R.H.W. Fruit-Soda
I UIT DE RIJNSTREEK.
Dr.H.NANNING'S
HAEMOFERRIN
HISTORISCHE FIGUREN
VRAGENRUBRIEK.
1906 LET OP R. H. W.
FAILLISSEMENTEN.
VOETANGELS EN KLEMMEN
OP BELASTINGTERREIN.
WADDINXVEEN.
1 O-Jarig bestaan EH.B.O.
De afdeeling Waddinxvcen van de Ned.
Ver EH.B.O. heeft haar tienjarig bestaan
herdacht De feeslvergadering werd gehou
den in een der zalen van het R.K. Bonds-
gebouw aan de Burgemeester Trooststraat,
alhier. Als feestredenaar trad op de he
tende Dr. J W. Loos uil R'dam. privaat
docent aar de Rijksuniversiteit te Leiden,
mej C. G. Krul, piano en de heer W. Karre-
man, viool, verleenden muzikale medewer
king Het was een zeer gezellige avond.
Burgerlijke Stand.
Geboren: Hubertina Gerarda, d. v. H. van
Os en M. E. Streng. Huibert, z. v. S. A.
Verweij en J H. Troost Cornells Willem
z. v. A. Harlog en A. T. Hardijzer. Jo
seph Wilhelmus, z v. J. Th. Schutte en C.
M Scherders. Pieter. z v. P. J. Revel en
E G. M. van Eijl.
Gehuwd: A Chr. Quint en C. J. A. Bos
man. B W. F. Lichtenberg en M. Dijns.
Overleden: N. van der Bas, 75 jaar.
De onlangs opgerichte rijvereeniging
lelt reeds een 16-tal leden, waaronder 1
dame. De lessen worden met ijver gevolgd.
Instructeur is de heer Boslooper alhier, oud-
wachtmeester der huzaren.
ZWAMMERDAM.
R. K. Volksbond.
Vanwege den R.K. Volksbond werd in
het Patronaatsgebouw aan den Ond-Bode-
graafechsn weg alhier een lezing met licht
beelden gehouden in het beiang van „Her
wonnen Levenskracht" tot steun voor de
T.B.C.-tres trading. De rede van den heer
Haser, werd door lichtbeelden verduidelpt.
Be voorzitter van den R.K. Volksbond
opende en sloot de vergadering, na den
epreker te hebben dank gezegd. De be
langstelling voor deze zoo nattige zaak was
helaas zeer matig.
Kieeveieenigiag „Calrijn".
De Kieevereeniging „Calvrjn" der Staat
kundig Geref. Partij, afd. Zwammerdaro,
heeft zich met een adres tot den Raad ge
richt met verzoek aan de Zondagsheiliging
bjjzondere aandacht te willen schenken, aan-
gesien eiken Zondag in liet openbaar leiten
als voetballen, melkventen, winkel- en .afé-
opeting, visschen en dergelijke, tot leed
wezen dier partij alhier plaats hebben.
Een koe van den veehouder J. V.
alhier, door een defect landhek op de3poor.
tean gekomen, i3 gisteravond door den trein
van 9.06 mt de richting Leiden doodge
reden.
De extra-collecte in de Ned. Herr.
Kerk alhier gehouden, met het oog op hert
tekort van pl.m. t. 2000, waarmede de re
kening der Kerkvoogdij over het afgeloo-
pen jaar simt, heeft opgebracht de som
van f. 232,02.
De heer J. van Eeek 'te Woerden
heeft bedankt ais directeur der Chr. Zang',
rereeniging „Zingt den Heere" alhier.
RECLAME.
Bloedvoomend versterkingsmiddel
f 2.60 p.'/i flcxh.yi.60 p '4 flesch
<329
NAPOLEON IB.
V.
