v HET GESTOLEN LUCHTBALLONNETJE of DE GESCHIEDENIS VAN TWEE DEUGNIEt I'IS GROOTMOEDERS VAASJE. SPREEKCEL. looker. Uw ked' bouwde woningen weer op een meer draag lijk peil worden bepaald, hoewel ook deze huurprijzen, in verhouding tot de kwaliteit vaD hol woningtype, nog te hoog waren. De 6 pet. voorschotten betreffen de vol gende bouwplannen: 3e plan (afbouw) de Eendracht, 9 wonin gen (f 6.32); 5e plan de Eendracht, 60 woningen (1 4.99); 3e plan Ons Belang, 136 woningen (f. 5 13): 3e plan (afbouw) Eensgezin Iheid 22 woningen (f 5 40); (Vereenigd met de 36 woningen (eerste gedeelte van het plan. 5 pet. voorschotten) (f. 5.88). 4o plan Eensgezindheid, 92 woningen (f. 5.77). 3e plan Ons Doel, 78 woningen (f. 5.21); ■W plan Ons Doel, 62 woningen (f. 4.72). Hieruit blijkt, dat de plannen, die wegens de hoogte der haren de meeste zorg baren, werden gefinancierd met voorschotten h 5 pet, en dat de 6 pel. voorschotten, welke voor aflossing in aanmerking kwamen, juist betreffen de bouwplannen, wier huurprij zen, in absoluten zin, aanmerkelijk lager waren. Deze. toestand treft men natuurlijk niet enkel te Leiden aan; wij hebben hier te doen met een verschijnsel, dat zich overal elders in het land, waar vöór, in en na den oorlog werd gebouwd, voordoet. Ver schillende andere kwesties hangen hiermede samen, zooals b.v. de liquidatie van het biidragen-systeem, zoodat ten slotte een uiterst moeilijk, veelomvattend vraagstuk is ontstaan. Het heeft initus6chen niet ontbroken aan pogingen om in deze tot een goede oplossing te komen. Thans is nog op dit gebied werk zaam de CommissieVliegen, ingesteld door de Ministers van Financiën en van Arbeid. Handel en Nijverheid bij beschik king van 11)17 December 1928. Deze Commissie heelt haar arbeid nog niet beëindigd, roodat haar advies nog niet is verschenen. lntussohen behoeft de aan deze Commis sie gegeven opdracht tot bestudeering van het vraagstuk voor het geheele rijk. geen beletsel te vormen, om plaatselijk de groote verschillen in huurprijzen te verminderen, indien daarloe, zooals i.e. door verlaging van den rentelast, mogelijkheid bestaat. De verschillen tusschen de huren van de onderscheidene plannen zijn zoo groot, dat met het bedrag van f. 17.628slechts de allerhoogste toppen kunnen worden wegge nomen; er blijven ook dan nog groote, niet door de hoedanigheid van de woningen ge wettigde verschillen beslaan en daarom vatte het College het plan op van een huur nivelleering over de geheele linie; alle huur prijzen. zoowel de hooge als de lage, op het peil van 100 pet. der huurwaarde te bren gen, was hel doel. dat zooveel mogelijk moest worden benaderd. Dit zou een af doende en h i. tevens billijko oplossing zijn geweest, want alle of nagenoeg alle onge lijkheden zouden dan zijn verdwenen. Een dergelijke maatregel was praclisch ook mogelijk, aangezien de opbrengst van de verhooging van de lage huren en de rente- winst tezamen ruim voldoende waren voor da verlaging van de hooge huren. Uiteraard wa9 in 4loze de medewerking van de be trokken bouwvereenigtagen vereischt. Hel lag in het voornemen van B en W. ter voorbereiding van een en ander de huur waarde van alle met steun van de overheid gebouwde woningen opnieuw to doen schat ten. thans door twee deskundigen, waarvan eon aan te wijzen door de gemeente en een door de Federatie van te Leiden en Omstre ken gevestigde bouwveroenigingen. De Federatie echter bleek