mm
S7^
72«te Jaargang
VRIJDAG 1 MEI 1931
No. 21815
Jaargang
Donderdag 30 April 1931
No. 17
DE WOELIGE STAL
Het voornaamste Nieuws
van heden.
leidsch
dagblad
GE
EIKSB
door
E. DE LILLE HOGERWAARD.
Hoofdstuk VII.
De Vredesvlag:.
jaijen keken de vier ontdekkingsrei-
[elkaar aan. Waar konden papier èn
Weven zijn? Weggewaaid was on-
fk, dus was er opzet, boos opzet in
l!
{inboorlingen hebben zich er meester
Jiaakt!" zei Hans eindelijk.
[zijn verraden!" voegde Ans er aan
E hem, die tegen ons den strijd heeft
[opnemen!" klonk het veTheven van
jlippen.
f moeten trachten uit te vinden, wie
Jricete»' was!" luidde Tiny's oordeel,
r het feit, dat zij daartoe alles in het
moesten stellen, waren de vier ont-
]sreiz!gers het geheel eens. Moeilij-
5 het echter te zeggen, hoe zij dit
aanleggen.
|moeten beginnen met ons verdekt op
En", zei Dolf. „Kijk! daar achter die
i kunnen wij ons mooi verstoppen.
Jr heen! Vóór de inboorlingen mis-
|terugkomen
a zat het viertal tusschen de strui-
doken, behoedzaam tusschen de tak-
|r glurend en steeds het oog gericht
i hollen boom.
f hoe geheimzinnig en opwindend dit
begin ook was, het werd na een
toen er nog steeds geen inboor-
■waren komen opdagen toch vrij
bovendien vermoeiend in hun las-
Tuding te volharden.
Jlijk stelde Dolf dan ook voor, dat
■zijn êóntje eens op verkenning zou
f'j bet geringste onraad zou hij on-
[ijk zijn fluitje laten hooren, waar
de drie andere ontdekkingsreizi-
die natuurlijk evenals Dolf met
J gewapend waren hem ter hulp
snellen.
Pag was Ans met haar oudste
f meegegaan, doch deze bleef bij zijn
llleen de naaste omgeving te ver-
J maar niet in een hinderlaag lig-
feaagde Ans nog een laatste poging
|r broertje te vergezellen, doch Dolf
I kriebel ik ze er met mijn stok
Spannen verwachting keek het drie-
i tusschen de struiken door Dolf na
P'j op een in huis gehouden vergade-
fnstemmig tot hun aanvoerder be-
I hadden tot hij eindelijk uit hun
1 verdwenen was.
jhem maar niets overkomt!" zei Tiny
i welnee! Dan zijn wij er toch om
redden!" riep Ans uit.
■moeten maar goed luisteren, of we
nooren", vond Hans,
jaentig luisterden ze nu, maar nog
prnamen zij geen sein van hun aan
lopend als hij is, zullen ze hem niet
yvangen nemen!" Met deze woorden
sprak Tiny zichzelve en den anderen
moed in.
't Leek wel, of Dolf nooit terugkwam.
En de diie anderen wisten van geen uur
of tijd! De zon scheen wel op haar hoogste
punt te staan. Zouden ze niet naar huis
moeten?
Juist waren zij op het punt hun schuil
plaats te verlaten en de richting in te
slaan waarin hun aanvoerder verdwenen
was. toen cIq laatste plotseling weer ver
scheen en teleurgesteld uitriep:
„Niets ontdekt! Maar we moeten gauw
naar huis. 't Is al over twaalven!"
Hhastig werd nu de terugtocht aanvaard.
Moeder stond reeds op den uitkijk en
vroeg, waar ze toch zoo lang gebleven
waren.
Toen zij bemerkte, hoe echt haar vier
oudsten in hun spel waren, zei zij maar
niet veel meer van hun te laat komen,
doch merkte alleen op:
„In Afrika is het nu het warmste ge
deelte van den dag en wagen de menschen
zich niet buiten. Komen jullie in 't vervolg
dus wat eerder thuis; anders houdt je het
niet vol".
Lachend beloofden allen dit en onder
druk gebabbel werd er op de veranda kof
fie gedronken.
Bert en Liesje luisterden met open mond
naar de verhalen en vergaten bijna hun
boterham op te eten.
Wat had Bert dolgraag deel uitgemaakt
van het gezelschap ontdekkingsreizigers!
Alleen het besef dat Moeder zoo „alleen"
met Liesje zou zijn, als hij haar in den
steek liet, deed hem bij haar blijven om
haar te beschermen, zoodra er onraad
dreigde. Op die manier speelde hij immers
ook mee!
En Liesje? Neen, die bleef vast bij Moe
der. Zij vond de avonturen van „de groo-
ten" veel te griezelig.
