Amsterdam-Bandoeng met „Be Adelaar".
KING
s
pepermunt
Londensch Aanteekenboek.
FlMWiïFl 0VFP7if|
De moeilijkheden van een zakenreis per vliegtuig.
m m
MUNHARDT's
De heer Van Tijen vertelt van zijn ondervindingen.
Van den heer Van Tijen (export-manager
der firma Van Houten en Zoon), die onlangs
met het Pander-vliegtuig „De Adelaar" een
zakenreis naar Indië volbracht, ontvingen
wij een zeer uitvoerig rapport omtrent den
tocht. Wij ontleenen er het volgende aan.
De noodzaak van een zakenreis naar
Indië brac/ht mij in het voorjaar van 1930
op het idee, om de waarschijnlijk nimmer
weerkeerende gunstige gelegenheid te benut-
len en te trachten de reis per sporlvliegtuig
te maken Alvorens daartoe verdere stappen
te doen pleegde ik overleg met een drietal
ervaren vliegers, waarvan twee de Indië-
route hadden afgelegd en toen deze, mede
op grond van de groole betrouwbaarheid der
moderne luchtvaartmoloren, het plan zon
der abnormaal risico uitvoerbaar achtten
werden spoedig de noodige voorbereidingen
getroffen. Half Juni werd definitief tot de
reis besloten en een Pander-anderhalfdekkcr
van het hormale type E, doch voorzien van
een 100 P.K. Gipsy de Havilland-motor,
uitverkoren.
De voorste zitplaats werd dichtgemaakt en
vervangen door een extra benzinetank, tei -
wijl groote aandacht werd besteed aan de
plaatsing en het compenseeren van het
compas en aan de constructie van een spe
ciale stoel om stijfheid «k doorzitten op
lange trajecten in de tropen zooveel moge
lijk te voorkomen.
Vóór het geval van een noodlanding in
een onherbergzaam gebied, waar hulp geen
kwestie van uren maar op zijn best van
dagen zou zijn, werd het toestel voorzien
van een drinkwalerlankje van 12 Liter Vol
gens ingewonnen informaties kan men, in
geval van nood, ook in de tropen met 1
Li Ier water per dag volstaan, zoodat ik hot
desnoodt 12 dagei. bad kunnen uitzingen,
al staat het natuurlijk te bezien of ik daarbij
erg hard zou hebben gezongen.
Het verdere noodrantsoen bestond uit drie
bussen biskwie (ongeveer 100 stuks), een
blikje boter, een blikje boerenkool met
roókworst, 'een spiritusstelletje met Meta-
blokjes, eeh busje cacao, een déken, een
muskietennet, een revolver met munitie en
één boek, tezamen wegende ongeveer 4 1/2
Kilo.
Met het noodrantsoen woog de uitrusting
29 1/2 K G
De machine kon 300 Liter benzine en 10
•Liter olie medenemen, voldoende voor een
vlucht van ruim 10 uren.
Een slecht begin.
Mijn plan was geweesl om 1 October te
vertrekken, doch op 12 September sloeg het
toestel door te snel taxiën op hel vliegveld
de Kooy te den Helder over de kop, waar
door de rechtervleugel onherstelbaar werd
beschadigd. Zoo begon de vlucht pas op
16 October. Mist en regen en storm leidden
al spoedig tot eenig oponthoud en toen ik
op 24 October de zee van Marmora, diep
blauw, onder mij zag liggen in de stralende
zonneschijn, met Stamboul, de Bosporus en
de Zwarte Zee in de verte, verheugde ik mij
over het feit, dat ik nu Europa en het daar
te verwachten steeds slechter wordende
weer achter mij had en daarmede een zwaai
deel van den tocht had volbracht. Het zou
evenwer anders loopen. In Constantinopel
heeil men jaarlijks tegen het einde van
October één week van slecht weer en het
tooval wilde, dat die week den avond van
mijn aankomst begon. Een diepe depressie
naderde, met den daaraan verbonden storm
en zwaren regen, die o.a. in Smyrna groote
schade teweeg brachten en ik werd dan ook
niet minder dan acht dagen opgehouden.
