DE GEZONKEN SCHAT.
72sle Jaargang
LEIDSCH DAGBLAD, Woensdag 18 Maart 1931
Derde Blad
No. 21779
KINADRUPPELS
PARLEMENTAIR OVERZICHT
UIT DE RAADZAAL.
HET JAARFEEST VAN HET NED. HERV. KINDERKOOR TE LISSE.
SPREEKCEL.
INGEZONDEN.
KUNST EN LETTEREN.
dan00'1
en.'
Kinderkleedinq
FEUILLETON.
net eenige feit van beteekenis, dat in de
•„„«te raadszitting is voorgevallen, zou-
!r wü willen noemen de verklaring van
JSn voorzitter, dat er eerlang inzake het
cudhuisvraagstuk weer eens iets zal ge
uren Bijkans zou de burgerij m het ge-
iMf «aan verkeeren, dat er niet meer aan
ït voor onze Sleutelstad zoo gewichtige en
hruidende vraagstuk werd gewerkt,
ïrér dan twee jaren zijn er verstreken,
ends ons vermaarde „woonhuis der ge
meente" een prooi der vlammen werd, ruim
wn half jaar is verloopen, sinds het eerste
„lm Dudok aan de publiciteit werd over-
reèeven en sindsdien heerschte er rust,
rustige rust; althans naar buiten! Het be
gint nu toch langzamerhand tijd te wor-
naar het ons toeschijnt, dat er eenig
a-hot komt in deze alles overheerschende
materie en de heer Huurman deed goed.
,jjn vraag te stellen, die ongetwijfeld der
burgerij uit het hart zal zijn gegrepen!
Bincn afzienbaren tijd zal er nu weer
een voorstel ter tafel worden gebracht.
Met spanning zal daarnaar worden uitge-
"overigens kunnen wij al heel kort zijn,
daar het groote agenda-punt van het
raadsmenu niet is afgehandeld, n.l, dat
tan de regeling van het bewaarschool-
onderwijs hier ter stede en wij het beter
oordeelen niet daarop in te gaan, nu de
besprekingen daarover nog in vollen gang
rijn. gedachtig aan het hoor en weder
boor. Vijf volle uren zijn er reeds over vol
•epraat en het moet al bijzonder meeioo-
pen, zoo er nog niet een drietal bij ko-
jaeii. Tot dusver hebben Chr.-Hist. en
j.R zich uitgesproken voor de meerder-
heidsvoorstellen van het college, de libe
ralen en socialisten voor de minderheids-
vMrstellen. zij het dat de laatsten niet uit
volle overtuiging meegaan, doch alleen
omdat zij liever een h. i. half ei hebben,
jan een leege dop. De beslissende factor is
de meening der R. K. en nu de leider
dezer fractie zich achter wethouder Tepe
beeft gesteld, kan over het lot der voor
stellen moeilijk meer twijfel bestaan: de
minderheid in het college heeft in den
raad een meerderheid.
Zooals gezegd zullen wij op de kwestie
thans niet nader ingaan, daar het laatste
voord nog niet is gesproken, doch met
neigde hebben wij toch mogen consta
teren, dat althans de uitspraak in het
ssrderheidsstandpunt, dat het bewaar-
«tool-onderwijs meer zou zijn een bewa
ren der kinderen dan het geveri van on
derwijs zelfs door de voorstanders van dit
meerderheidsstandpunt is gewraakt. An
ders mocht toch o. i. ook niet verwacht
worden in de stad van de school van
Haanstra! Zoo een tak van onderwijs in
betrekkelijk korten tijd zich tot groote
hoogte heeft ontwikkeld, dan is het zeker
bet bewaarschool-onderwijs, dat feitelijk
bet oude karakter van „bewaren" vrijwel
overboord heeft geworpen! Wie de resul
taten van dit onderwijs proefondervinde
lijk aanschouwt, zal dit volmondig moeten
beamen.
Volgende maal voortzetting van het
debat.
Tot slot nog een enkele opmerking over
het verzet der S. D. A. P. tegen het voor
stel om aan de N. V. Textielfabriek v.h.
