behAadeó CteamOiacAetó
r» Jaargang
ZUN LAATSTE WENSCH
LEIDSCH DAGBLAD, Maandag 24 Februari 1930
Derde Blad
No. 21455
RECHTZAKEN.
KERK- EN SCHOOLNIEUWS.
KUNST EN LETTEREN.
DE VLUCHT UIT DE POPPENKAST VAN JAN KLAASEN EN TRIJNTJE.
UIT DE RIJNSTREEK.
FEUILLETON.
DE MOORD
AAN HET BEZUIDENHOUT
TE DEN HAAG.
Hei pleidooi van mi. Bekker.
(Vervolg van Zaterdag).
Da verdediger, mr. Bekker. sloot zich ill
pleidooi aan bij de woorden van deernis
het 0. M. met het verschrikkelijke lot,
a! het slachtoffer heeft ondergaan,
pleiter, die voor anderen in de plaats is
(temen, staat hier als toegevoegd raads-
ii, hetgeen hij spontaan heeft gedaan.
Over de feilen wilde spr. niet veel zeggen,
(ar men niet voorzichtig genoeg kan zijn
■j\ geluigenmaleriaal. De literatuur en de
arinngen leeren dat ons.
Pleiter kwam tot het psychologisch-juri-
igch gedeelte der zaak. Zooals de dagvaar-
erf hier luidt, zal de verdachte, naar plei-
ss meening, nooit veroordeeld kunnen
v.-den wegens moord op mevr. Odem. Ook
el uitgangspunt, dat deze verdachte hel
Kfpiint had om een gewelddaad te plegen,
mjUiet. Dit ligt niet in de geaardheid van
to verdachte. Een delict in verdachte's
ure zou zijn geweest, diefstal, berooving
d.dat ligt in zijn karakter. Waarom heeft
(l 0 M. dan niet het misdrijf van art. 312
f.v.S. ten laste gelegd; Art. 288 kan hier,
,'i blijkens de jurisprudentie van den
legen Raad, niet van toepassing zijn,
rit! een tweede strafbaar feit hier niet is
(men vast te staan.
Hit hel enkele feit, dat hel slachtoffer ge
bed is, volgt in geen enkel opzicht het be-
n;svan het opzet van den verdachte om te
roden.
Uitvoerig bestreed pleiter onder aanhaling
in vebl jurisprdurentie, dat hier sprake zou
in van voorbedachte rade.
ffat het sub 2 ten laste gelegde betreft
alludeerde pleiter, dat noch het opzet,
ah de voorbedachte rade bewezen is.
huneer deze man al in het perceel is gt'-
eül dan kan pleiter niet anders zien dan
bedoeling om zich te verrijken. Wat sub
betreft zal ook z.i. vrijspraak volgen.
Wat de handeling ten aanzie'n van het
reede slachtoffer betreft, betoogde pleiter,
i! de psychologisch juridische opzet van
itO. M. verkeerd is. Wanneer deze man
ft opzet had om de huishoudster tei dooden.
usrom heelt hij dat dan niet gedaan? Hij
er de gelegenheid toe. De wonden zijn
i'.etwilde weg toegebrachtè De dader heef'
shls de huidhoudster weerloos willen
lien.
kt eenige houdbare uit de ten taste leg-
fis het toebrengen van zwaar lichame-
letsel aan de huishoudster. Ook de
Pre hier ten laste gelegde misdrijven zijn
bewezen.
fat den persoon van den verdachte he
il merkte pleiter nog op, dat het hem niqt
iitfis, tot de psydhe door te dringen.
Mer eindigde met het college te ver
aten alvorens met het requisitoir van het
[II. mede te gaan, alles te overwegen, wat
pl(r heelt moeten ze'ggen in verband met
b wettelijk opgelegden plicht.
Rijkens persisteerde bij zijn requisitoir
Verdachte, hierna liet woord krijgende,
trie den president dank voor zijn leiding
den verdediger voor zijn uitstekend, be-
teloos pleidooi. Uitvoerig bestreed ver-
Ktile verschillende onderdeelen uit de ver
gingen van getuige Blom. Ook verschil
de getuigenverklaringen bestreed ver-
ichte. Hoe de bij mevrouw Odem gevonden
tief daar is terecht gekomen, wist ver
sie niet. Misschien weet Blom dat wel.
erdachte hield volkomen zijn onschuld vol.
