Griep in de stad!
Tabletten
KERK- EN SCKGQLNIEUWS.
SPORT.
XX
De beul of knoelmeesler was een groole
sterke kerel, mot een langen baard, aanheb
bende een witte kiel, waarop verscheidene
kruisjes en starretjes genaaid waren. Mij had
een witte slaapmuts op, welke hij gedurende
de executie niet aflegde. De misdadiger alzoo
mot ontbloten rug op het kruis geplaatst
zijnde, neemt de knoelmeesler zijn knoet. Dit
is een soort van zweep met een houten steel
van ongeveer twee voet lang. Aan dozelfs
eind is een stuk, ook ruim twee voeten lang
en 'li duim dik, van hard leder gevlochten,
schcn waren vader, moeder en zoon. De
moeder evenwel werd alleenlijk gezweept.
Zij waren een soort van valscho munters,
welke voor eenige duizenden va-lsche pa
pieren roebels gemaakt hadden.
Deze wreed'e strafoefening niet zonder hui
vering aanschouwd hebbende, ging ik met
mijnen schoenmaker naar zijn huis, alwaar
wij iels voor de sclirik namen, en keerde
vervolgens naar mijne wolspinster terug.
en hieraan wordt de slag vastgemaakt. Deze
slag wordt elke 3 of -f slagen vernieuwd, cn
met fijn buskruit ingewreven, teneinde men
zoude kunnen zien, hoeveel slagen de mis
dadiger gehad heeft.
Zijne zweep nu in orde zijnde, begint hij,
op een wenk van den bestuurder der execu
tie, uit al zijn magt te slaan, elke 3 of i mi
nuten eenen slag; en bij lederen slag gaat
hij telkens i of 5 voeten vooruit, teneinde
aan devolve meer kracht te geven. De sla
gen worden van den hals lot aan den broeks
band uangebragt, en zoo regelmatig, dat al-
jloos de.gehcele rug bedekt is. Zoo er echter,
door de veelheid der slagen, plaats te kort
komit, worden dezelve vervolgens dwars ge
nomen, vormende alsdan een ruit. De zweep
dringt zoodanig door, dat bij eiken slag hot
vel, dat sterk gespannen is, vaneen barst, en
de zweep dus in het vleesch dringt.
Het gebeurt soms dat de rug geheel met
striemen bedekt is, dat de beul liet vel met
het handvalsel van zijn zweep wog schraapt,
om met meer juistheid de volgende slagen te
kunnen toebrengen.
Als de misdadiger nu het bepaalde gclal
van slagen ontvangen heeft, wordt hij van
het kruis genomen en hem zijn kiel weder
aangetrokken. Vervolgens moet hij zich op
den grond nederzetten, alwaar hij op het
voorhoofd en de beide wangen gestempeld
wordt, en hem de neusgaten worden open
gescheurd.
Dit geschied op de volgende wijze. Nadat
'de misdadiger gezeten is, met alle magt vast
gehouden, terwijl twee anderen zijne armen
dn bedwang houden, opdat de knoelmeesler
de slempels zonder hinder zoude kunnen
aanbrengen. Deze hebben de grootte van een
Hollandschen gulden. De letters, die er op
slaan, worden door scherpe stalen punten
gevormd. De twee op de wangen waren de
zelfde; doch die op het voorhoofd anders,
derzelver beteekenis weet i'k niet. De knoet-
meester plaatst nu den stempel op de wan
gen cn doet dcnzelve,. door een behendigen
en stertcen slag met de vlakke hand binnen
dringen. Daarna rukt hij dezelve er weder
int, cn wrijft de wond m met buskruit, op
dat het merk levenslang zigtbaar zij.
Toen hot verrigt was werd er een soort
van tang te voorschijn göbragt, die de ge
daante van een schaar had, waarmede de
beide lellen der neusgaten werden uitge
scheurd.
Nadat die ongclukkigcn deze verschrikke
lijke folteringen ondergaan hadden, werden
zij voor al hun leven naar Siberië gebannen,
om aldaar him ellendig aanzijn in armoede
en sShande voort te slepen. Deze drie men-
«Ht>J
Dikwijls dacht ik nog over deze barbaar-
schc (draf na, en kon mij niet weerhouden te
wenschen, dat de goede keizer Alexander,
die reeds zoovele misbruiken in zijn uitge
strekt rijk heelt afgeschaft, ook dit over
blijfsel der oude Russische barbaarschheid
eerlang mogt doen verdwijnen.