zelfs niet be reid om door benoeming harerzijds van een schalier, aan de taxatie van de huurwaarde der woningen mede te werken, zulks niet tegenstaande haar uitdrukkelijk was ver zekerd, dat zij door die aanwijzing zich in niets ten aanzien van de voornemens der gemeente zou binden. Ook stond B. en W. niet voor oogen opvoering in eens van de lage huren, maar een geleidelijke verhoo ging, waarvan het eindbedrag nog beneden de huurwaarde zou blijven. Het plan van een algemeenc huurnivel- leering moest, nu niet op de medewerking van de desbetreffende vereenigingen viel te rekenen, althans voorloopig worden losge laten Toen bovendien bleek, dat omtrent een zoodanige uitgebreide huurnivelleering nog nader overleg met de Regeenng noodig zou zijn, in hel bijzonder wat betreft do bijdrage genietende plannen, die voor ver hooging van huurprijzen in aanmerking kwamen, besloten B. en W. allereerst de huurnivelleering in engeren zin, met behulp alleen van de rentewinst derhalve, voort gang te doen hebben, om na afdoening daarvan de rqogeliikhejd van een algemeens huurnivelleering nader onder oogen Ie zien. Volledigheidshalve moeien B en W. 'hier nog vermelden, dat de vereeniging do Goede Woning eenigen tijd tevoren reeds was overgegaan lot de verhooging van do huren van het in 1915 gestichte le complex, mede voor nivelleering op eigen terrein, i.e. voor vermindering van de huren van het 2e plan. Aanvankelijk stond het Collego een ver deeling van de rentewinst over de plannen met de absoluut hoogste luiren voor oogen, aangezien deze huren het meest de betaal- kracht van de bewoners te boven gaan; hier wordt in het algemeen het meeste huur- verlies geleden en do woningen van deze plannen zijn derhalve het moeilijkst ver huurbaar. Volgens deze, in overeenstemming met het gevoelen van de Commissie van Fabri cage opgemaakte verdeeling, zou de vol gende verlaging van huren kunnen plaats vinden: Eensgezindheid 2e plan van f. 6.48 tot f. 6.24 (taxatie f. 6.09). De Goede Wosing 2e plan van f. 6.69 tot f. 6.18 'taxatie f. 5.92). Ons Doel le plan van f. 6.95 tot f. 6.59 (taxatie 1. 6.59). Tuinstad wijk le plan van f. 7.96 tot f. 6.98 (taxatie f 6.98). B. en W. wijzen dan op het adres van 17 Januari 1930 van do Federatie. Zij was van oordeel, dat de renlewinst uitsluitend ten goede moest komen aan de bouwplan nen, met de 6 pet voorschotten gebouwd en verzocht daartoe de rente voor die bouw plannen nader te bepalen op 42/3 pet. en ten behoeve van de verlaging van de huren van de duurste woningen uit de gemeente kas golden beschikbaar te stellen. Een onjuist uitgangspunt ligt aan het adres ten grondslag. Toch be—' L-' kern van wijst n 1. o beperkende type der h' schotten, a dere planni ging in aar Terwijl i van Eensg Goede Woi en het le pet., 13 pel taxeerde 1 resp. f. 6.4) ven latere percentage 4e plan t f. 5.88 en Vla de Eer Bij nade om beier d type meer een verdeo absolute ve geval zou huurnivellf latief hoog pl.tn. 108 waarde. I van f. 17. eerst kan aan het tc drag ad worden ge; W. wenscl verlaging tuten zin I nog in de denkbeeld met het o. de duurste hes wordt moeilijkst verhouding uit het oog basis is, b f. 41.142 ii van f. 2.2 waarbij ne schot van f. 17 130 stadwijk ei donde hui kunnen d resp. 105 schatte hu Met inac het volgen maakt; TJ -A -3 a p O P J3 o o -c p 2 O a li t Een kle deze bedr voor zoov» ten bate v gedeelte is als de vormt. De rent goede te