Herhaalde malen interrumpeerde het
k. hierbij den verdachte om hem op
teoslrijdigheden in zijn mededeelingen
oerkzaam te maken.
■log merkte verdachte op. dat hij, mede
wal de franje, welke bij deze zaak ge-
uld is, den indruk gekregen had, dat hij
er niet voor een rechtbank, maar voor een
d van avonturen heeft gestaan. Hier be
id» de justitie de hoogste prijzen voor
unielooze eeden. Maar een maal zal zij
ld» overtuiging komen, dat zij voor de
creelsle maal een flater heeft begaan.
N uitspraak werd bepaald op 6 Maart a s.
PREDIKBEURT
BODEGRAVEN.
Geref. Gem.: Dinsdagnam. 7 uur, ds. A.
van Dijken van Nieuw-Beijerland.
NED. HERV. KERK.
Drietal- te Kampen (vac. P. J. Steenbeek):
D J v. d. Graaf te Ede; D. Th Keek te Hete-
ren en W. L Mulder te Voorthuizen-, te
Zoutkamp-Vierhuizen: H. B. Spijkerboer te
Gaast; J. Douwes te Haulerwijk en S. J. M.
Hulsbergen te Vrouwenpolder (Z.).
Beroepen te Zuiderwoude: M. N. W.Smit
te Emmen-, te Hoedekenskerke, dr. H. van
Oven, te Rithem.
DROOGLEGGING
DER ZUIDERZEE.
Het werk der diaconieën.
De Commissie voor de Diaconale Armen-
zorg in de Ned.-Herv. Kerk, heeft te
Amersfoort haar eerste vergadering gehou
den met afgevaardigden van kerkeraden-
diaconieën der Zuiderzee-gemeenten, gele
gen in de provincies Overijsel, Gelderland
en Utrecht in het Gooi.
Op deze vergadering, welke geleid werd
door den voorzitter, ds. Eilerts de Haan,
hebben de heeren prof. Slotemaker de
Bruine en Folmer, direct :r der arbeids
bemiddeling, inleidingen eehouden, die ge
volgd werden door een breedvoerige be
spreking.
Het ligt in het voornemen der commissie
binnenkort een vergadering te houden voor
de kerkeraden/diaconieën van Noord-Hol
land en daarna een voor die van Friesland.
Het doel dezer vergaderingen is mede,
dat de. commissie zich op de hoogte zal
kunnen stellen van het werk der diaconieën,
in verband met het droogleggen van ver
schillende deelen der Zuiderzee.
x
JAN MAANDAG 80 JAAR.
In de bovenzaal van La Réserve te Am
sterdam heeft Zaterdagmiddag de huldiging
plaats gehad van den tooneeldecorateur Jan
Maandag Ier gelegenheid van zijn 80sten
/crjaardag. Tegelijkertijd is de tentoonstel
ling van zijn aquarellen, alle zeegezichten,
geopend
•Namens het huldigingscomité sprak de
heer Henri Polak den jarige toe.
Voorts is nog het woord gevoerd door den
heer H. Coopman9, uit Den Haag. en wet
houder Ed. Polak, die mededeelde, dat be
sloten was een aquarel van den jubilaris aan
te koopen voor een der gemeentegebouwen.
De receptie was druk bezocht en er kwa
men vele telegrammen.
GEDENKTEEKEN
ANDRE SPOOR.
Zaterdag werd op Nieuw Eik en Duinen
te Den Haag in tegenwoordigheid van de
we.duwe en andere familieleden een ge-
denkteeken onthuld, dat daar geplaatst is
door een comité ter nagedachtenis van den
musicus André Spoor, in leven leeraar aan
het Kon. Conservatorium.
Een groot aantal belangstellenden had zich
bij "het graf verzameld.
De voorzitter van het comité, de heer
Albert Vogel, hield een rede.
Een zoon van den overledene, de le luit.
van het Indisch leger, de heer Spoor, dankte
voor deze daad van groote piëteit.
