LEIDSCH DAGBLAD, Zaterdag 28 Februari 1931
Derde Blad
No. 21764
iiitenl. Weekoverzicht
BUITENLAND.
BRIEVEN UIT BERLIJN.
FEUILLETON.
I GROOTSTE RIJKDOM.
a Jaargang
„apeniflfl
ter zee in een beslissend
stadium.
ie Londen werd beraadslaagd over
Ploiovereenkomst, op te vatten m den
frtfl beperking der vlootbewapening.
het om tusschen de drie voornaamste
ndheden een compromis tot stand
l%d Engeiand. de Vereenigde Staten
(paden toe lot het vlooIcon tract
■i/inden' Zoowel Frankrijk ai* [talie
cchter buiten dit vergelijk, niet. om-
■fio ?roote lijn het niet eens waren met
in» van zaken, doch louter en alleen
A het onderling niet eens konden
(D Italië hield vast aan de z.g. pari-
Eirvin Frankrijk niet wilde weten,
[lid meer dan Middellandsche Zee-
Meid is en ook een kustlijn heeft aan
fttlanlischen Oceaan en bovendien
Ln ver af. De drie grootfn waagden
T. in zee te steken met hel ver-
In de stille hoop. dat hel mettertijd wel
Vlukkén. ook de beide anderen tot el-
brengen. Bovendien dreigde er
«een direct gevaar, daar toch
«i/shalve een clausule was loege-
Xdat bij groolere bewapening van een
IsiaafKior de overeenkomst ten allen
Ion worden opgezegd. Bleven derhalve
tj» genoemde landen onwillig en jrin-
1 voort met de zee-bewapening, dan
lid ieder vrij. zich daamar te gedra-
l|a.w. het vlootverdrag van Londen
|j slechts bij de gratie van Frankrijk
op dezen toestand zal het niet ver
ten, dat Engeland van den beginne
C zich ten zeerste heeft ingespannen
Je;de nog afzijdige rivalen tot elkaar
Iwen, iedere gelegenheid is daartoe
Erepen. maar lukken wilde het niet,
L geprobeerd werd. Van weerskanten
Jcen halsstarrig vasthouden aan het
tl ingenomen standpunt,
bhen begon de nood langzamerhand
Een. In beide landen werden bouw-
En ingediend bij het parlement en zoo
|hel begin van den ouderwelschen
huingswedslrijd weer in hel uitzicht
dit crilieke moment heeft Engeland
jpen en besloten een krachtdadige
Ie te zetten. Zoo iels van er op of er
J De ministers van buitenl. zaken en
tjrine. Henderson en Alexander, ver-
Jdoor Craigie, die de vorige bemiddde-
pgingen leidde, en andere deskun-
Ivorraslen de wereld en togen onver-
1 naar Parijs om daar te gaan praten
In collega's Briand en Dumonl en hun
Emedeskundigen. Deze ongewone stap
i de Kransche hoofdstad tenminste
Epfeleverd en hoewel nog onbekend
Iwelke basis een vergelijk is bereikt,
Vn enkele geruchten daaromtrent de
1 loch is te Parijs een voorioopige
stomst tot stand gebracht. De groote
|vas nu echter hoe Italië daartegen
aan en om dat te weten te komen,
t Enge'^che ministers direct doorge-
mar Rome, om het Mussolini en
(zelf le vragen. Als deze poging om
lossing le komen niet slaagt, dan
Ikwestie hopeloos!