t met G pel gelijk de willekeuri paalde gr» Wat voc ratie, om ring en S ging van ting van der Commissie-Vliegen, gelden te putten, j herinneren B. en W. er aan. dat dit Fonds I uitgeput is. Doch al ware zulks niet het geval geweest cn zou ook overigens de fi- i nancieele toestand der gemeente de be schikbaarstelling van zulke aanzienlijn^ sommen als voor dit doel noodig zijn, ver- I oorloofd hebben, dan nog moest hiertegen ernstige bedenking worden gemaakt, zoo wel met het oog op de onzekerheid omtrent het tijdstip en de wijze van oplossing van het algemeene huren vraagstuk door het Rijk, als in verband roet de consequenties, j dio het betreden van een dergelijken weg voor de gemeente kunnen meebrengen. Het was Woensdagmiddag. Marie van Buuren was bezig om haar mantel aan te trekken en haar hoed op te zetten. Ze moest uit. 't Was een vaste gewoonte dat Marie 's Woensdagmiddags bij haar Grootmoeder op visite ging. Dat was al zoo^ geweest toen ze nog heel klein was. Toen* ging ze na tuurlijk altijd met moeder samen. Maar nu ze al tien jaar was gebeurde het wel eens, dat moeder, als ze het heel druk had, zei ,,Ga maar alleen Marietje. Je kent den weg heel goed, en Grootmoe zou het niets prettig vinden, als we geen van beiden kwamen". Dat was ook vandaag gebeurd. Moeder had de groote wasch gedaan, en was nu te moe om nog uit te gaan. Toen Marie klaar was met aankleeden, ging ze moedeT goedendag zeggen. Moeder zat in een leunstoel wat uit te rusten. „Dag Marietje". zei ze, ,,zul je Groot moeder de groeten van mij doen Marie beloofde het en stapte de deur uit. 't Was niet zoo heel ver naar Groot moeders huis. Een paar straten door, en ren singel over, en toen was ze er al. Grootmoeder stond voor het raam en zag haar aankomen. Gauw liep ze naar de deur om het meisje open te doen. ,,Dag Marie", zei ze, terwijl ze zich hukte en het meisje een kus gaf. ,,Ben je maar a.lleen vandaag*? Kon moeder niet meekomen ,,U moet de groeten van Moeder heb ben, Grootmoe", zei Marie. Moeder heeft vandaag gordijnen gewasschen. Ze zei dat ze erg vermoeid was en daarom liever thuis bleef. Grootmoeder knikte begrijpend. ,,Zoo", zei ze «toen. ..maar weet je wat zoo jammer is Marie Ik moet straks even weg om een boodschap te doen. 't Zal wel niet zoo heel lang duren'k denk een half uurtje. Wil jij dan wel een poosje alleen hier blijven. Of ga je liever naar huis? Want ik kan je niet meenemen, weet je." ,,0 nee, Grootmoe, ik kan hier best op u wachten. Thuis ben ik immers ook wel eens alleen En als u terugkomt, dan gaat u toch zeker wel wat vertellen V' Dat was ook al een vaste gewoonte gé worden. Als Marie alleen bij Grootmoeder was, ging de oude dame altijd allerlei din gen uit haar eigen .jeugd vertellen. En al was Marie nu biina elf jaar, toch ver- veëlde het haar nooit die verhalen van Grootmoeder te hooren. ,,Goed, Mnrie. Als ik terugkom, zal ik vertellen", beloofde Grootmoe dus. Maar dan zal ik nu eerst maar gaan. Zooveel te gauwer ben ik terug." Zoo gezegd, zoo gedaan. Grootmoeder ging weg en Marie bleef alleen. Ze keek eens rond. Wat. zou te gaan doen. terwijl Grootmoeder weg was? Wacht, daar lag een boek En nog wei een met platenDie zou ze alvast, maar eens gaan bekijken. Toen Marie dat een poosje gedaaji bad, keek ze eens op de klok, die op den schoorsteen stond. Zou het halfuur a-1 haast öm zijn Wat viel dat tegen. De groote wijzer op de klok stond pas tien