DE 3 KARELI
FABRIEKEN
GEZONKEN SCHAT.
LEIDSCH DAGBLAD, Woensdag 11 Maart 1931
Derde Blad
No. 21773
"fRANS VAN MIERIS
2500 arbeiders - 2^2 millioen sigaren per week
FEUILLETON.
Jaargang
grootste schilder van de
Leidsche School.
Vader* Zoon en Kleinzoon.
li»
12 Maart 1931.
aanleiding een van Leiden's
I -, zonen uit de historie onzer stad
F* ..„jen. Morgen toch zal het twee
;rd vijftig jaar geleden zijn, dat
-•van Mieris, in Leiden geboren, in
i^a overleden is.
Cm was hem. zijn zoon en zijn klein-
l'.'ljfl boven alles.
Frans v. Mieris aan om nog vlijtiger te
zijn, toen hij door de voorspraak van den
hoogleeraar de gelegenheid kreeg om voor
Aartshertog Leopold Wilhelm een kunst
stukje te schilderen. Dit stukje stelde voor
een vrouwtje, staande in een zijdestoffen
winkel, om eenige stoffen te koopen, ter
wijl een ruiter naast haar staat, die meer
op haar schoonheid, dan op de zijdestof
fen scheen te letten. De Aartshertog was
zoo voldaan over dit kunsttafereeltje, dat
hij aan den schilder daarvoor duizend gul
den liet geven, tegelijk met de aanbieding,
dat. indien hij wilde overkomen aan het
Weensche Hof, hij zijn kunst goed zou be
talen en hem daarbij nog een jaarlijksch
pensioen van duizend rijksdaalders zou
geven. Doch de kunstschilder bedankte
den Aartshertog voor deze gunst, onder
het voorwendsel, dat zijn vrouw er niet
toe kon besluiten Leiden te verlaten.
Frans v. Mieris was een groot vriend van
den kluchtigen Jan Steen en tevens een
trouwe klant, toen deze een kroegje was
begonnen.
Op den 12den Maart 1681 stierf deze
groote beroemde en brave burger van het
I oude Leiden.
Hij liet o. a. twee zonen na Willem en
Johan, die beide schilder werden, maar
nooit de hoogte van hun vader hebben
kunnen bereiken. Johan stierf jong in
Rome, Willem bleef te Leiden gevestigd,
waar hij trouwde en uit we'.k huwelijk in
1869 Frans van Mieris ,,de jonge" werd ge
boren, kleinzoon dus van den grooten
Frans. Ook de kleine Frans ging schilde
ren, maar hij bleef een dilettant, bij zijn
grootvader vergeleken. Wel maakte hij
naam als historicus en penningkundige.
Ook hij was een goed Leidenaar.
De Mierissen hebben recht oo de dank
bare herinnering van Leiden's ingezetenen
van dezen tijd. Vooral Frans de Oude. de
Groote, wiens werk in alle groote musea
van geheel Europa hangt. J. K. C.
pms „de Oude" gaf aan Leiden boven
tan de voorkeur waar hem aan het
Peen schitterende plaats met een groot
Lid was aangeboden. „Laat mij maar
KSdën blijven", heeft de groote Frans
inisoord. Hij voelde er zich best bij Jan
„i en zijn vrienden.
bis in 1129 een merkwaardig boek ver-
kien: ..De Levensbeschrijvingen der
priandsche Konst-schilders en Konst-
gjeressen" door Jacob Campo Weyer-
- die zelf ook kunstschilder was.
begint de levensbeschrijving van
s v. Mieris met de volgende regels
e Flonkerstar aan den Hemel van de
5 der Schilderkonst, komt thans aan
een op het adelijk Schouwburg der
'schilders met helden schreeden, als
I id in het voorste gelit mag gaan van
jHolgaardes. dewijl er voor of na nie
lli is geweest die hem heeft konnen
piaaren in zijne ongemeene en kon-
schllderswijze."
lp den lOdpen April 1635 werd de later
mde Frans v. Mieris geboren. Zijn
|êis waren brave burgers van de oude
istad, zijn vader Jan Bastiaansz.
