Xtoikad&i Jjowge fëe&cAitffyei
Instandhouding van plassen
en watergebieden.
718le Jaargang
LEIDSCH DAGBLAD, Woensdag 19 November 1930
Derde Blad
No. 21680
PARLEMENTAIR OVERZICHT
Rekest aan Gedeputeerde Staten van Zuid-Holland.
Rooker. Uw kee^
RECHTZAKEN.
FEUILLETON.
De verloren Injectienaald.
TWEEDE KAMER.
ALGEMEEN DEBAT.
Replieken op de aigemeene beschouwing
der Staatsbegrooting.
En:
die kunnen we over het algemeen laten
zwemmen. Het eigenlijke politieke debit had
weinig om 't lijf.
Er was echter één punt, dat de Kamer zeer
bezig hield en waaromtrent een eenigszins
gespannen verwachting bestond. De salaris
sen van hel Rijkspersoneel.
Zouden de Katholieken berusten in de af
wijzende houding der Regeering?
Ir. J. W. Albarda.
Achtereenvolgens voerden verschillende
leden het woord, waarbij de heer Albarda
natuurlijk nogmaals sprak over de houding
der sociaal-democraten bij een eventueele
mobilisatie. Hij wees er op, dat hij met zijn
bekende verklaring niets nieuws had ge
zegd: het was alles oud nieuws. Waarom
maakt men er dan nu plotseling zoo'n drukte
over? Ten eerste omdat het oorlogsgevaar
verscherpt is en vervolgens omdat de peti
tionnement-actie zulk een indruk heeft ge
maakt, dat men behoefte had aan een tegen
actie. Maar zoo riep spr. de aanval
op ons zal niet slagen. Wij zullen er ver
sterkt uit te voorschijn treden. De partij zal
haar houding bepalen op het moment zelf.
Zij verwerpt de gewapende land:?verdediging,
als onpractisch en ondoelmatig. Nationale
defensie is nationale zelfmoord. Wij kunnen
ons niet. voldoende verdedigen tegenover de
machtige landen van tegenwoordig.
De S. D. A. P. is bereid mede te werken
tot behoud onzer nationale onafhankelijk
heid, maar niet door middel van gewapende
landsverdediging, aangezien zij deze het
zekerste middel acht om die onafhankelijk
heid te verliezen. Op medewerking der
S. D. A. P., cok hij een mobilisatie daartoe,
kan dns niet worden gerekend.
Wil men ons nu zoo riep spr. builen
de volksgemeenschap stellen? Wil men een
partij met 80.000 leden, 804-000 kiezers en
24 volksvertegenwoordigers gaan bestrijden
met dwangmaatregelen? Probeert het eens;
gj.i zult het verliezen!
Zoo sprak de sociaal-democratische leider,
onder toejuiching der zijnen.
Direct daarop heeft de heer Knottenbelt,
de liberale leider, betoogd, dat nu in het
nationale belang maatregelen tegen een der
gelijke houding der sociaal-democraten nood
zakelijk zijn. En de heer de Visser betoogde
dat de dwangmaatregelen, waarlegen de
socialisten hier bij voorbaat strijden, in
Duitschland door de socialisten tegen de
communisten worden genomen.
Met belangstelling zag men tegemoet wat
de heer Nolens zou zeggen. Hij constateerde
dal er op de groepen der rechterzijde geen
verantwoordelijkheid voor dit kabinet be
staat. Een parlementair kabinet heeft een
zeker recht op steun bij bepaalde groepen,
met een extra-parlementair kabinet is dit
niet het geval; het kabinet is trouwens zon
der overleg met de rechtsche groepen tot
stand gekomen. Gaat een fractie in deze
omstandigheden samen met een andere, dan
mag men daarin geen aanwijzing voor een
nieuwe parlij-groepeering zien.
De afgevaardigde heeft verder nog vrij
uitvoerig gesproken over de economische
voornemens der Regeering.