Gebr. van Wijk verlof te geven voor een
luchtbrug over de Groenesteeg. Ongetwij
feld is juist, dat met zulke verloven niet
ruim mag worden omgesprongen, doch als
bet belang van de industrie het eischt
zooals hier het geval was, mag men niet
een spaak in het wiel steken. Vooral mo
menteel zijn de tijden er ook niet naar om
bet de industrie noodeloos lastig te ma
len, moet deze integendeel meer dan
aiders worden bevorderd; zulks ook in
bet weloverwogen belang der arbeiders.
Speciaal, waar de firma zich zeer coulant
had getoond tegenover de huiseigenaren
-hopenlijk zullen dezen ook aan de huur-
ders denken! was er alle reden om het
verlof in dit geval te verleenen.
Met dit al is de staart der agenda
vederom niet afgehandeld en die staart
zal zich straks nog geducht roeren.
RECLAME.
Dr H.NANKING'S
EETLU5T-0PWEKKEMD 1.30 p. fl.
603
Ds. G. J. G. de Bel.
Zooals wij reeds meldden herdenkt Ds.
G. J. G. de Bel, Ned. Herv. predikant al
hier. heden zijn 25-jarig ambtsjubileum.
Bij alle gezindten staat deze predikant
hoog aangeschreven om zijn karakter, zijn
groote eenvoud en buitengewone hulp
vaardigheid. hij is voor zijn gemeente-
naren een geestelijk leider in den waren
zin des w-oords.
Ds. de Bel werd geboren 18 Febr. 1879
te Hattem, studeerde te Utrecht, werd in
het jaar 1906 beroepen te Vuren en Dalen,
waar hij bleef tot 1921, toen zijn beroe
ping volgde naar Sliedrecht. In 1929 werd
hij tot p'-edikant te Warmond aangesteld.
Te Sliedrecht bekleedde de jubilaris tal
rijke functies als iid van het Classicaal
Bestuur Dordrecht, Voorzitter van het
Bijbelgenootschap afd. Sliedrecht, Voor
zitter van den Bond van Christelijke
scholen van Alblasserwaard en de Vijf
Heerenlanden. Tevens redigeerde hij gedu
rende vele jaren een eigen blad. Zijn tal
rijke volgelingen zullen zeker niet nalaten
den geliefden voorganger heden hun har
telijk gemeende gelukwenschen, waarbij
wij de onze voegen, aan te bieden! A.s.
Zondag, wanneer de predikant zijn herden
kingsrede zal uitspreken, zal het kerkge
bouw ongetwijfeld geheel met belangstel
lenden gevuld zijn!
eerste kamer.
Justitie.
Nadat de voorzitter met een enkel
woord de overleden oud-minister de Waal
Male fijt had herdacht, heeft de Kamer
eenige redevoeringen aangehoord over de
Begroeting van Justitie.
Uitvoerig behandelde de heer Kranen
burg daarin het vraagstuk der justitie-
opleiding: er moet meer kennis van psy
chologie worden bijgebracht er dient betere
bezoldiging te komen en de rechters moe
ten beter voorbereid worden voor hun be
langrijke taaK. Om een humane toepas
sing van de reclasseering voor de heer
ïleerkcns Thijsscn, en evenzeer bepleitte
hij een betere regeling der geestelijke ver
zorging en een wijziging van de positie
van den Gevangenisdokter.
Op de andere punten van het debat in
deze middag-vergadering, dat steken bleef
in een speech van den heer hermans,
komen wij nog terug wanneer morgen de
Minister spreekt.
twee1je kamer.
Octrooiwet.
De Kamer heeft de behandeling voort
gezet van het wetsontwerp tot wijziging
der Octrooiwet.
En:
de Dinsdagmiddag begon daarbij niet
erg belangwekkend, want nadat de Mi
nister van Arbeid Vrijdagmiddag nog bad
gesproken dienden nu verschillende
sprekers van repliek en onderstreepten nog
eens wat zij in eerste termijn hadden ge
zegd. Daarbij viel echter niets bijzonders
voor. Men wisselde opnieuw van gedachten
over de wenschelijkheid, om den octrooi-
duur te verlengen, en over de vraag of de
practijk de noodzakelijkheid daarvan had
aangetoond.
