Wat de vrouw draagt.
HUN BEIDER WEG.
Slapeloosheid
71ste Jaargang
LEIDSCH DAGBLAD, Zaterdag 5 Juli 1930
Vierde Blad
No. 21564
FEUILLETON.
VOOR DE HUISVROUW.
WAT U NOODIG HEBT, MEVROUW,
dat zijn de duizenden kleinigheden, die Uw
uiterlijk verfraaien en U vreugde geven en
juist daarom waard zijn aangeschaft te
worden, die details, die men vaak, zeer ten
onrechte, onderschat en verwaarloost.
U ziet een elegante vrouw en vraagt U
af hoe het toch komt, dat ze er niettegen
staande haar groote eenvoud zoo buiten
gewoon chic uitzietgelooft U het, de
oplossing van het raadsel ligt in de groote
zorg die er juist aan alle details besteed
is, elk detail op zich zelf misschien een
nietsigheidje, dat verdwijnt, maar die alle
tezamen toch juist dat uitmaken wat men
met het woord „elegance" te betitelen
pleegt.
Uw vacantiedagen staan voor de deur en
nu hebt U altijd weer verschillende dingen
noodig om de garderobe op te frisschen en
het reistoilet dat gezellige en sympathieke
iets te verleenen dat onmiddellijk de vrGuw
van smaak verraadt.
Eerste vereischte is natuurlijk altijd:
nette koffers. Deze mogen niet luxieus zijn
maar wat veel belangrijker is, ze moeten
er solide uitzien, zooals trouwens de heele
verschijning van de elegante vrouw, die op
reis gaat
Verder is het van belang dat de koffers
alle hetzelfde zijn, want niets is leelijker,
dan wanneer deze niet harmonieeren zou
den, b.v. lichte en donkere, waardoor wij
een bont zootje zouden krijgen. Beslist het
mooist is een tusschenkleur bruin, wat te
gelijkertijd ook het meest practisch is, daar
de vlekken, die zelfs bij de allergrootste
voorzichtigheid niet te vermijden zijn,
hierop nauwelijks gezien worden.
Bij de keuze der enkele koffers komt het
ook zeer op de grootte aan, want de ruimte
in de treinen is zeer beperkt. Om dezen
reden moeten de koffers dus zoo klein mo
gelijk zijn, terwijl men er aan den anderen
kant natuurlijk weer heel wat in bergen
moet, daar men toch voor verscheiden
weken uitgerust wil zijn.
Zonder twijfel zijn de „Coupé-kastkof-
fers" het meest practisch, die geheel en al
beantwoorden aan het systeem van den
grooten hangkoffer, doch slechts zóó breed
zijn, dat de toelaatbare grootte niet over
schreden wordt. De verdeeling van binnen
is heel goed, daar er aparte vakken zijn
voor de japonnen, het ondergoed, de schoe
nen en verschillende kleinigheden.
Behalve deze koffer, die natuurlijk het
meeste gewicht in de schaal legt, heeft men
ook een leeren hoedendoos absoluut noo
dig, daar de hoeden door hun grooteren
vorm en meerdere garneering lastig te ver
pakken zijn.
Daarnaast is een niet al te groote reis-
necessaire ook noodzakelijk.
Dan mag de geruite plaid niet vergeten
worden, die vooral tijdens een verblijf aan
boord onschatbare diensten bewijzen kan.
Tot de allernieuwste reisbehoeften be
hoort het reiskussen van zeemleer, dat,
wanneer het niet gebruikt wordt, plat op
gerold kan worden en er dan uitziet als
een handtasch.
Deze kussens zijn er in alle kleuren en
men zal natuurlijk één kiezen, dat met de
overige bagage harmonieert (schets rechts.)
De droom van elke goed-gekleede vrouw
is een vos blauw-zilver-kruis of poolvos,
het doet er niet toe. Iedere vrouw weet
dat mooi, langharig bont het gezicht voor-
deelig doet uitkomen en om zoo te zeggen
„het puntje op de i" zet. Zij, die veel
zwarte toiletten 'heeft, zal veel voeden
voor een shawl van hermelijn, die
niet zoo kostbaar behoeft te zijn en het
voordeel heeft, zoowel 's middags als
's avonds gedragen te kunnen worden
(teekening rechts boven.)