Isprekingen in de Romeinsche hoofd-
i in vollen gang en dientengevolge
Ijk le voorspellen of Engeland thans
Jenschte resultaat zal behalen, doch
ros laat zich de toekomst niet aan-
logelijk zal het vijf-mójrendheden-
Jidu voor elkaaT worden gebracht en
|i> londensche conferentie gered
p land, dat blijder zal zijn dan Enge-
ko inderdaad dit succes wordt ver-
want speciaal daar te lande wordl
imeene nood drukkend gevoeld Het
Iserkloozen blijft op hetzelfde honge
Me inkomsten dalen belangrijk Mei
JN aan beide zijden wordt gedrukt,
pr in deze omstandigheden nu eens
kbewapening onafwendbaar werd
1 zonden dan de uitgaven niet opnieuw
irong in de hoogte rloenf Doch afge-
dii alles, de Engelsche Lahour-
i h^efl een succesje meer dan hard
1 wiet op haar politieke omslandig-
j Pij iedere lusschonfijdsche' verkie-
]]Ude Labour-aanhang geducht slin
kende en waren de conservatieven in een
anders vasl Labour district niet verdeeld
naar do stembus gelogen, dan was zelfs dit
vaste distrie! verloren gegaan Tol overmaat
van ramp bedreigt bovendien de splijtzwam
Labour, daar de radicale vleugel ondei
Mosley uit ontevredenheid over hetgeen in
hel werkloosheidsvraagstuk wordt gedaan,
zich afscheidt. Nog beperkfe zich dit tot
Mosley zelf en drie anderen, w.o. de zoon
van Raldwin, m lar meerdertn slaan op
sprong zich bij deze wegloopers aan tb
sluiten' Deze radicalen weigeren in Ie zien,
dal La-bnur slechts een minderheidsregee-
nng vormt, die alleen kan aanblijven bij de
gratie der liberalen! Dezen hebben daaraan
anders juist dringend herinnerd door de
vakvereenigingswet, zooals Labour die had
voorgesteld om de beloften bij de stembus
in tc lossen, een eervolle begrafenis Ie be
zorgen.
Een daad die hel prestige der regeering
Mc Donald schraagt, is derhalve ten zeerste
gcwenschl en ongetwijfeld zou een goed re-
sultaat inzake de ontwapening ter zee een
daad in die richting zijn.
In Britsch-Indië gaal het wel niet bepaald
verkeerd, doch zoo uiterst langzaam, dat er
nog van alles kan gebeuren. Gandhi heeft
met den onderkoning geconfereerd en nog
eens geconfereerd, daarna met de leidprs
der nationale partij, maar eenig direct re
sultaat is niet bereikt. Gandhi schijnt al
zijn eischen te handhaven, al i9 zijn 'oon
op zich zelf welwillender geworden en heeft
hii nog eens nadrukkelijk gewaarschuwd
tegen iedere poging geweld loe Ie passen.
Duidelijk is hel niel of hij tenslotte za! wil
len wijken dan wel of hij den strijd in vollen
omvang zal voortzetten. Slaagt men cr in
om hem tot betere gedachlen te brengen,
dan scbiint een nieuwe Indische conferentie
nu in Indic, waaraan dan ook de nationa
listen zullen deelnemen, in de bedoeling te
liggen.
DE ALGEMEENE TOESTAND.
De vlootbesprekingen te Rome.
Gisteren zijn de besprekingen tusschen
de Engelsche en Ilaliaansche vlootdeskun-1
digen over de technische kanten van het
vlootvraagstuk voortgezet. De strikte ge
heimhouding, die thans wordt betracht,
■wordt noodzakelijk geacht en hel wordt
twijfelachtig genoemd, of bij het einde van
de besprekingen le Rome direct een gede
tailleerde mededeeling kan worden ver
strekt, daar een eventueele overeenkomst
moet wachten op de goedkeuring van de
Vereenigde Stalen en Japan.
Blijkbaar wordt in de eerste plaats ge
tracht overeenstemming le bereiken omIrent
het bouwprogramma tot 1936, teneinde een
aansluiting te vinden aan de Londensche
vioolovereenkomst en tevens een punt van
uitgang voor de algemeene Ontwapenings
conferentie. De oplossing van de netelige
kwestie der Fransch-llaliaansche vloolpari-
teit, resp. de door de onderscheiden landen
gevraagde lolaaltonnage, schijnt uitgesteld
te zijn.
Henderson had een onderhoud van vijf
kwarlier met Grandi, waarop deze Musso
lini bezocht.
Daarna bood Grandi aan Henderson en
Alexander een noenmaal aan, waar ook de
Ilaliaansche minister van marine Sirianni
de Engelsche gezant en andere Engelsche
cn Ilaliaansche persoonlijkheden mee aan
zaten.
Gisteravond is in de Engelsc-he ambas
sade een diner gegeven, waaraan ook Mus
solini aanzat.
Tegen middernacht werd van betrouw
bare zijde medegedeeld, dat Mussolini na
bel diner een lang gesprek gevoerd he-°t
mei Henderson e^ Alexander
Hedenmorgen zijn Henderson en Alexan?
der door den koning in audiëntie ontvan
gen. In aansluiting hierop, zal nog oen on
derhoud plaats vinden tusèehen. Henderson
en Grandi, terwijl de deskundigen hunne
gemeenschappelijke werkzaamheden zullen
voortzetten Waarschijnlijk zullen de Engel
sche ministers van middag vertrekken.
