Het Werktijdenbesluit voor Winkelbedienden
ZIJN LAATSTE WENSCH
JQs'e Jaargang
LEIDSCH DAGBLAD, Donderdag 27 Februari 1930
Derde Blad
No. 21458
BURGERL. STAND v. LEIDEN
FEUILLETON.
Het advies der K. v. K. aan het Leidsche Gemeentebestuur
Met uitzondering voor de kappers
geen gemeentelijke verordening voor een verplichte
ochtend- of middagsluiting gewenscht.
Gelijk bekend, heeft het gemeentebestuur
Leiden eenigen tijd geleden een aan-
jjl tot haar gerichte adressen inzake de
r^kelsluiting ter fine van advies toege-
roaden aan de Kamer van Koophandel voor
,nd, welk lichaam daarop een en
quête onder de neringdoenden heeft inge
steld.
Aan het daarop gebaseerd rapport is het
)!gende ontleendt
Bij den uitslag dezer enquête zijn de
Uppers afzonderlijk vermeld, uit hoofde
de bijzondere regelingen voor deze
groep in het werktijdenbesluit getroffen.
NTiet vermeld zijn, fabrieken of werk
plaatsen, café's, de apotheken, kantoren
rerplegingsinrichtingen. daar deze niet
r-der de Verordening op de Winkelsluiting
Tillen.
Wel is ook de enquête ingesteld onder
de slagers, ofschoon deze niet, althans nu
wg niet, vallen onder het Werktijdenbe
sluit voor winkels Daar echter de gemeen
telijke verordening op de winkelsluiting wel
op hen van toepassing is, heeft de Kamer
gemeend hen tegelijk met de andeTe winke
liers in het rapport te moeten opnemen.
Het resultaat dezer enquête is als volgt:
te meerderheid te vinden, terwijl boven
dien onder de meerderheid welke een be
paalde ochtend of middagsluiting wenscht,
lang geen eenstemmigheid bestaat over
den daarvoor meest geschikten ochtend of
middag.
Uit dezen hoofde is er derhalve geen
enkele reden om den winkeliers bij ge
meentelijke verordening een verplichte slui
ting op een bepaalden ochtend of middag
voor te schrijven.
Ook het belang van het personeel, zal,
naar de meening der Kamer niet door een
dergelijke regeling zijn gediend. Voorop
toch moet worden gesteld, dat elke bedien
de reede thans een bepaalden ochtend ot
middag vrij krijgt, Welke ochtend of mid
dag dit is, wordt naar de Kamer is geble
ken, gewoonlijk geregeld in overleg met
het personeel. Daardoor is het beter dan
bij een algemeene verplichte sluiting mo
gelijk om zoowel met de belangen der zaak,
alsook met de speciale wenschen van het
personeel rekening te houden.
Dat het verzoek, om bij gemeentelijfee
verordening een middag" per week alle
winkels te Leiden te sluiten, niet kan wor
den ingewilligd, zulleD de verzoekers zelf
wel hebben begrepen. Een winkel is er nu
kers, slagers, kruideniers, enz., enz. hun
zaken moeilijk in de morgenuren kunnen
sluiten en andere groepen, zooals de mo
devakken, warenhuizen, enz .enz. groote
schade zouden hebben bij verplichte mid
dagsluiting.
Bij een algemeene sluiting zou voort*
èn aan het personeel en gedeeltelijk ook
aan de winkeliers de gelegenheid worden
ontnomen, in dien vrijeD tijd in hun eigen
stad hun inkoopen te doen. Door branche-
gewijze te sluiten, zou aan deze bezwaren
niet kunnen worden tegemoetgekomen,
daar de praktijk leert, dat het uiteist
moeilijk, zooal niet onmogelijk is, om pre
cies de scheidingslijnen tusschen vele bran
ches aan te geven. Bovendien zijn vooral
in de laatste jaren vele zaken zich gaan
bewegen op het terrein van verschillende
branches, wat een regeling reeds bij voor
baat onuitvoerbaar zou maken. Ook voor
het publiek zou een dergelijke regeling zeer
veel moeilijkheden met zich brengen.
Eenigszins merkwaardig is, dat betrekke
lijk veel winkeliers zonder personeel, onge
veer 1'5 deel van hen, die zonder personeel
werken, op een verplichte sluiting bleek
prijs te stellen.
Bij de enquête is echter gebleken, dat
verschillende dezer winkeliers in hun be
drijf zoo weinig verdieneD, dat het voor hen
weinig uitmaakt of ze de winkel hebben
geopend, of 'gesloten.
