UW BOEKHOUDING IN ORDE
RIVIERA-FILMPJES.
UIT RUSLAND.
verzamelingen van de universiteit, minera
len, ethnographi9che zaken en collecties na
tuurhistorische voorwerpen, maar teven9
met kunstschatten van den allereersten
rang. Dit museum is vooral van beteekenls
voor oude kunst. Het bevat o.a. primitieven
uit de ïtaliaansche school, veel en prachtig
werk van Holbein (de jongere), origineele
houtsneden en werk van Dürer, Cranach
en tal van andere meesters uit de vijftiende
en zestiende eeuw. Maar ook latere perioden
zijn uitstekend vertegenwoordigd door tee-
keningen, et9en en schilderijen van Sand-
reuter, Segantini, Boecklin, om slechts de
allervoornaamsten te noemen Alleen reeds
de collecties van Holbein en Boocklin. de
heide groote realisten, de man van de rede,
de andere die van de zinnen, loont een be
zoek aan Bazel Het uitgebreid aantal wer
ken van Boecklin stuk voor stuk prachtig,
verschaft een unieke gelegenheid dezen veel
zijdig begaafden zoon van Bazel in zijn
geheels ontwikkeling te volgen.
De afdeeling gewijd aan de natuurlijke
historie zal Nederlanders in het bijzonder
inleresseeren wegens collecties afkomstig
uit Celebes, bijeengebracht door^de ontdek
kingsreizigers Paul en Fritz Sarasin. Zoons
van een oud Bazelsch koopmansgeslacht,
hebben ze hun leven en hun fortuin be
steed ter exploratie der toen ter tijde nog
vrijwel onbekende binnenlanden van Cey
lon, Celebes en enkele gedeelten van
Australië.
Vooral Celebes, dat ze tweemaal doorkrurst
hebben is hun veld van arbeid geweest, ge
tuige de vitrine's welke een volledig beeld
verstrekken van de dierenwereld van dit
eiland Paul Sarasin is voor eonige jaren
overleden. Zijn neef en samenwerker Frnz.
vierde verleden jaar zijn zevenligsten ver
jaardag bij welke gelegenheid hij gehuldigd
werd door zijn moederstad en geheel Zwit
serland en door tal van wetenschappelijke
vereenigingen van de heele wereld.
Behalve deze kunstschatten bezit Bazel
nog heel wat hezichtigings-waardigheden op
architectonisch gebied. Bij een wandeling
door het oude gedeelte van de stad kan men
uitstekend gereserveerde patricische paleizen
ontdekken uit de zeventiende en achttiende
eeuw. De meest vermaarde zijn het „Weis-
sc Haus", het „Blaue Haus" en vooral de
..Kirschgarten", waarin waarschijnlijk de
Internationale Bank .zal gevesligd worden.
Tevens is Bazel bekend om de opvallend
mooie deuren en prachtig ijzersmeedwerk
nog in de oude stad aanwezig.
Ook de Munster, de uit roodzandsteen ge
bouwde Gothische Kathedraal loont een be
zoek, vooral voor ons Hollanders, wijl zich
hierin het graf bevindt van onzen land
genoot Desiderius Erasmus. Door verbou
wing van het inwendige van de kerk zijn
reeds een paar maal de stoffelijke overblijf
selen van den grooten humanist verhuisd
van de eene crypt naar de andere. Den
laalslen keer dat dit geschiedde werd het
nog in goeden staat verkeerend skelet on
derworpen aan een anatomisch onderzoek.
Hierbij bleek, dat Erasmus iemand was van
een flinke postuur, circa 1.74 M. lang maar
dat hij een opmerkelijk kleinen schedel be
zat. correspondeerende met een hersenge-
wicht vaD slechts 1225 gram, veel geringer
dus dan dat van den gemiddelden Hollan
der, Duitscher en Engelschman. Duidelijk
te constateeren restjes van een pathalogi-
sche aandoening van het gebeente maakt het
waarschijnlijk dat Erasmus geleden heeft
aan de beruchte „Fransozen-krankheit",
welke na de ontdekking van Amerika zich
als een geesel over Europa verspreidde, in
tegenspraak met de bewering van de tijd-
genooten des geleerden, welke dachten, dat.
