bij HASSELMAN PANDER
JAARLIJKSCHE OPRUIMING
DER TREUE HUSAR
UW BOEKHOUDING IN ORDE
LONDENSCHE BRIEVEN.
van Meubelen, Tapijten, Gordijnen, begint 3 Febr.te 14 uur
MET ORKEST
NIEUWSTE PLAAT 2587
L. v. GEELEN, Haarlemmerstraat 55
HISTORISCHE FIGUREN
VOETANGELS EN KLEMMEN
OP BELASTINGTERREIN.
Bij Gevatte Koude
LAND- EN TUINBOUW^
(Van onzen Lon-denschen Correspondent.)
LEVEN EN DOOD OP DE WEGEN.
Londen, 18 Januari 1930.
De menschenslachtende auto -
Londen Parijs 3:1 - De
kwaal en de genezing - Rek-
bare snelheidsgrens Voetgan
gers van Engeland, vereenigtU
- Een nieuwe manier van ver-
zekeren.
Hel is bijzonder zacht en mooi weer aan
het einde van deze week. Dat brengt meer
automobilisten uil dan gewoonlijk en men
moet dientengevolge verwachten, dat er
ook meer dooden dan gewoonlijk zullen val
len. Want zoo is de toestand nu gewor
den. Als een strenge wet. die geen afwijking
duldt, eischt de auto menschenlevens, en
meer naarmate er meer auto's op den weg
zijn. Toch is de gemiddelde automobilist hier
natuurlijk niet als die spreekwoordelijke
Brilsche sportsman, die een mooien dag
alleen goed vond om iets te gaan dooden.
Het resultaat is echter hetzelfde, want met
mooi weer doodt de automobilist met meer
ijver al gaat hij er ook niet voor uit. De
vergelijking tusschen den sportsman, die
imet een geweer uitgaat op een mooien dag
„om iets te dooden" en den automobilist,
gaat dus op. Een motor is in dezen tijd een
even gevaarlijk wapen al9 een geladen ge
weer. wellicht gevaarlijker. Indien de maat
schappij nog haar burgers toestond met
vuurwapenen uit te gaan en eventueel hun
vijanden dood te schieten, zou het aantal
slachtoffers in een jaar wellicht niet grooler
zijn dan dat, hetwelk door de wielen van
den motor wordt gemaakt Meer dan 6000
dooden en 160.000 gewonden in een jaar is
veel, schrikbarend veel, vindt men terecht;
meer dan een flinke oorlog maakt.
Zelfs indien men dit totaal beschouwt in I
verhouding tot de totale bevolking van het
Land, dan is het toch hoog genoeg om auto
rijden te kenschetsen als een uiterst gevaar
lijke vorm van sport gevaarlijk zoowel
voor den automobilist als voor andere men-
schen. Hei schijnt nergens zoo gevaarlijk te
zijn als in Engeland, waar naar verhouding
van het landsoppervlak veel meer auto's zijn
dan overal elders. De steden schijnen er
ook, nog meer dan de oude steden van an
dere landen, bijzonder ongeschikt voor het
zoo sterk ontwikkelde nieuwe vervoer. Bij
den bouw van geen enkele stad. die wat
aanspYaak kan maken op ouderdom, is
rekening gehouden met het nieuwe verkeer,
dat zich zoo sterk heeft ontwikkeld. Bij
den bouw van Londen schijrvt er het minst
rekening mee te zijn gehouden. Het verkeer
is er trager dan in andere wereldsleden En
volgens een pleiter voor de rechten der voet
gangers, die dezer dagen aan het woord
was in een vergadering ter bespreking van
verkeersproblemen, vallen er ook veel meer
dooden dan elders Hij meende o.a te welen
de cijfers hadden het hem verteld dat
er één Parijzenaar op 3 Londenaars sneu
velt onder het geweld der verkeerswielen.
