mm S7^ 72«te Jaargang VRIJDAG 1 MEI 1931 No. 21815 Jaargang Donderdag 30 April 1931 No. 17 DE WOELIGE STAL Het voornaamste Nieuws van heden. leidsch dagblad GE EIKSB door E. DE LILLE HOGERWAARD. Hoofdstuk VII. De Vredesvlag:. jaijen keken de vier ontdekkingsrei- [elkaar aan. Waar konden papier èn Weven zijn? Weggewaaid was on- fk, dus was er opzet, boos opzet in l! {inboorlingen hebben zich er meester Jiaakt!" zei Hans eindelijk. [zijn verraden!" voegde Ans er aan E hem, die tegen ons den strijd heeft [opnemen!" klonk het veTheven van jlippen. f moeten trachten uit te vinden, wie Jricete»' was!" luidde Tiny's oordeel, r het feit, dat zij daartoe alles in het moesten stellen, waren de vier ont- ]sreiz!gers het geheel eens. Moeilij- 5 het echter te zeggen, hoe zij dit aanleggen. |moeten beginnen met ons verdekt op En", zei Dolf. „Kijk! daar achter die i kunnen wij ons mooi verstoppen. Jr heen! Vóór de inboorlingen mis- |terugkomen a zat het viertal tusschen de strui- doken, behoedzaam tusschen de tak- |r glurend en steeds het oog gericht i hollen boom. f hoe geheimzinnig en opwindend dit begin ook was, het werd na een toen er nog steeds geen inboor- ■waren komen opdagen toch vrij bovendien vermoeiend in hun las- Tuding te volharden. Jlijk stelde Dolf dan ook voor, dat ■zijn êóntje eens op verkenning zou f'j bet geringste onraad zou hij on- [ijk zijn fluitje laten hooren, waar de drie andere ontdekkingsreizi- die natuurlijk evenals Dolf met J gewapend waren hem ter hulp snellen. Pag was Ans met haar oudste f meegegaan, doch deze bleef bij zijn llleen de naaste omgeving te ver- J maar niet in een hinderlaag lig- feaagde Ans nog een laatste poging |r broertje te vergezellen, doch Dolf I kriebel ik ze er met mijn stok Spannen verwachting keek het drie- i tusschen de struiken door Dolf na P'j op een in huis gehouden vergade- fnstemmig tot hun aanvoerder be- I hadden tot hij eindelijk uit hun 1 verdwenen was. jhem maar niets overkomt!" zei Tiny i welnee! Dan zijn wij er toch om redden!" riep Ans uit. ■moeten maar goed luisteren, of we nooren", vond Hans, jaentig luisterden ze nu, maar nog prnamen zij geen sein van hun aan lopend als hij is, zullen ze hem niet yvangen nemen!" Met deze woorden sprak Tiny zichzelve en den anderen moed in. 't Leek wel, of Dolf nooit terugkwam. En de diie anderen wisten van geen uur of tijd! De zon scheen wel op haar hoogste punt te staan. Zouden ze niet naar huis moeten? Juist waren zij op het punt hun schuil plaats te verlaten en de richting in te slaan waarin hun aanvoerder verdwenen was. toen cIq laatste plotseling weer ver scheen en teleurgesteld uitriep: „Niets ontdekt! Maar we moeten gauw naar huis. 't Is al over twaalven!" Hhastig werd nu de terugtocht aanvaard. Moeder stond reeds op den uitkijk en vroeg, waar ze toch zoo lang gebleven waren. Toen zij bemerkte, hoe echt haar vier oudsten in hun spel waren, zei zij maar niet veel meer van hun te laat komen, doch merkte alleen op: „In Afrika is het nu het warmste ge deelte van den dag en wagen de menschen zich niet buiten. Komen jullie in 't vervolg dus wat eerder thuis; anders houdt je het niet vol". Lachend beloofden allen dit en onder druk gebabbel werd er op de veranda kof fie gedronken. Bert en Liesje luisterden met open mond naar de verhalen en vergaten bijna hun boterham op te eten. Wat had Bert dolgraag deel uitgemaakt van het gezelschap ontdekkingsreizigers! Alleen het besef dat Moeder zoo „alleen" met Liesje zou zijn, als hij haar in den steek liet, deed hem bij haar blijven om haar te beschermen, zoodra er onraad dreigde. Op die manier speelde hij immers ook mee! En Liesje? Neen, die bleef vast bij Moe der. Zij vond de avonturen van „de groo- ten" veel te griezelig. Onmiddellijk na de koffie trokken de ont- dekkingsre:zigers dien dag voor den twee den