Mieris was goudsmid en diamantslij-
De goede man poogde zijn zoon in
Je twee vakken op te leiden, doch het
al gauw dat hij voor een hoogere
kl ln de wieg was gelegd. De muren
lif werkplaats van zijn vader schetste
(do ver hij reiken kon, vol met land-
pen en dieren en hij deed dit zoo
dat alle kunstenaars die het zagen,
L'den dat er een kunstschilder in hem
|t Zijn vader besloot hem daarom schil-
te laten nemen. Het eerste onder
is ontving Frans v. Mieris van den be
llen glasschilder en teekenaar in die
|t Abraham Torenvliet, onder wiens
b hij binnen korten tijd zulke groote
■tingen maakte, dat zijn vader besloot
reheel in de schilderkunst te laten
min
derhand kreeg hij lessen van den
mden Gerard Dou, die zoo tevreden
lover zijn ijver en leerzucht, dat hij
kdikwijls noemde, den Prins van zijn
lingen, en er bijvoegde, dat hij ze allen
p boon van het hoofd zou steken".
Gerard Dou kreeg hij les van den
(tschllder Adriaan van den Tempel om
jr vaardigheid van het penseel te lee-
f o'och Frans v. Mieris keerde weer naar
I Dou terug. Na eenigen tijd raad-
k zijn vrienden hem aan nu zelf verder
■Kfenen. welken raad hij volgde en van
1 «ogenblik af was zijn succes zeker,
por zijn voornaamste begunstigers wa
lde heeren Vreedenburg. Gerards en
Itoogleeraar Silvius. welke laatste dik-
p aan den jongen kunstschilder ver-
rj w alles wat hij schilderde te mo-
^r.fbben tegen den lioogsten priis. dien
et voor bood Dit verzoek spoorde
EERSTE KAMER-
AARD APPELMEEL-INDUSTRIE.
De Eerste Kamer heeft gistermiddag in
een korte zitting het wetje inzake den
steun aan de aardappelmeel-industrie be
handeld.
De heer Diepenhorst heeft het ont-
werpje krachtig aanbevolen, maar achtte
nog enkele aanvullingen noodig, o.a. om
j te komen tot inkrimping van de aardap
pelteelt, en om de industrie meer te be
schermen. Ook de heer Gelderman ver
klaarde zich voorstander van het ontwerp,
om de industrie althans in dezen tijd van
nood eenigszins tegemoet te komen.
Evenzoo de lieer Wibaut, die er zich j
echter bij voorbaat tegen verzette, dat de j
Regeering aan den heer Diepenhorst pro-
tectionistische beloften zou doen.
De Minister van Binnenlandsehe Zaken
en Landbouw deed dit dan ook niet. Hij
zegde toe het ontwerp zoo zorgvuldig mo
gelijk te zullen uitvoeren er zal een Re- 1
geermgs-commissaris worden benoemd om
van advies te dienen.
Het ontwerp werd hierna zonder hoof
delijke stemming aangenomen.
Arbeid.
Aan de orde was hierna de begrooting
van Arbeid. Nijverheid en Handel.
Hierbij heeft de heer Danz gepleit voor
uitbreiding van sociale wetgeving. Het
voorontwerp bedrijfs-organisatie is geheel
onvoldoende De algevaardigde vroeg wet
telijke regeling van de arbeidersvacantie
volgens hem genieten slechts 600.000 ar
beiders in ons land vacantie, waarvan de
meeste maar enkele dagen.
Vervolgens heeft de heer Van de Lande
nog een rede gehouden waarin hij om
maatregelen vroeg, opdat ons volk in de
gelegenheid zal zijn 's morgens voor 10 uur
versch brood te eten Dit is mogelijk zon
der weder-invoering van nacht-arbeid.
Woensdag voortzetting.
TWEEDE KAMER.
INDISCHE BEGROOTING.