Overigens is er, zooals reeds opgemerkt,
niet één branche welke in groote meerder,
heid verplichte sluiting wil Uit dieD hoof
de adviseert de Kamer uw College om het
verzoek, om bij gemeentelijke verordening
voor te schrijven een bepaalden middag te
sluiten, niet in te willigen, noch ook een
ochtend daarvoor te bestemmen.
vroeger moet worden gesteld. Toch sluit de
Kamer niet het oog voor het betrekkelijk
groot aantal winkeliers (536 van 1716) die
om 7 uur willen sluiten, terwijl er nog 32
zijn die om 6 uur verplichte sluiting wen
schen. De enquête wijst met ontwijfelbare
zekerheid uit, dat er tal van winkeliers
zijn, welke niet dan wanneer zulks strikt
noodig is, langer dan tot 7 uur wenschen
open te blijven, zulks in verband met den
aard van hun bedrijf en van cliënteele,
zoodat ook in dit geval branchesgewijs deze
aangelegenheid vaak niet geregeld zou
kunnen worden
Van een bij gemeentelijke verordening
I voorgeschreven verplichting om algemeen
om 7 uur te sluiten, kan naar de meenine
der Kamer, ook uit het oogpunt van be
lang van het koopend publiek, geen sprake
zijn. Waar voorts een rijksregeling terzake
te wachten is, verdient het weinig aanbe
veling om een daarvan afwijkende regeling
voor Leiden voor te stellen, waardoor juist
het voordeel van een voor alle gemeenten
gelijke sluiting weer verloren zou gaan.
De kappers.
De kappers geven ten aanzien van deze
materie eenige moeilijkheid.
De meerderheid wil de regeling in den
geest als aan den Raad is geadresseerd
Deze meerderheid bestaat voornamelijk uit
kapperszaken met personeel.
Van de 29 zaken zonder personeel willen
er 8 eveneens een gemeentelijke verorde
ning. terwijl 19 dit punt zelf wenschen t-e
régelen, terwijl het aan 2 onverschillig
wat er gebeurt. Het getal van 38 tegen
standers in totaal zou zeker belangrijk
lager zijn, indien niet werd gevreesd, dat
door kappers, welke een winkel hebben,
clandestien het publiek toch zou worden
geholpen. De Kamer geeft daarbij gaarne
f— w
Met
personeel
•si
S C
c 2
r
2
"S O
Verplichte
m. of o. sluiting
ZATERDAGSLUITING
OP ANDERE WERKDAGEN
ZONDAGS
5.B
5 2
<u
O 2
N g.
Neen
Ja
Blanco
8
9'
10
11
Blanco
6
7
8
Blanco
Gesl.
Open
Blanco
'1716
527
1611
1189
1158
419
139
39
301
840
393
143
32
536
959
189
1122
496
98
318
201
8
23
126
319
47
12
20
229
255
25
447
76
4
Zonder personeel.
840
218
131
16
175
521
346
131
12
307
704
■164
675
420
94
KAPPERS.
■3 E
Oi
ti Cu
Met
personeel
2
e o
s S
Verplichte
m. of o. sluiting
ZATERDAGSLUITING
OP ANDERE WERKDAGEN
ZONDAGS
a Cu
a
M
3 2
o 2
be j
Neen
Ja
Blanco
8
9
10
11
Blanco
6
7
8
Blanco
Gesl.
Open
Blanco
100
71
113
29
38
58
4
3
26
67
2
2
-
27
70
S
98
2
-
19
50
2
1
19
51
-
28
47
1
69
2
Zonder personeel.
19
8
2
2
7
16
2
2
-
4
23
2
29
-
Voor een juiste conclusie in deze belang
rijke zaak meent de Kamer allereerst de
aandacht te moeten vestigen op de om sta a-
dicheid, dat er, zooals uit de enquête
Wijkt-, van de 1716 zaken er slechts 527 met
personeel werken, en deze tezamen slechts
1611 bedienden hebben of wel 3 per winkel.
Verplichte ochtend-
middagsluiting.
of
Zooals uit deze cijfers reeds valt op te
®aken, en wat bij nadere beschouwing der
Wonderlijke branches nog duidelijker
spreekt, is van een groote meerderheid
roor een verplichte ochtend- of middag-
öuiting, welke slechts tengevolge van den
toril eener kleine minderheid de sluiting
kan doorzetten, geen 6prake. Het is
r*lfs veeleer zoo dat slechts een betrek-
lelijk kleine minderheid verplichte sluiting
C'P een bepaalden dag begeert.