Behalve aan de gastvrijheid van een in
San Steiano wonende Hollandsche iamilie,
een voorproefje van wat ik verder op de reis
op dat gebied zou ondervinden, heb ik aan
die acht dagen geen bepaald prettige her
innering bewaard Ik heb geen „politieke"
moeilijkheden ondervonden en de autori
teiten waren bereidwillig en behulpzaam ge
noeg, maar de wijze waarop alles in Turkije
gaat. is voor iemand, die aan West-Euro-
peesche toestanden gewend is, een kwelling.
Het vliegveld in San Stefano is slecht, met
een vrij diep karrespoor in het midden en
wordt niel onderhouden, hoewel er militair
personeel genoeg is, dat letterlijk niets te
doen heeit. Beeds in Belgrado krijgt men
het idee met de Europeesche cultuur te
hebben afgedaan, maar Turkije is nog heei
wal erger
Dat ik zelf bijvoorbeeld de benzinelamp
moest repareeren en de slang met isolatie
band moest dichlplakken, vertelde ik al in
mijn eerste reisbeschrijving Ock dat men
er zich niet om bekommerde dal cr een paar
tlinke kluiten modder en een scheut water
in de benzinetanks kwaml
De „weerberichten" spotten met elke be
schrijving en het vermoeden ligt voor db
hand dat men kalm die van het vorige jaar
had gegeven
Op zoek naar een trechter.
Op 2 November werd Konia op do Anato-
Iisehe hoogvlakle bereikt. Het is een plaats
op 1000 M. hnogle gelogen. Het heelt een
goed vliegveldje, maar daar is ook alios
mee gezegd.
lie benzine-leveraneier bleek hier een
kruidenier ie zijn. die de blikken henz:ne,
flink met stroop en andere vuiligheid be
smeerd. in een schuurtje had staan. Op het
vliegveld is niets, nauwelijks een karre
spoor °r heen, én het kostle dan ook heel
wat moeite en tijd om daar benzine te vui-
len Daarbij kwam de eigenaardige moe,-
lijkheid dat in K..nm, een stad van 70 090
inwoners geen trechter te krijgen was. li
sloeg den bodem uit een oude Turkschc
lamp en maakte er een trechter van. Dien
nacht werd de „Adelaar" bewaakt door
twee lot de tanden gewapende Turksche
soldaten, die er bij hun kampvuur zeer
schilderachtig en fantastisch uitzagen. Ik
zelf logeerde in een herbergje, waar mij den
volgenden morgen een rekening van 13'/i
Turksch pond, of wel ruim f. 16 voor logies
en ontbijt werd overhandigd. Ik gaf den
man 4 pond, waarmede hij meer dan tevre
den was en mocht ik nog eens in Konia te
rugkomen, dan zal ik vermoedelijk met 2
pond ook zeer goed kunnen volstaan. Bij
het vertrek den volgenden morgen, had ik
een voorgevoel van vuil in de lanks en ik
zocht dan ook dadelijk een flinke hoogte op.
Na een half uur. op 2000 Meier, dus op
1000 M. boven den grond, begon de molor
over te slaan, waarna ik, naar het inmid
dels geheel verlaten vliegveld terugkeerde.