DUJTSC.HLAND.
De landbouwcrisis.
In den Pruisischen Landdag is een voor
stel binnengekomen van dp Duilsch-natio-
nale fractie, waarin verklaard wordt, dal
be! landbouwprogram van de Rijksregeering
dergelijke gebreken en feemten aanwijst,
dal daarvan, evenmin als van vroegere
agrarische plannen van deze regeering een
verbetering kan verwacht worden van den
toestand van den land en boschbouw en de
van deze levende volkskringen. Hel Staals-
ministerie wordt derhalve verzocht zijn in
vloed bij do Rijksregeering aan te wenden,
opdat deze haar agrarische voorstellen zal
aanvullen. Verder wordl geeisebt, dat Mi
nisterial-director dr. Baade, uit alle met
hel rijksminislcrie voor voedselvoorziening
in verband staande betrekkingen verwijderd
zal worden.
ENGELAND.
De besprekingen met Gandhi
Het Russische hout.
Nadat Gandhi gisteren weer met den
onderkoning had gesproken., verklaarde hij,
dat liet kon zijn, dat de gesprekken hervat
worden.
Blijkbaar moet de regeering le Londen
over verschillen van meening, die aan den
dag zijn gekomen, geraadpleegd worden.
Na zijn onderhoud met Gandhi, heeft de
Onderkoning twee van de acht gedelegeer
den van de Indische conferentie le Londen
ontboden, met wie bij reeds deze week ge
confereerd beeft
Gandhi blijft nog eenige dagen te New-
Delhi; bij beeft de uitvoerende commis
sie van het Congres bijeengeroepen.
Men meent te weten, dat de besprekingen
van den onderkoning met Gandhi ten ge
volge hebben gehad om de geschillen tot
drie of vier belangrijke punten terug te
brengen. In politieke kringen verwacht
men nieuwe besprekigen en meent men, dat
pessimisme niet gerechtvaardigd is
De heftige propaganda legen den invoer
van Russisch hout heeft tot resultaat gehad,
dal de Londensche County Council, althans
de bouwcommissie daarvan, besloten heeft
het gebruik van Russisch hout bi] alle ste
delijke bouwwerken le verbieden. De orders
zullen thans groolendeels gegeven worden,
aan Brilsc'h-Indié of overigens aan Scan
dinavië.
SPANJE.
Eiscben van de Spaansche
vakvereenigingen.
Het Spaansche vakverbond heeft aan de
regeering de volgende eischen gesteld;
1. Officieele erkenning van het verbond
en alle aangesloten vereenigingen en onver
wijlde goedkeuring van de statuten;
2. verlof tot hei. houden van een voor-
congres in Maart en een congres in April;
3. *lc vrijlating vin de politieke gevan
genen, die sedert vijf maanden in de gevan
genis Ie Madrid ondergebracht zijn.
4. herstel van alle conslitulioneele waar
borgen in heel Spanje, afschaffing van de
censuur en een algemeene amnestie voor
alle politieke gevangenen.
VEREENIGDE STATEN.
Hoovei verslagen.
Nadat het Huis van Afgevaardigden
ondanks het veto van Hoover het ontwerp
inzake hel uitkeeren van een bonus aan de
oud-strijders, wederom had aangenomen,
heeft ook de Senaat hel ontwerp mei over
weldigende meerderheid goedgekeurd. Hier
door is de beleening van de polissen der
oud-deelnemers aan den wereldoorlog wet
geworden.
De financieele wereld is een weinig be
zorgd over dit besluit van het Congres.
'Van onzen correspondent.)
Berlijn. 21 Februari.
Een anto-praatje.
Autotentoonstellingen kent u in Neder
land ook! Ik verbeeld mij dan ook vol
strekt niet, dat ik u hier op dil gebied iets
nieuws vertellen kan, ofschoon Berlijn wal
zijn autoshows betreft, er óók zijn mag. In-
lusschen geeft mij de groote expositie van
dit moderne vervoermiddel, die op het bogen-
blik in de Duitsche hoofdstad zoo geweld.g
de aandacht trekt en ook heel wat gasten
uit Nederland gelokt heeft, toch aanleiding,
er op deze plaats nader op in te gaan.