Erasmus aan de pest geleden had.
Bazel is een stad van tegenstellingen, van
alle steden van Zwitserland telt 't de meeste
millionnair9, maar tevens ist't de meest
roode stad van Helvetia, waar de socialis-
U it de laken* indeden Brvr ndipn is z
het centrum van de communisten en anar
chisten hier te lande zoodat ze wel eens
de voorpost van Moskou genoemd wordt.
De laatste jaren heeft ze de Confèdèratie
heel wat last en zorg gebaard en een paar
maal aanleiding gegeven tot een gedeelte
lijke mobilisatie en tot troepenverplaatsing.
Bazel i9 ook het middenpunt van de coöpe
ratieve beweging welke in Zwitserland van
zeer grooten omvang is. De hoofdzetel van
de U.S.C (verbond van Zwitsersche Coöpe
ratieve Vereenigingen) met een groote staf
van ambtenaren en beambten is er geves
tigd Daaraan is te danken de stichting van
Freidorf, een modeldorp op coöperatieven
grondslag. Het ligt geheel vrij. een heel eind
buiten de stad on bestaat uit bloken huizen
van 4, 8 en 14 stuks. Elk huis heeft een
tuin van minstens 200 M5 Totaal is 53 per
cent van het terrein bestemd voor bouw
grond De woningen zijn zeer hygiënisch
ingericht Zoo bevat elk perceel een reser
voir voor heet water dat 's nachts door
e'ectriciteit op gewenschte temperatuur ge
bracht wordt Het dorp is doorsneden van
wegen, op zij met vruchtboomen beplant
Het centrum wordt gevormd door het huis
der gemeente, waarin zich bevinden de
school, vergader-, lees- en amusementszalen,
winkels, magazijn en restaurant.
Huizen en grond zijn gemeenschappelijk
bezit Alle functies in deze gemeenschap
worden, meerendeels zonder eeige bezoldi
ging door de bewoners onderling vervuld.
Freidorf, door een paar honderd familie'*
van zeer verschillende standing bewoond,
bestaal nu ongeveer tien jaar en naag. ai9
proef op sociaal gebied, geslaagd genoemd
worden Of iels dergelijks op grootcr schaal
en in ander milieu eveneens mogelijk is,
blijft nog te bezien.
In de menschen van Bazel schuilt iets
van onze Rotterdammers Ze durven. Dit
hebben ze geloond door het bouwen van
een flinke haven, modern ingericht met
zeer groote kaden los- en opslagplaatsen,
spoorwegemplacement etc en dit alles in het
binnenland, eenige honderden ki'lomptcrs
van de zee. aan een rivier die een deel van
het jaar onbevaarbaar is en dan nog 9lecht9
geschikt voor kleine schepen. Op dit mo
ment. terwij! de normaliseering van den
Rijn als het z g. lateraalkanaal nog onvol
tooid zijn, is reeds bewezen dat de groot-
scheeps opgezette onderneming levensvat-
j baar is. Zonder twijfel is er voor Bazel
een goede toekomst weggelegd wanneer de
bevaarbaarmaking van den Bovenrijn haar
beslag gekregen heeft. En in nog sterkere
I mate. wanneer ook de normali9eering van
de Rhóne, de waterweg van de Middel land-
I sche zee, vanaf Marseille, dwars door ZwiL
seriand via den Rijn naar Rotterdam met
een zijtak naar de Zwarte zee. het Rhóne-
Rijn-Donau-kanaal tot stand gekomen zal
zijn. Een belangrijk stuk van dit traject is
op Fransch gebied reeds voltooid en men
behoeft er niet aan te twijfelen dat onze
nazaten de reis van het Noorden naar het
azuren 9lrand van de Middellandsche zee
geheel langs den Waterweg zullen kunnen
volbrengen, dwars door Europa heen.