Onmiddellijk na de koffie trokken de ont-
dekkingsre:zigers dien dag voor den twee
den keer het bosch in.
Even vóór zij aan den hollen boom kwa
men, sloop Dolf op zijn teenen vooruit,
terwijl de anderen bleven wachten, ten
einde zoo min mogelijk gedruisch tc maken.
Dolf dacht de inboorlingen misschien te
kunnen overrompelen.
Doch ook nu was er niemand te beken
nen. En tóch waren zij er geweest, want
onmiddellijk nadat Dolf den hollen boom
bereikt had, zag hij een papier het
papier? in de opening liggen.
Haastig nam hij het er uit en zag
dat het een ander was, want er stond
met groote letters op:
De boom is van ons!
Kees, Miep en Jan Inboorling.
JSen schel gefluit van Dolf deed de drie
andere ontdekkingsreizigers naderbij stor
men. Groot was echter hun teleurstelling,
toen zij bij den hollen boom niemand anders
dan hun aanvoerder zagen. Heftig zwaaide
hij met een papier en hieruit begrepen
zij, dat er toch iets bijzonders was.
Even later namen zij kennis van den in
houd.
„Dat's brutaal!" riep Ans uit.
„Van wie? Van de inboorlingen of van
ons?" vroeg Tiny,
„Natuurlijk van de inboorlingen!' vond
Hans.
„Ja, maar als de boom nu eenmaal van
hén is!meende Tiny.
Fju aaugenuora.
knpIVDlgens marcheerde het gezelschap
"a„ J?!^Penburg. Breestraat, Steenschuur
p het uitgangspunt.
handelsregister
Kamer van koophandel.
L&inI: Katwijksche Kalkzandsteen-
riiziPiAo undtlaan* Katwijk a/'d. Rijn.
fehe tc ïi,nandelsnaam thans: Katwijk-
|e^^a|*^ndsteenfabriek van J. A. van
Vennootschap „Leidsche
leiden Tm^aatechaPPÜ" Stationsweg 12,
ran Krfit uedend commissaris: jhr. J. A.
etscmnar van Veen, Hilversum.
Meijer voor de nartelijke woorden en voor
de geschenken dankzegde.
Later toen de lessen weer aangevangen
waren, werden de kinderen getrakteerd
Vanmiddag houdt, zooals men weet de
heer Meijer van 46 receptie
LEIDSCHE BELASTING-OPHAALDIENST.
Genoemde dienst heeft in de afgeloopen
maand f. 21.020.18 aan den Rijksontvanger
afgedragen.
Het aantal aangeslotenen steeg tot 4.445
Het is gewenscht, dat de ontvangen aan
slagen in de personeele- en grondbelasting
zoo spoedig mogelijk ten kantore van den
dienst Breestraat 81 worden getoond.
„Dan is hij nu van ons!" zeiden do
tweelingen als uit één mond.
Plotseling klonk er een waarschuwend
gesis van Dolf en vluchtte het viertal weer.
in de struiken.
„Zag je wat?" vroeg Ans fluisterend.
„Neen, ik hoorde iets", antwoordde do
aanvoerder op denzelfden toon.
Het drietal hield den adem nu in om
zich niet te verraden. Maar hoe stil zij
ook waren, liet mocht hun niet gelukken,
ook maar het geringste onraad te ontdekken
door de kleine opening tusschen de strui
ken. Juist was Dolf op het punt tegen de
anderen te zeggen: „Ik heb het mij zeker
verbeeld!' toen hij opnieuw geritsel hoorde
en ditmaal zelfs duidelijker.
In het volgend oogenblik zagen ze alle
vier achter de struiken aan den overkant
van het pad heel behoedzaam een jongens
gezicht verschijnen, waarin een paar don
kere oogen het boschje, dat de van der
Lithjes verborg, trachtten te doorboren.
Daar zij echter niets verdachts konden op
merken, scheen de jongen, bij wien het
aardige open gezicht behoorde, moed to
vatten en kwam hij al was het dan nog
aarzelend langzamerhand geheel te voor
schijn. Op de teenen sloop hij naar den
hollen boom, toenTiny's linkervoet
het in de ongewone, lastige houding niet
langer uithield en zijn eigenares hem eens
even moest uitstrekken.
Dolf keek haar dreigend aan, maar het
was reeds te laat: de jongen kwam plotse
ling regelrecht op de struiken af. Nog een
jongen en een meisje voegden zich bij hem
ende ontdekkingsreizigers werden in
hun hinderlaag overrompeld!
Tijd om te vluchten hadden ze niet en
Dolf besloot zijn gezelschap met den moed
der wanhoop te verdedigen.
Plotseling haalde de jongen, die hen ont
dekt had, een zakdoek te voorschijn, welke
natuurlijk oorspronkelijk wel wit geweest
zal zijn, doch langzamerhand een zand
kleur aangenomen had. Hij zwaaide er mee
heen en weer en Dolf kon niet nalaten
te fluisteren:
„De vredesvlag!"