keer het bosch in. Even vóór zij aan den hollen boom kwa men, sloop Dolf op zijn teenen vooruit, terwijl de anderen bleven wachten, ten einde zoo min mogelijk gedruisch tc maken. Dolf dacht de inboorlingen misschien te kunnen overrompelen. Doch ook nu was er niemand te beken nen. En tóch waren zij er geweest, want onmiddellijk nadat Dolf den hollen boom bereikt had, zag hij een papier het papier? in de opening liggen. Haastig nam hij het er uit en zag dat het een ander was, want er stond met groote letters op: De boom is van ons! Kees, Miep en Jan Inboorling. JSen schel gefluit van Dolf deed de drie andere ontdekkingsreizigers naderbij stor men. Groot was echter hun teleurstelling, toen zij bij den hollen boom niemand anders dan hun aanvoerder zagen. Heftig zwaaide hij met een papier en hieruit begrepen zij, dat er toch iets bijzonders was. Even later namen zij kennis van den in houd. „Dat's brutaal!" riep Ans uit. „Van wie? Van de inboorlingen of van ons?" vroeg Tiny, „Natuurlijk van de inboorlingen!' vond Hans. „Ja, maar als de boom nu eenmaal van hén is!meende Tiny. Fju aaugenuora. knpIVDlgens marcheerde het gezelschap "a„ J?!^Penburg. Breestraat, Steenschuur p het uitgangspunt. handelsregister Kamer van koophandel. L&inI: Katwijksche Kalkzandsteen- riiziPiAo undtlaan* Katwijk a/'d. Rijn. fehe tc ïi,nandelsnaam thans: Katwijk- |e^^a|*^ndsteenfabriek van J. A. van Vennootschap „Leidsche leiden Tm^aatechaPPÜ" Stationsweg 12, ran Krfit uedend commissaris: jhr. J. A. etscmnar van Veen, Hilversum. Meijer voor de nartelijke woorden en voor de geschenken dankzegde. Later toen de lessen weer aangevangen waren, werden de kinderen getrakteerd Vanmiddag houdt, zooals men weet de heer Meijer van 46 receptie LEIDSCHE BELASTING-OPHAALDIENST. Genoemde dienst heeft in de afgeloopen maand f. 21.020.18 aan den Rijksontvanger afgedragen. Het aantal aangeslotenen steeg tot 4.445 Het is gewenscht, dat de ontvangen aan slagen in de personeele- en grondbelasting zoo spoedig mogelijk ten kantore van den dienst Breestraat 81 worden getoond. „Dan is hij nu van ons!" zeiden do tweelingen als uit één mond. Plotseling klonk er een waarschuwend gesis van Dolf en vluchtte het viertal weer. in de struiken. „Zag je wat?" vroeg Ans fluisterend. „Neen, ik hoorde iets", antwoordde do aanvoerder op denzelfden toon. Het drietal hield den adem nu in om zich niet te verraden. Maar hoe stil zij ook waren, liet mocht hun niet gelukken, ook maar het geringste onraad te ontdekken door de kleine opening tusschen de strui ken. Juist was Dolf op het punt tegen de anderen te zeggen: „Ik heb het mij zeker verbeeld!' toen hij opnieuw geritsel hoorde en ditmaal zelfs duidelijker. In het volgend oogenblik zagen ze alle vier achter de struiken aan den overkant van het pad heel behoedzaam een jongens gezicht verschijnen, waarin een paar don kere oogen het boschje, dat de van der Lithjes verborg, trachtten te doorboren. Daar zij echter niets verdachts konden op merken, scheen de jongen, bij wien het aardige open gezicht behoorde, moed to vatten en kwam hij al was het dan nog aarzelend langzamerhand geheel te voor schijn. Op de teenen sloop hij naar den hollen boom, toenTiny's linkervoet het in de ongewone, lastige houding niet langer uithield en zijn eigenares hem eens even moest uitstrekken. Dolf keek haar dreigend aan, maar het was reeds te laat: de jongen kwam plotse ling regelrecht op de struiken af. Nog een jongen en een meisje voegden zich bij hem ende ontdekkingsreizigers werden in hun hinderlaag overrompeld! Tijd om te vluchten hadden ze niet en Dolf besloot zijn gezelschap met den moed der wanhoop te verdedigen. Plotseling haalde de jongen, die hen ont dekt had, een zakdoek te voorschijn, welke natuurlijk oorspronkelijk wel wit geweest zal zijn, doch langzamerhand een zand kleur aangenomen