Wat de salaris-kwestie betreft, verklaarde
dr. Nolens, dat hij slechts ten doel ha.d:
rust te bereiken onder de ambtenaren.
Daartoe is ook noodig een goed georganiseerd
overleg. De vraag is, of dit geheel goed
functioneert. Zoo niet, dan zou er verbete
ring moeten komen. De onderwijzers koeste
ren de grief, dat zij van dat overleg zijn
uitgesloten. Spr. hoopte dat voor hen spoedig
een bevredigende regeling zou worden ge
vonden Nogmaals bepleitte hij de instelling
van een periodiek onderzoek naar de salaris
regelingen. Het punt echter waar hel thans
op aankomt is: de mogelijkheid van een
vermindering der pensioen-bijdrage. De Mi
nister van Financiën heeft dit afgewezen o.a.
met een beroep op de malaise. Spr. trok
hieruit de conclusie, dat de Regeering na
afloop van de crisis tot den maatregel zal
overgaan, m a. w. dat zij tot den maatregel
zal besluiten zoodra de omstandigheden
gunstiger zijn.
Wat de motie-Van den Tempel betreft: de
heer Nolens is over het algemeen geen voor
stander van moties en bovendien heeft een
algemeene salaris-herziening niets te maken
met de vermindering der pensioen-bijdragen.
Deze valt buiten het bezoldigings-besluit.
Hij zal daarom tegen de motie stemmen.
Hiermee was vermoedelijk de vrede
inzake het salaris-vraagstuk geteekend.
Ook de heer Heemskerk verklaarde zich
tegen de motie-van den Tempel. Een alge
meene salaris-herziening is thans niet moge
lijk. Voorts bestreed hij de heeren Albarda
en Marchant op het stuk der landsverdedi
ging, en maakte daarbij de opmerking, dat
voorstanders van eenzijdige ontwapening in
een internationaal gezelschap nauwelijks
au serieux worden genomen. Hij is nader in
polemiek gelreden met den heer Albarda.
De Regeering behoeft niet te zeggen wat zij
zal doen, indien er eens revolutionair verzet
kwam. Dan mag zij. met een beroep op art.
95 der Grondwet, elke inlichting weigeren.
Zou zoo vroeg mr. Heemskerk de
S. D. A. P. ook landsverdediging weigeren,
als zij zelf aan het bewind was?
In den loop der replieken heeft de heer'
Lingbeek een motie voorgesteld, waarin de
Regeering wordt uilgenoodigd het salaris der
onderwijzers-kloosterlingen in overeenstem
ming te brengen met het rapport der Paci-
ficatie-commissie-Bos (d.w.z. niet-toekenning
van eenige periodieke verhoogingen).
Verschillende sprekers hebben daarna nog
gerepliceerd.
AVONDVERGADERING.
BUITENLANDSCHE ZAKEN.
Verschillende sprekers hebben in de
avondbijeenkomst het woord gevoerd over
de begrooting van Buitenlandsche Zaken.
De verscheidenheid van onderwerpen en
de over het algemeen fragmentarische be
handeling rechtvaardigen dat we slechts een
greep doen.
Zoo bepleitte de heer Lovink herziening
van de Handelsconventie met het oog op
de crisis in den akkerbouw; besprak de
heer Joekes tal van punten met betrekking
tot den Volkenbond, waarbij hij hulde bracht
aan den heer Colijn, zich verklaarde tegen
een onderhandelings-tarief, het Briand-plan
toejuichte en de aandrang van den heer
Schaepman steunde inzake meer samenwer
king lusschen het Departement en de Pers;
zag de heer Lingbeek kans. weer een min-
der-vriendelijk speechje te houden over den
Paus als staatshoofd: verzette de heer
Knottenbelt zich evenzeer als anderen tegen
een onderhandelingstarief en besprak hij
enkele punten met betrekking tot de Bel-
gisch-Nederlandsche onderhandelingen;
hield de heer Benmer een speechje' over de
nationaliteit der gehuwde vtouw, daarbij
den bestaanden toestand verdedigend;
critiseerde de heer Van Rappard enkele
punten uit de Duitsche handelspolitiek en
bestreed de heer Van Dijk ook bij deze be
grooting de idee der eenzijdige ontwapening.