De ander had het gehoord en zei:
„Ja, de vredesvlag! We zien er natuur
lijk niet tegen op den strijd met jullie
aan te hinden, ook al zijn \ye in de min
derheid. Maar waarom zouden we 't doen?
Ruzie al genoeg in de wereld! Laten we
daarom vrede sluiten en verbonden mogend
heden worden".
„Dat is een pracht-ideé!" fluisterde Tiny,
die eigenlijk niets van wilde spelletjes
hield en terwijl het Ans en Hans in hun
hart speet, dat ds strijd met de inboor
lingen zoo rustig verliep, hoorden zij Dolf
zeggen
„öaarne zijn wij bereid vrede te sluiten
met de inboorlingen ten einde niet langer
in strijd met hen te leven en ons samen
toe te leggen op de werken en de spe
len! des vredes!"
„Waar haalt hij 't vandaan?" dacht Tiny,
en ook Ans en Hans voelden iets van
bewondering voor het redenaarstalent van
hun oudste broertje.
Lachend keken de drie inboorlingen de
vier ontdekkingsreizigers aan.
(Wordt vervolgd).
(Nadruk verboden).
PRIJS DEZER COURANT:]
ien per 3 maanden f.2.35, per week 0.18
.elden, waar agenten gevestigd zijn, per week „0.18
er post f. 2.35.4- portokosten.
nen zich de
,ehuis her-
n stam een
Juliana en
Koninginne
aldus spr.,
ir koesteren,
t gloed zeg-
blijven en
ie Verleden,
rd door een
■rhoogde de
van dezen
.otte Arnold
n voor hun
ing had hij
dnses afge-
■en Vorsten-
>.n het Huis
ons groote,
it zegt: „Ik
anje in het
waarin het
nalen klonk
•jeliefde ge-
idigd.
E-AVOND.
alhier had
gemeente-
'eel belang
voor een
uw was ge-
aleltjes met
t meer nul
egen. Deze
waarop de
■neenteleven
nog bevor-
.re thee, die
mge handen
ewaardeerde
leiding van
w de luiste-
cht met een
van Haydn's
es van dit
le bekwame
blad van
ld. Speciale
iet fijne en
.'1 van de
den pianist
elijke wijze
Het is voor
I, deze ge
voering van
et hare toch
geslaagd te
»a droeg na
ns voor. Dit
>envoud zoo
in gewijde
gel-solo van
werd het
aad, de heer
n slotwoord
.rheid.
VK.
is in de
ingelegd
f. 505.960 32;
ischreven en
itbetaald.
ggers, inclu-
Afhaaldienst
3.26.
maand door
tvangen.
EZELLEN-
aan ons gegeven ontzaglijk veel! Spr.
releveerde vervolgens eenige groote feiten
uit onze geschiedenis: 1581. de moed. ge
toond door den Vader des Vaderlands,
eenige Jaren na de afzwering van Koning
Philio II van Spanje het geven van eigen
goed en bloed de strijd om het geloof,
1672, toen het volk radeloos, de regeering
radeloos en het land reddeloos was en
Stadhouder Willem III de voetsporen van
zijn voorvader drukte, 1812, toen de
Oranjetelg terugkwam en in Schevenin-
gen weer de Oranjevlag geheschen kon
worden En eindelijk het jaar 1918, waarin
de revolutie dreigde van alle kanten het
gevaar kwam en eindelijk op het Malie
veld te Den Haag het volk tezamen drong
om de Koninklijke familie te eeren en
Haar de kreet „Lang zullen zij leven"
samenwer-
•ft ons:
er stede ge-
oofdbestuien
lier gevestig-
meenen. den
Christelijken
werd onder
esultaten, de
e onderhan-
er Leidsche
om te
der arbeids-
geleid heb-
ledroevendst.
lange onder-
t het laatste
miging dat,
uiten eener
op de lange
wel de voor-
len gedaan,
•oonsvereeni-
Nederl. Ver-
het bakkers-
vordt wat de
n, terwijl
wac aan nog vour ue gezellen te aanvaar
den zou overblijven, afhankelijk wordt ge
steld van de invoering van een vervroegd
aanvangsuur voor de bakkerij.
Hoewel nog gepoogd zal worden langs
den weg van het georganiseerde overleg
tot een oplossing te komen, meende de
vergadering dat, gezien de geste der
Leidsche bakkerspatroons, dit wel geen
resultaten zal opleveren.
Binnenkort zullen dan ook de bakkers
gezellen per manifest en in een te houden
gecombineerde ledenvergadering met den
gang van zaken op de hoogte worden ge
steld. en indien - wat de besturen niet
verwachten het bereiken van een rede
lijke oplossing op de houding der bakkers
patroons afstuit gepoogd worden op een
andere wijze een oplossing te forceeren.
