Zilveren Jubileum der Moderne Vakbeweging
Nappa Handschoenen
71ste Jaargang
LEIDSCH DAGBLAD, Dinsdag 23 December 1930
Derde Blad
No. 21709
Henri Polak over de oprichting van het N. V. V.
PARLEMENTAIR OVERZICHT
NIEUWE ZENDING
FEUILLETON.
De verloren Injectienaald.
O
O
Een onderhoud met voorzitter Kupers over positie en taak.
o
aan de Plantage Franschelaan te Amsterdam
da hipforisch geworden zitting gehouden,
waarin het N.V.V.' werd opgericht en een
voorloop;g bestuur werd benoemd om sta
tuten enz. verdei* uit te werken. De aan
vangsdatum waarop het N.V.V. zou he
ginnen te functionneeren werd vastgesteld
op 1 Januari 1906, op welken datum de
moderne vakbeweging in Nederland haar
taak begon, met een totaal ledental van
18.000. waarbij dan tevens waren inbegrepen
de ongeveer 8000 leden van den A.N.D.B.
Ontzaglik is '«sindsdien het ledental van
het N. V. V. gegroeid, en ontzaglijk heeft
het terrein, waarop de vakbeweging een
taak te vervullen kreeg, zich uitgebreid.
De heer Polak besloot het onderhoud,
door ons een blik te laten werpen in de,
wat hij lachend noemde „historische" zaal,
waar de oprichtingszitting van het N.V.V.
i plaats vond, en waar, bij de viering van
i net jubileum, op Vrijdag 2 Januari a.s. ter
herinnering aan de oprichting wederom een
„historische zitting" zal worden gehouden.
De heer Henri Polak.
Op 17 Januari a.s., zal het Nederlandsch
Verbond van Vakvereenigingen 25 jaar be
staan. De vakvereenigingsstrijd in Neder
land heeft sedert de oprichting van het
N.V.V. zulk een ingrijpende wijziging onder
gaan, van zooveel belang voor het geheele
economische leven in Nederland, dat wij ons
allereerst hebben gewend tot dengene, die
beschouwd kan worden als de man, die den
stoot tot de oprichting van het N.V.V, heeft
'gegeven, den heer Henri Polak, voor
zitter van den Alg. Ned. Diamantbewerkers-
bond. De heer Polak was dadelijk bereid
ons verzoek in te willigen, want de ge
sel .i edenis der moderne vakbeweging is een
stuk van zijn eigen leven. Al te goed heeft
hij den toestand gekend voor de oprichting
van het N.V.V., toen de voornaamste vak
centrale in Nederland was het Nationaal
Arbeids Secretariaat. Het N.A.S. was m
1893 opgericht naar aanleiding van het
besluit, dat het vorige jaar door het Brus-
selsche Congres der Socialistische Interna
tionale was genomen. Tot zelfs de kleinste
snipperorganisaties konden bij het N.A.S.
zijn aangesloten, en ook de oude Socialisten-
bond maakte er een tijdlang deel van uit.
Tegen den tijd, dat de S.D.A.P. werd op
gericht. was het N.A.S. hoe langer hoe
meer in anarchistisch en syndicalistisch
vaarwater gekomen, en vooral voor de
so.-iaal-dcmocratisch voelende elementen
werd de toestand onhoudbaar. De onder
leiding van o.a. den heer Henri Polak tot
stand gekomen A.N.D.B., die met zijn onge
veer 8000 leden en zijn ontzaglijk weer-
standskapiiaal iets ongekends in de Neder-
landsche Vakbeweging was, sloot zich dan
ook niet bij het N.A.S. aan. Na de spoor
wegstaking van 1903 werd de toestand nog
erger en toen het bestuur van het N.A.S.
in 1904 een circulaire richtte tot alle af
deelingen der niet-aangesloten bonden, waar
in deze afdeelingen werden opgewekt, om
zich als afdeeling bij het N^A.S. aan te
sluiten, werd dit beschouwd als een unfaire
poging tot het brengen van scheuring in
de overige vakorganisaties en werd in 1905
op initiatief van den heer Polak een ver
gadering belegd, die een voorloopig comité
benoemde, waarin zitting hadden de heer
J. Oudegeest, wijlen de lieer Jens en de
heer K Polak. Öp 26 Juli 1905 werd in
de groote zaal van het monumentale, door
Berlagc gebouwde huis van den A.N.D.B.
De heer E. Kapers.
