71«te Jaargang
LEIDSCH DAGBLAD, Zaterdag 16 Augustus 1930
Derde Blad
No. 21600
RUSTIEKE SCHOONHEID.
HEEREN-BAAI
EEN WANDELING DOOR
DEN LEIDSCHEN HORTUS.
VOOR ONZE POSTZEGEL
VERZAMELAARS.
RADIONIEUWS.
IX.
Toen we voor een paar weken per fiets
tel 10. van Friesland en de provinciën
polite en Cnrerijsel doorkruisten, is het
ons opgevallen, hoeveel zorg men daar aan
^gen besteedt. Bijna overal zijn voor
malige zand-, grind- en macadamwegen
stofvrij gemaakt door ze op eene of andere
jjjze te asphalteeren.
Xu wij aan het begin van den Haarlem-
mcrlrekvaaitweg staan, denken we met
(rtemoèd aan die mooie, landelijke slof-
wegen. Want de Haarlemmerweg is
met eenige regen een modderpoel en de
oorbijsnorrende auto's tracteeren u op
megspattende stralen vuil water. En bij
[droog weer is het een woestijn, waaruit
•oote Stofwolken permanent omhoog-
warrelen.
Waarom kan Leiden niet doen, wat zoo-
•ele arme Friesche en Drentsche gemeen-
|lèn wèl kunnen, den overigens mooien
•eg langs het water stofvrij maken?
Niettemin beginnen wij er onze wande-
!jig. Er is nog altijd iets rustieks aan dezen
eg met zijn fraai geboomte rechts en aan
I? overzijde van de vaart de ten deele nog
jude buitenhuizen, ehkervormig naar het
ater uitgebouwd. Het aardige buiten-
ilaatsje „Groenoord", dat nog weemoedige
ierinneringen wekt aan de bescheiden
iguur van Floris Versier, den grootslen
:o!orist der 19de eeuw. wordt steeds meer
igesloten door het stratenplan. Toch zal,
iaar men verzekert, het parkje met zijn
iich geboomte op den duur ten offer moe-
vallen aan de veemarktplannen. Moge
>r een middel worden gevonden, om hel
srrein. waar Verster leefde en werkte, on-
•rept te bewaren.
Er verdwijnt zooveelI De mooie molen,
lis voor eenige jaren nog den houthandel
an de firma Van der Goot sierde, is reeds
irdwenen. Hetzelfde lot deelde de fraaie
iltrokmolen, welke voor eenige jaren nog
itond aan de „Stinksloot", waar thans de
mrwerkfabrieken van de firma Kat staan.
Ik moet over dezen merkwaardigen mo-
n even uitweiden, omdat er in ons land
ig slechts zes van dat type bestaan.
We kennen allen 't type „bovenkruier",
'aarvan „de Vafl'k" zoo'n mooi voor-
elfl is. Zoo'n molen heeft als krui-inrich-
ing aan de kap twee dwarsbalken: de
roole en de kleine spruit Van deze Ioo-
len balken schuin nnaar beneden, die zich
ereenigen met den staarlbalk. Aan het
idereinde daarvan is het kruirad bevestigd.
Bij peltrokmolens mist men dit heele
stel. Het geheele molenlichaam rust be
iden op een rolring, die op metselwerk
unt. De Peltrokmolen was dus een onder-
ier en werd oorspronkelijk heel veel ge
likt in het houtzaagbedrijf.
Omdat er in ons land nog maar zes van
|it :type over zijn, is hét dus wel hoogst
imer, dat deze in de nabijheid van Lei-
voor eenige jaren verloren ging.
Gelukkig hebben we aan de overzijde
in den spoorweg en de vaart de boven-
uier van de firma Mulder nog behouden
we hopen van harte, dat deze niet ten
ier zal vallen aan den tijdgeest.