Tot de laatste modesnufjes behoort de
vilthoed met afknoopbaren iand, die een
buitengewone oplossing is voor het hoe-
denvraagstuk. Bij een en hetzelfde kapje
bezit men een aantal randen, die passen
bij de verschillende japonnen. Het is op
deze wijze dus heel eenvoudig japon en
hoed steeds in overeenstemming te bren
gen, waardoor een groote zorg op mode
gebied van ons afgenomen wordt.
Een voorname factor voor een smaak
volle garderobe zijn de verschillende
handtasschen; er zijn tegenwoordig aller
lei modellen uit de meest verschillende
materialen gemaakt, voor het strand, voor
de wandeling, voor 's avonds. Het is wer
kelijk phenomenaal wat hierin den laat-
sten tijd bereikt is. Voor badplaatsen en
„Kurorte" zijn het de linnentasschen, voor
den namiddag vooral die van krokodil-
en andere exotische leersoorten, meestal in
den vorm van een langwerpige zak, waar
aan een groote metalen ring bevestigd i9.
Voor 's avonds komt nog steeds het platte
gobelin- of paarlentaschje in aanmerking
waarbij zooveel mogelijk schakeeringen ge
zocht worden om éeze tasschen bij de ver
schillende toiletten te kunnen dragen.
Onontbeerlijke begeleidsters der elegante
vrouw zijn de snoezige „poeder-mascottes"
geworden, wier aardige samenstelling van
talisman en gebruiksvoorwerp oorzaak zijn
dat ze zich in de gunst der mondaine
vrouw mogen verheugen. Meestal zijn het
doosjes in den vorm van een of ander
modehondje, zooals een (Pekingeesje,
Schnauzer, Terrier of Griffon) een aapje
enz. of een fantasiefiguur (Felix, de Kater,
film „Micky" en dergelijke; bovendien be-
hooren deze doosjes nog een bepaalde talis
man uit te beelden (een spin. kikvorsch
enz.) De doozen zijn van binnen zoo in
gericht dat ze elk formaat vaste poeder
kunnen bergen en bovendien nog een spie
gel en poederkwast bevatten. Deze doos is
op reis dus wel heel practisch en elke
vrouw zal het een voorrecht vinden een
dergelijk grappig exemplaar haar eigendom
te mogen noemen, (in 't midden links.)
Ook schoenen moeten met zorg en ver
stand gekozen worden; tot de voetbeklee-
ding. welke door de haast bij het afreizen
vergeten wordt, behoort een chique-een
voudige tennisschoen, welke tegelijkertijd
ook veel aan het strand gedragen wordt,
verder een practisch linnen schoentje en
tenslotte de nauwsluitende badschoentjes,
in overeenstemming met het badpak waar
ze bij gedragen worden (links onder.)
Tot de verdere details die een verblijf aan
zee veraangenamen behoort ongetwijfeld
een waterbal, waar je ontzaglijk veel pret
mee kunt hebben en die gemakkelijk mee
gevoerd wordt. Met een klein luchtpompje
blaas je hem op.
Een ketting bestaande uit gummipaarlen
en een parasol van geolied papier vol
tooien het geheel. W. U.
VIER PAAR HANDSCHOENEN
heeft de moderne elegante vrouw noodig,
wil ze tenminste met de mode meedoen.
Langen tijd werd de handschoen als een
ondergeschikt iets beschouwd, doch haar
herstel is volkomen en men beschouwt dit
kleedingstuk thans al9 éen „conditio sine
qua non".
De handschoenen worden, voorzoover dit
mogelijk is, in kleur en maaksel in overeen
stemming gebracht met het toilcv, waarbij
deze gedragen worden.
Terwijl het er hierbij dus wel op een
goede keuze aankomt, is het allerbelang
rijkste toch wel een goed model en onbe
rispelijke afwerking en wanneer deze twee
factoren aanwezig zijn laat men elke gar
neering gaarne achterwege.