Na veel moeite en tijdverlies slaagde ik er
in om met liehuip van de den vorigen dag
geleegde benzine-blikken allo tanks af te
tappen en de benzine opnieuw door te zo-
ven, waarop ik den daarop volgenden mor
gen vertrekken kon, met het zeer liooge
Taurusgebergte, als een van de belangrijkste
hinderpalen van de reis, voor de boeg,
Groo'sche momenten op
3400 M. hoogte.
Op de kaart slaat hij Selefke een aan
trekkelijk dal geleökend, slechts 100 M. tot
200 M. hoog, dat oogensefhijnlijk een goede
doortocht naar de kust biedt. Ik vond echter
geen dal on uilsluitend woeste 'bergen en
alles in de wolken en keerde dan ook op
mijn „schreden" terug naar Karaman, van
waar ik de spoorlijn volgde met de 'bedoeling
oen de Ciltcische Poort, een pas van 1400 M.
hoogte, die ook Van der Hoop gebruikte, op
te zoeken. Aan mijn rechterhand lagen,
steeds nader komende, de ruim 3000 M.
hooge sneeuwtoppen van de Taurus. Boven
Turkije was hot weer prachtig en onbe
wolkt, maar aan de Zuidzijde van liet ge
bergte strekte zioli een aaneengesloten wol
kenmassa lot 3200 M. hoog uit en toen ik
bij de Cilicische Poort kwam en die geheel
in de wolken vond, begreep ik, dat er niets
anders op zat dan boven de wolken den
weg te zoeken, die er onder gesloten was.
Ik klom tot 3400 M. hoogte, waarbij ik ge-
gerfheid had om mij een oordeel te vormen
over de op die hoogte heerschende wind
kracht en koerste om de Zuid, over de ver
blindend wilte wolkenmassa, waarboven de
sneeuwtoppen nog maar juist uitstaken. Het
was één van de meest grootsche momenten
van de reis en het mooiste wat ik lot nu toe
in mijn leven hob gezien, Na een uur moest
ik volgens mijn berekening vrij van hot ge
bergte zijn en ging ik door de wolken, die
lot 800 M. reikten heen. Ik vond toen Adana
en de kust van de Golf van Alexandrctta
onder mij.
Van AlexandreMa en Aieppo ging het naar
Rangoon zonder bijzondere voorvallen, be
houdens dan eon zandstormpje bij Bushir.
Ik word overal met groote hartelijkheid ont
vangen.
Vliegen in tropisch klimaat.
Voor mij begon in Aleppo de ongewone
sensatie van het vliegen in een tropisch kli
maat en vooral van het, steeds op het
heetste deel van don dag te verrichten on
derhoud van den motor en het vullen van
benzine en olie. Ik was meestal omstreeks
vier uur op, begaf mij legen 5 uur naar h 't
vliegveld en vertrok na een laatste controle
van motor, olieniveau enz. zooveel mogelijk
juist vóór of met zonsopgang.
Ik vloog dan meestal tot dyu middag,
enkele maJen ook wel langer, zoo:,1 - bijv op
de trajecten DjaskKarachi en Tavoy-A.or
Star, waarbij ik, na omstreeks zes uur v.in.
te zijn geslart eerst om 4 uur n.m. op mijn
bestemming aankwam.
De rest van den dag was dan hard non-
dig voor werkzaamheden aan den motor in
de meestal blakerende zon; een werkje, dat
weldra tot de grootste moeilijkheden van
den tocht begon Ie behooren, en op den
duur ontzettend afmatte.
Van Rangoon volgde ik dc Westkust ran
Burma, Siam en Malakka, waardoor de l>e-
zwaarlijke „oversteek" naar Bangkok werd
vermeden. Dit wak m gelijk door het ge
reedkomen van de vliegvelden te Tsvoy en
Victoria Point en de „Adelaar" was de «Trie
niet-mililaire machine, die deze op do:, uuur
zeker te prefereeren route volgde.
Van Victoria Point tot Medan w v- h-t
weer zeer slecht, waardoor ik bijna voortdu
rend boven zee moest vliegen.
Weer op Nederlandsch grondgebied.