„De geschiedenis van een misdaad.1'
„Ma-ar u, mijnheer Favre, u ge
looft daar toch niet aan l U weet
toch, dat ik een eerlijk man ben
(Woorden van d'en Prins-Presi
dent aan den vooravond van den
staatsgreep);
De lener moge mij vergeven, dat ik wel
wat- uitvoerig stilstond bij Lode wijk Napo
leon's voorbereidenden arbeid, die hem
naar de hooge plaats van eer en macht
moest brengen; dat ik wat lang sprak
lijn beginselen, zijn beginselen, die
hem ,,de overtuigde verdediger der Repu
bliek" deden «ijn, en over zijn beloften,
onder aanroeping van Gods naam en met
in pand geving van zijn eer gedaan, die
Republiek ongesohonden en versterkt aan
zijn opvolger te tullen overdragen. Dit
aHe« steTk te belichten was, naar ik meen
de, noodzakelijk, om een juist beeld to
verkrijgen van den man, die ccnige jaren
toen de Bonapartistische agitatie in
*lle hoeken en gaten het land had bewerkt,
<*d staatsgreep zou uitvoeren, welke de
Republiek, waaraan hij trouw gezworen
had, zou omverwerpen, de Nationale Ver
gadering verjagen en de kanonnen doen
osbranden op de boulevards, teneinde den
jaatsten tegeD stand tegen het naderend
ej£erECha.p plat te schieten
"at nu volgt is de daad. welke Victor
Hugo in een zijner weTken noemt: ,,De ge
schiedenis van een misdaad."
M W
Het waa December 1S51 geworden. In
-lei 1852, deD tweeden Zondag, zou het
residentschap van Lode wijk Napoleon
jnndigea. Vóór dien dag moest de groote
e®H8sing, waarop hij aanstuurde, zijn ge-
aüen. De kiezers zouden hem wel tn
^eerderheid gunstig gezind zijn, maar in
e leidende politieke kringen was men
hem vijandig gezind. Uit deze kringen kon
een scherp verzet komen en, wie weet, ook
een wijziging vaD de volksstemming. Dit
moest worden voorkomen. Niet langs wet-
telijken weg, niet door middel vaD een
regelmatige procedure, durfde hij zi.in doei
bereiken. Hij had nu de macht: welnu hij
zou er gebruik van maken, wel overtuigd,
dat ,,het volk" later alles zou goedkeu
ren, wanneer hij geslaagd was, evenals het
hem zon verloochenen, zoo hij geen suc
ces had.
Het plaD was nu goed overdacht en de
uitvoering er van nauwkeurig voorbereid.
De machten, die handelend konden optre
den, waren ziïn handlangers. Generaal
Saint-Arnaud die den treurigen moed zou
hebben met Frnnsrhe kogels op Fransche
burgers te schieten (1), was minister van
Oorlog. Met dezen. met. de Morny, Mac-
quart, de Persigny. Magnan en de Matipas
ministers, politici of militairen wor
den in stilte de maatregelen genomen.
Magnan siond aan het hoofd van het gar
nizoen van Parijs. 60.000 man. goed be
werkte" troepen, die vuur en vlam waren
voor de Bonapartistische idéé. Van een en
twintig generaals had de President zich
,,de enthousiastische medewerking" verze
kerd. De politie was in handen van zijn
vriend de Maupas. Generaal de Lawoes-
tine, toegewijd aan Bonaparte als geen
ander, had de bevelvoering gekregen over
de nationale garde en een anderen een
minder vertrouwden chef, generaal Per-
rot vervangen.
Natuurlijk kon zulk een groot complot
niet volkomen geheim blijven. Er liepen
geruchten, die, tegengesproken, telkens
opnieuw opdoken. Den ren December van
het jaar 1851 was er ten Elysée-paleize re
ceptie, de gewone Maandagavond-receptie.
Het was er vol als altijd; militairen, par
lementsleden, mannen van wetenschap en
kunst, hooge magistraten. Ook de hertogin
van Hamilton was er met haar nicht- de
prinses van Baden. De President was op
geruimd op de kalme wijze, die hem eigen
was, zacht, welwillend, omwikkelend. Hij
spreekt met Ferdiuand Favre, burgemees
ter van Nantes. De geruchten over een
staatsgreep, door den President beraamd,
komen ter sprakr
,,Maar u, mijnheer Favre, u gelooft dam
tooh niet aan V' vraagt de President. ,,U
weet toch wel, dat ik een eerlijk man ben
De heer Favre is gerust, overtuigd, vol
eerbied voor zulk een karakter...
Fenige oogenblikken later zou hij wel
ontgoocheld zijn geworden, indien hij had
kunnen zien en hoor en wat bij den lioogcn
schoorsteenmantel van het ontvang sa Ion
plaats greep. Daar stond Lodewijk Napo
leon in zijn geliefkoosde houding, de han
den op den rug, met het haardvuur achter
zich. Onder de gasten, die zich om hem
groepoerren, is de kolonel Yieyra, chef van
den genera-len staf der Nationale Garde.