Bij een sportief jurkje draagt men (zoo
als onze eerste afbeelding laat zien) de
soepele korte wildleder of nappa-hand-
so'hoen, bij 'n zijden toiletje of 't nu effen
of gekleurd is de schulpenhandsdhoen
bij de mouwlooze capevormige jurk ziet
men het half lange model, dat alleen een
stukje van den bovenarm vrijlaat, terwijl
bij het uitgesproken avondtoilet de lange
handschoen behoort, welke buitengewoon
elegant staat en waarbij het uitsluitend op
de juiste kleur en den goeden pasvorm aan
komt.
Vrij naar het Engelsch - H. ANTONSEN
(Nadruk verboden).
3)
Opeens vervulde een heldere, prachtig,
trillende toon het vertrek. Meteen was de
belangstelling van het meisje gewekt.
Daarna ging de toon over in mineur, ver
vloeide in trillende nootjes en begon dan
b arts toch tel ijk te jammeren. Dick had er
slag van. ongetwijfeld. Hij speelde werkelijk
heel gevoelig op het eenvoudige en goed-
koope instrument en het was Joyce, als zag
ze vqor haar geest een armen, dronken
stumperd, tegen een lantaarnpaal geleund,
huilend \ran wanhoop.
Het was in het eerst zoo realistisch, dat
ze van ontzetting haar adem inhield. Daar
na kreeg het grappige van het geval vat op
haar en ze barstte in lachen uit. Toe,
Dick, hou op! Hou in hemelsnaam toch op!
Dick's plechtige gezicht vertrok zich tot
een grijns van plezier, maar in plaats van
op te houden, ging hij over in een straat
liedje van weemoedige liefde, dat door ieaei
straatorgel in dien tijd werd afgezaagd'. De
dronkenlap verdween uit Joyces' gedachten
en in zijn plaats verscheen een café in een
smerige, natgeregende straat. Er voor stond
een vrouw in lompen met piekerige haren,
die liedjes zong voor een paar centen.
Joyce keek hem met groote oogen aan.
Waar heb je dAt spelen geleerd? En
waar haal je die ontroerende melodieën
vandaan
Ontroerend? Och, het zijn gewone
volksdeuntjes, maar ik speel ze nu eenmaal
op mijn mander.
Joyce huiverde.
Dan moest jij er uitvoeringen van
geven op jouw manier. De mensdhen zouden
er van rillen van ontroering.
Dick lachte hartelijk.
Drommels, dat is een goed idee! Als
alles me mislukt,, wie weet! Kom, laten we
hier den boel eerst een beetje opruimen,
dan ga ik den ouden heer een pootje geven.
Ze maakten volstrekt geen haast.
Als het lawaai, dat ze door het slepen
met bagage langs de trap hadden gemaakt,
hun vader niet in zijn werk gestoord had,
dan was er alle kans, dat hij het niet eens
bemerkt had, dat Dick was thuisgekomen.
Toen Dick klaar was met het wegbergen
van zijn kleeren en al zijn verdere spullen
wat op orde gebracht had, bleef hij midden
in de kamer staan, knorde van tevredenheid
en verschikte hier en daar nog wat. Hij
zette het bed een beetje schuiner en verhing
een schilderijtje, dat geen goed licht had.
Eindelijk was de kamer volkomen naar zijn
zin, ofschoon de veranderingen, die hij aan
gebracht had. zeer gering waren geweest.
Vlak tegen de zoldering had hij een roei
riem opgehangen, zoo. dat de namen en
cijfers, die op 'tblad geschilderd waren, van
onderen af leesbaar waren. Er waren twee
zilveren beker?, die elk op een hoek van
den schoorsteen stonden. Die links stond
zat vol golfballen. Rondom de wanden hin
gen foto's van jonge mannen in roei-
costuum, die zelfbewust stonden te lachen.
Dick stond op elk dezer foto's. Ze vorm
den een soort geschiedenis van zijn college-
tijd. Op de oudste stond of zat hij ergens
bescheiden in een hoekje achter de anderen,
maar hoe jonger de groepen werden, hoe
meer hij in 't midden stond, totdat hij op
de laatste als captain op de eereplaats zat.