25-jarig jubileum Ds. G. J. G. de Be!
te Warmond.
een niet afgemaakt menu.
als predikant der n. h. gemeente.
Met groote vreugde heeft het kinderkoor „de Lischbloem" te Lisse het Jaarfeest gevierd, dat door het Bestuur werd aange
boden. De kinderen zijn op buitengewone wijze getracteerd en hebben van dezen avond zeer genoten. Zij werden toegespro
ken door den voorzitter, den heer A. P. E. J. Geerdes. Moge het koor, dat op het oogenblik 68 leden telt en onder leiding
van den heer C. v. d. Keur in uitstekende handen is, een goede toekomst tegemoet gaan. Hierboven de jeugdige zangers en
zangeressen met den dirigent vereend.
De Minister heeft ook zijnerzijds het
ontwerp nogmaals verdedigd.
De Kamer heeft geruimen tijd gedebat
teerd over een amendement van mej.
Katz, om de 18 jaar van den duur van
het octrooi te doen aanvangen op den dag
van de indiening der aanvrage en niet
(gelijk het ontwerp voorstelt) van den
dag der verlenging van het octrooi, waar
na de heer Van de Waerden een voorstel
toelichtte, om de termijn te doen aanvan
gen van de openbaarmaking van het oc
trooi af.
Over deze* amendementen is een zeer
technisch debat gevoerd, dat voor onze
lezers van weinig belang is. te meer. waar
het resultaat volstrekt negatief was het
amendement.Katz toch werd ingetrokken
en het amendement—van der Waerden
verworpen (5522). En nadat een amen-
demenf—«-Kortenhorst. dat een kleine ver
betering bracht in de functie van be
staande octrooien, met 59 tegen 7 stem
men was goedgekeurd, werd het heele
wetsontwerp met 57 tegen 9 stemmen
aangenomen.
De Kamer heeft nog even gesproken over
de conclusie met betrekking tot een inge
komen adres een daaromtrent ingediende
motie komt Woensdag in stemming en
zullen we in ons volgend overzicht ver
melden. HAGENAAR.
GEVAARLIJKE HEG.
Dc aandacht der verkeersautoriteiten
wordt gevestigd op de zeer hooge Ligus
terheg langs de Lijsterstraat bij perceel
145 van den Rijnsburgerweg.
Deze zeer hooge, beslist te hooge heg,
belemmert voor wielrijders, komende uit
de richting van Pomona het uitzicht op
het verkeer komende uit de Lijsterstraat,
zoodat ongevallen niet kunnnen uitblij
ven. Bestaat in Leiden geen verordening
dat heggen aan den openbaren weg niet
hooger dan 1 M. mogen opgroeien?
(Buiten verantwoordelijkheid der Red.)
Copie van al of niet geplaatste stukken
wordt niet teruggegeven.
rectificatie.
Zeer geachte Redactie.
In het verslag mijner rede van Maan
dagmiddag in den Raad over de minder
heids-voorstellen betreffende het bewaar-
schoolonderwijs, zijn een paar zinstorende
onjuistheden geslopen. Zou ik U beleefde
lijk mogen verzoeken, deze te rectificeeren
door in Uw Blad op te nemen wat ik in
derdaad gezegd heb? Het is dit:
1. In het stelsel der mulderheid in B
gn W. is de finanqieele gelijkstelling tus-
schen openbaar en bijzonder bewaarschool
onderwijs fundamenteel, rnaar rn.i. is ze
niet te bereiken en ze is er trouwens bij
het begin al niet; want, terwijl de min
derheid als norm voor het subsidie die aan
de bijzondere bewaarscholen f. 50 per kind
en per jaar kiest, berekent zij den kesten-
den prijs op cle drie bestaande openbare
bewaarscholen, na toepassing der voorge
stelde bezuinigingen, op f. 59,
2. De minderheid berekent voor de nieuw
te stichten openbare bewaarscholen den
kostenden prijs op f. 45 per kind en per
jaar. Een zoo sterke reductie van den kos
tenden prijs van ruim f. 90 thans tot f. 45
straks, acht ik onbereikbaar en bovendien
voor het openbaar onderwijs zeer onge-
wenscht, omdat een schooi voor een be
drag van f.45 per kind en per jaar on
mogelijk goed onderwijs kan geven.