Stoere, rustige werkers, die lieden van
Bazel, die zonder lang te delibireeren van
aanpakken weten. Toch houden ze ervan
de trom te roeren want nergens ter wereld
wordt zooveel en met zulk een artisticiteit
op het kalfsvel gehamerd als in Bazel De
eeuwenoude corporatie van trommelaars
hier bezit een gevestigde reputatie en mag
bij geen optocht of festival van eenige be-
teekonis ontbreken. Wie ze éénmaal gehoord
heeft vergeet die ..concerten" uitsluitend
van tamboers en pijpers, nooit weer en zorgt
oen volgende maal er niet al te dicht bij
te komen
Toen Amanoellah nog in volle glorie als
heerscher van Afganistan op zijn reis door
Zwitserland in Bazel overnachtte, bracht het
corps hem een serenade. Z. M. verklaarde
nog nimmer zulke muziek gehoord te heb
ben en was uiterst opgetogen. En de brave
muzikanten niet minder. Want toen de ko
ning informeerde welke som hij het corps
diende te offreeren om op zijn gezondheid te
drinken, noemde oen Zwitser in zijn om
geving een bedrag, daarbij Zwitsersche
francs bedoelend. Z. M. meer gewend met
dollars te rekenen, liet gezegd bedrag toen
uitbetalen in dollars tot uitbundige vreugde
van het corps, dat sinds menschenheugenis
noch nimmer er zoo op losgeslagen heeft
als dien avond.
Genëve, Januari 1930.
Dr. KLAUS.
RECLAME.
VANAF I.S.— PER MAAND.
Brieven Bur van dil Blad onder No. 9334.
Door TOM SGHILPEROORT.
Naar het Zuiden!
We behoeven niet meer ban» te' wezen,
dat we er niet snel genoeg zullen komen!
De 899 K.M., die Nice van Parijs scheiden,
en die we, ais we haast hebben, en niet zien
op een enkelen penning, per „train bleu"
aflegden in zoowat 17 uur, zijn lhaii9. dank
zij de samenwerking van de P. L. M. en de
Soeiété des Wagon-Lits tot een afstandevan
14 1/2 uur rijdens geslonken, wat beteekent
dat we tegenwoordig 's morgens om half
negen zoowat uit Parijs kunnen vertrekken
en 's avonds in Nice kunnen slapen-, nade-
maal we daar met dien Pullman-Riviera-
Express om bij elven aankomen.
Deze verbetering is niet gering, aangezien
bet voordien onmogelijk was. van Pariis
uil, Nice te bereiken zonder nachtrit. Nog
steeds had het niet mogen gelukken, lot op
heden, deze dagverbinding tot stand te
brengen, welke, toen de oorlog uitbrak, juist
ozu worden ingelegd. Totdat het vliegver
keer, dat met landvliegtuigen het traject
LondenParijsMarseille vloog en dat
vandaar per hydravion doorgetrokken werd
tot Cannes, voelbaar den trein concurrentie
aandeed, door dezen afstand in één dag af
le leggen, en men bij den „Grand-Frère"
dus wel genoodzaakt was een tegenk^art uit
te spelen.En ziet, wat nog nooit gekund
had. was nu vrij spoedig en onverwacht
voor elkaar: de dagverbinding ParijsNice,
zjj het dan voorloopig slechts alleen eerste
klasse en met Pullmanwagensl
Neen.... natuurlijk een kleinigheid
kost het nog nietlDit is trouwens een
kwaal, waaraan geen der luxe-verbindingen
hierheen laboreerenGoedkoop is de
heele reis niet,Ook genieten we hier
nog steeds van den 35 pet toeslag op do
tarieven, eenige jaren geleden op den prijs
der biljetten gelegd, en zonder welke toen
het budget al evenmin kloppend kon wor
den gemaakt als bij ons in Holand. Des
ondanks zijn tooh de prijzen in de laagste
klasse hier in vergelijking met Holland nog
niet overdroven hoog Voor één gulden on
geveer rijdt men op een rtfourbiljet heen en
terug naar Nice van Menton af, en hoe ver
der men gaal hoe goedkooper het wordt,
zoodat naar Marseille ongeveer 50 fr. kost.
Hetgeen een afstand van 230 K.M. is, onge
veer gelijk staand met VlissingenGronin
gen.
De prijs van een biljet Nico—Parijs in oe
derde klasse kost ongeveer 20 a 21 gulden.
Als we du9 zien, dat een biljet luxe-eerste
klasse 525 frs. kost, dan is dat naar ver
houding niet zooveel. Edoch voor de speciale
luxe-treinen komt daarop een toeslag, welke
voor de bovengenoemde Pullman-express
ongeveer 125 frs. bedraagt, zoodat de totaal-
reis met dezen trein van Parijs naar Nice
60 gulden kost.