Toen kwam op 21 November het ndr.de.'
prettige oversteken van de straat van Ma
lakka, welke overtocht om 8.40 v.iii. trj
Poeloe Pankor begon. Om 9.57 was i'; bij de
kust van Sumatra en 9poedig daarop kwim
als één van de hoogtepunten van de reis de
voldoening wederom Nederlandsch grondge
bied onder mij te hebben Korl daarop ;ig
hei fraaie keurig onderhouden vliegveld van
Medan als een stukje biljartlaken ondeT
mij. Zorgvuldig aangegeven door 4 heider-
wille hoekleekens en een dito kruis in het
midden en daarbij nog de, dien morgen nog
eens extra opgeschilderde woorden in groole
tellers: Welkom in Deli. Om 10.23 fModan
Tijd) landde fk met het voldane gevoel in
ieder geval de eerste Hollandsche solovlucht
van N""derland naar Nederlandsch Oost-In-
dië te hebben volbracht
Na «enige zeer aangename dagen in Me
dan zette ik de reis via Pakan Baroe na,ar
PaJembang voort. Dit was één van de meest
onaangename trajecten, uren lang over vol
komen onaigebroken en onbewoonde oer
wouden, terwijl ik bovendien tot Pakan
Baroe zeer lage wolken en zware tropische
regens trof, zoodat ik menigmaal blij was
mist-vlieg-instrumenten te hebben
Pakan Baroe is een klein plaatsje met
een midden in het oerwoud uitgekapt cir
kelvormig vliegterrein. Het is een eigenaar
dige gedachte, dat deze eenzame plek wel
licht eenmaal een belangrijk knooppunt op
de luohtroute Europa-Singapore-Auslraiiê
zal zijn.
Na een preltigen dag in Palembang ver-
irok ik den morgen van 27 November voor
het aanvaarden van het laatste traject van
de reis naar Batavia. Het oude zeemans
gezegde: „Wie hel land zag blauwen in het
verschiet, bereikt daarom de haven niet",
speelde mij dien morgen door het hoold en
deed mij in plaats van do directe route, die
voor een doel over zee en verder over uit
gestrekte moerassen en oerwouden voert,
mijn weg kiezen langs de spoorlijn naar
Teiok-Betong, een beslissing, die mij niet
berouwde, toen ik om 7.30 bemerkte, dat
mijn reohtermagneet niet meer functio
neerde. Vermoedelijk had ik met de linkcr-
magneet alleen Batavia nog wel kunnen be
reiken, maar het denkbeeld om wellicht <Te
reis op enkele K.M. van Batavia in een
sawah te beëindigen, lokte mij niet aan en
mijn vaste principe om geen enkel onnoodig
risico te nemen, deed mij dan ook besluiten
om op het vliegterrein te Tandjong Karang
bij Telok Belong, dat evenwel niet meer
wordt onderhouden en met alang-alang van
1 M, hoog begroeid is, te landen, hetgeen om
9.35 zonder verdere incidenten geschiedde.
WeldTa stroomde de bevolking toe en
werd door den resident en den controleur
alle mogelijke hulp verleend en toegezegd.
Een honderdtal gestraften werd aan het
werk gezet om in het hooge gras een start
baan te kappen en te branden en telegram
men naar Batavia verzonden met het ver
zoek een nieuw stroomverdeelerdeksel voor
de magneet te zenden.
De tocht volbracht
Dank zij de sportieve hulp van de Ne-
denlandsch-Indasche Vliegclub, gesteund
door eenige particulieren, kon reeds des
middags haar vliegtuigje, de „Kriel", be
stuurd door luitenant Groenewegen naar
Telok Belong vertrekken, Inplaats van dat
onderdeel af te werpen, zooals ik had ver
wacht landde de „Kriel" op het zeer ver
waarloosde veld. Het defect was toen spoedig
verholpen en den volgenden morgen ver
trokken „Kriel" en „Adelaar" te zamen naar
Batavia, en na een oponthoud aldaar van
1 uur naar Bandoeng, De „Adelaar" werd
daarbij door 7 legervliegtuigen geëscorteerd.
Om 12.47 werd Andir, het vliegveld van
Bandoeng bereikt en met de landing, die ik
met een zonderling gemengd gevoel van spijt
en voldoening volbracht, behoorde de reis,
die zoolang in voorbereiding en uitvoering
was, alweer tot de herinnering.