.j
BINNENLAND.
Nieuwe normen voor 't Algemeen Radio
programma. (Binnenland, 3e Blad).
Motie der Reedersvereeniging voor de
Ned. Haringvisscherij voor rijkscontrole
op de Haringwet 1927. (Binnenl. 3e Blad).
De visscherijwet door de Tweede Kamer
aangenomen. (Parlementair Overzicht,
4e Blad).
Geen nieuwe dispensatie te verwachten
voor den uitvoer van Leidsche Kaas naar
Nederlandsch-Indië. (Land- en Tuinbouw,
4e Blad).
Te Apeldoorn is een auto tegen een
onbestuurden trein gereden; één zwaar en
twee lichtgewonden. (Gemengd, 2e Blad).
BUITENLAND.
De agrarische wetgeving in Duitschland.
(Buitenl. le Blad).
Nederlaag van Labour bij een tusschen-
tijdsche verkiezing in Engeland. (Buitenl,
le Blad).
Het Roemeensche parlement ontbonden.
(Buitenl. le Blad).
Vreeselijke ontploffingsramp in Brazilië.
(Buitenl. Gemengd, 2e Bi. en Tel. le BI..).
gouden jubileum.
Van mej. L. Biekart.
Heden was het 50 jaar geleden, dat mej.
Louise Biekart in dienst trad bij de
familie Gründemann. Gekomen uit het
gesticht „De Voorzienigheid" bleek reeds
spoedig haar groote vaardigheid om met
knderen om te gaan en allen hechtten
zich dan ook vroeg aan haar.
Ten huize van mevr. de Wed. G. W.
GründemannBots, Nieuwe Rijn 42, werd
heden in intlemen kring dat alleszins
merkwaardige jubileum gevierd, dat eerst
Kerkelijk was herdacht. Kinderen en
klein-kinderen van mevr. Gründemann
de eenige dame bij wie de jubilaresse in
betrekking is geweest boden mej. Bie
kart soms vergezeld van toespraken
cadeaux aan. Een druk bezochte receptie
vormde het slot van dit jubileum.
KERKGEBOUW IN DE KOOIBUURT.
Het gaat nu ernst worden met den
voorgenomen bouw van een kerkgebouw
voor de Hervormde gemeente in het z.g.
Kooikwartler. Ds. Groot Enzerink, voorzit
ter van deze wijk, mocht sinds Januari
groote giften daarvoor ontvangen: één
van f.5000, drie, van f.1000, één van
f. 700, één van f250, twee van f. 200 en
vier van f. 100, terwijl aan kleine giften
f. 260 sinds dienzelfden tijd inkwam.
Reeds vroeger werd aan giften ontvangen
f 350, door bonnenverkoop kwam f.550
in, terwijl de wijk een legaat van f550
ontving. Hier is nu dus de eerste f. 12000
genaderd.
't Wijkbestuur is dan ook reeds over
gegaan tot aankoop van een stuk grond,
gelegen naast de Christelijke school in de
Driftstraat. Het front van de Kerk komt
dan in de verlende Ambonstraat. De aan
vrage tot aankoop is ingezonden bij het
gemeentebestuur.
Vóór evenwel tot den bouw kan worden
overgegaan, zullen nog eenige duizenden
guldens noodig zijn. Men zou het aan-
vangskapitaal gaarne zien gebracht op
f. 25 a f. 30.000
Daarvoor zal een groote actie op touw
worden gezet. Er wordt een geillustreerd
boekje uitgegeven in eenige duizenden
exemplaren, dat verspreid zal worden
onder de Hervormde gezinnen in heel de
stad.
Het wijkbestuur, overtuigd, dat alge
meen de noodzakelijkheid van een kerk
gebouw. met daaraan verbonden wijk-
arbeid, wordt ingezien, in deze zoo volk
rijke buurt.vertrouwt, dat deze actie met
goed succes zal worden bekroond.
Het gaat hier ook om een arbeid van
grocte sociale beteekenis.
DE LEIDSCHE TEEKENVEREENIGING
„DE KUNST OM DE KUNST".
Aangemoedigd door het succes, dat zij
verleden jaar met haar tentoonstelling
gehad heeft, besloot „De Kunst om de
Kunst' ook nu weder een tentoonstelling
van werk harer leden te houden.
Zij zal weder gehouden worden in de
zaal aan de Pieterskerkgracht 9. die ver
leden jaar zoo'n prettigen indruk maak
te Vele leden verleenen weer hun mede
werking. Zij hopen op een groeiende be
langstelling van het Leidsche publiek
Zaterdagmiddag 2 Mei wordt de ten
toonstelling om 3 uur voor genoodigden
geopend.
Voor verdere inlichtingen verwijzen wij
naar de advertentie in dit blad.