Met een blik roept de President hem tot
zich. De omstanders maken plaats en
ruimte.
„Kolonel", zegt <£e President zachtjes,
„is u u zelf genoeg meester otn uw ont
roering te verbergen V'
„Ik zou het mcenen, Prins".
„Welnu: vennacht!"
Fn de President vofcgt er aan toe:
„U heeft geen spieT vertrokken; uitmun
tend!"
Om elf uur is de receptie afgeloopcn.
Niemand, die niets Weten mocht, heeft iets
vermoed van waf er gebeuren zou. Zelfs
de hertogin van Hamilton niet. Toen zij
heenging, legde haar neef, kalm en be
daard als altijd, echter even zijn hand op
Iiaar arm en zeidp:
Marie, denk vannacht aan mij."
De hertogin was er van onder den in
druk geweest. Den volgenden morgen had
zij de woorden pa6 goed begrepen.
Want in den nacht had de staatsgreep
plaats gehad. Id den nacht waren de niet-
Bonapartistische leiders in het parlement
en tall van afgevaardigden uit hun bed ge
licht en achter slot en grendel gezet. Bij
het aanbreken van den dag was Parijs op
belangrijke punten vol soldaten; kanonnen
stonden tot vuren gereed op de boule
vards; een poging van republikeinsche
zijde om de Republiek te redden werd in
de straten der hoofdstad bloedig en zonder
pardon gestuit. (2) De „eerlijke man" had
zich ontpopt: voor hem wa-s Parijs, was de
gekroonde macht wel eenige geschonden
eeden waard.
Het is begrijpelijk, dat een storm van
verontwaardiging door de republikeinsche
gelederen ging. Begrijpelijk ook, dat man
nen als Victor Hugo, met zijn geweldige
fantasie, den bedrijver van dezen staats
greep geeselde mot alle kracht en ai het
talent, waarover hij beschikte. Zijn werk
„De geschiedenis van een misdaad" is een
hartstochtelijk pamflet, dat men ais pen
(boeienden roman leest. Als een vervolg op
(zijn „Napoleon de Kleine" onthult het den
-onder- en achtergrond van Lodewijk Napo
leon's intrigue en laat bet geen stuk aan
hem heel. Maar Victor Hugo, verbannen
met 69 andere volksvertegenwoordigers^),
kon pjechts met woorden den man van den
staatsgreep bestrijden. En... de meerder
heid van het Franec'he volk ging na<ar de
zijde van den sterkste. Dat was, voor het
oogenblik, Lodewijk Napoleon.
En ook dieze was een virtuoos in woor
den.
Onmiddellijk na het groote gebeuren,
wordt de Nationale Vergadering en wordt
.de Raad van State ontbonden verklaard;
de staat van beleg tc Parijs afgekondgd;
het Fransche volk opgeroepen om tusschen
14 en 22 December zijn stem uit te bren
gen. In een beroep op „het Volk van
Frankrijk" worth dat tot rechter aange
steld tusschen de volksvertegenwoordigers
en den Prins Aan dat Volk de taak c„ti
zich als souverein uit te spreken.
Tot het leger heet het:
„Ik doe een loyaal beroep op het volk
en op het leger <en ik zeg hunEen van
beide- gij verschaft mij de middelen om
uw welvaart te verzekeren, of gij kiest een
ander in mijn plaats!"
En Êeger en volk gaan mee en met bijna-
railhoen 6 te-mm en wordt Lokiewijk Na
poleon benoemd tot verantwoordelijk hoofd
der regeering voor den tijd van tien jaren.
Dat is de macht in ééD hand. Dat is de
dictatuur. Dat is het voorloopig bewind,
dat het keizerschap voorafgaat.
Zoo eindigde voor Lodewijk Napoleon
het jaaT 1851de afgevaardigde wite Pre
sident, de President dictator geworden.
Eer er een jaar voorbij zal zijn, i*s de
Dictator Keizer. Het ontzaglijk prestige
van -den grooten Bonaparte had deD klei
nen Bonaparte omhoog geheven.
Maar die staatsgreep, die staatsgreep
met do geschonden eeden, met het bloed
bad. met de maatregelen van geweld tegen
de wettige volksvertegenwoordigers is toch
altijd een bezwarend iets! Hij moet goed
gepraat worden. Welnu, dat is niet moeilijK
voor een man als dezen eerzuchtige. Hfj
wacht den uitslag der stemming af en dan
schallen zijn woorden over het land
„Frankrijk", ztto zegt hij tot de commis
sie van stem opneming, die hem eerbiedig-
lijk geluk wenscht met zijn overwinning.
