bJ J x/x R IK* =^r :&F. M/mlt O- w i jf éu|^ J 71sle Jaargang LEIDSCH DAGBLAD, Zaterdag 1 November 1930 Derde Blad No. 21665 D Buitenl. Weekoverzicht. FAILLISSEMENTEN. IBSMHEEREN BAAI TWEE MANIFESTATIES. PARLEMENTAIR OVERZICHT L» OU JA JA 1X3^, 4--R RL IKH X® fcró JiiOfïL NUL (9|q^.3e. /fig R0T. w/t f 3 Ez-»- urE v' ii L -fc öt.3> TTV (J t H -"RjkEL-t pir"'? V i?*1 «t I R Ontwapening - Inwendige moeilijkheden. Het Londensohe vlootverdrag is geratifi ceerd. Alle drie onderleekenaaTS. dus Enge land, Japan en dc Vereenigde Staten, heb ben deze belangrijke gebeurtenis begeleid door nog eens een lans te breken voor de ontwapening in algemeenen zin. Hetgeen wel noodig is>, want wanneer Frankrijk en Italië blijven volharden in hun afwijzende houding, dan beteekent deze ratificatie in de practijk, helaas, een bitter beetje Meer dan deze woorden, hoe sympathiek ook, zal misschien vermogen de poging, die Amerika thans juist bezig is te doen, om door middel van den gezant te Brussel, Gibson, die Uncle Sam ook zal vertegenwoordigen op de deze maand te houden voorbereidende ont wapeningsconferentie, te trachten, beide ri valen der Middellandsche Zee tot elkaar te brengen. Of het za.1 lukkenHet zal in ieder geval een zeer moeilijke taak zijn! Speciaal de Italiaansche pariteitseisch is een niet gemakkelijk te overbruggen ver- sdhiTkloof. Doch Amerika kan soms. wat anderen niet kunnen: dank zij de gouden en zilveren hulpbronnen, waarover het zoo ruimschoots beschikt De ontwapening komt trouwens meer en meer op den voorgrond, omdat in Duilsch- land, begrijpelijkerwijze, de stemming zich baanbreekt, dat op de volledig volgens het vredesverdrag uitgevoerde Duitse he ontwa pening nu eindelijk ook eens die der vroegere tegenpartij uit den oorlog moet volgen. Dit wordt inderdaad langzamerhand tijd na 11 jaren. En ongetwijfeld raak was de zet van Hitler in zijn overigens nietszeggend antwoord aan den Franschen voorvechter der Duitsoh-Fransche toenadering, Hervé, dat 'het n-iel gaat om Duitschland eenzelfde bewapening te geven als Frankrijk, docüi wel om beide landen te brengen tot een zelfde ontwapening! Ook de commissie voor buitenl. zaken uit den Duitschen Rijksdag heeft zich zeer nadrukkelijk in dezen geest uitgesproken. Duitschland voelt, hoe toenadering tot Frankrijk zou be teekenen, althans zooals van Fransche zijde die wordt opgevat men herinnere zich de laatste uitlating van Poincaré een breuk met Rusland en daar voor voelt het weinig; van oordeel, dat goede betrekkingen naar alle zijden wcnschenlijk zijn Richt zich de algemeene politiek zelfs niet naar het Oosten? Italië tracht zich al verder te nestelen op den Balkan en heeft dit streven bevorderd gezien, door het huwe lijk van koning Boris van Bulgarije met de Italiaansche prinses Giovanna. Zuid-Slavië voelt zich geheel in een afweer-posilie ge drongen en zoekt toevlucht bij de kleine Entente, die intusschen in zich zelf verdeeld geraakt. Tot groote vreugde van Hongarije, dat naar het oogenblik snakt om de Habs- bur-gers te herstellen en voor een deel de ondergane „verdeeling" teniet te doen. Italië weel het daarbij achter zich. Heeft Musso lini in zijn jongste redevoering, vol holle phrases, niet opnieuw zich voorstander ge toond van wijziging der vredesverdragen? En Griekenland heeft juist een vriendschaps verdrag gesloten met Turkije, den geboren erfvijand! Niemand minder dan Venizelos in eigen persoon is daarvoor naar Angora gereisd, waar hij ook Belhlen, de Hongaar- sche premier, op bezoek vond Op het groote wereldspeeltooneel was hel overigens rustig doch niet in diverse landen. Wel in Duitschland, waar het zelfs merk waardig stil is. De regeering Brüning spant zich ten zeerste in om zich zoo krachtig mogelijk te maken vóór 3 Dec., wanneer de Rijksdag weer bijeen komt. Deze maand wil zij zich, begrijpelijkerwijze, zooveel mogelijk ten nutte maken. Een gunstig verschijnsel daarbij is ongetwijfeld, dat de Berlijnsche metaalindustriestaking lot een goed einde is gebracht, zonder dat de arbitrale uitspraak bindend behoefde te worden verklaard. Zoo behoudt Brüning de kans op steun der'socia listen, die in de huidige omstandigheden, door den zuren appel heenbijtend, deze re geering