^gezien van bij de kappers, was er ook
3 geen enkele branche een dergelijke groo-
eenmaal ter wille van den ondernemer en
het koopend publ.ek. Beide zouden te zeer
geschaad worden, indien de winkeliers
verplicht zouden worden een middag" te
sluiten.
Vooral voor LeideD als centrale inkoop
gemeente voor een groote omgeving, zou
een „middag''-sluiting beteekenen, dat onze
stad een vollen dog per week als koopstad
werd uitgeschakeld, daar men niet kan
verwachten, dat het publiek uit de buiten
gemeenten voor enkele ochtenduren naar
Leiden toe zal gaan om inkoopen te doen.
Zou er echter één bepaalde „ochtend"
in de week worden vrijgegeven, zulks tor
voorkoming van den chaos welke door de
personeelsorganisaties zij het ten onrech
te, gevreesd wordt, dan zouden daardoor
niet alleen vele winkeliers, maar nog veel
meer bedienden zelf woTdeD gedupeerd.
Een uniforme sluiting van alle winkels
in Leiden, op één bepaalden ochtend ot
middag is ook daarom niet gewenscht, om
dat bepaalde bedrijfsgroepen, zooals bak
De Zaterdagavond-sluiting.
Wat de Zaterdagavond-sluiting betreft,
wijst de enquête uit, dat een sluiting om
I tien uur 's avonds volkomen gemotiveerd
moet worden geacht. Een vroegere sluiting
des Zaterdags zou in het algemeen zeker
i niet zijn in het belang van de winkeliers
of van het winkelend publiek, vooral van
I het publiek dat op andere werkdagen wei-
I nig tijd heeft om inkoopen te doen.
Concludeerend veroorlooft de Kamer zich
derhalve uw College te adviseeren, de ge
meentelijke verordening op de winkelslui
ting zoodanig te wijzigen, dat de sluiting
zal vallen op 10 uur inplaats van op 11
uur, zooals thans.
Slniting op andere werkdagen.
Ten a-anzien van de sluiting op andere
werkdagen gelden deels dezelfde opmer
kingen als voor de Zaterdagavondsluiting.
De enquête wijst zeer duidelijk in de rich
ting, dat de 8-uur-sluiting algemeen niet
toe, dat de verleiding daartoe groot kan
zijn, gezien ook den aandrang, welke al
licht vanuit het publiek op hen zal worden
uitgeoefend.
Aangezien echter juist de kappeTspa-
troons met personeel, welke voornamelijk
de winkels exploiteeren, in groote meerder
heid om een gemeentelijke verordening
vragen, houdt dit in, dat op naleving van
dit deel der verordening een uiterst scher
pe controle alleszins gewenscht en gemo
tiveerd is.
In verband met het feit, dat de kap
perssalons gewoonlijk reeds vanuit de win
kel vluchtig zijn te inspecteeren, is de co#-
trole niet al te moeilijk. Bij scherpe con
trole zullen de overtredingen dan ook niet
vele zijn.
Aangezien derhalve 58 zaken het ingrij
pen van den Raad wenschen en slechts 38
daartegen zijn en ook de bezwaren van ver
schillende dezer zullen kunnen worden on
dervangen, meent de Kamer uw College te
moeten adviseeren om het verzoek tot re
geling der sluiting der kapperssalons, in te
willigen.
De conclusies.
De Kamer meent derhalve op grond
van het vorengaande, uw College te moe
ten adviseeren in het algemeen
a) de werking van het werktijdenbe
sluit voor winkels af te wachten,
b) ten aanzien van de Zondagsluiting
vooralsnog geen maatregelen te treffen.
c) de sluiting op werkdagen behalve
den Zaterdag, te handhaven op acht uur,
d) de sluiting op Zaterdagavond te be
palen op 10 uur.
e) geen verplichte ochtend- of middag
sluiting in de verordening op de winkel
sluiting vast te leggen.
f) wat de kappers betreft, de tot den
Raad gerichte verzoeken in te willigen.
GEBOREN
Gerrit, Z. v. P. van Egmond en A. J. van
Polanen. Jannetje, D. v. M. Jongbloed en
S. M Vermey. Aafke, D. v. M. Levarht
en A Molenaar. Nicolina, D. v. H. Bin
nendijk en C. W. van der Gugten. Wil-
helmina, D. v. J. de Bruin en J M. C. van
Spijk. Jacobus, Z. v. H. Beekman en J.