U zucht?. fluit tusschen uw tan
den? De beroemde „Train Bleu" is nog
duurder, want daar betaalt ge op uw biljet
eerste klasse nog 425 frs. voor uw slaap-
cabine erbij, zoodat deze ..Train Bleu" u
vervoert tegen den civielen prijs van ruim
90 gulden van Parijs naar het schoone
Nizza! Wat niet heolemaal voor niets
i9l
Maar ziet u. het reizen met deze treinen
is dan ook zoo totaal gespeend van alle
door velen zoozeer gevreesde msmoeilijk-
heden. heeft zoo weinig meer van 't eeuwig-
bewegende, donderende, rommelende, sohud
dende, bezetene treingedender, is zoo héél
veel veraangenaamd door wagens als salons
en slaapcoupés als hotelkamers met warm
en koud stroomend watee en verder alle
comfort van bediening en gemak, als in een
groot hotel, dal men, den volgenden mor
gen uitgeslapen en wel, aan uw ontbijt zit
tend, zoo om en nabij Toulon, en genietend
van de Blauwe Zee. die u hier welkom heet.
ge stellig al in u zelf een belofte hebt afge
legd, dat al9 ge 't ook maar even doen kunt,
ge nooit meer met een gewonen trein zult
reizen, welke laatste met de eerste verschilt
als een Rolls-Royce met een vóór-oorlogsch
Fordjel.
Immers hier geen nauwe slaapkooien,
geen boven- of onderbed, maar 'n bijna
weelderige normale slaapstede, waar ge
alleen in woont, of indien ge met u beiden
zijt, een cabien met verbindingsdeur krij
gen kunt. Gten gedonder in uw ooren als
ge u te slapen legt, hoogstens een vèr-ver-
wijderd dreunen, waaraan ge spoedig went
of dat zelfs velen een slaapliedje schijnt.
Ventilatoren verzorgen den frisschen lu< ht-
tótvoer. Kasten zijn disponibel voor uwe
kleeren.Spiegels en comfortabele stra
pontins verhoogen het comfort, terwijl
decoratieve wandscbilderingen de aanklee
ding van het geheel nog meer waarde geven
Stof en rook bereiken ook het inwendige
van de coupés niet.
De inrichting van den Pullman-Riviera-
Exprcss zal menigeen reeds bekend zijn door
de Etoile-du-Nord, de AmslerdamParijs-
Pullman. Hier fauteuils inplaats van ban
ken, saloninrichting met klaptafels voor de
lunch en het diner, dat geserveerd wordt
aan de plaats van den reiziger, waartoe
iedere twee waggon9 van een gemeen
schappelijke keuken voorzien zijn. Lees
tafels, speeltafels, wijde vensters voor side-
seeing, buffetten, alles bevindt zich in dit
rijdende eerste klasse reslauranl-salon.
Zooals de Train Bleu een rijdend hotel is,
zoo is de Pullman-Riviera 'n rijdend salon-
restaurant. Bij de opening is er in een der
waggons zelfs onderweg.... gedanst!
Wat veel pleit voor den goed-uitgevoerden
gang dezer luxe-voertuigen!....
De Pullman is dus eigenlijk, hoewel snel-
lér, goedkooper dan de Train Bleu. Maar
men is met deze laatste geen dag kwijt, en
men slaapt aan boord, om zoo le zeggen...
Om-half tien des avonds uit Parijs, is men
er om ruim een uur in Nice, den volgenden
middag dus. Behalve deze treinen zijn er
nog de gewone sneltreinen, waarin de
P. L. M. ook nog zeer fraaie salon-couchet-
les loopen laat, pn salons-lils, maar die niet
zooveel goedkooper zijn dan de Pullman, en
die naast deze twee genoemde luxe-treinen
natuurlijk dalen tot den rang van gewone
treincompartimenten, zij het dan wat extra
ruim en comfortabel, Jfaar niemand, die
eenmaal verwend is door de Train Bleu-
comfort, of de Pullman-geriefelijkheden, zal.
indien hij het zich veroorloven kan, gauw
tot de reis met gewone wagens lerugkeeren.