Als we den spoorwegoverweg passeeren,
igen we een mooi ruim uitzicht. In den
wier ziet men over de wazige landen heel
verte de lallooze witte zeiltjes van
watersportibeoefenaars. Hier en daar
lidt een boomgroepje aan, dat er een een-
ie boerderij in de polders verscholen
De molen aan de Zijl, die aan de
[roote Sloot en die van Arie Cosijn te
"'umond teekenen het silhouet van hun
ekenkruis fijntjes af tegen den gezichls-
nder. Rechts voor ons ligt Warmond ver
holen in groen geboomte, terwijl de oude
rsn het karakter van het vergezicht be-
aalt. Ter zijde van ons spiegelt de Haar-
mmervaart. We wandelen door en komen
dta bij de rolpalen. Tegenover ons staat
wipmolentje dat de Kikkerpolder op
>1 houdt. Men zou dat aardige molentje
overdekt scheprad niet gaarne willen
issen. Tevens werpen we een blik op het
rte buitengoed Oud-Poelgeest, dat met
18de eeuwsche peervormige torenspit-
zoo prachtig geflankeerd ligt door het
:r,?e geboomte. Wellicht zal er later gele
enheid zijn op de geschiedenis van dit
dorisch kasteel terug te komen.
In de Weipoort vindt u nog een kwakel.
Dorpen en gehuchten hebben meermalen
aan een kwakel hun naam ontleend, zoo ook
de huizengroep bij Poelgeest. De sleenen
brug, welke er thans ligt, is natuurlijk in
a roegeren tijd een houten kwakel geweest,
"t Geeft altijd een aardige afwisseling wan
neer een weg de lichte buigingen van een
vaart volgt en nu eens rechts, dan weer
links van 't water ligt. Het 6kikje weg van
de brug tot de Ivwaaklaan is maar kort,
maar er is iets bijzonder aardigs in.
Ter linkerzijde zingt en tjilpt het vogel
leven van Poelgeest, rechts zeilen en wie
kelen een paar vischdiefjes en soms zweeft
er met breeden wiekslag een prachtige kok
meeuw over 't water. Soms treft ge het dat
een paar torenvalken, groote kringen be
schrijvend, het fijne silhouet van hun vlieg-
beeld hoog tegen den blauwen hemel aftee-
kenen.
Bij de Kwaaklaan zien we voor ons een
lichte buiging van het water. Een mooi
picturaal geheel wordt hier gevormd.
Links voor ons ligt de hoeve „Klein Bouw-
lust" in allerlei geschakeerd groen ver
scholen.
Licht bewogen door den wind valt het
loover van een treuresch als een sluier naar
beneden; daarnaast tintelt het glimmend
bruin van een beuk; een hooge larix prijkt
met 'n kleed van fijne, lichtgroene naalden.
Daarnaast weer hulst, een enkele met
geel gevlekt blad, andere diep donkergroen
terwijl eindelijk vlak voor de woning linden
staan met hun prachtige hartvormige bla
deren.
Voorbij Klein Bouwlust rust het oog ou
het gebouwencomplex van den vischhandel,
waar watersportliefhebbers bootjes en
kano's kunnen huren.
Overal hebben we aan onze linkerhand
kweekerijen van snijbloemen, welke de sei
zoenen volgend thans weldra de bonte
pracht van asters, dahlia's en gladiolen
vertoonen. Voor enkele jaren nog werd het
poldertje tusschen Warmonderweg en trek
vaart nog uitsluitend geëxploiteerd als wei
land; thans dient het geheel voor tuinderij
en bloementeelt, terwijl het voormalige
wipmolentje in den hoek thans is veran
derd in een ijzeren ,,Aanbrengertje" dat
zich zelf naar den wind richt.
\Vij laten niet na voortdurend onze oogen
over het mooie Hollandsche landschap te
laten weiden eD op de brug over het Oegst-
geesterkanaal blijven we even staan om
naar beide zijden over het water uit te
kijken. Vooral in het avonduur als de zon
ondergaat, kan het vergezioht in de rich
ting van Oegstgeest bijzonder mooi zijn.