De Kamer heeft het restant afgedaan
van de wetsontwerpen inzake de Indische
Begrooting.
Het wetsontwerp inzake een eersten ter
mijn voor den derden kruiser voor Indie I
is met 49 tegen 22 stemmen aangenomen.
Er tegen stemden de sociaal-democraten,
de vrijzinnig-democraten en de heeren L.
de Visser en Floris Vos.
De defensie-ontwerpen zijn vervolgens i
bij zitten en opstaan goedgekeurd.
Hierna is nog even door enkele afge
vaardigden gesproken over den post tot
herstel van „De Zeven Provinciën"; de
Minister heeft hierbij in het licht gesteld,
dat posten als deze altijd ten laste van
Indie zijn gebracht. De post wordt met 50
tegen 24 stemmen aangenomen.
Hiermede Is de behandeling der Indi
sche Begrooting geëindigd.
Indische ontwerpen.
De Kamer heeft vervolgens nog eenige
andere Indische ontwerpen goedgekeurd,
waaronder dat tot nadere wijziging en
aanvulling der Indische Tariefwet; dat in
zake het sluiten van overeenkomsten
krachtens de Indische Mijnwet met de Ne-
derlandsche Koloniale Petroleum-Maat-
schappij betreffende het ontginnen van
aardolie, en dat inzake het sluiten van
soortgelijke overeenkomsten met de Ba-
taafsche Petroleum-Maatschappij.
Bij de laatste twee ontwerpen is debat
gevoerd, zooals steeds bij dergelijke voor
stellen, over de vraag wat de meest wen-
schelijke bedrijfsvorm is.
De heer Joekes wilde onderzoeken wat
de beste bedrijfsvorm is en de behande
ling der ontwerpen aanhouden; de heer
Cramer pleitte voor staats-exploitatie; de
heeren Feber en Van Boetselaer gaven
ook al omdat de vaste terreinen reeds zijn
uitgegeven, aan particuliere exploitatie de
voorkeur. Dit laatste was ook de meening
van Minister de Graaff, die staatsexploi
tatie een veel te groot risico achtte. Maar
de heer Joekes hield vol en diende een
motie in. om de ontwerpen aan te houden
en te onderzoeken, welke terreinen in aan
merking zouden kunnen komen voor een
stelsel van gemengde exploitatie.
Over deze motie is nog even van ge
dachten gewisseld, doch zij werd met 50
tegen 22 stemmen verworpen: er voor
stemden de socialisten, de vrijzinnig-de
mocraten en de heer Floris Vos!
En:
daarna werden de ontwerpen bij zitten
en opstaan aangenomen. Dezelfde leden
waren tegen.
Nijverheids-onderwijs.
Bij het wetsontwerp tot wijziging en
aanvulling van de Nijverheids-onderwijs
wet heeft de heer Van Rappard aange
drongen op vereenvoudiging van de te
stellen waarborgen bij de oprichting van
Nijverheidsscholen; keurde de heer Ger
hard af. dat de Minister van Financiën
en de Onderwijsraad zijn ingeschakeld in
de wet; verdedigde de heer Zijlstra de
voorgestelde nieuwe bepalingen; drong
Mej. Westerman aan op een algeheele
wijziging en vereenvoudiging van de Nij
verheidsonderwijswet; betoogde de heer
Van Wijnbergen dat de voorgestelde waar
borgen juist zijn. waarmede de heer
Tilanus het oneens was, aangezien hij
meende, dat er werkelijk te veel omhaal
wordt gebruikt; verklaarde Mej. Groene-
weg zich met het ontwerp te kunnen ver
eenigen, evenals de heer Ketelaar, die er
op wees dat het aantal scholen nu kan
vermeerderen
Heden zal de Minister antwoorden.
HAGENAAR.
HAAGSCHE RECHTBANK.
Verduisteringen.