3. De wijze, waarop de minderheid het
mooie beginsel van financieele gelijkstel
ling in haar stelsel heeft belichaamd, acht
ik gevaarlijk voor het gehalte van liet.
openbaar bewaarschool-onderwijs (in Uw
verslag staat: voor het bijzonder bewaar
school-onderwijs).
Met vriendelijken dank voor de plaat
sing. zeer geachte Redactie, teeken ik
hoogachtend
Uw dw. dr.,
J. B. MEIJNEN.
D.E.D.I.L.
De Leidsche Studenten-Tooneelvereeni-
ging „D.E.D.IL.", sub-vereeniging van de
Unitas S. L. B„ voert op 18 April a.s. in
den Leidschen Stadsschouwburg op: „De
Kringloop der Belangen", harlekinade in
drie tafereelen van den Spaanschen
schrijver Jacinto Benavente.
Het R.-K. Bouwblad.
Naar aanleiding van de beginselverkla
ring van prof. ir J. G. Wattjes publiceert
de heer C. M. van Moorsel Pzn. in het R.K.
Bouwblad een artikel over genoemd instjr
tuut. De heer H. M. Kraayvanger geeft een
uitvoerige door illustraties gestaafde ver
handeling over de landhuizen van de
architecten Volkart en Früdinger. Het
vervolg van de architectonische dictio
naire en het allerlei vullen 't nummer aan.
RECLAME.
Eerst
DEN HAAG ROTTERDAM
Alléén Hofweg 6 Hoogstraat boek Spni
"aar het Engelsch van LEO WALMSLEY.
„Vooruit, kapitein," beval ik, „we zijn er.
En we mogen den dokter niet laten wach
ten. Hoe gaat het ermee?"
Hij probeerde zich van den rand te laten
'Wijden. Na een of twee vergeefsche po-
ïingen lukte net hem.
Gelukkig nam hij den steun van mijn
arm aan. Zoo loodste ik hem het dek over
tot bij de campagne, waar ik hem onder
noede van den bootsman, dien ik inder
haast fluisterend verzocht had, om een
?°8je in het zeil te houden en bij even-
'ueele meerdere aanvaringen hulp te ver
teenen, achterliet.
passagiers voor Zanzibar stonden al
een groep bijeen, klaar om dadelijk,
«anneer de verklaring van den quaran
taine-dokter bekend werd, aan wal te
?aan. Blijkbaar was het zoo ver, want toen
op het promenadedek kwam, was de
Ontscheping juist begonnen De eerste die
ae trap afging was Dusi Khan. Ik boog me
r de verschansing heen en keek hem
?a. Beneden stapte hij of eigenlijk viel
S - 'h een van de Swahili-booten, waar
'tor een dikken kleurling eerbiediglijk
«welkomd werd. Dusi Khan werd dus in
'ai®bar verwacht' Ik keek de boot met
mannen, die dadelijk de hoofden
ragestoken hadden en druk zaten te
pten na tot zp uit het gezicht verdwe
en was. Wat zou ik niet over gehad heb-
!Pelen(0r 8en kans om luistervlnk te
tna?jeven 0Ter zessen kwamen dr. Flint
ae eetzaal van Hotel Zultani binnen,
besloten om het diner eer aan te
doen. Alles was van een leien dakje ge
gaan. Onze bagage plus de kostbare dui
kers-uitrusting lag bij de douane en onze
reisgenoot kapitein Timms was veilig op
geborgen in bed De woordenrijke Fran-
sche gérant van het hotel was bij het aan
schouwen van Timms een en al opgetogen
heid geweest, want: „ziet u, messieurs, de
muggen zijn dronken van zijn bloed en
dan sterven ze vlug van den alcohol." Ik
was benieuwd wat Timms zou zeggen, als
ik hem dat vertelde!