Kijken we eerst naar het Westen, dan
wordt dichtbij ons het kanaal ter weers
zijden begrensd voor het geboomte van een
hoeve en van een villa en op den achter
grond biedt het geboomte van Oegstgeest
cn het Groene Kerkje een rustpunt voor
't oog. In de midden ligt de brug van
Oegstgeest en daarachter op hooge duin
toppen de groote villa's van Katwijk. Het
stille, water van het kanaal weerspiegelt
met zachte opaalglanzen het groen ©n
blauw en rose van den Westerliemel.
We wenden ons naar het Zuiden, waar
het bosch van Poelgeest en vervolgens hot
silhouet van Leiden den gezichtseinder af
sluiten. Bepaald mooi kan ik hier het ge
zicht op Leiden niet vinden. De hooge fa
briekspijpen geven geen fraai accent. Naar
het Oosten is het gezicht over de polders
geheel vrij, toch niet zoo vrij als de e^nde-
looze, weinig gestoffeerde vergezichten in
het Friesche laagveengebied of sommige
uitzichten over de Drentsche hei. Het
Z.-Hollandsche polderland heeft iets vrien
delijks door de fijne stoffage en de sfeer.
Vanaf de brug van 't Warmonderhek
heeft men dan weer een aardig gezicht
over de Haarlemmervaart met de Tolbrug,
terwijl het water van de Poelmeer flauw
naar rechts buigt en zich verliest achter
riet cn geboomte.
Wij voelen veel voor historische dingen,
maar tolhekken, al zijn ze zoo oud als
Methusalem, kunnen we in onzen tijd niet
meer waardeeren. En de eigenaars uit
gesloten zal wellicht niemand veel sym
pathie gevoelen voor deze verkeersopsta
kels. Erkend moet echter worden, dat dé
Heerenweg goed wordt onderhouden.
Tot aan den overweg van de spoor toe,
wisselt de beplanting met geboomte en
struikgewas er af met de keurig onderhou.
DE MOLEN VAN ARIE COZIJN.
m
'1 volgen de vaart en komen weldra
3ri "Ie Kwaakbrug. Eigenlijk is dit woord
Pkonasme, want een kwaak of kwakel
«ekent zooals u weet, reeds een brug,
dan een hooge brug, waarvan het
v-delste gedeelte hoog en de einden schuin
Lel.
zooals de bekende brug over de
den tuinen, welke de villabewoners op hun
domein hebben laten aanleggen.
Zijn we den overweg gepasseerd, dan
neemt de Heerenweg het karakter aan van
een Dorpsstraat, waaraan weinig bijzon
ders valt op te merken.
Even gaan we de Padoxlaan op om een
kijkje te werpen op de Lee en zoo een
totaal indruk te bekomen van de massa's
pleiziervaartuigen, welke in het centrum
van Hollands watersport stationeeren, een
indruk, welke bij het vervolg van onze
wandeling herhaaldelijk wordt versterkt.
Warmond is het paradijs voor alles wat
zeilt, roeit en over 't water tuft. Door de
natuur daartoe aangewezen, heeft de ener
gie der nijvere bewoners alles nog geriefe
lijker gemaakt.
Wij volgen den Heerenweg tot even vóór
het bijna voltooide nieuwe St. Lidwina-
gesticht. Daar slaan wij rechts af de Lock-
horstlaan in, eenmaal de oprijlaan naa:
het fraaie kasteel Lookhorst of Oud-Teylin-
gen, waarvan geen 6poor meer over is. Op
het terrein staan thans een aantal kalk
branderijen Even doorloopend, kunnen we
ons overtuigen, dat de heeren van Look
horst van uit hun kasteel een heerlijk uit
zicht hadden over de Leede en de lage
landen.
Even wijden we ook 'onze aandacht aan
de oude hoeve, welke aan den hoek van de
laan staat. Met zijn korfboogvormige ont-
lastingsbogen 'boven de ramen, het nisvor-
mige kelderraam, dat op een muur van
meer dan gewone dikte wijst en de schil
derachtige wijze waarop het rieten dak
zich stulpt over het huis, doet het ons
denken aan lang vervlogen tijden.
Overal bemerkt men trouwens te War
mond den geur des historie.
