Zfehkadek Sluy&A 2peou£acu&,3.5
71sle Jaargang
No. 21690
BINNENLAND.
ANDREE'S POOL-EXPEDITIE
FEUILLETON.
De verloren Injectienaald.
Dr. F. M. WIBAUT TREKT
ZICH TERUG?
Volledig afscheid van de politiek?
Dr. Wibant.
Naar „Hot Volk." verneemt, heeft 'hel be
stuur van de Federatie Amsterdam der
S D.A.P. van dr. F. M. Wibant een schrijven
ontvangen, waarin deze mededeelt geen can-
didahnir meer te zullen aanvaarden voor de
a .s. raadsverkiezi ngen
Or. Wibaut, die thans 71 jaar oud ris, werd
in 1907 voor -het district IX in den Amster
damse-hen Raad «'"'rozen. In het voorjaar
van 1914 werd hij wethouder voor de volks
huisvesting .arbeidszaken en pensioenen; hij
was toen de eerste soc iaal-democratise he
wethouder van de hoofdstad. In de oorlogs
jaren kwam ook de af dee li ng levensmidde
len onder zijn beheer. Met een interruptie
Van 21 April 1921 tot 17 Juni 1921, was de
heer Wibaut wethouder van financiën, enz.
tot 5 September 1927. Twee jaar later in
September 1929 werd hij opn.euw tot
iwel houder 'benoemd.
liet staal nog niet vast of de heer Wribaut,
die, naar men weet, ook lid van de Eerste
Kamer is, zich geheel uit hel politieke leven
eal terugtrekken, zegt 'het „Hbld."
GEEN AFSCHAFFING
DER GRONDBELASTING.
Reorganisatie van den belasting
dienst in overweging.
De landmeters hebben het te drnk.
Aan de Memorie van Antwoord betref-
kp.de de begrooting van financiën is het
volgende ontleend:
Herziening van de bepalingen van art. 38
der wet op de inkomstenbelasting, welke
eerst enkele jaren geleden na een breede
discussie in den legenwoordigen vorm zijn
vastgesteld, komt den minister niet wen-
sc hel ijk voor.
Vermindering van hel inkomen van
landbouwers als gevolg van den ongun-
stigen toestand, waarin hun bedrijf verkeert,
brengt vanzelf mede, dat de betrokkenen
tot een lager bedrag in de inkomstenbelas
ting zullen worden aangeslagen. Geleden
verliezen zullen, indien en voor zoover zij
niet in mindering kunnen worden gebracht
van hetgeen andere bronnen van inkomen
over het verliesjaar hebben opgeleverd, ver
rekend kunnen worden bij de vaststelling
van het inkomen voor het volgende of de
beide volgende belastingjaren (art. 17 der
wet op de inkomstenbelasting).
De vraag, of de regeling van de rechten
van schenking wegens verkrijgingen door
instellingen van algemeen belang herzien
behoort te worden, b.v. door een gewijzigde
redactie van art. 82, no. 5. der Successie
wet, maakt reeds eenigen tijd een punt van
overweging uit.
De minister kan ook nu geen termen vin
den tot het indienen van een voorstel tot
afschaffing van de grondbelasting.
Omtrent de heffing van personeele be
lasting voor bcdrijfslocaliteiten als winkels,
koffiehuizen, kantoren e. d. is nog kort gele
den beslist bij de behandeling van het wets
ontwerp omtrent de financieele verhouding
tusschen rijk en gemeenten. De minister ziet
geen reden daarop thans terug te komen.
Tegen het denkbeeld, rijwielbelastingmer-
ken na een zeker tijdstip in het belasting
jaar tegen verminderden prijs verkrijgbaar
te stellen, of 't belastingjaar in twee tijdper
ken te verdeel en en voor elk dier tijdperken
'belastingmerkcn tegen het halve tarief be
schikbaar te stellen, bestaat bezwaar, omdat
toeneming van ontduiking hiervan het ge
volg zou zijn.
Ten aanzien van den aceijns op geslacht
en het invoerrecht op vleesch merkt de mi
nister slechts op: Reeds de tegenwoordige
financieele omstandigheden nopen hem, bij
zijn te voren te dezen opzichte ingenomen
standpunt te volharden.