De ernst van den toestand wordt wel be
seft en vele schrandere menschen hebben
zich in vereeniging of individueel tot taak
gesteld te beproeven het ontstellend cijfer
der slachting le reduceeren. De juiste manier
om dezen misstand, als andere misstanden,
aan te pakken is als steeds na te gaan hoe
hij tot stand kwam. waar de schuld ligt. Ia
eerste inslantie ligt die schuld natuurlijk bij
de natuurlijke onvolkomenheid van den
mensch en van hetgeen hij schept. Daar
helpen geen maatregelen tegen. En men
moet dus zoeken naar de bijkomende om
standigheden. die de in dit geval doodende
en kwetsende gevolgen van 's menschen on
volmaaktheid vergroeien. De moeilijkheid is
dat in geval van een verkeersongeluk zelden
met zekerheid kan worden gezegd wie de
schuldige i9 Daarom volgen bij ernstige
auto-ongeluk'ken zelden veroordeel in gen. De
meeste automobilisten nemen „redelijke
voorzichtigheid" in acht. Nietfemin neemJ
het aantal menschen. dat aldus „redelijk"
wordt gedood en gewond, slees toe.
De andere moeilijkheid is de aanleg van
de stad die aan voetgangers en rijverkeer de
vereischle ruimte voor beweging onthoudt,
/of de middelen om de wielen zoo veel moge
lijk te kunnen ontgaan.
Onder de bestaande omstandigheden is het
peil der „redelijke voprzichtighrid" klaar
blijkelijk niet hoog genoeg Een der midde
len om het aantal slachtoffers le doen ver
minderen is de automobilisten te doordrin
gen van het besef dal hun voorzichtigheid
nog veel redelijker, dat wil zeggen, veel
grooler moet worden. De automobilisten hier
hebben knappe verdedigers in de meest in
vloedrijke kringen, die steeds klaarstaan met
meer of minder steekhoudende argumenten
uit te leggen dal den automobilist niet in do
eerste plaals blaam treft voor de slachting.
Maar deze zienswijze kan niemand hand
haven, die b v. in Londen en voorsteden zijn
oogen gebruikt.
De nieuwe wetsvoorstellen voor het rij
verkeer zijn in menig opzicht al op dezen
eisch gericht, hoewel ze de snelheidsgrens
afdanken. Het ontwerp stelt zware straffen
op rijden „met gevaar voor de openbare vei
ligheid" en op „onvoorzichtig rijden". Bij een
vroegere gelegenheid is dit reeds uitvoerig
verteld.
De snelheidsgrens was tot nu toe uitslui
tend maatstaf voor al of niet gevaarlijk
Tijden Die maatstaf deugde niet Want een
snelheid van 20 mijl (de snelheidsgrens)
kan onder zekere omstandigheden op den
weg, wanneer het er druk is van menschen
en voertuigen, wanneer er langs den weg een
school uitgaat, wanneer men een zooge
naamde „blinde bocht" nadert enz uiterst
gevaarlijk zijn Daarom heeft het ministerie
voor Transport de zaak (hans anders aan
willen pakken Men heefl goede hoop dat de
bepalingen len aanzien van ..gevaarlijk of
onvoorzichtig rijden" inderdaad de automo
bilisten voorzichtiger zal maken dan zij tot
nu toe zijn geweesl De kwestie is echter dat
de bepaling wat vaag is. dal dientengevolge
moeilijk zal zijn te zeggen wanneer een
automobilisl gevaarlijk en wanneer hij niet
gevaarlijk heeft gereden.
De voetgangers, die zich nu in een verbond
hebben vereenigd, dat krachtig ijvert voor
het behuud van de snelheidsgrens (naast de
andere bepalingen van hel nieuwe ontwerp)
zijn van uieening dat in alle gevallen de
automobilist pas van gevaarlijk rijden zal
worden beschuldigd wanneer hij een slacht
offer heeft gemaakt Indien dat de officieele
opvatting tegenover de nieuwe wetgeving
zou worden, zou het aantal slachtoffers van
het verkeer zeker zooals het voetgangers-
verbond zegt. toenemen Goed effect van de
nieuwe wetgeving kan alleen worden ver
wacht indien de politie, ongeacht de vraag
of de automobilist verwoestingen heeft aan
gericht, hem zal verbaliseeren wanneer hij,
alle omstandigheden in aanmeTking geno
men, onvoorzichtig of gevaarlijk heeft ge
reden. De politie zal gevaarlijk rijden moe
ten leeren onderkennen op het eerste ge
zicht. Dat is niet gemakkelijk en het kan
ook aanleiding geven tot veel verwarring,
want wal voor het eene politie-oog al onvoor
zichtig is kan voor het andere nog redelijk
zijn Een zware straf voor een vergrijp, dat
niet duidelijk is omschreven, zou dus in dit
geval wel eens niet de gewenschte verhoe
dende kracht kunnen hebben.