Laat in den avond te laat voor dit over
zicht, in verband met de verzending
kwam de Minister van Buitenlandsche
Zaken ter verdediging van zijn begrooting
aan het woord.
Wij komen op zijn rede nog terug.
De vereeniging „De Kaag" verzoekt maatregelen te nemen.
Aan Gedeputeerde Staten der Provincie
Zuid-Holland is door den heer J. C. van
Hoohvcrff, voorzitter, en L. Doedes, secre
taris van de Kon. ZeilRoei- en Motor-
sportvereeniging „De Kaag" het volgende
rekest gezonden.
Het zij aan het bestuur van*de Konink
lijke Zeil-, Roei- en Motorsportvereeniging
,.De Kaag" vergund, de aandacht van Uw
College te vragen voor het Passengebied en
de andere waterwegen in Zuid-Holland, die
niet alleen van beteekenis zijn voor scheep
vaart, afwatering en waterberging doch
tevens hunne stijgende beteekenis hebben,
bezien vanuit het oogpunt van recreatie en
natuurschoon.
De Provincie Zuid Holland is arm aan
bosch, heidevelden en dergelijke gebieden,
die andere provinciën zoo aantrekkelijk ma
ken. maar rijk aan water, dat mits er
zorg voor wordt gedragen een zeer ge
lijkwaardige, zoo niet belangrijker functie
in ons maatschappelijk leven vervullen kan.
als de bosschen en heidevelden elders, voor
welker instandhouding groote bedragen ver
zameld worden
De belangstelling voor de watergebieden
is in alle klassen van de bevolking steeds
stijgend, niet alleen voor de takken van
watersport, welke onze Vereeniging behar
tigt. als zeilen, roeien en motorbootvaren,
doch ook voor do hengelsport en de zooge
naamde natuursport, waaronder men de
studie van fauna en flora uit liefde voor
do natuur kan verstaan. Allen bewijzen te
over. hoe in onze Provincie, waarvan de
bevolkingsdichtheid en toename in en
nabij de stedelijke gebieden lot de hoogste
der wereld behooren. een steeds toenemend
deel der bevolking nieuwe levenskracht
put. door verpoozing te zoeken op het water.
Het spreekt vanzelf, dat naarmate dc
trek naar het water uit een oogpunt van
recreatie en natuurschoon toeneemt, in die
zelfde male een ander deel van de bevol
king. hetwelk verzorgende beroepen uit
oefent. zijn omzet ziet toenemen.
Tot voor kort heeft deze belangstelling
voor het Plassengebied en andore water
wegen zich rustig kunnen ontwikkelen, tot
dal in de laatste jaren, in stijgende mate.
veranderingen plaats vinden of voorgeno
men worden. Welke zoowel h^f gebruik als
hrf uiterlijk aanzien 9terk schaden.
Zoo is op de Kngerplassen reeds zooveel
srnpd e.d. ge<or|. dnf bijvoorbeeld het wes
telijk deel van het Norremeer en een belang
rijk deel van de Evmerspoel een te geringe
diepgang heeft verkregen. Nog steeds is een
belangrijke ondiepte op den overgang van
Zweiland en Evmerspoel, nadat aldaar een
zandschuit haar lading overboord heeft ge
worpen Slechts zij. die bekend zijn met den
plaatselijken toestand slagen erin. om aan
de overzijde van de Boterbrug de bocht in
de Ziil zonder vast te loonon te pass°cren.