Leemans. Jacobus Lamberlus Hendrik,
Z. v. H. v. Polanen en A. W Ouwendijk.
Hendrika Johanna Christina Theodora Maria
D. v. A. A. M. Bosma en H. A. P. Rouwen
daal. Willem Frederik, Z. v. D. van der
Blom en E. J. Bon. Jan, Z. v. A. de Lange
en G. van den Hoek. Nelly Elisabeth
Theresia, D. v. G. H. Medemblik en P. D C.
van Kan. Sara Johanna Maria, D. v J.
A. van Zanten en J. G. W. Tukker. Mar-
garetha Cornelia, D. v. F. P. Kluivers en J.
Slingerland. Nicolaas, Z. v, L. Zitman en
L. J. van Loef. Johanna, D. v. P. Ver-
mulm en C. J. Boonstra. Cornelia Wil-
helmina Elisabeth, D. v. J. van Slingerland
en W. E. Witteman. Elly, D. v. D Teske
en H, den Hertog. Willem Frederik, Z v.
P. Laterveer en A. v. d. Burg Willy
Adriana, D. v. A. Corbijn van Willemswaard
en C. C. Carree. Johannes Wilhelmus, Z.
v. J, H. Vink en C. T. Roos. Alida Anna,
D. v. J. H. Vink en C. T. Roos. Jannie.
D. v. G. Gesman en I. de Vink. Jacoba
D. v. J. van der Mee en J. van der Tuin
Gerarda Wilhelmina, D v. G W. Zandvoort
en S. J. J. Linsen. Machiel, Z. v. M. Chris-
tiaanse en J Mulder. Theodora Maria, D.
v. C. Broekhof en M. T. Goddijn. Anthonie
Nicolaas Christs., Z. v. J. J. Koch en J. A.
Koreman. Johanna, D. v. W. J. Blikman
en J. Reijken. Jansje Hendrika, D. v. W.
J. Scheffer en M. M, van Dijk Dirk
Theophilus, Z. v. A. van Halem en A. AL E.
Goossens. Hendrika Johanna, D. v. S R.
Tiemstraen N. Hoogervorst. Willem Izak,
Z, v. W. I. Wassink en T. M. Smits.
Johannes Jacobus, Z. v. J. J. Leenslag en A.
Robijn. Johannes, Z. v. A. v. d. Werf
en G. J. Versteeg. Johan Heinrich, Z. v.
J. H. Schaikers en J. W. Smeek. Theodo-
rus, Z. v. B. Riep en C. L Kielhorn. Aagje
D. v. C. Maarse en G. Venema. Maria
Elisabeth Cornelia, D. v. J. Schild en J. C.
Jansen. Joseph Maria, Z. v. H. T. Per-
quin en E. A. M. Timp.
GEHUWD
V. de Tombe jm. en A. S. v. Hensber-
gen jd. J. Bosch jm. en J. v. d. Sluis
jd. J. J. Broekhuizen jm. en A. M. Teunis-
sen jd. A. v. d. Burg jm. en S. A. Fak
kel jd. W. V. Eijgen jm. en A. Overmeer
jd. J. Kaat jm. en O. J. Kossen jd. -
A. ie Maitre jm. en E. Balk jd. P. J.
Stol jm. en M. E. v. d. Linden jd.
OVERLEDEN
J. Bergman zn. 26 j. C. Keppel wedr.
83 j. H. Verver zn. 3 weken M. C
J. J. de JongSinciar van de Laar wede.
87 j. W. v. Strien man 27 j. M. tt.
W. Kok dr. 6 mnd. S, Wiethoff
Splinter vr. 46 j. B. Heemskerk man
47 j. J. M. WendelWassenaar vr.
86 i. P. J. KLrjn dr. 6 d. S. M. v.
d. SteenKallenberg vr. 58 j. H. v*
d. Velden man 70 j. C. v. d. Berg man
39 j. J. Regeer man 40 j. C.
Teske, zn. 61 j. M. v. Schie weda 77
P. H. W. Mnlhovius man 82 j.
Spek dr. 22 j. M. Mieremet wede. 70
j. E. M. A. JansenGleijsteen vr. 30 i.
(,.Ueber den Tod hinaus").