Lord Cecil en andere leaders in het voefc-
gai.geicverbond hebben geen vertrouwen ia
het ontwerp. Zij vragen om drastische maat
regelen tegen een verschijnsel dat, als deze
slachting door de wielen, zulke verschrikke
lijke-proporties heeft aangenomen. Zij willen
eer. snelheidsgrens van 30 tot 35 mijl per uur
over het gansche land. Het argument van den
ar.deren kant, dat snelheddsgrenzen niet zijn
te handhaven, beantwoorden zij met het voor
stel dat auto's zullen worden voorzien van
een automatisch mechaniek, die een hoogare
snelheid eenvoudig belet. Het spreekt van
zelf dat de wet plaatselijke besturen vrijheid
Laat hun eigen snelheidsgrenzen vast te stel-
ieL voor hun gebieden. Dat dit zal gebeuren
is zeker.
Een nieuw denkbeeld, dat juist dezer dagen
aar. de hand is gedaan, is automobilisten bij
do wet te verbieden zich en hun wagens te
verzf-keren tegen schade, die zij zichzélven
berokkenen, maar hun daarentegen te ver
plichten, rich te verzekeren tegen scha.de aan
derden. Ook hierbij zii d9 gedachte vóór. den
automobilisten veel meer voorzichtigheid in
te prenten, dan zij tot nu the in acht hebban
genomen. Immers, indien zij uit hun eigen
zak de door hen aan hun persoonlijk goed
aanergichte schade moeten betalon en dus
geen dekking van een polls achter zich heb
ben, moeten zij vanzelf zorgvuldiger gaan
reilen om aldus „een premie op omzichtig
heid" te verdienen. Wat verzekering tegen
schade aan derden betreft, dit maakt het
nieuwe verkeer ^ontwerp verplichtend.
Aanvankelijk begroet als een goed ont
werp, dat veel zou bijdragen aan betere en
veiliger wegtoestanden. begint men nu meer
en meer in te zien. dat het wellicht in zijn
effect tekort zal schieten. De krachtige pro
paganda van het pa9 opgerichte voetgangers-
verbond heeft tot dat nieuwe inzicht veel
bijgedragen. Er is de laatste weken verwar
rend voel over de zaak geschreven En aan
het Lagerhuis zal straks de weinig benij
denswaardige taak worden toegewezen het
ontwerp al of niet goed le keuren of te wijzi
gen. De opvattin? dat het ontwerp niet
streng genoeg is. lettend op hef ontzettend
aantal verkeersongelukken, verbreidt zich
meer en meer
RECLAME.
2281
IW Onze door de prima kwaliteiten zoo leer gezochte artikelen worden tegen
ongekend lage prjjzen aangeboden.
RECLAME.
Telefoon 593, t.o. City Theater.
EEN DIPLOMATIEK DUEL.
(Inleiding).
„L'histoire se répète" „de geschiede
nis herhaalt zich" vk vraag vergiffenis
dit nóg eens te zeggen, mijn bemaling
vloeit uit de hare voort. Wanneer ik
sedert 11 Novemberf 1918 voortdurend
hoor praten over „de schuld vraag", d.w.z.
over een mogelijke uitspraak, wie zedelijk
verantwoordelijk is voor het uitbarsten vau
den wereldoorlog in 1914, denk ik aan
vroeger, aan de dagen mijner jeugd. Toen,
was er óók zoo iets. Een oorlog was uitge
broken, was gevoerd, was verloren en ge
wonnen en, van den aanvang af, werd de
vraag gesteld: „Aan wie de schuld!"