Even verder ligt in 't loover verscholen
de boerderij ,,l$ieuw Endepoel"; dan weer
worden we geboeid door het buitengoed
„Leevliet". De landelijke Dorpsstraat is
hier ter weerszijden begroeid met zwaar
geboomte, waaronder het heerlijk is te
wandelen.
Een oud huis ter linkerzijde van den weg
draagt op een console, die waarschijnlijk
vroeger een topbekroning heeft gedragen,
het jaartal 1611. Uit bouwkunstig oogpunt
is deze gevel onbelangrijk evenals de be
lendende, die het jaartal 1732 draagt. Maar
veel belangrijker is voor ons de gedenk
plaat in den eersten gevel, met de mede-
deeling: ,,In dit huis woonde en werkte
Jan Steen van 1656 tot 1660."
Weer even verder verrijst rechts op een
ruim erf de karakteristieke oude boerderij
,,Meerrust", met in Oud-Hollandschen trant
geverfde luikjes: rood en wit. Bij water-
toeristen is deze pleisterplaats overbekend.
'b Is alleen maar jammer, dat de nage
maakte ooievaar niet door levende na-
tuurgenooten wordt vervangen. Het zou
het rustiek geheel ten goede komen.
Intusschën wandelen we de knusse
Dorpsstraat geheel af en letton op allerlei
aardige hoekjes, lezen de mededeelinger»
omtrent verschillende jachthavens tot een
smal weggetje ons brengt voor een ophaal
brug. Hier komen we voor verboden ter
rein, n.l. het bosch van het Huis te War
mond, dat hier met zijn witte muren ver
scholen ligt tusschen hoog geboomte. Dit
Huis te Warmond werd reeds in 1200 ge
bouwd als Middeleeuwsche sterkte. Na
velerlei lotswisselingen ontving het in de,
18de eeuw zijn tegèpwoordigen vorm.
RECLAME.
ECHTE FRIESCHE
20-50ct per ons
9756
De Victoria Regia.
Komen wij de Victoria Regia kas van den
Leidschen Hortus binnen, dan verwondert
het ons dat er nog steeds stadgenooten zijn
die liever naar een naburige stad reizen, om
te zien. wat daar te bewonderen is.
De Victoria Regia kas alhier; een sierlijk
en doelmatig rond glazen bouwwerk met
haar eveneens ronde plm. 1 M. diep en 10
M. middellijn metend waterbassin, vol goud-
visschen, omvat een tropische plantenpracht
zooals wij die nergens nog zoo gezien heb
ben.
De Victoria Regia bloeit, en aandachtig
gaan onze blikken naar het midden van het
bassin, en de reusachtige bladen, en gaan
eerst deze aardachtig beschouwen.
Uit een dikken vleezigen wortelstok, diep
in de modderaarde zendt de plant haar blad
stengels in alle richtingen, naar de opper
vlakte van hel water, waar de jonge bla
den nog als een opgerolde bal zich spoedig
zullen gaan ontplooien. Van het jonge nog
half opgerolde blad zien wij duidelijk de
dikke rose tot paarsroode kleur, der tot een
netwerk geweven, met zware stekels bezette
nerven massa's. Deze nerven aan de onder
zijde van het blad. (uit de bladsteel welke
precies onder het middelpunt van het blad
gelegen is) zijn door vele vertakkingen aan
elkaar verbonden, zoodat de onderkant als
het ware in cellen verdeeld is. Daar de holle
stengel en nerven met lucht gevuld zijn,
wordt de draag- en veerkracht dezer blade
ren, die gewoonlijk bij volkomen ontwikke
ling, een middellijn van 2.20 M. bij uitzon
dering van 3.60 M. bereiken buitengewoon
vergroot.
Het is wel aardig even te memoreeren
dat Sir Joseph Paxton, destijds tuinman van
den Hertog van Devonshire bij het beschou
wen dezer bladweefsels op het denkbeeld is
gekomen dezen vorm te gebruiken voor het
ontwerp van het „Crystal Palace", waarbij
het ijzerwerk de plaats der nerven innam,
en het glas het bladmoes verving.