De 43-jarige aannemer G de B te Kat
wijk, heeft zich voor de rechtbank te ver
antwoorden gehad ter zake van verduis
tering. Verd. zou in zijn hoedanigheid van
diaken-penningmeester ten nadeele van
de Ned. Herv. kerk te Katwijk gedurende
een aantal jaren geldbedragen, welke hij
uit hoofde zijner functie onder zijn be
heer had. tot een totaal bedrag van f. 2886
hebben verduisterd.
Desgevraagd legde verd een volledige
bekentenis af.
Als getuigen werden gehoord eenige le
den der diakonie. die verklaarden dat do
B. het algemeen vertrouwen genoot en de
controle dan ook slechts pro forma plaats
vond.
De president merkte naar aanleiding
van deze verklaringen op, dat er van
eenige controle geen sprake geweest was,
daar anders onmiddellijk zou gebleken zijn
dat de boel niet in orde was.
Voorts bleek, dat verd alle geleden
schade met de rente heeft vergoed en er
van de zijde der Ned. Herv. gemeente geen
vervolging tegen verd is ingesteld Zulks
is ambtshalve door de politie geschied
Verd. verklaarde door moeilijkheden in
zaken tot de verduisteringen te zijn geko-
RECLAME.
1112
te Eindhoven, Reuse! en Maas
tricht, werken, ondanks de cri
sis, nog steeds op volle kracht!
Niettegenstaande de ongunstige
tijd, blijven de rookers de voor
keur geven aan de on over-
troffen kwaliteit van
men, daarbij geenszins de bedoeling gehad
hebbende zich de gelden toe te eigenen,
doch die aan te zuiveren zoodra de reke
ningen binnen waren.
Als getuige a décharge werd gehoord de
candidaat-notaris C. P. uit Noordwijk,
die een gunstig rapport omtrent de B. uit
bracht.
Het O. M„ waargenomen door mr. P. J.
Blok, kon geen verzachtende omstandig
heden vinden in het feit, dat een doelma
tige controle achterwege was gebleven.
Verd. werd als diaken door zijn collega's
vertrouwd en heeft hiervan misbruik ge
maakt. Spr. vindt het mooi van den Ker-
keraad, dat hij verd. niet wilde vervolgen,
doch meent dat de handelingen van de B.
hoogst laakbaar zijn en dat een ernstige
straf noodzakelijk is. Spr. requireert ten
slotte vier maanden gevangenisstraf.
Mr. C. de Vries, als verdediger optre
dend, schetste het zonderlinge begrio om
trent geld, dat deze verd. er op nahoudt.
Als zijn rekeningen niet uit eigen bewe
ging door de klanten worden voldaan,
gaat de B. er niet op uit om het geld te
incasseeren. Hij vindt dat bedelen. Dat hij
niet behoefde te verduisteren, blijkt uit
het feit, dat binnen 14 dagen de geheele
schade met alle kosten meer dan f 3000,
door hem bijeengebracht kon worden
Pi. betwistte de juistheid van het ten
laste gelegde en verzocht een geldboete,
subs, een voorwaardelijke veroordeeling.
Uitspraak 24 Maart a.s.
Bedrog.
De niet verschenen zaakwaarnemer J.
M F. V. uit Leiden moest terecht staan
wegens het misdrijf genoemd in art. 326
W. v Swaarbij het koopen zonder te be
talen is strafbaar gesteld.
Een reeks leveranciers kwam voor het
getuigenhekje verklaren dat artikelen van
den meest uiteenloopenden aard door hen
aan verd. waren geleverd .De betaling was
achterwege gebleven.
Ec-n hoofdambtenaar ter secretarie van
Leiden, die door verd. steeds als referente
werd opgegeven, verwees de gedupeerden
naar de politie, alwaar verd. als oplichter
bekend staat.
Het O. M vorderde in verband met een
psychiatrisch rapport. 1 maand gevan
genisstraf en ter beschikking stelling van
de regeering.
Uitspraak 24 Maart.
ROTTERDAMSCHE RECHTBANK.
Verduistering.