Het heeft nooit in de bedoeling van de
Tabakswei gelegen, verder in de economie
van den kleinhandel in tabaksfabrikaten in
te grijpen dan voor de verzekering van den
accijns noodzakelijk werd geacht. De minis
ter heeft dan ook bezwaar, in de Tabakswet
een bepaling op (e nemen, waardoor ver
koop van tabaksfabrikaten beneden den ban-
derolleprijs wordt verboden. Het is hem be
kend, dat reeds sinds eenigen tijd winke-
liersvereenigingen doende zijn. met fabrikan
ten van sigaren en cigaretten overeeenkom-
sten te sluiten, waardoor verkoop beneden
den banderolleprijs kan worden beteugeld
Dit schijnt hem de meest aangewezen weg
om aan het euvel een eind te maken.
Van tijdelijke afschaffing van het bij uit
voer van hun producten geheven statistiek-
recht zouden de Nederlandsche land- en
tuinbouwers een, in verband met het lage
heffingspercenlage ad 1 per mille der waar
de, slechts gering voordeel kunnen genie-,
ten. Het recht, geheven bij den invoer van/
buitenlandsche land- en tuinbouwproducten,
geeft hun daarentegen een. zij het even onJ
beleekenende, bescherming.
Op heigeen met betrekking tol de zake
lijke belasting op het bedrijf werd opge
merkt, heeft de minister de aandacht geves
tigd van den minister van Binnenl. Zaken
en Landbouw, onder wien deze aangelegen
heid ressorteert.
De minister. di$ steed9 geneigd is het den
belastingschuldigen zoo gemakkelijk moge
lijk te maken, is gedurende het afgeloopen
jaar meermalen in de verleiding gebracht,
een stap verder op den ingeslagen weg te
doen. Tmmers het geroep om in de gunst van
de postbetalingen te deelen. was nauwelijks
van de lucht De minister legt pen reeks van
desbetreffende aanvragen voor.
De minister heeft op alle verzoeken afwij
zend beschikt, maar stelt zich voor, de post
betalingen in 1931 uit te breiden tot alle
gemeenten, ressotteerende onder in steden
gevestigde kantoren. Voorshands zou hij
nog niet verder willen gaan. doch hij acht
het ondenkbaar dat de weldaad van het be
talen van belasting op postkantoren op den
duur aan het platteland zal worden onthou
den.
Van 1 Januari j.l. lol en met 30 Seplem-
33 jaar na de opneming heeft men thans de negatieven van Andrcé's ongelukkige Poolexpeditie kunnen ontwikkelen. Rechts
boven- direct na de landing van de ballonop het ijs op 1-1 Juli 1987. Links boven: het eerste kamp. Links onder; de voor
bereidingen voor het opbreken van het kamp voor den tocht over het ijs, die naar den dood zou leiden. Rechts beneden:
de tocht over het ijs (links Frankel, rechts Andreé, in 'het midden Strindberg).
ber j.L bedraagt het totaal aantal postbeta
lingen: in het geheele land 1.575.020, te
Amsterdam 591 564. to 's-Gravenhage
203.913 en te Rotterdam 141.671.
Er is een reorganisatie van den belasting
dienst in overweging.
Deze zou leiden tot een afzonderlijken
dienst der invoerrechten en accijnzen naast
een dienst voor de overige Rijksbelastingen
(directe en indirecte belastingen).
De nieuwe diensten zouden vrijwel op de
zelfde wijze worden georganiseerd als de
tegenwoordige, dus met instelling van direc
ties, inspecties, kantoren en posten van den
actieven dienst. De kantoren van den eenen
dienst zouden op verschillende plaatsen over
en weer als sub-kantoren voor den anderen
dienst fungeeren.
De afscheiding van de invoerrechten en
accijnzen van het bestaande dienstvak der
directe belastingen enz. zou geleidelijk bin
nen eenige jaren plaats hebben. Voor de
combinatie van het overblijvende gedeelte
van dat dienstvak met dat der registratie en
domeinen zou een ruime overgangstoestand
gelden.
De voorgenomen reorganisatie wordt in de
eerste plaats gemotiveerd.. door de geleide
lijke ontwikkeling van het Nederlandsche
belastingstelsel, welk een zoodanig verband
tusschen de directe en indirecte belasting
heeft doen ontstaan, dat de wetgeving be
treffende deze heffingen in de toekomst door
één dienst behoort te worden uitgevoerd.
De ervaring, welke tot dusver van de wer
king van het Rijksinkoopbureau is opge
daan, beantwoord aan de verwachtingen.,
welke bij de instelling van dat bureau wer
den gekoesterd Het is niet doenlijk, voor de
verkregen besparingen een eenigszins nauw
keurig bedrag te ramen.