Heeft het blad zich uit zijn bolvormige ge
daante losgewerkt, dan is het geen sierlijk,
maar een iet wat zwaar gerimpeld en ge
plooid blad met hoog omgekrulde randen;
zoodal men de onderbladstructuur nog eens
terdege kan opnemen.
Na eenige dagen verdwijnen, met den groei
van het blad de rimpels en plooien. De aan
de bovenzijde donkergroene loodrecht om
hoog gaande opgekrulde rand bereikt nu een
hoogte van plm. 810 c.M.
De draagkracht dezer bladen is kolossaal.
Kinderen van 67 jaar kunnen op de bla
den plaats nemen, zonder dat het blad ecni-
germale naar beneden zakt. Men heeft dc
proef op de som genomen cn het bleek dat
men bij gelijkmatige verdeeling over het
blad plm. 230 K.G. daar op plaatsen kon
zonder dat het blad ging zinken. Deze proef
kan men alleen bij bijzonder gezonde gave
en volwassen bladen nemen.
Bij gezonde planten en normalen groei
ontwikkelen zich in liet tijdverloop van plm.
eind Januari tot eind September plm. 39
bladen. 'De oude eterven af, nieuwe ont
plooien zich. Het geheele bassin zou vol-
gegroeid geraken, indien niet zoo nu en dan
eens eenige bladen uitgesneden werden.
De eerste bloemen komen gemiddeld eind
Juni yoot den dag; tot eind Augustus kan de
plant dan bij gunsligen groei, plm. 26 bloe
men ontwikkelen welke plm. 30 c.M. in
doorsnee zijn
Dat een plant met zulke blad- en bloem-
ontwikkeling niet in bijzondere mate uitge
put wordt, heeft de plant te danken aan het
feit, dat aan den voet van ieder blad een
aantal wortels zit. leder blad heeft dus zijn
eigen wortels. Naarmate het aantal bla
deren toeneemt vermeerdert dus ook de
bladworlelmassa; ieder blad wordt dus als
het ware op zich zelf gevoed.
De bloem heeft vele eigenschappen, die de
insecten tot zich trekken op zoek naar de
zoete honigvelden. Eenmaal daar aangeland
worden zij door de sluitende bloem ingeslo
ten om pas den volgenden dag, wanneer zij
vol zoetigheid, maar tevens met stuifmeel
zwaar beladen zijn. in vrijheid gesteld te
worden. Waar deze insecten plotseling uit
hun heerlijk verwarmde „gelagkamer" wor
den gezet, zoeken zij spoedig een andere
bloem op, op deze wijze de bestuiving en
bevruchting bewerkstelligende.
Na het inscctenbezoek produceert de
bloem geen waimle meer. De bevrucht»
bloem sluit zich en trekt zich onder water
terug De warmteproductie der bloem be
gint reeds minstens negen uur voor het
open gaan der bloem en neemt tot aan de
volkomen ontplooiing der bloemendeelen
voortdurend vrij gelijkmatig toe. Het maxi
mum valt tusschen 5 en 8 uur op den eer
sten avond. Den volgenden dag treft men
's morgens een minimum temperatuur aan,
die in den loop van den dag door een tweede
echter kleiner maximum als den voTigen
dag wordt gevolgd, waarna de warmtepro
ductie geleidelijk afneemt en tenslotte ge
heel ophoudt. De voornaamste warmte
voortbrengende organen zijn wel de meel
draden en de sluillapjes die de insecten
insluiten. De „aanhangsels" der vrucht
bladeren, en de bloembladeren pro-
duceeren zeer weinig'warmte. De „aan
hangsels" verhoogen echtér hun tem
peratuur indien zij van de bloem worden
geïsoleerd en wel tot 12 gr. C. boven de om
geving. De meeldraden en sluitlapjes brach
ten hel in dien toestand slechts lot 6 gr. C.
boven de luchttemperatuur. Deze laatste
twee organen vertoonen geïsoleerd, slechts
één maximum; de „aanhangsels" echter
twee maxima in hunne temperatuursverhoo-
ging. Deze zijn dus de voornaamste warmte-
producenten; zij zijn het ook, die de reuk
stoffen der bloem vormen. De vorming hier
van is echter afhankelijk van de toetreding
van zuurstof en wij moeten deze stoffen dus
'beschouwen als bij-producten der adem
haling.