De verschillen in aangename reismethoden
ziin tè groot 1
<4
Maar we kunnen tegenwoordig niet al
leen mot de spoor naar de Riviera gaanl En
zonder twijfel heeft ook dat de rail-maat
schappijen aangezet tot snellere verbindin
gen met comfortabel materieel, Jn de eerste
plaats is er daarnevens de vliegdienst, die
Londen met Cannes verbindt, en Parijs met
Marseille (Marttgues) en dan hebben we te
genwoordig ook van Londen, van Frankfort
en van Parijs... auto-omnibussen!
Het is nog niet lang, verleden jaar voor
het eerst, dat de sneldiensten per autocar
zijn ingevoerdThans kan men ze af
zien rijden van do Place Grimaldi, of de
Place Masséna. eveneens Pullman's in hun
genre, lange wagens met zware motoren en
een 20 a 25 comfortabele fauteuilplaalsen
en buffet!. Langzaam glijden deze ge
vaarten. die hun reizigers in vier dagreizen
toerend langs den weg naar Parijs en verder
voeren, gelijk wegmaslodonlen tusschen de
huizenrijen door, tot ze hun gang nemen
builen de bebouwde kommenZe loopen
flinke snelheden, tot 70 en 80 K.M. op de
lange stukken. Ze zijn dan nog niet aan hun
maximum, maar dat woTdt ook niet eereden.
Ze beschikken dus over een behoorlijke re
serve. De bagage vindt haar plaats gemak
kelijk bovenop.
Wie niet zoovèr wil, kan eenzelfde Pull
man-autocar nemen lot Marseille. Men heeft
van Nice uit daarop sneldiensten, die na de
lunch vertrekken en ongeveer om half acht
in Marseille zijn, tijdig voor den nachttrein.
Maar het is ook mogelijk des morgens Ie ver
trekken om ongeveer negen uur, onderweg
te lunchen en te vijf uur ongeveer in Mar
seille te arriveeren. Onnocdig le zeggen wel.
ken schitterenden tocht deze toer langs d»
geheele kusl opleveren kan. Indien men
dezen maatregel tijdig neemt, kan het spoor-
hiljet (tenminste indien men dan van de P
L. M. autocars gebruik maakt) door een
carbiljet worden vervangen.
Nog een andere manier staat tegenwoordig
den reiziger open, om de Bjauwe Kust te be
reiken, namelijk door Zwitser,and en Italië,
langz de nieuwe Irjn via NiceBredlConi
Turijn, en verder over den Simplon naar
1 Bern of naar Bazel, of omgekeerd. Deze
verbinding beeft ten eerste het voordeek dat
men slapen kan in Bazel of Bern, zonder dat
de reis daardoor aanmerkelijk langer duurt,
en ten tweede het parseeren van 't ongeloofe-
Hjk mooie Alpenlandschap dat men doortrekt.
Want ook dat moet men niet te gering
rekenen: onderweg en overdag van het uit
zicht te kunnen genieten, dat afleidt en be
koort vaak, en waardoor de tocht, die op
zichzelf vermoeiend wezen kan, heel wat
wordt veraangenaamd INa de Rijnvallei,
ons allen meestal reeds uit onze prille jeugd
hekend, toen Ahrta! en Moezeldal nog de
bijna klassieke tochtjes waren voor Holland-
sche vacantio-remgtrs. is de tocht door de
Jura over Bern of die over de meren vin
Luzern. onvergelijkelijk en wat na Domo d'
I OssMa en Turijn nog op het laatst de rtaar
het zuiden trekkenden in de vallei van de
Rova wacht, is waarlijk wel in staat om den
geest wakker te houden:
Daarom heeft deze nieuwe fijn veef voor.
j Het moge dan geen bijzonder luxe-dienst-
bevattende verbinding wezen, aan natuur
schoon wordt u de volle maat wel gegeven.
Deze brengt u naar de Riviera op een ge
heel andere wijze dan met de lijn over
Parijs, Lyon, Marseille. Het eene is een toont
dwars door het Fraasche land. van Noord tot
Zuid, het andere raakt nauwelijks het Fran-
sche land en overschrijdt slechte de grens
er van op het laatste nippertje, om zoo te
zeggen. De eerste lijn bezit voor de traditie
meer aantrekkelijks, er worden klassieke tra
jecten mee afgelegd en langs plekken komt
men, zooal3 m Provence en het Rhöneda),
welke men nu niet zoo federen dag bezoekt.