Van de Warmonder Leede is slechts een
smalle geul op die.pte. zoodat door de drukke
scheepvaart, bij uithalen of wel voor op-
kruisende jachten, vaslloopen regelmatig
voorkomt. Het voornemen van het gemeente
bestuur van Leiden, om Spijkerboor cn
Kever als sturlplaals voor baggerspecie te
gebruiken, kon slechts na veel moeite door
medewerking van de gemeentebesturen van
Warmond en Alkcmade onder goedkeuring
van Uw College worden geweerd.
Steeds weer nieuwe walkanten worden
op de Kagcrplassen bedorven door de stor
ting van vuil, dal thans weliswaar niet
direct in hot water terecht komt. maar de
omgeving door stank verpest en de fraaie
ocverlijn in een vuilnisbelt verandert.
Nog steeds hangt boven hel zuidelijk deel
van de Brasemermeer, het meest schilder
achtige en door watersport-beoefenaars
mee^l geliefdste gedeelte nog wel. als een
zwaard van Damocles het voornemen van
hel Gemeentebestuur van Haarlem, om al
daar zijn stadsvuil tc bergen. (Wij merkten
dezer dagen reeds op dal dit plan de eerste
tien jaar wel niet zal doorgaan Red. L D.)
Varende van de Kaag naar de Westeinder-
plas. verpest sedert eenige jaren de vuilnis
belt langs de ringvaart hel genot door on-
dragelijken stank, vliegenplaag en onooge-
lijk aanzien.
Ieder jaar brengt weer van andere zijde
bedreiging.
Een gevoel van onrust heeft zich mees
ter gemaakt van allen, die naar buiten gaan
om Ic genieten, van de vrije natuur in het
onovertrefbare Zuid-Hollandsche water- en
polderlandschap Wal jarenlang door zijn
ongereptheid van landelijk schoon vreugde
gaf, wordt thans door onnadenkendheid en
zorgeloosheid vernieligd voor doeleinden
die even goed zoo niet beter, op andere wijze
behartigd zouden kunnen worden.
Het kwam ons daarom voor, dat de tijd
is aangebroken, maatregelen te beramen en
te treffen, welke volle recht laten weder
varen aan de groote beteekenis van het
watergebied uit een oogpunt van recreatie
cn natuurschoon.
Maatregelen, waardoor de schadelijke
verontreiniging van het water wordt ge
weerd; waardoor de storting, zoowel in het
water als op de oevers, van vuil, afval, e.d.
voorkomen wordt, waardoor ondiepten wor
den verwijderd.
Nu aan hel voornemen de Reeuwijksche
en Sluipwijksche plassen droog te leggen,
geen gevolg zal worden gegeven, kan met
vertrouwen worden aangenomen, dat naar
mate de nieuwe verkeerswegen de bereik
baarheid van deze plassen vanuit de groote
bevolkingscentra zal vergrooten, de beteeke
nis van dit plassengebied uit een oogpunt
van recreatie en natuurschoon steeds zal
toenemen. Het gevaar beslaat daarbij, dat
aan de ongereptheid van deze plassen af
breuk zal worden gedaan door ondoordachte
wijzigingen. De Bergsche plassen zijn een
voorbeeld, hoe door de bebouwing langs de
oevers, een dergelijk gebied grondig bedor
ven wordt Thans is nog lijd aanwezig,
voor het treffen van de noodige maatregelen,
door een plaatselijk streekplan en goede
bouwverordening. Anderzijds kan dit ge
bied beter tot zijn recht komen door verbe
tering van de verbinding van de Breevaart
met de plassen en die van de plassen onder
ling. zoomede door opheffing van plaatse
lijke ondiepten.
Ook elders bestaat de kans, dat de uit
breiding van de bebouwing door haar on
stelselmatigheid onnoodig de oevers in hun
landschappelijke ongereptheid aantast Men
denke bijvoorbeeld slechts aan de fraaie
gedeelten van Rijn en Vliet.