Roman van ANNY VON PANHUYS.
tiltet Duitsch door W. H. C. BOULLAARD.
f)
Ew schaduw trok over Else's zoo even
vroolijke gezicht: „Zou het niet beter
5®. moeder, indien wij dat onverkwikke-
^onderwerp lieten rusten; wij zullen het
p 'och nooit over eens worden." In de
jj°°le. blauwe oogen kwam een lichtende
f*05 en met verheffing van stem vervolgde
^meisje: „Ik heb Walter lief en \yord zijn
vader heeft zijn toestemming gege
id ook u hebt gezegd u er in te schik-
dat ik een eenvoudige mevrouw Zerni-
werd
..Jawel, dat zei ik, omdat vader en jij me
^Jullie gepraat had vermurwd." Zij nam
j-? mee naar een kleine sofa. „MaaT sinds
K'D ^en van een an<^er oordeel, sinds
y-zen denk ik er als vroeger over. Je was
Mooiste meisje op het bal, daarover was
r*?een het eens en als je wilt, ben je in
V^rdan geen tijd geëngageerd met Tom-
3. Rn met overreding besloot zij: t,Ni-"V
'n onzen kring weet nog dat er een
Meer Zernikow bestaat."
aQ zal men spoedig zijn naam op onze
y?nj*ntskaarten lezen."
sis'1* a' ne* 200 k°PPi? en eigenzinnig
vader. wanneer het gaat je wil door te
3n Er beefde toorn in de stem van
Bern er; met een ruk stond zij op
en liep de kamer op en neer ,als een kwaad
aardige slang kronkelde de sleep van haar
japon over het kleed achter haar mee.
..Wordt voor mijn part mevrouw Zernikow,
ik zal je vermeende geluk niet in den weg
staan. Maar als later niet alles zóó wordt,
zooals jij je dat nu voorstelt, denk er dan
aan, dat ik je heb gewaarschuwd. Want hoe
zou jij, die vanaf je kinderjaren gewend bent
geweest aan het gedistingeerde leven vol
schittering in hofkringen, gelukkig, kunnen
zijn als eenvoudige ingenieursvrouw? Het is
een heel andere sfeer, waarin je zult
komen."
„De maatschappelijke kring, waartoe mijn
man behoort, zal ook die zijn. waarin ik me
gelukkig zal voelen", kwam er op trotschen
toon uit.
„Och. laten wij dit onaangename discours
maar eindigen, ik zie in dal ik toch niet
verder met je kom Je denkt als een jong.
verliefd meisje." Een diepe rimpel groef zich
in het voorhoofd van mevrouw Berner.
„En toch was er een tijd. dat u net zoo
gedacht hebt als ik. moeder", zei Elsje met
een schalksch lachje. „andeTs had de ge
vierde baronesse Stormberg zeker niet het
huwelijksaanzoek van den schilder Berner
aan genomen
Een zachte glimlach van herinnering
kwam over het mooie, iets te gevulde ge
zicht der moeder Met een afwezigen blik
keken haar oogen naar iets. blikten terug
over lange, lange jaren tot in die ver achter
haar liggende dagen, toen ze nog in de Mei
haars levens stond ..De mooie Magda" werd
ze toen genoemd en menigeen, die titel of
rang bezat of Wel een hooge waardigheid
bekleedde, had naar de hand van „de mooie
Magda" gedongen. MaaT zij koos geen en
kele van deze velen, niemand de jonge
landschapschilder, die, aangetrokken door de
prachtige landstreek, zich in Schneiditz had
gevestigd, had haar liefde gewonnen, zijn
vrouw werd ze, hij was haar dierbaarder dan
al die anderen. Of haar vader zijn toestem
ming al niet wilde geven en of haar moeder
haar al bepreekte en haar neiging niet an
ders dan een meisjesdwaasheid noemde,
freule Stormberg gaf niet toe; zij werd Ber-
ner's vrouw. En als zij er over nadacht,
nooit had zij er spijl van gehad de influiste
ring van haar hart te hebben gevolgd. Haar
man was welgesteld en hier in de residentie,
waar zij geboren en getogen was, stond ach
ter haar naam nog altijd de oude naam der
barons Stormberg. die als een wal van
voornaamheid alle intimiteit met menschen
waarmede zij niet wenschte om te gaan,
belette.