243. Op 't promenadedek gekomen, begon de ezel
'n flinke vaart. Dat kon Trijntje niet bevallen, hield zich
stevig aan zijn staart De passagiers op het dek gezeten,
zagen nu den raren stoet, Jokko op den ezel schreeuwde:
„Trijntje, Trijntje, houd je goed".
244. Kinderen begonnen te lachen en de ouderen lachten
mee, dat was 'n leuke afwisseling van d'eentonige reis op
zee. ,,Zie vader", riep 'n lieftallig meisje, „dat vrouwtje
heb ik meer gezien, ik zag haar laatst op het partijtje van
den verjaardag van nicht Mien".
ALPHEN.
Speeltninver. opgericht.
In het Bloemhofkwartier heeft men op
initiatief van de gemeente een speeltuin-
vereeniging opgericht welke in overeenstem
ming met groote steden ten doel stelt het
door de gemeente destijds gereed gemaakle
speelterrein voor kinderen te exploiteeren.
Het voorloopig gevormde bestuur beslaat u t
bewoners van genoemd Bloemhofkwartier
t. w. de heeren G. P. de Jong, voorzitter,
Rogaar. G. van Geen, J. Vroolijk en M. Be-
zemer, welk bestuur in overleg met het g°-
meentebestuur het terrein zal beheeren en
toezicht zal uitoefenen, waarvoor een of meer
leiders zullen worden aangesteld. Het ter
rein zal als volgt worden ingelicht.
De> eene helft zal ingericht worden voor
meer grootere kinderen voor beoefening van
balspelen etc.. terwijl het andere gedeelte m
twee gedeelten zal worden gesplitst, een ais
speelterrein voor kleinere kinderen, waarop
een zankbak, schommels, wipplanken, klim-
palen enz. zullen worden aangebracht ter
wijl het andere dus tweede gedeelte als ga
zon zal worden ingelicht met banken voor
toeschouwers. Met de werkzaamheden heeft
men onder leiding van den directeur van ge
meentewerken ir. Waardenburg ^eeds een
aanvang gemaakt. De kosten met inbegrip
van den grond werden geraamd op f. 15.000.
Verslag Vleeschkenringsdienst.
Omtrent het verschenen verslag van de
vleeschkeuringsdienst kunnen wij het na
volgende mededeelen. Gedurende het jaar
1929 werden ter keuring aangegeven 2201
dieren, n.l. 58 paarden, 624 runderen, 83
vette kalveren. 1252 varkens, 69 schapen en
3 geiten. Aangegeven werden voor nood-
slachting: 5 paarden, 69 runderen, 15 gras-
kalveren, 13 nuchtere kalveren. 12 varkens.
24 schapen, aldus totaal 138 dieren.
Bij slagers werden voor consumptie afge
keurd 2 nuchtere kalveren. Voorwaardelijk
werden goedgekeurd met bestemming voor
sterilisatie 3 Tunderen en 2 varkens. Bergra-
ven werden bij veehouders 83 dieren, n.l. *2
paarden, 2 veulens, 26 runderen. 20 gras
kalveren. 9 nuchtere kalveren, 8 varkens,
15 schapen. 1 geit. Verschillende deelen van
runderen, paarden, varkens, kalveren, scha
pen en geiten werden afgekeurd. Bovendien
werden van 39 runderen welke als nood-
slachting aangevoerd waren, alle borst- en
buikingewanden afgekeurd. Alle afgekeurde
dieren, organen enz. werden onder toezicht
nadat alles verkleind was overgoten met
creoline en begraven. Tuberculose kwam
zeer veel voor n.l. bij 208 runderen en 271
varkens. Bij 54 runderen waren vormen van
open tuberculose aanwezig. Echinoccose
kwam voor bij 7 paarden, 36 runderen, 31
varkens. Herkeuring werd niet gevraagd.
Bacteriologisch onderzoek werd bij 88 nood-
slachtingen verricht en bij 6 bedrijfsslach-
lingen.
Hierdoor konden 34 dieren in consumptie
worden gebracht en .konden 3 runderen en 2
varkens na sterilisatie vrij gegeven worden.