Nadat wij hier van den len tot den lOen
September vertoeid hadden, kwam er bevel,
dat wo verderop moesten. Daar wij gemeend
hadden hier te zullen blijven, kwam ons deze
tijding zeer onverwacht voor, doch hier was
geen pruttelen legen. Hoewel ons het reizen
allang verveelde, moesten wij toch alweer
voorwaarts. Alleen de hoofdofficieren bleven
hier.
Nadat ik van mijne lotgenoten en vooral
ook van mijn braven schoenmaker een har
telijk afscheid genomen had, vertrokken wij
onder geleide van cenen gepensioneerden of
ficier, welke in deze streken woonachtig was.
Deze was een regtschapen man, die ons alle
genoegens verschafte en de grootste zorg
voor ons droeg. Hij was somber en stil, en
scheen zeer droefgeestig, waarvan ik de
oorzaak naderhand ontdekte.
Nad-at wij eenige dagen gereisd hadden,
passeerden wij de rivier Kanna, eene der
hoofdrivieren van Rusland. Deze is zeer
vischrijk, hetwelk groole voordelen voor he'l
land opbrengt, daar gedroogde visch een
voornaam gedeelte van het voedsel der in
woners, inzonderheid des winters, uitmaakt,
en dus eenen aanzienlijken tak van handel
opleverl.
Den 16den kwamen wij te Scthabatska, al
waar onze geleider woonde. Hij nam eenige
mn ons met z-icli in zijn bui-s, waaronder ik
ook was, en bejegende ons met de grootste
menschl-ievendheid. Zoodra wij in huis tra
den zag ik hem met gevouwen handen en
natte oogen het portret van zijne vrouw, het
welk in zijne slaapkamer hing, naderen, en
hetzelve vurig kussen. Deze vrouw was voor
eenigen lijd overleden. Een zoontje van on
geveer 10 jaren was de cenigste vrucht van
hun huwelijk geweest. Haar verlies scheen
hem diep getroffen le hebben, altijd sprak
hij met aandoening van baar. Menigmalen
wees hij ons de plaats waar hij met zijre
geliefde wederhelft in de hartelijkste ver
trouwelijkheid gewandeld had. Zelfs toonde
hij ons hare kleederen en voornamelijk die,
welke zij als bruid gedragen had. Hij be
woonde met zijn zoontje slechts twee kamers
van zijn huis. Alle de overigen waren geslo
ten en deze begeerde V| j vooreerst ook niet
weder open te zien. Hij was een zeer ge
voelig man, en die, zelf ongelukkig zijnde
een hart voor ongejukkigen had. Wie zoude
gedacht te hebben zooveel gevoel te vinden
onder een natie, welke men zich algemeen
aJls ruw en woest voorstelt. Zoo waar is het
dat de natuur z.ioh zeiven nergens ver-
Jochend, en dat getrouwe liefste zoowel ,n
de sneeuw van hel barre noorden, als onder
de palmboomen vaï fndië bloeit.
Na in -het gouvernement Ufa over een berg
gekomen zijnde, reisden wij negal voor
waarts en geen mensch wist waar wij ein
delijlc^ belanden zouden. Sedert ons vertrek
van Kazan troffen wij meerendeels Tartaar
scbe dorpen aan, welker huizen of liever
hutten alle op eene en dezelfde wijze ge
bouwd zijn. zoodat men in zijn buurmans
huis de weg zoo goed weet als in zijn eigen.
Deze menschen, gecne vreemdelingen ge
woon zijnde, waren soms schuw voor ons
en wilden ons zelden een-ige levensmiddelen,
als kippen, eijeren, enz. verkopen, hetwelk
ons dikwijls zeer in verlegenheid bragi.
(Wordl vervolgd.)
RECLAME.
Wacht niet tot ze U in haar klauwen
heeft, doch wapen U om haar reeds
bij het eerste bewijs te bestrijden. De
voortreffelijkste helpers daarbij zijn
want zij verdrijven
hoofdpijn, verkoudheid, steken
in de ledematen, rheumatiek en
neuralgische pijnen.
Men eisdie echter de echte Aspirin-
tabletten in de origineele „fiojje»."-
verpakking, kenbaar aan het Bayer-
kruis en den oranje band.
Pril' ^SN 75 ets.
.128
PREDIKBEURTEN.
VOOR HEDEN.
DE KAAG.