De laatste lijn daarentegen biedt bijna van
het begin tot het einde afwisselend bergland
schap van het laagste tot het allerhoogste
Eu ook dit kan zijne oharmes hebben
Maar de Riviera bereikt men er mee, als door
eer. achterdeur, en ge zijt m Nice, zonder dat
ge van de wonderlijke Blauwe Kust ook nog
maar een vierkanten meter gezien hebti...
Wat dit laatste betreft is de reis van
Marseille tot Nico wel de nachtelijke bekom
mernissen waard, welke in de tunnels en da
geul van het RkOnedal geleden zijn
Het is in letterlriken zin een opleving, als
in den morgen, de wijde Blanwe Zee na db
tur.nel van EKnqne voor ons uitgespreid ligt
en de zon aan den zoo woTke'.oozen heme! rich
avmersch er in weerspiegeltZoo is ten
minste de traditie, en laten we het ons beken
nen: die wil ook wel wat te zeggen hebbent..
De uittocht der Duitsche kolonisten
uit Sovjet-Rusland.
(Nadruk verboden).
Anderhalve eeuw geleden begonnen Duit
sche boeren zich in Rusland te vestigen-,
aangetrokken door de groote voordeelen, die
er le behalen waren, door den vruchtbaren
bodem en de godsdienstige vrijheid. De trek
naar Rusland begon tijdens de regeering
van Catharina II en werd voortgezet tijdens
de regeering van haar opvolgers, die. zelf
Duitschers, den Duitschers welgezind waren
en hen op alle mogelijke en onmogelijke
wijzen begunstigden (het kwam zoo ver, dat
een Rus op de vraag van tsaar Nicolaas I,
welke belooning hij verlangde, antwoordde:
„Sme, maakt u mij tot een Duitscherl"). Het
is dus begrijpelijk, dat het aantal DuitscheTs
in Rusland snel toenam. Na den oorlog
werden verschil lende streken, waar veel
Duitschers leven, aan Rusland ontnomen
(Estland, Letland, enz.), maar toch waren
er tijdens de volkstelling van 192G in de
Sovjet-Unie 1.238.600 Duitschers. De over
weldigende meerderheid (92 pCt.) bestond
uit boeren, die over de geheele unie ver
spreid waren en in sommige streken (bijv.
in de z.g. „Republiek der Duitschers aan de
Wolga") zelfs de meerderheid der bevolking
uitmaakten. De Dnitsche kolonisten behiel-
o'en hun taal. bleven, ondanks het lang
durige verblijf in Rusland, een afzonderlijk
nationale groep, maar raakten gehecht aan
Rusland, waar zij het zoo goed hadden. Die-
renen onder hen, die dienstplichtig waren
(de mennonieten werden in hel oude Rus
land vrijgesteld van den dienstplicht en er
waren onder de Duitschers in Rusland veel
mennonieten), vervulden tijdens den wereld
oorlog hun plicht tegenover hun nieuwe
vaderland en de militaire overheid was over
hun gedrag volkomen tevreden
Als oprechte Christenen, trachtten de
Duitsche kolonisten ook tegenover het sovjet
regime loyaal te zijn Zij onderwierpen zich
aan alle wettelijke voorschriften van de
nieuwe heeren, betaalden zonder te morren
de buitensporig hooge belastingen, verzetten
zich niet tegen de bevelen der overheid, hoe
onrechtvaardig die ook vaak waren. De
eischen der sovjet-ambtenaren werden met
eiken dag grooter, de lasten werden ten slotte
zoo zwaar, dat de Duitsche boeren ze niet
konden dragen. De sovjet-overheid wilde
echter haar eisehen niet verminderen. Wan
hoop maakte zich meester van de Duitsche
boeren De Russische boeren in de aangren
zende dorpen antwoordden op de onderdruk
king met moordaanslagen op de bolsjewis
tische ambtenaren, wanrna de sovjet-over
heid straf-expedities naar die dorpen zond
en veel boeren Het neerschieten De Duit
schers waren om godsdienstige redenen ge