„Frankrijk heeft geantwoord op het loyaal
beroep, dat ik op het land gedaan heb.
Het heeft begrepen, dat ik slechts uit de
wettigheid was getreden om in het recht
terug te keeren f4). Meer dan zeven mil-
lioen stemmen hebben mij vrijgesproken"
Van het oogenblik dier vrijspraak af ge
voelt hij zich heer en meester iD Frankrijk
•Het uitroepen van het Keizerschap is nu
•nog slechts een kwestie van het vinden van
•een geschikt oogenblik. Den len Januari
•1852 wordt de Gallische haan op de stan
daarden cn vaandels Vervangen door een
adelaar en de Parijsche geestelijkheid met
den aartsbisschop Sibour aan het hoofd,
blijkt politiek „bij" te zijn en heft dien
dag in de Notre Dame. waar de Prins-
Dictator een Te Deum lant zingen, de
woorden aan
Domine, salvum fac Ludovicum Napo-
leonom.
Heer, behoed Lodewijk Napoleon, heeft
de geestelijkheid van Parijs zingend ge
beden op I Januari 1852. Acht dagen later
bevat de „Moniteur", de Fran'sche Staafs-
courant, twee besluiten, waarbij 84 volks
vertegenwoordigers „verbannen", of „ver
wijderd" werden (69 verbannen, de overi
gen verwijderd). Vijf worden gedeporteerd
naar Fransch Guyana, de strafkolonie. Tot
de „verbannenen" of de „verwijderden''be-
hooren Victor Hugo, dien ik reeds noemde,
Pelletier, Raspail, de generaals de Lamo-
ricière en Ohangarnier, Emile de Gira-rdin,
Edcar Quinet, de Rémusat en Thiers.
Weer eenige dagen later, den 14en Ja
nuari, vaardigt Lodewijk Bonaparte de
nieuwe Grondwet uit, die hem a! ver
klaart hij zich ook verantwoordelijk voor
het Fransche volk, op hetwelk hij steeds
een beroep moet kunnen doen! allo
macht in handen geeft, de absolute macht,
zonder eenige controle. De Senaat wordt
door hem benoemd; het „Wetgevend Li
chaam", beroofd van zijn rocht van initia
tief en interpellatie, kan alleen de ontwer
pen, die het voorgelegd worden, bespre
ken. Dank zij het instituut der officieele
ccndidaturen, wordt het samengesteld uit
vrienden van de Regeering.
Met dit instrument van despotisme, dat
nog onrgeVuld werd met de afschaffing
van het recht von vereeniging en van de
vrijheid der drukpers, begon de „derno-
cratisdbe" republikein Lodewijk Napo
leon. die beweert! bad „de priester der
Republiek" te willen zijn, rijn alleenheer
schappij.
A. J. BOTHENIUS BROUWER,
(1) Bij de bekende agitatiën van gene
raal Boulanger, die tusschen 1886 e-n 1890
Frankrijk in beweging brachten, werd de
„brave général", die op het beslissend
oogenblik den moed der consequentie mis
te. „een Saint-Arnaud van een tingel-tan-
gel" genoemd, welke qualificatie hem veel
kwaad deed.
(2) Hoe groot het aantal slachtoffers
was, is niet bekend. Van hooger hand was
al het mogelijke gedaan om het publiek
daaromtrent onwetend te laten. Doch een
„officieele" lijst werd later bekend ge
maakt, blijkbaar om het bloedbad urs min
der erg da-n gezegd werd eenigszins tc
doen verontschuldigen. Dip officieele lijst
erkent 191 dooden, waaronder vrouwen en
kinderen. Tijdgenooten hebben beweerd,
dat er heel veel meer waren, wat. belaas,
waarschijnlijk is.
(3) VictoT Hugo heeft Frankrijk niet weer
willen betreden, zoolang Napoleon er zich
zou be'vinden. De „gratie*' aan de verban-
ncren aanvaardde hij niet, Eerst na den
val van het tweede Keizerrijk, den 4en
September 1870, kwam hij in zijn land
terug, na in België en in Engeland ge
woond te hebben.