Ned. Herv. Kerk: Nam. 7 uur de heer
A. van Os (Amsterdam).
KATWIJK AAM DEN RIJN.
Geref. Kerk (Biddag voor het gewas):
Nam 7 uur ds. W. van 't Sant ('sGraven-
hage).
OEGSTGEEST.
Ned. Herv. Kerk: Nam. halt adht uur,
Gebouw „Irene" Morschweg.
WADDINXVEEN.
Chr. Geref. Gem.: Nam. 7 uur ds. Grisnigt
VOOR DONDERDAG.
LEIDEN.
Geref. Gem. (Nieuwe Rijn 76): nam. 8
uur. ds W. C. Lamain.
LISSE.
Chr. Geref. Gem.: Nam. 7 uur, ds. G.
Salomon ('s-Gravc-nhage).
Geref. Gem.: Nam. 7 uur, leesdienst.
NED. HERV. KERK.
Beroepen: te Hollandsche-veld Z. O. ds.
J. Alkeraa te Limelerveld.
Te Sappemeer, J. C. A. Nijenhuis Ock-
huysen, te Tilburg, Te 's Heerenberg (toez.),
P. I.' Hage, te Cuyk.
Aangenomen: Naar Soest, E. Groeneveld,
te Dalfsen. Naar Muiden, G. C. Severijn, te
Waarder,
Bedankt: Voor Idsegahuizen-Piaam, G.
W. C. Vunderink. cand. te 's-Gravenhage.
GEREF. GEMEENTEN.
Tweetal: Te 's-Gravenpolder, M. Heikoop,
to Utrecht; en A. Verbagen, te Middelburg.
EERVOL ONTSLAG
Prof. VAN DER STEUR.
Bij Kon. besluit van 23 Februari is aan
prof, ir. J. A. G. van der Steur, op zijn ver
zoek met ingang van 1 September 1-931, eer
vol ontslag verleend als hoogleeraar aan de
Technische Hoogeschool te Delft, met dank
betuiging voor de belangrijke in die belrek-
king bewezen diensten.
NIEUWS van het ZENDINGSVELD
-Het Zendïngsbureau te Oegslgeest
meldt ons:
In Juni van dit jaar zal het 100 jaar gele
den zijn dal do zendelingen Riedel en
Schwarz voet aan wal zetten in de Mina-
hassa on de arbeid van het Nederlandsch
Zendeling Genootschap in dat gewest door
hen een aanvang nam.
Men maakt zich in de Minahasea gereed
om deze gebeurtenis op waardige wijze te
herdenken; zoowel door do onderwijzers
aan de scholen van het Genootschap als
door de Inhcemsehe ambtsdragers der Indi
sche Kerk, die daar tegenwoordig den door
het Genootschap aangevangen gemeente-
arbeid voortzeüen, zijn daarlce commissies
gevormd. Deze stellen zich voor op den
eigenlijken gedenkdag een plechtigen op
tocht naar de graven der eerste zendelingen
te organiseeren, en verder een blijvende her
innering aan dezen dag in het ieven te roe
pen door do stichting van een Studiefonds,
dal. inzonderheid de vorming van inheemsen?
predikanten, artsen, onderwijzers en ver
plegers zal trachten te bevorderen. Voorzit
ters der beide commissies z.ijn de heeren
Wcnas, hulpprediker en Mangoal. leeraar
aan de Normaalschool, beiden te Tomohon.
HET RAPPORT-RUTGERS.
De Schoolraad voor de scholen met den
Bijbel beeft in verband met do verschijning
van het rapport van de staatscommissie-
Rutgers inzake de herziening van de L.O.-
wet 1920 een studiecommissie benoemd, be
staande uit do heeren ds .1. L. Pierson te
Bi-Ithoven, voorzitter van den Schoolraad;
dr. K. Dijk in Don Haag, voorzitter van de
Unie „Een school met den Bijbel"; mr. J.
zE. A. Lisman in Den Haag; A. de Jong Ezn.,
directeur van het bureau van de vereeni-
ging van Chr. onderwijzers enz. in Den
Haag; mr. J. .1. Hangel broek, in Den Haag.
adj.-secr. van Unie en Schoolraad; oud-min.
mr. II. Bijleveld te Amsterdam; J. v. d.