Het is de bedoeling, na de uitbreiding van
het aantal teekenaars van het kadaster, deze
ambtenaren in nog ruimer mate dan thans
reeds geschiedt, de landmeters te doen
assisteeren bij het vervaardigen van de z.g.
meting9stukken. Op deze wijze zullen laatst
genoemde ambtenaren worden ontlast van
werkzaamheden welke even goed door min
der geschoolde krachten kunnen worden
verricht.
HET RADIO-TELEFOON-
VERKEER MET INDIE
Goedkoope gesprekken met Kerstmis
en Nieuwjaar.
De spreektijd van radiotelefonische ge
sprekken met Ned.-Indië is op aile werk
dagen vastgesteld van 1213.30 Amster-
d&msche tijd.
Zcoals bekend wordt de dienst echter
niet gesloten alvorens alle loopende ge-
sprekaanvragen zijn afgewikkeld.
Op Zondagen is de radiotelefoondienst met
Indië gesloten.
Evenals vorige jaren zal van 22 December
a.s. af gelegenheid worden gegeven tot het
voeren van goedkoope Kerst- en Nieuwjaars-
gesprekken met Ned.-Indië.
De gespreksduur is bepaald op 2 minuten
tegen een vasten prjjs van f. 15. Verlenging
wordt niet toegestaan, ook dringende en ijl-
gesprekken worden niet toegelaten, terwijl
de inhoud van deze gesprekken niet van
zakelijken aard mag zijn.
Voor een niet tot stand gekomen gesprek
buiten schuld van den dienst (b.v. bij geen
gehoor, weigering of intrekking) komen de
voorbereidingskosten ad f. 2.50 ten laste van
den aanvrager.
De gesprekken kunnen een onbeperkt aan
tal dagen te voren op alle werkdagen worden
aangevraagd, doch uiterlijk tot 31 December
1930. Met verzoeken van het publiek om
op een bepaalden dag te mogen spreken, zal
zooveel m^geljjk rekening worden gehouden,
al kan een bepaalde spreekdag niet worden
gewaarborgd.
Het is gewenscht, dat de aanvragen zoo
spoedig mogelijk worden ingediend, omdat
d9 gesprekken in volgorde van de aanvragen
worden afgewikkeld.
De gesprekken kunnen worden gevoerd
door middel van het gewone telefoontoestel
in de aangesloten perceelen, dan wel in de
spreekcellen van alle (hulp-)telegraafkanto
ren en -stations. In het bijzonder wordt
hier gewezen op de ruime, geriefelijke 4-
persoonsspreekcellen, welke speciaal voor
den radiotelefoondienst met Indië zijn inge
richt. Dergelijke cellen zijn reeds aanwezig
te Amsterdam (2), aan het Hoofdbestuur der
P.T.T. te 's-Gravenhage (2), te 's-Hertogen-
bosch, Rotterdam 'en Utrecht en zullen waar
schijnlijk vóór 22 December a.s. nog ge
komen te Alkmaar, Arnhem, Bergen op
Zoom. Deventer, Eindhoven, Groningen,
Haarlem, Leeuwarden, Maastricht, Meppel,
en Middelburg.
In Indië kunnen Kerst- 'en Nieuwjaars-
gesprekken alléén gevoerd worden in de
radio-spreekcellen. De radiotelefoondienst
met Indië is op Zondagen gesloten, echter
zullen op beide Kerstdagen en op Nieuw
jaarsdag wèl Kerst- en Nieuwjaarsgesprek-
ken gevoerd kunnen worden, doch alléén
in de radiospreekcellen te Amsterdam en
's-Gravenhage en, voor zoo veer zulks moge
lijk is in verband met de openstelling der
kantoren, eveneens in de aangesloten per
ceelen.
In het algemeen zal de afwikkeling der
gesprekken plaats vinden na 12 uur A.T.
Vóór 12 uur zijn op werkdagen alleen ge
sprekken toegelaten uit de radiospreekcellen
te Amsterdam, 's-Gravenhage, Rotterdam en
Utrecht en op de drie feestdagen alleen uit
de radiospreekcellen te Amsterdam en
's-Gravenhage.
Het is derhalve zéér gewenscht, dat men
reeds bij het indienen van de gesprekaan-
vraag opgeeft van waaruit men het gesprek
wil voeren.
RECLAME.
8153
Van ALICE CAMPBELL.
Geautoriseerde vertaling uit het Engelsch
door J E. UE B K.
47)
Ze was een gevaar voor den dokter. Ze
wist een waarheid die noodlottig voor hem
was, Hij had haar telefoongesprek gehoord,
meer dan dat, hij had het antwoord onder
schept, en geopend. Daarom had hij haar
naar het pension willen brengen. Hij wilde
haar in zijn bereik houden, daarom die
vaag of zij vrienden had, die haar konden
Of sporen.