De 35-jarige machinebankwerker N. B.
uit Gouda bekende zich in het tijdvak van
1 Juli tot 1 September te hebben schuldig
gemaakt aan verduistering van een be
drag van f. 323.67 ten nadeele van den
rijwielfabrikant J. A. Gerth te Leiden.
Verdachte had rijwielen in consignatie
gehad, maar de provisie, die hij kreeg was
zoo gering, dat hij daarvan niet bestaan
kon, en daarbij moest hij om te kunnen
verkoopen soms een gedeelte van zijn pro
visie laten vallen, of een of ander artikel
bij leveren. Na het hooren van den bena
deelde en den reclasseeringsambtenaar S.
v. Munster, die een gunstig rapport toe
lichtte, heeft het O ,M. die in de houding
van verdachte geen aanleiding vond met
het rapport mee te gaan, geëischt 4 maan
den gevangenisstraf.
Een winkel van gestolen goederen.
Bij de meubelfabriek van Ouderkolk en
Dijs te Waddlnxveen bestond de gewoonte,
dat het personeel hout, dat niet meer ge
bruikt kon worden, mee mocht nemen. Da
29-jarige chauffeur P. M. had die ge
woonte op eigen gezag uitgebreid, door ook
bruikbaar hout mee te nemen. Hij had ge
probeerd, van het meegenomen hout een
meubelstuk te maken, maar toen dit door
gebrek aan vakkennis niet goed uitviel
had H. het wel zoo gemakkelijk gevonden
uit het magazijn afgewerkte meubelen
mee te nemen. Gedurende geruimen tijd
had H. die diefstallen voortgezet. Hij was
er zelfs toe overgegaan een winkelhuis te
huren, waarin hij de gestolen meubelen
verkocht.
H. die nu terzake van diefstal moest te
rechtstaan. bekende en verklaarde tot zijn
daad te zijn gedreven door de speelzucht
van zijn vrouw, die met zijn salaris niet
kon rondkomen.
Getuige P. J. C. Dijs verklaarde, dat hij
een schade heeft geleden van omstreeks
f.450.
Het O. M. eischte, in verband met een
gunstig reclasseeringsrapport, een gevan
genisstraf van 1 jaar, voorwaardelijk met
een proeftijd van 3 jaar.
RECLAME.
1125
het Er.gelsch van LEO WALMSLEY.
F»en met dit besluit schelde ik hem
|i™ vertelde hem, dat hij Baxter om 'n
"'"18 Globe" moest uitsturen, omdat
een berichtje in stond dat hem.
wei interesseeren zou. Hij
-e me m welgekozen bewoordin-
•n !?r dee'de m'J tevens mee. dat hij
berichtje, een artikeltje over
hnrïwe EByptische vondst waar-
biiJK bedoelden we hetzelfde?
I door Baxter voorgelezen was.
scherts met een bijsmaakje",
^."■terwijl ik den hoorn ophing.
h»» moest ik lachen. Geheel zon-
■te siiwas de situatie niet.
■ten t rlaatste oogenblik kwam er
IJ-o Kleine verandering in mijn plan-
■U* "Kloot via thuis naar Whiteport
"bv v'ader was allermerkwaar-
tj, toen hij me zoo opeens in le-
5 iv u voor zioh zag staan, maar
is»,i!lem vertelde, waaraan hij dat
-'nte genoegen te danken had,
(hl, a's een blad op een boom.
Fcotmrt e' lieflijkheden te hooren;
■Sm i,.me onder anderen een ezel.
„"."Kbaren kwajongen, een kerel
KL Gr'ukkig kwam er
STL J een uurtje latei draaide hij
m j 'lij me beloofde de zooveel
hnv ilc de Sc°tt-Hemery Aircraft
J V°M' het vliegtuig van de be
is *aaP—Londen vlucht nog
was, te betalen en me een aan
bevelingsbrief mee te geven voor den di
recteur van de North Sea Salvago Co. in
Whiteport.