had. Hij zwaaide er mee heen en weer en Dolf kon niet nalaten te fluisteren: „De vredesvlag!" De ander had het gehoord en zei: „Ja, de vredesvlag! We zien er natuur lijk niet tegen op den strijd met jullie aan te hinden, ook al zijn \ye in de min derheid. Maar waarom zouden we 't doen? Ruzie al genoeg in de wereld! Laten we daarom vrede sluiten en verbonden mogend heden worden". „Dat is een pracht-ideé!" fluisterde Tiny, die eigenlijk niets van wilde spelletjes hield en terwijl het Ans en Hans in hun hart speet, dat ds strijd met de inboor lingen zoo rustig verliep, hoorden zij Dolf zeggen „öaarne zijn wij bereid vrede te sluiten met de inboorlingen ten einde niet langer in strijd met hen te leven en ons samen toe te leggen op de werken en de spe len! des vredes!" „Waar haalt hij 't vandaan?" dacht Tiny, en ook Ans en Hans voelden iets van bewondering voor het redenaarstalent van hun oudste broertje. Lachend keken de drie inboorlingen de vier ontdekkingsreizigers aan. (Wordt vervolgd). (Nadruk verboden). PRIJS DEZER COURANT:] ien per 3 maanden f.2.35, per week 0.18 .elden, waar agenten gevestigd zijn, per week „0.18 er post f. 2.35.4- portokosten. nen zich de ,ehuis her- n stam een Juliana en Koninginne aldus spr., ir koesteren, t gloed zeg- blijven en ie Verleden, rd door een ■rhoogde de van dezen .otte Arnold n voor hun ing had hij dnses afge- ■en Vorsten- >.n het Huis ons groote, it zegt: „Ik anje in het waarin het nalen klonk •jeliefde ge- idigd. E-AVOND. alhier had gemeente- 'eel belang voor een uw was ge- aleltjes met t meer nul egen. Deze waarop de ■neenteleven nog bevor- .re thee, die mge handen ewaardeerde leiding van w de luiste- cht met een van Haydn's es van dit le bekwame blad van ld. Speciale iet fijne en .'1 van de den pianist elijke wijze Het is voor I, deze ge voering van et hare toch geslaagd te »a droeg na ns voor. Dit >envoud zoo in gewijde gel-solo van werd het aad, de heer n slotwoord .rheid. VK. is in de ingelegd f. 505.960 32; ischreven en itbetaald. ggers, inclu- Afhaaldienst 3.26. maand door tvangen. EZELLEN- aan ons gegeven ontzaglijk veel! Spr. releveerde vervolgens eenige groote feiten uit onze geschiedenis: 1581. de moed. ge toond door den Vader des Vaderlands, eenige Jaren na de afzwering van Koning Philio II van Spanje het geven van eigen goed en bloed de strijd om het geloof, 1672, toen het volk radeloos, de regeering radeloos en het land reddeloos was en Stadhouder Willem III de voetsporen van zijn voorvader drukte, 1812, toen de Oranjetelg terugkwam en in Schevenin- gen weer de Oranjevlag geheschen kon worden En eindelijk het jaar 1918, waarin de revolutie dreigde van alle kanten het gevaar kwam en eindelijk op het Malie veld te Den Haag het volk tezamen drong om de Koninklijke familie te eeren en Haar de kreet „Lang zullen zij leven" samenwer- •ft ons: er stede ge- oofdbestuien lier gevestig- meenen. den Christelijken werd onder esultaten, de e onderhan- er Leidsche om te der arbeids- geleid heb- ledroevendst. lange onder- t het laatste miging dat, uiten eener op de lange wel de voor- len gedaan, •oonsvereeni- Nederl. Ver- het bakkers- vordt wat de n, terwijl wac aan nog vour ue gezellen te aanvaar den zou overblijven, afhankelijk wordt ge steld van de invoering van een vervroegd aanvangsuur voor de bakkerij. Hoewel nog gepoogd zal worden langs den weg van het georganiseerde overleg tot een oplossing te komen, meende de vergadering dat, gezien de geste der Leidsche bakkerspatroons, dit wel geen resultaten zal opleveren. Binnenkort zullen dan ook de bakkers gezellen per manifest en in een te houden gecombineerde ledenvergadering met den gang van zaken op de hoogte worden ge steld. en indien - wat de besturen niet verwachten het bereiken van een rede lijke oplossing op de houding der bakkers patroons afstuit gepoogd worden op een andere wijze een oplossing te forceeren. .j BINNENLAND. Nieuwe normen voor 't Algemeen Radio programma. (Binnenland, 3e Blad). Motie der Reedersvereeniging voor de Ned. Haringvisscherij voor rijkscontrole op de Haringwet 1927. (Binnenl. 