Ons Bestuur nam de vrijheid het boven
staande onder Uwe aandacht te brengen in
de hoop. dat Uw College zal willen beslui
ten tot het beramen en treffen van (D noo
dige maatregelen, ten gunste van het be
houd van een zoo belangrijk onderdeel
onzer Provincie, als het Plassengebied «••■n
andere waterwegen met hunne oevers uit
maken.
Met temeer vertrouwen wenden wij ons
tol Uw College, daar wij overtuigd zijn. dat',
aldus handelende. Uw College slechts de
lijn zou doortrekken, welker aanvang le
bespeuren valt uit de vaststelling en hand
having van de provinciale verordening tot
wpring van hinderlijke reclame, de verzor
ging van dc kunstwerken der waterwegen
en de ins'ciing der Commissie van advi's
voor de uitbreidingsplannen.
RECLAME.
r
In ortf in dooien A
k -15 en 6S
J Pas op 1 Neem Wybert. Terbe-
schermir»g der slijmvliezen en
Ier zuivering van den adem. Zoo
rookt U veilig en aangenaam
3507
DE MAN, DIE MET PEPER
GOOIDE.
Op 20 Januari j.l. heeft zich een incident
voorgedaan in de algemeene vergadering
van aandeelhouders der N.V. Frank Rija»
dijk's Industrieelc Ondernemingen, welke
onder voorzitterschap van den heer B. Wil
ton in het Notarishuis te Rotterdam, we<rd
gehouden. Het was bekend, dat in deze ver
gadering moeilijkheden zouden rijzen in
verband met de financieele verhouding tus-
schen deze maatschappij en de N.V. Simons
Metaalhandei. Maar deze moeilijkheden
gaven reeds voor de vergadering aanleiding
tot een hevige ruzie tusschen den heer Si
mons Jr., oud 42'jaar, directeur der maat
schappij cn den heer Siegfried Sirpons oud
25 jaar, een neef van Simon Simons Jr.,
en adjunct-directeur. Bij deze twist heeft
de neef den oom met peper in het gezicht
geworpen.
Siegried Simons heeft gisteren voor de
Rotterdamsche Rechtbank terecht gestaan.
Een viertal getuigen charge werd gehoord
waaronder twee ter vergadering aanwezige
verslaggevers. Vervolgens werden 15 getui-
A décharge gehoord.
Het O. M.. mr. S. N. Hoekstra, heeft be
toogd, dat het hier een ernstige mishande
ling betrof, waarvoor eigenlijk gevangenis
straf diende te worden opgelegd, doch dat
hij in verband met de zeer gespannen fami
lieverhoudingen, die achter dit geval schui
len. een boete van f. 2000 subs, één maand
hechtenis eischte.
Mr. Drost heeft noodweer bepleit en ge
poogd aan te toonen dat hier geen opzefe
tot mishandeling in het spel is geweest.
Uitspraak over 14 dagen.
RECLAME.
2981
Van ALICE CAMPBELL.
Geautoriseerde vertaling uit het Engelsch
door J. E. DE B K.
37)
„Neen, natuurlijk niet"
..Dat begrijp je wel is het niet Esther? Ik
bedoe! een jonge vrouw, gehuwd met een
ouden man ik geloof dat ze van le voren
niet gerealiseerd heeft hoe dat wezen zou."
Even liet hij het hoofd op de handen rus
ten. Hij scheen inwendigen strijd te voeren.
„Ze zeide tegen mij; Ik verwacht geen
sympathie van je Roger, maar je bent een
man van de wereld en je moogt me niet
altijd zoo verkeerd beoordeelen. Jij hebt
al zes jaar lang een verkeerd idee van mij."
Hij hield op alsof hij spijt had van zijn
laatste woorden. Esther zweeg en hij ver
volgde: „Ik wist niets te zeggen en voelde
me niets op miin gemak 't Gekke is Esther,
dat ik evenmin als vroeger van haar houd,
maar ze deed me gevoelen hoe unfair ik ge
handeld had. Ik voel, dat ik het aan haar
verschuldigd ben te trachten vriendelijker te
zijn Kun je dat begrijpen?"