(4) Dit merkwaardige zinnetje, dat in
het Fransch luidt: „que je n'étais sorti de
la Iégalité que pour rentrer dans Ie droit",
was niet van hem zelf. Hij had het uit een
brief van den bisschop van Nancy, die het
weer, op zijn beurt, had van een dorps
pastoor. Maar het zinnetje was bruikbaar,
zeer bruikbaar...
C. U. te L. Lisse. Sassenheim, Oegst-
gcest, Leiden, Leiderdorp, Koudekerk, Al
phen, Zwaramerdam, Bodegraven, Gouda,
Stolwijk, Bergambacht, Bergstaepsche veor
Lekdijk (Zuidzijde). Groot-Amraers, Laag-
Blokland. Giessen-Óudekcrk, Gies6endam,
Hardinxveld Gorinohem, Sleeuwijk, Wou-
driohem, Rijswijk, Giessen. Neer- en Op-
Andel. Veen. Wijk, Aalburg, Hensden,
Herpt, Haarsteeg, Vlijmen, Den Bosch.
Totaal 127.8 K.M. Den Bosch. Heusden,
Genderen, Eethen. Meeuwen, Dussen, Muil
kerk. Al mice rk Totaal 33.7 K.M. Almkerk,
Woudrichem Gorinohem, zelfde route als
boven naar Lisse. Totaal 99 K.M.
3-4
RECLAME.
Raadgeving voor jonge Meisjes,
die naar Amerika willen gaan.
Onze Amerikaansche correspondent zendt
ons de volgende raadgeving aan het adres
van jonge meisjes die naar Amerika gaan
willen .Waar dit advies komt van verschil
lende vereenigingen die de belangen dor
jonge mei9jes voorstaan, geven ivo daar
aan gaarne plaats in ons blad.
„Gaat niet naar New-York, indien ge er
niet zeker van zijt een wekelijkscli inkomen
van minstens 25 dollar te zullen hebben.
Deze waarschuwing wordt gericht tot alle
jonge vrouwen in Amerika en in het bui
tenland, die van plan zijn naar New-York
te komen en daar in hun levensonderhoud
te voorzien. Zij gaat uit van de Afd. Ka
merhuur der Welfare Council of New-York
City, welke laatste uit een groeip clubs en
vereenigingen bestaal. die kosteloos hulp
verleenen aan jonge vrouwen in het vinden
van een onderdak.
De waarschuwing van Mevrouw Angelika
W. Frink in haar kwaliteit als voorzitster
van de Afd. Kamerhuur der Welfare Coun
cil, luidt als volgt:
Jonge vrouwen in geheel Amerika en in
vele Europeesche landen schijnen nog in
de meening te verkeeren, dat het heel ge
makkelijk is voor een meisje om werk (e
vinden in New-York City en dat zij daav
even goedkoop ban leven als thuis. De da-
gelijfcsche ondervindingen van dit bureau
wijzen echter uit, dat er zeer weinig grond
bestaat voor deze vermoedens.
Wij zijn ervan overtuigd, dat een jonge
vrouw, die voor het eerst in New-York
komt, onmogelijk voor minder dan 25 dollar
per week in Brooklyn leven kan in com
fort en onafhankelijkheid. Wij hebben jaar
in. jaar uit de levenswijze van duizenden
meisjes en vrouwen, die bij onze bureaux
om hulp komen, bestudeerd en zijn tot de
conclusie gekomen, dat het volgende een
minimum-budget is voor de onafhankelijke
jonge vrouw n.l. zij, die alleen woont
zonder directe of indirecte hulp van vrien
den, bloedverwanten of weldadigheidsinstel
lingen-
Kamerhuur 8
per week (7 in Brooklyn!
Voeding10.50
KJeeren 3.85
200 per jaar!'
Trams, telefoon 1.25
Totaal voor 'l noodigste 23.60
Nu schiet er slechts 1.40 over voor
amusement, sparen, kerk en liefdadigheid,
medicijnen, rekeningen van dokter en tand
arts, vacanlie-uitslapjes, japonnen uitstoo-
men en alle andere voorkomende uitgaven.
Er is niets uilgetrokken voor de wasch, het
geen dus heteekent, dat een meisje met
25 per week dat zelf moet doen en
gewoonlijk doet ze dat ook.
Het meisje, dat naar New-York komt,
moet er op rekenen van 7 lot 8 dollar per
week voor een kamer te moeten betalen,
omdat dit de laagste prijs is, waarvoor een
behoorlijke kamer te krijgen is. Een hoogst
enkele keer kan men een goede kamer voor
minder brijgen, maar zulke meevallers zijn
erg onzeker.