Ik vermoed, dat de Nederlanders, die
reeds ver voorbij het cijfer zijn, hetwelk
den gemiddelden menschen leeftijd aan
duidt, evenals ik menigmaal hebben terug
gedacht aan de dagen, toen zij nog jong
waren en voor het eerst in hun leven kennis
maakten met een krijgsgerucht, van nabij
vernomen. Wat zij op de schoolbanken leer
den, de „histoire-bataille' de „vechtge-
schiedenis" der eeuwen, werd toentertiju
vooc hen aangevuld met de indrukken,
gewekt dooi een gewapend conflict van
grooten omvang, dat twee doodsvijanden op
elkaar wierp en door allerlei kenteekenen
en verschijnselen een echo had in ons lieve,
kleine land. De schoolgaande jongen van
de jaren 1870 en '71 zag wellicht in het
ouderlijk huis kaarten van een oorlogster
rein, op welke kaarten spelden met vlagge
tjes in verschillende kleuren de momen
teele positie der oorlogvoerende legers
moesten aanduiden Thnis werd pluksel ge
maakt voot de gewonden van slagveld en
lazaret en om de theetafel was eT groote
aandacht voor oorlogstelegTammen en il
lustraties „vom Kriegssohauplatz'' Onze
soldaten, di»* in dien bewogen tijd zelf ook
veel in beweging waren, trokken zeer de
opmerkzaamheid en bii het opwerpen van
grootere en kleinere versterkingen, die onzo
wegen moesten doen eerbiedigen bij een
onverhoedscheii inval van de Duitsehero,
stonden de Nedsrlandsche schooljongens toe
te kijken en beslisten over het lot van
Europa, althans over dat van Duitschland
en Frankrijü We waren wij, kleine ke
reltjes, Franschgezind of Duitschgezind. En
we waren, hetzij het een, hetzij het an<ier,
met overtuiging. Er gebeurde wat in de
wereld, dat was zeker In de kleine pro
vinciale hoofdstad, waar ik werd opgevoed,
bespeurden we het met een gevoel, dat ons
in eigen oogen grooter maakte.
Inderdaad, er gebeurde wat. De Fransch
Duitsche oorlog was uitgebroken en zou
de staatkundige kaart van Europa wijzi
gen en voor een lange, wie weet hoe lange,
toekomst de heerschappij der wapenen ver
zekeren.
Lang had het gespannen tusschen Berlijn
en Parijs. De onderhandelingen over de
troonsopvolging in S,>anje waren gevolgd
door nieuwe diplomatieke besprekingen.
Het feit, dat prins Leopold von Hobenzol-
lernSigmaringen, wien de Spaansche
kroon was aangeboden, daarvoor bij de ge
bleken ontevredenheid en onrust van Frank
rijk had bedankt, werd door de regeeriug
tc Parijs onvoldoende geacht. Ook voor de
toekomst moeet de koning van Pruisen zich
verbinden geen candidatuur van een Ho-
ben zollem voor den Spaanschen troon toe
te laten. Frankrijk tusschen twee door Ho-
henzollerns geregeerde landen in, dat
ïnooht niet Deze Fransche eisch werd in
een brief van den 12rn Juli 1870 door den
minister van Buitenlandsche Zaken, Gra-
mont, gesteld en door den Duitseben ge
zant te Parijs, voo Werther, in ontvangst
genomen; de ei9dh, den 13en nog veisoherpt
werd door den Franschen gezant Benedotti
den koning van Pruisen te Ems voorgedra
gen. Doch aldus het telegram, dat Bis
marek door bemiddeling van den Geheimrat
Abeken namens den keizer te Berlijn ont
ving en dat door hem eenigszins werd ge
wijzigd - „Z M de Koning weigerde den
Franschen gezant nogmaals te ontvangeu
en liet hem door den adjudant van dienst
weten, dat Z. M. den gezant verder niets
had mede te deelen." Deze aanwijzing
van het telegram dat voor Bismarck mi
zijn oorspronkelijken vorm te mild was,
werd aangebracht in overeenstemming met
von Roon, Pruisen'b minister van Oorlog,
en von Moltke, ctief van den Pruisischen
Generalen Staf, die Bismarck's tafelgasten
waren. (1)
Den l9en verklaart Frankrijk daarop den
oorlog. En dan reien zich vlug de eerste
oorlogsfeiten: het binnenrukken van ae
Duitsche rtoepen in Frankrijk, de slagen
bij Saarbrücken (2 Augustus), Weiszenburg
Augustus), Worth en Spicherer Höhe-n
(6 Augustus).
De geschiedenis herhaalt zich. Tegenover
Frankrijk s aanmatigenuen eisch van 1870
staat het volgende van Duueche zijde in
1914. Vóór mij ligt het ernstige, belang
rijke boekje. „Eriebtes, Beitrage zur poli-
tischen Ueschichte der neuesten Zeit", von
Freiharrn von Schon.