minuten verder. Was Grootmoe nu pas tien minuten weg? Ze kon het haast, niet begrijpen Maar toch was het zoo. Naast de klok stond eon vaasje. Daar moest Marie altijd naar kijken, omdat ze ihet toch zoo prachtig vond. Maar ze mocht er nooit aankomen en ze wist wel waarom ook. Grootmoe hield bijzondeT veel van dat vaasje, omdat ze het nog van Grootvader had gekregen, die nu allang dood was. Daarom mocht Marie er nooit aankomen, want Grootmoe was o zoo bang, dat. het- breken zou. En toch wilde Marie het zoo graag eens in de hand nemen. Als de zon op het vaasje scheen, was het. net alsof het allerlei prachtige kleuren had. Goud en geel, en bTuin, en lila, o, zoo mooi! En nu scheen de zon wel, maar, de zon scheen niet op het vaasje. Zou ze liet maar even nemen, en er mee voor het raam in de zon gaan staan 't Was toch zoo'n prachtig gezicht en Grootmoe was er nu toch niet. Ja, maar ijo^erWao rd O, Beri, foei! wat ben je stout! Je trekt een vies gezicht. Is dat omdat er Brusselsch lof Op 't bordje vóór je ligt? Een bere-kind, onthoudt dit goed! Eet alles netjes op. Wat Moeder voor hem opschept, hoor! Kijk eens naar Liesje-pop. Die eet haar bordje keurig leeg. -Zij is een groote meid En groeit er van. maar ik weet heusch Dat jtj hebt later spjjt! Je kent het vers: Soep-Hein toch wel? Doe jij nu net als Hein? Dan word je heel erg mager, hoor! En blijf je altijd klein! Kom, wees verstandig, eet nu r H Ja, Béri, 't moet eerst op. Voordat je van den pudding krijgt I Net ah mijn Liesje-pop. Je Moedertje 't is een geheim! Houdt ook van lof niet veel En Oma zegt, dat ik niet eet En er maar wat mee speel. Maar ik weet raad, we doen nu a Wie 't eerste op heeft, Beer! Ziezoo, dat helpt! Jij wint het nu. Maar ik een and'ren keer! O, wat smaakt toch die pudding Die glijdt vanzelf er in. 'k Geloof, het gaat jou net als rr;> j 'k Heb daarin altijd zin! Kijk Oma eens, ze knikt ons toe. Zegt: Zóó wordt jullie groot! Je weet, hoe 't met Soep-Hein afliep? Soep-Heintje, die ging dood! Grootmoe wilde het toch niet hebben 1 Nee, natuurlijk wilde Grootmoe het niet hebben, maar dat was, omdat Grootmoe bang was dat ze het zou breken. Maar ze zou het immers niet brekenwelnee, ze zou het. maar heel eventjes in de zon laten schitteren Zoo gedacht, zoo gedaan Marie liep op den schoorsteen toe en greep het vaasje. Heel voorzichtig ging ze er mee voor het. raam staan. Nu schenen de zonnestralen er op. O. wat was het toch prachtig- Ze kon er -maar niet genoeg naar kijken. Maar nu zou ze het toch maar weer wegzetten, eer Grootmoe kwam Weer stond ze voor den schoorsteen. Haar hand, waarin het vaasje was ging omhoog..., maar... maar, opeens zei het krak. 't Vaasje rolde op den schoorsteen, maar de voet van liet vaasje hield Marie in de hand Wat schrok het meisje. Hoe kwam dat nu toch Ze was toch zoo voorzichtig ge weest. En wat zou Grootmoe wel zeggen, als ze thuiskwam O, had ze het vaasje toch maar stil laten staan, dan was het. ongeluk niet gebeurd. Of had ze het maar niet gestooten tegen den schoorsteenmantelWant daarvan moest het. gekomen zijn. Daar stond Marietje nu, met de twee stukken van het vaasje in de hand Wat moest ze beginnen Ze paste, het vaasje eens op het voetje, maar daar werd het niet heel van. 