Den volgenden ochtend ging ik naar
Whiteport. Zooals ik me voorgenomen
had, bleef ik daar vier dagen, met het
resultaat, dat ik aan 't einde van dien
termijn een zekere handigheid in 't dui
ken verkregen had, tenminste, als 't in
gewone uitrusting gebeurde.
Voor het geval dat de veronderlel-
ling van Dr. Flim juist was
dat de dhow zich in betrekkelijk ondiep
water bevond, zou ik, bij eventueele
ontstentenis ja. ontstentenis heet 't
met een mooi woord van den duiker
met vrij groote kans op succes 't zaakje
zelf kunnen opknappen.
Op mijn terugreis ging ik nog even bij
de oude lui aan. Ik trof 't niet; juist voor
dien middag was Margaret Stoneham ten
eten gevraagd. Bij haar binnenkomen
bekeek ik haar eens goed. Ze was onte
genzeggelijk heel mooi, maar te volmaakt
Alles doet ze goed. Er is geen onderwerp
onder d» zon waar zij niet meer ver
stand van heeft dan jijzelf.
Dadelijk nn mijn aankomst in de stad
ging ik me melden. Dp dokter was zoo
blij als een jongen die voor den eersten
keer een dagje naar het strand gaat. Ik
zat geen vijf minuten, of ik moest, al op
het welslagen van de expeditie drinken.
Een goed begin!
De gedachte aan den vermoorden
Egyptenaar liet me echter geen oogen
blik met rust. Toen de stemming van
den dokter wat begon neer te slaan,
bracht ik dit onderwerp dan ook ter
sprake Bij .vijze van antwoord schoof hij
me over tafel de „Times" toe en zei me,
zachtjes grinnekend, om het binnenblad
eens na te speuren. Bijna dadelijk vond
ik wat hij bedoelde, een bericht met het
sensationeele „hoofd": „Het Strand-
Mysterie, Opinie van een bekend toxo-
loog". Op zijn verzoek las ik het geheeie
ver'iaal luid-op voor:
„Ofschoon de politie, wat het geval van
den jongen Egyptischen student, die onge
veer een week geleden vlak voor Fragatti
plotseling ineenzakte, betreft, nog in bijna
alle opzichten volkomen in het duister
tast, kunnen we mededeelen, dat er op één
punt toch reeds wat licht begint te komen.
De aard van het vergift namelijk, dat den
dood van den ongelukkigen jongen man
veroorzaakt heeft is door Flint, den be-
ïoemden toxoloog, wien de politie onmid
dellijk in consult geroepen heeft, vastge
steld Volgens hem heeft men hier te doen
met een sterk-werkend plantaardig ver
gift. identiek met dat, waarmede de stam
men van Midden-Afrika hun pijl en speer
punten bestrijken.
„Naar alle waarschijnlijkheid is dit ver
gift door het wapen dat de wond in den
onderarm veroorzaakt heeft, in 't lichaam
van het slachtoffer gebracht. Als we dit
aannemen, wordt de theorie, dat deze
moord op instigatie van het een of ander
geheime genootschap gebeurd is, volkomen
aannemelijk. Dr. Flint, de toxoloog. die bij
het onderzoek groote diensten heeft be
wezen, is sinds kort uit Duitsch Oost-
Afrika teruggekeerd, waar hij voor den
duur van den oorlog geïnterneerd ge
weest is
„Alle menschen!" onderbrak ik mijn lec
tuur hoe heeft u den moed gehad!
Verduiveld riskant als u 't mij vraagt!"
„Welnee", gaf hij kalm ten antwoord.
„Absoluut niet. Niets brengt iemand en in
dit geval de politie meer in de war
dan de waarheid met een kleine variatie.
In dit geval is de variatie én tevens dat
gene wat een interessant tintje aan het
geheel geeft: het geheime genootschap."
Hij greep een sigaar uit het kistje naast
hem. Ik streek een lucifer aan en hield
hem het vlammetje met een „astublieft,
dokter, voor. Na een paar trekjes liet hij
zich achterover in zijn stoel vallen en ging
i voort:
l .We moeten de geschiedenis niet dra-
matiseeren. Ten slotte is de zaak zoo. Er is
een poging gedaan om hier in te breken.