Microscopisch onderzoek werd zeer dikwijls
toegepast, vooral in Aug. en Sept. toen ver
scheidene veestapels lijdende waren aan
miltvuur. Door den hulpkeurmeester werd
eenige malen onderzoek gevraagd van
vleesch, dat hij verdacht finnig ie zijn. We
gens overtreding der Vleeschkeuringswet
werd 10 maal proces-verbaal opgemaakt. In
8 gevallen volgde veroordeeling. Twee proc.-
verbalen zijn nog niet afgedaan. De toestand
der slagerswinkels en der slachtplaatsen
werd zeer veel beter. Nog enkele slagers
hebben zeer onvoldoende slachtplaatsen,
welke evenwel in de toekomst zullen ver
anderen. Vele malen weiden de vleesch-
winkels gecontroleerd en waar noodig ge
waarschuwd tegen onhygiënisch handelen
en verzorging van vleesch en vleeschwaren.
Opening wijkgebonw.
Woensdag 12 Maart a.s. des avonds half
acht zal het nieuwe (gebouw lees:) wijkge-
bouw der Ned. Herv. Kerk in de Hoorn
officieel geopend worden, terwijl het gebouw
een dag le voren voor de belangstellende ge
meenteleden ter bezichtiging zz\ opengesteld
zijn.
Gevonden voorwerpen1 belasting
plaatje in étui. 1 oud heerenrijwiel en 1
slinger van een auto. Inlichtingen politie
bureau Julianastraat.
Bjj den ontvanger der directe belas
tingen is aan z.g. gewetensgeid binnen
gekomen het bedrag van f. 107,76.
Tot voorzitter van den Dekenalen
Jeugdraad in het Dekenaat Alphen R.D.
is benoemd pastoor J. van Kampenhout.
Geslaagd voor bet diploma Coupe
leerares Nederl. Modevakschoolver. te Den
Haag, mej. A. v. d. Tang alhier.
Geslaagd is voor het diploma cou
peuse der Ned. Modevakschool mej. J. E.
Visser, alhier.
Geslaagd voor hel diploma-coslumière
Nederl. Mode-vakschool te Den Haag Mej.
W. M. de Raat alhier
BODEGRAVEN.
Uitvoering „Hallelnja".
Dezer dagen werd de gewone jaarlijkscho
uitvoering gehouden van de Chr. zangver.
Halleluja" in de Ned.-Herv. Kerk. Ds.'
Kruiskoop, de nieuwe Herv. predikant,
opende het samenzijn met gebed en wees
op de beteekenis van het woord „Halleluja"
Vervolgens werd het uitbreide programma;
onder leiding van den heer J. M. Kouwen-
hoven uitgevoerd. Ingezet werd met en
kele goedgezongen kleinere nummers, waar
na volgde „Musschen" van Wierts, eeü
nummer, waarmee op het laatste concours
een eersten prijs in de eere-afdeeling werd
behaald. Dit moeilijke nummer werd uit
stekend gezongen. Als hoofdnummer volg
de „de Maccabeen" van G. H. Vijgeboom.
De uitvoering hiervan vergde inderdaad
buitengewone prestaties, die echter onder
de krachtige leiding van den directeur wer
den geleverd. Enkele solo-partijen van den
heer Boerhorst, en mej. Veerman werden
goed uitgevoerd. Uit nummer was inder
daad een succes. Hierna volgden een drie
tal nummers door een dubbel terzet, eeni
alt-solo met orgel en een orgelbespeling
van den directeur. Een oud-Hollandsch
liedje en nog enkele eenvoudige verzen'
volgden van het koor. Ds. Kruishoop dank
te tenslotte met enkele éénvoudige woor
den.
RECLAME.
2662
(„Ueber des Tod hinan»").
Roman van ANNY VON PANHUYS.
hol Duitsch dooi W. H. C. BOULLAARD.
Joen de professor zich in de garderobe
5® ted en overjas had laten geven, ging
.kling von Weiden hem met een vluch-
ïroet snel voorbij en liep, zijn overjas
"W den arm nemende, ijlings naar buiten.