Wij hadden verder een onderhoud met
den huidigen voorzitter van het N.V.V., hel
Tweede Kamerlid den heer E. Kupers, over
positie, taak en werzaamheden van het
N V. V
De allereerste laak, waarvoor het N. V. V.
stond vertelde ons de heer Kupers was
de vakorganisaties te stellen op de basis der
centralisatie; sterke organisaties waren noo-
dig. met bezoldigde besturen, sterke weer-
slandskassen en uitkeeringsfondsen. Voorts-
bleek al spoedig, dal de strijd niet uitsluitend
gevoerd moest worden op economisch, maar
ook op politiek terrein. Hiertoe moest in den
beginne de vrij sterke anti-parlementaire in
slag. die nog uit de N. A. S.-periode was
overgebleven, overwonnen worden. Doch hei
inzicht, dat de vakbeweging op het terrein
der so' iale wetgeving actief diende op fe tre
den. leidde er algemeen toe. dat men ook de
noodzakelijkheid van politieke actie inzag.
Van den aaovang af hoeft men dan ook sa
mengewerkt met de S D. A. P Den kies-
réchtëtrijd werd nieuw leven ingeblazen toen
de moderne vakbeweging er haar sterke
schouder? onder zefte en de stoot werd ge
geven tot de bekende Roode Dinsdagen.
Zooals in vele dingen bracht de oorlog ook
in het werk der vakbeweging een belangrijke
wijziging Voor den oorlog bleef de actie der
vakbeweging beperkt binnen het raam van
hel kapitalisme; men ageerde voor loons-
verhoogingen, verkorting van den arbeids
tijd, sociale wetgeving enz. Met de grondsla
gen der huidige maatschappij bemoeide men
zich niet. Na den oorlog veranderde dit en
leidden de maatschappelijke omstandigheden
ertoe, dat de vakbeweging den strijd voor so
cialisatie, medezeggenschap en bedrijfsorga
nisatie ook in haar werkingssfeer betrok.
Hierdoor In-eeg zij een sterk socialistischen
inslag. Ook op internationaal terrein kreeg
de vakbeweging belangrijk werk te doen.
vervolgde de heer Kupers Ik bedoel hier
speciaal hel Internationaal Arbeidsbureau en
de Internationale Arbeidsconferentie. waar
elk jaar vraagstukken van sociaal-polilieken
aard aan de orde komen. Ook de Overheid
raakte meer en meer doordrongen van de
groote beteekenis der vakbeweging in de
huidige samenleving en ruimde haar dan
ook tal van plaatsen in. in belangrijke in
stellingen. zooals den Hoogen Raad van Ar-
I beid. de verschillende organen voor de be-
i strijding der werkloosheid, als den Werkloos-
j heidsraad, de Rijkscommissie van Advies
inzake werkloosheidsverzekering, do Rijks-
I commissie voor de Werkverschaffing, de
1 Crisis-commissies, en verder in den Verze
keringsraad. in den Raad van Toezicht van
de Rijksverzekeringsbank, in Raden van Ar-
I beid, in den Postraad, den Spoorwegraad en
in tal van economische commissies. Bij do
uitvoering der sociale verzekering speelt de
vakbeweging thans een belangrijke rol, zoo
als bijv*, bij de uitvoering der Ziektewet,
waar de bedrijfsvereenigingen paritelisch
uil arbeiders- en werkgevers-vertegenwoor
digers zijn samengesteld?
Wat de positie van het X. V. V betreft;
Bij de oprichting op 1 Januari 1906 waren
bij het X. V. V. aangesloten 11 organisaties
met 18.900 leden. Voortdurend bleef dit le
dental stijgen en het bereikte in 1920 een
toppunt van ongeveer 260.000 leden Toen
kwam de economische crisis en daarmede
de inzinking der organisaties. In 1924 was
het aantal leden gedaald tot ongeveer 182.000
doch daarna zette de groei weer in, en
vooral in de afgeloopen twee jaar ging d'e
vakbeweging met reuzenschreden vooruit.
Het hoogtepunt van 1924 is reeds lang over
schreden en op het oogenblik zijn een kleine
dertig organisaties aangesloten met tezamen
ruim 270.000 leden. Gezien het tempo van
den groei, hoopt het N. V. V. binnen vrij
korten lijd de 300.000 leden (e overschrijden.
Met ruim 36.000 en 29.000 leden zijn de me
taalbewerkers- en transportarbeidersbond de
grootste aangesloten organisaties.