kant tegen geweld maatregelen Er bleef hun
dus niets anders over dan te vluchten. Zoo
ontstond de groote trek van de Duitsche
kolonisten naar het buitenland. Als Russi
sche onderdanen moesten zij Russische pas
sen verkrijgen Zulke passen kosten minstens
220 roebel (volgens den officieelcn koers
pl.m. 280 gulden) per persoon De Duitschers
hebben al hun bezittingen verkocht en wa
ren bereid dien ongehoorden prijs voor de
passen te betalen om maar aan de Russische
verschrikkingen te ontkomen De sovjet-
overheid stelde echter het uitreiken der pas
sen telkens uit Spoedig ontstonden in de
omstreken van Moskou eenige groote kam
pen, waar duizenden Duitschers toefden in
dc afwachting van de huitenlandschc pos
sen Maanden gingen voorbij Eiken dag
trokken de afgevaardigden der Duitschers
naar de soviet-bureaux en drongen aan op
hel uitreiken van buitenlandsche passen De
sovjet-overheid liet die afgevaardigden
arresteeren en naar Siberië verbannen, maar
de Duitschers gaven zich niet gewonnen en
zonden nieuwe vertegenwoordigers, zij be
gonnen zelfs in groote groepen naar de
bureaux te trekken en dagenlang le wach
ten Om pressie uit te oefenen op de sovjet-
regeering zonden zij afgezanten naar den
Duitschen gezant Duitschland zag zich ten
slotte gedwongen in te grijpen en na veel
moeite is het gelukt voor eenige duizenden
dier ongelukkigen verlof te krijgen. Rusland
te verlaten Zij komen nu bij groepen te Kiel
aan, waar zij ontluisd worden en daarna
naar de barakken te Hamburg overgebracht
Voor het eerst sinds het bestaan van het
9ovjet-regime is West-Europa dus in staat
uit den mond van duizenden sovjetburgers,
menschen. die om godsdienstige redenen de
loyaalste burgers van de Sovjet-Unie waren
te vernemen, hoe de toestand in het land
der sovjets is. En er gebeurt de volgende
merkwaardigheid. Dezelfde menschen. die
met aandacht luisteren naar alles, wat zij,
die een paar weken in Rusland helt»
toefd, daar door bolsjewistische gidsr,
geleid worden en daarna als graip
platen herhalen wat de bolsjewj
machthebbers hun wijsgemaakt hebrej
zelfde menschen verroeren nu geer j,
van de duizenden Duitschers. die ï'i
land geboren en getogen waren, dj;
hun geheele leven hebben doorgebrjA
het land door en door kennen, om rï
betrouwbare getuigen, waaronder
schaafde menschen zijn (dominé's. g
wijzers, agronomen enz.), de waarheij
Rusland te vernemen. Onwillekeunj
gint ge te denken, dat de West-Eura
de waarheid niet willen weten, i»
althnns sommigen, de voorkeur geve:'
phanlaslische verhalen der bolsjeir„è
agenten boven de onopgesmukte va
der Duitsche boeren.
Die waarheid is ontzettend. Voor oaj
gen tientallen gesprekken met deze vlg
lingen en het eene verhaal is afsctr
lijker dan het andere. Er zouden boekj.
noodig zijn voor al de mededeelinger
deze ooggetuigen en slachtoffers van
sovjet-regime. Wij moeten ons des je
ken lot een paar afzonderlijke feitea'
de bolsjewistische toestanden goal r
treeren.
Aan de grens werd den Duitschers2!
geld ontnomen, zoowel het Russia:!»
het buitenlandsche Zij werden onfai
pen aan een strenge visitatie en 'n mts
on toerend onderzoek aan den lijve !t)
over de mannen, die voor een paar
naar Rusland gaan om later de bolsgi
te verheerlijken, zijn de sovjet-doou
natuurlijk niet zoo ruw), waarbij allen:
geheel moesten uitkleeden. De kleerer i
den nauwkeurig onderzocht, de zolea
schoenen werden afgerukt om le zien
Duitschers er geen bankbiljetten ht!