De heer von Schön was Duitschland's
gezant te Parijs onmiddellijk vóór den we
reldoorlog. In zijn „Wat ik zelf beleefde"
aldus mag ik den titel wel vertalen
herinnert hy er aan, dat hij niet alleen de
opdracht had om Frankrijk s onzijdigheid
te vragen rn geval van een oorlog tusschen
Duitschland en Rusland, maar ook om aan
de Fransohe regeeriug den eisch te stellen,
als waarborg voor Frankrijk's onzijdigheid,
de vestingen Toul en Verdun uit te leve
ren., (2)
Aldus een opdracht bij geheim telegram
van den Rijkskanselier. Von Schön, haar
besprekend, zegt:
„De eisch, dien de regeeriug mij opdroeg
aan de Fraaische regeering te stellen, n.l.
de uitlevering van Toul en Verdun al»
waarborg voor Fra-nkrijk's onzijdighoid, wa*
krankzinnig."
En
„Pijnlijker nog was de mij verstrekte
opdracht om Frankrijk den oorlog te ver
klaren onder de bewering, dat Fransche
vliegers boven Neurenberg waren ver
schenen."
Het viel anders uit dan men gedacht
had. Frankrijk was voorzichtig, zeide nocrj
ja, noch neen Het zou, aldus verklaarde
de minister-president Viviani, düt doen
wat zijn belangen het geboden. (3)
Dit geval was niet voorzieü. Von Sehön
had daarvoor geen instructie Met blijk
bare vreugde verklaart hij, dat hem aldu3
bespaard werd deze „krankzinnige" voor
waarden te stellen voor Frankriik's belofte
om neutraal te blijven.
Doch het andere werd hem niet bespaard
Hij moest Frankrijk de oorlogsverklaring
eerst mondeling, daarna schriftelijk, over
brengen met de bewering, dat Fransche
vliegers boven Neurenberg waren versche
nen.* Viviani ontkende dit feit op de meest
besliste wijze Von Schön erkent in zyo
boek dat die berichten ,.auf verhangnis-
volle$ Irrtümern beruhten"„op nood
lottige dwalingen berustten". Zij schijnen
aldus gaat hij voort eenvoudig oe
producten van zeer opgewonden fantasieeu
geweest te zijn." (4)
De hier beknopt vermelde, aan een oor
log voorafgaande, diplomatieke onderhan
delingen gunnen een blik in de moreele
donkerheden, waaruit de beslissing o\ r
vrede of krijg, althans de laatste stoot tot
een oorlogsverklaring, kan voortkomen.
1870 scheen Frankrijk de beslissing te for-
eeeren, zij het ook een weinig gesterkt in
zijn driestheid door Bismarck's „wijziging"
van bovenbesproken telegram, dat geheel
in de kaart van Frankrijk speelde. In die
dagen valt het diplomatiek duel voor,
waarover ik in eeD volgend artikel iets wïi
mededeelen en dat tegenover eikaar plaatst
twee mannen van ongelijke grootte: Bis
marck en Gramont.
A. J. BOTHENIUS BROUWER.
(1) „Da dde De-pesche in der vorliegen-
de-n Form zu milde erschien, und er die
Beleidigung zurückgeben wollte". Deze wij
ziging is de sedert zoo veel besproken
„vervalsching".
(2) „Wenn, wie nicht an zu nefomen,
fran-zösisohe Regierung erklart neutral zu
bleiben, wollen Ew Exzellenz französi-
scher Regierung erklaren, dasz wir als
Pfand für Neutraliteit Ueberlassung der
Festungen Toul und Vendun fordern müs-
sen, die wir besetzen und nach Beendigung
des Krieges mit Ruszland zurückgeben
würden. Antwort auf letztexe Frage müszte
bis morgen (1 August) nachmittag 4 Uhr
hier sein." Voa Bethmann Hollweg aan
von Schön.
(3) „Auf meine wiederholte bestimmte
Frage ob Frankreich im Falie eines deutsch
russischen Krieges neutral bleibe, erklart®
der Ministerpresident, dasz Frankreich da9
I tun werdc, was seine Interessen ihm ge-
boten."
(4) De oorlogsverklaring aan Frankrijk
had plaats den 3en Augustus, des namid
dags 6 uur. Den 2en Augustus echter had
reeds de Pruisische gezant te München
den Duitschen Rijkskanselier geseind, da»
de berichten over Fransche vliegers, die bij
Neurenberg bommen zouden hebben ge
worpen, niet bevestigd waren. ,,Er zijn
slechts onbekende vliegtuigen gezien, die
oogenschiinlijk geen militaire vliegtuigen
waren. Het werpen van bommen is niet
geconstateerd; nog minder, natuurlijk, dat
de vliegers Franschen waren."