De boekenplank, boven het bed tegen den
wand, scheen hoofdzakelijk werk van Kip
ling te bevatten. Overal verspreid lagen
rookartikelen, een tabakspot met het wapen
van het college er op, een sigarettendoos,
pijpen en allerlei dingen en op tafel stond
een groote vaas bloemen, die getuigenis af
legden van Joyce's blijdschap over z'n thuis
komst. Dick snoof er met welbehagen aan.
Wat staat zoo'n vaas bloemen toch
gezellig. Ik hoop maar, dat ze die goede ge
woonte volhoudt.
Daarop ging hij naar de badkamer, nam
een koude douche, kleedde zich in een wit
flanellen broek en een trui en ging met
ee/i pijp in den mond fluitend de trap af.
Hij stak zijn hoofd om den hoek der eet
kamer Joyce keek glimlachend op. Dick
bleef grinnekend om de deur staan kijken.
Ik wed, dat de oudfe heer vandaag geen
steek meer uitvoert! Is de thee bijna klaar?
Over tien minuten.
Dick deed de deur weer dicht en liep op
zijn rubberzolen de gang door, tot aan de
deur van zijn vaders kamer.
Even stond hij stil alvorens te kloppen.
Dat was altijd zoo zijn gewoonte ge
weest. Als kleine jongen was hij die kamer
nooit binnengegaan, als er niet een of
andere streek uitgehaald was, waarvoor hij
een standje ging halen. De stemming van
die kamer met haar hooge boekenkasten,
Het elegantst voor 's avonds is de pastel-
kleurige handschoen, doch ook zwarte zijn
zeer gezocht, daar deze het meest practisch
zijn en bovendien het voordeel hebben bij
elke kleur japon gedragen te kunnen wor
den (zelfs bij een lichte japon staan zwarte
handschoenen en schoenen uitstekend.)
W. U.
ANTIEK GESTILEERDE KRAGEN.
zijn voor de nieuwe mode zeker karakte
ristiek en daarom de aandacht wel waard.
Het zijn geen bepaalde, naar voorgeschre
ven modellen gemaakte kragen, doch er zijn
modellen die veel overeenkomst met de
Spaansche vertoonen (in 't midden) verder
veel maaksels, die ons weer terugvoeren
naar den Biedermeiertijd wat vooral tot
uitdrukking komt in de geplisseerde re
vers. (laatste schets). Tenslotte spelen de
verschillende Berthen-modellen (welker
naam ontleend is aan de modellen, die
overeenkomst vertoonen met de kragen die
aan het hof van „Koningin Berthe" ge
dragen werden) een tamelijk belangrijke
rol. W. U.
Zie dAt was nou eens een verrassing:
iusscihen het stapeltje brieven van huis
vrouwen met winkelhaken in haar goed,
vlekken in haar tafellakens, overvloed van
groente en een tekort aan inmaakkennis,
van moeders of a.s. dito's, die graag nuttige
handwerken willen fabriceeren en van lieve
oude dametjes, die iets speciaals willen in
elkander zetten voor de kinderen in de
Oost, lag er nu opeens een epistel van een
mAn; ja heusch van een MAN en wAt voor
man: een, met verstand van motten! Is het
niet schitterend? Heeft u ooit zoo iets ge
zien?
En deze mijnheer is zoo vriendelijk mijn
lezers en mij nog iets te vertellen van het
onze-zomerrast-en - zomergenoegen - beder
vende gespuis, dat zoo geweldig vraatzuch
tig is.
De motten zegt hij, hebben de keratine
noodig, dat is een bestanddeel van wol,
haren, veeren enz. De keratine heeft een
bepaalde reuk, waarop de motten afkomen
om in die keratine-bevattende stoffen hun
eieren te leggen.
Wanneer wij, die niets op motten gesteld
zijn, dit gedierte dus op een afstand willen
houden moet de keratinereuk geneutrali
seerd worden. Dit kan geschieden door
kamfer, naphtaline, terpentijn, ammonia en
dergelijke. Hierdoor wordt het verschijnsel
verklaard, dat motten in een flesoh met
kamfer lustig blijven leven. Kamfer en
naphtaline verdelgen de motten niet, dodh
wanneer zij op plaatsen komen, waar kamfer
gestrooid is, dan ruiken zij daardoor de
keratine niet en leggen er dus geen eieren.