'Het N. V. V. heeft altijd de noodzakelijk
heid van een sterke financieele positie in
gezien. Het kapitaal der bij het Verbond
aangesloten bonden bedraagt dan ook op
het oogenllik in totaal ongeveer 15 millioen
gulden. Bovendien is er nog een stakings
fonds, dat bij groote conflicten kan worden
aangesproken, dat ongev. 2 millioen gulden
bevat. Om dit fonds zoo min mogelijk te ver
zwakken heeft men bij groote conflicten de
sleunver/. allereerst gefinancierd uit sleun-
inzamelingen onder de leden. Bij de textiel
staking in 1923*24 bracht een dergelijke
steuninzameling ogy^fer 87^.000 gulden
op. In de tien jaren van 1919 tot 1928 werd
aan werkloozensteun uitgekeerd uit de kas
sen der bij het N. V. Y. aangesloten organi
saties een totaal-bedrag van f. 4O54G.50O.
Ongeveer de helft van dit bedrag is door de
georganiseerde arbeiders zelf bijeengebracht
Ook het cultureele deel van zijn taak
heeft het N. V. V niet vergeten, Het heeft
een belangrijk aandeel in.de oprichting van
het Instituut voor Arbeidersontwikkeling, de
Arbeidersjeugd-Centrale, de V.A.R.A. en
van groot belang voor de georganiseerde ar
beiders is de medewerking van het N. V. V.
bij de Arbeiderspers De stichting van het
Troelslra-Oord geeft uiting aan het cultu
reele streven der arbeidersbeweging; het is
een vacantie-oord vóór de arbeiders, die
zich de vacantie reed9 konden veroveren,
en verder is het de plaats, waar de jongeren
door studie geschikt worden gemaakt om
een leidende plaats in de rijen der arbei
dersbeweging in te nemen.
De plaatselijke afdeelingen der bij het
N. V. V. aangesloten bonden zijn georgani
seerd in de plaatselijke Bestuurdersbonden,
die in de verschillende openbare lichamen
op sociaal gebied in de stad hunner vesti
ging een voorname plaats innemen. In to
taal zijn er in het land een honderdzestigtal
moderne Bestuurdersbonden.
Internationaal is het N. V. V. georgani
seerd in het Internationaal Verbond van
Vakvereenigingen. Voor de samenwerking
met de S. D. A. P. is in de laatste jaren een
definitieven vorm gevonden door de slich
ting van den Algemeenen Raad, waarin de
besturen van beide organisaties zilting heb
ben.
En hoe ziet U do toekomstige ontwikke
ling van het N.V.V.?
In de toekomst, antwoordde de beer
Kupers, zal onze eerste taak blijven ver
betering van do arbeidsvoorwaarden door
uitbreiding der sociale wetgeving, loonsver-
hooging, arbeidsverkorting. enz. Daarnaast
het veroveren der economische democratie,
zooals medezeggenschap en bedrijfsorgani
satie. In de naaste toekomst zal onze strijd
zeker nog tal van moeilijkheden ontmoeten,
niet in het minst tengevolge van het steeds
sterker worden der werkgeversorganisaties.
Daarbij komt de steeds toenemende rationa
lisatie. met a! haar gevolgen van werkeloos
heid enz. en dan de groei van hel verschijn
sel der karteileering en trustificeering, die
de arbeidersbeweging plaatst tegenover
steeds machtiger wordende, meestal, inter
nationale trusts en kartels. Meer en meer
zal de strijd der vakbeweging dan ook in de
naaste toekomst een internationaal karakter
moeten krijgen en veel sterker dan m de
afgeloopen periode zal de noodzakelijkheid
van internationale vakactie op den voor
grond moeten worden gesteld
TWEEDE KAMER.
Maal- en menggebod.
De Kamer heelt op dezen Maandag-mid
dag in behandeling genomen het wetsont--
werp houdende bepalingen in het belang
voor de inheemsche tarweteelt".
Hoofdzaak van het ontwerp is dat bij
algemeenen maatregel van bestuur kan wor
den bepaald.
dat in het meel of de bloem, voor het
bakken van brood gebruikt, een bepaalde
hoeveelheid meel of bloem, afkomstig van
binnenlandsche tarwe, moet zijn verwerkt.
Deze verplichte hoeveelheid zal nooit
hooger mogen zijn dan 25 pCl.
De bedoeling van het wetje en van
den op grond daarvan uit te vaardigen be
stuursmaatregel is dus deze: om het ge
bruik van binnenlandsche tarwe bij de
broodbereiding verplichtend stellen. Een ge
bod tot „malen" en „mengen" van binnen
landsche tarwe.