3e Blad). De visscherijwet door de Tweede Kamer aangenomen. (Parlementair Overzicht, 4e Blad). Geen nieuwe dispensatie te verwachten voor den uitvoer van Leidsche Kaas naar Nederlandsch-Indië. (Land- en Tuinbouw, 4e Blad). Te Apeldoorn is een auto tegen een onbestuurden trein gereden; één zwaar en twee lichtgewonden. (Gemengd, 2e Blad). BUITENLAND. De agrarische wetgeving in Duitschland. (Buitenl. le Blad). Nederlaag van Labour bij een tusschen- tijdsche verkiezing in Engeland. (Buitenl, le Blad). Het Roemeensche parlement ontbonden. (Buitenl. le Blad). Vreeselijke ontploffingsramp in Brazilië. (Buitenl. Gemengd, 2e Bi. en Tel. le BI..). gouden jubileum. Van mej. L. Biekart. Heden was het 50 jaar geleden, dat mej. Louise Biekart in dienst trad bij de familie Gründemann. Gekomen uit het gesticht „De Voorzienigheid" bleek reeds spoedig haar groote vaardigheid om met knderen om te gaan en allen hechtten zich dan ook vroeg aan haar. Ten huize van mevr. de Wed. G. W. GründemannBots, Nieuwe Rijn 42, werd heden in intlemen kring dat alleszins merkwaardige jubileum gevierd, dat eerst Kerkelijk was herdacht. Kinderen en klein-kinderen van mevr. Gründemann de eenige dame bij wie de jubilaresse in betrekking is geweest boden mej. Bie kart soms vergezeld van toespraken cadeaux aan. Een druk bezochte receptie vormde het slot van dit jubileum. KERKGEBOUW IN DE KOOIBUURT. Het gaat nu ernst worden met den voorgenomen bouw van een kerkgebouw voor de Hervormde gemeente in het z.g. Kooikwartler. Ds. Groot Enzerink, voorzit ter van deze wijk, mocht sinds Januari groote giften daarvoor ontvangen: één van f.5000, drie, van f.1000, één van f. 700, één van f250, twee van f. 200 en vier van f. 100, terwijl aan kleine giften f. 260 sinds dienzelfden tijd inkwam. Reeds vroeger werd aan giften ontvangen f 350, door bonnenverkoop kwam f.550 in, terwijl de wijk een legaat van f550 ontving. Hier is nu dus de eerste f. 12000 genaderd. 't Wijkbestuur is dan ook reeds over gegaan tot aankoop van een stuk grond, gelegen naast de Christelijke school in de Driftstraat. Het front van de Kerk komt dan in de verlende Ambonstraat. De aan vrage tot aankoop is ingezonden bij het gemeentebestuur. Vóór evenwel tot den bouw kan worden overgegaan, zullen nog eenige duizenden guldens noodig zijn. Men zou het aan- vangskapitaal gaarne zien gebracht op f. 25 a f. 30.000 Daarvoor zal een groote actie op touw worden gezet. Er wordt een geillustreerd boekje uitgegeven in eenige duizenden exemplaren, dat verspreid zal worden onder de Hervormde gezinnen in heel de stad. Het wijkbestuur, overtuigd, dat alge meen de noodzakelijkheid van een kerk gebouw. met daaraan verbonden wijk- arbeid, wordt ingezien, in deze zoo volk rijke buurt.vertrouwt, dat deze actie met goed succes zal worden bekroond. Het gaat hier ook om een arbeid van grocte sociale beteekenis. DE LEIDSCHE TEEKENVEREENIGING „DE KUNST OM DE KUNST". Aangemoedigd door het succes, dat zij verleden jaar met haar tentoonstelling gehad heeft, besloot „De Kunst om de Kunst' ook nu weder een tentoonstelling van werk harer leden te houden. Zij zal weder gehouden worden in de zaal aan de Pieterskerkgracht 9. die ver leden jaar zoo'n prettigen indruk maak te Vele leden verleenen weer hun mede werking. Zij hopen op een groeiende be langstelling van het Leidsche publiek Zaterdagmiddag 2 Mei wordt de ten toonstelling om 3 uur voor genoodigden geopend. Voor verdere inlichtingen verwijzen wij naar de advertentie in dit blad.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1931 | | pagina 1