Het is inderdaad merkwaardig op tc mer
ken, hoezeer het Duitsche publiek met de
autosport en de auto-industrie meeleeft, ai
kan slechts een zeer, zeer gering percentage
van al die belangstellenden zich zelf de
weelde van een auto veroorloven. Ja, het
woord „weelde" moet in dit verband helaas
altijd neergeschreven worden Duilschland
doet in den laatsten tijd graag Ymeri-
kaansch" Het heeft (tol zijn spijt!) de Arae-
rikaansche rationalisatie meegemaakt, het
heeft zijn fabrieken volgens Amerikaanseb
voorbeeld gereorganiseerd, het heeft serie-
artikelen gefabriceerd, en het wijst er met
een zekere voldoening op, dal het Amerika
op vele gebieden reeds geslagen heeft, zij
het niet altijd bijzonder overtuigend Do
zegetochten van den „Graaf Zeppelin" wa
ren in de eerste plaats voor Amerika be
doeld, de vreugde over het wereldkampioen
schap boksen, dal de Duitscher Max Schme-
ling veroverde, was dó&rom zoo groot, om
dat hij de eerste niet-Amerikaan was, die
dezen ütel op zonderlinge wijze „verdien
de". De „Bremen en de „Europa", die thans
om de beurt hel „Blauwe Lint der Oceanen"
op haar naam brengen, zijn troetelkinderen
van Duitschland, omdat zij daarmee den
"Yankee imponeeren. Men heeft hier gebou
wen neergezetdie millioenen gekost hebben
en daardoor .,de grootste ter wereld" op hun
gebied werden, en men verdenkt er den
Duitscher van, dal hij daarmee Amerika
bluffen wilde. Kapitein Koehl, die met wij
len von Hünefeldt en Fitzmaurice naar
Amerika vloog, is hier nog altijd een natio
nale heros, omdat geen Amerikaan tot nu
loe van Europa naar Amerika in non-stop
gevlogen is, en Koehl de eerste blijven zal,
die New-York daardoor in opschudding
bracht
Hoe gaarne zou Duitschland, dat in be
narde omstandigheden een zoo groote vitali
teit toont, nog heel wat meer uitgeven om,
naar het als noodzakelijk beschouwt, inter
nationaal op peil te blijven! Maar helaas is
op het oogenblik geen kapitaal meer, wat
voor zulke demonstraties m de eerste plaats
als onmisbaar beschouwd moet worden. En
komen nieuwe leeningen dan zal men hier
Ti iet meer zoo vlot geneigd zijn, daarvoor
„Spitzenleistungen" tot stand le brengen,
waar niemand minder dan de tegenwoor
dige energieke Rijkskanselier zijn veto over
nuttelooze weelde-uitgaven uitgesproken
heeft.
De auto is in tusschen een troetelkind van
den Duitscher gebleven. Zijn neiging naar
alles wat techniek is, drijft hem er toe, de
auto als wonder van techniek in alle over
gangsstadia le bestudeereri. Vóór den oor
log was alles, wat met militair-technische
dingen tezamen hing, voor hem het groote
wonder De jonge reeruten bestudeerden
reeds kanon en mitrailleuse-, en over het
geweer en den revolver, de handgranaat
en het gasmasker werd aan de stamtafel
gesproken met evenveel ijver als bij ons
over voetbalwedstrijden, in Engeland over
cricket en Henley, in Amerika over base
ball en in Frankrijk over schoone vrouwen
en politiek. Het militaire is voor den Duit
scher nu uitgeschakeld. Men kent hier nog
slechts beroepssoldaten Het volk heeft zich
van het leger afgekeerd en studeert en
bespreekt de radiotoestellen, de motorfiets;
en zelfs de auto, al is de liefde voor dezo
kostbare vaartuigen dan ook meestal plato
nisch.
Is het een wonder, dat onder zulke om
standigheden auto- en radioshows in Ber
lijn niet zelden honderdduizend bezoekers
per dag te noteeren hebben?