RECLAME.
ONDER MEDISCHE CONTROLE
8507
Van onzen Londenscben Correspondent.
Coteletten voor het onderscheid.
Het deskundig woord in dit opschrift dank
ik aan een kapper in mijn verleden. „Cote-
lelten staan u niet", had hij gezegd Nu weet
ge meteen, dat hier geen sprake is van co-
teletlen tot versterking van deo inwendigen
mensch, maar van zulke dingen tot ver
fraaiing van den uitwendigen mensch. Do
kellners in Londen ontwikkelen de „culte"
v.an de cotelet. In eenige gevallen zijn d°
gewassen volgroeid, in zwarl, in blond, in
enkele gevallen in rood. „Mooi rood is niet
leelijk", zeiden wij in onze jeugd lot onze
roóde schoolmakkers. Op lateren leeftijd lee-
ren wij rood waardeeren en inderdaad mooi
vinden. Wij spreken van Titiaan-haar. Maar
de kellners. Wel, voor zoo ver rood, ver-
Schijnen zij als het ware op hun werk met
de dageraad op hun gezichten, twee dagera
den, een voor elke wang. De volgroeide co
teletten zijn indrukwekkend. En voor zoo
ver men slechts de eerste teedere spruiten
kan waarnemen, mag worden gezegd, dat ze
veelbelovend zijn. Waar het op aankomt is,
dat op elk Londensch kellnersgezicht de
coteletten zoo gezegd te velde staan en dat
binnen afzienbaren tijd deze goede oude stad
een keurkorps van cotelettendragers rijk za!
zijn, welks weerga men tevergeefs in de we
reld zal zoeken Er is een chef-kellner in een
restaurant in Kengston, in wien zijn colle
ga's het ideaal zien van vak haardracht. Een
even afgunstige als geestdriilige piccoio
heeft ze vergeleken met marmotjes, zoo diéht
en vol liggen de coteletten van den ober
voor zijn ooren neergevleid.
Dit is het nieuwste in de quaeslie van het
onderscheid der soorten in de gemeenschao.
Het gezelligheidsleven krijgt nog vaak schok
ken door de gelijkvormigheid en gelijkkleu-
riglieid van dienaren en gasten, van heeren
en knechb Het is niet „gezellig", volgens
velen, wanneer een lord op °en soirée van
een juist binnengetreden ol wal onwennigeu
gast het verzoek krijgl zijn jas en hoed aan
te nemen Het is niel „gezellig" voor een
lid van .the golden voulh". wanneer hij in
een voornaam restaurant, zijn weg nemend
naar een tafeltje door een wildvreemd per
soon wordt aangemaand de flesschen cham
pagne Ie doen aanrukken", die al zoo lang
geleden zijn besteld.
De meermalen genoemde coteletten moe
ten aan zulke betreurenswaardige misver
standen een einde maken Ik spreek van „be
treurenswaardige misverstanden" Het 'S
J niel mijn uitdrukking. Ik brief slecht9 over
1 wat mij is medegedeeld en hoe men het heeft
medegedeeld. De levensbeschouwing van der.
man, die betreurenswaardig acht, dat men
hem voor een kellner kan aanzien, die daar
door in zijn gevoel van eigenwaarde wordt
gekwetst, lijkt mij volstrekt verwerpelijk
Maar „Society" in Londen en de stoel, die
er voor door wil gaan oi die er omhepn
hangt, heeft klaarblijkelijk niet mijn levens
beschouwing. Zelfs de kellners zijn niet vrij
te pleiten van een zeker vaksnobisme. Waf
de heer niet prettig vindt, vindt de knecht
ook niet prettig. Want niet alleen wordt de
lord wel voor een kellner aangezien. De kell
ner wordt ook soms voor den lord aangezien.