zoo lang mogelijk de hand boven het hoofd zullen houden. Trouwens, tusschen Centrum en socialisten is de band weer iets nauwer, dat bewijst de terugkeer van Seve ring aan het Pruisische ministerie van bin- nenlandsche zaken: een maatregel, die doet zien hoe de republikeinsche partijen zich opmaken ter afweer van aanslagen op den huidigen staatsvorm In Engeland daarentegen verkeert de re geering Mc. Donald in zorgen, doch ook de partijen Het Palestina-geval neemt een vreemde wending. De regeering verzekert, dat er feitelijk niets verandert. Maar zijn alle Joodsche en niet-Joodsche protesten dan dwaas? Het wil ons voorkomen, dat de re geering gelijk heeft als zij terugkrabbelt. Doch daarvan is practisch nog niets geble ken. Woorden zijn rekbaar Dan blijft er het werkeloosheidsvraagsluk, de kwestie van vrijhandel of protectie, de Indische moeilijkheden. Als lichtpunt, ecnig lichtpunt voor dc Labour-regeering, kan men wijzen op de waarschijnlijkheid, dat met de liberalen overeenstemming is verkregen over wijziging der kieswet, zooals ook de Troonrede flauw aangaf. Dat zou de steun der liberalen beleekenen en Labour vooreerst veilig stellen. Van zorgen weet evenwel ook Baldwin, de leider der conservatieven, mede te praten. Baldwin. Men weet. hoe hij, goed beschouwd, voor lord Beaverbrook capituleerde en protectie aanvaardde, al hield hij nog een slag om den arm. Beaverbrook vond daarin gereedo aanleiding om een rechlstreekschen aanval op zijn persoon als leider te doen. Het moet voor Baldwin, onkreukbaar eerlijk man als hij is, een zwaar oogenblik zijn geweest, om zich aldus te zien bedreigd, doch hij heeft er zich met voornaamheid doorheen gesla gen. De partij heeft hem in eere gehouden tenminste nu nog. Misschien zal de gunst der kiezers daarin nog verandering brengen. Beaverbrook zal echter persoonlijk nimmer triumrator zijn, naar het zich laat aanzien! Complotteeren zit anders in de lucht. Zie naar Roemenië, Finland. Spanje, om van Zuid-Amerika maar te zwijgen Uitgesproken: A. Huy, koopman, te Leiden, Haagweg 11 en aldaar handelende onder den naam Gebrs. Huy. Rechter-comm. mr. A. B. Bommezijn. Curator mr. E. A. Cosman, te Leiden. RECLAME. |jgfrT~fc ECHTE FRIESCHE F^3&p!^^^2Q-50ct. per ons 19 646 Het is Zaterdagmiddag. Dag en uur wer ken prachtig mee voor de enthousiaste ont vangst, die de Parijsche menigte den heiden aviateurs, den „helden van den Atlanti- schen Oceaan", gaat bereiden. Alleen het weer, een regenachtig echt herfstweer, bederft de feestelijkheid een beetje, en stort af en toe een verraderlijke douche uit over de menschenmassa's, die opgehoopt staan langs de boulevards, langs de Champs Elysées en op de place de l'Hötel de Ville. Doch dan maai wat dichter nog samengeschoold onder de paraplu's en onder de luifels en schermen der café's, winkels en magazijnen. Eén zelfde gevoel beheerscht al die me nigten een soort patriotische geestdrift, die ernaar verlangt zich te kunnen uilen in juichen, schreeuwen, roepen, applaudi- seeren. Ouden en jongen, kinderen, midinettes en employé's. burgers, die zoo juist hun winkel of atelier gesloten hebben, staan dicht opeen gedrongen achter den keten van agenten, gendarmes en militairen en kijken ongedul dig den weg af. waar de stoet vandaan zal komen, of een beetje ongerust naar de lucht, die maar steeds blijft dreigen, en waaruit ieder oogenblik weer een nieuwe stortbui kan losbreken. In die menigte natuurlijk, zooais gewoon lijk. een massa straatventers, die cocardes, medailles, insignes verkoopen. prentbrief kaarten met de portretten van Costes en Bel- lonte en foto's van het „Vraagteeken", of die uitdeeling houden van kleine driekleu rige vlaggetjes, waarop de een of andere reclame gedrukt staat. Kleine kinderen, die met hun ouders mee gekomen zijn, staan zoet te wachten tot het oogenblik, dat eindelijk „Zij" verschijnen zullen, en vader hen op zijn schouder zal nemen om hun de helden van den dag te laten zien. Een klein straatjochie, dat door al die groote mensehen vóór hem heelemaal niet op den weg kan kijken, begint resoluut met zijn ellebogen zich een weg te banen, wringt en dringt zich iusschen zijn buren door, vast besloten om zich een plaats op de eer ste rij te