RECLAME.
VANAF I.S.— PER MAAND.
Brieven Bur van dit Blad onder No 93SW.
DE NIETIG VERKLAARDE N.V.
Reeds vroeger is in deze rubriek gewag
gemaakt van de jacht, welke door den fiscus
gemaakt wordt op veronderstellende mala
fide N.V.'s, waaronder dan verstaan wordt
N.V.'s, die speciaal zijn opgericht met het
oog op belastingbesparing. Zooals bekend
is, maakt de fiscus daarbij gebruik van
twee wapenen, t.w. le de bepalingen, ver
val in de z.g.n. „wet op de richtige heffing"
en 2e. door te betoogen, dat een N. V. niet
op rechtsgeldige wijze is ontstaan.
Intusschen zijn in 't algemeen de gevolgen
voor de N V„ indien de aotie van den fiscus
met 9ucces bekroond wordt, van zeer uit
eenloopenden aard.
Wordt n.l. de N.V. door den fiscus als
niet beslaand beschouwd op grond van de
wet op de richtige heffing, dan houden de
rechten, voortspruitend uit de vennoot
schapsvorm alléén op te bestaan ten op
zichte van den fiscus: ten aanzien van het
gewone burgerrechtelijke verkeer blijft de
N.V. geheel intact.
Andei's worden de verhoudingen echter,
indien de fiscus de nietigverklaring van de
N. V. verkrijgt op grond van sehijnhande-
ling. H»t zal wel eon gevolg zijn van de aan
de toepassing der wet op de richtige heffing
verbonden omslag voor de belastingadmi
nistratie. alsmede van de teleurstellingen,
opgedaan in de procedures voor het Haag-
sche Gerecütshof, dat in dezen de beroeps
instantie vormt, dat van de bepalingen dezer
wet slechts een sporadisch gebruik wordt
gemaakt De fiscus zoekt in vele gevallen
naar ander geschut, dat dan geladen wordt
met projectielen, die het 9trkgas van de
schijnhandeling verspreiden
Bekend is het geval, waarin iemand met
behulp van zijn accountant zijn zaak in
een NV. omzette Voorde oprichting*eener
RECLAME.
2580
Influenza. Griep en a blett en
PSfc. - xl KoortsRheumatlek bKchernK)
Hoofdpijn en Kiespijn Prfj» 40 e» 75 ct. 8tj Apork «o Oroflistea
N. V. zijn n.l. volgens de wet on
personen noodig. die den werkelijk--'
moeten hebben een N. V. te stichten
zamenlijk in het maatschappelijk b'<
deel te nemen. In het genoemde gevaj*
klaarde de accountant niet deel te U
genomen in het kapitaal en ook Diet"*
wil gehad te hebben met zijn cliëjt
N.V. op te richten.
Dit had tengevolge, dat met behulp
het sch'agwort „schijnhandeling" <jt
heele N.V. zoowel door fiscus als
Beroep werd weggewerkt, welke uit*,
werd bevestigd door den Hóogen Raad.
Het gevaar van dit strijdmiddel |qJ
familievennootschap ligt voor de handJ
wijl volgens de wet op de richtige lA
de N.V. alleen voor de heffing van ea
directe belastingen wordt weggevaagd 1
(Twijnt zij bij de schijnhandeling-rJ
heelemaal, dus ook ten opzichte van]
burgerrechterlijk verkeer. Alles, wal
haar naam is geschied, komt wanïa
staan.
Wat dit kan beteekenen, spreekt aft*
uit den verwarden toestand op maalsel
pelijk gebied, die hieruit ontslaat
Men denke zich bijv het geval, dat
N.V. een huis heeft gekocht en daarop
hypotheek gevestigd, dat voorts de direct
tegenover de N.V. borg is gebleven voer
door haar aangegane geldleening. Dit j
toch zeker geen bijzondere gebeurtenj
in een N. V.
Nu komt plots van hooger hand d«
slissing, dal de N. V. niet bestaal, nin
bestaan heeft. De verkooper van het
kan nu tot de conclusie komen, dat hij
pand nimmer verkocht heeft, want
aan een niet bestaand lichaam is eerst n
een scbijnhandeling.