Den volgenden morgen deelde de dokter
me in alle kalmte mede, dat het zijn plan
was om dadelijk na het ontbijt, den resi
dent. Sir Henry Smajjvood, een bezoek te
gaan brengen.
Blijkbaar voerde dr. Flint iets in zijn
schild. Ik besloot echter kampjes af te
wachten; wat hij noodig oordeelde, dat ik
wist, kreeg ik vroeg of laat wel te hooren.
Dus ging ik naar buiten, riep een rickshaw
voor hem aan, hielp hem instappen en
ging toen het hotel weer in, om naar mijn
patiënt te gaan kijken.
't Was drie uur toen de dokter van zijn
bezoek terugkwam. Hij ging regelrecht
naar zijn kamer, bestelde zijn thee daar en
bleef zwijgend zitten wachten tot de be
diende verdwenen was. Pas daarna en
eerst moest' ik nog onderzoeken of er soms
luistervinken in de gang waren bracht
hij verslag van zijn bezoek uit.
't Bleek, dat de resident een vroegere
studiegenoot van hem was; hij had hem
'vriendschappelijk ontvangenen het als
vanzelf sprekend beschouwd, dat hij, dr.
Flint bleef lunchen.
De spijzen waren uitstekend toebereid,
vertelde de dokter enthousiast, een genot
na het afschuw-elijke goedje, dat ze ons
aan boord te slikken hebben gegeven. „Ik
heb me buitengewoon vermaakt, werkelijk
buitengewoon Heb hem het doel van onze
expeditie verteld: nudi-branches. Hij was
een en al belangstelling, zei, dat hij ons
zoo veel als in zijn vermogen was, zou hel
pen. Heb beloofd hem de collectie te laten
zien als we terugkomen. Zorg dus voor gla
zen potten bij den apotheker kan je ze
krijgen en formaline. Zou hem niet
graag teleurstellen."
„Ik zal er voor zorgen. Maar wat zijn
nudibranches?" vroeg ik verbaasd.
„Zeeslakken, beste kerel, zeeslakken. Een-
buitengewoon interessante familie, behoo-
rende tot de mollusken. Merkwaardige die
ren, uiterst merkwaardig. Zal je bij de
eerste de beste gelegenheid laten zien Zult
ze wel belangwekkend vinden, denk ik. On
der den lunch heb ik het gesprek op Don-
dereiland gebracht. Onder voorwendsel,
dat ik wilde weten, wat er na den oorlog
met de kust-eilanden gebeurd is. Kreeg te
hooren. dat er verleden jaar nog opme
tingen gedaan zijn, maar dat de inboor
lingen nog steeds weigeren er te overnach
ten. Hun bijgeloovigheid is er nog niet
minder op geworden. Hij heeft me een
kaart beloofd. Ik wist niet wat ik hoorde!
Een kaart! Niet met goud te betalen. Zal
onze zaak zeer vergemakkelijken."
„Maar hoe komen we op Dondereiland?"
vroeg ik Ik houd niet met van den tijd
vooruitloopen en volgens mij was: „hoe er
te komen" voor het oogenblik het pro
bleem.
„Met een dhow", een Afrikaansche
schuit, was het kalme antwoord. „Met een
heel gewone dhow. Een andere manier is
er niet. Heb al geïnformeerd. Op weg hier
naar toe bij Thompson en Thompson aan
gegaan. Mijn idee was een vrij groote mo
torboot. Er was niets. Maar een groote
dhow is ook goed. En gemakkelijker. Min
der onderhoud. En de Wa-Swahili zijn uit
stekende zeelui."
„En hoe moet het dan met die bijgeloo
vigheid van hen, dokter, als ze weigeren
te landen?"
„Ze behoeven niet te landen", besliste
hij. „Die quaestie heb ik al lang overdacht.