Jl zou zeggen", fluisterde één der la-
tj'o zijn collega, die naast hem stond, in
-W, „dat bij meneer von Weiden den
I 'n brand staat"
«ogzaam verliet Berner het paleis. Don
jon? daar het ruime slotplein en in de
Honk bet rollen van een rijtuig. On-
V; rif! dacht hij, dat von Weiden, die
haast had wel in dat rijtuig zou zit-,
en toen herinnerde hij zich weer diens
'al, dat men zei, den ouden Thomas
k ',un ^en 'n?anS van de schilderijzaal
L™ben gezien. Het oude sprookje dook
opnieuw op. Ja, het was belachelijk en
neen, eigenlijk kon hij er niet om
rjj en in elk geval was het tactloos van
I, eiden. dit onderwerp in zijn tegen-
^theid aan te roeren Natuurlijk, die
bet wel grappig vinden indien de
'au den ouden Thomas waarheid werd,
^'oan zou de goed bezoldigde betrekking
'in 'eur vacan' komen voor den schil -
L~39 Wetschmann, von Weidens nogal
o^Kn schoonzoon, die reeds een jaar
geleden met 9ucces daarnaar gesolliciteerd
had Toen had Berner namelijk le kennen
gegeven van plan te zijn eerlang zijn ont
slag aan te vragen want hij voelde zich
ziek en niet meer heelemaal opgewassen
tegen de eischen. die het ambt hem stelde.
Maar toen hij zich weer wat beter begon te
gevoelen, was hij maar aangebleven; vrouw
en dochter hadden hem overreed en ook de
hertog deed al wat hij kon om te voorkomen,
dat de kundige man heenging.
Rustig en ernstig liep de professor in de
nachtelijke stille der straten, waar zijn voet
stappen op het ptaveiser weerklonken. Zijn
hoed droeg hij in de hand en frisch woei de
nachtlucht om zijn hoofd Nu kwam hij uit
de Marktstraat en sloeg de Alleestrasse in.
Op den hoek, waar beide straten samen
kwamen, verhief zich een reusachtige steen
klomp, het Schilderijenmuseum. Als een
breede, donkere muur stond daar het vorm-
Icoze gebouw. Over den rechlerzijgevel liep,
alsof het helder water was een lichte streep:
de maan stond in haar lichtende, vol'e
pracht aan den hemel
De professor begon langzamerhand te loe
pen en gedachleloos dwaalde zijn blik over
het kolossale, massieve gebouw, totaal ge
dachteloos. Steeds meer naderde hij het en
daarbij vielen hem cpnieuw von Weiden's
woorden in: ..Weten de heeren al, dat men
zegt den ouden Thomas weer aan den in
gang van hel schilderijmuseum te hebben
gezien?" Als of die woorden zijn oogen be
stuurden. keek de professor met starren blik
naar den ingang van het museum en
hemelsche goedheid! waakte hij of had een
booze droom hem le pakken daar stond
midden in de ouderwetsche, breede deur een
kleine, magere, gebogen gestalte in kuiten
broek en jas met lange panden. Trillend
schoof de heldere streep maanlicht iels naar
voren en duidelijk kon de koortsachtig opge
wonden man een smal, gerimpeld gezicht
onderkennen, met staartpruik en driekanten
steek.
De griezelige verschijning stond volmaakt
stil, geen beweging verried dat zij leefde.
Een huivering ging den professor door de le
den en als belooverd waren zijn voeten aan
den grond genageld. Hij greep met de hand
naar zijn voorhoofd, want hij kon maar niet
gelooven. dat wat hij daar voor zich zag,
werkelijkheid was. Een product van zijn op
gewonden fantasie was het en meer niet.
Hij sloot even zijn oogen. om die dadelijk
weer wijd open te spalken maar nog altijd
stond daar de gestalte in haar oude kleeder
dracht De professor voelde, dat hel hart
heviger begon te kloppen. Plotseling stormde
hij in ademlooze haast weg en zonder het
zelf te willen, bleef hij, als gehoorzamend
aan een vreemden, sterkeren wit, nog even
stilstaan, wendde het hoofd om wt ijlde da
delijk daarop met trillende knieëirnaar huis.
Want nog altijd kon hij de gestalte onder
kennen en nog iets zag hij, dat hem het
bloed in de aderen deed stollen de ge
stalte wenkte hem, wenkte.
In zweet badend kwam hij thuis en zijn
oude, trouwe huisknecht Maurer, die de
deur opende, schrok toen zijn heer bijna te
gen hem aan viel.