Dengeen die het geprobeerd heeft, is het
waarschijnlijk om papieren of documenten
die hij dacht dat bestonden te doen ge
weest. Dat bewijst dat de plaats, waar de
gezonken dhow zich bevindt niet bekend
is. Nu heb ik van mijn zaakgelastigde in
Zanzibar, dien ik informaties heb laten in
winnen. bericht gekregen, dat de drie Swa-
hili's. die de ramp overleefd hebben, een
paar dagen na hun aankomst in Zanzibar
gestorven zijn. Waarschijnlijk zou dr Sla-
den ons wel het een en ander van de ma
nier waarop hebben kunnen vertellen. Hij
was een man, die op dat gebied ongewoon
vindingrijk was.
't Kan zijn dat ze in die drie da
gen toch nog wat hebben losgelaten
Want Dusi Khan schijnt te weten dat de
dhow, en mét de dhow de bewuste kist. ge
zonken is. Daarom is het goed. dat Dusi
Khan het tijdelijke met het eeuwige ver
wisseld heeft
't Duurde nog ruim een uur. voordat we
j aan het einde van onze besprekingen wa
ren. Toen stond ik op om afscheid te ne-
I men. Dr. Flint deed me uitgeleidde tot aan
de deur.
„Morgenochtend tien uur", zei hij met
zijn hand op mijn schouder. „Zorg dat je
wat vroeg aan het station bent en neem
vast kaartjes. En reserveer vooral twee
plaatsen. Ik houd van mijn gemak. Adieu,
beste kerel, tot morgen."
De lift was nergens te bekennen. Ik be
sloot geen tijd te verknoeien met op het
knopje te drukken en dan geduldig te blij
ven staan wachten tot de lift bovenkwam,
maar de trap te nemen. Dus race-de ik de
steenen trap om den liftkoker met twee
treden tegelijk af. Beneden, in het portaal
bij de deur botste ik bijna op tegen een
dame, die daar tegen den liftman stond to
praten en te gebaren. En blijkbaar leed ze
niet aan overmaat van vriendelijkheid,
want bij mijn verschijnen lichtte het ge-
zicht van den man zienderoogen op.
I „Deze meneer hier zal u precies hetzelf
de vertellen, miss. Niemand wordt bij den
dokter toegelaten, als hij geen afspraak
heeft."
.Bent u met dr. Flint bekend?" Ze
keerde zich naar me toe en keek me met
haar groote, donkere oogen recht aan
„Ja ik ben z'n z'n secretaris"
Hoe moest ik 't anders noemen? „Het
is zooals de man hier zegt. Dr. Flint ont
vangt niemand, die geen afspraak heeft.
Maar misschien kan ik u heipen?"
De liftman had zich zeer bescheiden,
dat moet ik zeggen! omgedraaid en was
aan 't oppoetsen van het een of ander ge
gaan Practisch gesproken waren we
alloen.
„Ik zou niet weten hoe! Tenzij u het ge
daan zou kunnen krijgen, dat hij me ont-
\angt Ik wist niet dat hij een secre
taris had, Is u al lang in die functie
bij hem?"
Lang genoeg om te weten dat ik
mijn betrekking zou verliezen als ik pro
beerde u tegen zijn positieve orders in, te
helpen."
„Hoe heet u?" vroeg ze opeens, kortaf.
Haar toon prikkelde me. Wat ging het
haar aan hoe ik heette? Ik zocht naar een
ad-rem antwoord. Ze moest goed voelen
dat ze niet den liftjongen voorhad. Maar
zooals 't gewoonlijk gaat, liet mijn ad-
remmiteit me op 't oogenblik dat ik die 't
meest noodig had, in den steek.
Ten einde raad zei ik dus: „Cleveland",
zoo barsch mogelijk.
(Wordt vervolgd).