Haar man was door haar toedoen direc
teur van het schilderij-museum geworden;
een zijner vroegere schilderijen had hem den
professorstitel bezorgd en de Berners behoor
den tot den hofkring. Een heel ander leven
echter wachtte Else. Hoewel zij geen geld
zorgen zou behoeven te hebben wat haar
ouders haar mee terv huwelijk dachten te ge
ven zou een behoorlijk bedrag zijn wachie
haar een andere omgeving dan die waarin
zij was groot gebracht
Else keek haar in afwachting van een ant
woord nog steeds aan en de moeder ant
woordde eindelijk: „Al was er dan ook een
tijd, dat ik. zooals je zei. net zoo gedacht
heb als jij nu, moet je niet vergeten dat een
Alex Berner toch heelemaal niet vergeleken
kan worden met een Walter Zernikow."
„Ook uit naam van vader dank ik wel
voor het compliment, dat u den heer Alex
Berner zooeven hebt gemaakt," zei Else
lachend.
Waarom zou zij zich er over ergeren, dat
haar moeder zoo uit de hoogte over Walter
sprak. Moeder behoefde hem toch niet te
trouwen; dat zou ze zelf wel doen. Het zege
vierende gevoel van kracht, dat slechts de
jeugd kent, werd in haar wakker en deed
haar alles klein en gering schijnen. Slechts
één ding was gToot en de moeite whard er
naar te streven en dat was het oogenblik,
waarop Walter haar den gladden gouden
ring aan haar vinger zou schuiven. O, wat
lag het leven heerlijk voor haar.
Koel overwegend gleed de blik van de
moeder over haar mooie dochter en zij
dacht: zonde en jammer toch, zooveel
schoonheid zou met een vorstenkroon niet
te duur betaald zijnl Maar ten slotte zou
zij er wel in moeten berusten, dat die
schoonheid zou belanden in een kring, die
niet de hare was.
Er werd geklopt en de huisknecht kwam
binnen om mevrouw iets te vragen. Toen
zijn vraag was beantwoord, vroeg mevrouw
Berner ter loops of hij misschien iets van
dat schilderij wist, waarvoor haar man zoo
plotseling naar Berlijn moest. Maurer ant
woordde, dat hem er niets van bekend was.
„Heeft mijn man je er dan geen woord
over gezegd?"
„Ik weet van de zaak zoo goed als niets
mevrouw. De professor heeft alleen maar
gezegd, dat hij een wenk had gekregen, uit
een particuliere verzameling een waardevol
stuk voor het schilderij-museum te kunnen
machtig worden".
„En wie mijn man op dat stuk opmerk
zaam maakte, weet je ook niet?"
Hij gaf een ontkennend antwoord en ging
heen. Hij vond het een rust weer uit de ka
mer te zijn, want de wijze waarop mevrouw
iets vroeg, had altijd iels van een gerechte-,
lijk onderzoek, waarbij de vragen van een
strengen rechter je verlegen èn bang maak
ten, ook al was je je niets kwaads bewust.
Dat gevoel had de oude knecht altijd als hij
in de nabijheid van mevrouw was.
„Die weet dus ook al niets", zei mevrouw
Berner, terwijl ze kaarsrecht voor haar
dochter ging staan, „en hem neemt vader
bijna altijd in het vertrouwen. Hoe vind je
nu zoo iets?"
Else lachte verschoonend. „Ja moeder, wat
moet ik eigenlijk vinden?"
„Och, stel je toch niet aan, alsof je niet
weet, wat ik bedoel". Afwerend hief mevr.
Berner haar hand op, alsof ze ergens in de
lucht een hindernis uit den weg wilde rui
men, „deze plotselinge, veel te plotselinge
reis heeft natuurlijk een heel andere reden
dan die je vader opgaf, 't Is toch zoo klaar
als een klontje, dat daar wat aders achter
zit. Ik vind zij zweeg een paar seconden
en bekeek haar prachtig gemanicuurde na
gels, alsof zij daarvan wilde aflezen wat ze
wilde zeggen „ik vind die reis beslist
mysterieus".
„Maar moeder, wat hebt u vanndaag toch
een ideëen. Zooeven sprak u van geheim
zinnig doen, nu noemt u vaders onschuldi
ge reisje mysterieus". Else's mondhoeken
vertrokken zich lichtelijk spottend.
Als jij je de moeite zoudt willen geven
een beetje na te denken, zou je die reis be
paald net zoo mysterieus vinden", weer
gleed de paarse slangensleep met een ruk
over het zachte tapijt, „maar waarom zou ik
me eigenlijk druk maken", vervolgde ze,
staan blijvend, op rustigen toon, „ik ga nu
een paar noodzakelijke brieven schrijven",
(Wordt vervolgd).