veroveren. De verontwaardigde slem van een midi- nelte bromt tegen hem: Zeg, wat moet dat? Kun je niet op je plaats blijven! Wou jij óók al voor Costes en Bellonte gaan spelen? Een straatventer: Koop die briefkaart van me. madame! het is het beste portret van Costes. Madame Costes zelf vindt geen één portret van haar man zoo goed als dit! Een armoedig gekleede man, die een beetje aangeschoten is, steekt trots zijn ma gere borst vooruit, waarop een militair ordeteeken prijkt, en vertelt aan alle buren die het hooren willen, dat hij ook aviateur is geweest, en dat het alleen aan eenige particuliere omstandigheden gelegen heeft, dat hij die carrière niet heeft kunnen voort zetten Plotseling hoort men in de verte een dof rumoer. Het is of er een schot door de menigte gaat. De menschen beginnen te trippelen van ongeduld; velen gaan op hun teenen staan; halzen worden gerekt; kelen worden ge schraapt om de stembanden los te maken. Leve Costes! Leve Bellonte! Handen worden in de hoogte gestoken; hoeden, zakdoeken zwaaien. Het gejuich zwelt aan, al dichter en dich terbij. En weldra davert de lucht van het lawaai van duizenden wild-entihousiasle stemmen Zelfs de vele vlaggen, die boven de deuren en vensters uitgestoken zijn en die, zwaar van den regen, tot nu toe onbeweeglijk neerhingen, schijnen in beweging te komen, door den adem van die uitbundig-geestdriftige menigte. Voorafgegaan door een peloton van Re publikeinsche gardes, verschijnt een open auto. waarin Costes en Bellonte rechtop staan achter eenige zittende officieele per- soonlïjkherlen.ze glimlachen tegen de menigte, danken met gebaren.... Leve Costes»!! Leve Costes!! Leve Bel lonte!!. Maar de menigte heeft ternauwernood tijd ze goed te zien, ze goed waar Ie nemen en een herinnering over te houden aan het ge tourmenteerde gezicht en den een beetje bit teren glimlach van Costes en aan de be scheiden en eenigszins onhandige en ver wonderde houding van Bellonte. En daar zijn ze al weer voorbij. Het lawaai vermindert om ons heen, ver wijdert zich verder en verder den weg af. De agenten, gendarmes en militairen laten het publiek vrij en dat stormt nu den rij weg op. gereed om den stoet ra te hol- ten.. Maar neen.... de auto met de twee roemrijke aviateurs is reeds in de verte verdwenen. Nou maar, zegt een jongeman, als je van te voren weten kon. dat je slagen zou zooals die twee daar. dan zou ik misschien toch ook wel eens zoo iets geprobeerd hebben. Dat zou zeker de moeite waard zijn geweest De menigte gaat uiteen. De terrassen der café's loopen vol. Alle gezichten zijn geani meerd, luid klinken de stemmen op. "Wij zijn de eersten! roept een jonge man uit, waarschijnlijk een student, die nog heelemaal rood ziet van het doorleefde en thoüsiasme. Er is toch maar geen enkeic- andere aviateur, die erin geslaagd is. in één onafgebroken tocht den Atïantischen Oceaan van Europa naar Amerika over Ie steken. Die prachtige vlucht van Costes» en De 11 on te bewijst. En nog langen tijd. heel den dag door, lieerscht er op de boulevards, op dc Champs Elysées en in de omstreken van de place de l'Hólel de Ville een atmosfeer van feest vreugde, van voldoening, en men zou zelfs zeggen van eenige verlichting.... Op een andere plaats, vlak bij do place de la Concorde cn de Seine wordt dezer dagen een andere manifestatie van de Franscnc activiteit gehouden men zou kunnen zeg gen een geheel tegenovergestelde mam feslatie. Want terwijl de vliegtocht van Costes en Bellonte vooral van belang is voor de moge lijkheden die ze opent voor een meer of mm nabije toekomst, heeft de manifestatie der activiteit van eenige Fransche explorateurs en oudheidkundigen, die op het oogenblik gehouden wordt in de Oranjerie van den tuin der Tuilerieën, vooral ten doel otü door te dringen in de mysteriën van reeds lang gestorven beschavingen en die te doen her leven voor het oog van den modernen mensch. In de ruime witte zalen, waar de „Ten toonstelling van Oostersche Oudheden" ge organiseerd is. beweegt zich een elegant, be scheiden en kalm publiek dat met bewonde rend verrukte oogen, ernstig en aandachtig, eerbiedig bijna, het eene geëxposeerde voor werp na het andere beschouwt, waarvan de „jongste" minstens van eenige