Verder wordt het voor een meisje, dat
alleen in New-York staat, hoe langer hoe
moeilijker om werk te vinden vooral
wanneer zij geen bepaalden tak van ar
beid beoefent. Werkgevers, die meisjes zon-
dpr eenige ervaring in dienst nemen, zoeken
bij voorkeur ben uil, die nog bij hun ouders
wonen omdat zulke meisjes gewoonlijk
tevreden zijn met lage loonen.
Terwijl deze toestanden volkomen be
kend zijn aan de sociale medewerkers der
hulp-verleenende clubs en vereenigingen,
worden zij onophoudelijk persoonlijk aange
zocht en ontvangen zij brieven uit Duitsch-
lahd, Frankrijk, Engeland en uit de vier
hoeken van Amerika van meisjes, die ge
reed slaan naar New-York Ie komen, ook
al hebben zij hier vrienden noch bloedver
wanten, geen betrekking in het vooruitzicht
en maar heel weinig kapitaal. Dit is vooral
het geval bij meisjes, die van plan zijn in
New-York een betrekking le vinden als gou
vernante, kamenier, hulp in de huishouding
o( als dienstbode ITet schijnt nog niet tot
ben doorgedrongen te zijn. dat het modern
ingerichte appartement, de ononderbroken
schooldag der kinderen en het algemeene
gebruik van eleclrische en andere werktui
gen ter besparing van handenarbeid ge
maakt hebben, dat duizenden families bet
zonder hulp van buiten afdoen
Onze raad aan de jonge vrouwen is
daarom: „Blijft weg van New-York, tenzij
ge zeker zijt minstens 25 dollar per week
te zullen verdienen of over een bedrag be
schikt, waarvan ge ettelijke weken leven
kunt. totdat ge een vaste betrekking ge
vonden Jielpt."
Association lot Promote Proper Housing
for Girls. 108 E. 30th. Str.
Catholic Room Registry, League of
Catholic Women, 338 Lexington Avenue
Room Registry for Jewish Girls and Wo
men. 2875 Broadway
Young Women's Christians Ass'n of
Brooklyn, 30 Third Ave. Brooklyn
Young Women's Christian Ass'n of the
City of New-York, 610 Lexington
Avenue.
Geëindigd: J. de Jong, kaashandelaar, des
tijds Bodegraven; cur. mr. H. N. J. Bink,
door verbindend worden der eenige uitdee-
lingrlijst.
Singuliere zaken.
In Limburg hoort men wel eens de
spreuk- „Oude koeien uit de sloot, gezel
ligheid snel henen vlood."
Ik hoop echter, dat thans de uitzondering
eens niet den regel zal bevestigen, indien
ir. dit artikeltje voor de variatie een oude
koe uit de sloot gehaald wordt, want het
verstoren van de gezelligheid 36 bijkans nog
grooter zonde, dan het miskennen van rie
humor.
Naar ik vertrouw, zullen H.H. effect en-
bezitters niet gebelgd zijn, indien hier tus-
sebon bun kunstzinnig bedrukte paipieren
en een „oude koe" verband gelegd wordt,
want het zijn juist de merkwaardige denk
beelden, welke nog dikwijls verkondigd
worden, die mij aanleiding geven tot on
derstaande beschouwd ng.
Meer gepreciseerd wil ik de vTaag omd^r
de loupe nemen of voor particulieren de
verplichting bestaat, om de opgaven be
treffende de inkomsten hunner effecten,
desgevraagd door het overleggen van een
lijst dier effecten te motiveeren.
Voor een juiste beantwoording dezer
vraag is het gewenscht kennis te nemen
van de artikelen 70 en 74 der wet op do
R. I. B.
In eerstgenoemd artikel wordt bepaald,
dat de Inspecteur dein belastingplichtige,
die een aangifte heeft gedaan, kan uitnoo-
digen om mondeling of schriftelijk nadere
inlichtingen te gevem.
Indien nu de Inspecteur een specificatie
van hot effectenbezit van een particulier
wenscht, zou hij op tweeërlei wijze te werk
kunnen gaaneerstens door op een officieel
formuFer den aangever te verzoel/hn, hem
op bijgesloten antwoordformulier een spe
cificatie van alle op 1 Mei in zijn bezit
zijnde effecten te doen toekomen.