De oratorische belangstelling in de
Kamer voor dit ontwerp was geweldig.
Immers.
toen de vergadering begon, waren er niet
minder dan 18 sprekers ingeschreven. De
belangstelling voor de boeren is van ouds
geweldig. Doch uit dat cijfer 18 volgt dan
dat men er eenvoudig niet aan zou kunnen
denken, den inhoud van al die redevoerin
gen hier te gaan vertellen. Het zou een ver
haal worden als de Sahara zoo groot en
zoo droog. Intusschen achten wij ons wel
verplicht de namen der helden, die zich op
het slagveld, waagden, te vermelden. Hier
is het lijstje, en dan kan ieder zien, of z'n
lievelings-afgevaardigde er bij is:
1. Van Hellenberg Hubar (kath.); 2. Knot
tenbelt (lib.); 3. Boon (lib.); 4. Van der
Sluis (s.d.); 5. Lockefeer (kath.); 6. Bierema
(lib.); 7. Van Voorst tot Voorst (kath.); 8.
Ebels (v.d.). 9. De Visser (comm.); 10.
Ament (kath.); 11. Van de Heuvel (a.r.); 12.
Loerakker (kath.); 13. Colijn (a.r.); 14.
Hiemstra (s.d.); 15. Braat (platt.); 16.
RECLAME.
met en zonder bont.
Schouten (a.r.); 17. Oud (v.d.V 18. Kersten
(st. ger.).
Al deze heeren hebben hun wen-
schen en verlangens doen hooren.
En:
daarbij kwamen natuurlijk de strooiningen
tol uiting, die ook in het Voorloopig Verslag
en onder belanghebbenden te zien zijn ge
weest Er waren voorstanders. Er waren
voorstanders tot-op-zekere hoogte. Er waren
voorstanders die eenige wijziging wilden. En
er waren tegenstanders.
Volgens de geruchten is de geheele rech
terzijde er voor. Doch de sociaal-democraten
zijn er tegen. En aangezien ook wel van
links eenige voorstanders zullen komen,
liet het zich aanzien dat het ontwerp er
wel door zou gaan.
De liberaal Knottenbelt, heeft zich tegen
het ontwerp verklaard, omdat hier de be
langen van een groep der bevolking worden
gediend ten koste van die van andere groe
pen. Want het bedrijfsleven op ander gebied
zal schade lijden onder de nieuwe bepalin
gen. Mei name het bedrijf der importeurs
zal schade ondervinden.
Een ander tegenstander, de heer Van der
Sluis, grondde zijn oppositie in hoofdzaak
op de vrees, dat verhooging van de tarwe-
prijs tot gevolg zou hebben verhooging van
den broodprijs.
Er waren nog meer bezwaren. Men vond
dat den Minister te veel bevoegdheid werd
gegoven wat den algemeenen maatregel van
bestuur betreft; men oordeelde dat de wet
zelf meer bepalingen had dienen te bevatten
dat de voorgestelde maatregelen een veel to
kunstmatig karakter droegen; dat de maat
regelen ook als antecedent gevaarlijk waren
en andere maatregelen zou uitlokken
Natuurlijk vonden deze argumenten ook
bestrijding.
Maar:
het is ondoenlijk dit alles dat in allerlei
herhalingen werd herhaald uitvoerig te
vermelden.
Laat ons vermelden, dat ook de heer
Colijn aan het debat deelnam en in het
bijzonder wees op de belangen van den
eierhandel. Deze is voor ons land van zeer
groote beteekenis en hangt nauw met de
larwe-positie samen.
Er werd één motie ingediend. Door den
heer van der Slnia. Hij wil de Kamer zich
laten uitspreken voor een productie-premie:
de voorsteller vindt dit een veel beter
middel.
Wij volstaan hiermee, en wachten
het antwoord van den Minister af. Dit komt
Dinsdag.
HAGENAAR.
RECLAME.
5992
Van ALICE CAMPBELL.
Geautoriseerde vertaliog uit het Engelsch
door J. E. DE B. K.
66)
,,Ik meen het nog. 't Zijn moordenaars, ze
hebben mijn vader vermoord."
„Je vader, maar hij stierf aan de typhus,
daar is niet9 vreemds in."
„Zij bezorgden hem die typhus door bacil
len in ziin melk te doen. Toen hij beter werd.
heeft Sartorius hem doen instorten door een
inspuiting met typhus-toxine. een doodelijk
vergif. De oude man had niets geen kans op
genezing. En dat ging alles zoo stil en onge
merkt, dat we het nooit zouden geweten
hebben, als Esther er niet was geweest. Ze
heeft mij het leven gered. Ze wilden mij er
ook uit hebben."