Hij had alleen met haar willen zijn in zijn
auto om haar te bedwelmen en hier te bren-
n Haar telefonéeren aan den apotheker
hij de zaak verhaast, had hem tol een snel
len wanhoopsdaad gedreven. Zoo bouwde zij
d- geheele gebeurtenis op. Hoe hij haar d?
Qt?ur uit en in de auto had gekregen begreep
rij nier Ze had net die boodschap naar Ro-
£er gezonden Twee minuten één minuut
uitste! «?n het heele plan zou zijn mislukt.
Zouden ze haar missen in de villa? Mist
Clifford of Roger. Met een bedroefd hart
dacht ze er aan, dat ze dit de eerste dagen
niet zouden doen Van miss Clifford had ze
afscheid eenomen Roger zou het vreemd
vinden, dat ze hem had laten roepen en weg
was gegaan, maar aan ernstig onheil zou hij
niet denken Neen, or was niets geen kans
dat ze haar zouden zoeken en zeker
nooit hier
Hoe had ze zoo plotseling en zoo volsla
gen hel bewustzijn kunnen verliezen? Na
tuurlijk die steek in haar arm dat was de
prik geweest van een injectienaald. Haar
arm deed nog pijn op die plek bij den
schouder Ze hadden haar bedwelmd en wie
weet hoe lang in dien toestand gehouden.
Dat bewees hoezeer hij - haar vreesde. Zij
alleen wist dat hij een moordenaar was.
Zijn eigen leven liep gevaar, zoowel als de
hoop om voordeel van zijn misdaad te trek
ken. zoolang als zij vrijuit kon vertellen wat
ze wisl Er was niemand dan zij om hem
aan te klagen als laagharligen moordenaar,
die na die eerste misdaad weer een twee
den slachtoffer ten val trachtte te brengen.
En dat was Roger. Toen die gedachte bij
naar opkwam was zij bijna opgesprongen
van angst Hij was in gevaar hij koesterde
geen achterdocbt Misschien hadden ze zijn
tegenzin al overwonnen en had hij al een
of twee inspuitingen gehad. En dan was hij
reddeloos verlogen, dat wist zij Ze bestierf
hel van angst
Maar er was nog eenige hoop. Hij had
haar duidelijk verzekerd, dat hij een tegen
zin ui die anti-toxine had Als hij zich maar
bleef verzeilen, maar hef was te vreezen
dal hij zich door zijn tante zou laten over
reden Wat haatte het. haar onnoodig ver
driet te doen. Zijn verzet was misschien
maar een opwelling waar niet op te rekenen
viel. Zij bedacht zich dut zij de eenige was
die hem kon waarschuwen en zij was opge
sloten eenige mijlen van hem af. Haar
eigen lot kon haar niets schelen. De ge
dachte aan Roger's toestand, die haar rade
loos maakte, deed haar opstaan en met wan
kelende, voorzichtige schreden haar gevan
genis onderzoeken. Bevend ging ze naar de
deur en draaide aan de kruk. Afgesloten
natuurlijk zooals ze -gedacht had Ze hield
zich vast aan den knop en keek rond De
kamer, gebouwd voor atelier, had geen ven
ster, maar een groot, hellend dakraam, dat
stevig gesloten was. De atmosfeer was duf,
zooals in een vertrek dat lang dicht is ge
weest: het rook er naar tabak en carbol.
Een stoflaag lag op de meubels, maar hier
en daar was er een veeg over gegeven, een
bewijs dat er niet lang geleden iemand ge
weest was. Zou ze heel alleen in huis zijn?
Ze wist dat Jacques met verlof was.
Maar het was onwaarschijnlijk, dat Sartorius
haar geheel onbewaakt zou laten. Weer
luisterde ze met aandacht, terwijl ze tegen
de deur leunde; ze gevoelde zich doodzwak
en had moeite niet te klappertanden. Geen
geluid kwam van beneden, wat haar rustiger
maakte. Ze zou dadelijk onderzoeken of er
geen mogeliikheid was om te ontvluchten.
Maar van de deur naar het midden van de
kamer gaande brak het koude zweet haar
overal uil. Haar knieën begaven haar. Of
het kwam van zwakte of van vrees wist ze
niet; misschien was ze wel eenige dagen
zonder voedsel geweest en meermalen bs-
dwelmd. Het was een wonder, dat ze haar
bewustzijn terug had
Was er maar een telefoon, doch deze was
heel beneden. Geen middel om met de bui
tenwereld in contact te komen. Ze kon
schreeuwen, maar dat zou iemand die in
huis was doen schrikken en. was het hui3
leeg. dan zou men haar op straat niet hoo-
ren. Alleen door het dakvenster kon ze ont
snappen en misschien daarna op den grond
komen. Het was natuurlijk gevaarlijk, maar
er was geen keus. Ze wist wat zou gebeu
ren als ze daar bleef; ze moest overdenken
hoe ze het aan zou leggen.