Op velerlei gebied is de Duitscher geen
baas in eigen huis meer. Buitcnlandsch geJd
speelt een overhecrschende rol in tal van
bedrijven, die er op het eerste gezicht nog
Duitsch uitzien. In de auloindustrie is het
buiten landsche kapitaal eveneens reeds
overal ingedrongen. Een fabriek als die van
Opel. die jarenlang de trots onzer buren ge
weest is. is sinds eenigen tijd volkomen
Amerïkaansöh, al staan de heeren Opel nog
aan het hoofd en wordt uitsluitend met
Duitsche arbeiders gewerkt. Maar ook hel
geld van rijkere landen kan de koopkracht
der Duitsche afnemers niet verhoogen. Men
wil ook hier de auto van weelde- tot massa-
vervoermiddel maken en heeft daarom, vol
gens Amerikaansc'h voorbeeld alweer, en in
navolging van Citroen en andere internatio
naal beroemde merken, zijn kracht in volks
wagens gezocht. Dat wil zeggen: ze komen
de laaJhste jaren steeds talrijker op de markt
te voorschijn. Het pulbliek intussehen is hui
verig gebleven, siiids met een zeer bekende
Duitsche seriewagen zich het geval voorge
daan heeft, dat de wagens weliswaar be
steld. maar door gebrek aan kapitaal (en
e;lotte voor het overgroote deel niet geleverd
werden.
Jk wil bier niet voor of legen een be
paald Duitsch automerk gaan schrijven en
stel dus zonder namen vast, dat ook op deze
show weer de volkswagens een bijzondere
attractie vormen. Men bouwt thans wagen
tjes, die zeer klein van model zijn en todh
nog vier of vijf personen plaats geven,
waarbij ten deele de trekkracht op de vooras
uitgeoefend wordt, wat de rustige ligging op
den weg en grootere zekerheid bij het nemen
■van bochten schijnt te bevorderen (ofschoon
dit stelsel nog altijd heftige tegenstanders
beeft). Zulke als volksaulo's bedoelde vehi
kels. die er heusch niet slecht uitzien, kosten
ti-u ongeveer 1500 tót 1700 Mark of ongeveer
duizend gulden. En men wil ze zelfs tegen
maandelijksc'he afbetaling ter beschikking
stellen. Ik neem aan. dat ze spoedig genoeg
ook op de Nederlandsche markt verschijnen
zullen, voor zoover ze niet al op onze inter
nationale au to-ten''toonstelling in Amsterdam
vertegenwoordigd waren.
Het staat intussehen vast, dat men eerst
voor een bedrag van drie tot vierduizend
mark een werkelijk solieden wagen van de
zoogenaamde Iweeliterklasse koopen kan.
En nu willen we eens even nagaan, of
zulke kleine volkswagens voor het Duit
sche wellicht ook voor het internationale
publiek, dat onder even groote bijkomstige
kosten gebukt gaat, een voordeel beteekenen.
Ik moet er daarbij de aandacht op vestigen,
dat ik uilga van Berlijnsche toestanden, die
mij door dagelijksche waarneming ver
trouwd zijn en die natuurlijk voor andere
sleden en vooral voor het platteland totaai
anders kunnen zijn. Maar niet minder dan
vier-en-een half millioen menschen wonen
nu eenmaal binnen de gemeentelijke gren
zen van deze stad. en dus heeft Berlijnsche
ervaring de beteekenis van een kleinen
slaat! Wat weieens vergeten wordt.
De gemiddelde burger in Berlijn woont
in een flat. Een villa is hier nauwelijks te
betalen. Nieuwe villa's met zes tot acht
kamers kosten om nieuw te bouwen min
stens zestigduizend mark en beneden dat
bedrag kan men oudere villa's tot nader
order ook niet aankoopen. Daarbij komen
dan geweldige bedragen voor grond- en an
dere belasting, die den bezitter van een
villa dwingen óf zeer zuinig le leven, óf,
als hij niet werkelijk gefortuneerd is, zijn
bezit van de hand te doen.
Het overgroote deel van de Berlijners 13
dus flatbewoner. En dientengevolge aange
wezen op bijzondere huurgarages in da
buurt, of garages, die in de huizenblokken
zelf, welke de laatste tien jaren neergezet
zijn, ondergrondsch aangebracht zijn, onder-
grondsch aangebracht zijn en in de eerste
plaats voor de huurders dezer blokken ge
reserveerd worden.
Dat is erg praclisch, zult u in Neder-1
land zeggen, en natuurlijk (denkt u) neemt
ieder bewoner er onmiddellijk zoo'n garage
in eigen huis bij, ook al heeft hij nog niet
dadelijk zijn eigen auto. Nu, in de practijk
is het eenigszins anders. Men bedenke dat
voor do miniatuurboxen in zulke garages
hier tusschen 60 en 85 Mark per maand
huur gevraagd wordt, en dat voor het
schoonhouden, smeeren en benzine bijvul
len per maand nog weer minstens 40 Mark
Door H. Antonsen.