De>ze man met het motten-verstand doet
mij meteen een middel aan de hand om b.v.
crapauds van mot of motlarven te zuiveren.
Bij ondervinding weet hij, dat zij bij lage
temperatuur gedood worden. Hij heeft n.l.
eens een fauteuil, waarin de mot zich voor
goed gevestigd scheen te bebfoen 11* dagen
•bij een temperatuur 8 gr. Celsius be
waard; toen bleek het kwaad geheel over
wonnen te wezen. Trouwens, men weet dat
met vreemde, beduimelde boeken, met het
stoffige, gerafelde karpet, en met het eene
olieverfportret van een streng uitziend man
in ouderwetsche kleederdracht, was somber
en streng.
Het venster, dat uitzicht gaf op het gras
veld en de wuivende hoornen was omgeven
door zware donkere gordijnen. De stoelen
waren oud en ongemakkelijk. In de geheele
kamer was geen enkel vriendelijk plekje. Op
zijn bedaarde kloppen kreeg Dick geen ant
woord; hij klopte dus nog eens, nu iets har
der. Toen ontstond er binnen een zenuw
achtig geschuifel en een knorrige stem riep:
Binnen.
Dick trad binnen en sloot de deur achter
zich dicht. Terwijl hij dit deed, had hij het
gevoel, alsof hij ineenkromp en weer een
kleine jongen was. Zoover hij zich kon her
inneren, had hij altijd precies hetzelfde ge
zien, als hij door die deur heen de kamer
binnenkeek: den rug van zijn vader gebogen
over zijn schrijftafel, groote, dikke boeken
opengeslagen rondom hem heen en den groo
ten, glazen inktkoker naast zijn schrijfmap.
Het krassen van zijn veeren pen was het
eenige geluid.
Enkele oogenblikken stond hij in de deur
stil. Dan haalde hij diep adem en stopte zijn
pijp in zijn zak weg.
Zoo, vader! zei hij opgewekt, liep de
kamer door en kwam naast den lessenaar
staan. Hoe gaat het er mee?
De veeren pen hield op met krassen. Ver
wonderd keek zijn vader op.
Wat is er? vroeg hij verwonderd. Wat
is er?
Zijn gezicht 9tond echt vermoeid en zijn
huid was droog en rimpelig door gebrek aan
frissche lucht. Zijn haar wa9 peper en zout
kleurig en zijn lippen waren heel dun. Zijn
RECLAME.
tengevolge van de zomerwarmte, overwint
men spoedig door het gebruik van een paar
Hijnhardt'i Zenuwtabletten. Bui9je 75 ct.
4370
dit ook de methode is voor het bewaren
van bontjassen e.d. Zaken ,die zich daarop
toeleggen, helhben speciaal hiervoor ge
bouwde kluizen of kelders, waar het bont
bij zeer lage temperaturen opgeborgen wordt.
En zoowaar weer een breiverzoek! Een
a s. grootmoeder wil een soort slobkousjes
maken om het kindje, dat in het najaar
geboren zal worden, van den winter warme
beentjes te bezorgen, fk heb een leuk
patroon van een combinatie van sokjes en
kousen, die gemakkelijk te breien is.
Schaf u aan 42 gram Baldwin en Wal
ker's 3 draads Scotch Fingering, drie brei
naalden No. 10 en 183 c.M. smal lint.
Begin met losjes 52 steken Op te zetten
en brei dan 18 toeren het ribbetje: 3 recht
2 averecht; 19e toer; A 1 recht omslaan,
2 te zamen; vanaf A herhalen tot het einde
van den toer. Dit figuur vormt de gaatjes
om later het lintje door te rijgen; 20ste toer:
averecht; 31ste toer: recht; 22sle averecht?
dan beginnen we aan de knie.
lste toer 46 recht, omkeeren; 3de: 40
averecht, omkeeren; 3de; 38 recht, om
keeren; 4de 36 averecht, omkeeren; 5de: 34
recht, omkeeren en zoo doorgaan, telkens de
eerste steek afhalen en 2 steken minder
breien tot er nog maar 16 steken in het
midden over zijn; daarna omkeeren en recht
tot het einde van de naald. Dan is de
knie af.