En al kan men haast niel aannemen, dat het
kellncrgemoed daardoor niet zou zijn ge
vleid, de virtuozen van het servet hebben
nochtans doen weten, dat zulke ervaringen
hun niel aangenaam zijn. Vandaar dan ook
de vervoering, waarmede zij vol esprit de
corps naar het middel der coteletlen heb
ben gegrepen.
Dit is dan misschien de beste oplossing
voor een maatschappelijk probleem, dat de
beste hersenen van het land iang heeft ge
tart. Vroeger heeft men het wel eens be
proefd met speciale kelinersvesten var. deco
ratief aanzien. De tijd, dat kellners rokken
droegen met glanzende knoopen, is hier lang
voorbij. Een wit vest bij een „smoking" of
een zwarte das bij een rok ziet men aan geen
kellnersgestalte in een etablissement, dat
zichzelf hoog aanslaat. Bovendien zijn zulke
details als onderscheidingsleekenen niet op
vallend genoeg, zeker niet voor den gast, die
zijn eerste ilesch vochlledig en luchtvo!
heeft gemaakt. De „side whiskers" dat is
de Engelsche term voor ons „Nederlandsehc
coteletlen moeten zelfs een beneveld oog
nog opvallen.
Kellners in de beste, of liever gezeqd ir.
de duurste restaurants zien zoo keurig uit
in hun avondkleeren, dat zij inderdaad moei-
zijn le onderscheiden van de gasten, tenzij
men zou afgaan op meer zwierigheid, meer
gemakkelijkheid in beweging en meer finish
in kleeding, die.den kellners eigen zijn
Vroeger was het vrij gemakkelijk het ver
schil te zien tusschen de twee soorten. Toen
gingen kellnersrokken V3n vader op zoon en
op kleinzoon over. Ol de directie van het
restaurant had een kellnersgaiderobe, waar
uit pas aangestelde bedienden de best pas
sende (en dat was dan nog altijd slecht
passende) jassen moesten pikken. Thans
worden de mannen gekleed door de beste
coupeurs. Zij glimlachen hoovaardig om de
voorstelling dat zij onder best gekleede men-
schen verkeeren De kellners, niet de men-
schen, die zij bedienen, zijn do best geklee-
den. „Wij en de leden van de jazz-bende",
heeft een hunner in gesprekken over de
nieuwe coteletten-mode verklaard, „zijn de
bezoekers van restaurants en souper-caba
rets altijd wat vooruit in avonddracht".
Deze man smaalde bovendien, dat alleen de
ongeregelde bezoekers vergissingen maak
ten in het onderscheid tusschen hen, die be
dienen en hen, die bediend worden. „Een
heer, die zijn wereld kent, ziet terstond aan
den voorlreffeiijken snit van de kleeren, dat
hij met een kellner te doen heeft."
Hier dus ook: zoo heer zoo knecht, niet
alleen in verschijning (min of meer) maar
ook in voornaamdoenerij. Maar de gedachte
bekruipt me, dat wal de kleeding belreft dc
kellners zich misschien beter het beste kun
nen veroorloven dan liun klanten.
Levensduur en beroepen.
Er is misschien geen volk. dat zich de
breekbaarheid van het leven zoo zeer be
wust is als het Engelsche Men zegt wel, dat
aan dit nationaal gevoel het feit moet wor
den toegeschreven, dat openlucht sport in
Engeland al zoo lang algemeen wordt be
oefend De gemiddelde Engelschman is
„bang voor zijn hachje", dat van nature niet
zoo stevig i9; en hij weet, dat de buitenlucht
er weerstandvermogen aan geeft. De pers
weerspiegelt de neiging van de menschen
voortdurend aan den 9taat van hun gezond
heid te denken. Elk dagblad, dat prijsstelt
op ruime verspreiding, heeft een dagelijk-
sche rubriek voor gezondheidszorg. Deze ru
brieken zijn weliswaar zoo goed ais nutte
loos, daar de raadgevingen er in, elkaar
telkens tegenspreken. Maar het doel, de le
zers wat op te disschen over de altijd bran
dende kwestie van gezondheid en levens
duur, wordt er nochtans mee gediend.