„Natuurlijk kan ik dat Waarom zou je het
niet zoo voelen? Ze is de vrouw van je
vader."
..Ja, ze is de vrouw van mijn vader. Het
eind was, dat ze haar handen op mijn
schouders "legde en vroeg o! we vrienden
zouden zijn. Wat kon ik zeggen. En toen
legde ze haar wang tegen de mijne en
en ik sloeg mijn arm om haar heen; dat
scheen ze te verwachten en ik wist niet
anders te doen. En toen kwam jij binnen en
ik zal je oogen nooit vergeten."
Esther lachte opgelucht, hij lachte mede
en allebei waren ze innig vroolijk. De heele
zaak was nu zoo anders. Roger's mededee-
ling had alle bitterheid weggenomen. Ze be
greep nu waarom hij zoo schuldig had geke
ken. Het was een strijd geweest tusschen
verstand en vooroordeel, en zijn gevoel van
recht had overwonnen.
„Stil, we moeten geen leven maken!
Goede nacht, ik ga naar bed."
Chalmers kwam met afgemeten stappen in
de hall om de deur te sluiten en van deze
onderbreking maakte Esther gebruik om
naar boven te snellen
„Goede nacht!" riep ze hem over haar
schouder met zachte slem toe.
Met glinsterende oogen zag Roger haar na,
toen bracht hij weer de hand aan zijn voor
hoofd.
„Chalmers, wil je me een glas whisky
soda brengen misschien dat het goed is voor
die lamme hoofdpijn.
Den volgenden morgen was de hoofdpijn
niet over maar ze was minder hevig. Aan
het ontbijt merkte zijn tante dat hij niet9
geen eetlust had; hij proefde maar even van
zijn grapefruit en van zijn koffie nam hij
een klein slokje Ze vroeg naar de oorzaak,
ze vond dat hij niet zijn gewone kleur had
,,'t Is niets Dido, maar ik voel me be
roerd
..Hoofdpijn?"
Een beetje, maar het zal wel overgaan."
Hij vond hel naar. dat er een angstige uit
drukking in haar oogen kwam.
„Lieve tante, maakt u over mij niet be
zorgd, iemand kan toch wel eens hoofdpijn
hebben, zonder
„Dat weet ik wel Roger, maar lieve jon
gen, eerst je vader en toen Thérèse.Zou
je niet eens met den dokter spreken?"
„Ik zie dien dokter al veel te veel naar
mijn zin, ik loop hem overal tegen het lijf.
Hij is een neerdrukkend, log monster."
„Roger, wees niet kinderachtig, dat ligt
aan zijn manieren."
,,'t Zijn verduiveld vevelende manieren
en ik zal mij zelf wel van mijn hoofdpijn af
helpen als u het goed vindt. Hebt u aspi
rine?"
„Ik heb iets dat beter is dan aspirine, een
Fransch middei, ik zal het voor je halen."
Even daarna, toen hij zijn koffie op had
gedronken vond hij zijn tante in de hall
bezig een flesch open te maken.
,,'t Is de glazen stop, die niet draaien wil
Wat heb je nu aan een flesch die niet
open kan
„Geef ze mij. ik zal haar onder de heete
kraan houden."
,J)at heb ik gedaan, het helpt niet.
„Dan zal ik het probeeren met een bran
dende lucifer."
Hij hield de fle9ch boven de vlam. „Daar
gaat hij." Hij draaide aan de stop. de flesch
knapte, een gilletje van miss Clifford en
een scherpe lucht vulde de kamer en de in
houd van de flesch lag op het karpet. De
hals was er afgebroken en Roger had een
diepe snede in zijn duim. waaruit het bloed
rijkelijk vloeide.
„Hoe akelig, het spijt mij zoo. Wat nu ge
daan?"