De productie der reukstoffen begint tege
lijk met de warmteproductie. Bij dit geheele
proces heeft een sterke stofwisseling plaats,
waarbij de celinhoud der bloemdeelen, die
grootendeels uit zetmeel bestond in den tij3
van 24 uur nagenoeg geheel verdwijnt. Het
spreekt van zelf dat in de uren der sterkste
verwarming de bloemdeelen ook de grootste
hoeveelheid wordt uitgeademd.
Langs den bassinrand merken wij nog
vele vreemdsoortige gewassen op, evenaÏ9
hoog boven onze hoofden in z.g. hangers
terwijl rechts van ons op een speciaal daar
voor gebouwd tablet een interessante col
lectie water- en potplanten staat opgesteld,
waarop wij een volgende keer nader hopen
terug te komen.
Terug wandelende bemerken wij in een
der borders een Gypsophyla. paniculata,
ook wel bruidssluier genoemd. Het is een
plant, die in Moravië en Neder-Oostenrijk
thuis behoort, e&n echte steppeplant. die met
Rapistrum perenne de z.g. steppenheksen
vormen. Dezen minder, liefelijken naam
hebben zij t» danken aan het feit. dat wan
neer de wijdvertakte planten zijn afge
storven zij door den wind worden losge
scheurd en tot groote klompen samen
gebald. bij storm met groote sprongen, tel
kens weer een tijdje tegengehouden door
uitstekende deelen van den bodem, over de
schier eindelooze vlakten voortrollen.
J. H. FABER.
Losse nummers van ons Blad zijn
behalve aan ons bureau
ook verkrijgbaar bii de
Firma A. HILLEN Breestraat 154,
Firma A. HILLEN Stationsweg,
Firma A. J. H. WIJTENBURG,
Haarlemmerstraat 2
W. G. J. VERBURG Sigarenhandel,
Heerenstraat 2
Fa. A. SOMERWIL Azn. Hoogew. 24
A. M. VAN ZWICHT,
Kiosk Prinsessekade.
en bii
JOH. HOGERVORST Haarl.str. 128
en des Zaterdags bij
A. H. v. d. VOOREN, H. Rijndijk 74
Correspondentie betreffende deze. rubriek,
zende men aaD dc redactie onder motto
„PostzegelrubTiek."
In ons vorige artikel bespraken wij aan
het slot do odontró- of tanding-meter. Wij
zullen deze in dit artikel eens nader gaau
bezien, en een \iiteenzetting geven hoe zij
gebruikt dient te worde®.
De tandingmeter is, óf vervaardigd van
karton óf van celluloid. Op dezen tanding
meter komt een verdeelde schaal voor,
welke is onderverdeeld in afstandjes van 2
centimeter, welke laatste weer verdeeld
zijn in gelijke afstanden van 7 tot en met
12V£, soms lager, soms hooger. De gewone
tandingmeter klimt op met een half, dus 7,
7U2, 8. 8V£, enz. terwijl de laatste jaren
zeer vele tandingmeters opklimmen in
kwarten, dus 7, 7'/t, 7Vfc, 7% 8, enz.
Welke van de twee soorten tandingmeters,
is het meest geschikt om werkelijk nauw
keurig de tandingen te meten
Uit de ervaring van verschillende ver
zamelaars blijkt en ook ik ondervind
dit vaak dat, wil men een zegel werke
lijk nauwkeurig meten, dan mopt men dit
zegel los hebben, en dan vind ik de meest
praclisohe en duidelijke tandingmeter, die
welke vervaardigd is van karton.De zwarte
afscheidingen op hot witte karton zijn veel
duidelijker dan die op het doorschijnende
celluloidwel zijn laatstgenoemde zeer
praotisch voor het (meten van reeds inge
plakte zegels.
