan Vos, die 't een ischte mede te eraadslidmaat- .s groote over- e bewegen zich labetlsche lijst, wenschte hem ,e zien. arden van het er verantwoor- niet competent, rschen. cijz.-Dem. Bond rngen en stan- rade kan gaan, :n van het be- verwachten dat n uitvoerig het ook niet noo- erband op het .arschcolonder- /er dat ouder en het van te eens was. Zoo dan toch on- s in het debat :t noodzakelijk ike zaak, waar- 'aring bezit en gedurende een Tast aanhanger erwoed tegen- onderwijs ge- aar en wanneer het eerste verdedigen en het z.g. christe lijk onderwijs bestrijden. Na een woord van onwekking dankte snr. hierop voor de welwillende aandacht. Hierop was het woord aan den heer De Ren. No. 4 van de candidatenlijst Ook deze spr wenschte geen rede te houden, doch wilde soeciaal eenige Leidsche zaken bespreken, die zijn bijzondere belangstel ling hebben Volgens spr. dienen de ver keerswegen hier ter stede aanzienlijk ver beterd te worden, speciaal het doorgaand verkeer is ellendig slecht. Een goede ver keersweg van het Noorden naar het Zui den. van den eenen naar den anderen kant is broodnoodig. Als tweede ount. noemt spr. het oprichten van speeltuinen voor de jeugd; het spelen op straat is in den tegenwoordigen tijd voor de kinderen levensgevaarlijk. Vervolgens behandelde spr. de kwestie van den Zondag. Spr. is er BINNENLAND. Het Koninklijk bezoek aan Parijs (Bin nenland, 1ste Blad). Een anti-dumpingswet bij den Raad van State in voorbereiding (Binnenland, 1ste Blad). Interpellatie-Oud over de Tarwewet. (Parlementair Overzicht, 3de Blad). De bankierszaak Van Heel en Co te Goes heeft haar betalingen gestaakt en sur seance van betaling aangevraagd (Laatste Berichten, 1ste Blad). Met ingang van 1 October wordt een wekclijksche vliegdienst tusschen Neder land en Indië ingesteld. (Laatste Berich ten, 1ste Blad). BUITENLAND 17, 18 en 13 Juli zullen Mc Donald en Henderson het Duitschc bezoek beant woorden. - De Amerik. secretaris van Staat Simson komt 21 Juli naar Berlijn. (Bui tenland, 1ste Blad). Motie van vertrouwen voor de Belgische regecring (Buitenland, 1ste Blad). Ender legt in Oostenrijk de opdracht tot kabinetsformatie neer. (Buitenl., 1ste Blad). voor, om, wanneer de morgendiensten zijn afgeloopen, optochten etc. toe te staan. In verband met de volksgezondheid en hy giene zou spr. gaarne zien, dat alle krot bewoners in de gelegenheid gesteld wer den, geriefelijke arbeiderswoningen te be wonen. Deze zijn er volgens spr. nog te weinig. Als laatste punt noemde hij het Levendaal, dat dringend gedempt moet worden. Ook het overleden raadslid de heer Sijtsma heeft daar steeds op geha merd. Met de Stadhuiskwestie is men nu nog even ver als twee jaar geleden. In dien onmiddellijk na den brand een stem ming was uitgeschreven, dan zou deze in het voordeel van het oude stadhuis zijn uitgevallen. Oud en nieuw door elkander acht spr. verkeerd. Hij zou willen óf een stadhuis geheel in ouden stijl, óf een vol komen modern gebouw op een nieuwe plaats. Na nog eenige persoonlijke mede- deelingen. gaf de v<fc>rzitter het woord aan mr. Oud, tot behandeling van het onder werp: „Gemeentepolitiek", in verband met de V.-D. beginselen, die in iedere stad de zelfde zijn. Het is goed zich rekenschap te geven van het democratisch beginsel, om dat dit juist nu aan veel aanvallen bloot staat De V.-D. partij heeft gestreden voor het algemeen kiesrecht in den ruim- sten zin van het woord. In 1917 diende mr. Marciiant het initiatiefvoorstel voor het vrouwenkiesrecht in. waardoor de volle dige doorvoering der democratie kon plaats vinden. Ook nu bevindt men zich in een ernstige, economische inzinking. De toestanden van vóór den oorlog ver schillen hemelsbreed van die van tegen woordig. Er wordt nu gezegd, dat de de mocratie fiasco geleden heeft, doch dit acht spr. onbillijk Zie bijv. naar Rusland (bolsjewisme), Italië (fascisme), dank zij de dictatuur hebben daar de minderheden het heft in handen. Spr. trekt vergelijkingen tusschen vroe ger en nu en vraagt zich af, of het in dertijd in niet-democratische tijden zoo veel beter was. Thorbecke heeft reeds gezegd, dat de politieke belangstelling gewekt moest wor den voor de burgerij in het algemeen. Vóórdien bezat slechts een uiterst klein getal menschen stemrecht. Spr. acht het juist, dat tegenwoordig een ieder de handelingen van de gekozenen in den Raad kan beoordeelen en dat ge broken werd met de methode, waarbij een lid van den Raad (uit het „puikje" van de burgeriji voor het leven werd gekozen. Thorbecke heeft met alle kracht de nood zakelijkheid betoogd van openbare behan deling in de gemeenteraden, want de dis cussies waren in de geheime zittingen tot een zeer laag peil gedaald. Op de grondslagen van Thorbecke is later voortgebouwd; de trapsgewijze ont wikkeling van het algemeen stemrecht is tenslotte gekomen. Spr. behandelde hierop de scheidings lijn tusschen de sociaal-democraten en de vrijz.-democraten. De V.-D. zien niet slechts twee klassen kapitalisten en arbeiders met den daaruit voortvloeien- den klassenstrijd en de pogingen vernieti ging van het kapitalisme Èr zijn integen deel oneindig veel meer klassen, groepen, die geleidelijk in elkander overvloeien (ambtenaren, middenstand, onderwijzers etc i Men kan de maatschappij niet ver- deelen uitsluitend in werkgevers en loon arbeiders, die vijandig tegenover elkaar moeten staan. Er zijn wel belangentegen stellingen, maar er is nog veel meer be- langen-gemeenschap, zoowel voor den ka pitalist als den werknemer. Vooral in dezen crisistijd ondervindt men dat in sterke mate. Wanneer het bedrijfsleven nift flo reert. dan is zulks nadeelig voor beide gr- ii en ook in socialistische groepen begint zulks door te dringen 'akkerbouw- weti De socialistische practijk moet wel anders zijn. dan de theorie De socialisti sche partij is steeds oppositiegroep en alle

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1931 | | pagina 1