Ze legde de hand op haar bevende lippen
en scheen een onmacht nabij „Bedoel je,
dat ze jou ook wilden vermoorden
„Tantelief, denk daar verder niet over,
het is allemaal voorbij, dank zij dat arme
kind Gaat u weer naar haar toe. ik kom
ook dadelijk. Maar wacht, u moet eerst wat
drinken."
Toen ze wat bijgekomen was. zeide hij
Zegt u rog maar niet? aan Esther, ik zal
het haar zei! we' vertellen, maar eerst mo^t
u allebei het hui4- u i zijn Chalmers zal in
een hotel voor ons alle drie logies bestellen
en dan laat ik u aan zijn zorg over. Ik heb
uw hulp zoo noodig, Dido, want ik wil het u
nu wel zeggen, ik ga met Esther trouwen en
dat zoo gauw mogelijk, althans als zij m?
hebben wil."
Deze verklaring had de gewenschte uit
werking. Hij zag de oude oogen zich verhel
deren en er kwam wat kleur op haar gezicht.
„Meen je dat Roger?"
;,lk heb nooit iets zoo ernstig gemeend, ik
heb dadelijk van haar gehouden."
„Daar ben ik blij om ze is het eenige
meisje aan wie ik je zou kunnen toevertrou
wen
Met innige genegenheid zagen ze elkander
aan. Toen, op het punt Esthers kamer bin
nen te gaan, fluisterde ze „Je hebt me nog
niet verteld wat er mei Thérèse gebeurde:
Hij aarzelde en zeide toen: ..Ze is van het
ba Icon op de tweede verdieping naar bene
den gevallen en heeft haar nek gebroken.
De takken van de blauwe regen, waaraan ze
zich vast wilde klemmen, zijn afgereten."
Deze theorie was correct, daar viel nist
aan te twijfelen Dr. Bousquet, die na een
half uur kwam. verklaarde dat ze vier of
vijf uur dood moest zijn. Thérèse had ge
wacht tot er geen kans was dat meh haar
hooren zou en was dus zoowat om twee uur
's nachts uil het raam op het balcon gekro
pen, dat zoowat twaalf voet van Roger*
raam verwijderd is Van het balcon tot dit
raam was een steenen richel, zoowat vier
duim breed. Eerst kwam dan het dichte ven
ster van de slaapkamer en aan dit kozijn
had ze houvast gehad, maar daarna was
de klimplant tegen den muur het eenige
wil ze beel kon pakken. Ze had dus haar
weg gegaan langs den richel en Roger wist
natuurlijk niet wanneer ze gevallen wa«.
gaande naar of terugkomende van de bad-
kamer Maar zo was neergestort op de ge
vaarlijke plaats vlak boven de steenen
trap. De wistaris was daar weggerukt van
den muur. Ze was met het hoofd terecht ge
komen op een der steenen manden, met
fruit gevuld De kleine dokter begreep niets
van de gebroken hals van de flesch. Hij ver
moedde een geheim, maar bleef in zijn ver
moedens vrij ver van de waarheid. En Ro
ger had geen lust hem in te lichten, hoewel
hij heel goed begreep dat bij de lijkschou
wing de waarheid wel voor den dag zou ko
men. Het zou ook onmogelijk zijn de zaak te
sussen, daar hij vast van plan was Sarto
rius aan te klagen en zijn schuld kon niet
bewezen worden, zonder dat de doode vrouw
mede in het geding kwam.
Om twaalf uur was alles afgedaan De po
litie was in kennis gesteld, de lijkschouwing
zou overmorgen plaats hebben. Er was een
bevel tot in hechtenis neming van Sartorius
uitgevaardigd, maar hij was niet te vinden.
Er wa9 reden om te gelooven dat hij in zijn
huis in de routé de Grasse was geweest na
zijn vertrek uit villa Firenza, maar daarna
wist men niets van hem af. Zijn auto wa9 er
niet, wat te denken gaf Maar hij kon niel
lang vrij uitgaan, daarvoor was zijn uiterlijk
te opvallend He' verbaasde Roger dat hij
vertrokken was en het deed hem vermoeden
dat zijn verdediging niet al te sterk stond.