Waals te Nijkerk, secr. van Geref School
verband; J. Ilobma te Utrecht, voorzitter van
de vereeniging van Chr. onderwijzers enz
prol. dr. A. Noordlzij te Driebergen, voorzit
ter van Gerei Schoolverband; ds. M va.n
Grieken te Rotterdam, voorzitter van de ver
eeniging voor Chr. Nat. Schoolonderwijs en
van den Bond van besturen van Chr. Mulo-
scholen; G. Vcnoma ie Amsterdam, secr.
van de Vereeniging voor Chr. Nat. School
onderwijs; II. J. v. Wijlen te Rotterdam, de
afgetreden voorzitter van do Vereeniging
van Onderwijzend Tersonccl aan Prot. Chr.
Kweekscholen.
De commissie hoopt haar rapport vfiör de
in de Paaschwcek le Ulrcclrt to houden jaar-
lijksche'vcrgadering van den Schoolraad ge
reed lo li ebben.
VOETBAL.
VOETBAL IN EEN ZAAL.
'1 Bericht komt natuurlijk uit Amerika,
maar waarom zou men ook geen overdekt
voetbal kunnen beoefenen, zooals men in
ettelijke plaalsen van Europa overdekt tennis
speelt? 't Eenige bezwaar is dat de zaal
nogal groot moei zijn om er 'n voetbalveld
in aan te leggen.
Men deert hel in Atlantic City, waar
20.000 toeschouwers, meerendeels in avond
toilet, een wedslrijd in het z.g.n. Ameri-
kaansche voetbal zagen in een zaal, waarin
men 1100 Ion aarde had uitgespreid en met
walsen vast gerold. Ruim 500 schijnwerpers
kwamen de gewone verlichting van 600.000
walt versterken.
De proel slaagde uitstekend, 'n Speciale
nllraclie vormde de gelegenheid lot dansen,
die na afloop geboden word en waarbij
2500 danslusligen een kansje waagden, zegt
de „Revue der Sporlen".
Voelbal „met hol na" dus in navolging
van de Ned. gymnastiek uitvoeringen met
hal na. Zou het met iets zijn om in Europa
le •importeeren?
A.S.C.S.V.V.
Aanstaanden Zondag speelt 1 -
eigen terrein een vriendschap»!i
strijd tegen S. V. V. (Schiedam) if1
teel tot de sterkste tweede-klj^i
PROFS EN AMATEUR
De „Revue der Sporlen" scW.
tegenwoordig zoo uiterst moeiS'
te maken tusscben profs en anaii
sjjortworeld. Niet alleen bij k
Iers, maar ook bij de bestuur,?
men daarbij vreemde gevallen, tip
bijvoorbeeld krijgen de 70(1) J
van den Eng. Voetbalbond voor hét C
van een vergadering een
f. 0.18 per mijl, die zij hebbe.i lt^'
cn bovendien f. 18.— vergoedingTJ!,
verblijf. Van elke vergadering te
bestuurslid gemiddeld f.30over
bezoek aan een interlandwedstr^'1
deld f. 75.Do bestuursleden' i
Football League krijgen hun reiskw.
goed en verder voor tijdverlies 1 25
dag en f. 25— per nacht. Wie in
sluren zitting heeft, krijgt dubbe1» i
ding en kan van een driedaigsch t
naar Londen een paar honderd gulic
houden. In 1930 kregen de beslr
van den Engelschen Voetbalbond ii
f. FO.OOO als vergoeding voor bnn
betaald!
Al die bestuursleden zijn.ailat
in bun bonden spréken ze diep-nrj.
digd over de vergoeding wegens lijj
welke men. buiten Engeland aan ji
voetballers geeft!
PAARDENSPORT.
CONCOURS-HIPPIQUE -
HOOFDDORP.
Stichting van een garaniielout
Gistermiddag hield de vereeniging
Ier bevordering van de piardenlot
Haarlemmermeer in „de Landboi
Hoofddorp haar jaarvergadering o»
ding van den voorzitter, den heer K
Na afhandeling van enkele huisho
zaken, waarbij o.m. mededeeling
daan van de resultaten van het in 1
houden concours-hippique en de ge
groote verloting, werden tot bestuu
herkozen de heeren J. C. Beets en
Wieringen, terwijl in de plaats van 4
W. J. van Gulpen, die bedankte,
werd de heer P. Ran.