Levensduur is. als gezondheid, een per
manente „topic of interest". Geen uitspraak
op dit punt. door meer of minder gezagheb
bende men9chen gegeven, loopt gevaar het
lot te ondergaan van de stem, die roept in
de woestijn. Verre van dat. Zeifs al spreekt
een geleerde over dit onderwerp aan den
anderen kant van den aardbol, dan zal zijn
stem toch in Engeland worden gehoord. Al
die publiciteit over eten en drinken en ge-
zondheidsregelen, heeft geleidelijk in Enge
land een leger „faddists" (maniakken) ge
kweekt die niet smakelijkheid of hartigheid
1 of zelfs eetlust tot maatstaf nemen voor hun
I voeding maar vitaminen, dat zijn zoo
als de lezer zal weten theoretische voed-
selwaarden, bepaald en getabeileerd door
onderzoekers in dietiek. Gelukkig voor hen.
die verzuimen aandacht te schenken aan
die abstractie substanties, leer! een eenigs-
zins grondige studie van haar aanwezigheid
in gangbare voedingsmiddelen, dat men v
in vereisohto verhoudingen binnen krijgt
door trouw te blijven aan de normale ver
scheidenheid van den gewonen burgerjaot,
die in eere was vóór dit riiaminen-tijdperk.
Maar de Engelschman, die mei veel hoofd
brekens en gepieker het met zichzelf eens is
geworden over zijn dieet en er trouw aan
blij ft in het vooruitziehl van een jeugdigen
ouderdom en een lang leven, voeli de onge-
ruslheid weer opsteken in zijn gemoed wan
neer zijn krant hem onverwacht komt ver
tellen, dat hij deelneemt aan die beroepen,
weike voor een lang leven niet bevordelijk
zijn Om te beginnen had hij een vrouw
moeten zijn, want een van zijn vermaard»
voorlichters op het gebied van levensduur
en Ifvenskunsl heeft iulsl vastgesteld, dat
vrouwen langer leven dan mannen Indien
hij vrijgezel is zal hij er goed aan doen in
het huwelijksbootje le slappen
huwelijk bevordert een lang Ier,/'!
wel de geplaagde troost kan
v,ndeD[J
vrijgezellenstaal m een volgende
van den geleerde, dal ongelukk -
ken de komsl van de gebreken
ouderdom verhaasten als gevol» V,1
gen, de slijtende humeurigheid J:,l
meene ellende, die met zulke hu* J
mengaan Een rechtsgeleerde, n.iijkl
ces heeft in zijn beroep, heelt i
kans op een lang leven, getuit, IL
rechters van ver gevorderden yjl
nog in het bezit van ai hun Iacj3
Engeland recht spreken MopJl
wijsgeeren, historici en mensrhej,'!
verstandelijke begaafdheid houdeo h
uit. Daarentegen is aan dichters wil
romanschrijvers zelden een lang j
schoren. Zij, die literatuur 8cho|,pti f
troost pulten uit het feit, dal Bct.hI
wellicht de jeugdigste grijsaard tq 1
reld is, dat Kipling en Sir James Br]
leven en dal Dr. Robert Bridji I
Maselield (ook al niot zoo jon?-J
Poet Laureate voorafging, eersl kwtJ
op hoogen leeftijd is gestorven.
RECLAME.