Als zij ons maar in de baai brengen. Dan
kunnen we op het eiland kampeeren en zij
mogen aan boord blijven, 'n Behoorlijk
loon en veel eten en drinken zal ze wel
over de nabijheid van kwade geesten heen
helpen. Thompson heeft me beloofd, dat
hij dadelijk werk van de dhow zou maken
vandaag nog, zei hij. Waarschijnlijk
kunnen we dus over een paar dagen al aan
den gang gaan. Alles marcheert boven ver
wachting! Bij den dag voel ik me jon
ger, optimistischer! Wie weet, hoe
spoedig mijn dierbaarste wensch in ver
vulling gaat, over een week, over veertien
dagen op z'n hoogst. neen. ik moet niet
vooruitloopen Ik wind me op en winnen
doen we er niets mee Laat maar, Cleve
land! Doe net of je niets merkt. Maar als
je wist, wat het voor den ouden man is.
Zijn heele leven heeft hij slechts een
ideaal nagestreefd en dat ideaal is nu,
eensklaps, binnen mijn bereik.... Let er
maar niet op, Cleveland laat me maar
gaan." Maar ik liet hem niet gaan. Hij had
een van zijn nerveuse buien en in zoo'n
geval was voorlezen het medicament. Dus
las ik hem voor tot hij weer normaal ge
worden was.
Om even over vijven, liet Thompson
ons, door een reusachtigen inboorling, we
ten dat hij een dhow bemachtigd had en
dat het vaartuig op het strand op inspec
tie lag te wachten. De dokter vroeg me, of
ik wilde gaan kijken en na afloop daarvan
rapport uitbrengen. Ik deed wat hij me
vroeg en daar kapitein Timms in zooverre
van zijn zonnesteek hersteld was, dat hij
dien middag verscheidene keeren om'
whisky gescheld had. verzocijt ik hem op
te staan en mee te gaan.
Van uit de verte zagen we de dhow al
op het strand liggen. Kapitein Timms
snoof als een strijdros, dat kruitdamp
ruikt Op een meter of twintig afstand liet
hij me in den steek, stevende op het vaar
tuig af en begon het op een manier, die
mijn hart deed opengaan, zoo volkomen
was hij de expert, die een nieuwe aan
winst komt keuren, van boeg naar achter
steven en van kiel tot bakboord te bekij
ken, Ik gaf mijn oogen eveneens qlen kost.
't Was een groot gevaarte van, naar schat
ting, meer dan veertig voet lengte; op den
achtersteven vond ik den naam „Sultan
Selim" met Arabische letters in het hout
gekrast. Hutten of een kajuit had ze na
tuurlijk niet, maar het dek bij den achter
steven was breed, breed genoeg voor het
kamp-bed van den dokter, benevens een
graadje primitievere slaapgelegenheden
voor Timms en mij Volgens den schipper,
een Arabier, met een deksels ongunstig
uiterlijk, was ze de snelste en best-gebouw
de boot, die er in heel Zanzibar te vin
den was.
De uitspraak van Timms was kort en
krachtig, maar niet bepaald complimen
teus.
„Een bliksems smerige schuit 't Krioelt
er op!"
„Maar voor een reis van een paar hon
derd mijl wel té gebruiken denk je?"
„Hm!" was het hoopvolle antwoord,
't Staat niet aan mij om ja of neen te zeg
gen. Ik heb af te wachten En zeggen ze,
vooruit Timms! dan stap ik aan boord. Ik
ben aangenomen in de qualiteit van dui
ker, sir."
Uit dat antwoord destilleerde ik, dat hij
de „Sultan Seiim" zeewaardig vond en dat
de „bemanning en passagiers" tusschen de
naden en in verborgen hoekjes en gaatjes
door een hoeveelheid zwavel en twee 'of
drie zakken Keatings tot een quantum,
dat ons uithoudingsvermogen niet, te bo
ven zou gaan terug te brengen -,vas Dade
lijk na onze terugkomst verdween de dok
ter dan ook naar Thompson Thompson
om bevel te geven de „Sultan Selim" te
charteren, kapitein en bemanning te hu
ren en het vaartuig voor een maand te
victualiseeren. Wordt vervolgd.