Gememoreerd werd dat de heer I
het secretariaat der vereeniging lol i
niet langer op zich heeft kunnen nc
zijn laak door den heer Beels wer-l
nomen. Met veel dank en groole waa
werd gesproken over de uitnemend»
waardige wijze waarop de heer CUi
rende vele jaren als secretaris van
is werkzaam geweest en de belaai
vereeniging heeft voorgestaan en tel
Een bespreking had plaats over 4
of alle factoren zouden medewerken
dit jaar weder een concours-hippkjiz
gemeentelijk sportterrein te Hoofd:
kunnen organiseeren. Hoewel de I
slandigheden over 't algemeen niei
Werden geacht, was de vergaderi!
van oordeel, dat er wel reden voor
het daarheen te leiden, dat den dui
liefhebbers van de paardensport wed
dag van hoogstaand genot kan i
bereid: tomeer nu de vanwege de
landsche Federatie van Landelijk
vcreenigingen bij de viering van hia
lustrum te organiseeren groole mie
nale ruiterdag in het Stadion te Am»
za! worden gehouden.
Teneinde het aan een concours-bi
volgens opgedane ervaring verfcondn
eenigermate te verkleinen en
cieele draagkracht der vereenigint
door den nog bcstaanden schuldenis
niet bepaald rooskleurig is te noemn
een gunstiger conditie te brengen,
denkbeeld om te trachten een garant
te stichten en van de resultaten
het al of niet houden van een con«
laten afhangen, algemcene inslemnni
dat in dien geest werd besloten
Als er dus een garantiefonds kea
wordt er ook weder een concours geb
Het is wel moeilijk om zich nu
voorspelling 1e wagen, maar dit stal
zeker onomsloolelijk vast dat de ertó
maardheid cn de uitstekende reputa'
„Vooruit" steeds heeft genoten en zw
als buiten ons land heeft weten te
haven, voldoenden waarborg zijn
verzekerd van io wezen dat tal van pi
liefhebbers volgaarne hun steun a
pogingen van deze vereeniging tot sk
van een garantiefonds zullen verleen
Als voorloopigc dalum voor het co
word alvast genoemd .Woensdag 15'
luid, naar elk geritsel. De man was stel
lig ziek van zenuwen. Na enkele glazen
whisky werd hij echter wat vrijer en
spraakzamer. Hij sprak vloeiend Engelsch
en men zou hem nauwelijks voor iemand
van andere nationaliteit gehouden heb
ben als niet 'n onkel accent hem had ver
raden. En hoe kostelijk kon hij vertellen!
Overal was hij geweest, kende landen en
volken en was zeer belezen. Het was een
genot naar hem te luisteren.
Nadat we vele whisky's veroroerd had
don, werden we zelfs vroolijk en het
avondeten verhoogde nog de goede stem
ming. Hij kwam er too zijn geschiedenis te
vertellen. Een werkelijk niet alledaagsche
geschiedenis
Hij was van Sumatra gekomen, waar hij
oen Aljeher op de een of andere manier er-
tusschen had genomen en deze had hem
met den dood bedreigd. In den beginne na:n
hij die bedreiging niet al 1e zwaar op, maar
toen de kerel hem eenige- keeren had be-
spionneerd, werd hij onrustig. Hij verliet
daarom, na kort besluit. Sumatra en begaf
zich naar Batavia, waar hij hoopte, spoedig
bevrijd te geraken van sombere gedachlen.
Een week later voelde hij den vervolger in
de buurt en zag hem ook inderdaad rond
sluipen. De zaak werd netelig. Hij scheepte
zich naar Sqerabaya in. U weet uit ervaring,
hoe de monigle zich daar in de straten op
hoopt. Toen hij op zekeren dag in de straat
zich omkeerde, zag hij den man vlak achter
zich. Hij verschrok uitermate, wat zeer be
grijpelijk was.
Do Hollander spoedde zich naar zijn hotel
lerug, pakle haastig zijn koffers en voer nv»t
de eerste boot over naaT Singapore. Zooals
elk Hollander, die zich respecteert, slapte hij
bij „van Wijk" af. Toen hij op een avond
op het terras van het hotel zat en zijn
whisky genoot, dook plotseling de Atjeher
voor hem op. staarde hem een minuut lang
aan en verdween onder de menigte De Hol
lander was als door den bliksem getrofien,
want hij wist, hoe de ander hem met zijn
Maleische dolk luid kunnen doodsteken,
voordat hij zelf ook maar een vinger had
kunnen verroeren. De ellendige inboorling
speelde met hem als de kat met de muis,
voordat hij hem op een gegeven moment den
genade-slag zou toebrengen. De man raakte
heelemaal in de war
„Waarom zocht hij zijn toevlucht niet bij
do politie?" vroeg ik.