Vroeg in den middag waTen miss Clifford
en Esther onder geleide van dr. Bousquet
in een auto naar Cannes gegaan, waar zij
hun intrek namen in een klein behagelijk
hotel. Esther wist niets van den dood van
lady Clifford, want dr. Bousquet oordeelde
haar nog niet in 9taat dit bericht te hooren.
Een nieuwe omgeving en volkomen rust
moesten haar doen herstellen maar het kon
weken duren voor ze er weer boven op was.
Ofschoon dr. Bousquet geen notie bald van
de oorzaak van haar toestand, behalve het
zichtbare effect van de morfine, zoo begreep
hij toch dat haar zenuwen een ernstigen
schok hadden doorstaan. Hij merkte ook, dat
zij ten prooi was aan een verlammenden
angst zoolang zij in de villa was. Dadelijk
nadat zij er uit was werd zij kalmer. Om
drie uur ging Roger met een paar politie
agenten naar de woning van Sartorius. In
de slaapkamer heerschte de grootste wan
orde. Opengetrokken laden, waarvan de in
houd verspreid lag, alles duidde op een
overhaast vertrek, maar het was onmogelijk
te zeggen of dit haastig afreizen Sartorius
dan wel Holliday betrof, daar beiden de
zelfde kamer hadden gebruikt. Maar onder
het bed stonden een kleine hutkoffer en een
bruin leeren tasch, beide gesloten cn voor
zien van de initialen E. R. Op de koffer was
een label van de White Star boot en een
van het Carlton hotel in Cannes. Deze kofiers
waren hel eerste bewijs, dat Esther's verhaal
waarheid bevatte. Op het laboratorium bo
ven vonden de bezoekers nieuwe bevestiging
hiervan. En Roger's adem stokte toen hij
alle samenhangende détails ontdekte. De
hanglamp was vernield, evenals de ruiten in
het dakvenster. Op de tafel lag een stoel om
ver De vloer was bezaaid met glasscher
ven. Vastgeknoopt aan een ijzeren kram was
het eind van een uit roode gordijnflarden
gedraaid touw, dat door het dakraam naar
buiten hing. Allen keken zwijgend en maak
ten hun eigen gevolgtrekkingen.
„Zie eens," zeide de hoofdagent, die een
blik in de alkoof geworpen had en hij wees
:net zijn vinger naar het nauwe veldbed
met de verfrommelde soldatendeken Roger
zag. dat de olek nog zichtbaar was waar
Esther's lichaam gelegen had; hij zag haar
daar liggen, bedwelmd en hulpeloos. Op de
kleine tafel een glas onfrisch water en een
injectiespuitje. Hoe had het meisje kunnen
ontsnappen, 't Was onbegrijpelijk en het
leek hem een wonder. De deuren van de
kasten stonden open en op de stoffige plan
ken kon men de plaatsen zien waar fles-
schen hadden gestaan, doch die weggenomen
waren. Het werd Roger op eens duidelijk, dat
Sartorius, zooals Esther wel gezegd had,
zoo snel mogelijk naar huis was gegaan om
te zien wat er gebeurd was. Toen hij al die
tegen hem getuigende bijzonderheden ge
vonden had, was hij dadelijk gevlucht. Met
zorg en overleg had hij een muur opgebouwd,
maar onderaan was een steen uitgegleden en
hopeloos was alles in puin gevallen. Ter be
waking bleven twee mannen in het huis en
de-anderen gingen naar het hoofdbureau om
hun rapport op te maken. Roger vergezelde
hem om ook zijn verklaring af te geven.
Daarna ging hij naar zijn nieuwe kwartier;
er was niets meer te doen, hij mocht dus
uitrusten.
Dido wachtte hem met ongeduld in de zit
kamer. „Esther is eindelijk ingeslapen,"
zeide ze. „Ze weet nog van niet9, maar ik
geloof dat het veel beter is om het haar te
vertellen als ze wakker wordt. Ze heeft van
morgen Aline hooien gillen en ze weet dus
dat er iets gebeurd is. Ze is heel zenuwach
tig, schrikt van het minste geluid en vreest
maar altijd, dat ik zeg, dat jij het een of
ander gevaar loopt."
„Is ze daar bang voor,,; zijn oogen glin
sterden.
„Ja en zie je, ze is doodsbenauwd voor dr.
Sartorius Ik begrijp niet goed waarom. Ik
heb haar verboden te spreken, omdat dr.
Bousquet dat zeide Ik heb haar ook niet?
laten merken van den schok- die ik gehad
heb. Heb je iets van dr. Sartorius ge
hoord?" j
(Wordt vervolgd),