Een tweede weg zou hierin bestaan, dat
de Inspecteur den particulier verzocht om
inzage van zijn privé-administratio of om
het regu van de bank, indien de effecten
aldaar in open bewaring zijn gegeven
Er bestaat tusschem deze beide handel
wijzen een zeer gTOot verschil; immers, de
eerste handelwijze wordt m.i. gedekt door
het recht van den Inspecteur om inlichtin
gen te mogen vragen, dooh indien de In
specteur de tweede wijze volgde, zou hij
meer doen, dan waartoe hij gerechtigd ie,
aangezien in reeds genoemd artikel 70 be
paald wordt, dat alleen zij, die ingevolge
de wet verplicht zijn boek te houden, d.w.z.
in 't algemeen dus kooplieden, gehouden
zijn den Inspecteur inzage te verleenen
van boeken of andere bescheiden, die tot
staving der aangifte kunnen dienen. Hier
uit kan onmiddellijk worden afgeleid, dat
dus de Inspecteur wettelijk niet bevoegd
is den partioulier naar aanleiding van
diens aangifte, inzage te vragen van boeken
of bescheiden, die tot staving dezer aan
gifte kunnen dienen.
Dooh nu konut bet zonderlinge! Gesteld,
dat de inspecteur tooh inzage vraagt van
dergelijke boeken of bescheiden, dan heeft
de belastingplichtige het volste recht te
weigeren hieraan te voldoen, doch dan zal
hij zeer waarschijnlijk ervaren, dat de In
specteur gebruik maakt van zijn recht om
den aanslag in afwijking van de aangifte
vast te stellen (d.w.z. dat de aanslag over
een vrij wat hoogeT inkomen wordt bere
kend, dan bet aangegeven).
Het singuliere geval doet zich dus voor,
dat de belastingplichtige, die in zijn recht
was, wordt bestraft; immers hij ontvangt
een te hoogen aanslag en zonder noodzaak
wordt van zijn aangifte afgeweken.
Reclameert vervolgens de belastingplich
tige, dan is de Inspecteur ingevolge art.-
74 wel gea*echtigd tot het nemen van in
zage van boeken en bescheiden, aan de
hand van welk onderzoek de Inspecteur
zich kan overtuigen of de aanslag te hoog
werd opgelegd.
Langs dezen omweg kan dus de Inspec
teur zijn doeleinde® bereikem, doch de bo
ven omschreven handelwijze is en blijft
zeer vreemd-
Waar blijft ten slotte de waarde van wet
telijke voorschriften, indien deze eener-
zijds zonder meer overtreden kunnen wed
den en anderzijds de wettelijk in zijn recht
zijnde bestraft wordt?
Indien men nagaat, waaraan deze vreem
de toestand zijn ontstaan te danken heeft,
dan 6chi;nt de verklaring gezocht te moe
ten worden in de historie der wet.
In het regeeringsontwerp stond in art.
70, dat iedere aangever desgevraagd boe
ken of andere bescheiden moest vertocmeru
Tegen deze redactie rezen in de Kamer
bezwaren. De meerderheid verklaarde zich
voor een amendement, dat de verplichting
om inzago te verleenen, beperkte tot die
aangevers, welke ingevolge de wet ver
plicht zijn boek te houden De Regeering
racende nu ook deze beperking te moeten
invoeren in art. 74. waardoor particulieren
ook vrijgesteld zouden zijn inzago te geven
van boeken of bescheiden na een ingedien
de reclame. Doch daarmede kon de Kamer
zich weer niet vereenigen, tengevolge waar
van de huidige halfslachtige toestand is
ontstaan.
Het antwoord op bovengestelde vraag
moet dus luiden, dat de particulier wel des-
gevraagde inlichtingen betreffende de aan
gifte moet verstrekken, docb dat hij in
eerste instantie kan weigeren inzage to
verleenen van boeken of bescheiden.
Een andere zaak is echter, dat de bo
nafide particulier ter vermijding van onnoo-
dig reclameeren, verstandig doet de ge
vraagde paperassen op perste aanvrage
over te leggen
Tevens volgt echter uit een en ander,
dat niemand, indien er althans niet gere
clameerd werd, verplicht is. inzage te
geven van boeken of bescheiden betreffen
de een jaar, waarover reeds een aanslag
werd opgelegd
Vragen op dit gebied zullen gaarne door
onzen medewerker worden beantwoord.