„Dat weet ik niet. Hij- zal daar wel zijn
redenen voor gehad hebben."
„Wat had hij den ander eigenlijk ge
daan?"
„Dal weet ik ook niet. Hij wilde daarover
niet spreken. Ik vermoed weinig goeds; het
leek me toe. dat hij een misdaad op zijn
kerfstok had, die do ergsle wraak met zich
sleepte."
Do resident slak oen trissche sigaar op en
vervolgde
„Toevallig logeerde in van Wijk's-hotel de
kapitein die den dienst SingaporeKoetjing
onderhoudt. Deze stak den volgenden dag in
zee en de vervolgde Hollander bega! zich
mede aan boord van dit stoomschip, met
achterlating van zijn bagage, om opnieuw
den kleurling 1e ontkomen.
In Koetjing ademde hij op. hij betrok een
kamer in de club en voorzag zich verder van
de noodige toilet-artikelen. Maar hij kon den
slaap niet meer vinden; in zijn verbeelding
doemde aldoor de Aljeher voor hem op en
voelde den steek van een kris in zijn borst.
Dit alles vertelde hij mij in nog zeer ner-
veusen toesland.
Toen hij op zekeren dag uit het raam
keek, viel zijn blik op den duivelachtigen
vervolger, die loerend gehurkt Ier aarde zat.
Hun blikken ontmoetten elkaar; de Hollan
der Hel in onmacht.
Tot zichzelf gekomen, had hij maar ééne
gedachte: vluchten. Dit echter was bij'de in
Koetjing voorhanden zijnde reisgelegenheden
niet zoo gemakkelijk Om zoo snel mogelijk
weg te komen, was hij gedwongen het oude
schip te gebruiken, dat u hier heen bracht.
Hij doorzocht het heele schip; er was geen
spoor van den man te vinden
„Waarom steeg hij hier uit?" vroeg ik.
„Het bootje houdt minstens tienmaal aan
deze kusl de ander kon dus niet weten,
waAr zijn vijand was afgestapt. Onder do
passagiers, die hier aan land gezet werden,
was de Atjeher niet
,.lk kan eindelijk hier wat op adem ko
men, mijn evenwicht eenigermate hervin
den." geloofde hij.
..Blijf zoolang het u hier behaagt; u hebt
minstens oen maand den tijd, voordat do
cer9tvolgendp bool hier aanlegt en ik zal,
vnor uwe geruststelling, de aangekomen
reizigers altent na laten gaan", zeide ik.
De man kreeg vertrouwen in mij. De rust,
die nu over hem kwam, veranderde hem
totaal. Het was ondertusschen zeer laat ge
worden. zoodat ik hem voorstelde zijn kamer
op te zoeken. Ik geleidde hem hierheen; hij
sloot alle deuren af. zelfs de blinden van do
vensiers.
Den volgenden morgen vroeg ik den jon
gen, die mij de thee bracht, of hij reeds bij
den gast was geweest. Hij onlkende en hij
zou hem direct bedienen.
Ik hoorde hem luid en herhaaldelijk op
de dour kloppen. Er kwam geen antwoord.
Ik werd onrustig en haastte mij naar het lo
geervertrek. Ik begon ook te kloppen. Alles
IDSSi
bleef stil Wij beukten met onze vuist
wilde duivels. Niets bewoog.
maakte ik met een looper de deur o(*
trok het muskieten-gaas terzijde. Pp te
lag de man, koud en stijf, met wi?"
gesperde oogen; een kris slak tot or
helft in zijn borst. En...., 11 moop"j
loovon of niet. nief het geringste blos*
was er te ontdekken. De kauw
leeg.gekke geschiedenis, niet?
„'t Hangt heelemaal van je sm
antwoordde ik.
En terwijl de resident mij even te-
opnam, vroeg hij- J
„Het zal u toch, hoop ik. mei
schelen, om in dit bed te slapen?
„O, heelemaal niet. maar ik p'
de voorkeur aan gegeven, als u miï
haal aan het ontbijt verteld had.
Hij scheen er niets ongenoegwjïM
zien. Hij lachte maar een beetje. vM
mij eindelijk goeden nacht c- F-nf 'fa
„Praatgrage resident, dachl ik. t°
je gastvrijheid duur belalenl Je ve:S
wat lessen in tact, hoor. maar
ik slaap alje zonde zij je veti'ir
ik slaap! ikslaap!"