Voor het been moet de volgende toer
averecht gebreid worden. Daarna over een
lengte van 12'/> c.M. het ribbetje 3 recht,
1 averecht breien; dan 5 c.M. een ribbetje
2 recht, 2 averecht.
Nu moeien er weer gaatjes gemaakt
worden voor het lintje: A 1 recht, omslaan,
2 te zamen breien en van A at herhalen
tot 'het einde van den toer, net als hier
boven.
Daarna drie toeren het ribbetje 2 recht,
2 averecht en dan is u aan den voet toe.
Brei 18 steken recht en op de volgende
16 steken recht heen en recht terug over
een lengte van 26 toeren. Breek nu de wol
af en hecht haar weer aan op de plaats
waar 18 steken waren blijven staan. Neem
13 steken op langs den kant van de wreef
en 8 steken over de teen. Nu een andere
naald nemen en de overblijvende 8 teen-
steken breien. 13 steken opnemen langs de
andere zijde van de wreef en ook de 18
overige steken van den enkel. Brei 10 toeren
op deze twee naalden: recht heen en recht
terug, dan 5 toeren aan het begin en het
eind van elke naald 1 steek minderen.
Daarna de steken te zamen breien en af
kanten of aanmazen.
'De andere kous wordt precies op dezelfde
manier gebreid.
Rijg ten slotte vier lintjes door de gaatjes
aan de knieën en aan de enkels, dan zijn
de kousjes klaar.
En dan vroeg iemand mij wat een halve
gedraaide is en hoe die gemaakt moet wor
den. Een halve gedraaide is een soort restan
ten-schotel. Hier volgt het recept: 100 gr.
koud vleesch, 4 koude aardappelen, 2 hard
gekookte eieren, wat ingemaakte biet, uitjes
en augurken, 1 eetlepel sla-olie 1 eetlepel
azijn, 1 theelepeltje soja, een beetje mos
terd en wat peper.
Hak vleesch. aardappelen, één hardge
kookt ei, wat uitjes en augurken samen fijn;
vermeng het tot een samenhangend geheel
met de olie, de azijn en de soja; maak het
naar 9maak af met wat mosterd, peper en
zout.
Schik het geTecht eenigszins kussenvor-
mdg op een schaaltje. Garneer het langs den
rand met de in vieren gesneden bietenplak
jes, het in partjes gesneden 3dc ei en wat
frissche krulpieterselie en strooi over het
middengedeelte nog wat gehakte uitjes en
augurkjes. Het is een geschikt gerecht voor
de koffietafel of het avondeten.
oogen stonden peinzend. Ze schenen naar
iets in de verte te staren. Hij was mager en
smal in de schouders en vulde den grooten
stoel maar voot een klein gedeelte. Hij wa3
het type van een drogen kamergeleerde,
wiens levenswerk bestond in het overschrij
ven in één boek, wat er aan wijsheid in hon
derd andere boeken te vinden was. Na den
dood van zijn vrouw had hij zich geheel te-
rtiggetrokken in zijn studeerkamer, waar bij
te midden van zijn Grieksche boeken en
dikke lexicons verdoken den ganschen dag
doorbracht Alleen de dood scheen in staat
te zullen wezen, hem er tusschen uit te
halen.
Dick slak hem de hand toe.
Het spijt mij, dat ik u gestoord KeB, zei
hij. Maar ik ben net thuisgekomen en wilde
u toch graag even goeden dag zeggen.
Zijn vader legde met weerzin de pen neder
en nam de hem toegestoken hand aan, met
een pijnlijke trekking om den harden greep
van zijn zoon.
Ben je terug, Richard, vroeg hij ver-,
slrooid. Laat eens zien, den hoeveelsten heb"-
ben we vandaag? Hij wendde zich om naar
den kalender.
Dick begon te lachen. Nee, dat geeft u
niets. Ik ben daarna nog naar Henley ge
weest en we hebben gewonnen I Hij zei het
met den echten trots van een captain, die
zijn ploeg ter overwinning gevoerd heeft.
Zijn vader voelde er niets voor. De dagen,
dat hij zelf eludenl geweest was, waren al
zoo lang voorbij en lagen begraven onder een
hoop woordenboeken en stoffige folianten.
(Wordt vervolgd).