Jfei salon van het groote heerenhuis
I teiKrsgracht was het reeds donker,
[tael van Vorden er binnentrad en
T" aandraaide. Hij was een buiten-
f raappe jongeman, deftig van voor-
I ft uitstekend gekleed. I n een hoek
vertrek stond een telefoontnestel
Pog hij heen. na de deur zorg-
zich gesloten te hebben
I - draaide hij den cjjTereirkel van
Ttaatische toestel rond, hoorde het
r' 0Proepsignaal en even later de
i vr'en(D die slechts een paar
Merder woonde: „Hallo... met Bijden-
met wie?"
f- George,... Zeg. oude jongen,
«tas gelegenheid, even over te wip-
wh... dineeren! wat kan me jouw
I "WelenJa> ik ben at klaar
I h-'> bijzonders... we hebben alleen
l(!i{r eens ruzie gehad.... Hè? Ja,
1.® gewoonlijk... Wat ik zeggen wou,
p merken, dat ik je geroepen heb.
Bi' ka Vraa° naar m'j"É kij
P' gedankt, ouwe jongen. Tot ziens.
I*< leorge! Nou. dan maar niet".
"asjes klikten door de breede
"g en hij wipte terstond van
U*'1 "eK' sloop vlug naar den haard
C?. ,6' ie zijde gekleede gelukspopje,
toestel zat en waarmee hij
tijdens zijn gesprek nonchalant gespeeld had,
recht op z'n plaats te zetten.
Toen zjjn vrouw het volgend moment de
kamer binnenkwam, stond hij, landerig kij
kend. tegen den schoorsteen.
Mevrouw van Vorden was ongetwijfeld een
der knapste vrouwtjes, die ooit op een
jongen man zijn losgelaten. Ze had donker
grijze oogen, met zwarte, fraaigewelfde
wenkbrauwen en donker golvend haar, een
fijngevormden neus en kleine ooren. Ze was
nu ruim vijf jaar getrouwd. Als een warrel
wind stoof ze de kamer binnen en liep
regelrecht naar het telefoontoestel, maar
nleel' met een schok staan, toen ze haar
man zag. ,,0.... ben jij 't?\ zei ze, verveeld
gaiuid en langzaam naar hem toekomend.
,.Heb je er iets tegen?" vroeg Karei.
„Waartegen?"
„Wel, tegen het feit, dat ik 't ben?"
„Wat zou ik daartegen kunnen hebben?"
„Jk dacht het uit den toon van je stem
le hooren", zei hij, zijn gouden sigaretten
koker voor den dag halend, waaruit hij
langzaam er een opstak.
Mevrouw van Vorden keek hem koel aan.
„Als jij verkiest om aan al, wat ik zeg
of dqe. een verkeerden uitleg te geven...,
is dat mijn schuld toch niet!"
„Natuurlijk niet", zei hij glimlachend.
,,'t fs jouw schuld nooit!"
„Dat is nou het eerste ware woord, dat
je vanavond gezegd hebt!"
„O... dus tot nog toe heb ik staan le
liegen V"
„Waarom tot nog toe?"
„Nee... 't is wel goed". Hij liet zijn
lucifer iD den wijdopen bek van eeu groen
geëmailleerden kikvorsch, die voor aschbak
diende, vallen en begon te rooken. Mevrogw
van Vorden kwam naar den haard toe en
ging aan de andere zijde bij den schoorsteen
staan. „Jij hebt toch alle warmte zeker
niet alleen noodig, wel?"
Haar man week met zulk eene bruuske
beweging van het midden terug, dat hjj over
het haardkleed struikelde en bijna op zjjn
neus viel. „Groote goedheid, mag ik me niet
eens meer warmen voor mjjn eigen vuur
in mijn eigen kamer?"
„Hel is jouw kamer niet: de salon i3
in de eerste plaats mijn kamer", antwoordde
zijn vrouw gemaakt vriendelijk.
„Hm... maar als het daarop aankomt, dan
zou ik zoo zeggen, dat het heele huis van
mij is, want 'ik heb het gekocht en betaal
de hypotheekrente!"
„Dar. kan ik net zoo goed zeggen, dat
de kolen van mrj zjjn, want die betaal ik van
mijn huishoudgeld!"
Karei van Vorden wierp zijn sigaret in
het vuur en verliet woedend de kamer.