eeuwen vóór onze jaartelling dateeren. In het midden van een der zalen zijn rug aan rug twee muren geplaatst van geëmail leerd baksteen, die versierd zijn met reliefs, die tien boogschutters van de Perzische kei zerlijke wacht voorstellen, in vol ornaat, met hun boog op den schouder en een lans in de hand. Die bijna l^vensgroote, prachtig gerestau reerde boogschutters zijn bewonderenswaar dig door hun uitdrukking van trots en kracht en verrukkelijk mooi door de fijnheid van hun kleuren Elders zijn fragmenten van andere muren to zien., met andere reliefs, die gevleugelde dieren voorstellen en menschengezichten, die getuigen van een zeldzaam gevoel voor decoratie. In talrijke vitrines zijn vazen, bibelots van marmer, albast en goud samengebracht, die bizonderheden openbaren over de zeden, de gewoonten en de kunst van verschillende Aziatische volken, die 2500 en 3000 jaar vóór ons ge^efd hebben. Foto's ook zijn er tentoongesteld, die de Fransche explorateurs en oudheidkundigen te zien geven op hun arbeidsveld te midden van een groep donkerkleurige arbeiders, die bezig zijn te graven, te delven en te zeven in de massa's aarde, die duizendtallen jaren opgehoopt hebben over de plaats, waar oude keizerlijke paleizen stonden, tot die geheel daaronder verdwenen waren. Het is merkwaardig, hoezeer een derge lijke tentoonstelling hier succes heeft, en hoe werkelijk genietend al die bezoekers van de meest verschillende leeftijden door de zalen wandelen, voor iedere vitrine blij ven stilstaan, alle tentoongestelde voorwer pen nummer voor nummer bestudeeren aan de hand van hun ^catalogus.Men zou niet zeggen, dat dit hetzelfde publiek is. dat morgen naar de tentoonstellingen der „Ware- Onafhankelijkcn" en „Super-Onafhanke- lijken" zal gaan, die juist hun deuren ge opend hebben in hel Expositie-park aan de Porie de Versailles M. DE ROVAXNO. Parijs, 26 October 1930. TWEEDE KAMER. PACHTWET. Wij kunnen ditmaal over het behandelde al bijzonder kort zijn. Immers: de hoofdzaak van deze vergadering was de stemming over een aantal amendemen ten op dèl artikel van de nieuwe Pachtwet, dat den kantonrechter bevoegdheid geeft de pacht (in bepaalde gevallen) tc verlengen, wanneer partijen het niet eens konden worden. Het z.g. continuatie-recht. Op dit artikel waren vele amendementen voorgesteld, die de Regeering alle ontraadde. Maar: toch werden er eenige v,an aangenomen, en tot de vermelding dèèrvan zullen we ons bepalen. Zoo werd met 60 tegen 31 stemmen goed gekeurd een amendement-Fleskens, waar door hel mogelijk wordt dat de rechter, wan neer hij van het continuatie-recht gebruik maakt, tevens den pachtprijs vaststelt. Even eens werd (5036) aangenomen een amen- dement-Rntger8 van Rozenburg, dat de mogelijkheid opent, om van beslissingen van den Kantonrechter in beroep te gaan. En eindelijk werd met zeer groote meerderheid (853) aanvaard een ameDdement-Benmer, waardoor kleine pacht-gronden aan hel con- tinualic-recht worden onttrokken. Maar: dit alles is tenslotte slechts voor den direct-belanghebbende van beteekenis. Het aldus gewijzigde artikel, dus het recht van continuatie, werd tenslotte met 61 tegen 28 stemmen aangenomen. Doch: de eindstemming over het ontwerp zal eerst later plaats hebben, evenals over het ontwerp tot regeling der pacht-commissies, waarover zoo goed als niet gedebatteerd werd. Het zeer bijzondere PachtonlweTp van den heer De Visser werd met 83 tegen 2 stem men verworpen. De bolsjewieken stemden er voor RADIO-CENSUUR. De Kamer heeft aan hel begin dezer ver gadering de motie-Albarda tot afschaffing van het preventieve toezicht op radio-uitzen dingen. met 56 tegen 32 stemmen verworpen Er vóór stemden de socialisten, dc vrijzin nig-democraten, de communisten en de heer Floris Vos. Zoodat: de preventieve censuur op het algemeen programma gehandhaafd blijft. De motie-Boon in zake verbod van poli tiek in den aether was ingetrokken, doch komt later terug. Nu is de Kamer tot 11 November met vacantie. HAGENAAR, o S) T? I.P JRNfEN j^yv J J'F h et het "T/£^ LIED -P <wi Iesj). ifiAppn n IET één NIET jfiweu o p f\ L-u- NMir a tpopEJA c e se h l Kvn EAfi V (Slot volgt).

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1930 | | pagina 9