De huizenprijzen zijn intusschen gtslt
en de verkooper verkoopt nogmaals
huis. Indien zulks weer geschiedt aan
vennootschap is zelfs dc kans niel c
sloten, dat hij na evenlueele nietigvei!
ring van dezelve, voor den derden kee
verkoopen.
Het spreekt verder vanzelf, dat de bi
fchecaire geldleening, alsmede de borp
j van den directeur nietig zullen zijn, i
I deze transacties niet rechtsgeldig zijs
stand gekomen. Dit houdt dus in dat,
dien de oprichter van de N.V. niet gepi
wordt door gewetensbezwaren, hieruiti
den geldschieter geldelijk nadeel zal kus
voortvloeien. Nog ingewikkelder wordt
situatie, indien de N. V. aandeelen bij
publiek heeft geplaatst of indien aandr
tot een onverdeelden boedel komen te
hooren.
Ten slotte is ook de fiscus verplicht d<
laste der N.V geheven belastingen ten
geven, als zijnde ten onrechte geïnd, i
gevallen, die in de literatuur bekend
ig inderdaad reeds geheven dividendb
ting gerestitueerd.
Anders is het echter gesteld met di
gistratie-rechten. die geheven werden h
oprichting der N. V. Op dit punt heel
fiscus het met den 9chijn niet zoo z
genomen; in verschillende gevallen I
het Departement afwijzend beschikt op
verzoek tot teruggave van het registr
recht, geheven bij de oprichting der
De cenige overweging, waarop de
fende beschikking steunt, luidt „dal
verband met den aard der registratie!»
ting geen termen zijn gevonden tot ii
liging van dat verzoek, aangezien U'
hebbende zelf, en wellicht ook derien
durende eenige jaren hebben aangena
dat de N.V. rechtsgeldig bestond."
Voor diegenen, die met deze wijze
argumenteeren niet kunnen accoord f
staat nog de weg open tot het insteüea
een vordering wegens onverschuldi?ce
taling, bij de arrondissementsrechtbank.
Al is het op deze wijze mogelijk, <k'
baalde belastingen en kosten wordeD 'i
bekomen, het lijdt geen twijfel, dat
stand, welke door het nietigverklaren
N.V. ontstaat, onzinnig is. Uitkomsti
hier te worden gebracht.
De algemeene belangen in de maatsrV
eischen de veiligstelling van een ins*-1
dat in het maatschappelijk verkeer met
dag aan waarde wint.
HOLL. MAATSCHAPPIJ
VAN LANDBOUW.
In do jongsto vergadering van beU"
bestuur der Holl. Maatschappij van u
ajjn gekozen tot leden van het dage^
bestuur: in de vacature-P. Qualm, J'
A. N. Vaandrager in de vacature De
Azn. de heer P. Stapel en in de W
B. G. Huyser .de beer W. Boer.
Besloten werd, de afgetreden leden J*1
dagelijLch bestuur te handhaven in de
mbiies waarin zij zitting hebben.
Besproken werd een rapport «vee
export van landbonwproluctcn van bet»
Fiakkee, samengesteld door een
ba-taande uit de heeren J. Koert ej
Smits te Sommelndijk en H. v. d 1
te Midde'.harnis. De commissie is tot de
clusde gekomen, dat de tegenwoordig
stand aan de Rrjkshaven te Middelbar»'
lemmerend werkt op den uitvoer taf
bouwproducten, inzonderheid van a®
dat hierin verbetering dient te words
1 bracht door verruiming van ligpinaf
door de gelegenheid te scheppen
i vrachtauto aau te voeren. Thans b*
Rotterdem-che Tramweg-MaatscbapM c
breide rechten.
Hei huoldbectunr vereenigde zici rc
rapport en besloot aicb ter zake
mir.i.-Jtei van waterstaat te wenden.
Aar de afdeelingen zal een aantalIm
werden gesteld met betrekking tot dej
ontwerpen inzake pacht. De vrag®3
gelormuleerd worden door de beer»»
J., Lov.nk, P. S. Overwater, J.
en ir. T. P. Hubman.
To vertegenwoordiger dr. H.
de Vereeniging ter be-trpjding
loae en andere veeziekteD in 2njdh
werd gekozen de heer A. M. van D01^!
de plaats van den heer P. Qualm-