Hoe moeter wij den tandingmeter ge
bruiken
Wij nemen dus voor losse' zegels een kar
tonnen tandingmetetr en leggen die voor
ons op tafel, niet in de hand houden, want
een lichte beweging kan de oorzaak van
een onzuivere meting ziin. Wij nemen nu
het ze'gel en plaatsen dit precies met de
tanden in de kleine, zwarte, ronde afschei
dingen. Met deze plaatsing gaan wij voort,
zoolang totdat alle op het zegel voorko
mende tanden, precies passen in de op den
tandingmeteT aanwezige ronde stippen
ook de hoektanden moeten volkomen ge
lijk zijn.
Daar bij de mééste zegels echter de
boven- en benedenkant anders getand zijn
als de1 zijkanten, moeten beide gemeten
worden.
Het is gebruikelijk, dat 'eerst de boven1
'en dan de zijkant wordt gemeten, Voron-i
'derstellen wij nu 'dat dc bovenkant lD./£,-
en de zijkant 1214 is, dan drukken wij de'ze
formule a.ls volgt, af, IDA 121,4. Zien wij
dus in 'een catalogus de tanding van een
zegel aangegeven, dan weten wij dat het
eerste cijfer de tanding van den bovenkant,
éP het tweede de tanding n'an den zijkant
is. Leggen 'wij bij een kartonnen tanding
meter (het zegel op den meter, met de cel
luloid tandingmeters is dit juist andersom,
daar legt men den meter op het zegel gd
zoekt zoodoende de' juiste tanding.
Nu is het altijd geen vaststaand bewijs
dat als imen b.v. vandaag een zegel meet,
én het is lU/n 12, ën men heeft eenigen
tijd later zoo'n zelfde zegel 'dat b.v. dan
1194 121,4 is. dit moet worden toegeschre
ven aan verandering van tanding; vooral
wanneer het een kwart, of soms even min
der of meer is, vindt, dit vaak zijn oorzaak
in lïet. feit, dat de perforatieraachine door
het vele gebruik ©enigszins versleten is
Natuurlijk zijn er verzamelaars, die der
gelijk soort Zegels graag bezitten, waar
dat zijn meer de speciaalverzamelaars. die
in de diverse tandingen van eenzelfde uit
gifte curiosa zien.
Daar wij in de» laatste artikelen speciaal
over tandingen thebben gesproken, rest ons*
alvorens verder te gaan, nog een kort© be
spreking over twee verschillende manieren
van tandingen n.l. kam- en lijntanding. De
zuiverste tanding ontstaat dan, wanneer
de postzegels Tij voor rij zoowel horizon
taal als verticaal worden geperforeerd, dit
i-? dan z.g. kamta.nding.
Lijntanding verkrijgt mëJi door eerst het
geheele vel horizontaal en daarna verti
caal te perforeeren, hierdoor ontstaan
meestal op de hoeken van het zegel dub
bele gaatjes, men kan dit o.m. ook zien bij
de in 19-23 hier te la.ode verschenen juhilé-
zegels.
In ons volgende artikel zullen wij het
watermerk aan een nauwkeurige bespre
king onderwerpen.
u.
Correspondentie. Door omstandig
heden as de verzending van ruilzegels nog
èvem vertraagd, dit zal echter in de ko
mende» week plaats hebben.
PHILATELIST.
RADIO-BEDTIJD IN BELGIE.
De nieuwste politieverordening in Brus
sel is het verbod tot gebruik van luidspre
kers na 11.20 's avonds. Om 11.20, dus na
afloop van het. programma van Brussel mag
geen luidspreker meer muziek maken.
HALF DENEMARKEN
LUISTERT NAAR RADIO.
Volgens de laatste statistische gegevens
zijn in Denemarken van de 100 gezinnen
bijna 47 voorzieD van een eigen ontvang
toestel, aldus beluistert bijna* 50 pCt. van
de Deensche bevolking de omroepstation©.
De omroep is in Denemarken zeer popu
lair geworden in betrekkelijk korten tijd.
Wie de uitzendingen van Kalundborg
eenigszins regelmatig beluistert zal dit niet
verwonderen Het programma is altijd
,,af" en kan tot voorbeeld strekken aan
Hilversum en Huizen.