„Maar professor, wat is er met U ge
beurd?" vroeg hij haastig, den uilgepullen
man met beide armen ondersteunend.
De klank van de welbekende stem scheen
den opgewonden professor weer tot zichzelf
te brengen Zijn houding werd rechter en
een zonderling lachje gleed even om zijn
lippen, toen hij zachtjes antwoordde:
„Och, Maurer, het was weer mijn oude
kwaal, je weet het, hartkramp, die mij on
derweg overviel".
Door den knecht geholpen zocht de profes
sor dadelijk zijn slaapkamer op. Vermoeid
zonk hij in een lagen, gemakkelijken leun
stoel en terwijl Maurer een kalmeerend poe
dertje voor hem klaar maakte, waren Ber-
ner's gedachten bezig met het zooeven door
leefde, dat hem hier, in de gewone huiselijke
omgeving, als een wilde, afschuwelijke
droom toescheen. Hel kon toch ook geen wer
kelijkheid zijn geweest, want aan spoken ge-
looven, neen, dat is onzin en toch had
hij de verschijning duidelijk gezien.
Had hij die werkelijk gezien? Of was het
mogelijk, dat zijn ziekelijk opgewonden
hersens een waanvoorstelling voor een on
middellijke zinswaarneming hielden? Ja,
misschien was het dat, dacht hij, want hal
lucinaties besonden; in koortstoestand wa
ren zij geen zeldzaamheid en koorts had hij
zijn warme adem en droge lippen waren
het bewijs er van. Maurer gaf hem een groot
glas water, dat hij tot den laalslen druppel
ledigde.
„Dank je wel, Maurer". Hij wilde het glas
teruggeven, maar zijn hand beefde plotseling
zoo, dat hij het moest loslaten en het op den
vloer in stukken viel. Boosaardig glinsterden
de scherven in het schijnsel van het electri-
sche licht en afgemat liet de professor zijn
hoofd op de borst zinken Wat was hij eigen
lijk nog? Een oude, zieke man, versleten, als
gevolg van een jarenlange hartkwaal, ner
veus en afgeleefd Voor hem ware hel wet
het beste spoedig den weg in te slaan, die
van de aarde naar de eeuwigheid leidt. Voor
vrouw en dochter gaf zijn kwaal in den
Iaatsten tijd aanleiding tot voortdurenden
angst en bezorgdheid. Zijn ambt, waaraan
hij met zijn gansche ziel hing, zou iemand
anders even goed, zoo niet beter, vervullen;
een jonge kracht zou zijn plaats innemen.
Misschien Hans Welschmann, die zijn por
tret had geschilderd, ja waarschijnlijk wel
hij, want die wachtte er at zoo lang op om
directeur te worden
Terwijl hij zich met die gedachten bezig
hield, raapte de knecht zorgvuldig de glas
scherven op en toen dat gedaan was, zei
hij: „Kom professor, nu moet U naar bed;
U weet, rust is uw beste geneesmiddel".
Berner gehoorzaamde den trouwen dienaar
en liet zich als een kind uitkleeden.
„Zeg aan mijn vrouw en dochter, als zij
thuis komen, niets van mijn aanval; het zou
haar maar onnoodig doen schrikken", beval
Berner en Maurer knikte. Hij wist, dat de
professor vrouw en dochter zoo graag zorgen
bespaarde.
„Je kunt nu wel gaan en in je kam»r
een dutje doen tot het rijtuig de dames thuis
brengt", vervolgde Berner, zich in het fris-
sche, koele bed wat uitrekkend, „ik zal trach
ten te gaan slapen, dus goeden nacht,
Maurer".
„Wel te rusten, professor" De huisknecht
draaide bij het verlaten van de kamer h»t
licht uit en trok de deur zachtjes achter
zich dichL
Onrustig lag de professor in bed zich om
en om le draaien; de herinnering aan de
hallucinatie, die hij had gehad, wilde hem
maar niet verlaten en steeds meende hij het
kleine, oude mannetje te zien dat er uit zag,
als of het in de directeurskamer van het
schilderijmuseum uit de lijst geklommen
was, waarin het portret was gevat van den
eersten directeur, baron Thomas, of zooals
hij algemeen werd genoemd, „de oude Tho
mas",
(Wordt vervotgd.5