verstopt Straatarm kwamen de Duito
naar het buitenland, maar allen u
gelukkig, dat zij aan de ontzettingn
het sovjet-paradijs waren ontsnapt
Bij het verleenen van de passen nlj
de bosjewiki een eigenaardig stelsel Pu
kregen niet allen, maar slechts eet
deelte. Daarbij werden leden van eeng
uit elkaar gerukt; de vader en een geM
der kinderen konden naar het builnk
vertrekken, terwijl de moeder en de ws
kinderen in Rusland moesten blijven of|
gekeerd. Wie geen pas kreeg werd gebi
gen een stuk te teekenenn, dat hij vrijii
van zijn reisplannen heeft afgezien. U
handteekeningen wist de G.P.Oe. up
allen af te persen. Daarna werden dezu
willigere naar afgelegen gedeelten desr
overgebracht, waar zij aan hun lot we
overgelaten. Wie weigerde te teeka
bleef in de gevangenis. Van de leiden
den uittocht heeft niemand een pu
kregen; de Duitsche vluchtelingen zij:
nu een kudde zonder herders Er bel
zich gevallen voorgedaan, dat vrouwe:
door de willekeur van de sovjet-cvd
van haar man en kinderen gescheiden i
den en in Rusland moesten blijven, i
onder de wielen der treinen wierpen E
plen dood vonden.
Met tranen in de oogen vertelden del
ren, gi^tendeels huisvaders op led
over de meselijke ontberingen, die zijl
ben geleden, over de onbeschrijfelijke
e «leringen, waaraan zij blootstonden. I
kinderen konden hun oogen met gelee
toen zij chocolade kregen, toen zij z®
boterhammen mochten eten al9 zij *i'
Met verbazing kijken volwassenen en
deren naar de winkels, waar je alles I
koopen in hoeveelheden, die ge zeil
waar geen bonnetjes gevraagd worden i
voor alle koopers dezelfde prijzen tet
En dan het feit, dat voor de winkels
eindelooze „staarten" staan, zooals te
kou en de overige Russische steden!
De Duitsche kolonisten bezochten dt
ren in de omstreken van de barakken.
zijn arme keuterboertjes, maar in de
van de kolonisten, die vroeger zelf zeef
gesteld waren, zijn zij rijk. Een der I
nisten zei: „God! Zijn dat arme boa
Bij ons hadden zij extra-belastingen
betalen en als „koelaki" (welgesleldi
ren) behandeldl"
Qndanks al de ellende, die zij in R™
hebben doorgemaakt, koestert niemand!
mer haat tegen dat 'and. Zij zeggen:
spijt ons, dat wij Rusland moesten yer'J
Als er niet de tegenwoordige regeerinf'
dan hadden wij voor niets ter wereld
land verlaten. Wij houden van ons
land. maar de sovjet-regeering vera:»
het land in een hel." Alle mededeeli:
worden door honderden bevestigd. So®
verklaringen zijn van talrijke hnndteekr
gen voorzien. Een kolonist verklaarde:
ben bereid deze verklaring met mijn t
te onderteekenen. Wij zijn allen bereid
eed af te leggen, dat alles precies zoo
beurd." En tranen biggelden over de wï
van die gebaarde boeren
De Duitschers zijn niet de eenife®
uit Rusland vluchten. Kort véér hen
ten de Zweedsche kolonisten het law
trekken de Grieken uit Rusland. De ou
kolonisten volgen dat voorbeeld, H>.
Russische boeren? Alle Duitsche kolt®
verklaren eenstemmig, dal ook de Re®
boeren zich gelukkig zouden voelen.
het tand zouden kunnen verlaten. 1®
Duitsche kolonisten sprong de Duits"1*
zant in de bres, voor de Zweden do
sche enz. Maar wie zal het lot van
rijke millioenen Russische boeren M"
ken? Niemand.
Toen de Russische boeren van het dis
Nowo-Sihirsk hadden vernomen, d>'
Duitsche naburen naar het buitenland
den verhuizen, smeekten zij hen nu"
nemen. 800 naïve Russische boeren
8 gedelegeerden naar de sovjet-o"'
met het verzoek om buitenlandsche ri
De sovjet-overheid liet de 8 afgevast-
neerschoten en de boeren, die het T
schrift hadden geteekend, werden op
andere wijze gestraft.
Dr BORIS RAPTSCiri-NS^