„Ik wist wel. dat ik hem weg kon krij
gen". mompelde zjjn vrouw in zichzelf.
„Zoo'n akelige vent!" Dan ging zij op haar
beurl naar de telefoon. Op het gezicht van
de i erplaatste en verframmelde sierpop.
uitte ze nog enkele onvriendelijkheden aan
het adres van haar eclitgenoot en nam
den hoorn op.
.5..7..5..2.. draaide ze de cijfers En
even later: „O... George, ben jij daar? Toe
zeg, wees eens heel lief en kom bij ons. Ik
moet je noodzakelijk spreken... Ja heusch,
heel belangrijk... Nee, geen ongelukken,
maar Karei doet weer zoo beestachtig naar
tegen me... Hè. wees nu niet flauw. Ik zal
niet zeggen, dat ik je gevraagd heb! Dat
hoeft hjj niet te weten... Goed, ja, lief
van je.... tot straks dan!" Mevrouw legds
den hoorn neer en liet zich in een stoel
vallen. De huisknecht moest bepaald op de
deurmat gestaan hebben, want ze zat nau
welijks, of hjj kwam bijna onhoorbaar,binnen.
Zjjn gezicht was zoo uitgestreken, ais dat
past aan c-en huisknecht in deftige families.
„Jan... ik verwacht aanstonds mijnheer
Bijdenvanck. Laat hem dadelijk hier!"
„Zeker, mevrouw".
„Breng de thee hier!"
„Jawel, mevrouw!" Hij wachtte even en-
verdween dan geruischloos.
George Bijdenvanck was een vrijgezel van
middelbaren leeftijd, met de manieren van
een man van do wereld en een groote
aantrekkeüikheid voor al zijne vrouwelijke
kennissen, hoewel hij op geen harer verliefd
was. Zoodra hij den salon binnenkwam, ging
mevrouw van Vorden hem met uitgestrekte
handen tegemoet. Ze deed werkelijk wel
een beetje dramatisch.
„George, eindelijk moet het er van ko
men
George was aan zulke begroetingen onge
lukkigerwijze zoo gewend, dat hij' niet zoo
maar onder den indruk kwam en vroeg nuch
ter: „Wat moet ervan komen?"
Mevrouw van Vorden sperde haar mooie
oogen zóó wijd open, dat ze op steeltjes
leken te staan en antwoordde: „Het einde 1"
Nog was hij niet geroerd.
„Het einde.... waarvan?"
„Van onze verhouding.... tusschen Karei
en mij. bedoel ik."
„O... is dat alles? Nou, dan kan ik wel
weer gaan en rustig verder eten". Hij wend
de zich om, maar ze greep hem bij zijn
mouw vast.
„Toe, George, wees nu niet zoo flauw...
dit keer is het heusch volle ernst".
„Zei je dat den vorigen keer ook niet?"
„Ja, maar dezen keer meen ik het! Mor
gen ga ik het huis uit!"
„Anders niet?"
„Jawel..., ik wil van hem scheiden
voor goed!"
„Om welke reden?,,
"Mishandeling en ondragelijk karakter!"
„Groote hemel!" was alles, wat George
zei. terwijl hij naar de deur liep.
Ze hield hem tegen.
"Waar ga je heen?"
„Wel, naar je man.... hem dat nieuws
vertellen 1"
„Geen denken aan! Hoe kom je er bij?
Het meet natuurlijk strikt geheim blijven!"
Hoe wil je dat doen; Je personeel komt
het immers te weten... en je leveranciers....
en je vriendinnen.... en je vijanden.... en
de kranten.... iedereen steekt zijn neus er
natuurlijk in!"
Ze gooide haar mooie hoofdje achterover
en keek hem uitdagend aan. „Nou, mij
goed.... laat ze het weten!"
„Ik begrrjp best, dat liet jou niet schelen
kanmaar andere menschen wèl... lieve
hemel, wat zal Jenny in haar schik ztjn!"
He grijze oogen keken hem verschrikt aan.
.Jenny??"
„Ja zeker.... och, je moest het me aan
haar laten vertellen...., ze zal dolblij zijn",
zei hij met een onweerstaanbaren glimlach.
Maar dit keer had deze geen uitwerking op
mevrouw van Vorden.
„Wat heeft zij ermee te maken, wat ik
doe?"
„Niet, met wat jij doet, kindje... maar
met wat je man doen zal".
(Wordt vervolgd),