De oude dame keek versuft en Roger keek
naar het bloed in zijn handpalm.
„Haalt u mijn zakdoek eens uit mijn zak."
„Neem de mijne, blijf stil staan, ik zal
zuster Rowe roepen. Die ellendige flesch,
het is mijn schuld." In haar agitatie kwam
ze zonder te kloppen in de ziekenkamer en
riep: „Zuster Rowe, kunt u dadelijk komen,
mijn neef heeft een groot ongeluk gehad."
„Een groot ongeluk?"
„Ja, helpt u even?"
Esther stond over het bed gebogen aan
den legenovergestelder. kant van den dokter,
die den patiënt juist een inspuiting had ge
geven. Ze staarde verschrikt naar miss Clif
ford, terwijl zij de naald, die de dokter haar
juist gegeven had, in de hand hield
„Zeker ik kom dadelijk."
Ze haastte zich de kamer uit achter de
oude dame aan. het aan den dokter over
latende den patiënt toe te dokken.
„Zuster
Er was een knorrige toon in zijn slem.
„Ik kom dadelijk terug, dokier. O, wat
heeft hij met zijn hand gedaan?"
Ze stond al naast Roger, die met de door
weekte zakdoek zijn hand stond af te vegen.
„Lieve zuster, het is maar een snee; hebt
u een lapje om er om heen te doen?"
„Laat mij eens zien?" Ze bekeek de diepe
snede en riep tegen de zieke ,,'t Is maar
een snede, sir Charles, het is niet erg."
Daarop haalde ze haar verbandkistje en
miss Clifford maakte de tafel leeg."
„Wat bent u een heerlijke hulp, zuster
Rowe. Moet het gehecht worden?"
„Neen, maar wel verbonden, 't Is op zoo'n
lastige plaats en de rechterhand nog wel."
„Adieu tennis, golf, voor de rest van mijn
verblijf hier." zeide Roger spijtig. „Wat een
tegenvaller.
„Netjes en handig ging Esther te werk
en spoedig zat de hand in een keurig ver
band, dat naar jodium rook. Ze voelde dat
Roger geen oog van haar afwendde.
„Kan ik ook helpen?"
Deze vraag op gemaaklen toon gedaan,
kwam van den dokter, die in de deurope
ning stond en het drietal met doffen, onder
zoekenden blik aanzag.
„Neen, dank u dokter, ik ben net klaar.
Hebt u me niet noodig?" Ze dacht dat hij
iets had willen zeggen.
„Neen. op het moment niet."
Langzaam kwam hij de kamer binnen,
terwijl zijn oogen onderzoekend rondgingen
over tafel, schoorsteenmantel en Louis XV
latafel. Toen ging hij weg, gepréoccupeerd.
„Wat een zonderlinge man", zeide miss
Clifford met een glimlach. „Nu zou het toch
dood natuurlijk zijn geweest als hij ge
vraagd had hoe Roger zich zoo kon sniiden
Maar Esther, wetende hoe die onbedui
dende kleinigheden den dokter niets kona°n
9chelen. vond het niet zoo vreemd
Naar de zitkamer teruggaande zag ze den
dokter bij hel water staan, zoekend in zijn
zwart leeren tasch. Dadelijk kreeg ze het
gevoel dat er iets niet in orde was. Zijn
trekken waren strak gespannen. Was hij
verstoord over iets? Ze kon maar niet be
danken waar over. Hij zeide niets, maar
volgde haar in de badkamer toen ze er de
kom. die ze voor Roger's hand gebruikt had,
terug bracht.
„Zuster Rowe", zeide hij heel gewoon,
maar zijn stem had een vreemden klank.
„Ja dokter."
In zijn hand had hij het étui met het in
jectiespuitje. „Wat hebt u gedaan met de
naald, die ik zooeven gebruikte?"
Even fronste ze 't voorhoofd. Do naald?"
cn verbluft staarde ze hem aan
CWordt vervolgd^