Steunende op den rug van een stoel be
zag zc- hpf dekraam en maakte globale bere
keningen Al« ze op de tafel boven op een
stoel ging staan, kon zij de middelste bo
venste ruiten naar builen open krijgen^
Ze zou er zelfs door kunnen kruipen, maar
wat dan? Ze zou zich langs het dak moeten
laten glijden en dan op den grond laten rol
len, maar haar verstand zeide haar. dat ze,
zooal niet dood, nooit op den grond terecht
zou komen zonder gebroken armen of bee-
nen. De afstand was te groot, met niets om
den val te breken En het had geen nut bui
ten het huis te zijn, als ze niet verder kon.
Ze moest iets hebben waaraan ze zich vast
kon klemmen, een touw bijvoorbeeld. Maar
oogen vielen op de roode gordijnen, de stof
leek stevig, ze kon ze in reepen scheuren,
die aan elkaar knoopen. Dat zou haar dich
ter bij den grond brengen, al reikten de gor
dijnen niet tot onder aan toe. En ze moest
het gauw doen ook, want ze vreesde dat ze
niet lang meer alleen zou zijn. Ze begreep
dat de dokter niet wilde dat ze weer bij
kwam. Ze had niet meer wakker mogen
worden. Deze gedachte maakte haar wee
van angst en ze klemde haar klapperende
tanden vast op elkaar. Op een stoel staande
begon ze met trillende vlingers de roestige
gordijnhaken uit de houten ringen los te
maken. Toen ze er een los had. deed een ge
luid op straat haar verschrikt ophouden.
Een auto hield voor het huis stil. Ademloos
wachtte ze af en even later sloeg de voor
deur hard dicht. In een wip stond ze weer
op den vloer en lag ze op het bed met den
soldatendeken over haar heen, zooals ze
lag toen ze haar bewustzijn herkreeg. Ze lag
weer op haar rechterzij, met haar gezicht
naar den muur Gelukkig was het nu don
kerder en er was geen stopcontact in de al
koof Als er iemand kwam moest ze nog
bewu^Mops schijnen en vertrouwen dat de
beschermende schemering haar helpen zou.
Zc wachtte en wachtte. Lango minuten
gingen voorbij, misschien wel een half uur
en haar lichaam werd zoo stijf en krampe-
rig, dat ze het zonder beweging niet meer
uit kon houden; haar hart bonsde zoo, dat
de deken op en neer bewoog. Toen ze het
gevoel had de gedwongen houding niet meer
uit te kunnen houden, kwamen voetstap
pen de trap naar het laboratorium op. De
sleutel knarste in het slot van de deur. Met
een stil, wanhopig gebed sloot zij de oogen
en trachtte er gewoon, kalm uit le zien, juist
toen de deur openvloog en het licht uit de
kamer op haar viel. Het was maar een sche
merachtig licht. Ze wist, dat de hooghan-
gende lamp met groenen kap haar helle
stralen haar licht direct op de werktafel liet
vallen. Zware stappen naderden door dc ka
mer, om bij haar op le houden. Ze hoorde
den dokter ademhalen en de tabaksreuk van
zijn kleeren drong in haar neusgaten toen
hij zich over haar heenboog. haar wang
gloeide alsof zijn blik haar brandde. Toen
sprak hij. vlak hij haar oor naar het scheen.
..Je hebt haar wel de inspuiting gegeven
op hel afgesproken uur?"
„God ja. precies op tijd."
Esther schrok, de tweede slem was die
van kapitein Ilolliday. Hoe was hij binnen
gekomen of was hij van het begin af binnen
geweest? Door de klank van iets ahgstigs
en gespannens ip zijn slem dacht ze dit toch
niet, maar ze begreep niet wal hij hier deed.
Instinctmatig voelde ze dat de dokter haar
nauwlettend gadesloeg en ze voelde ook dat
ze zichzelve zou verraden als het nog lan
ger duurde Ze vreesde al. dat ze zooeven
haar verbazing getoond had. Had hij
iels bemerkt? V.r wist niet hoe ze een be
dwelming moest nabootsen, misschien deed
ze het verkeerd.
(Wordt vervolgd).