't Was toch zoo jammer. Als je het zoo op elkaar hield, dan zag je er niets van. Opeens kwam er een gedachte bij Marie op: Zou ze... zou ze... het zoo op elkaar op den schoorsteen zetten Grootmoe zou het heusch niet zien en dan behoefde ze er niets van te zeggen. Daar hoorde Marie een sleutel in het slot van de voordeur steken. Dat was Grootmoe! Marie dacht niet langer na, maar zette een, twee, drie de stukken van het vaasje op elkaar op den schoorsteen. Juist stond ze weer bij de tafel, toen Grootmoe de kamer binnenkwam. „Ziezoo, daar ben ik weer, Marie. Nu behoef ik niet meer weg. Wat heb je ge daan terwijl ik weg was? O, ik zie het al, daar ligt een boek op tafel. Je hebt zeker platen gekeken." „Ja, Grootmoe", zei Marie zacht. Ze durfde haast, niet op te kijken. 0 Grootmoe het toch maar niet merktt 11 het vaasje 1 Maar Grootmoe merkte niets. 2i. Marie een kopje thee en een paarl j jes, en ging toen in haar grootcU-Ai zitten. ,,Ja," zei ze toen, „nu zal ik miji lofte maar eens nakomen, he?" En ze begon een grappig voorval te tellen uit den tijd toen ze zelf een tv jarig meisje was. Marie luisterde wel, maar toch was 'J net, of Grootmoe's verhaal langs haarb ging Ze had er tenminste niet half: veel pleizisr in als anders. Na een p vroeg ze Grootmoe, mag ik naar huis gaar „Nu al zei Grootmoeder verwond; Opeens vieJ het haar op, dat Marie stil was vanmiddag. Scheelt er iets i meisje Of komt het, omdat Mocdei niet. is?", vroeg ze, terwijl ze Marie 1# het haar streelde. 't Meisje gaf geen antwoord. Vlug kk de zij zich aan en zei Grootmoe gr: dag 't Was avond, Marie lag in haar b maar... slapen deed ze niet. Toen ze: beneden was, had moeder haar af en beangst aangezien. Ze was zoo bijzor: stil. Er zou haar toch niets schelen! Wat vroeger dan anders had moeder U naar bed gestuurd. Als iederen avondT moeder bij haar gebleven, terwijl ze i uitkleedde en haar avondgebed bad. T' had Moeder haar lekker toegestopt „Scheelt er heusch niets aan. Mar? neb je geen hoofdpijn „Nee Moe, heusch niet," had Marie f zegd, en toen vlug haar hoofd onder i dekens gestopt, dat Moeder toch maart zien zou, hoe 7n kleur of ze kreeg. Maar Moeder kende haar meisje t Toen ze beneden kwam, had ze ter Vader gezegd: ,,Of Marie is niet. er? orde, of ze heeft iets verkeerds gedtf dat is vast En nu lag Marie alleen boven, slapen kon ze niet. Zon Grootmoe hel' gemerkt hebben van het vaasje Opeens ging de kamerdeur open f Moeder kwam binnen. „Slaap je Marietje vroeg ze. -Q- 7410 STRAATVERLICHTING. Een abonné vestigt <ie aandacht op den toestand der straatverlichting in de Van Bachemstraat en Haverzaklaan. Het is daar 's avonds zoo donker dat men slechts met moeite zijn eigen huis kan vinden. maar een geheel land, of zelfs een wereld deel. zoodal hij vrij blijft om langs den gun- stigsten weg naar de gunstigste landings plaats te vliegen. De toestand zal in de toekomst zoo zijn, dat een luchtschip da! van' Buenos Aires naar Europa gaal ook inderdaad naar Europa gaal en niet naar een bepaalde tevoren vastgestelde plaats in dat deel van de wereld En derhalve zich richt op grond van de telken? onlvnngen radiografische ge gevens. daarheen, waar het weer op dat monienl hel heste is. Hel vliegtuig moe' dan laler, na aan komst van het luchtschip, de vervoerlaak overnemen, waardoor een zoo gering moge lijk verlies aan lijd ontstaat. Op die wijze zal het 't luchtschip dan RECLAME. Pas op f Neem Wybert. scherroing der slijrovlteie'/ ter zuivering van den adem'* rookt U veilig en aangek

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1931 | | pagina 12