Ho fdnijn-TftblettenöOii I
Kiespijn-Ta1 letten f
Laxeer-1 abletten... i/l
Zenuw-1 abletten ,„jf
Maag-Tabletten
Bij Apoth. en DrogisUtï
Lagere winsten van Ameriknansclii J
Ongunstige kwartaalstaal dei
Jaarresultaten van Duitsche ondea
gen en herstelkwestie Krachligij
stijging op de Amsterdamsche 1
Waarde van den uitvoer van r^dio-ri
en kunstzijde in 1930 verminderd -|
voor invoerrechten op petroleum ia Ji
Terwijl in ons land de stroom rul
verslagen van ondernemingen, welkl
dcelen ter beurze genoteerd wonkjl
in MaartApril begint te vloeien.b
verschillende buitenlandsche maJ
pijen reeds hun resultaten over tel
loopen boekjaar gepubliceerd Zooilnj
verwachten was, weerspiegelen den»!
algemeen op duidelijke wijze de«
sche depressie, aan welker invloed all
enkel land ter wereld hpeft kunn««|
ken, en de winsten der meeste c
gen voor zoover hiervan spnlul
niet met verlies is gewerkt njióij
in het algemeen aanzienlijk kleiuèl]
in het voorafgaande jaar. Zij i
lager zijn geweest, wanneer niet li
helft van het jaar nog betrekkelijkbr
gend was geweest; in het derde h
werd de toestand steeds slechter'
eigenlijk eerst in het vierde krüi|
volle druk van de crisis zich deed r
Deze ontwikkeling komt wel heil
lijkst tot uiting in de kwartaalsoverjl
welke de groole Amerikaansche
mingen plegen te publiceeren. Del
Steel Corporation b v. zag haar ral
aftrek van afschrijvingen en rentr|
uitstaande obligation) van c a, 33:'
dollar in het eerste kwartaal van l£|
len tot 291/* millioen dollar in het 1
en 21V1 millioen dollar in het derdilj
taal in het vierde kwartaal was del
tot slechts 8lh millioen ingekrompen^
bij de laatste maand van het jaar u
het slechtste figuur maakte. De td
drijfsontvangsten hebben in die i
slechts 4 millioen dollar bedragen,ej
hiermede op een sinds vele jaren or
laag niveau aangeland. Tn de over*
stige maand van het vorig jaar bwj
ontvangsten nog bijna 1 milliwT
bedragen, waarbij valt op te merkfl|
December altijd een stille maand i>
Ondanks de onbevredigende
der laatste maanden heeft de Sleel'^1
kwartaalsdividend kunnen handbijl
1 3/4 pCt op de gewone en de
aandeelen Van de totale jaarlijWM
kon nog zelfs een bedrag van 19 oj
dollar aan het surplus worden
Daarentegen moesten andere Vu
pijen in vele gevallen haar divide*!
verlagen, zoo o a de groote ant™
maatschappij Sfudehaker Corp.. die to
vidend op basis van slechts 150^-1
jaar bracht tegen tot dusverre 3
jaar Hierbij is in tusschen in hel
houden, dat de automobiel-industoj
luxe-bedrijf wel in zeer sterke mnl^l
crisis heeft geleden. De winsten der J
rikaansche spoorwegmaatschappijen T
gen zich echter ook op een zeer ot
peil dan het vorige jaar. en dp dir«^|
Wabash Spoorweg heeft zelfs ^8ïr,j
9ing inzake de uitkeering van divdw j
pref. aandeelen A. en B. opge^cb0^
Op de New-Yorksche beurs heelt j
blicatie van de onbevredigende
aanvankelijk slechts weinig
oefend, en de gunstigere gmnd^*
die sinds het begin van het nieuw
waar te nemen, kon er niet dnor
wankelen worden gebracht, doordi^-Jj
geldende koerspeil reeds de ven^
gunstige resultaten waren verd'*
De mentaliteit ter beurzp ia 11,1
zoo, dat men steed" in de
meer dan op penig ander
ter beurze komende gebeurtenis3 M
schaduwen vooruit r.^F
Natuurlijk kan ook de beur* 7\<"_
sen in de mate. waarin zij de',ni:'
verwcchlingen in het koermivPinJ
brengt: gewoonlijk overdrijf! 7\\y'\
de eene als naar de andere r<i^
coireche kan dan op d^n duiir n:;
ven. Hoewel de ongunstige faf!
i?kn
w*
blij
*ii
«ol
